In vroeger dagen.
PERSOVERZICHT.
TWEEDE KAMER,
Nederland en tie Oorlog
FEUILLETON
No, 17804,
LE1S3SCH DAGBLAD Woensdag 13 Maart
fweedo ÖJad
Anno f918.
SehoolTOc ding. Ten opzichte van
fle gevaren cn teleurstellingen, aan het stel
sel van schoolvoeding verbonden, schrijft
„PATRIMONIUM''
„Gezien de feitelijke toestanden en de
moeilijkheden, aan het treffen van andere
voorzieningen maar al te dikwijls verbonden,
hebben wij geen vrijmoedigheid om de school-
Voedïng steeds absoluut te vercordeelen. Wel
zal op het al^orma'o van deze hulp tel
kens weer met groeten nadruk ook tegenover
de ouders gewezen moeien worden. Waar
mogelijk, moet de andere en betere weg
worden gevolgd: hulp via het gezin. Tegen
het streven, om alle verantwoordelijkheid van
'3e ouders op de gemeenschap over te bren
gen, moet positie worden gekozen. En even-i
eens tegen het pogen, om hier alle georga
niseerde medewerking van [nrticu'ieren zon
der noodzaak geheel uit te schakelen. Veel-
leer moet het geloofd, indien particulieren
zich voor dergeiftke dingen interessearen.
Maar ailen moeten bezield zjjii met deze ge
dachte: de kinderen mogen n'et in hun licha
melijke en geestelijke ontwikkeling gesohaad
worden door een geheel onvoldoende voe
ding, .Zij moeten met vrucht het onderwijs
kunnen volgen. Wijst men de schoolvoeding
af, dan kunnen wij daarmee alleen werkelijk
vrede hebben, indien op andere wjjze het be
oogde doel kan bereikt worden."
Partjfvorming, rechts en links.
In „VAN ONZEN TIJD" heeft prof.
StrUycken uiteengezet, .dat de rechter- eu
linkerzijde op onderwijsgebied nog ver
deeld is..
De Christelijke levensbeginselen oefenen
op menig ander gebied van da practische
staatkunde der Techterzjjde invloed. Schr.
herinnert aan de Wet ran 1911 tot bestrij-
'ding van de zedeloosheid, door minister
•Regout in het „Staatsblad" gebracht, en
ziet verschillende handhaving van de wet
door een rechtsch en door een linksch mi
nisterie. Hij noemt de godsdienstige en zede
lijke verzorging van jonge lieden in het
leger en de opvoeding van de aan de ouder~
Jijke macht ontd'okken of ter beschikking
van de Regevring gestelde kinderen, waar
tegenstelling van levensbeschouwing zich
laat gevoelen.
„Diezelfde tegenstelling nu, dis zich met
betrekking to. de opvoeding der jeugd zoo
scherp openbaart, vinit men in m.erdtre of
mindere mate terug ten aanzien van alle
vraagstukken, die het' go-lsdlens ig en zede
lijk leven van ons volk rake.; en welke
staatkundige en 30ciale vraagstukken doen
dit in zeker' opzicht nie»?
ïlen denke aan den eedp.icht, welke reeds
vrijwel geheel aan het godsdienstig indivi
dualisme is teu offer gevallen; aan ons hu
welijks- eu echtscheidingsrecht, dat, wat de
wetgering aangaat, voor een land met ge
mengde bevolking, als het onze, vrij bevre
digend kan worden genoemd, maar dat sinds
'ang door een rechterlijke praktijk, die echt-
sclicid ng met entering geed.indei te it lijk
toelaat, is ondermint; aan de lijkverbran
ding, 'die, in strijd met de begrafeniswet,
door de justitie en de politie wordt toege
laten en geregeld; aan de Zondagsrust, waar-
om'ront de wette rjke regelen a s veroulerd
wo. d n beschouwd, zonder dat and ra daar
voor iu de plaats v.-ordon gesteld; aan het
prCc.ssieverbid, die krenkende vrrjkeidsbe-
perkirig van den katholieken eeredienst en
andere antiquiteiten, in de W t op de Kerk-
gen;c appen uit een vroeger regiem over
gebleven, enz. Sommige van die onderworpen
mogen in gémecn ovorleg van rechter- en
linkerzijde tot o loss ng kun en worden ge
bracht, dat zij reeds zoo lang op oplossing
wachten, is liet bewijs, dat men vreest, op
grond van verschil van levensbeginselen,
niet op een bevredigende wijze dairtoo te
kunnen geraken. Is het dan \Teemd, dat de
recinerr-yi'.-, wetende, dat zij in de practi
sche poli ilex telkens zai slu t a op vraag
stukken, die zij van geheel and er stendpunt
ui. moet boziea dan de linkerzijde, zich tot
een bijvwis vervorming der politieke part'tj-
Kimatie, d e do t'eins ;.i r kken sch idings-
Tjjn zoude opheffen, weinig voelt aange
trokken?"
Het kiesrecht van de militai
ren.' In „DE AMSTERDAMMER"
(oude) schrijft Flavus o. a. het volgende:
Het stelsel der additloiieele artikelen
waaronder de verkiezingen d:z n zomer ge
houden zullen worden, geeft aan de ito-
geering de bevoegdheid in de oni.tandig'ue-
den, waarin ouzo weermacht zich thans bs-
vindt, voor alle militairen, desnoods alleen
I voor zoover zjj ziiclj- in beoaadde stxekeni
I bevinden, het kiesrecht te schorsen. Niot lan-
ger wordt de schorsing tot een enkels groep
1 van dienstplichtigen, en een groep, die, om-
dat zij de jongeren en dus de voor het
kiesrecht minst beteekenenden omvat, be-
perkt; eenmaal afgekondigd, weert die schor-
sing alle dienstplichtigen, ook de oiiicieven
en onderofficieren, die in het oude stelsel
1 van do schorsing waren uitgezonderd, zelfs
i degenen, 'die piet klein verlof zijn, van de
stembus. De .eenige grens, die de Regeering
kan trekken, is een geografische.
Het was niet waarschijnlijk, dat de Re
geering van deze bevoegdheid, die het. kie
zerskorps met bijna een zesde deel z>u heb
ben verminderd, gebruik zou maken; de ver
klaring van den Minister van Binnen! in :cho
Zaken, onlangs iu de Tweede Kamer gegeven,
heeft zelfs ic-deren twijfel weggenomen.
Toch is daarmee op den goeden weg de
eerste stap nog slechts gezet. De legering
onzer troepen en de beperktheid der ver
loven zal in de gegeven omstandigheden
een groot deel der kiesgerechtigde militai
ren verhinderen hun kiesrecht, 'dat in de
nieuwe artikelen een door straf ge.ranction-
•neerde stemplicht is geworden, uit te oefe
nen.
Het is wenschelijk een regeling te 'tref
fen, waardoor de kiezers in het leger op doD
dag der stemming hun stem, zij het dan
ook niet in hun woonplaats, waar zjj op
do kiezerslijst voorkomen, kunnen uitbrengen.
Het zou ingaan tegen het met grooto zorg
omschreven stelsel onzer kieswet, dat bove.n
alles het geheim der stemming waarborgt,
den kiezers te veroorloven, elders dan in
het stemlokaal to stemmen.
Op den groeten dag der stemming, war-
op waarschijnlijk voor de volgende vier jaren
de Nederlandscho politiek zal worden vast
gelegd, zal in iedere gnmizoens- of kanton-
nementsplaats voor de inwoners gelegenheid
beslaan te stemmen. Men zou een regeling
moeten treffen, waarbij de militaire kiezers
tftdig vóór de stemming van de kiezerslijst
hunner woonplaats op die hunner garni
zoensplaats wo'den overgebracht. Daa.toe is
wijziging ran de Ideswet onmtebrar. Even
eens is een wetswijziging noodig indien m n
de oplossing zoekt in een andere richting,
door op twee dagen, desnoods m?t een week
tusscliewmimte, gelegenheid om te stemmen
te geven.
In de Tweede Kamer heeft een onzer
politieke veteranen gezegd, dat een derge
lijke regeling bij alle politieke panjjen in
stemming zou vinden. Mc-n kan ef aan toe
voegen, dat de militairen, op wie in de
laatste jaren zoo zware lasten voor het vader
land gelegd zijn, de schorsing van het kies
recht als een grievend onrecht zouden voe
len. In Engeland acht m.n die aan.p aak op
het kiesrecht zoo b l.g'k, dat me i overweegt
aan militairen liet kiesr.cht op jeugdiger
leeftijd te geven dan aan gewone burgers.
In de oorlogvoerende lanlen heeft men
zelfs aan het f ont de soldaten laten stem
men. De Canadeesche sol'aten en verpleeg
sters aan het Engclsche front in Frankrijk
hebben hun eigen vertegenwoordigers naar
hun parlement gezonden. De" Australische
troepen in Europa hebben aan het referen
dum over algemeenen dienstplicht voor
Australië deelgenomen.
Men moet zich niet ontveinzen, dat door
een regeling, zooals ik hier heb aanbevolen,
de politieke strijd ook in liet leger wordt
overgebracht. Dat is in de moderne legers,
die het geheele volk omvatten, niet te ver
mijden; men kan een burger, omdat hij sol
daat wordt, zijn eerste burgerrecht niet ont
nemen.
In het leger verbeeldt de aan groote
vrijheid gewende Nederlander zich licht, dat
hjj aan 3e willekeur van zijn m.erderen is
overgegeven. Niets kan hem meer sterken in
de heilzame gedachte, dat hij niet meer leed
ondervindt dan de belanden ran zijn land
vereischen, dan de overtuiging, dat hij zelfs
in het leger mee l«n werken aan het bepalen
van de toekomstige Regeeriag. van zijn land.
Zitting van gis-ter namiddag.
Ontruiming van woningen.
Do heer LIMBURG bespreekt do princi
pieel© bezwaren van den heer De Savornin
Lobman tegen de aantasting van liet eigen-, j
domerecht, en meent, cllat wanneer mis
bruik gemaakt wordt van hot oigendoms- j
recht ten koste van liet algemeen belang j
de Staat zeer zeker bevoegd is in deze
materie regelend op te treden.
De heer VAN SOIIAIK zet do strekking
van dit ontwerp uiteen, welke wil belet-
ten, cLat er een kettinghandel ontstaat in j
huizen. Het wil de collectiviteit der huur-
ders beschermen tegen do collectiviteit der
verhuurders. Do huurders zijn bereid een j
redelijke verhooging van den huurprijs to
betalen, maar weigeren de onbillijke ver-
hoogingen te betalen, welke de huurders 1
in dezen tijd eischen, omdat overal een J
groote woningnood keerseht.
De heer DE GEER kan zicli met de strek
king van het ontwerp vereenigen. Hij heeft
échter bezwaren tegen do terugwerkende
bracht, waardoor clo huurders, die zelf heb
ben opgezegd, omdat zij meenden een ander
huis te kunnen betrokken, zullen worden
gedupeerd.
Do lieer RUTGERS kan zich met dit ont
werp vereenigen. Het eigendomsrecht heeft
geen absoluut karakter. Hij deelt de be
zwaren van den heer De Geer niet. De
kantonrechter zal op ieders belang moeten
rekenen.
De heer RUIS DE BEERENBROÜCK
beroept zich op den heiligen Thomas van
Aquino, om te betoogen, dat in buiten
gewone omstandigheden tijdelijk van heb
gewone recht kan worden afgeweken.
De heer YAN HAMEL betoogt, dat een
noodtoestand het eigendomsrecht beperkt.
Hij dringt aan op het verleenen van extra-
bouwcrcdieten en is tegen het .vervallen
van de terugwerkende kracht.
D© heer VAN" SA^SE VAN IJSSELT
aanvaardt do rechtmatigheid van het ont
werp, omdat het hier een zaak van publiek
recht gelclt. Hij is ook voor heb vervallen
van do terugwerkende kracht en voor de
amendementen van do Commissie van Rap
porteurs.
MINISTER CORT VAN" DER LINDEN
deelt ruede, dat het wetsontwerp gereed! is,
waardoor op ruim© wijze in den woning
nood zal worden voorzien.
MINISTER ORT bestrijdt de opvatting
van den heer Lohman, dat het ontwerp in
breuk op het eigendomsrecht zou beteeke-
nen. Als de tijden normaal waren, waren
ook do rechtsregelingen normaal. Nu de
tijden abnormaal zijn, kunneti do rechts
regelingen niet meer normaal zijn. Hij is
niet bereid, de terugwerkende kracht te
rug te nemen. Tegen de amendementen van
dó Commissie van Rapporteurs heeft de
Regeering geen overwegend bezwaar. Hij
laat het oordeel daaromtrent aan de Kamer
over.
Om 5.05 wordt de vergadering gesloten
tot 's avonds.
Avondvergadering.
Droogmaking Zuiderzee.
Bij de voortzetting der algemcene beraad
slagingen over het wetsontwerp tot afslui
ting en droogmaking van de Zuiderzee, be
toogt de heer TEENSTRA, dat dit wets
ontwerp eigenlek niet meer is dan een motie,
en dat er nog een tweede wet:oniwerp moet
komen, waarvan de Regcering de indiening
kan uitstellen en dat de Kamer zou kunnen
afstemmen. Onder de huidige tijdsomstandig
heden kan trouwens toch niet met het werk
worden begonnen.
Spreker behandelt dan in den breede het
bezwaar vau de verhooging der wat?rrtanden
op de kusten van Friesland en Groningen,
welk bezwaar de Minister z. i. onderschat
Den dijk acht bij te laag. Ten aanzien van
de kwaliteit van den bodem hij soep.i ch
gestemd. Voor de vissckersbevolking zal
moeten worden gezorgd.
De heer VAN FÓhEEST verheugt er
zich over, dat lip tijdens zijn leven, en^nog
vel t\jdens zijn parlementaire leven, een
zijner grootste idealen in vervulling ziet
gaan. Voor „de financieele bezwaren mogen
wij niet uit den weg gaan. De bezwaren der
Ziiiderzeevisscliers telt spr. niet koog; "die
van de belanghebbendelf bij de dijken in
het Noorden van Friesland acht hij over
dreven. Spr. hoopt, dat de Kamer de motie-
De Muralt niet zal aannemen.
De lieer ALBARDA is van oordeel, dat.
bp een verstandige grond politiek, de grond-
aanwinst voor den Staat van groot vcor-
deol zal zijn. Bovendien wordt bLrdoor het
oppervlak vergroot, waarop voedsel voor
ons volk kan worden verbouwd. Voor door
braak van den afsluitdijk behoeft ^een vrees
to bestaan, indien men eenige inillioonen meer
uitgeeft om den dijk hooger te maken. Uit
voering van het plan-Bongaerti zou veel
langer duren en daarom wil spr:^ overgaan
tot uitvoering van het plan van den Minister,
dat wellicht later kan worden uitgebreid. Spr.
betreurt het tusschen de droogmaking en
de laridsdofènsio gelegde verband eir steilnt
het amendement-ÏJzerman, om dip samen
koppeling te verbreken. Een voo dee- voor
Friesland en Noord-Holland is, dat in de
vaarten en kanalen zoet- in plaats van zout
water komt.
Spr. dient de volgende motie In:-
„De Kamer, van oordeel, dat het wensche
lijk is, dat de Regeering al nog een onder
zoek instelle naar de mógelijkheid om van
de provinciën, aan de .Zuiderzee gelegen,
en van de eigenaars van de daarin gelegen
gronden, aan wie ten gevolge van de af
sluiting en cfe droogmaIcing van de Zui
derzee" geldelijke voordeelen zul'en te beurt
vallen, geldelijke bij.lragen t? vorderen, gaat
over tot de orde van <len dag."
Dé heer BONGAERTS herinnert er aan,
dat uitgestrekte oppervlakten kleigrond op
den bodem der Zuideree liggen, van oude
formatie en zeer goede hoedanigheid. Het.
.is gewenscht-, zoo oordeelde men niet
to wachten totdat in den-loop der eeuwen
d'o Zuiderzee zal zijn aangcslibt. maar reeds
thans, in het belang der schatkist, tot in
poldering over to gaan.
Wo wachten nu al 25 jaar op-de beslissing
dat men met do afsluiting der Zuidereee zal
beginnen vóórdat men tot inpoldering over
gaat. Spr. begrijpt niet waarom men zich
zoo blind gestaard heeft op die betrekke
lijke economie en do absolute economie
ovor het hoofd heeft gezien.
De Minister heeft een onderzoek doen in
stellen, maar dit is halverwege blijven ste
ken. Er blijft nu niets anders over dan dit
wetsontwerp te accepteerc-n, zij het ge
amendeerd. Beter een beslissing dan geen
beslissing.
Wat degrondslagen der bedijking aan
gaat, vrees'"' de Minister van sprekers plan
meer technische moeilijkheden. Maar dezo
zijn op to lossen. Waarom niet dadelijk een
olijk van Wieringen naar Terschelling ge
legd. ten einde terstond de Waddon in cul
tuur te kunnen brengen 1
Do Minister blijft, bij zijn oude plan on
der verwijzing naar do nota's der Zuider-
zeeverecniging. Volgens dit plan kan echter
niot behoorlijk worden geïnundeerd, tenzij
men zijn toevlucht neemt tot zeewater. Als
men do grondslagen herziet, dan heeft men
ook een meer economische oplossing voor
het IJselmcer.
Volgens de plannen van den Minister zal
men voor do enkele dagen van het jaar, dat
er een hooge waterstand is het heele jaar
door dit groot meer in stand moeten hou
den, terwijl men bij sprekers plan eer. be
langrijke landaanwinning zal hébben. Do
Minister betoogt, dat sprekers afsluitdijk
1-15 millioen meer kost dan do zijne. Maar
do kosten van den afsluitdijk Wieringen
Piaam zijn sinds de nota der Zuidbrzee-ver-
eeniging van 42 tot 664 millioen gestegen.
En de Minister zelf schreef indertijd een
nota, waarin hij een nog langeren dijk aan
gaf over Terschelling en Ameland naar
Friesland, die maar 30 millioen meer zou
kosten dan de dijk WieringenPiaam.
Blijkbaar heeft men dus cenerzijcls andere,
hoog er o eischen aan den dijk van spr. ge
steld en deugt and er ij cis de kostenbereker
ning van c!en Minister niet.
Overigens wijst spr. op do grondgedachte
van zijn voorstel, volgens hetwelk men clcn
dijk geleidelijk kan tot stand brengen. Met
zijn dijk kan men ook heb IJsslm©er meer
uibwateringspunten geven.
De VOORZITTER vraagt of clc spreker
nog Veel tijd noodig heeft.
De heer BONGAERTS: J<f, mijnheer d©
voorzitter.
De VOORZITTER verdaagt alsnu ta
-11.45 cl© vergadering lot Woensdagochtend
elf uren.
De ipetanliiuhi.siric.
D© Samenwerkende Organisaties in d©
Metaalindustrie tc Amsterdam vergader
den Zaterdagavond in do Diamantbeurs
over het stellen van het ultimatum aan de
Nederlandscho Verecniging van Werk
gevers in de Metaalindustrie.
Voor dezo vergadering waren alleen de
volwassen werklieden opgeroepen en wer
den alleen zij toegelaten, die bij de betrok
ken werkgevers werkzaam zijn.
Na een korte inleiding van best-uurszijde
waarbij tevens do steunregeling werd be
sproken, besloot de vergadering, met over
groot© meerderheid van stemmen, tot hot
instellen van het ultimatum. Mocht deze
week geen bevredigend antwoord van de
werkgevers inkomen op het tusechenvoor-
stel n.l. 15 pet. toeslag op de loonen, dan
zal Maandag 18 Maart dc staking bij deza
werkgevers ingaan.
Margarine voor Israël. Paschen.
De N. O. T. heeft de Israëlitische kerk
besturen hier te lande bericht, d fc in ver
band met het Israëlitische Paaschf.esfe, Jood-
sclje winkeliers, to beginnen met de week
1 van II Maart e.k.; een hoe vee hid inarga-
rine voor 4 we: n kunnen aanvragen, echter
met dien verstande, dat voor de volgende
drie weken geen bemiddeling zal worden
verleend, teuzij het volle kwantum nog nie*
was aangevraagd.
i Mosselen naar Duitschland.
Op het station Vlake aan de lijn Vlissia-
genRozendaal hecrscht tegenwoordig groo
te drukte. Daar komen van Tholen, Ierseke
en andere plaatsen de Zeeuwscke mosselen
aan. Eiken dag vertrekken er 6 h 7 wagons
mosselen naar Duiisehland. Een Duia-che
damo heeft het er zeer druk mee. In vredes
tijd was België de groote klant van den
Zeeuwschen m.ss: hand el. Nu varen sleoh a
I schuitjes met k.eine ui;s:e.e.i naar Ahtw r-
pen. maar al dc groote vette mosselen z^o
I voor de Duitschers K t.m.i
Geen clubhuis voo»* de Engelschen.
De plannen tot het bouwen van ecü
i eigen clnbhuis voor de hier geïnterneerd©
Engelsche officieren op liet hog opend b'.jj-
vènd terrein bij café-restaurant Fissltha-
ler op het Gevers Deynootphiü to Schever
ningen, zijn afgesprongen.
j Hel Inf. Soc. Bui'cau.
I Het Interna ion: al Socialistisch, bureau te
VGravenuage ontving uit New-ïxrk het vol
gende boodschap nan d.- a.be.dersk.asse van
Duiischiand en O sten ijk Hon^arije over W
brengen. Wij dringen bij u aa i, dj pogingeu
uwer machthebbers, die ue Russische revo
lutie willen verplet.oren hrac. tig teg.n te
j werken. Op u rust oogehb.ikke-iju de verant-
woordelijkheid voor hec succes o£ nederlaag
i der over de ganscne were.d ingespannen
bemoeiingen voor een vo.kenvredc. De Duit-
sche inval in Rusland is een s.ag voor de ar-
i beider'sk asse en de democralis aller landen.
i
J Door smokkelaars mishandeld.
Nabij Ven'.o hebben een zeven lal smok-
j keiaars, die door een soldaat-commies in ar
rest geiteld zouden worden, dezen aange-
vallen ea op verschrikkelijke wijze mlskan-
deld, waarbij ze zijn eigen geweer aan splin
ters sloegen. Toen ze meenden, dat uij ster-
veüde was, hebben twee hunner den com-
j mies opgenomen en hem op eenigea afstand
verder, in een 5 meter diepcu kuil gewor
pen, die met circa 1 M. water gevuld was.
De soldaat kon evenwel op handen en voe-
ten uit den kuil kruipen en werd door in de
nabijheid w nen le persocon opgeeoinen. Z jn
j toestand, die in den beginne .eve:sgevaar-
lijk was, is thans eenigszins bet.r. smok
kelaars; alle Duitschers, zijn aangehouden,
bij de marechaussee te Venio ia arrest ge
steld en later naar de strafgevangenis éo
Roermond overgebracht. Zij bjk nden luin
wreede daad en meenden, dat de soldaat
reeds lang dood was. Een heeft de grens
weten te bereiken, zoodat zes hunner zullen
terechtstaan wegens poging t t doodslag.
Naar het Engelsch
van Mevr. ALFRED SÏDGWICK.
*25)
Zij stonden toevallig bij do deur van hot
atelier en verscheidene paren waren langs
hen gekomen op weg naar den tuin. Twee
van de meisjes waren van een soort, dat
Rosalind© hooit t© voren ontmoet had en
nooit weer verlangd© te ontmoeten, mot
brutaio oogen, lawaaimakend, en dwaa-s";
meisjes, die uit bekoorlijke^ huizen kwamen,
maar meenden, dat het weer nieüwerVvetsch
was alle bekoorlijkheden weg te werpen.
Zij had- op haar manieren binnenshuis ge
let cn was niet verbaasd geweest te zien,
clat zij in den tuin haar dansers kusten.
Een oögenblilc daarna had zij .Veronica ge
zien met haar handen op Daan's armen,.
terwijl het licht der maan in al zijn glans
op haar gelaat en gestalte scheen. Als een
roos zag zij er -uit, van het Koofd tot de
voeten, met hemel sch licht op haar gevoel
loos en verleidelijk gelaat en figuur. Zij
was hun -juist, voorbijgegaan mót mijnheer
Jackson .achter zich, en ofschoon zij niet
openlijk hun kant uitkeek, wist Rosalinde
toch, dat zij Daan zag.-
Zullen wij den tuin ingaan?" vroog
Daan, zijn. voet er reeds, zonder er bij te
clctiken, inzettend. Hij dacht aan de geu
rige luoht buiten, het tooveraehtige maan
licht ©n het stille zitje in het tuinhuisje.
Maar Rosalind©'© ^.roti kwam in qpstandL
toen hij haar vroeg om Veronica op te vol
gen en zich te voegen bij die coquette
meisjes met haar aanbidders.
„Neen, dank u," zei zij, met het tikje
minachting, dat hij vroeger nooit aan haar
gezien had.
„U wilt dus teruggaan naar hot vuur,"
zei Daan, en vergezelde haar een beetje stijf
door de lange kamer, totdat zij bij haar
moeder waren. Toen boog hij en ging heen..
„Moeten wij veel langer blijven?" fluis
terde Rosalinde. „Kunnen wijTiru niet
gaan?"
Mevrouw ©loudeshv kende liaar eigen
land en zag, dat zij uit haar evenwicht was
maar 'zij was niet de persoon, om op het
vorkeerde oogenblik vragen te doen; Zij zei
dat, als haar koetsier aan de - boerderij
was, zij nu gaan konden, en zij vroeg Jas
per, die dicht bij haar stond, even te gaan
kijken. Tien minuten later verdwenen zij
bijna onopgemerkt toen .iedereen een one-
etep danste op de muziek van „Hitehy
Kas".. Rosaiinde zeide niets tot haar moe
der, ómdat, zij niet wist, wat "te zeggen.
Zoowel in liefde als in vriendschap is het
dikwijls onmogelijk de gevoelens van pijn
over te brengen door middel van woorden.
Daan had niets gedaan, dat bepaald' on-
viendelijk was, en toch had hij haar teleur
gesteld. De dag had hen aan elkander schij
nen te geven en de avond had hen van
elkander verwijderdRosalindo kon niet
raden waarom. Juist de dwaasheid van haar
toestand deed haar zwijgen., In December
had zij geweend, omdat Tony Tuft haar op
gegeven had voor Amy Pringlc. Zij wild©
'nu niet weenon in Maart, omdair Daan
M©rivale haar voor Veronica Teal had ver
laten. Het is waar, in December had haar
moeder haar jgezegd^ dat haar hart niet ge
troffen was, en nu in Maart wist zij, dat
haar moeder gelijk had gehad. Maar zij
kon nièt^zoo gauw weer om sympathie ko
men vragen.
In do volgende paar dagen zagen de
dames niets van Daanmaar zij begrepen,
dat hij koortochtig werkte aan de schilde
rij on, die hij naar de tentoonstelling te
Penryu wilde zenden. Jasper en Lamorna
waren oo kbezig met hun schilderstukken,
cn verder in de week in het tontoonstel-
.lingsgebouw, want zij zaten beiden in het
comité voor de plaatsing.
Op don dag der opening waren mevrouw
C-loudesby cn RosalincK beiden gevraagd
bij de Copwers, dio op Penryn Hill woon
den maar toen de dag aanbrak, zag Rosa
lind!©, dab zij alleen zou moeten gaan. Haar
moeder had cle zenuwpijn, die haar soms
plaagde, cn was blij stil thuis gelaten te
worden.Heb' zou een lange en vermoeiende
dag zijn, maar Rosalinde vcrlangd'o er naar.
Al deed Daan haar hart pijn, er waren toch
j ale on koekjes; cn na het karige leven op
I Sceton, kon zij niot nalaten er van te ge-
nieten. Daarenboven was de lente gekomen
narcissen #en muurbloemen waren in bloei
in den tuin, tulpen in knop, do kraaien
waren bezig en de wogen van Hendra ston
den vol primula's,
j In den 'laatstcn tijd had zij verscheidene
j malen de wandeling door het dal gemaakt,
en was thuis gekomen met grooto bossen
i primula's en takken sleedoorn, waarvoor
I Penella bang was, omclat men zei, dat zij
I ongeluk aanbrachten. Hot dal was zoo mooi
nu, zoo goud van brem en wit van slee
doorn, zoo vol varens en primula's, zoo
woest, st.il en eenzaam, dat Rosalinde van
elk gedeelte er van hield. Zij hield van de
moerasachtige plaatsen bij den ©nellen
stroom, geurig door planten, die zij niet
kende, en zij hield van do open plekken,
aan de eene zïjdo door moeraslancl beschut
en aan do andere door uitgestrekt bouw
land, dab naar het westen afdaalde.
Ofschoon Sceton een landhuis wae, kwam
men dadelijk uit het hek op een grooten
weg tusschen de muren en hekken van
andere landgoederen. Er was geen paradijs
gelijk aan dat achter Hendra, waar het
meisje dolen kon, als zij de eenzaamheid
zocht, en dezelfde zaligheid van zon en
lucht. Do geheele omgeving en het geheele
leven was hier zoo gelukkig, dat zelfs
Daan's onverklaarbaar gedrag haar niet
geheel ongelukkig kon maken. Misschien
zou hij eens terugkomen. In ieder geval had
zij hem n:et lief, zooals vrouwen "in romans
n-annen liefhebben met een overweldigen
den hartstocht, dio al haar andere belang
stelling en haar vrede in beslag neemt.
Eens, toen zij het „Spinlied" van Faust
moeder had' voorgelozen (want zij lazen
soms samen Duitseh), hield zij op aan het
eind© er van.
„Maar voelt iemand dat zoo?" vroeg zij.
„Ja," zei mevrouw Clcmdesby.
„Mijn rust is heen, mijn hart doet zeer,
ik zie hem steeds en altijd meer. Maar ik
wil niet, dat mijn rust heen is. Liefdo moest
geluk aanbrengen."
„Als zij goed gaat, doet zij dab ook."
„Dat klinkt mooi. Ik wil ook geen liefde
in een -villa met zilveren vorken en tweed©
meisjes."
„Je weet nog niet, wat je wilt, en er is
geen haast bij."
„Het is alles treurig en akelig. Wat is
het goed© or van? Ik ben nu heel geiuk-
kig."
„Als het komt, komt het," zei mevrouw
Cloude'sby.
„Maar blijft het?"
„Niet altijd."
„Ik zal er niet aan toegeven," zei het"
meisje. „Ik ben er bang voor."
Mevrouw. Cloudesby trachtte niet haar
dochter to overtuigen of haar vertrouwen
af te dwingen ;.en zij wist eigenlijk niet, of
zij blij was of het jammer vond, dat Daan
minder dan gewoonlijk aan huis kwam. Zij
hiclcl van Daan en wilde, clat hij kon trou
wen maar in ieder geval was zij van plan
de jongelui vrij hun gang tc laten gaan.
Lang geleden had zij toegelaten, dat haar
heerschruchligo schoonbroeder zich met
haar zaken bemoeide, en zij had er zeer
door geleden. Haar rust was heen en haar
hart deed nog pijn.
De openingsdag der tentoonstelling be
gon met regenbuien, maar werd weldra hel
der en winderig. Rosalind© giug ongeveer
tien uren op haar fiets weg en reed naar
het gebouw, dat aan den voet van Penryn
Hill lagl Zij had afgesproken, dat zij Jas
per en .Èa.morna daar zou ontmoeten, cn
mo hen naar de Cowpers zou gaan maar
hiermede was het programma van dén dag
niet afgeloopen. Na de koffie, zei Lamorna,
zouclen allen naar het dal gaan, de schilde-
-rijen nog eens bezichtigen en dan in een der
ateliers te Portlew thee gaaü drinken. Nie
mand dacht vóór etenstijd in Menwinion
terug te zijn. Onderweg ging Rosalinda
veel menschen voorbij, die zij kende, en
men zei baar, dat anderen haar al vooruitT
waren.
(Wordt ver,VF hvD
