v No. 17853.
LEIDSCH DAGBLAD Maandag 13 Mei.
Tweede Biad Anno i@!8. v
RECHTZAKEN.
f Nederland en de Oorlog.
FEUILLETON.
De Houden Sleutel.
INGEZONDEN.
teekeuen, indien zij zioh moeten bepalen tot
'lietrnitspreken van een oordeel over de wet
tigheid van besluiten betreffende crisiszaken.
De t'allooze klachten over gedragingen van
officioe'le en semi-offieieele au tori teilen,met
de behandeling van crisiszaken belast, be
treffen in den regel niet de wettigheid, maar
tie onredelijkheid en onbillijkheid van han
delingen of verzuimen, die ten gevolge van
ide gebrekkigheid der noodwetgeving moge-
dijk waren zonder met de wet in strijd te ge
raken. Men wees bijvoorbeeld op de vele wei
geringen in intrekkingen van consenten tot
uitvoer, die geschied zijn zonder mededee-
lingen van motieven.
Een andere veel voorkomende klacht is,
dat de regeering vaak goederen in beslag
noemt tegen te lagen prijs.
Deze leden meenden om deze redenen, da*
de gerechten ook bevoegd moeten zijn over
de doelmatigheid en billijkheid der aange
vallen beslissingen te oordoelen.
Andere leden konden zioh met deze beschou
wingen niet vereenigen. Het gaat ni©t aan
een rechterlijk gezag <te doen. oor-doelen over
allo kwesties van billijkheid of doelmatig
heid. Daardoor zou de' macht der overheid
verlamd worden.
Enkelen meendep, dat, ten einde de macht
rdor overheid niet te zeer te beperken, de be
voegdheid van doelmatigheidsvragen be-
hoor# te wat den toegekend aan een commis
sie van advies.
.Verscheidene leden waren van oordcel,dat
aan de geopperde bezwaren in ruime mate
kan worden tegemoet gekomen, indien in do
wet wordt bepaald,- dat onder onwettigheid
ook exces, abus en détournementi de pouvclr
is begrepen-
Dat de instelling van bijzondere gerechten
zeer weinig zou beteekenen, indien hun taak
tot 'beoordeeling der wettigheid werd be
perk^ werd door sommige leden betwist.
Gevraagd werd of de bedoeling dor regoe-
ring is, dat de commissie van advies voor
crisisaangelegenheden na aanneming van
dit wetsontwerp zal worden opgeheven.
Ook de artikelen gaven aanleiding tot het
maken van eon aantal opmerkingen en het
stellen vnir^vragon.
Vele leden meenden o.a. dat alle klachten
over onwettigheid van besluiten enz. geno
men sedert het uitbreken van den oorlog,by
de gerechten aangebracht moeten kunnen
worden en dus bij de regeling van de tentlij
nen voor de indiening van klachten reke
ning gehouden behoort te worden.
Voorts werd o.a. het vertrouwen uitgespro
ken, dat de regeering zoo spoedig mogelijk
gevolg zal geven aan haar toezegging om
aan het bestaan van vele scmi-officieele li
chamen, die thans met crisiszaken belast
zijn, eon einde te maken.
Blijkens de memorie van toelichting zul
len de dislributiiegorochien met één lid recht
dooQ. Verscheidene leden achtten dit niet
gewenscht en meenden, dat de gerechten 3
loden moeten tellen.
Eon eonlieidssiof voor volkski ceding.
Men meldt aan de „Tel.'' ui: 's-Gravonha-
ge, dat reeds geruinfen tijd besprekingen
worden gevoerd tusschen het ministerie van
Landbouw enz. en de fabrikanten van wol
len stoffen, ten einde -tob overeenstemming
te -geraikon voor de vervaardiging van eon
z.g. „een)heids"-stof, die zal moeten dienen
voor de kleeding van ji©t minder-draagkrach-
tige publiek.
Naar men zal weten, is reeds geruimen lijd
behoudens toestemming van den minister, de
aflevering en hel vervoer van lompen en
afval verboden; hiervan wordt n.l. de z.g.
kunstwol vervaardigd, die met zuivere wol en
katoen de stoffen oplevert voor de kleedïng.
Het ligt nu in de bedoeling, dat een bepaald
percentage beschikbaar moet worden gesteld
voor een tweetal fabrikanten te Tilburg, dat
dan de eènhcidsstof in 4 5 dessins zal ver
vaardigen. De regeering zal daartoe naar
alle waarackijnlijkhcid moeten overgaan tot
wolvordcring. Ook van de fabrikanten, die
thans de wol in bezit hebben. De lange duur
der onderhandelingen zal tot gevolg hebben,
dat die vordering mei den---dag groofer uit
gaven zaL eischen, daar de wolprijzen snel
stijgen in verband met het feit, dat Engeland
geen wol stuurt en de groote hoeveelheden,
die voor Nederlandsche rekening in Engel-
sche haven lagen, heeft opgevorderd.
Naar men verzekerde, hebben de fabrie
ken noig slechts grondstoffen-voorraad'"voor
een half. jaar; mochten de onderhandelingen
nog lang duren, dan zullen de prijzen van de
eonhoidsstof niet alleen onbereikbaar zijn
voor hen waarvoor zij bestemd is, maar zal
de stof zelfs niet meer vervaardigd kunnen
worden.
De toestand in de kleoding-industrie, die
thans reeds verre van rooskleurig is, zal, naar
onze zegsman ons meedeelde, nog ernstiger
worden, daar wij, wanneer niet spoedig wol
uit het buitenland zal worden aangevoerd,
voor een zeer groot tekort zullen komen te
staan.
ZjJverbons.
Een wetsontwerp is ingediend tot nade
re vaststelling van het bedrag, waarvoor
zilverbons kunnen worden uitgegeven.
Daarbij wordt voorgesteld, het gezamen
lijk bedrag, waarop op den voet en vol
gens de bepalingen overigens van de wet
van 6 Augustus 1914 (Sts.bld. Nó. 377)
muntpapier onder de benaming van zil
verbons wordt uitgegeven, vast te stellen
op ten hoogste 60 millioen gulden.
Ter toelichting herinnert de minister
van financiën er aan, -dat de wet van 6
Augustus 1914 het bedrag, waarvoor zil
verbons mogen worden uitgegeven, bond
aan een maximum van 25 millioen gulden
welk maximum bij de wet van 30 Decem
ber 1916 tot 40 millioep werd verhoogd.
Ten tijde \^an die verhooging beliep het
bedrag der in omloop zijnde zilverbons
ten naastenbij 15 millioen gulden. Thans
is (het gestegen tot ongeveer 30 millioen
guldien een derhalve nagenoeg verdubbeld.
Waar mitsdien de behoefte aan ruil
middelen van kleine coupure blijft- toene
men en daarin in verband' met de bui
tengewone omstandigheden, door aanvoer
van zilver vooreerst niet zal kunnen wor
den voorzien, acht dfe minister oen nadere
venhooging van het vorenbedoelde maxi
mum tot 60 millioen gulden noodig
De uitvoer vau eieren.
In „In- en uitvoer", wordt een artikel ge
wijd aan onzen "ouitcnl-andschen "handel in
eieren in 1917.
Het spreekt van zelf, dat de invoer van
eieren vrijwel geheel tot staan- is. gekomen.
De in- en uitvoer wrordcn in cijfers naaat
elkander gezet, en dan blijkt, dat ook in 1917
de saldo-uitvoer van eieren nog heel wat
grooter was dau vóór 1914.
Het saldo uitvoer bedrGeg 7.492 in 1912, het
gaat dan steeds vooruit tot 22.392 in 1917.
Naar aanleiding van deze statistiek, wordt
opgemerkt r
„De waarde van den Nederlandschen eie
ren-uitvoer wordt voor 1917 in de statistiek
opgegeven f 23.311.217, dat is dus bij een uit
voer van 22.393.356 JC.G. ongeveer f 1.27 per
K.G. of daar 1 K.G. eieren ongeveer 17 stuks
bevat, 71/-' cent per 9tuk.
Duitscbland nam steeds het leeuwendeel
der eieren, zoo in vredestijd als in de oorlogs
jaren. Verder namen ook Engeland en Bel
gië niet onbélangrijko partijen.
Thans is onze pluim-veestapel voor het over
groot© deel afgeslachten dit feit zal zich
ongetwijfeld' afspiegelen in de uitvoerejjfers
voor eieren in de volgende jaren, hoe de ko
mende -tijden ook mogen zyn."
Gccu kermis wegens dé tijdsomstandigheden.
De raad van Alkmaar besloot heden, na
een uitvoerige aiscüSsic, op voorstel (van B.
en W., de kennis dit jaar, met het oog op
do benarde tijdsomstandigheden, niet te la
ten doorgaan. Tot nu toe is tijdens den oor
log de kermis te Alkmaar geregeld jaarlijks
gehouden.
Geiteiivlcesch.
De minister van Landbouw, heeft een ma-
ximum-kleiniiandelprijs vastgesteld voor gei-
teHvleosck van f 0.80 per K.G. in het been
en f 1 per K.G. uitgebeend.
Voorts heeft dc minisicr de aflevering en
het vervoer van bokken en geiten verboden.
De minister is hiertoe overgegaan, daar
-gebleken is, dat dc afslachting van genoemde
dieren dusdanige afmetingen in dep laatsten
tijd aanneemt, dat hiertegen maatregelen
dienen genomen te worden.
De lading van onze graanschepen.
Door het Kamerlid Van Veen zijn aan
den Minister van Buitenlandsche Zaken
do volgende vragen gesteld:
1. Is het juist, dat de Amérikaansche
regeering tob lieden aan de Nederiandsche
regeering 'geen vergoeding hoeft doon toe
komen voor de granen, welke ton vorigeu
jaro door of namens de Nederlandsohe re
geering in Amerika zijn gekocht, betaald
en in Noderlandsohe schepen geladcu,
doch door de Amerikaansche regeering
zijn. gevorderd en uit die schepen tot zich
gonoinen
2. Zoo neen, hoedanig- deel der betaalde
koopsommen heeft de Nederiandsche re
geering terug bekomen en wanneer heeft
deze betaling plaats gehad?
3. Zoo ja, welke stappen heeft de Ne
deriandsche regeering gedaan om tot be
taling dier gevorderde granen te komen
en wat is de reden, dat deze tob heden
geen succes hebben gehad?
Inzameling te platte lande.
Het Bureau voor Mededeelingen in
zake de Voedselvoorziening meldt:
Met medewerking van het departement
van Oorlog zijn in de laatste dagen maat
regelen genomen om de hand to leggen
,op voorraden, die door verschillende b >&-
ren nog niet zijn ingeleverd. Daartoe
gaan onder leiding van burger-contiy-
leurs, militaire patrouilles rond, die mefc-
ingeleverde producten, welke door hen
worden aangetroffen, aanstonds wegvoe
ren. Bovendien-zijn militairen beschikbaar
gesteld voor bewaking van wegen en ve
ren.
Het spreekt vanzelf, dat deze strenge
maatregelen alleen bedoeld zijn tegen die
boeren, welke, ondanks alle aanmaningen,
weigerachtig zijn gebleven aan hun wette
lijke verplichtingen tot inlevering te vol
doen. Zij- worden hoofdzakelijk toegepast
in die streken, waar blijkbaar de. resultaten
der inlevering inderdaad veel te wensen en
heeft overgelaten. Zoo nauwkeurig mogelijk
is nagegaan waar en brj welke boeren dit
het geval is, zoodat landbouwers, die be
hoorlijk hebben meegewerkt aan de voedsel
voorziening van het geheele volk, van deze
maatregelen weinig ol' geen last zullen on
dervinden.
Mocht dit toch wellicht een enkel maal
voorkomen, door misverstaaid of door ón-
Juiste opgaven, laten de go;d-gezinde land
bouwers dan bedenken, dat rij' lijden onder
de verdenking, die op- den gebeelen boeren
stand is komen te rusten. Intusschen zal
het aan hen. die wel hun plicht hebben
daan, niet moeilijk vallen aanstonds ie be
wijzen, dat het bij liea in orde is. In het
algemeen zal er trouwens naar worden ge
streefd deh landbouwers onno.düige last te
besparen.
KANTONGERECHT TE LEIDEN.
Heden stonden er 83 zaken op de rol,
waarvan 7G v:or openbare behandedog.
Tegen M. J. L., te Leiden, die de vorige
week had terechtgestaan wegens het aan
rijden va-a een militair, belast met 't trans
porteren van brieven, werd nu, na getui
genverhoor, geëisch^fd of 2 dagen.
C. V., vrachtrijder te Eoelofarendsvsen,
had-moeten terechtstaan wegens het invoeren
van een partij versch rundvleesck zonder
dat voorzien was van een vervoerbewys on
gekeurd bleek.
De rechercheur Van Es, die beklaagde
had geyerbaliseerd, verklaarde, dat het
vleescii, bestemd voor den koopman P. J.
van der Zeeuw, bestond uit kop, hart, nie
ren, longen enz., zich bevindende in een
mand en een teil. Getnige Van der Zeeuw
verklaarde dit vleesck t3 hebben ontvangen.
Gedeeltelijk was het bestemd voor honden-
worst. Het andere was voor een ander be
stemd.
W. v. d. Zalm, slager te-Roelofar ends veen,
verklaarde het vleesoh en het afval te heb
ben verkocht aan een hem onbekend persoon.
Nadat de hDofd.keuim;re_t.r Noë was ge
hoord, eischte het O. M. f 10 of 5 dagen.
Tegen vrouw J. V.. wed. C., vloeschver-
koopster te Leiden, die ongekeurd vleescli
in haar winkel heeft gehad. het dier werd
in de woonkamer geslacht werd, nadat
de keurmeester Larttma was gehoord, door
den Ambtenaar twee geldboeten van f10,
subs. 5 dagen voor elke boete geëischt.
- Nederland en DuitschlancL
Naar aanleiding van het antwoord van
minister Loudon op die vragen van mr.
DresBolhuia schrijft het „Alg. Handels
blad;" o.m.
„De definitieve overeenkom®» betreffende
dien afatand onzer schepen aan die geasso
cieerden moge niet zijn tob «band geko
men, de voorloopige overeenkomst van
80 Januari ifl wel degeUjk gesloten, zoo-
dat wij ben volle ondier heb nieuwe voor-
johrift zijn -begrepen. Rn bovendien, een
ieer groot deed onzer handelsvloot vaart
voor den vijandhet is minder cüan de
fcalfb, maar tooh zeker als een overgroot
deel aan te merken.
Vallen wij onder de nieuwe bepaling,
- wat befeeekent zij dan voor ons? Dat onze
geheele scheepvaart hand als- en via-
■fcdwravloot, van 27 April LI. af geacht
hwoidb te varen voor de oorlogvoering de>r
Geaoëocdeerden, met het gevolg, dat al
I ons» schepen, waar zij zioh ook bevinden,
Welke lading of bestemming zij ook heb
ben, door «Je duikboot/en kunnen worden
vermeld. Het verkeer over zee zal dus ge
heel voor ona zijn afgesloten. Alleen zal
een urtaondering worden gemaakt, wan
neer de omstandigheden de onderstelling
sullen logenstraffen. Maar wie zal dit be
oordeel©® De Doritecbe regeering? Zoo
ja, dan zullen wij voor ieder uitgaand
Bchdp verlof hebben te vragen te Berlijn
«u voldoenden tijd hebben af te wachten
toé de bevelen van daar alle duikboot-
oommandanten zullen hebben bereikt,
waarmede ,naar wij me enen, ongeveer vijf
weken gesnoeid zijn. Mocht do beslissing
berusten bij de duikbootcommandanten zel
ve, dan behoeven wij niet te zeggen,
gezien de ondteowiinding in het verleden op
gedaan, dat onze scheepvaart, geheel onnio-
- gelijk zal-zijn.
Ziet de nieuwe bepaling op onze scheep
vaart en daaraan is haast geen twijfel
mogelijk dan heeft dus Duitschland toch
vrijwel de ergste gevolgtrekking gemaakt
uit de Duitecho beschuldiging, dat onze
Regeering in zake de overdracht der
schepen dta neutraliteit zou hebben ge
schonden onze geheele scheepvaart te ver
klaren tot vijandelijke scheepvaart. Dit
m dan te zeüfder tijd geschied, waarin wij
op z.g. vriendschappelijke wijze tot over
eenstemming kwamen betreffende de
zand- en grintquaesta© en de moeilijk
heden aangaande liet spoorwegvervoer
over Limburg, welke mede een gevolg wa
ren van de scheepvaart quaestic. Wat heeft
men op die wijze aan zulke overeenkom
sten, wanneer de tegenpartij goedvindt
eenzijdig zulke buitensporige regelingen
er aan toe te voegen?
Wat zal onze regeering er tegen doen?
Zal zij dezen geweldigen aanslag op onze
rechten, ja, onze neutraliteit, ook in
de YolksvertegenwoordSiging brengen en
too aanhoor© van de geheele wereld een
„vlammend" protest er tegen doen hooren.
aooals zij deed tegenover do inbeslag
neming onzer schepen door de Goasso
deerden f'
Spoedige afdoening gevraagd.
Aon het voorloopig verslag derTweede
Kamer nopens het wetsontwerp tot inateL-
ling eener bijzondere rechtspraak in distri
butie- oq. verwante zaken, wordt het volgen
de ontleend:
Vele leden betreurden de late indiening
van -dit wetsontwerp. Men voegde hieraan
toe, dat het wetsontwerp reeds hierom kwa
lijk als een geslaagde proeve van wetgeving
kan beschouwd worden, omdat het -de rege
ling van zeer belangrijke punten aan aLge-
meene maatregelen van bestuur overlatende
geenerlei zekerheid geeft omtrent de wijze
waarop de beoogde rechtspraak zal worden
ingericht.
Amriero leden juichten de indiening van het
wetsontwerp toe en meenden, dat nu deze
zaak door de wetgevend© macht met spoed
moafc worden behandeld, de regeering goed
gedaan heeft in liet wetsontwerp alleen de
hoofdzaken t© regelen en de uitwerking aan
algemeen© maatregelen van bestuur over te
laten.
Vele leden oordeelden, dat dc instelling
van bijzondere gerechten zeer weinig zal be-
Naar het Engelsch
-door L. G. MOBFJ.EY. ih.
1)
HOOFDSTUK I.
Hot Ougotók,
Mil ©3 Harding, de dokter met de
drukste praktijk in heb dorp Grantley en
omgeving, trok zijn stoel dichter bij hot
raam, stak zijn pijp aan en nam het laah-
-Sto nummer op van eon mochsch tijdschrift?"
't Raam van zijn atudfeerkamor stond wijd
open, do Julilucht was welriekend van ro
zengeur rozen, ddc den tuin van den dok
ter in het heele district beroemd maakten.
Niet, dat de menschen over het algemeen
toestemming kregen den tuin binnen to
tredenheel enkelen slechts; menschen,
die plezier hadiden in tuinieren evenals hij.
Want Harding hield niet van zijn mede
mensehen en tenzij zij ambtshalve bij hem
aan huis kwamen, werd er zeer zeldén bo-
ra>ek toegelaten in dto „Vier Hoekjes". In
den regel ontving hij zijn patiënten in het
geen hij zijn patiërebenkamer noemdeeen
vertrek, dat uitkwam in zijn studeerkamer,
waar hij nu zat, en daar do ramen van do
patiëntenkamer uitzagen op deoi weg, kon
roen van daar m'erfca bespeuren van dien
V schitterenden tuin, waarin Harding nu en 1
ri 5* eeaJ kjik sloeg, als hij opkeek van zijn
vakblad. En hij hief heb hoofd dikwijls op,
v oan met voldoening naar de weelde van bloe
men op zijn stamrozen te kijken; naar do
I; ALloriiafebe ramblers, cÜe in een kleurrijken
V flood over zuilen en pergola violen, op den
overvloed van kleur en lieflijkheid, die zijn
tuin tot een lusthof maakte
Hij was een zeer bekwaam geneesheer,
meer op de hoogte van zijn tijd en een man
van een ander type dan die gewone platte
lands dokter waarschijnlijk om dia roden
kon hij zich boroomon op do meest uitge
breide praktijk van mijlen in den omtrek
maar als rnenseh had hij zich weinig of geen
genegenheid verworven in de drie jaren,
d&e hij in Grantley had doorgebracht-
Er was een zekere norschhcid in zijn ge
zicht zijn blauwe oogon waren zeer koel,
zeer kalm van uitdrukkd-ngde trekken om
zijn mond getuigcKen van een lieerschzuch-
tigon aard, die in wreedlhoid! ko«n overgaan,
wanneer hij niet. goed in bedwang werd ge
houden zijn glimlach kon zeer sarcastisch
wezen en meer dan eens had hij zich vijan
den gemaakt door zijn sarcasme. Hij zag
de mensehen niet naar de oogen en de twee
groabe grondbezitters, wier landgoederen
het geheele kerspel bevatten, en hij, moch
ten elkaar volstrekt niet lijden. Do land
eigenaars verkozen de soort plattelands-
geneesheeren, die hen met eerbied behan
delden en met het ontzag, dat men, naar
hun inzicht, verschuldigd was aan hun
stand en rijkdom, klaar het lag niet in Mi-
leg Hardlings lijn oni voor iemand ontzag te
koesteren, hoe rijk en voornaam hij ook
wezen mocht hij was een man van gedeci
deerde begrippen en deze begrippen volg
de hij tot de logiöohe slotsom toe met een
onveranderlijke minachting voor de ver-
sohillnde inzichten van anderen.
De Juliavond was stal eu drukkend.
Zware onweerswolken huigen aan den hori
zon, geen blad bewoog in den tuin, en van
den stoffige® straatweg aan gene zijde van
de heg waa ieder geluid duidelijk hoorbaar.
Een blaffende hond, een schreeuwend kind,
liet rammelen van een wagen al die ge
luiden bereikten Hardings oor dóór zdjn
vreedzame® rozentuin heen, en telkens
hoorde hij heit rollen van den donder over
do verwijderde heuvel»,
,,Er is gelukkig weinig kans, dat ik van
avond uitgeroepen word," dacht hij, „we
krijgen zwaar weer en 't is maar goed ook,
want ik ben zoo moe als een 'hond." Met
deze gedachte zette hij zich nog wat gemak
kelijker in zijn leuningstoel neer en maakt©
zich juist gereed zich te ver diepen, in zijn
tijdschrift, teen hot geraas van een motor
voor con - oogenblik het romm elen van den
vél-verwijderden donder verdrong, en een
oogenblik later hoorde hij een auto voor
zijn deur stil houden.
Mevrouw Dorfield vraagt u tp spr©-
kerj, mijnheer."
Ahdrios, zijn knecht en algemeen facto
tum, verscheen op den drempel; ,,zij ver
zocht mij u te zggen, dat zij de rustor is
van rir Luke Framley. Zal ik haar hier
binnenlaten?"
„Neen, zeker niet," luidde het korte ant
woord ,,ik zal haar in de patientenkamer
ontvangen, evenals allo andere patiënten."
En toen AndrLos ecnigszins teleurgesteld
heenging, voegde de dokter er zachtjes
bij: „Wat komt die vrouw hier doen? Ik
kan aristocratische vrouwen in mijn huis
niet uitstaan."
Zijn gelaat- nam zijn strengste en meest
ontoegankelijke, uitdrukking aan, toen hij
een oogenblik later zijn patiënt enkara er
binnentrad, waar een klein net gekleed da
metje hom vlug tc gemoot kwam
..Zou u zoo goed willen wezkn dadelijk
met mij mee te gaan?"' rei ro ademloos zon
der cU> gewone begroeting. „Ik ben hier
alleen naar too komen rijden zonder chauf
feur en ik wou u da-delijk mee terug nemen.
Er is, geloof ik, geen minuut te verliezen;
het is een kwestie van leven en dood, Ik
kom expres voor u." Zij sprak opgewon
den, geagilteerd; in haar agitatie legde zij
haar hand op Hardings armzij zag doods
bleek, haar oogen stonden zeer bezorgd.
„Is er haast bij het geval?" vroeg Har
ding kortaf; is er iemand ziek op do Hal?"
„Er is een ongeluk gebeurd. Er kwam
een rijtuigje aan op den weg van het sta
tion en het paard schrikte voor de auto
van mijn broer. Het rijtuig deed een lee-
lijke buiteling, de arme dame, die er in
zat, werd gewond. Ik geloof, dat zij zioh
leelijk bezeerd heeft. Wilt u als 't u blieft
dadelijk komen?"
„Is die arme dame, waar u van spreekt,
op do Hall?" herhaalde Harding vragend.
,,Ja, ja, zij is op do Hall," antwoordde
do bezoekster ongeduldig. „Ze zeiden^ dat
n de dichtetbij wo nendon dokter was bij het
huis van mijn broer, en ik ben da-delijk ge
gaan. Mijn auto wa-s terstond beschikbaar.
U heeft sir Luke zeker wel eens ontmoet,
maa r ik ben zelden liiertoevallig ben ik
juist op de Hall gelogeerd."
,,ïk ken sir Luke heel oppervlakkig.
Hardings toon was zeer koolzijn kennis
making met sir Luke Framley had zich
voornamelijk bepaald tot schermutselingen
mot dien voornamen heer over ongezonde
woningen, en er bestond zeer weinig sym
pathie, en nog veel minder liefde, tusschen
de üv'eemannen. T>e élëgance van sir Lu
ke's zuster ergerde hem, als hij dacht aan
die ongezonde woningen en hun ongeluk
kige bewoners. ,\U zegt, dat de dame, die
zich in het huis van uw broer bevindt, ern
stig bezeerd is'è"
A. B., eaféiiGü<tar te LoMgd, stond terecht
wegens het na vaststelden tril op Zater-
Ib Maart go sten in zijn ca Ié'te hebban laten*
verblijven.
Uit het getuigenverhoor van ooriige stil-
donten bleek, dat cr dien avond een diner
werd gegeven. Het daarbij nog al vro>-
]\jk toegegaan, een muzikant was er bij ge*
haald cd bet werd bijzonder "laat. Eén 'hunne*:
was zelfs niet meer in stoat heen te gaan.
B. verklaarde, dat deze student zijn gasfc-
was geweest. De<ze getuige verklaarde er:
niets van te hebben geweten. Toen hij don
volgenden morgen wakker werd, lag hij to
bed in het café. B. verklaarde va-der, daf
hij namens luit. De Jonge de gastheer van
de heëren is geweest De student Van Ree F-
teren Iimpurg verklaarde, dat piot de heei
De Jonge hun, maar zij aan dezen een diner
hebben aangeboden.
Getuigen Van Beuse»kom en Van Rechlereo
werden door den kantonrechter er op althnö
gemaakt, dat zij voor de politie hadden ver
klaard gasten te zrjn geweest van den café
houder B., wat nu onjuist bleek.
Nadat de muzikant Vcmderboo enkele ge
gevens had verstrekt on de verbalisant, de
politieagent Witmans, uog was gehoord^
eischte de Ambt. f5 of 3 aagou.
Als verdediger trad op mr. De Clercq,-
die er op wees, dat de personen na twaalf
uren niet in het café, maar in de ©pen ruimte
z$n geweest. Doch dit daargelaten; er is.
in de dagvaarding ten laste gelegd, dat be
klaagde gasten hoeft toegelaten, wat
niet naar waarheid is, hoogstens heeft lijji
verzuimd hun te doen ver wifde r e n. 'En
zal dus vrijspraak moeten volgen.
De Ambt. verwierp dit verweer.
Luchtscheepvaart,
Geachte Redactie. 1 '1-
Het Ingêzonden stuk in Uw blad van!
Vrijdagavond, getiteld „Luchtscheepvaart",
noopt ons tot een enkele vraag.
Natuurlijk stellen wij z-er veel belang
in het plan van den heer Boogh en zouden
hem gaarne naar onze bescheiden, krachten
behulpzaam willen zijn, om, zooals Jdj het
noemt „een huis des vredes ïn den
vorm van een luchtscheepvaart--
station te stichten."
Om hem echter de behulpzame hand te
kunnen reiken, zou het gewenscht zijn, dat
hij zijn bedoeling wat verduidelijkte. Als
wij het wèl begrepen hebben, wil hij een
Naaml. Vennootschap oprichten, financieel
krachtig genoeg om mosterdzaad te zaaien,
waaraan wcrehitentoonstellingen zoude® moe
ten groeien. Ten minste hij spreekt van
„mosterdzaad, dat ©en boom ral worden,
waarvan de vrucht ral zijn een electrisch
luchtschip jnet luchtscheepvaaristatio® met
daaraan verbonden dcorlóopende wereld
ten toonstellin gon'
Misschien kan het van belang zrjn dcc
heer Boogh opmerkzaam te maken on
feit, dat minister Ppstkuma prenii uit
looft voor het scheuren ran grasland oor
de bruineboonenteelt Wij vermoeien, d&t»
als hij den Minister opmerkzaam maa'. fc op
zijn wereldtentoonstellingen, dragend cnos-y
terdraad, brj wel aanspraak zai ku nen
maken op die premie, wat een besche, len
begin kan zijn voor zijn financieel
krachtig genootschap met eigen
blad, prijsvragen, bekroningen,
enz., enz.
Geachte Redactie, vertrouwende, dat U
wel zoo goed zal willen z\jn den heer
Boogh in de gelegenheid to stellen, wat
meer over dien weroldtentoonstel-
lingen dragenden mos Ier zaad
boom mede te deelon, betuigen wij voor
de plaatsing dezer regelen on$;*n dank. j(-
- B.
[Méér inzenders kunnen wij ia .z-n geen
genoegen doen. Wij moeten ons be-alda tc
het plaatsen van dit één© stuk. bok d
lieer G. N. Boogh, Onde Vest 33c. z ik i'uib»
nen wij-, helaas, geen gelegenheid ai :e. ;e\eu
in ons Blad nader terug te ko-men on zijn
vèr en hoog strekkende plannen. l'e:s- ven,
die pleizter in de zaak mocht eu hbben,
raden wrj aan niet den heer B i kennis
te gaan maken. Wie weet wat nog
gebeurt! Red.]
„Ik vrees, dat zij" stervende is /uw
Derfidcfa stem trilde. „Het waz mwe-
lijk dat witte gezicht te aion en hijgen
te hoeren. Ik heb nog nooit k^. zien
Sterven; ik kan niet tegen ziekU- - leed'."
„Ziokte on leed zijn heb gewone lob van
de mensehen en de dood tot slot," ant
woordde Harding norsch. „Ik zal dadelijk
met u meegaan."
Stilzwijgend pakte hij eenigo voorwor
pen die hij noodig kon hebben, in een
zwart taschje, zwijgend deed hij de deur
open en liet het elegante vrouwtje uit;
en nog steeds zwijgend volgde hij haar naar
do lichtblauwe auto, die a :-':v de dour
stond. Evenals do eigenares wis de auto
ook klein en netjes; de kleur paste goed
bij het zachto blauw van haar japon en hot
blauw van haar oogen; maar miles Har
ding lotto al lang niet meer op de kleur
van vrouwenoog©^ en tenzij een van de an
dere sekse toevallig een patiënt, van hem
was, vermeed hij haar angstvallig. Do op
merkingen, dio zijn gezellin gedurende tien
rit tot hem richtte, beantwoordde hij mefc
niet meer dkn een enkel woord, en Austioe
Derflield, niet gewoon zoo kortaf te wor-
don toegesproken, verviel eirtdelijk tob stil
zwijgen, en vroeg zich af, niet zonder ceruig®
geraaktheid, waarom deze man sulk een
knorrige lomperd wezen zou. Harding
moest zichzelf, hoewel met tegenzin, beken
nen, dat het persoontje naast hem, niet*
tegenstaande het feit, dat zij or uitzag ohc
een Saksisch porseleinen poppetje, haar
auto buitengewoon goed bestuurdeoti
toen zij het hek bij heb portiershuLi van cto
Hall binnen reden, wan er -iets in. hem, <JaÜ
hem noodzaakte tc zeggen: „Waarom
mij zelf kesaen halen f"
4Wordt ?»T9oigdV
