5 pérsoverzicht; No. 17832. LEIDSCH DAGBLAD Woensdag 17 April. Tweede Blad Anno 1913. APRILWS1E. TWEEDE KAMÉR, Bs schoonmaak. In. do rü- Ipisk „Spiegel der IJdelheid" in ,.DE NIEU \VE COURANT" lezefi. wij: Zij zijn vermakelijk, de Hoilancbche huis- frouwen met haar schoonmaak. Yleesch- ïlood, broodgebrek, hoterschaareohte, tlieo- jgemis, eieTèn-duuiie, het Ï3 alles overkome lijk. Maar geen schoonmaak, or mogelijk Moedig eD berustend dragei zij do an dere ontberingen en dc extra-inspanning, die do huishouding van haar eischt, de schoon maak kunnen zij niet missen. De keuken, diê, in vergelijking met de bui- tenlanilsche, altijd .eoii stiefkind L- geweest voor 'do Hollandsche- huisvrouw, omdat zij, dank zij 'den smakelijkcn bes-tanddeolen, het niet in de bereiding behoefde te zoeken, baart haar tegen woordig wel meer zorgen dan vroeger, dc sa menstelling van het dagelijksch programma voor de maaltijden wordt steeds bezwaarlijker en kost voortdurend meer tijd, zoodat eten bijna levensdoel word, maar daarnaast moest dan de echoonnmaak de lcvonsontspannihg zijn. En nu wordt die'ontspanning haar vergald! Het jonge meisje moge in baa.r jeugd nog zoo hebben gespot met de woede barer moeder eéns in het jaar alles van zijn plaats te halen, nau welijks is zij zelf huisvrouw, of zij- zou zich schamen voor-andere huisvrouwen te bekennen, 'dat zij niet deelnam aan het gemeenschappelijk festijn, de schoonmaak. Zij zou zich bannelinge voelen onder dc loden van kaar geslacht, als zij niet kon model-Jagen over de leveranciers, die haar in den steek lieten of -Tcrklieden, die alles anders deden dan zij wcnschlo, of over de werkvrouw, die haar meisjes opstookt en soort gelijke grieven. Zoo was het in den goeden ouden tijd, don tijd van vóór den oorlog, toen er volop wat», eoda enzeep was. volop azijn, terpentijn, "boen was en al!c andere kwah'jkriekende ohderdee- lan van do schoonmaak, waarmede "^oekelo'oa werd gemorst en geplast, dc i ccnigen tijd van het jaar, dat de huisvrouw haar scepter in den vorm van een bezemsteel of bor stel zwaaide en mot het stof alle menschelijke wezens verj- g uit alle böw>vh&ro hoeken en -alles, wat ademde, .deed zuchten onder de oe ver' ïddelijkc t/rarmie van „kamers-doen" (een H' 'l-ohe huisvrouw doet alles) en wat da i-me samenhangt. Turns is het anders. Geen warm water, bi r- --r - Abt of zeep. Wat blijft er over van cv i: - don van de groote schoonmaak, I. rop zij zich het geheele jaar heb- bc - cugd, zooals een schoolkind op de va als zij Hiel vrijelijk met water kun ne: niet naar hartelust kunnen boe- T:: riv. f kinnezi neerzien op de werk zaamheden dv r dienstbaren, zelf met hoog- roodo wangen tronend op jjn. ladder, om te onderzoeken f alle spinrag» a zijn geweken von r.-rbiddellijkc aanvallen van een tbc- 7 vleeseh kan men loven, zonder bróód bote- melk, rijst, havermout, zonder kolen, g.i«. kaarsen kan men bestaan, maar zonder s:-k hi maak. UorJcg? Nu ja. de huisvrouw heeft wel reeds geloerd, het la guerre ;ommo a la guerre" ?7i het bij zichzelf reed? veranderd in la guerre comnjÊ a I'enfer", maai oorlog ia ten slotte een herd zakelijk kwaad -aaraan man gewend raakt, men lee.^ dc ri richten niet. en vergeet, U" gezellige in de voormalige taoc onder het ga/«i van koffie of oho- colr.dc nvecl gebak, cri! er zoo iets als hou der bestaat. Aan alles kan. men zich aanpassen, voor alles bestaan vervang midd elen, maar 'de schoonmaak is niet te vervingen. Het iTi en uitruimen van eau linnenkast is voel opwek- kou dor dan alle nu'tig3 en A*\aio handwerken Geen gymnastiek haalt bij hvt genot van het wrijven van een stoel, #een apent bij het ploete ren ir lauw schuimend zeepjop, om breekbare voorwerpen zelf voorzichtig af ia wasschea. Geen bloemengeur kan. -* dijvcrcn met den reuk van terpentijn of azijn. Geen heerschappij be vredigt haar zoozeer als die van de schoonmaak ïvelke-de koude van het voorjaar doet vergeten, doordat zij zich warm werkt Een verblijf builenvffm ig niet haar zenu wen zóó to sterken als het bedrijf, waarbij 'rij alles en allen b&ho-u-scht en daarbij een stralen krans boven baar. hoofd voelt, van huiselijke "deugden als vlijt, zindelijkheid, deugdelijkheid en netheid. Zij werkt in die weken schoonmaak zoo grondig als rij bet geheele jaar niet beeft gewerkt en haar ijdelheid is voldaan, als de vriendinnen, prijzen. Van dat alles afzien,-ter wille van den oorlog, die door mannen werd gemaakt! Het is te veel gevergd, even onbillijk ais van een man te ver langen, dat hij den oorlog afschaft. Do schoon maak is haar een levensbehoefte, van schoon maken verwacht zij een jaar lang al haar le vensvreugde. Zooals een ander geniet van het eerste lentegroen, verheugt zij zich in de ver schijning van de werkvrouw, en van alle moge lijke werkvolk, dat haar- huis komt opknappen. Zij neemt zich allerlei hervormingen voor in baar huisinrichting, welke anders- niet zijn te verwezenlijken. Ook dit is Lij de hooge prijzen van nieuwe gordijnen on allo verdere aauklee- 'ding der woning tegenwoordig uitgesloten. Re- Uits het- Duits oh van R. ORTMANN. (Nadruk verboden). Freule Mia von Lilienwhal stond achter <2o glazen schuifdeur der serre ca keek met ïianóceht naar het grillige wolken spel, dat dreigend het zonnetje te pakken had, on, waar doorheen, lossv. regen-buien neer- piasters. Zou dat weer nooit verandoren Sedert tien dagen wa-3 zij a»l3 gaat- op het buiten barer nicht von Hoben—-Fahrow gelogeerd, cn even lang noodzaakte dit on bestendige weer de jonge zta.dsdamo tot huisarrest. Wat had' zij zich alles poëtisch gedroomd; het ontwaken van de lento in lde> vrij© natuur, van -dichtbij. En da-gen achtereen moest'zij in huis toeven, meta anders waarnemend dan kale, stonn-tar- tenclc boomen en drassige landwegen, waar zij met lino.' fijn schoeisel onmogelijk door heen wadten kon. Af en toe scheen wel eena '©ven het zonnetje maar het griezeltje WL'auWaan die lucht werd in een wipje weer fgjgealokt. door ;d©_ gr&uwo wolken. hei den te meer, om dan ten minste het stof uit alle hoeken te doen opstuiven „Zonder do groote schoonmaak kan je wel het geheel® jaar schoonmaken,11 zei mij een jeugdige huisvrouw, die ook al toi het gilde be hoort, en voegde er aan toe: „Er riin altijd hoekjes, waar je niet bij kunt." Het zal wol zoo zijn, maai- ik vroeg mij toch af of hat stof erg dik zou liggen in haar jonge huishouding. Voor mij blijft het min of meer humoristisch in een tijd, dat allen zich zooveel moeten ont zeggen, dat wij onze geheele leefwijze geleide lijk moeten veranderen en nog altijd meer el lende kunnen verwachten, zooveel gewicht te zien hechten aan "een onderdeel van het huise lijk beleid, dat toch niet beslissend is voor liet geluk en don vrede in het gezin, daaruit veeleer wekenlang alle gezelligheid en rust verbant. Het is intusschen een bewijs te meer, hoe wei nig invloed de oorlog heeft' geoefond ten goede. Ieder wordt weerspannig, zoodra hij of zij zich in eigen hoogste belangen gekrenkt gevoelt: voor de oen is het een vermindering van brood rantsoen, voor do ander het verlies van een warmwatorwagen; de een uit haar woede door glazgn inwerpen, de ander door een ingezonden stuk, maar do geest is en blijft dezelfde, nie mand is bereid tot een persoonlijk offer. Zitting van gisteren. Interpellatie. Aan da orde is hierna de inberpellatde- Beumer betreffend'e de voedselvoorziening en de geïnterneerden en do interpellatie- Sanne-3 omtrent de levensmi cMtel envc»or rie- ning, speciaal de verlenging der brood kaart. De heer BEUMER zegt, dat. zijn interpel latie geen pro- of anti-karakter heeft ten opzichte van onze buitenlandsche vrienden, terwijl zij ook niet beoogt om dë Regeering aan te zetten tot ropr ëisaill e-maatr egel en ten opzichte van de in ons land vertoevende vreemdelingenintegendeel, ons la-nd heoft een hooge-r standpunt in te nemen. Maar dit vooropgezet, behoeft men toch niet in een ander uiterste to vervallen en maar uitnoodagingen gaan zenden naar a-llo lan den, om naar ons land te trekken, om weer eem; op zijn verhaal te komen. 'Duizenden vpeomdelmgen zijn uit België hierheen ge haald, dtdzenden Eransche en Duitsche kin- I deren en last not least vinden hier een 16,000 krijg?g c vangen onbinnen gehaald met r p. vrouw en kinderen en familie leden, die. zelfs nog allerlei dieren houden en paarden medebrengen, die alleen mede werken om onzen voedselvoorraad van mensch en dier te verminderen. Spr. zou gaarne* eens vernemen hoe groot het aan tal vreemdelingen is, hetwelk thans in ons land verblijf houdt, hoe heb staat niét de versclia-ffing van voedsel en materiaal voor de krijgsgevangenen, hetv elk ons door do betrokken landen is toegezegd. En geldt (Ut ook voor het aantal familieleden, welko m&öëgekomen zijn en wier aantal naar ge- mol d wordt grooter is, dan het aantal der krijgsgevengenen zelf, of past hier de ïte- geering het systeem toe vanhoe meer zie len hoe i3»cr vreugd F en dergelijk syst eem is echter obool out mot te handhaven nu we leven in e&rt tijd, dot ons broodrantsoen ge heel onvoldoende is, het peul vruchtenraut- w>eis vermindord :sj de oardappolvoorzio- rrng wordt bedreigd en vleesch en eieren niet meer te krijgen. IE erdoor ontstaat hij het volk eer- verbittering, welke nog wordt aangewakkerd door uitlatingen van die* vreer:T lingen als in ..Echo beige" en spre ker vi '.agt wat de Regeering tegenover der gelijke personen doet. Vorder gaan er geruchten, dnt de Engel- sche geïnterneerden brood eten van zui ver tarwemeel voldoende vlcesch hebben, terwijl cle heer Velsdmgen in der- Baud van ri-G rave-nliace j-nededeelde, dat ver-x bi Hen- de aar^appePian/lelaren niet meer voldoen de aar Hvpoten verkoopen hun klonten om se te slijten a en de Eng te-bon. dte een hoogeren priig betalen. Belgen in Harderwijk me-- Hou rclletj es, tóen zij ger5.nt3oeneer<i woirien tot 250 gram brood per dag. een ranteoen. beter rik omve eigen la.ndgenooten toen ro^d? lang rich zagen toebedeeld1. De toepassing der wet op de toelating van vreemdelingen Lq alles behalve afdoende maar thans wordt er zelfs cSe hand niet aangehouden. De wet. r?r- cdscht, dat. de vreemdelingen in hun eigen onderhoud kunnen voorzien, mevr sulks is thans alleen met geld niet mogelijk. Spr. vraagt ten slotte of de Redering kan mededelen hoeveel rrectoïde'teven, rinde Augustus 1914 reeds in or land geve-tigd ziin en of zri wil medeleelenof de Imijgs- geVangenen een grooter rantsoen krrÏE^ dan onze eigen inwoners cn verder welke maatregelen worden genomen bp teebting Van vreemdelingen en welke maatregelen Landschap in droefgeestige tinten veran derend Zij zou al larig naar hu lb terug zijn gekierd, wanneer niet de veielvuldago bezoeken van den vro olijk on buurman een bodtjö -aangename aHkêcHng hadden gc- bracht in de melancholieke» Apiil'-stem- ming op Hohon-Fahrow Do I'cocr Hans von. Kollwitz, do vroolii- ke gêibuur^was oen groot vriend van hear reef. De eerste kennismaking met hera Tied hoer tegen. Zij hirid' niet van zulke lange mencchon, van blond, kortgeknipt haar. van blauwe >ogcu, en van een zoo flink», helvSer-kliri.ende st-em. Haar 5de- as1 giruit naar het mysterieuze, naar melanololieke oageu, donkere typen, naar hot boeien dó eenor weeke stera. En t-och 12. eest zij bekennen, dat de nadere ken- risrrv.kkvg meevielwel was hij lie cle maal tdet d./epend, maar zijn vruolijkheid!, - zijn openhartige rondborstigümid was onwecr- staa ibaar cn verried een warm hart. Dat rij iets meer dan een gewoon logóetje voor hem ging bettekenen, dat had Mia al lang ontdekt. Hij bezat niot de kunst, zijn ge voelens t-e verbergen. En hoewel zij aan vankelijk de plagerijtjes harcr nicht spot tend had ahecslagen,de kleine hul- geiiomen worden oa ongewcnsciite yreamde^ üngen over de grens te krijgen, Ge lieer ^AiNNhib' zegt, aai het over groots deel van het volk. de beslissing der. iCamer brj het levensmiddelendebat met te leurstelling ^n verontwaai-diging heeft be groet. Van deze Ilegeering verwacht, het .volk dan ook geen uaden meer, vmnt zy heeft voldoende getoond, daartoe niet meer in staat te zijm Op Goeden iVrynag is de Regesring ]>lot- seiing gekomen mee de mededeeiing, dat de duim der broodkaart werd gebraent van 11 op-14 aageji; een mededeeiing, welke liet volk jnet ontsteltenis heeft ontvangen. Bij het levensmiddelendebal heeft de Minister zyn kracht gezocht door te wyzen op zyn graanpolitiek, waarmede hij zulke resultaten nad bereikt. Van een verjonging van den broodkaartenduur heeft au Minister geen woord gerept; integendeel, lug deed nog aller lei optimistische niededeelingen en zgn ver dediging, thans door bemiddeling van het Haagsen Correspondentie bureau aan, he.t volk gedaan, js bijzonder typeerend, want daarin ligt de meest^ krachtige veroordöö- ling van zgn broodpolitiek, zooals spr. nader .uiteenzet De Minister beroept zich daarin op, dat de mededeeiing van den Mi nister van jBuitenlandschc Zaken, op 18 Maart ia dê Kamer gedaan, hem nog niet bekend was, piaar de Minister heeft op 21 Maart nog eens gesproken en ook toen repfca hij geen woord over een verlenging der brood kaartenperiodc. Een nadero toelichting omtrent deze zaak is noodzakelgk; deinsde de Minister er toen soms voor terug om na zijn mooie schilde ring het volk de droeve waarheid voor te houden? De broodpolitiek van dezen Minis ter is niet alleen door spr.'s fractio veroor deeld, maar de groote gemeentebesturen, den ken er juist eender over, Op het platteland borden nog groote hoeveelheden tarwe ach tergehouden en .overal ka-n men daar nog_ brood krijgen zonder doons. In Zrieland zijn er verschalende hótels, waar brood zonder broodkaart verstrekt wordt. Waarom zich niet met pile energie geworpen, om' deze voorradeii jn de distributie t? brengen.; dat dit niet gebeurd is, is een schande en een mi naad tegenover het geheele volk. Waarom hier geen paar duizend soldaten gerequi- reerd, om deze voorraden op te- sporen; maar daarvocir konden geen soldaten be.- schikbaar wor ten gestMd. Maar wat nuM- i at het graan aan de smokkelaars en vr ar g; eenvoudig het L»; xl- rantsoen, en als dan het uitgehongerde volk tot oproer ".ers.aat, zijn de soldaten gom genoeg om ueze de kop in te druk kam Beter ware het gewees^ eer en op b,fore wyie van deze soidaien gebruik te niakan. Spr. keurt deze relletjes tan sfr.rkste a£ maar op verschillende plaatsen zyn brood winkels geplunderd, maar het gestolen brood werd betaald, en hieruit biykt wel, dat er een nood bestaat, die de mecschèn dwmgb tot roof en diefstaL De vonk, die noodig is v^ »r een ojiroer, is ontstoken door de ilegeering zelf- Geroep: Juist, zeer juistl De heer SANNE8: Di. zeggen niet aiiesti de sociaal-democraten, mo.ar ook de „N. R. Crt.", overigens een zeer beaa'ügd or gaan. Tegenover het hongerige vo-;k plaatst de Regeering het geweid en ciit L, wel een gemakkeiy k middel, maar een duurzaam m.d- dei is het niet; beier ware het geweest een betere productieregeling te s^h ppen. De verbittering in u.a huiu dankt ook grootendeels haar Ou.to.aaan de .houding, door deze Kamer aangenomen bij de stem ming over de motie by het mvunsmiddemii- debat. Verder vraagt spr. eemge inüchungen omtrent den mLi airen gr .anvoorinad in de Stelling Amsterdam en dringi aa.t om dezen to gebruiken tot verkoogi; g va het brovd- rantsoem Met het <yjg op hol uitte :jven van de Re- geeringaworsh de 2 one v.eesca en andere miniateiieelö bel Ito:1, a rzei. spr niet 's Mi nis cers beleid te kwa-iineëeren als een wan beleid. Men neemt het volk eenvoudig zijn brood al en ge^ti er niets voor in de pis; inb&- gendee., t g. ijker tijd worde het peulvruoh- toü-ra-i'ity'.- vermiaderd, het vleesch afge nomen en dan ptaat men nog verwonderd, ate het uitgchc-ng&rde volk tot relletjes over slaat indien er gemeenten zyn, die wat overgebleven rijst distribueeron, -dan krij gen ze een reprimande Van dezen Minister. Do Minister, de heer POSTHliMA: Dan hebb n dit gemeenm gelamiterd. (Rumoer i beweging in do Kamer en ge roep: Schande zx/n uitdrukiting, terwijl de voorzatter hamert.) -De he-u- SAN^"TS: Ik protesteer tegen die uitdrukking, de politiek van deze gemoan ten, om vrat te bewaren voor "kwade tij'er, is geen hamster r. maar een goede sociale voorzorg, oen jute ie distributie-politiek. dóbetuigingeai an den jongeman haar niet onwelgevai :v Zij had zelfs een paar dagen geleden, i, ernstig zelf-onderzoek, het. besluit genómen hem aan een proef te vragen, dl-o voor ümc^een beslisaing zon bettekenen. Zij ?eu ook ha-ar hart des noods kunnen scl? Jcon aan een vlasblond, blauw-ooglg wezen, één roorwaa-rde moest zij cooh ri&ohv ml. aanspraak op het rechte begrijpc1-"1 van haar bijzondere In dividualiteit, va haar dichterlijke ziel, die nu en dan zich uitte in poëtische0, ontboezemingen. Voordat zij hem ernstige hoop d-urfdo geven, moest zij dlht van hem weten, dooli zonder het lieve geheim van haar dicihtërUjk-werken te vroegtijdig prijs to geven. Heel losjes, terloops, had zij £em bij zijn laatste bezoek van een vriendin, verteld, die haar gedichten onder het pseulo van „Primula Veris" in het Zon dagsblad! der -plaatselijke courant publi ceerde on zij had hem eenige nummertje® meegegeven, met het verzoek, haar eon volgende maal zijn onvoorwaardelijk oor deel over deze poëzie mee to deelen. Na tuurlijk had rij er aan toegevoegd, dat hij ze niet langer dan vier-on-twintig uur moctet beteoudenj _want_was_teet de echte, De heer DUYS: Daar begrijpt Posthuma tocli niets van. De heer SANNE? betoogt verder, dat de t£d aanbreekt om alle gronden productief te maken voor den grondtmw en wanneer de R-egeering hier wil aangrijpen, moet dit spoo- dfig gebeuren, want cfe epa-clo moet in den grond. Ook moet, gezorgd worden voor een zoo groot mogelyk^n aanvoer van buiten en wanneer hier gevoelige plekken brj in 't ge drang komen, dan moet daarover m-aar wor den heengestapt Spr. eischt niet het onmogelijke van de Ro geering, maar wat gedaan kan worden, moet gedaan worden, en dat doet de Regeerïng niet Waar geen vet en vleesch is, had men al lang kaas beschikbaar moeten stellem maar vette kaas blpt nog steeds een luxe voeding. Overal neemt de oud er voeling, voor al bij kinderen, toe en in verband biermede bespreekt hij het rapport van den kindór- arts dr. Ootman, dat werkelijk onrust barend is. Ten slotte dringt hij aan op het indienen van een noodwet, waardoor het mogelijk wordt, cïat allo voorraden, ook die von par ticulieren, in beslag genomen wordt. Deze maatregel moet ook uitgestrekt worden tot café s en restaurants, waar alles nog in overvloed te krijgen is. Spreker legt hierna de volgende concrete vragen aan de Regeeringter beantwoor ding over -. 1. Welke zijn de redenen, die de Ilegee ring na de discussies over wetsontwerp 243 (beschikb a-a-rst e 1 li ng van 1 evensmi ddeje n) onverwacht hebben doen-overgaan tot ver lenging Van eren gelchgheisduur der brood kaarten? 2. Is de .Regee-ring bereid aan dezo ver lenging «onverwijld een eind te ma-ken? 3. Indien do Regeering niet bc-reid is den geldigheidsduur der broodkaarten op ten hoogste 11 dagen te bepalen, ia rij dan al thans bereid de verlenging voor een nieuwe periode van geldigheid eerst te doen ingaan op het oogenblik, waarop "zij in staat is, heb verminderde broodrantsoen aan te vul len door beschikbaarstelling, tegen ~redelij- ken prijs van voldoend» anciero voediiigs- middelen, mede door inbeslagneming va-n voorraden bij particulieren 4. Is dJo Re-geering bereid, zoo noodig, een deel der voor het Dep. van Oorlog opge slagen voorrader o.a. graan, rijst en peul vruchten, voor c5e volksvoeding te bestem men, hetzij óm dén geldigheidsduur der broodkaart-en *te verlor ven, hetzij om hot vemrinctanfe broodrantsoen voldoende aan te vullen? 5. Onder welke voorwaarden en waarbor gen is de Regeering bereid, ter aanvulling van onze»? graanvoorraad zoo spoedig mo gelijk schepen uit to zendien om tarwe to halen uit Amerika, overeenkomstig het ge dane aanbod? De MINISTER VAN BINNEN LAND - SCHE ZAKEN de heer OORT VAN DFR LINDEN, deelt in antwoord op cte vragen van dan heer Beumer mede, dat or in het begin van den oorlpg in ons land waren on geveer millioen Belgische vluchtólingen, welk aa-nt-al is teruggezonken tot 1W.000 14 VOO verblijven daarvan in de kampen. Terdkr zijn in ons land 3135 Engelsche krijgsgevangenen en 213 burger-krijgsge vangenen, 1607 militairo Duitsche krijgs gevangenen en 1543 ontvluchte burger Duit sche krijgsgevangenen, hoofdzakelijk Rus sen en Polen. Dan zijn er 30,000 Belgische geïnterneerde militairen, 1428 Engelsche en 162 Duitsche, terwijl ov 640 gezinnen van krijgsgevangenen ongeveer in Holland ver blijven. Wat de tweede vraag van den heer Beu- mer betreft, aan de krijgsgevangenen en ondtvre vreemdelingen wordt hetzelfde rant soen gegeven als aan onze eigen bevolking, terwijl de Regeering niet van plan -is maat regelen te nemen om cxlzo grenzen te sluiten voer andëro vreemdelingen onze gastvrij heid moet ongerept blijvon. Bovendien ^at 'fc ook niet aan db gezinnen dór hier onder gebrachte krijgsgevangenen bpiten onzo grenzen te hondten. Het a-ft-nta-l 'Duitsche on Eransche kindteren in ors land! ia thans zeer gering, dat. cEt. van weinig belang voor de voedselvoorziening is, waarbij nog komt, dat mi men het in Duitscnland beter heeft dan hier men wel geen kinderen meer zal sturen. Do MINISTER VAN BUTTENLANDSCHE ZAKEN, de hoer LOUBON, zegt. dat het_een pijnlifko indruk ep. hem gemaakt heeft, dat men gaat napraten over do gostvrylieid, welke is ver leend aan de krijgsgevangenen. Be belrokken Pegceringen he!)ben beloofd voor do. voedsel voorziening Inrnnor militairen te zorgen en do Ouitsehê Regeering heeft spr medegedeeld, dat zij binnenkort aan haar beloften zal voldoen. Wat de hier verblijvende Russen en - Polen betreft, er zijn thans, nog moeilijkheden om die te doen ropatrieeren, maar do Dmtscbe Regee ring heeft in beginsel zich bereid verklaard hulp groote liefde van hem voor haar, dan zou onmiskenbaar zijn hartestem hein verraden wie in waarheid zich onder het symbool der bescheiden voorjaarsbloem verschoof. Doch gedurende den gansohen vorigen dag had Hans Von Koliwiiz op zich latera wachten. En de wollcbreuk was in freule Mia'8 oogen natuurlijk niet de algeheel© verontechu!daging voor zijn wegblijven. De hoer von HoltenFahrow, haar neef, had wei vanmorgen vroeg reeds verteld, dat het -sléchte weer in de hier en daar over stroomde, lage landen groote verwoestin gen 'had aangericht. Maar Retzin, von Kol-witz' landgoed', dat evon hoog lag als het goed HohenFahrow. kon daar onmo gelijk von geleden hebben. In do gespan nen verwachting, waarmede Mia vandaag zijn komen te gemoet zag, mengde zich nu 'öen beetje onredelijk© verdrietelijkheid, die echter in de gegeven omstandigheden wel te begrijpen was. En toen zij èradohjk van achter de ruiten, hem uit zijn zadel zag springen, vond zij het- als van zelf- spre kend, om een eenigszins koel, voornaam hóudinkje aan te nemen. Hans von Killwifcz gaf clen toegesneden staljongen eenige aanwijzingen omtrent de bij deze repairieering te verleenen. De Franscb® Regeering heeft zich ook bereid verklaard het voedsel, dat aan Fran sche kinderen is verstrekt in nalura terug te schenken. I) o heer POSTHUMA, MIN. VAN LAND BOUW, zegt niets anders te hebben gezegd, dan dat de broodvoorziening duurde tot 1 Juli cn verder niet. Spr. kon bij het levensmiddelende bat niets meer zeggen, de geboole Regeering leefde in de overtuiging, dat dc Geassocieerden ons jaarlijks 400.000 ton tarwe zouden sturea, waarvan 100.000 ton op voorschot. De Regeering is lol het laatste teruggedeinsd om den duur der broodkaarten te verlengen, maar het kon niet anders, wilde men niet komen tot een broodlooze-- periode. Ken heeft gewerkt als een paard om goedkoopo kaas te distill)ueere®, maar men stuitte op allerlei moei lijkheden. Wat het exira-rantsoen xij-t betreft to Am sterdam, dat heeft de gemeente zonder voorken nis gedaan: die rijst was bestemd voor zieken en zwakken. Nu- Amsterdam die rijst uilgaf, kreeg spr. van alle kanten telegrammen: Waar om krijgen wij geen rijst en Amslerdam wel? Spr. wil nadrukkelijk -verklaren, dal hij die rijst niet gegeven heeft. Wat het woord hamste ren betreft, hij heeft, die uitdrukking gebezigd alleen om een antwoord te krijgen op do vraag wat hamsteren is. Spr. vraagt of een huismoe der, die van haar rantsoen nog-iets spaart, of die hamstert?- Geroep: Neen, De MINISTER: Welnu, don hebt ge ook hict het recht m-beriay-najue .te vragen van particuliere voorraden^ daar deze dilc- wijla verkregen-zijn door bezuiniging op hot rantsoen. Hedenmiddag wordt bij den Ministerraad een wijziging vail de clisrtributiewot inge diend, waarin verschil Jende, leemten worden herzien, o.a. een hetero regling voor een in ventarisatie en waardoor ook het hamste ren beter bestreden zal kunnen wordten.Ver der rijn verschillende noocüge wetswijzigin gen bij den Raad van State. De MINISTER VAN OORLOG, do heer D'E JONGE, herhaalt wat hij omtrent den militairen voorraad ia de Eerste Kamer lieeft gezegddie voorraad ia niet zoo groot alè wel wordt ver-jadterslv Id-De quali- teit dar tarwe is ook van dien aard, clat dezo voor oogenb'ibkclijk gebruik riet di rect geschikt is; dit-ia allemaal buitcnlan sche tarwe, welko langnamorhand door ver menging met binn-epda-ndisch graan vóór do consumptie bruikbaar gemaakt moet wor den. Do beer LOUDON, MINISTER VAN BüITENLAND6C3IE ZAKEN, zegt. clut hij door bemiddeling van den Amerikaan- schen gezant een Voorstel heeft ontvangon van de geasxmieerdo Rpgeering-en, waarin deze ons 3 schepen met graan aanbieden, mits wij 3 schepen naar Amerika, sturen. De Begeering kan. daarop niet ingaan, al vorens zij overtuigd is, dat cïeze schepen ook werkelijk hun bestemming zullen berei ken. De medewerking der Duitsche Regee ring is daarvoor gevraagd maar spr. heeft nog geen antwoord ontvangen, maar twij felt. niet of Diütschlanè zat -ons in de-ze t-ar wille ziin. Do heer S ANN ES meent, dat de Minister door fiie-t in te gpa-n op rijn redevoering, zich al te gcmaklceli.jk van do zaak heeft- af gemaakt. Niet alleen is dit een belee-cKging voor zijn persoon, maar ook oen beleedi- ging, der Kamor aangedaan, een houding, waaiwoor maar óón woord te vinden is. d.1. ongehccrd. Wat die inventarisatie betreft, rij, dit tb.a-rcg van hun rantsoen gespaard hebben, kondten cfit dóen, wijl zij over andere micJ- d'elen zouden beschikken. Bovendien, hot gaat niet om die lcloine rantsoenen rijst en gort-, maar om do groote meel-voorradeu, welko worden achtergehouden, maar daar over zwijgt de Minister. Spr. dient daarom de volgendo motio in „Do Kamer, afkeurende do houding der Regeering, waarbij zij, zonder voorafgaand© mededeeiing, het broodrant'^oon vermin derde zonder dat een airier voecfeel beschik baar wordt gesteld, ga o over tot de orde van den dag". Om -rooveel mogelijk een zuivere stein- ming der Kamer te krijgen, heeft spr. nog een volgende motie samengesteld, welke luidt D© Kamer, van oordeel, dat dc i-ukriinpiog van het broodrantsoen in elk geval moet opgeheven worden en dat hiertoe zoo noodig een oord.el- kundig gebruik most worden g&maakt van de militaire voorraden, dof. voor zooveel het broodrantsoen, berekend naar e&n geldigheids duur van 11 dagen, ook met oordeelkundig© ge- brui kin aki ng van do militaire voorraden, niet ten volle kan worden gehandhaafd, inkrimping alleen iriag plaats" hebben, indien aanvullond voodsol in voldoende hoeveelheid beschiklcur wordt gesteld: dat tevens beslag m-oet werden golegd op de bij handelaars, landbouwer;, eii particulieren opgehoopte voorrpden. die vo- r distributio in aanmerking komen: ga-at over lot do orde van den dag." behandeling van het bezweete paarcl en stevende toen recht-aan op de serre-deur, waarachter Mia zich verscholen hield. Toen hij bjj rijn ongegeneerd binnen komen haar tegenwoordigheid bespeurde, haastte hjj zich natuurlijk rijn excus s te maken over zijn binnen vallen, maar h%> deed haastig en verstrooid, zonder eenig blijk te geven aangenaam verrast te zijn. Hij vroeg kort. en zakelijk naar den heer des huizes. „Ik denk, dat hij op de boerder^ iV ant woordde het meisje, zeer gebelgd. En z\j moest het werkelyk aanzien, hoe hij zonder meer rich wilde verwjjderen. Eerst bij de' deur scheen hij even iets van tekortkoming te voelen en zeide: - ,,Ik moet tot mijn groote spijt mjj exeu- seeren, freule, dat ik onmogelijk staa,lï ben -,u de courantjes terug te geven. Ik had ze nog in mrjn zak, toen ik korteml, zjj zjjn langorentijd aan veel vocht bloot gesteld geweest en het papier is ondetf dezen" invloed in een lieusche brij veran derd. Toen myn knecht ze uit ndjn zak wilde nemen, bleven liom1 de vellen tnsschea de vinger3 kloven." Hij scheen dit ongeluk hëelemaal niet

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1918 | | pagina 5