LEIDSCH m DAGBLAD. In vroeger dagen. Officieele Kennisgeving. Nederland en de Ocrlog FEUILLETON. 47>, PBU8 DER ADVERTBNTIBNj 1—5 regels I 1.05. Ieder» regel mm I ©£0. Kleine advertentiën van 80 woor* Hen 50 Cents coiLnt; elk tiental woordeo gaeec 121/» Cow- -Ieoasso volgens postreohfi iVoo? evontueale opzending van brieven 10 cent porto te be* v7 '-'. Bewijsnummer 5 Cent*. T.VTn|T U.t/ajj3*aT.1' Woensdag 17 April 1918. Nummer 17632. (Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen, EERSTE BLAD. GELDIG VERKLAARDE BON. De Burgemeester der gemeente Leiden !>rengt ter algemene kenni3, dat vanaf he den geldig is verklaard: Bon E 68 voor 1 KG. zandaardappelen 8V» Per K.O. N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester. Leiden. 17 April 1918. LEIDEN. 17 APRIL. Verkiezing van een Commissie-van 25 leden» A.s. Woensdag, 24 dezer, zal de candi- da&tebelling moeten plaats hebben van 25 leden voor de Commissie, welke zal hebben uit te spreken over het ontwerp van wet in zake de grens uitbreiding dezer gemeente. Als daarvoor een verkiezing noodlig is, dan zal deze nog gehouden worden onder do vigeur van de oude Kieswet, met dien verstande, dat do. nieuwe kiezerslijst, waar op niet. minder dan 13,000 namen voorko men, zal gelden. Dit zou dan reodè een stemming zijn mot algemeen kiesrecht, ech ter niet met stemplicht en ook niet ondier het stelsel van evenredige vertegenwoordi ging. Waar, voor zoover wij weten, de uit breidingsplannen in deze gemeente geen ernstige tegenkanting ontmoeten, zoodat alle partijen in haar meerderheid er mede kunnen instemmen, zouden wij het tijd- en geldverspilling achten, wanneer men bet op een verkiezing liet aankomen. Wij vernemen dan ook met genoegen, dat er een poging zal worden gedaan door de - besturen van alle partijen, om tot een com promis te geraken, waardoor een stemming zal kunnen worden norkomen en men met een enkele candid a:usn Hing zal kunnen vol staan. Verconïgi/ig Jut be •-.ordering van de opleiding tot Instrumentmaker. Gisteravond hield bovengenoemde Ver- i eeniging in de collegezaal van het Natuur- j kundig Laboratorium haar jaailyksche al- j gem e ene verga lering, ondei- voorzit ereoliap j van prof. dr. H. Kamerlingh Onnes, die de goedbezochte vergadering opende met een wnardeerendo herinnering aan de ^a- gedachten i van twee mannen, aan wie de Vereeniging veel is verplicht. Voorts ge- dacht hij Ernest Sol way, uit Brussel, aie meermalen toonde de Vereenigpg e?n goed j hart loe te dragen en die gisteren zijn SOsten j verjaardag vierde. Het bestuur zond een brief van gelukwensch aan den jarige. Hierna bracht de secretaris, dr. C. A. Crommelin, het verriag uit over het jaar j 1917, waaruit bleek, dat de economisohe moeilijkheden haar invloed op de opleiding In sterke mate hebben doen gevoelen. Het 1 kostte dikwijls heel wat hoofdbreken om j met de beschikbare hulpmiddelen en het aanwezige materiaal, de werkzaamheden aan den gang te houden. Ook in het aantal leer- i lingen speelt zich de moeilijke tijd af. Dit j aantal bleef nog steeds belangrijk beneden het gemiddelde van 45. Het ledental onderging eenigé verminde- 1 ring; 7 leden werden gewonnen, 11 werden verloren, zoodat op 31 Deo. 1917 het aantal 232 bedroeg. Opmerking verdient, dat daar- onder 13 zjin uit Amerika, 8 uit Nei.-Indië en ook nog enkelen uit andere landen. Met groote waardeering herdacht de se cretaris prof. Drucker, aan wien ook de Vereeniging veel verliest. De rekening sloot, bij een bedrag aan .^ontvangsten van f 10,808.86. met een batig saldo van f 1046. Onder de ontvangsten noemen wij hier: bijdragen van donateurs Bureau Noordeïndsplsin. Telefoonnummers voor Administratie 175, Redactie 1507. prijs DEiiEB courant. Voor Leiden p, 8 mnd, f 1.86 p. week f 0.14 Bulten Londen waar agenten ga* vestfgd rijn per week u n a 014 Franco per poet M n n a n 2.25 en leden |540.92; bijdrage uit het Jamben- fonds f 1116.94; subsidie van het Rgk f6383.62i/a; van de Provincie f900 en Van de gemeente ƒ1100. Van particuliere ïpe wera aan giften f600 ontvangen. Van het Leidsch TJniversiteitsfonds werd een bgdrage van 1100 ontvangen en voor de tweede maal mocht de Vereeniging een bijdrage ontvangen van f500, afkomstig van de schenking van den heer Solway. In het onderwijzeTid personeel kwamen in 1917 verscheidene veranderingen. Het aantal leerlingen bedroeg bij den aanvang dee jaars 33. In Maart werden 7 nieuwe leer lingen toegelaten en in Sept. 1 leerling. In den loop van 1917 gingen 15 leerlingen heen, niet minder dan 10 van dezen werden onder de wapenen geroepen; de overige 5 verkregen een goede betrekking bji een electrische centrale of bij particulieren. Talrijke herstellingen «en constructies van niet' aan het Laboratorium behoorende toe stellen werden verricht De vacantiecursussen werden ook dit jaar weder gehouden en ondervonden veel be langstelling. Nadat het verslag was vastgesteld, werd de begrooting voor 1918 vastgesteld in ont vangst en uitgaaf op f 10.S10. Tot bestuurslid .werd vervolgens herbe noemd prof. dr. H. Kamorlingh Onnes. Na rondvraag werd de gewone vergadering gesloten ,en bleef men nog eenigen tgd bijeen ter bespreking van een wetenschappelijk on derwerp. Hollandsche Sonaten-Avond. Het was een goede gedaahte van de dames Cecile Jeekel, pianiste, en Sepha Jansen, violiste, om te laten hooren wat drie Hol- landsche componisten: Lize Kuyper, onze te Berlijn gevestigde landgenoote; Kor Kuiler en Dirk Schafer. de onlangs hier opgetre len pianist, op sonatengebied hebben gewrocht. Van de vier Sonaten, voor viool en piano uitgevoerd, aarzelen wij niet te zeggen, dat de Sonate van Schafer ons door inhoud en bouw het best beviel; al is ideae Sonate tevens het moeilijkst wat uitvoering betreft. 'Die van Kor Kuiler ligt gemakkelijker in liet oor; is vloeiend en melodieus geschreven, bevat een al te smeltend zoet Andante con expressiono", gevolgd door een pittig scherzo on een vlot-klinkend slot-aïlegro. Het slot- all egro energioo is in de Sonate van Lize Kuyper het zwakst, bij de oompositie hier van hebben de componisten R, Strausz en Scharwenka, Lize Kuyper door het hoofd gespeeld; daarentegen js het „Andante con expressiono" van de zo Sonate van veel no beler gehalte dan in die van Kof Kuiler, terwijl het „Tempo di Bolero" in juisten toon gehouden is. Wat .uitvoering betreft, kwam deze Sonate het best tot haar recht; in de Sonate van Kuiler merkten wjj, vooral in liet laatste deel, «enige ongelijkheid op. terwijl de Sonate van Schafer (leermeester Van de pianiste) nog briljanter kan klinken. Er waren ge deelten, die te hard klonken, hoewel in aan merking moet genomen worden, dat het in de Kleine -Stadszaal gewoonlijk te hard klinkt. Beide dames pasten zioh in sanion- •spel goed b\j elkaar aan wat opvatting be treft. Bij de pianiste konden wij opmerken, hoe levendig en toch rustig, technisch goed. verzorgd het apel is; van ae violiste hadden wij na een vorig optreden hier ter stede een goede herinnering overgehouden, welke nu Versterkt is. Nog fijner zou de violiste den toon kunnen uitspinnen, in breed ge zongen melodieën komt het degelijk viool spel fraai naar voren. Over succes bij het vtjj talrijk publiek hadden beide dames niet te klagen; terwijl eenige bloemstukken, waarvan ïiet publiek te weinig mocht mede genieten, werden aangeboden. Met ingang van 1 Mei a.s. i3 aan den heer P. van dert Brander, hoofdboekhouder en kassier der Leidscbe Spaarbank, wegens i gezondheidsredene", eervol onts'ag verleend. I en als diens opvolger benoemd de heer H.' i P. van der Lelie, sedert jaren beambte j aan deze instelling. i Te Haarlem zijn geslaagd voor het a<kte-examen L. O., de dames K. Drogmans en G. Janeen, alhier. De heer A. E. Abell, student in de reoh ten, alhier, wonende te 's-Gravenhage, is aangewezen voor de opleiding voor den tolkendienst in het verre Oosten. Bij beschikking van den Minister van Birmenlandsche Zaken is voor het tijdvak 18 April31 December 1918 benoemd tot assistent voor de botanie aan de Rijksuni versiteit te Utrecht, de heer W. J. C. Koo- por, alhier. Ofschoon de heer Bitter, dir. der Ned. laid. Post-, Telegraaf- en Telefoon/school had gewensaht den reeds door ons vermel den herinneringsdag van gisteren onopge merkt te zien voorbijgaan, waren leeraren en leerlingen te dien aanzien een andere meaning toegedaan. De directeur werd op gewacht in de directiekamer, waar hij werd gecomplimenteerd en hem als huldeblijken werden aangeboden, met toespraken en ge- lukwenschen van de zijde der leeraren, een artistieke bloemcnvaas op voetetuk en na mens dc leerlingen een fraai zilveren inkt- etel. Er werdon in deze gemeente in den laatst en tijd weder allerlei diefstallen ge pleegd al mag het ook amatèurswerk wor den genoemd. Doze week word allereerst lood en het rink van de bewaarschool in do Groenestceg geplunderd. Eergistemaoht werd een bezoek gebracht aan cTe weverij van cle Leidsche Katoen- maatschappij in de Looierstraat, waar een 29-tal lampen ontvreemd werden, vermoe delijk enkel ter wille van het koper, dat er rich aan bevindt. Voor de daders een betrek kelijk gering voordeel, voor de Maatschap- j pij betcekent het verlies van zooveel lam- pen een aanzienlijke geldelijke schade. Den volgenden nacht word) door uitsnij ding van een ruit ingebroken in de Katoen drukkerij der Maatschappij, waaruit een rol katoen werd meegenomen. Eindelijk werden nog drie rijwielen, toe behoor encfo aan do familie van den direc teur, don heer Felix Drie3sen, uit de gang weggehaald. Het mocht, der politie nog niet gelukken de daders op te sporen. Hedenmiddag omstreeks 1 uur heeft j in het Mnastridhtsch Bierhuis, aan den j Stationsweg, eén matroos getracht zich van het leven to berooven. Hij zette ccn re-vol. ver in den mond en sdhoot die af. De ko gel verliet door het achterhoofd het li- j cfhaam. In bedenkelijken toestand is de man naar het St.-Èlisabeth-Gesticht ge- j bracht. Hij had een briefte achtergelaten voor rijn familieleden. UIT ONS LAND. Het Amcrikaansche graan. Aan een onderhoud, dat de afgetreden Nederlandsohe gezant te Washington ridder Van Rappard heeft toegestaan aan de „Ne-d.", ontleenen wij het volgende; Op de vraag, of wij nog kans hebben op het ontvangen van graan uit Amerika, antwoordde de heer Van Rappard: „Ik heb de zekerheid, dat het graan, dat we uit de Vereenigde Staten zullen krijgen zeer luttel zal zijn, Eexivoucfig reeds omdat, de gealli eerden tekort komen." Als gevolg van een slechten oogst, meent u? was de wedervraag. Neen, als gevolg van de desorganisatie in het transportwezen. Alle regel is door den oorlog ten eenenmale op zij gezet. De Vereenigde Staten hebben zich nu toch bereid verklaard, merkten wij op, twee schepen verlof te geven, om ons graan t© gaan brengen. Graan uit Argentinië te gaan halen, verbeterde Z. Exc. Daar is genoeg. Maar voor dab graan zijn we afhankelijk van de bunkerkolen, die de Vereenigde Staten ons moeten verschaffen, en die we in scheepa- ruimte zullen moeten betalen. Dit heeft ons al 34 schepen gekost. Ia naar uw gevoelen de toestand der voedselvoorziening in Amerika zelf critiek? Neen, wel men zeer zuinig moeten wezen. Zooate ik zeidieomdat de geallieer den tekort komen. Wij hier zullen ons moe ten voorbereiden op dérillusies ten aanzien van den graantoevoer van daar. Niet omdat de regeering der Vereenigde Staten ons niet ^helpen wil, maar er zijn drie categorieën, die geholpen moeten wordeneerst Ame rika zelf, dan de vrienden, en eindelijk de kennissen. Wij hooren tot de derde catego rie. Dus zijn we aangewezen op do produc tie van eigen land, en misschien op Zuidf- Amerika. Maar, zooals ik zeide, hangt dat af van de bunkerkolenkwestic, en daarvoor is scheepsruimte ons eenig betaalmiddel waarvan wij al heel wat. hebben ingeteerd, voegde Z. Exc. er nog eens aan toe. Acht u cEafc ook niet van groobe bctee- kenia voor óns voor na d'en oorlog 1 Ik vrees het, zeide de heer Van Rap pard, ik vrees, dat door het gebruik, dat nu van de schepen gemaakt wordt, en door het algemeen gebrek aan bekwame zeelui in Amerika, waardoor geen le klasse men sehen voor deze schepen beschikbaar zullen zijn, die slijtage zeer groot zal blijken te zijn, en er niet veel hoop voor ons op die schepen te bouwen valt. ïn dit verband ge waagde Z Exc. van do r,eda van dë „Nieuw- Amsterdara'welke gelukkig volbracht is, doch het vergaan der Reliefschepen de „Flandres'-'-en de „Smeth de Nayer" in de „veilige vaargeul, waar, ook van boord der „Nieuw-Amsterdam", tal van mijnen wer den opgemerkt, waarvan de herkomst, niet ia vast te stellen, doet vreezen, dat men voor dergelijke gevaren het oog open zal moeten hemden. De S. D. A. P. en geen Kamerontbinding. Het Tweede-Kamerdid de heer Schaper, die de vergadering van het partijbestuur der S. D. A. P. Zaterdag j.l. heeft geleid, deelde, zoo als we gisteren reeds meldden, mede. dat onjuist is hen bericht, als zou het partijbe stuur zich hebben uitgesproken voor Kamer ontbinding. Wij lezen hierover in „Het Volk'': „Schaper, die de vergadering van het Par tijbestuur dor S.D.A.P. Zaerdag j.l. heeft geleid, deelde heden in de Tweede Kamer mede, dat het bericht onjuist is. dat in de per3 de ronde heeft gedaan, als zou het P. B. zich hebben uitgesproken voor Kamer ontbinding- „Wij Herin noren er aan, da* gisteren In ons blad de partijsecretaris Matthijsen voor hot Partijbestuur als het resultaat der be sprekingen ovct de leven smid-delen cr isi 3 heett medegedeeld: „Het Partijbestuur ie overtuigd, dat het reecte thans geboden is de bevolking on verwijld in de gelegenheid te stellen door de verkiezing van een nieuwe vertegen woordiging, eene regeering aan het roer ■te brengen, van wie het in deze tijden vereiachte beleid kan worden verwacht. ,.Wij vernemen nader, dat de meering van he*. Partijbestuur, zooals die in het verslag van Matthijsen werd geformuleerd, de een stemmige opvatting van alle aanwezige le den weergaf. „Hoe dus de schijnbare tegenstrijdigheid, die tusschen Schapers mededeeling volgens 0D3 telegram en het verslag, van het Partij bestuur bestaat, moet worden verklaard, zal wellicht duidelijk worden, als wij nader uit voeriger vernemen, wat Schaper gezegd heeft. „Voorshands gelooven wij aan een mis vers', and." Een telegram van Minister Posthuma. „Het Volk'- schrijft: „Ln verband met het verminderde brood rantsoen hebben B. en W. van Zaandam de vorige week een extra rantsoen rijst gedistri bueerd. Dit was rijst door het gemeentebe- stiüir met opzet opgespaard uit den tijd van vroegere rantsoeneering, om te dienen wan neer de t(jd nog erger zou worden- „Thana krijgen nota bene onze Zaandam* sche bestuurders het volgende Poathuma-teM legram: „Verneem, dat in uw gemeente rija* wordt gedistribueerd, verzoek u distribm tie onmiddellijk te staken, verwacht uw legrafi9che verzekering. Pósthtima." „Wij aarzelen geen oogenblik zulk optcflH den van de regeering een schandaal te men. In plaats dat de heer Posfchuma dank* baar is dat er tönminaie nog menschen zijtE die destijds toonden een meer vooruitziend* kijk te hebben don hij zelf en daardoor ia de gelegenheid waren thans nu zijn zwak heid tot zulke misère leidde, althans vooc de arbeiders nog wit te doen zende deze maa zulke telegrammen." Een gift van f 100.000. Naar uit Rotterdam aam de „Tel." wordi gemeld, is de gift. van f 100,000 aan hel Alg. Steuncomité to Amsterdam, van dea heer C. A. P. van Stolk te Rotterdam, om trent wien onlangs werd medegedeeld:, doA hij de provisie van het uit Amerika op Iael der regeering geïmporteerde graan nie% wenschte te behouden. Uit Den Haag waa al aan sommige bladen bericht-, dat dit. eea gifb was van de Koningin. De opcenten. Het „Hbld." verneemt, dat wnarachtjüH l(jk een Regeeringswó'ziging zal worden In gediend, waardoor de opcenten op de Verde* digingsbelastingen zouden worden terugge bracht -van 150 op 50 en waarbjfcj dan da duur der Verdedigingsbelaatingen zoti woe den verlengd tot vier of vijf jaren. Weggesmokkelde eenheidsworst. Van de eenheidsworst, die de vorige week te Echt werd gedistribueerd, werd aan deaü avond van den dag waarop de distributie plaats vond, een hoeveelheid van niet mindec dan veertig pond aan de grens op een smok kelaar in beslag genomen. In Amsterdam is ze nog niet geziea, ea reeds tracht men er de Duitschers gelukkig mee te maken! zegt het „Hbld." Oude thee- en koffiekaarien. Het Bureau voor Mededeelingen inzake utt Voedselvoorziening vestigt er, nu de nieuwê thee- en koffiekaarien zjjn uitgegeven, nog! eens de aandacht op, dat de bons 21, 23 ev i 25 der oude kaarten van waarde blgvem om daarop later waarschijnlijk nog thee te oeith 1 vangen. Men beware dus het restant der oud* thee- en koffiekaarten zorgvuldig. Vee in beslag genomen. Op de veemarkt te Groningen zjjn gia- i terèn door het Rundveekant-oor 400 nuchtere I kalveren en 40 runderen in beslag genomeoL Huiden, leer en schoenen. i In een afzonderlijk bijvoegsel van d* ,i>t.-Ct." No. 88 zr;n opgenomen besehik- i kïngea van den minister van landbouw, nfjr i verheid en handel, van 16 dezer, betreffendii distributieregeling huidon on Iddefy I voorschriften voor tan daar d schoenwerk eH betreffende maximumprijzen voor standaards schoenwerk. Brood voor de Fransche kinderen, i Naar het departement vao buibenlaiwl- scha zaken mededeelt, heeft de Fransoh® j gozaitfc namens zijn regeering aan den m$- i uister van Buitenlandsche Zaken asmgebo* dten, in verband met het verblijf hier t* lande van Fransche kinderen, broodkoreo beschikbaar te stellen ter vervanging va hot cïeor hen verbruikte. De minister vao Buitenlandscke Zaken heeft dat aanbad mal I waardeering aanvaard. Militairen en orde-versiorlngon. I „Het Vad." "bericht: „Hot heeft de aandacht getrokken, dat Doii* derdagavond den eersten avond van da rei-" 1 letj©3 in Den Haag de hulp van de militair ren niet alleen onvoldoende was, doch dat des* i pas heel laat in den avond feitelijk te laat is gekomen. „Vrijdagochtend hoorden wij bij geruchte, do4 de burgemeester het voornemen had of had g©* had om deburgerwacht op te roepen! Naar het Engelsch van Alevr. ALFRED SIDGW1CK. Een oogenblik balanceerde Veronica ge vaarlijk op den vensterrand. Zij keek naar Simon voor een teeken. maar hij maakte or geen. Hij stond nu onbeweeglijk met zijn rug naar heb raam en wachtte, dat zij heen ging. Daarom kwam zij er af en in de kamer. „Ik ben ontslagen, nietwaar?" zei zij tot hem. Zij had nog geen notitie genomen van de tegenwoordigheid van zijn vrouw, be halve door haar siddering van toorn, toon Anna kwam. „Ik wensch je geluk," zei Simon onver schillig, maar zij begreep hem; en toen rij mot een verwijtenden blik tot hem opkeek, zag zij toevallig haar eigen gezicht, meel achtig wit, met roodo lippen en groene schaduwen, onrustig en toornig. Het was leelijk. Zij zag het in al zijn leolijkheid weer kaatst naast dat van Anna, en met een ril ling van afkeer stak zij haar handen op, ala om het af te weren, en snelde de kamer uit. Toen zij weg was, slaakte Simon een zucht vau dankbaarheid en ging in den gemakke lijke n stoel bij het raam rifctec. „Voor ditmaal ben ik het met de Tufte •óns,'', zei hij. „De toestand ia onmogelijk en wij moeten er een eind' aan maken. Ik wil geen dug langer om Rosalinda wachten. Of jij komt hier, Anna. óf je moet plaat» tw>r mij makeo in je huis." „Ik dloe geen van beide, domme Simon," zei :rijn vrouw. „Wat dan?" vroeg Simon. „Wij moeten iets vaststellen omtrent Ito- saJinde en dan zullen we weggaan I samen." „Vanavond? In mijn auto?" „Neon. Niet 'vanavond. „Morgen dan?" „Neon. Morgen niet,"^ „Ik wil niet langer dan morgen wach ten." Haar handen lagen in de zijne cn zij zag in zijn oogen hoorde, in zijn stem, dat zij de grenzen van zijn geduld bereikt had „Als Rosalind© met ons wilde komen...." I mompelde zij. ,,Ik wil haar niet mee hebben. Ik uil alleen jou." Simon „Zij heeft, je vijftien j'aar voor zichzelf ge- had. We zullen samen voor een paar weken weggaan. Je hebt gelijk, Anna. Je hebt al- t+fd gelijk. Hot i9 beter dan hier te blijven. We zullen gaan waar zullen we heei> gaan? Ik houd van een Ibaliaan3ohen zoemer j op hooggelegen plaateen Ik weet er eon „Ik denk, dat ik de Tufts zal moeten vragen om Rosalinda bij hen te nemen," j zed Anna, lachend. „Maar zij houdt niet i van hen." „Dat verbaast me niet," zei Simon, en na een oogenblik aan het raam en een lan- gen blik op de verlichte zee en lucht gingen rij samen naar .benedem naar hun gasten, j Zij hadden niet over Veronica gesproken, j hoewel vzij veel aan haar dachten. Toen zij- de danszaal bereikten, was een onestep in vollen gang. De Tufte on Amy Pringle waren verdwenen, maar Tony wm a niet met hen meegegaan. Hij maakte gek heid mot een van Simon's modellen, een jonge vrouw met de houding van een Juno, die dë Japansohe kimono, die zij aan tafel droeg, afgedaan had en nu in een vuurrood badkostuum danste. Daan on Rosalinde dansten ook. Veronica Teal was niet in do kamer. „Dans met. mij !'l zei Simon tot zijn vrouw, en ofschoon geen van beiden te voren ooit een one-step gedaan hadden, dansten zij een oogenblik Tater met de ove rigen, met den Blinden Bedelaar, de Rood huiden. het meisje uit Oranford, het model in haar badpak, den voorhistorischen man en vrouw, Lord Dundreary, zijn Incroya- ble-vrouw, allen behalve het Futuristische kind dat nergens te zien was. Juist voordat de piano ophield, verschenen de Tufte en Amy Pringle in hun auto-mantels in de deur. Anna, zag hen, terwijl rij met haar echtgenoot danste. „Zij willen afscheid nemen," zei rij, en ging naar hen toemaar dit scheen niet 't doel van hun komst te rijn. „Wil je mijn zbon~\erzoeken, die vuur rood© vrouw te laten staan en mee naar liuia te komen?" zei lacfy Tuft op haar streng- sten toon tot Simon, zooclra hij in het ge hoor kwam. Terzelfder tijd keek rij Anna met zusterlijke afkeuring aan, want vol gens haar was Anna oud genoeg om betor te wot on. Op veertig jaar past het niet voor een vrouw er zoo blozend en gelukkig ate een moisjo uit te rien, nagemaakte ju weel en in prachtig haar te dragen en die moderne dansen te doen. „Heb je je auto beeteld?" vroeg Anna. Zij stond even bij haar bloedverwanten, terwijl Simoa Tony opzocht en hem rijn moodore boodschap injcaïmer woorden over bracht. „Wie ia dat?" zei Amy Pringle, haar I oogen in verbazing gevestigd houdend op j een gestalte, die nu langzaam een trap af- i kwam, welkd gemeenschap had met een j vleugel van de logeerkamers in het hotel. Een oogenblik was mevrouw Cloudósby I in cï© war. Wie was dit lange, stille, nede- j rig'uitriende meisje, dlat de kamer binnen- i kwam, schijnbaar onbewust van den indruk, dien zij maakte? Zij had een zwarte avotid- I japon aan, gewild^-eenvoudlig, maar toch I mooi. Ha-ar donker haar was eenvoudig op- j gemaakt zonder rekening te houden met de mode maar cle zachte golving er van stond haar goed. Men kon niet denken, dat een poederkwast ooit haar bleeke huid had' aan- i geraakt, of dat eenige kleur ooit het rood j van haar lippen verhoogd had. Zij had een i reusachtigen, gelen waaier, en toen rij dien opende, schenen haar neergeslagen oogen niemand in dë kamer te zien. „Het ia juffrouw Teal," zei Amy Pringle. „Ja. zei mevrouw Oloudesby. „Zij moet knap zijn," zei lady Tuft-. „Knap!" riep Tony, „óf ze, en rij heeft mij twee dansen beloofd." „We kunnen hier niet langer wachten," zei sir Lucius. „Daar heeft u gelijk aan!" zei Tony. „Ik zal naar huis loopen." „Je zult er niet kunnen komen," zei zijn vader. „Je hebt toch zeker genoeg gedanst?" zed zijn moeder. „IkW ei, ik ben pos begonnen." zed Tonv. en voordat iemand hem kon tegen- houden, waa hij aan Veronica's rijde. HOOFDSTUK XXHL Er werd geklopt aan de ateliercfieur, sn ofschoon zijn d'agwerk afgeloopen waa, kreek Simon Oloudesby wenkbrauwfronsend op[ van het palet, dat hij bezig waa schoon fre maken. Want Anna was juist gekomen eo hij wenschte geen derden persoon. Hel minst van allen wenschte hij da Tufte, dia nu binnen stapten, zonder te wachten, dat iemand dë dteur opendo. „Wij gingen naar het hotel en hoorden daar, dut je nog in het atelier was," zei sir Lucius. N „Daarom kwamen we binnen," zei lady Tuft. „Noemen zij dut ding van het hek naar do deur een wegt" vroeg air Lucius. „Ik ril bij dë gedachte, hoe het in den winter zijn moet." Anna was opgestaan, om haar bloedver wanten te begroeten, en keek nu rond naaf stoelen voor hen. Maar het atelier, daè Simon Oloudesby voor korten tijd had kun nen huren, was nieuw gebouwd en onge- moubileerd. Er was niote in ala wat hij voor zijn werk noodig had, do ritploate voor hel model, een stoel uit den tijd van Jaoobus L dien h(j geschilderd had, en een bonk, ui© oen naburige boerderij geleend. De etoel mpest ontdaan worden van draperieën, voordat hij lady Tuft kon aangeboden wor den. Sir Lucius ging voorriohtig aan M eene eind van "do bank zitten en Anna ging terug naar haar hoekje^.van de zitplaat® van het model. De geheel© ruimte was elor- dig en met heel schoon. Er lagen aohilderw- doeken en verven en bundels pensealen. BÜ waren amtete bij de kachel en allerlei itn- gea op den grond. (Wordt Y»rrolpd%

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1918 | | pagina 1