No. 17747. Brieven van een Leidenaar. Nederland en de Oorlog FEUILLETON. LEJÖSCH DAGBLAÖ Zaterdag 'fS Jahuarï Derde Bfad Anno TST8, Trearo-atjaciagsB DCXXV. Op hoop vuü zegen zijn wij liet nieuwe ja-ar ingegaan en deze zegen zou dan zijn het beeindttgen van den oorlog. Inderdaad waren bij den ingang do voorteekenen niet ongunstig. In de laatste dagen echter doen zich weder verschijnselen voor, die het blijde vooruitzicht benevelen. Doch al blijft de hoop levendig, dat dit jaar de vrede gesloten zal worden, wij beseffen allen, dat wij nog zeer zware tijden te gemoet gaan. Do economische toestand is voor ons land en volk nog nooit zoo benard ^geweest als 'thans. De wintermaanden zullen nog moei lijkheden van allerlei aard opleveren. Ik zeg dit niet het minst met het oog op onze gemeente. Wij hebben tot dusver nog geen buitengewone reden tot klagen gehad. De werkloosheid was niet groot en er werd hier en daar goed verdiend. Maar nu dreigt meer en meer hot workgebrek. Als er vóór a.s. Maandag geen nieuwe zending steenkolen aankomt, zoo deelde reeds de firma Gebrs. Van Wijk mee, dan zal zij haar fabrieken moeten stop zetten en een vijfhonderd werklieden komen op straat te staan. Zij zullen het aantal werkloozen uit andere werkplaatsen weer met zoo velen vermeerderen en andere fabrieken zullen door kolengebrek mogelijk moeten volgen. Het Steuncomité zal helpen, zeker, en als de kas leeg is en het Kon. Nat. Steuncomité, dat overal moet bijspringen, doet zijn bijdragon inkrimpen of ophouden en het fabrieksreservefonds is niet toerei kend, dan zal de gemeente subsidieeren. Er zal steecfe geholpen worden, maar deze Bteunverleening zal slechts een tegemoet koming kunnen zijn. Ook bij normale prij zen van eerste levensbehoeften zou het reeds moeilijk kosten er mee rond te komen, hoe veel te meer thans, nu alles zoo duur is. En als het dan nog maar te krijgen wasDoch ook voor hen, die het nog wol betalen kunnen, wordt het moei lijk. De gedistribueerde aardappelen, het volkavoedsel bij uitnemendheid, zijn nog altijd van inferieure kwaliteit. Het hopen is nu op de betere soorten-klei-aardappe len. Zouden zij wel komen? Hebben wij verleden jaar ook niet tevergeefs ge wacht? Hoewel wij leven midden in een tuin bouwstreek en van den zomer en in het najaar schcepsvrachten vorscho groenten op de veiling hebben zien aanvoeren en er van -uitvoeren, is er, nu haast niet aan een verscli kooltje to komen. De groentonven- ters rijden met bijna leege karren rond. Zij hopen eiken dag op aanvoer van Rijks wege, doch als er wat aan komt, is het mondjesmaat. Molk is or veol te weinig; de melkhandel ar en moeten hun klanten op rantsoen stellen en als straks, zooals in andere steden, do melk gedistribueerd wordt, zijn wij er misschien nog erger aan toe. Natuurboter *fen eieren, er is voor een burgerman niet meer aan te komeneen arbeidersgezin behoeft er in het geheel niet meer aai te denken. Varkensvleesch wordt hoe langer hoe krapper en ook het rund- vleesch, dat voor eenigon tijd nog, wegens do afslachtingsmethode, voor een schappe- lijken prijs was te verkrijgen, wordt bij don dag duurder. Werd er Vrijdag niet een koe voor f 900 op de markt verkocht 7 Zoo «tullen de meesten het met onkel Regce- gingsvet moeten doen, dat ook al krap wordt "toogewogen. En hoe zal het nog met het brood gaan? Met het tegenwoordig rantsoen komen wij er zoo watdoch als Amerika geen voorraden meer doorlaat, wat valt to verwachten, zal het moeite kosten het tot den nieuwen oogst uit te hemden. Wie weet of het rantsoen nog niot moot worden verminderd! Men ziet: ook voor eeniajsrins kooplcrachtügen, dio niot op clandestiene wijze voorraden kunnen op doen, wordt het moeilijk. En hoeveel to meer voor hen, die uit een bekrompen beurs moeten loven, hekrompener nog dan vroegerEr is dikwijls gesproken van ondervoedinghet begint er nu haast van te komen. r En nu spreek ik nog niet eens van de brandstoffen, waarmede het. sukkelen blijft. O, wee, als hét nog eens met do vorst gaa-t nijpen! Dan zal er nog koude geleden moeten worden ook. Gelukkig voor ons, Leidenaars, dat wij nu do Centrale Keuken hebben, waaruit men tegen een billijken prijs ccn behoorlijk middagmaal ""kan bekomen. Als ik al deze dingen bedenk, dan vraag ik mij wel eens af hoe het mogelijk is, dat er nog niet veel meer gebruik van gemaakt wordt. Ik heb mij meer dan eens overtuigd van de goede bereiding van het voedsel. Het zal wel niet altijd naar ieders smaak zijn cn den eenen keer beter uitvallen dan den anderen, maar dat is oveneens het geval als moeder de vrouw het eten zelf klaar maakt. Het verheugt mij, dat er nu veel meer gebruik van de Centrale Keuken wordt gemaakt dan den vorigon keer, maar er zouden er nog veel meer gebruik van kun nen maken. Late men zich niet doof va-1- sche schaamte weerhouden, alsof de inlich ting slechts voor de minder-bedeeldon zou zijn! Bij al het leed, dat in deze tijden geleden moet. worden, is hot toch een troost, dat do algemeens gezondheidstoestand weinig to wenschen overlaat. Ook de dokters klagen cn dat is een goed teeken. Zou men daaruit do gevolgtrekking mogen maken, dat soberheid in het leven nog niet zoo kwaad is? Dan zou deze tijd ons tot een voorbeeld kunnen zijn, als over ccn of meer jaren de normale omstandigheden terug keer en. De kaasuitvoer. Tengevolge van het koninklijk b?s'uit van 22 December j.l., waarbij is bepaald, dat met ingang van 2 Januari 1918 consenten voor uitvoer van kaas uitsluitend worden afge geven ten name van de N. V. Nederlandsohe- Uitvoer-Miatschappy, moeten verschillende maatregelen worden genomen, waaromtrent het bestuur der Kaasvereeniging o.a. het volgende mededeelt: De besprekingen voor den uitvoer van kaas ïsooals deze thans bes'.aan, blyven behoudens o.m. het onderstaande van kracht. Alle ongebru'k e consenten en rcc.?p:s3en, welke zijn afgegeven door de Rijkscommissie van Toezicht, moeten omgaand aan deze com- j missie ingezonden worden. He'zelfde ge- j sc-hiedt met de certificaten, floodra alle ge bruikte consenten en recepissen daarop zijn afgeschreven. i By de Kaasvereeniging kunnen vanaf he den consenten worden aangevraagd, doch uitsluitend voor het exportgedee te van pro ductie en Inkoopen dat beschikbaar kwam tot 17 November 1917. Van dit export-gedeelte zullen onder de reeds bekende voorwaarden consenten wor den vers:.re"kt. Voor het export-gedeelte van productie en inkoopen van 17 November zullen onder nader door de N. U. M. te stellen voorwaarden, binnenkort consenten worden aangevraagd. Voor dit laats'e export gedeelte mogen dan ook geen claims worden aangevraagd. Voor de bij het bestuur der Kaasvereeni ging in te zenden consentaanvragen, zullen binnen enkele dagen de noodige formulieren i worden verzonden. Inmiddels kunnen con- i senten per brief worden aangevraagd, waar- voor verschillende voorschriften zij a gege- l ven. De consenten welke verstrekt worden, zijn I gedurende dertig dagen na de dagrekening van het endossement geldig. Melkrautsooneoring ih Deu Haag, Er is onder de Haagsche burgerij vrij ern stige ontstemming over do regeling van de mclkranisoenocring daar ter stede. Heel de toepassing van die rantsoeneering hangt feitelijk van de melkbezorgers af. Het publiek moet genoegen nemen mot hel kwan tum, dat de bezorgers verstrekken boven het officieele rantsoen. Eenige controle, of ie dereen de grootte van zijn gezin juist heeft opgegeven, is blijkbaar nog niet geoefend. En bij het verstrekken van melk boven het rant soen hcerscht grooto willekeur. Verscheide ne melkinrichtingen laten 'smiddags na 2 uur de bezorgers opnieuw rondgaan, omdat dan de melk, die er boven hej rantsoen over is. mag worden verkocht. Maar zoodoende krijgt de één, die den bezorger flinke fooien toestopt, 's middags een grooto hoeveelheid melk boven het rantsoen, terwijl de ander niets ontvangt. Dit leidt tot willekeur, bena- decling en ontevredenheid, Smokkelaars doodgeschoten. De Duitsche grenswacht tegenover het na burige dorpje Mesch bij Eysden, zou gaarne het Nieuwjaar met een hartversterking willen vieren, maar aan snaps was nergens in de omgeving te komen. Eén der soldaten bood zich aan, eens in Holland te gaan kyken, of daar niets van dien aard te krijgen was. Met een kruik ging hij door de electrische af sluiting naar Mesch, liet de kruik daar met jenever vullen en aanvaardde met de begeer de versnapering den terugtocht. Kort bij de grenzen werd hij door een paar soldaat- kommiezen opgemerkt en voor een smokke laar aangezien. Zij geboden hem halt te houden, maar daar hieraan geen gevolg ge geven werd, klonken eenige schoten door den stillen Nieuwjaarsnacht, en een der ko- j gels trof den ongelukkige in het hoofd, zoodat hij dood neerzonk. Bij een poging tot smokkelen is de 17-ja- rige E. te Aalten, door een militairen hulp kommies doodgeschoten. Aan E. was sinds korten tijd vergunning verleend, in het be zette gebied terug te keeren. Het schip met de smokkeltank. Het gerechtshof te Arnhem heeft giste ren uitspraak gedaan in de zaak van den sleepbootkapitein H. Heeseman, dio wëgoos verboden vervoer van lijnolie door de recht bank werd veroordeeld tot 4 maanden ge vangenisstraf en verbeurdverklaring van de sleepboot ,,'s-Hertogenboseh F, toeb&hooren- de aan Gebr. Smits te 's-Hertogenbosch. De sleepboot bleek by onderzoek voorzien te zijn van een tank, onder tegen het vlak van het schip aangebracht, van 2300 liter inhoud. Het Hof bevestigde het vonnis der recht bank doch ontsloeg den bekl. uit de voorloo- pige hechtenis, daar de straftijd reeds is verstreken. De tweede smokkel gray i». Do rechtbank te Arnhom heeft thans ook de tweede gravin-smokkelaarster,A. J. E. G., gravin Von Alten, geb- ren te 's-Gravenhage, wonende ie Assco in Oostenrijk, ver ordeeld. Beklaagde had terecht gestaan, omdat zij op 15 Oct her met den voor Duitschland be stemden trein te Zevenaar aankomende, in haar reiskoffers een zeer aanzienlijko hoe veelheid smokkelwaar verborgen had, be staande uit do mee3j uiteenlooponde artike len, levensmiddelen, lekkernijen, schoenen, lijfsgcederen, manufacturen, tabak, vet,.stijf sel, zeep, cacao, schoensmeer, zijde, dwijlcn,- kaas enz. enz nadat ze even te voren den kommies-verifieaieur Kroesen had verzekerd, geen verboden goederen bij zich te hebben. Toen deze den voorraad vond, verklaarde de gravin, dat zij in de mecning had ver keerd, dat zij deze goederen wel meo mocht nemen. Tegen deze beklaagde die voor de recht- 1 bank niet verschenen was, eischte de officier van justitie, mr. Versteeg, een gevangenis- j straf van 2 maanden, met last tot onmiddel- I lijke gevangenneming cn verbeurdverklaring der goederen. De rechtbank veroordeelde bekl. thans tot eene gevangenisstraf van 2 maanden met last tot hare onmiddellijko gevangenneming en verbeurdverklaring van de smokkelwaar. 1 I Tegen de smokkelarij Ook in Westelijk Zeeuwsch-Ylaanderen i treedt men streuger op, om den smokkel- handel te beteugelen. In de laatste dagen werden we»er verscheidene personen uit Zeeland verbannen, terwijl men ook dik- 1 wijls jongelingen en mannon gevankelijk naar Middelburg ziet brengen. In de tram BreskensSluis en Schoon- dijkeIjzend ijk d wordt de bagage der rei zigers onderzocht om 't vervoer van ver boden artikelen te verhinderen. Ook op de landwegen in de lichting der grens wordt strenger gesurveilleerd. Schepen aangehouden. Men meldt uit Maassluis, dat door een onderzeeër van vreemde nationaliteit de mo tortjalk: „Ambulant 2" en het zeilschip „On derneming", beiden van Noorwegen en voor Rotterdam bestemd, zijn aangehouden. In beslag genomen. De Central© Distributicdicnst te Rotterdam nam in vccmon en pakhuizen in die stad in bezit 300.000 K.G. tapiocameel, 26,000 K.G. parclsago en 500 K.O. calcium carbid. Door het Distributiebureau te Amsterdam zijn gedurende het tijdvak van 1724 De cember in beslag genomen: 50 K.G. meel, 26 kisten thee, 2550 K.G. carbid, 7 K.G. groe ne erwten, 700 kisten harde zeep, 1103 ba len koffie, 30.000 K.G. lupinezaad, 134 K.G. glauberzout', 63 stukken cheviot, 7 stukken blousestof, 18 stukken paliet-zijde, 6 stuk ken taftrijde, 9 stukken zijde (beschadigd), 18 doozen en 1 -stuk creamzijde, 20 L. pe troleum, 25 kisten lucifers, 40 kisten melk, 95 balen rijst, 4000 K.G. stijfsel, 100 pakken spijkers en 69 vellen chroomleder. Aanvrage van regecringsgoederen. In opdracht van den minister van Land bouw, Ny verheid en Handel, zal de directie van het Ryks Distributiekantoor wekelijks een opgave publiceeren van de hoeveelheden aangevraagde regeeringsgoederen, de toege wezen hoeveelheden en de uitvoering van do leveringsopdrachten. Voor verschillende artikelen wordt de ge- heele aangevraagde hoeveelheid toegewezen, tenzij er redenen zgn ora te veronderstel len, dat de aanvragen in geen verhouding staan tot het redelijkerwijze te verwachten verbruik in een leveringsperiode. Hiertoe behooren de artikelen: boter, kaas, eieren, groenten. Van andere artikelen, waarvan de om standigheden een gemeentelijke rantsoenae- ring ©ischen, geschiedt do toewijzing in ver houding tot het aantal inwoners per ge meente en wel voor bak- en braadvet 0.3Vs K.G., varkensvleesch 0.4 K.G., gort 0.2 K.G., havermout 0.075 K.G., zeep 0.250 K.G., aardappelen 16 K.G., peulvruchten 1 K.G., alles per hoofd en per vier treken. Dere rantsoeneeringscijfers worden in bui tengewone omstandigheden of bij buitenge wone behoefte, zoo mogelijk, vergroot. Geringe vischaanyoer. Het Bureau voor Mededeeliugen in zake de Voedselvoorziening meldt: De vooruitzichten voor de Noordzee-vis- scherij blijven bij voortduring ongunstig. De stoor.itreil-, stoombeug- en zeilbeug- visscherrrjen zullen in den loop van de maand Januari hoogstwaarschijnlijk riet of slechts in beperkte mate kunnen worden uitgeoefend. Slechts een deel van de zeiltreilvloot 2»! aan de diepzeevisseherij blijven deelnemen. Het aantal vaartuigen, dat by goed weder ter kustvisscherij zal uitvaren, zal bij aan houdende vorst geringer zy dan gewoon lijk, aangezien een deel der vloot, te Urk thuisbehooreude, wegens den ijstoestand op de Zuiderzee niet buitengaa's kan komen. ïn verband met een en ander zyn slechts geringe aanvoereu van zeevisch te verwach ten. Van de vischsoorien, welke van regee- ringswege wor ien gedis ribueerd, z*l e voor namelijk schol, kle.no schelvisea, wijing en gul worden aangebrach zo.dat van deze soorten beperkte hoeveel helen beschikbaar gesteld zuilen kunnen worden. De spieringvisscherrj zal bij het bevrie zen van de Zuiderzee niet meer op de ge wone wijze kunnen worden ui .geoefend, waar door de vangsten zich zul'en bepalen tot betrekkelijk geringe' hoeveelheden ijs- spiering. Indien de vorst van korten duur mocht zijn zal echter in den loop van de maand Januari do spiering op ruime schaal ge distribueerd kunnen worden. Haring en Engelsche bokking zullen de eerstvolgende weken no? in voldoende hoe veelheden verkrijgbaar b ij ven. Runderen naar Duitschland en Oostenrijk. Omtrent dezen uitvoer lezen we in „De Veehandel" Uitgevoerd worden 2500 runderen, waar van ongeveer 1500 dragende (kalfstooten- de) koeien en 1000 melkgevende dieren, die minstens éénmaal gekalfd hebben. De koeien mogen hoogstens 6 jaar oud zijn. Naar Engeland zijn ongeveer 1200 koeien geleverd. De leveranciers, die daarvan hun deel hebben geleverd, zullen nu eenzelfde kwantum voor dezen aanvoer kunnen aan bieden. De overige 1300 koeien zullen kun nen worden geleverd door een 00-tal ex porteurs, waarvan1 de meerderheid door den Nederlandschen Bond van Veehande laren als exporteur werden gedragen. Door hen zal in evenredigheid met hun bedrijf kunnen worden geleverd. Uit den aard der zaak zidlen de grootste kvan- turas niet groot zijn, omdat er slechts wei nig koeien uit zullen gaan. Voor den geheclen uitvoer is één Hol- landsohe Taxatie-commissie benoemd. Deze commissie bestaat uit één bi.men- landschen handelaar, één exporteur cn één veehouder. Beroep op do taxatie is er niet. Een Duiteohe commissie neemt .de runderen over. De betaling zal met een chëque onmid dellijk aan de leveranciers gedaan worden. Zo krijgen een prijs volgens getaxeerde markwaarde. De „Duitsche Handelsstelle" betaalt bovendien nog dislributiegeld, dat I ten deele voor de N. U. M. is, en waarvan de onkosten der Rundveevereeniging zul len worden bestreden. Wat dan nog over blijft ontvangen de leveranciers later 'als toeslag. Vermicelli en macaroni. In een der jongste vergaderingen der Am- stcrdamsche levcnsmiddelcncommissie werd besloten den burgemeester te verzoeken den minister van landbouw er op te wijzen, dat vermicelli bijna niet te krijgen is, omdat, als gevolg van de prijsregeling, de fabrikanten allo grondstoffen verwerken tot macaroni. „Het Volk"' ontving hiei-over nader do vol gende inlichtingen: De Minister heeft 27 October maximumprij zen voor vermicelli en macaroni vastgesteld. Dezo beide voedingsmiddelen worden in de zelfde fabrieken vervaardigd uit door de re geering daartoe verstrekt moei. Het ligt voor do hand, dat de bereiding van vermicelli, vooral van figuur- cn Ictervcrmicelli, kost baarder is dan die van dc eenvoudige pyp- macaroni. Desniettemin wisten dc adviseurs van den minister hem ertoe te bron gen, om den kleinhandelsprijs van macaroni dubbel zoo hoog te stellen als dien van vermicelli (75 cent per pond togen 75 cent per kilo) en den groofnandelsprijs bijna dubbel zoo hcog. Daardoor is het voor dc fabrikanten veel voordeoliger geworden om de dure macaroni le fabriceeren, die nagenoeg nioj in het ar beidersgezin gegeten wordt, dan de normaal geprijsde vermicelli. j Matzes. De minister van Landbouw heeft d.d. J dezer tot de gemeentebesturen de navol- i gende circulaire gericht De gemeentebesturen zullen te zaraen met de broodkaarten der 11e periode 41ste, j -12ste, 43ste en 44ste tijdvak, de broodkaar- j ten an het lsto tijdvak (45set) ,der 12de periode aan do inwoners "uitreiken. Als toelichting voor dezen maatregel moge dienen, dat hij genomen wordt in 1 verband met het Israölietisch Paasehfeesb hetwelk dit jaar' valt in het 44ste cn 45sfce tijdvak (23 Maart—4 April 1918). Aangezien den Israëlieten door hun kerk besturen slechts dan een matzeskaart mag worden verstrekt wanneer zij daarvoor een equivalent aan* broodbons inleveren, ia het noodzakelijk, dat zij in het bezit zijn van de broodkaarten van het 44ste cn 45ste j tijdvak. I Een matzeskaart geeft recht op 2^6 kilo- gram matzes. i Verder heef' de minister den maximum- prijs vastgesteld vanmatzes (van 8 in het j pond) op 40 cent, van matzes (van 10 in het pond) op 45 cent on van gemalen mat zes op 35 cent. In vreemden bodem begraven. Op Oud-Eiken-Duinen is ter aarde lo-tcld het stoffelijk overschot van den te 's-Graven- hage ontslapen gbïnierneerdta Belgischen kapitein-commandant Romain. Do plechtigheid, welke met'militaire eer- bewijze plaats had, en waarbij do Kon. Mil. Kapel treurmuziek speelde, werd door een groole schare, zoowel uit de militaire als de burgerkringen bij ge wood d. Voor dat de met do Belgische vlag gedekte kist in de groeve werd neergelaten, herdach ten een tweetal wapenbroeders van den thans ontslapene zijn verdiensten. Een man's werk. Roman van SILAS K. HOCKING. 41) Zoodra hij de kleine cavaladc, dio Bar dell op een draagbaar droeg, zich zag ver wijderen, keerdo hij met een zucht naar zijn knapzak terug cn zette zijn tocht pver de bergen voort. Hij voelde zich zeer geschokt. Do ontmoeting had hem meer aangegrepen dan hij wist. Hij had maandenlang de hoop gekoesterd, dat hij evenmin Bardell als een van zijn familie ooit zou weerzien. Zijn liefde voor Adela en haar wreedo onstand vastigheid waren dingen, die hij wenschte to vergeten. Hij had met het verleden af gedaan on wenschte dat te bogravon. Dat voornamelijk Bardell was te laken, daar aan tv. ijfcldo hij niet. Hij wist hoe groot zijn positie was geweest. Bardell had dat bij hun laatste onderhoud duidelijk laten blijken ma-ar hij had in Adela geloofd, ha$ zeker gemeend, dat- zij hem zou trouw blij ven, wat er ook mocht gebeuren, cn toen hij tot d*o ontdekking kwam, dat zij op het punt stond met ecu ander in "het huwelijk to treden, toen hij haar in bruidstoilet uit de auto zag stappen met oranjebloesem op haar voorhoofd en een glimlach op het ge laat, kreeg hij een gevoel alsof ccn vcr- raderlijko hand zijn hart een steek toe bracht. De wereld scheen in het rond to draaien en donker te worden zijn geloof in het vrouwelijk geslacht viel in puin en hij keerde zich om zonder te weten of er .om te geven waarheen hij ging of wat er met hom gebeurde. Hét verhaal van zijn wederwaardigheden in do wildernissen van Afrika, in bijzonder heden beschreven, zou vele hoofdstukken vullen. Misschien, dat hij zelfs eens daar van een volledig verhaal aan ck> wereld zal geven, maar voor het oogenblik moet men met een korto schets tevreden zijn. Op een dag, dat hij in hot vervullen van do taak, die hij zichzelf had gesteld, vrij ver van het kamp was afgedwaald, be merkte hij opeens, dat er eon prop in zijn mond werd gestopt-, dat hij geboeid werd, waarna hij moest wegmarcheeron in het midden van een groepjo grijnzende wilden. ASraarom hij aldus werd overrompeld, wist hij niet, en niemand van degenen, die hem meevoerden, was genegen hem ophel dering te geven. Na een marsch van ver scheidene uren werd de prop wel uit zijn mond genomen, doch zijn armen bleven stevig gebonden. Hij kreeg bij tusschenpoozen voedsel en af on too rustten zij een paar uren, maar met die rustpoozen word de marsch dagen on nachten achtereen voortgezet. Hoeveel mijlen zijaflegden, heeft hij nooit te weten kunnen komen. Somtijds baanden zij zich ccn weg door diepe ravij nen en op andere oogenblikken werkten zij zich met moeite door dichte en ongebaande bosschen. Hij verbeeldde zich somtijds, dat het doel van de wilden was te voorkomen, dat hij ooit weer den weg naar het kamp zou terugvinden. Dit. gaf hem hoop, want als zij van plan waren hem te dooden, dan hadden zij dat iodcr oogenblik kunnen doen on geen enkele zijner vrienden zou er iets van gewaarworden. Hij was bijna dood van vermoeidheid, toen zij eindelijk bij een inboorlingendorp kwamen. Daar werd hij na eeraig opont houd cn vrij wat heen en weer gepraat bij het bed gebracht van het opperhoofd, dat op sterven scheen te liggen. Hij begon na ecnigen tijd to begrijpen wat er van hem werd verwacht. Do daar geboren geneeshcercn hadden al hun kun sten aangewend on al hun tooverformules gezongen on het opperhoofd werd in plaats van beter steeds erger. Nu moest hij zijn kunsten beproeven. Hij was een blanke dokter en mogelijk in het bezit van gehei men, die zij tot dusver nog -niot hadden ontdokl. Men moost het aan hem over laten of hij hem goed of slecht zou behan delen. Het opperhoofd kon niot meer doen dan sterven. Dit was zijn Taatste kans. Als de blanke man hem beter maakte, dan zou diens leven gespaard wordon. Indien hem dit mislukte en het opperhoofd stierf welnu, dan Hij verkeerde er niet over in twijfel wat zijn lot dan zou wezen. Hiertoe waren heel wat uitleggingen noodig hoofdzakelijk in teekens, want Drysdale had tot dusver niet meer dan een paar woorden van hun t-aal geleerd. Toen men hem eindelijk de condities aan hot verstand had weten te brengen, waarop het hem vergund word in het leven to blij ven, toog hij aan het werk om den zieken man te onderzoeken. Het was een sterk lichaamsgestel, dat echter droevig door zijn langdurige ziekte ondermijnd was. Hij was in den bloei zijns levens, nl. wat zijn leef tijd betrof, cn vorlangdo vurig beter te worden. Hij was bereid zich aan elk soort van behandelmg te onderwerpen, of elk geneesmiddel in te nomen, dat men hom mocht toedienen. Toen Drysdalo een weinig later ontdekte welke behandeling hij reeds had ondergaan, was hij verbaasd, dat hij nog leefde. Hij was bijna dood gedokterd. Nog een paar dagen langer zulk medicinee- ren en menschelijko kennis zou niets meer gebaat hebben. Drydalo's hoop was voornamelijk geves tigd op hetgeen de natuur mocht verrich ten, als zij aan zichzelf werd overgelaten. Hij had een paar medicijnen in zijn knap zak en een paar eenvoudige chirurgische instem enten, maar het was gelukkig geen chirurgisch geval, het was eerder een ge val voo zorgvuldige verpleging en een streng diëet. ALs het hem mocht gelukken dc koorts to j overwinnen, die in zijn bloed woedde, en tegelijkertijd zijn krachten te behoudon, dan zou hij hem er mogelijk door kunnen j halenzoo niet, dan zou de man sterven en zijn eigen loven verbeurd zijn. Zanzcbua's verlangen om te leven was niet sterker dan dat van Drysdale. De laatste had zijn geliefde achtergelaten en hoopte to eeniger tijd terug te keeren en haar op te eischen. Hij twijfelde er niet aan of op den duur zouden Adela en hij samen Bardell's verzet krachteloos maken en dan stond hun beiden een gelukkige toe komst to wachten. Terwijl hij dus vocht om Zanzcbua's leven, vocht hij voor zichzelf en Adela. Nacht cn dag waakte hij bij het opper hoofd; slechts nu en dan deed hij een dutje van een paar minuten als zijn patiënt sliep. Zoo verstreek er een week en het getij j van 's mans leven, dat tot zijn uiterste grens was afgenomen, begon weer terug te loeien, maar zóó langzaam cn zwak, dat het bijna onmerkbaar was. Drysdalo letto met de pijnlijkste belangstelling en be- ïorgdheid op het geringste aymptoom. Alle6 hing in do weegschaal niet alleen leven, maar alles, wat het leven lcveno- waard kon maken. Misschien dacht hij in i die benauwde dagen meer aén Adela dan I aan zichzelf. Zij had hem zoo oprecht lief, dat, als er iets met hem gebeurde, het. haar hart zou breken. Hij droomde voortdurend van dien gelukkigen dag als hij haa*- weer in zijn armen zou houden en opnieuw de bekentenis van haar liefde zou vernemen. Hij stoldo zichzelf zoowel tot opperkok als tot dokter en verpleger aan Hij was besloten niets aan hot toeval over te laten. De koks van de kraal konden spoe dig alles, wat was bereikt, te niet doen als zij hun eigen gang gingen Er was slechts weinig keukengereedschap cn dat was van de primitiefste soort, maar altijd een overvloedige voorraad versch vlcesch, alsook eieren en wild. Drysdalo bereidde soepjes zooals het opperhoofd nooit eer had geproefd. Maar eigenlijk rekende hij zo niet veel naar zijn meciiing misten ze allen smaak, doch hij accep teerde zonder te klagen, wat zijn blanke dokter hem ook maar mocht brengen. Hij had verwonderlijk veel vertrouwen in Drj s- dal's kunde gekregen en wenschte hem aan te stellen als hoofddokter of bezweerder van zijn stam, maar, wat naar Drysdal'a- mcening nog beter was, er was ook eeD sterk gevoel van dankbaarheid hij hem ont staan Hij wist, dat, als hij beter werd, hij zijn leveu aan den blanken man had t® danken. (Wordt vejrvoltfdV

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1918 | | pagina 7