In vroeger dagen.
m, 57 S3 a.
LEIDSCH DAGBLAD Woensdag 24 April.
Tweede Blad Anno 1918. V
PERSOVERZICHT,
"ÈERSTF KA^.er
TWEEDE KAMER.
INGEZONDEN
YP.AGENRUBRIEK.
FEUILLETON.
De onlusten. Het vrij-lib. weekblad
„DE - FAKKEL" schrijft in een artikel
over de onlusten van 11 April en volgende
dagen o.m.
Voor vier-vijfden zijn het onze slungel
achtige onbeschofte en tuchtelooze opge
schoten jongens, onze souteneurs, zuiplap
pen eninbrekers, die van de gelegenheid
gebruik maken, om evén de banden, die
iedere geordende maatschappij aanlegt,
los te maken, te vernielen wat mooi en on
derhouden is, de politie te plagen en te
kwetsen, do avonturen te' zoeken, die zij
andera voor drie stuivers in afdruk in de
bioscoop genieten. Daarnaast wat knapen,
voor wie het steenen-goöien in een ruit tot
in alle lengte v^n dagen een vermakelijk
heid za\, blijven. En eindelijk de Qntmoe-
digdo vrouwen, de gdplaagden, de men
sehen, dieomdat men te weinig personeel
aanstelt uren moeten wachten op een
'kaart of bon voor dit of dat, die gesnauwd
worden door een eigenwijs, verwaand amb
tenaartje. omdat zij durven vragon naar
wat zij konden weten, indien zijn niets an
ders to doen hadden dan ingewikkelde Re-
geerigs-circulaireQ te bestudceren. De vrou
wen, the. al3 zij met den in ongerustheid
over de thuis opgesloten ldnderen verover
den bon naar den winkelier gaan, van
dezen korzelig moeten hooren, dat hij haar
do voor den bon verkrijgbare levensmidde
len niet afgeeft, omdat hij geen zin heeft
die zonder of met kleine winst te verkoo-
pen, r— wat de Regeering dan ook moge
vaststellen.
Dat is de ondertoon van de ontstemming,
die zich in vernielen en schelden uit-. En
daarom richt rij zich zoo tegen de winke
liers, onder wie zoo velen, helaas, niet de
minste bewustheid hebben getoond van de
sociale taak, die ook zij hebben te vervul
len, en liever clnri yroote winsten te mis
sen de nood- .kelijkste levensbehoeften
achterhielden. Yelen, ofschoon gelukkig
niet allen.
Het plotseling op een zéér slecht gekozen
oo-enblik verlengen van do broodkaart
as de aanleiding tot de ongereldheden.
Ook in dit opzicht draagt de Regeering
Bcbuld In October nog sprekende van een
diogelijke inkorting in dit voor
jaar. een maand geleden bij haar bereke
ningen nog mcd^tellcnde 100.000 ton Ame-
rikaansch graan die wel eens zouden
kunnen komen, heeft zij haar. luchthartig
optimisme zoo lang volgehouden, tot
jslechta een plotselinge vermindering van
het broodrantsoen met meer dan 20 pCt.
ons voor gel^ejcn hongersnood over eenige.
maanden ko^^edden.
Veel v&n wat er in onzen tijd gebeurd is,
zoo merkt het weekblad overigens op
is ccn onvermijdelijk gevolg van iedere
Staatsbemoeienis met. bet economisch leven
met de bedrijfsvrijheid en do prijzen.
Vergadering van Dinsdagavond.
"Regeling van werkzaamheden.
De VOORZITTER deelt mede, dat de
jent rale sectie besloot Woensdag te elf
uren in do afdeelingen een serie wetscrat-
ven te onderzoeken.
Conform besloten.
Donderdag zal een openbare vergadering
worden gehouden, waarin aan de orde zijn
eenige kleinere ontwerpen en Hoofdstuk
III eter St-aatsbegrooting voor 191S.
De vergadering wordt verdaagd tot Don
derdag elf uren.
Zitting van gisteren.
Na aanneming z. h. s. van het wetsont
werp tot vaststelling van regelen voor do
heffing van opcenten ten behoeve der ge
meenten op de dividend- en tantième-
belasting kwam aan de orde het
Hoogovenbodrpf
het wetsontwerp tot machtiging tot deel
neming in het maatschappelijk kapitaal
mer N. V., welke zich ten doel stelt de
oprichting ©d exploitatie van een Neder-
landsch hoogoven- staal- en walswerk.
Do VOORZITTER opende de algemeene
beacliou wingen
1 De heer TEENSTRA heeft tegen dit
ontwerp ernstige bezwaren.
Het doel van dit ontwerp is, volgens, de
Regeering, om de welvaart te bevorderen.
En daarmede zal, volgens spr., ieder het
eens rijn. Maar een andere vraag is, of het
wel wenschelijk is, dat onze industrie en
welvaart na den oorlog een dergelijk hoog-
ovenbedrijf naast zich hebben. Het ant
woord op een diergelijke vraag is moeilijk
te geven. Maar een dergelijk bedrijf zal
.voor een groot deel beslag leggen op onze
schepen, die wij na d!en oorlog voor andere
doeleinden zóó hoog noodig hebben. Ook
uit do memorie van antwoord blijkt, dat
't geldt-hier 'n kwestie van vrachtkosten en
dan twijfelt spr. of wij wel voldoende
schepen zullen hebben. Voor onze bestaan-
die industrie zullen wij reeds scheepsruimte
te kort komen, zoodat er geen schepen zul
len zijn om erts en steenkolen te halen voor
deze industrie. Verder betwijfelt spr. het
of cfe Staat in deze haar medewerking
moet verleenen. De Minister vreest, dat. de
zaak dan niet tot stand kan komen, maar
deze vrees wordt nergens door gewettigd.
Integendeel,, uit allee blijkt, dat zonder
Staatshulp deze zaak toch/wel tót stand
komt.
In ons land is eén overvloed van geld,
zoodat er onder het geldbeleggend publiek
animo genoeg zal zijn om hier enkele aftn-
deelen te plaatsen, maar hiertoe 13 geen en
kele poging gedaan. Spr. gelooft dat hier
gen andere bedoeling in t spel is, dan om
den Staat in deze industrie te betrekken,
en gaat men dozen weg op, dan acht hij dit
niet zonder eenige bezwaren.
Verder wijst fh ij-er op, dat door den «oor
log deze industrie reusachtig ontwikkeld is,
maar wanneer straks, als de vrede er is, de
oorlog geen voedsel meer noodig heeft, dan j
is een overproductie to verwachten voor j
j de industrie, zoodat het voor ons moeilik j
zal zijn, met het buitenland te concurreeren.
Het gevolg hiervan zal zijn, dat wij worden i
opgenomen in de groote bnjteirïandsche trust-
die dan zullen T^eslissen over zaken, welke I
voor ons land van groot belang rijn. De in
vloed van een Regeeringscqmmissaris in een
dergelijke vennootschap acht spr. uiterst ge
ring, en ten slotte heeft hij nog bezwaren
als vrïj-handelsman. Spr. riet in 'de stich
ting van dit bedrijf een poging om de -z.g.
protectie op handelsgebied in to voeren en
hiertegen 'zal hij zfch met hand en tand ver
zetten.
De heer VAN GROEN END AEL heeft met
Vreugde de indiening van dit wetsnutwerj be
groet. Men moet echter niet wachten tot
na den oorlog.
De beer ALBARDA acht de mogelijkheid
van de oprichting van een Staats hoogoven- 1
j bedrijf in dezen tijd uiterst gering. Voor j
de oprichting van een dergel ijken hoog- j
oven hebben wij adviezen van het buiten-
land noodig en deze zjjn thans niet te krij-
j gen. Er zijn bovendien vele technische en
commercieele bezwaren, die p'.eiten t gen j
j een i^atshoogovenbedrijf op dit oogeubni-r,
I maar spr. heeft geen bezwaren om later eek
bloeiend particulier bedrijf door den Stuc.
te doen overnomen. Verder vraagt spr. waar-
j om men een bedrag van .7 Va mil li oen van
j den Staat wenscht Is difc omdat men he- j
geld nergens anders kan krijgen, of alleen,
omdatr~men van den Slaat e< lige bescher
ming wenscht? De Minister zeg", 'dat zonJfer
Staatshulp de zaak met tot Stand komt; maar
dit is nergens uit gebleken.
Welke rechten en bevoegdheden krjgt nu
den Staat? Niets meer dan elke andere .aan-
deelhouder, er» de Regeeriugscommissaris
krijgt niets anders dan een ad ris? erende j
stem. Hiertegenover staat het gevaar, dat do I
Regeering wordt mede-gesleept in een p./;i-
tiek, die door een dergelijke machtige com-
binatie wordt gevoerd. Spr. vre-s., dat d'
exploitanten de hulp van'den -.t enkel
zullen gebruiken voor hun b en wan- j
neer spreker rijn stem aan dit omwerp-zal
geven, doet hg dit alleen, ind;e.; het is een
algemeen belang en niet een particalier be-
lang. Spreker stelt daarom een wijziging j
voor, waardoor men een gmotere aefcêrlvdd
krijgt, dat het gemeenschapsbelang praolo-
mineert.
De wjjziging bedoelt een toevoeging aan
art. 2, welke luidt:
Dat de wet niet eer "in werking zal treden
voordat bij een nadere wet, de naaslings-
mogeiijkheid is geregeld.
(De heer VAN RAALTE Krengt hierna m
mens de commissie van onderzoek rapport
uit omtrent het onderzoek der geloofsbrieven
van het nieuw gekozen lid voor Amersfoort
jhr. mr. A. G. Ridder van Rappard en ad
viseert namens de commissie tot toelating.
Op voorstel van "den VOORZITTER wordt
niertoe z. h. st besloten.)
De heer DRESSKLHUfS wil in verband
met de indiening van «h:e< amendement Al- j
barda eenige opmerkingen maken, omdat.
dit amendemept een doodsteek vo>r dit bé-
drjjf zal rign.
Dit bedrijf is ongetwijfeld 'een algemeen
belang en de particulieren hebben hun ener- j
gie duidelijk getoond door het bijeenbrtngeü'
van een kapitaal van 17% milli oen?
Geroep: Dan hadden ze die 7%il-
lioen ook nog maar moeten geven.
Deh eer DRESSELKUYS zou het .betreu
ren, dat deze zaak niet tot stand zou karnen,
doordat de Staat zijn medewerking weiger- j
de. Spreker stelt daar om tién Minister de per- i
i
tinente vraag of dez# 7% millioen werke
lijk voor het tot-stand-komen noodig waren.
Is dit wel het geval, dan moet de Staat over
de brug komen, want dan is elke verdachte
bedoeling uitgesloten
Het antwoord op deze vraag is voor spre
ker van beslissender aard. Van den Staat
wordt niets anders gevraagd dan deelneming,
zonder eenige meerdere risico Han eenig
ander aar.deelliouder en met dezelfde winst
kansen. Wat de naasting briieft, in zijn
toelichting, heeft de heer Albarda er niét
op gewezen, o pwelke gronden deze naasting-
clausule moet berusten. Dergelijke onder
nemingen geven eerst over 20 jaar eenige
rente "en deze risico's moeten toch op bil-
lgke wijze worden vergoed.
De heer DE WYKERSLOOTH DE WEER-
DESTEYN, meent ook, dat de stichting van
dit ho -ovenbedrijf wel tot stand zou ko
men zonder hulp van den Staat en onder
schrijft de bezwaren van den heer Albarda
cizake het ontbreken van de noodigo ad
viezen.
De heer KOLKMAN bestrijdt het betocg
van'den .Deer De Wykerslooth. In deel
neming van den Staat ziet spreker geen enkel
kwaad en de Staat heeft dan ook reeds dik
wijls een dergelijke transactie afgesloten o.a.
ten opzichte vau de stoomvaartlijnen en nóóit
heeft iemand hierin gezien een soort Staats
exploitatie. Bovendien ziet spreker' in dit
.ontwerp een soort protectie en daar zijn
nu wel verschillende leden bang voor, maar
spreker allerminst. Spreker zal dan ook met
blijdschap en genoegen zijn stem aan dit
wetsontwerp geven.
De Minister van Financiën, de li. erTÈEUB
bestrijdt allereerst- de opmerkingen van den
heer Teenstra, die bevreesd was, dat onze
schepen voor andere doeleinden nocdlg zou
den zijn, eu geen grondstoffen konden aan
brengen voor deze nieuwe industrie. Maar
dbg het vervoer van erts zijn niet alleen de
belangen betrokken van de afnemers, maar
nog veel meer die van. de producenten, en
ook na den oorlog zal het vervoer van erts
wel weer geschieden onder buitenlandsche
vlag.
Een bedrag van 25 miliicón voor een
hcogovènbedrijf is zeker niet te groot. In
tegendeel, spr. zou het zelfs miniem willen
noemen.
Aanvankelijk is aan den Sla it gevraagd
een rente-garantie voor 10 jaar en dan gem
aandeel in het kapitnri. Spr. voelde voor die
rentegarantie heel weinig, ma.r had geen
bezwaar, dat de Staat als aand-.e h; uder op
zou treden. Eerst was bepaald, dat de Staat
voor 6 millioen aandeden zou nemen; puur
toen later bleek, dat uit particuliere bij
drager. niet meer te balein was dan 17%
millioen, is het bedrag van liet Rijk gebracht
op 7 millioen.
Van philanthropic is uan ook geep sprake;
de deelnemers werkten- mede om een rede
lijke kans te scheppen voor een billijke
.winst.
Do zaak is zeer urgent en indien deze zaak
niet tot stand komt vóór de Kamer op rece3
■gaat, komt van dc_.stichting van een boog-
overbedrgf in ons land niets terecht. Boven
dien- zijn er enkele deeingihers, di; de Ka
mer dankbaar zouden rij:., indien zrj van hun
verbin rris werdenontheven.
Geroep: Dj n is de durf ook niet groot.
De heef rRLL.il: B j enkelen is dit zoo,
maar dK gri-it n -1: vror <1-3 aandeelhouders
uit cfe scheep vuzrt- en memri-industi-ie x
Spr. d :t de-e vorm van S adshulp
nie;: de" g 1 ;..-• is. maar hij acht deze
toch beter. .j <b t l nu toe g-volgde.
Do Vide af: v a d g i n, d e sieeki v:.oi-
dén lan«'Jb v,.v p iien in deze Kinur, maak
ten bézwaxr "t-^ren Staatssteun voor de iu-
duslrie, niaar an wijvt s^r. e rop, dat de
landbouw tot nu toe meer mi.1 Lenen tot
steun heeft on-yacgen den de induetie.
Onjuist acht
roing iO spreke
sprake is.
l erder wjji>; s;
landsche be'.ai
Thans mr^ien
krpden m-.-.tr
derlandsche
Spr. w ars' 1 de lie weu b:n v a n
al te zeer vast te houden rmu .ii.-t .si3;:m
van geek be sea erasing jaeer industry
rich door de vorstanders -der protectie niet
niet in heb I1. 70 te laten jagen te -n -lit
wei s ontwerp.
De na-sstingsclausui-? acht 37-r. - ru t
noodig, hiervm i- all-itn -ww. c wanneer
men., te doen hoeft i :vw-r," vistisc-h
bedrijf.
Hier Heefp men eehL-r te d :or. u t een
volkomen vr b lijf, mol finarc;ee.e mede
werking van d -! Slokt.
De soci.ial era'.en doen veel b t r met
ronduit te eggen: Wij gaan mede of wij
gaan niet me mair zich verschuilen acl<-
ter een r -tuu, clausule g:a niet op, want
van nuas .i' hier geen sprake.
De Staat kan och ni t als aandeelhouder
zeggen: ik wil wel een aandeel nemen, maar
nehen er op, als de zsak goed marcheert
moet ik den geheelen boel hebben. (Ge
lach).
Wanneer vrij deze naastingsclausule aan
de wet verbinden, dan komt van de geheele
zaak niets terecht. Zeggeen de socialisten
dan ook, onze stem zal afhangen van de
naastingsclausule, dan kunnen zq veel beter
in eens tegen het ontwerp stemmen.
De heer TEENSTRA handhaaft rijn be
zwaren tcgën het protectionistisch karak
ter van dit ontwerp.
De heer ALBARDA zegt, er geen
monopolistisch karakter noodig is, om een be-
drijf door den StaJt te doen annexeeren.
Resumeerendè betoogt spr., dat indien zyn
amendement verworpen wordt, hjj tegen het
wetsontwerp zal 0 temmen.
De heer DRESSELHUYS bestrijdt het
amendement-Albarda.
De MINISTER verklaart de naabtingsclaa-
suie onaannemelijk.
De verdere behandelicg van het ontwerp
wordt bepaald op Donderdag.
De verklaring in den Raad van Woubrugye.
Mijnheer de Redacteur!
Fergus mij naar aanleiding van de Ver
klaring v.joc geheel Nederland", door den
Ede!a'w.ttaren,33éer Burgemeester, alhier, in
een openbare Raadsvergadering gedaan, om
trent mijn persoon, eon plaatsje in Uw ook
hier veel gelezen blad.
Zeer pijnlijk deed het mij aan, dat zijn
edelachtbare mijn per.-um. daar voorstelde
als iemand,ja, hoe wt ik dat noemen!
Iemand,, die m\j niet kent, zoü uit de
verklaring van Zijnedeiachtbare z-;er veel
kwaads van mij denken, en het bedroeft mij,
dat een zoo hoog geplaatst persoon zoo min
achtend over w?n zijner ingezetenen spreekt,
nog wel in een openbare Raadsvergadering,
en volgens de mededeelingen uit een vooraf
'geschreven verklaring (du3 een te voren
goed overdacht stuk) als iematid, di? „meer
dis tributie-v 00rschrif ten o vertree di/'.
Meer dan veertig jaren heb ik hier in
graan en mee! gehandeld en nog nooit is bij
mrj een ww vertreding door voormalige
burgemeesters of veldwachters gec-oosta-
\w--* Mij eer de Redacteur, ik bédroef
mij 0 Lr z-o'1 1 cliLü rdiv handelwijze en
dat von zoo'n Loogstaaiia ov-. heidspereoon.
Zijnedeiachtbare weet he! evengoed als
ieder a: "er ingezetene, dat de overtreders
der Distributie-voorschriften in een anderen
hoek zitten.
Nu ik de verklaring van het hoofd dezer
gemeente voor mij btb ligge zal het rr%
niet meer moeilijk vallen, zo dra de klacht
tegen ,,De Leidsche Courant" den rechter
bereikt, met afdoende )>ewijzen de onjuist
heden van ,,de verklaring van Zijnedeiacht
bare te wedërlggen".
Volgens mede-deeling van Raadsleden is die
bedreiging nog eens in een opeobare Raads
vergadering g. 'aan,- doch f*en g-'-ld h?t een
ander, een w:\ardigen wet .ouder, die niet
naar den eiscl les burgemeesters vilde doen;
bet droeviw? "as, dat-di? onaangename be
jegening den - o: y 'ag gaf en die wethouder
als Raadslid bedaskte.
Ten slotte m t ik hier de vele vragen
dezer dagen ur.?.r openlijk beantwoorden;
namelijk cez? vraag: „Waarom treedt de Bur
gemeester zoo fei in die verklaring tegen
mijn schorsing, weer twee dagen heb ver
kocht en toen bedankte, mag ik niet zwijgen.
Tweemaal heeft de Heer Burgemeester mg
geschorst; de eersten keer kwam de veld
wachter mij dit aanzeggen namens den Heeti
Burgemeester en den tweeden heer Mijn
heer do Burgemeester zelf.
Den eersten keer heb ik maar gezwegen,
daar ik na eenige weken tijding kreeg, om
met de andere handelaren te komen bij den
Burgemeester en *toen dö distributie inging.
Den tweeden keer kon ik echter niet zwij
gen en heb geschreven naar Den Haag en
kreeg van Z.E. dep Commissaris der Koningin
antwoord, dat Z.E. m rj niet h e 1 p en k 0 n.
Toen heb ik aan H. M. de Koningin
geschreven en een brief gehad, dat de Mi
nister de zaak zou onderzoeken.
Nu ben ik zoo gelukkig, dat een advocaat
te Leiden mijn rechtvaardige zaak wil be
pleiten, daar ik zelf niet best ter spraak ben.
Dit eeno wil ik hier verklaren, dat ik voor,
God en mijn geweten bewust ben, niet
schuldig te zijn.
Hier voeg ik nog aan toe, dat ik ge
weigerd h eb te verkoope n na mijn
tweede schorsing, omdat ik eerst in
mijn recht hersteld wilde worden, en dit zal
toch niemand mij euvel duiden.
Ik heb dan ook geen twee da
gen verkocht" alleen heb ik niet wil
len weigeren, toen de veldwachter mrj op
droeg vier mud eierkolen te brengen bg
den Heer Burgemeester, ten dienste van
het Bureau der Brands to ffe n com
missi e
U, Mijnheer de Redacteur, beleefd dan
kend voor de plaatsing,
Uw dw. dr..
JAC. BLOEMBERG.
Brandstoffenhandelaar.
Woubrugge, 22 April 1918.
u op:
7»
uu.i antwoo-d zij: „Ik ben altijd
,'jr. n hiv-r vau besciier-
da:r hr rvan absoluut geen
de gróota \~ed'"-r-
'iio hier op/h-ei spel staan.
:>m (izer en st'.u t- v.-r-
n neincn, w;- k li t- N>
ems
ei
beleefd gewvest tegea zijn edelachtbare, soo-
als wij tegenover de overheid beh«x>ren to
zijn, onderdanig".
Maar wat vtrmoe-it u dan? Dat in het
or*r.baar - t tegen u wordt uitge
bracht. Vcrm- - t ik niets, al i_eji weet
ik uit de on e n bvi von van den heer Bur-
gvm -r. r.u a.i d:n plaitse'ijken ge-
neeshc-er to Leimui len, den. heer dr. Bout
hoorn, dal deze geen vriend van Zijnedel-
achtlmre J3 en ik orbukkig dienzelfden
naam draag, hoewel ik uien geneesheer nog
nooit persoonlijk heb ontmoet.
Bij voorbaat, Mijn- r de Redact?or. mijn
beleefden daitk. doch ook mijn leedbetuiging,
i V ik genoodzaakt wcrl tegen mijn overheid
zoo te moeten schrijven.
G. BOUTHOORN,
Graan- en Meelhandelaar 'te Woubrugge.
Woubrugge, 24 April 1918
Hooggeachte K iactie.
In het nummer van Zaterda^r las ik, dat
mijn droeve uitsluiting'voor de landstoifen-
levcrantie in den Raad alhier besproken,
nadat ik reeds in begin van December uit
mijn brood.'inning ben ge:..et, door den
Wjeledelaehlb- Heer Burgeir t d z.-r ge
meente.
Had ik iets misdaan, ik zoü mij stil onder-
weip ui, doch nu de he r Burgemeester in
een upenbafe vergadering zegt, dut ik, na
A. v. d. G., te LeidoD. Ja/ door wijziging
van het desbetreffend reglement worden «Ie
leden van het Kiescollege der Ned-Herv. Kerk
alleen gekozen bij volstrekte meerderheid van
'Stemmen. Dat wil zeggen, de caudidaten moe
ten minstens één stem meer hebben dan de helft
van de uitgebrachte stemmen. Het aantal gekli-
ge si?mmen, bij de laatste stemming uitgebracht
was 032. Het laagste cijfer van de gekozenen
1 va-: 487. Voor deze bedroeg de meerderheid dus
1 slechts 20 Wanneer uw partij (de Vrijz.-Herv.)
j die nu ongeveer met 50 stemmen vooruitging,
I vergeleken bij een vorige stemming nog 42 stetn-
I ra on meer had uitgebracht, bad zij één of meer
1 candidatcn in herstemming gebracht. Hetzelfde
j geldt in ongèveer gelijke mate voor do gem.a-
i tigd-orthodoxen.
P. J. 1). lo Leiden. Wij hebben ook al
eons gelezen, dat in het hooi van do hooikist
zich baeterieen. kunnen ontwikkelen, dio een na-
I deeligen invloed op het eten kunnen hebben, in
I dien zin, dat het eer tot bederf overgaat. Droog,
friseh hooi kan echter geen kwaad. De muffe
I smaak van het c-'.en kan br?st vert.orznakt zijn
I door het vulsel. Wy zouden zulk hooi niei ge-
bruiken. U kunt c^sk heel goed papier (kranten)
bezigen.
P. v. B., te L?iden. Wij geven u toe*
dat het voetbalspelen in de Hugo-de-Groot-
straatf hetwelk volgens u ziilkc- groote af
metingen heeft aangenomen en met veel
lawaai gepaard gaat, lastig is voor het ver-
keer en gevaarlijk voor de ruiten en den
nieuwen aanleg van en bij de Laboratoria.
Wij vertrouwen, dat de politie er wel een-
eind aan zal maken. Het verwoftert ons,
dat rij het nog,niet gedaan heeft, daar u
spreekt van „gacsche benden schreeuwers."-
H. W., te Leiden. 1. f 1.voor in
kwartiering met voeding. 2. Dit hangt af
van omstandigheden-; een bepaald bedrag
wordt niet toegekend. In ?t ag - -.een w-ordt
zoovéél vergoeding toegekend, a:a noodig is
om in liet levensonderhoud te voorzien. 3.
Hg heeft er wel recht op, als er vleesch is;
doch waar dit er in dezen tijd niet isA kan
men daarop* kwalijk recht doen gelden.
W. L. de W., te Noord wijk. De voor
jaarslichting 1-913 der vestingartillerie zal
■vermoedelijk in het tijdvak van 9 tot 13
Juli a.s. met onbepaald klein 'verlof ver
trekken.
Mej. E. F. te Rijnsburg. Voor u is de
Opleidingsschool voor Vroedvrouwen to Rotter
dam het best gelegen. Het examen is niet bij
zonder zwaar. Wie behoorlijk lager onderwijs
heeft genoten en. hot geleerde heeft onderhout
den, kan het toelalingsexame nwel afloggeu.
Maar het onderzoek is min of meer vergelij
kend. Meisjes of vrouwen roet een. akte L. O.,
een diploma M. L. O. of een einddiploma H.
B. S. met 3-jarigen. cursus behoeven 'geen exa
men te doen. Er wordt nogal streng op de ge
zondheid gelet. Do. kosten kunnen voor u geen'
bezwaar zijn. Hot been en weer reizen echter
e enigszins lastig.
Naar het Engelsch
van Mevr. ALFRED SIDGWICK.
SLOT)
„Je behoeft niet weg te gaan, Roay-
Po3y," zei hij. ,,Wij rijn hier allen vrien
den onder elkaar. Zij zullen het in liet eerst
niet prettig vinden, dat weet ik; maar ala
rij Veronica beter kennen, zullen rij wel
veranderen."
„We zullen nooit veranderen," zei air Lu-
«eius.
„Waarom niet?" zei Veronica, en mét
haar vlugheid van beweging en omgeëven-
aard zelfvertrouwen, dat haar bracht, waar
rij zijn wilde, ging zij de kamer door en op
ben lagen stoel vlak bij Tony'3 vader ritten.
„We vinden u niet goed," zei lady Tuft
door haar tranen heen. „Ik zou u niet ala
•bhooncfochter kunnen aanvaarden. Het ia
niet zoozeer om het geld als om andere din
gen. Ik heb u een sigaret zien weggooien en
een gat in het tafelkleed zien branden Ik-
zag u laatst in dat vreeselijke toilet. Wij'
zijn aan zulke dingen niet gewend. Daaren
boven heeft Tony andere banden geknoopt,
en ik begrijp niet, dat hij zich niét
"Bclihamt.'
„Ik dénk, dat ik ga pakken," zei Amy
Pringle, en zij verliet de kamer met groote
waardigheid.
„Ik vermoed, dat u weet, dat mijn- zoon
geheel afhankelijk van mij is," zei sir Lu
cius tot Veronica
„Ja, en dab fs heel kwaed voor hem. Hij
zal voor zijn brood moeten gaan werken,
als u de hand van hem aftrekt," zei Vero
nica. „Ik hoop heusch bijna-, dat het doen
zal."
„I3 u er cfua op voorbereid honger te lij
den?" vroeg lady Tuft gewichtig.
„01 we zouden hem wel een baantje be
zorgen, en ik heb tweehonderd pond per
jaar," zei Veronica. „We zouden geen hon
ger lijden. Het zou waarschijnlijk een man
van hem makeir."
„Ik begrijp niet, dat u met. hem trouwen
wil, als u vindt, dat hij nog geen maA is,"
zei sir Lucius.
„Hij is nogal lief," zei Veronica. „Ais
jouw vader en mocdef het huwelijk verbie
den en niets met je te doen willen hebben,
zullen we geen moeite met aen mijnen heb
ben,"- v-?egde zij er bij, rich tot Tony won
dende.
„Wat bedoelt u daarmede?" vroeg air
Lucius.
„Mijn vader is hevig socialist en nog al
ouderwetech in zijn theorieën. Hij zag u
willen onthoofden en uw eigendommen aan
de armen geven."
„Heeft u die verderfelijke begrippen
overgenomen? Want in dat geval
„Ik maak me niet druk met die soort van
dingen," zei Veronica. „Ik vindt geld nut
tig, maar men kan met weinig toe."
,,U kent blijkbaar Tony niet," zei air Lu
cius.
„Juffrouw Teal stelde geen belang in
onzen zoon, totdat zn mijnheer Oloudesby
verloor,'^ zei lady Tuit.
„Dat ia waar," zei Veronica.
„Dat heeft ze me alles uitgelegd,"
Tony, „en ik ben er mede tevreden.
„Arme jont.o," zei zijn moeder.
„0:h. r.i' -cuer," we weten allen, dat oom
Simon een reus is, cn ik ben een dwerg,"
zei T:-r:y. ,Maar u behoeft niet o; t mij te
hpilcQ. Ik heb inderdaad liever, dat u het
•niet doet."
„Daar komt Daan!" zei Rosalind©
„Eet moet vijf 'tfur zijfc."
..Dan zijn we een half uur te laat meb
do nee," zei lady Tuft, én zij stond op,
want de thee zou dien middag in den tuin
gediend worden. Zij hield een oogenbfik
stil, toen zij langs Veronica kwam, en keek
haar echtgenoot» aan, voordat zij sprak.
Hij knikte even, want wat moesten zij
doen? En buiten twijfel was Veronica in
haar goede stemming en rose katoenen
japon zeer aantrekkelijk. Daarenboven was
rij knap. Misschien zou rij een man van
Tony maken, zelfs al trok zijn vader de
handen niet van hem af.
„Blijft u?" zei lady Tuft tot haar, en zij
zag of hoordb d&n luchtsprong- niet, dien
haar zoon achter haar rug maakte, toen
zij met haar echtgenoot den jongelui voor-,
ging.
„Ik ben benieuwd, of ik Sceton even
vervelend zal vinden als jij het dcedt," zei
Veroniéa. tot Rosalinde.
„Misschien niet," zei Rosalinde.
„Wat een prettig gezelschap zullen we
vormen, als je vader en moeder 'en jij en
Daan eens bij Tony en mij komen logee-
ren l"
„Ik kan Riet zoo ver vooruit zien," zei
Rosalinde, en zij bleef even achter} om
Daan, die binnengekomen was, heb laatste
nieuws te vertellen.
„Nu, zij zal ze wakker schudden," zei
Daan.
„Natuurlijk zullen we nooit onze toe
stemming geven, zei lady Tuft tot Rosa
linde, toen zij haar nichtje goeden dag zei.
„Je oom is woedend en ik ook. Maar ik
moest haar voor do thee'vragen."
„Blijft ze eten?" vroeg Rosalinde.
„Ik vrees van ja-," zei lady Tuft, heel
verlegen kijkende. „Weet je t©
wovdt je oom de baa?."
Ixosalinde lachte vroolijk.
„Dat weet ik," zei ze. „Ze heeft zoo
iets over zich. Ze- zal heel gauw u ook do
baa3 rijn."
„Nooit," zei lady Tuft.
