LEIDSCH m DAGBLAD.
In vroeger dagen.
Officieele Kennisgeving.
Nederland en de Ocrlog
FEUILLETON.
47>,
PBU8 DER ADVERTBNTIBNj
1—5 regels I 1.05. Ieder» regel mm
I ©£0. Kleine advertentiën van 80 woor*
Hen 50 Cents coiLnt; elk tiental woordeo
gaeec 121/» Cow- -Ieoasso volgens postreohfi
iVoo? evontueale opzending van brieven 10 cent
porto te be* v7 '-'. Bewijsnummer 5 Cent*.
T.VTn|T U.t/ajj3*aT.1'
Woensdag 17 April 1918.
Nummer 17632.
(Dit nummer bestaat uit TWEE Bladen,
EERSTE BLAD.
GELDIG VERKLAARDE BON.
De Burgemeester der gemeente Leiden
!>rengt ter algemene kenni3, dat vanaf he
den geldig is verklaard:
Bon E 68 voor 1 KG. zandaardappelen
8V» Per K.O.
N. C. DE GIJSELAAR, Burgemeester.
Leiden. 17 April 1918.
LEIDEN. 17 APRIL.
Verkiezing van een Commissie-van 25 leden»
A.s. Woensdag, 24 dezer, zal de candi-
da&tebelling moeten plaats hebben van 25
leden voor de Commissie, welke zal hebben
uit te spreken over het ontwerp van wet
in zake de grens uitbreiding dezer gemeente.
Als daarvoor een verkiezing noodlig is,
dan zal deze nog gehouden worden onder
do vigeur van de oude Kieswet, met dien
verstande, dat do. nieuwe kiezerslijst, waar
op niet. minder dan 13,000 namen voorko
men, zal gelden. Dit zou dan reodè een
stemming zijn mot algemeen kiesrecht, ech
ter niet met stemplicht en ook niet ondier
het stelsel van evenredige vertegenwoordi
ging. Waar, voor zoover wij weten, de uit
breidingsplannen in deze gemeente geen
ernstige tegenkanting ontmoeten, zoodat
alle partijen in haar meerderheid er mede
kunnen instemmen, zouden wij het tijd- en
geldverspilling achten, wanneer men bet op
een verkiezing liet aankomen.
Wij vernemen dan ook met genoegen, dat
er een poging zal worden gedaan door de
- besturen van alle partijen, om tot een com
promis te geraken, waardoor een stemming
zal kunnen worden norkomen en men met
een enkele candid a:usn Hing zal kunnen vol
staan.
Verconïgi/ig Jut be •-.ordering van de opleiding
tot Instrumentmaker.
Gisteravond hield bovengenoemde Ver- i
eeniging in de collegezaal van het Natuur- j
kundig Laboratorium haar jaailyksche al- j
gem e ene verga lering, ondei- voorzit ereoliap j
van prof. dr. H. Kamerlingh Onnes, die
de goedbezochte vergadering opende met
een wnardeerendo herinnering aan de ^a-
gedachten i van twee mannen, aan wie de
Vereeniging veel is verplicht. Voorts ge-
dacht hij Ernest Sol way, uit Brussel, aie
meermalen toonde de Vereenigpg e?n goed j
hart loe te dragen en die gisteren zijn SOsten j
verjaardag vierde. Het bestuur zond een
brief van gelukwensch aan den jarige.
Hierna bracht de secretaris, dr. C. A.
Crommelin, het verriag uit over het jaar j
1917, waaruit bleek, dat de economisohe
moeilijkheden haar invloed op de opleiding
In sterke mate hebben doen gevoelen. Het 1
kostte dikwijls heel wat hoofdbreken om j
met de beschikbare hulpmiddelen en het
aanwezige materiaal, de werkzaamheden aan
den gang te houden. Ook in het aantal leer- i
lingen speelt zich de moeilijke tijd af. Dit j
aantal bleef nog steeds belangrijk beneden
het gemiddelde van 45.
Het ledental onderging eenigé verminde- 1
ring; 7 leden werden gewonnen, 11 werden
verloren, zoodat op 31 Deo. 1917 het aantal
232 bedroeg. Opmerking verdient, dat daar-
onder 13 zjin uit Amerika, 8 uit Nei.-Indië
en ook nog enkelen uit andere landen.
Met groote waardeering herdacht de se
cretaris prof. Drucker, aan wien ook de
Vereeniging veel verliest.
De rekening sloot, bij een bedrag aan
.^ontvangsten van f 10,808.86. met een batig
saldo van f 1046. Onder de ontvangsten
noemen wij hier: bijdragen van donateurs
Bureau Noordeïndsplsin. Telefoonnummers voor Administratie 175, Redactie 1507.
prijs DEiiEB courant.
Voor Leiden p, 8 mnd, f 1.86 p. week f 0.14
Bulten Londen waar agenten ga*
vestfgd rijn per week u n a 014
Franco per poet M n n a n 2.25
en leden |540.92; bijdrage uit het Jamben-
fonds f 1116.94; subsidie van het Rgk
f6383.62i/a; van de Provincie f900 en Van
de gemeente ƒ1100. Van particuliere ïpe
wera aan giften f600 ontvangen.
Van het Leidsch TJniversiteitsfonds werd
een bgdrage van 1100 ontvangen en voor
de tweede maal mocht de Vereeniging een
bijdrage ontvangen van f500, afkomstig van
de schenking van den heer Solway.
In het onderwijzeTid personeel kwamen in
1917 verscheidene veranderingen. Het aantal
leerlingen bedroeg bij den aanvang dee
jaars 33. In Maart werden 7 nieuwe leer
lingen toegelaten en in Sept. 1 leerling.
In den loop van 1917 gingen 15 leerlingen
heen, niet minder dan 10 van dezen werden
onder de wapenen geroepen; de overige 5
verkregen een goede betrekking bji een
electrische centrale of bij particulieren.
Talrijke herstellingen «en constructies van
niet' aan het Laboratorium behoorende toe
stellen werden verricht
De vacantiecursussen werden ook dit jaar
weder gehouden en ondervonden veel be
langstelling.
Nadat het verslag was vastgesteld, werd
de begrooting voor 1918 vastgesteld in ont
vangst en uitgaaf op f 10.S10.
Tot bestuurslid .werd vervolgens herbe
noemd prof. dr. H. Kamorlingh Onnes.
Na rondvraag werd de gewone vergadering
gesloten ,en bleef men nog eenigen tgd bijeen
ter bespreking van een wetenschappelijk on
derwerp.
Hollandsche Sonaten-Avond.
Het was een goede gedaahte van de dames
Cecile Jeekel, pianiste, en Sepha Jansen,
violiste, om te laten hooren wat drie Hol-
landsche componisten: Lize Kuyper, onze te
Berlijn gevestigde landgenoote; Kor Kuiler
en Dirk Schafer. de onlangs hier opgetre len
pianist, op sonatengebied hebben gewrocht.
Van de vier Sonaten, voor viool en piano
uitgevoerd, aarzelen wij niet te zeggen, dat
de Sonate van Schafer ons door inhoud en
bouw het best beviel; al is ideae Sonate tevens
het moeilijkst wat uitvoering betreft. 'Die
van Kor Kuiler ligt gemakkelijker in liet
oor; is vloeiend en melodieus geschreven,
bevat een al te smeltend zoet Andante con
expressiono", gevolgd door een pittig scherzo
on een vlot-klinkend slot-aïlegro. Het slot-
all egro energioo is in de Sonate van Lize
Kuyper het zwakst, bij de oompositie hier
van hebben de componisten R, Strausz en
Scharwenka, Lize Kuyper door het hoofd
gespeeld; daarentegen js het „Andante con
expressiono" van de zo Sonate van veel no
beler gehalte dan in die van Kof Kuiler,
terwijl het „Tempo di Bolero" in juisten
toon gehouden is.
Wat .uitvoering betreft, kwam deze Sonate
het best tot haar recht; in de Sonate van
Kuiler merkten wjj, vooral in liet laatste
deel, «enige ongelijkheid op. terwijl de Sonate
van Schafer (leermeester Van de pianiste)
nog briljanter kan klinken. Er waren ge
deelten, die te hard klonken, hoewel in aan
merking moet genomen worden, dat het in
de Kleine -Stadszaal gewoonlijk te hard
klinkt. Beide dames pasten zioh in sanion-
•spel goed b\j elkaar aan wat opvatting be
treft. Bij de pianiste konden wij opmerken,
hoe levendig en toch rustig, technisch goed.
verzorgd het apel is; van ae violiste hadden
wij na een vorig optreden hier ter stede
een goede herinnering overgehouden, welke
nu Versterkt is. Nog fijner zou de violiste
den toon kunnen uitspinnen, in breed ge
zongen melodieën komt het degelijk viool
spel fraai naar voren.
Over succes bij het vtjj talrijk publiek
hadden beide dames niet te klagen; terwijl
eenige bloemstukken, waarvan ïiet publiek
te weinig mocht mede genieten, werden
aangeboden.
Met ingang van 1 Mei a.s. i3 aan den
heer P. van dert Brander, hoofdboekhouder
en kassier der Leidscbe Spaarbank, wegens i
gezondheidsredene", eervol onts'ag verleend. I
en als diens opvolger benoemd de heer H.' i
P. van der Lelie, sedert jaren beambte j
aan deze instelling. i
Te Haarlem zijn geslaagd voor het
a<kte-examen L. O., de dames K. Drogmans
en G. Janeen, alhier.
De heer A. E. Abell, student in de reoh
ten, alhier, wonende te 's-Gravenhage, is
aangewezen voor de opleiding voor den
tolkendienst in het verre Oosten.
Bij beschikking van den Minister van
Birmenlandsche Zaken is voor het tijdvak
18 April31 December 1918 benoemd tot
assistent voor de botanie aan de Rijksuni
versiteit te Utrecht, de heer W. J. C. Koo-
por, alhier.
Ofschoon de heer Bitter, dir. der Ned.
laid. Post-, Telegraaf- en Telefoon/school
had gewensaht den reeds door ons vermel
den herinneringsdag van gisteren onopge
merkt te zien voorbijgaan, waren leeraren
en leerlingen te dien aanzien een andere
meaning toegedaan. De directeur werd op
gewacht in de directiekamer, waar hij werd
gecomplimenteerd en hem als huldeblijken
werden aangeboden, met toespraken en ge-
lukwenschen van de zijde der leeraren, een
artistieke bloemcnvaas op voetetuk en na
mens dc leerlingen een fraai zilveren inkt-
etel.
Er werdon in deze gemeente in den
laatst en tijd weder allerlei diefstallen ge
pleegd al mag het ook amatèurswerk wor
den genoemd.
Doze week word allereerst lood en het
rink van de bewaarschool in do Groenestceg
geplunderd.
Eergistemaoht werd een bezoek gebracht
aan cTe weverij van cle Leidsche Katoen-
maatschappij in de Looierstraat, waar een
29-tal lampen ontvreemd werden, vermoe
delijk enkel ter wille van het koper, dat er
rich aan bevindt. Voor de daders een betrek
kelijk gering voordeel, voor de Maatschap- j
pij betcekent het verlies van zooveel lam-
pen een aanzienlijke geldelijke schade.
Den volgenden nacht word) door uitsnij
ding van een ruit ingebroken in de Katoen
drukkerij der Maatschappij, waaruit een
rol katoen werd meegenomen.
Eindelijk werden nog drie rijwielen, toe
behoor encfo aan do familie van den direc
teur, don heer Felix Drie3sen, uit de gang
weggehaald.
Het mocht, der politie nog niet gelukken
de daders op te sporen.
Hedenmiddag omstreeks 1 uur heeft j
in het Mnastridhtsch Bierhuis, aan den j
Stationsweg, eén matroos getracht zich van
het leven to berooven. Hij zette ccn re-vol.
ver in den mond en sdhoot die af. De ko
gel verliet door het achterhoofd het li- j
cfhaam. In bedenkelijken toestand is de
man naar het St.-Èlisabeth-Gesticht ge- j
bracht. Hij had een briefte achtergelaten
voor rijn familieleden.
UIT ONS LAND.
Het Amcrikaansche graan.
Aan een onderhoud, dat de afgetreden
Nederlandsohe gezant te Washington ridder
Van Rappard heeft toegestaan aan de
„Ne-d.", ontleenen wij het volgende;
Op de vraag, of wij nog kans hebben op
het ontvangen van graan uit Amerika,
antwoordde de heer Van Rappard: „Ik heb
de zekerheid, dat het graan, dat we uit de
Vereenigde Staten zullen krijgen zeer luttel
zal zijn, Eexivoucfig reeds omdat, de gealli
eerden tekort komen."
Als gevolg van een slechten oogst,
meent u? was de wedervraag.
Neen, als gevolg van de desorganisatie
in het transportwezen. Alle regel is door
den oorlog ten eenenmale op zij gezet.
De Vereenigde Staten hebben zich nu
toch bereid verklaard, merkten wij op, twee
schepen verlof te geven, om ons graan t©
gaan brengen.
Graan uit Argentinië te gaan halen,
verbeterde Z. Exc. Daar is genoeg. Maar
voor dab graan zijn we afhankelijk van de
bunkerkolen, die de Vereenigde Staten ons
moeten verschaffen, en die we in scheepa-
ruimte zullen moeten betalen. Dit heeft ons
al 34 schepen gekost.
Ia naar uw gevoelen de toestand der
voedselvoorziening in Amerika zelf critiek?
Neen, wel men zeer zuinig moeten
wezen. Zooate ik zeidieomdat de geallieer
den tekort komen. Wij hier zullen ons moe
ten voorbereiden op dérillusies ten aanzien
van den graantoevoer van daar. Niet omdat
de regeering der Vereenigde Staten ons niet
^helpen wil, maar er zijn drie categorieën,
die geholpen moeten wordeneerst Ame
rika zelf, dan de vrienden, en eindelijk de
kennissen. Wij hooren tot de derde catego
rie. Dus zijn we aangewezen op do produc
tie van eigen land, en misschien op Zuidf-
Amerika. Maar, zooals ik zeide, hangt dat
af van de bunkerkolenkwestic, en daarvoor
is scheepsruimte ons eenig betaalmiddel
waarvan wij al heel wat. hebben ingeteerd,
voegde Z. Exc. er nog eens aan toe.
Acht u cEafc ook niet van groobe bctee-
kenia voor óns voor na d'en oorlog 1
Ik vrees het, zeide de heer Van Rap
pard, ik vrees, dat door het gebruik, dat nu
van de schepen gemaakt wordt, en door
het algemeen gebrek aan bekwame zeelui in
Amerika, waardoor geen le klasse men
sehen voor deze schepen beschikbaar zullen
zijn, die slijtage zeer groot zal blijken te
zijn, en er niet veel hoop voor ons op die
schepen te bouwen valt. ïn dit verband ge
waagde Z Exc. van do r,eda van dë „Nieuw-
Amsterdara'welke gelukkig volbracht is,
doch het vergaan der Reliefschepen de
„Flandres'-'-en de „Smeth de Nayer" in de
„veilige vaargeul, waar, ook van boord der
„Nieuw-Amsterdam", tal van mijnen wer
den opgemerkt, waarvan de herkomst, niet
ia vast te stellen, doet vreezen, dat men
voor dergelijke gevaren het oog open zal
moeten hemden.
De S. D. A. P. en geen Kamerontbinding.
Het Tweede-Kamerdid de heer Schaper, die
de vergadering van het partijbestuur der S.
D. A. P. Zaterdag j.l. heeft geleid, deelde,
zoo als we gisteren reeds meldden, mede. dat
onjuist is hen bericht, als zou het partijbe
stuur zich hebben uitgesproken voor Kamer
ontbinding.
Wij lezen hierover in „Het Volk'':
„Schaper, die de vergadering van het Par
tijbestuur dor S.D.A.P. Zaerdag j.l. heeft
geleid, deelde heden in de Tweede Kamer
mede, dat het bericht onjuist is. dat in de
per3 de ronde heeft gedaan, als zou het P.
B. zich hebben uitgesproken voor Kamer
ontbinding-
„Wij Herin noren er aan, da* gisteren In
ons blad de partijsecretaris Matthijsen voor
hot Partijbestuur als het resultaat der be
sprekingen ovct de leven smid-delen cr isi 3
heett medegedeeld:
„Het Partijbestuur ie overtuigd, dat het
reecte thans geboden is de bevolking on
verwijld in de gelegenheid te stellen door
de verkiezing van een nieuwe vertegen
woordiging, eene regeering aan het roer
■te brengen, van wie het in deze tijden
vereiachte beleid kan worden verwacht.
,.Wij vernemen nader, dat de meering van
he*. Partijbestuur, zooals die in het verslag
van Matthijsen werd geformuleerd, de een
stemmige opvatting van alle aanwezige le
den weergaf.
„Hoe dus de schijnbare tegenstrijdigheid,
die tusschen Schapers mededeeling volgens
0D3 telegram en het verslag, van het Partij
bestuur bestaat, moet worden verklaard, zal
wellicht duidelijk worden, als wij nader uit
voeriger vernemen, wat Schaper gezegd
heeft.
„Voorshands gelooven wij aan een mis
vers', and."
Een telegram van Minister Posthuma.
„Het Volk'- schrijft:
„Ln verband met het verminderde brood
rantsoen hebben B. en W. van Zaandam de
vorige week een extra rantsoen rijst gedistri
bueerd. Dit was rijst door het gemeentebe-
stiüir met opzet opgespaard uit den tijd van
vroegere rantsoeneering, om te dienen wan
neer de t(jd nog erger zou worden-
„Thana krijgen nota bene onze Zaandam*
sche bestuurders het volgende Poathuma-teM
legram:
„Verneem, dat in uw gemeente rija*
wordt gedistribueerd, verzoek u distribm
tie onmiddellijk te staken, verwacht uw
legrafi9che verzekering. Pósthtima."
„Wij aarzelen geen oogenblik zulk optcflH
den van de regeering een schandaal te
men. In plaats dat de heer Posfchuma dank*
baar is dat er tönminaie nog menschen zijtE
die destijds toonden een meer vooruitziend*
kijk te hebben don hij zelf en daardoor ia
de gelegenheid waren thans nu zijn zwak
heid tot zulke misère leidde, althans vooc
de arbeiders nog wit te doen zende deze maa
zulke telegrammen."
Een gift van f 100.000.
Naar uit Rotterdam aam de „Tel." wordi
gemeld, is de gift. van f 100,000 aan hel
Alg. Steuncomité to Amsterdam, van dea
heer C. A. P. van Stolk te Rotterdam, om
trent wien onlangs werd medegedeeld:, doA
hij de provisie van het uit Amerika op Iael
der regeering geïmporteerde graan nie%
wenschte te behouden. Uit Den Haag waa
al aan sommige bladen bericht-, dat dit. eea
gifb was van de Koningin.
De opcenten.
Het „Hbld." verneemt, dat wnarachtjüH
l(jk een Regeeringswó'ziging zal worden In
gediend, waardoor de opcenten op de Verde*
digingsbelastingen zouden worden terugge
bracht -van 150 op 50 en waarbjfcj dan da
duur der Verdedigingsbelaatingen zoti woe
den verlengd tot vier of vijf jaren.
Weggesmokkelde eenheidsworst.
Van de eenheidsworst, die de vorige week
te Echt werd gedistribueerd, werd aan deaü
avond van den dag waarop de distributie
plaats vond, een hoeveelheid van niet mindec
dan veertig pond aan de grens op een smok
kelaar in beslag genomen.
In Amsterdam is ze nog niet geziea, ea
reeds tracht men er de Duitschers gelukkig
mee te maken! zegt het „Hbld."
Oude thee- en koffiekaarien.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake utt
Voedselvoorziening vestigt er, nu de nieuwê
thee- en koffiekaarien zjjn uitgegeven, nog!
eens de aandacht op, dat de bons 21, 23 ev
i 25 der oude kaarten van waarde blgvem om
daarop later waarschijnlijk nog thee te oeith
1 vangen. Men beware dus het restant der oud*
thee- en koffiekaarten zorgvuldig.
Vee in beslag genomen.
Op de veemarkt te Groningen zjjn gia-
i terèn door het Rundveekant-oor 400 nuchtere
I kalveren en 40 runderen in beslag genomeoL
Huiden, leer en schoenen.
i In een afzonderlijk bijvoegsel van d*
,i>t.-Ct." No. 88 zr;n opgenomen besehik-
i kïngea van den minister van landbouw, nfjr
i verheid en handel, van 16 dezer, betreffendii
distributieregeling huidon on Iddefy
I voorschriften voor tan daar d schoenwerk eH
betreffende maximumprijzen voor standaards
schoenwerk.
Brood voor de Fransche kinderen,
i Naar het departement vao buibenlaiwl-
scha zaken mededeelt, heeft de Fransoh®
j gozaitfc namens zijn regeering aan den m$-
i uister van Buitenlandsche Zaken asmgebo*
dten, in verband met het verblijf hier t*
lande van Fransche kinderen, broodkoreo
beschikbaar te stellen ter vervanging va
hot cïeor hen verbruikte. De minister vao
Buitenlandscke Zaken heeft dat aanbad mal
I waardeering aanvaard.
Militairen en orde-versiorlngon.
I „Het Vad." "bericht:
„Hot heeft de aandacht getrokken, dat Doii*
derdagavond den eersten avond van da rei-"
1 letj©3 in Den Haag de hulp van de militair
ren niet alleen onvoldoende was, doch dat des*
i pas heel laat in den avond feitelijk te laat
is gekomen.
„Vrijdagochtend hoorden wij bij geruchte, do4
de burgemeester het voornemen had of had g©*
had om deburgerwacht op te roepen!
Naar het Engelsch
van Alevr. ALFRED SIDGW1CK.
Een oogenblik balanceerde Veronica ge
vaarlijk op den vensterrand. Zij keek naar
Simon voor een teeken. maar hij maakte or
geen. Hij stond nu onbeweeglijk met zijn
rug naar heb raam en wachtte, dat zij heen
ging. Daarom kwam zij er af en in de
kamer.
„Ik ben ontslagen, nietwaar?" zei zij tot
hem. Zij had nog geen notitie genomen van
de tegenwoordigheid van zijn vrouw, be
halve door haar siddering van toorn, toon
Anna kwam.
„Ik wensch je geluk," zei Simon onver
schillig, maar zij begreep hem; en toen rij
mot een verwijtenden blik tot hem opkeek,
zag zij toevallig haar eigen gezicht, meel
achtig wit, met roodo lippen en groene
schaduwen, onrustig en toornig. Het was
leelijk. Zij zag het in al zijn leolijkheid weer
kaatst naast dat van Anna, en met een ril
ling van afkeer stak zij haar handen op, ala
om het af te weren, en snelde de kamer uit.
Toen zij weg was, slaakte Simon een zucht
vau dankbaarheid en ging in den gemakke
lijke n stoel bij het raam rifctec.
„Voor ditmaal ben ik het met de Tufte
•óns,'', zei hij. „De toestand ia onmogelijk
en wij moeten er een eind' aan maken. Ik
wil geen dug langer om Rosalinda wachten.
Of jij komt hier, Anna. óf je moet plaat»
tw>r mij makeo in je huis."
„Ik dloe geen van beide, domme Simon,"
zei :rijn vrouw.
„Wat dan?" vroeg Simon.
„Wij moeten iets vaststellen omtrent Ito-
saJinde en dan zullen we weggaan I
samen."
„Vanavond? In mijn auto?"
„Neon. Niet 'vanavond.
„Morgen dan?"
„Neon. Morgen niet,"^
„Ik wil niet langer dan morgen wach
ten."
Haar handen lagen in de zijne cn zij zag
in zijn oogen hoorde, in zijn stem, dat zij de
grenzen van zijn geduld bereikt had
„Als Rosalind© met ons wilde komen...." I
mompelde zij.
,,Ik wil haar niet mee hebben. Ik uil
alleen jou."
Simon
„Zij heeft, je vijftien j'aar voor zichzelf ge-
had. We zullen samen voor een paar weken
weggaan. Je hebt gelijk, Anna. Je hebt al-
t+fd gelijk. Hot i9 beter dan hier te blijven.
We zullen gaan waar zullen we heei>
gaan? Ik houd van een Ibaliaan3ohen zoemer j
op hooggelegen plaateen Ik weet er
eon
„Ik denk, dat ik de Tufts zal moeten
vragen om Rosalinda bij hen te nemen," j
zed Anna, lachend. „Maar zij houdt niet i
van hen."
„Dat verbaast me niet," zei Simon, en
na een oogenblik aan het raam en een lan-
gen blik op de verlichte zee en lucht gingen
rij samen naar .benedem naar hun gasten, j
Zij hadden niet over Veronica gesproken, j
hoewel vzij veel aan haar dachten.
Toen zij- de danszaal bereikten, was een
onestep in vollen gang. De Tufte on Amy
Pringle waren verdwenen, maar Tony wm a
niet met hen meegegaan. Hij maakte gek
heid mot een van Simon's modellen, een
jonge vrouw met de houding van een Juno,
die dë Japansohe kimono, die zij aan tafel
droeg, afgedaan had en nu in een vuurrood
badkostuum danste. Daan on Rosalinde
dansten ook. Veronica Teal was niet in do
kamer.
„Dans met. mij !'l zei Simon tot zijn
vrouw, en ofschoon geen van beiden te
voren ooit een one-step gedaan hadden,
dansten zij een oogenblik Tater met de ove
rigen, met den Blinden Bedelaar, de Rood
huiden. het meisje uit Oranford, het model
in haar badpak, den voorhistorischen man
en vrouw, Lord Dundreary, zijn Incroya-
ble-vrouw, allen behalve het Futuristische
kind dat nergens te zien was. Juist voordat
de piano ophield, verschenen de Tufte en
Amy Pringle in hun auto-mantels in de
deur. Anna, zag hen, terwijl rij met haar
echtgenoot danste.
„Zij willen afscheid nemen," zei rij, en
ging naar hen toemaar dit scheen niet 't
doel van hun komst te rijn.
„Wil je mijn zbon~\erzoeken, die vuur
rood© vrouw te laten staan en mee naar liuia
te komen?" zei lacfy Tuft op haar streng-
sten toon tot Simon, zooclra hij in het ge
hoor kwam. Terzelfder tijd keek rij Anna
met zusterlijke afkeuring aan, want vol
gens haar was Anna oud genoeg om betor
te wot on. Op veertig jaar past het niet
voor een vrouw er zoo blozend en gelukkig
ate een moisjo uit te rien, nagemaakte ju
weel en in prachtig haar te dragen en die
moderne dansen te doen.
„Heb je je auto beeteld?" vroeg Anna.
Zij stond even bij haar bloedverwanten,
terwijl Simoa Tony opzocht en hem rijn
moodore boodschap injcaïmer woorden over
bracht.
„Wie ia dat?" zei Amy Pringle, haar
I oogen in verbazing gevestigd houdend op
j een gestalte, die nu langzaam een trap af-
i kwam, welkd gemeenschap had met een
j vleugel van de logeerkamers in het hotel.
Een oogenblik was mevrouw Cloudósby
I in cï© war. Wie was dit lange, stille, nede-
j rig'uitriende meisje, dlat de kamer binnen-
i kwam, schijnbaar onbewust van den indruk,
dien zij maakte? Zij had een zwarte avotid-
I japon aan, gewild^-eenvoudlig, maar toch
I mooi. Ha-ar donker haar was eenvoudig op-
j gemaakt zonder rekening te houden met de
mode maar cle zachte golving er van stond
haar goed. Men kon niet denken, dat een
poederkwast ooit haar bleeke huid had' aan-
i geraakt, of dat eenige kleur ooit het rood
j van haar lippen verhoogd had. Zij had een
i reusachtigen, gelen waaier, en toen rij dien
opende, schenen haar neergeslagen oogen
niemand in dë kamer te zien.
„Het ia juffrouw Teal," zei Amy Pringle.
„Ja. zei mevrouw Oloudesby.
„Zij moet knap zijn," zei lady Tuft-.
„Knap!" riep Tony, „óf ze, en rij heeft
mij twee dansen beloofd."
„We kunnen hier niet langer wachten,"
zei sir Lucius.
„Daar heeft u gelijk aan!" zei Tony. „Ik
zal naar huis loopen."
„Je zult er niet kunnen komen," zei zijn
vader.
„Je hebt toch zeker genoeg gedanst?" zed
zijn moeder.
„IkW ei, ik ben pos begonnen." zed
Tonv. en voordat iemand hem kon tegen-
houden, waa hij aan Veronica's rijde.
HOOFDSTUK XXHL
Er werd geklopt aan de ateliercfieur, sn
ofschoon zijn d'agwerk afgeloopen waa, kreek
Simon Oloudesby wenkbrauwfronsend op[
van het palet, dat hij bezig waa schoon fre
maken. Want Anna was juist gekomen eo
hij wenschte geen derden persoon. Hel
minst van allen wenschte hij da Tufte, dia
nu binnen stapten, zonder te wachten, dat
iemand dë dteur opendo.
„Wij gingen naar het hotel en hoorden
daar, dut je nog in het atelier was," zei
sir Lucius. N
„Daarom kwamen we binnen," zei lady
Tuft.
„Noemen zij dut ding van het hek naar
do deur een wegt" vroeg air Lucius. „Ik
ril bij dë gedachte, hoe het in den winter
zijn moet."
Anna was opgestaan, om haar bloedver
wanten te begroeten, en keek nu rond naaf
stoelen voor hen. Maar het atelier, daè
Simon Oloudesby voor korten tijd had kun
nen huren, was nieuw gebouwd en onge-
moubileerd. Er was niote in ala wat hij voor
zijn werk noodig had, do ritploate voor hel
model, een stoel uit den tijd van Jaoobus L
dien h(j geschilderd had, en een bonk, ui©
oen naburige boerderij geleend. De etoel
mpest ontdaan worden van draperieën,
voordat hij lady Tuft kon aangeboden wor
den. Sir Lucius ging voorriohtig aan M
eene eind van "do bank zitten en Anna ging
terug naar haar hoekje^.van de zitplaat®
van het model. De geheel© ruimte was elor-
dig en met heel schoon. Er lagen aohilderw-
doeken en verven en bundels pensealen. BÜ
waren amtete bij de kachel en allerlei itn-
gea op den grond.
(Wordt Y»rrolpd%