No. 17720.
LEIDSCH DAGBLAD Zaterdag 1 December
Tweede Blad Anno 1917.
FEUILLETON,
V-- ÖE OORLOG.
i Önjbidlmgen over de ïitilisuvnsehe
nederlaag.
JBmaae Librë", bet orgaan van den
fratischc» minister-president, heeft een ar
tikel over de nederlaag Tan Itaiiê. dat op
zienbarende onthullingen over de toestaadei-
in Italië bevat.
PJ de beschrijving van den terugtocht
der Italia ansche legers, waarover men thans
eindelijk de waarheid wel kan zeggen, zet
het" artikel uiteen, dat ongeveer 400.000
man van het tweede en kelderde Itaüaansche
leger in op een- paniek Igkende wanorde naar
het binnenland, tot 200 Of. --v\ het opera
tiegebied zijn gevlucht en dai aélfs in de
hoofdstad mi i hire vlcchteimgaaj^n geriea,
die nu weer naar het front sgn terugge
bracht
Het blad moet toegeven. 'iï niet alleen bij
de nederlaag in Italic dergelijke dingen kun
nen voorkomen.
In Sicilië, Sardinië, de Romeinsche Cam.-
pagna en veie andere stroken waren vóór
25 October geheelc doro:n bevolkt. door de
serteurs, vooral verlofgangers, die weiger
den naar het front terug te koeren en tegen-
wi6 de politie niet durfde optreden.
In tien groo-e steden, als Turijn, Genua en
I-iavenna zou liet uit haat tegen Frankrijk
en Engeland, en' in het algemeen legen de
geallieerden, uien men verweet Italic in den
oorlog te hebben gedreven, tot bloedige op
standen gekomen zijn. Het scheen zelfs als
of die haat reeds wartel had gescheten in
do Italiaansche voik^riel.
limns echter is Itaw als herboren, maar
de oorzaken, die tot zijn nederlaag hebben
geleid, moeten aan 'net licht worden gebracht
?n de schuldigen gestraft.
Xoflrd-Italië on êe oorlogsin dastrie.
Do medewerker van het ,11 bid." te
LffiisAnm? schrijft: Uit CDkele bijzonder
heden, welke de ..Tribiuia" geeft, blijkt
wel, ho© belangrijk juist Noord-Itolië ia
voor de oorlcgsiaad^isirie. Van de 600,000
arbeiders, toch, die daarbij betrokken rijn,
behooren er 500,000 in Lombartüj© thuis,
120,600 iü Piemonte, 100,000 in Liguric,
30,000 in Venetië en Emiuë alles te zamen
dus drïo kwart van het geheelè aantal. Heel
Middcn-Italië telt er slechts 80,600 en het
zuiden met Sicilië 70,000. Men begrijpt,
welk een ramp het derhalve ook in dit op
zicht rijn zou, indien men er niet ia slaagde
den Duitscken inval in Hoord-Italië verder
te beperken Ov3T de betoeïenia dezer oor
logsindustrieën deelt >ct Italiaanseh© blad
mede, dat-men ten onrechte in het buiten
land meent, dat Italië in dezen nog sfceedB
van zijn bondgenoot-en afhankelijk ia. In
enkele opzichten is zelfs het omgekeerds
waar, en exporteert, Italië juist naar rijn
bondgenooten. Verleden jaar October wer
den maandelijks ongeveer 3 millioen gra
naten gefabriceerd, doch de productie ia
sedert dien dermate gestegen, dat al wat
noodig Ia voor de verdediging des lande,
ook daar wordt voortgebracht. Het is met
name op het gebied van ze'-covo staalfabri-
catenkabels, magneten, zoeklichten,
afet andsmeters, landbouv/maekines, dat
Italië naar rijn bondgeaooten exporteert. In
het geheim werd bovendien de aviatischo
industrie tot een geweldige hoogte opge
voerd met het oog op cfe realisatie van het
Amerikaansche program betreffend© den
luchtoorlog Reeds in hot begin van dezen
zomer was één enkele Lornbardijnscho
fabriek in etaat dagelijks 25 aeroplanes af
te leveren! En dit. terwijl men veelal
meent, dat ook do Italxaa-nsehe aviatiek
technisch geheel van dtn vreemde afhan
kelijk 12
Hcrvë "contra Criliacx.
Bervé publiceert in ca „Victoiie" ©en
artikel om Caiilaux te beschuldigen, van
wien hij aegt, dat deze het Tniddelpimt is
van de „defaitistische" beweging. Hij ver
klaarde, dat Cafliaux tijdens zijn verblijf in
Italië steeds Cavaltini tot gezelschap had,
die thans gearresteerd is wegens hoogver
raad, en andsre „défaitisten" on neutra
listen; verder beschuldigt Hervó Caillaux,
de beschermer en toegewijde vriend te zijn
geweest van Bolo. Aangezien Callsux ge
oogd heeft dat hij, zoodra een beschuldiger
zou optraden, die het niet bij aantijgingen
en praatjes zou laten, dezm zou vervolgen
voor het Assisenhof, stelt Herw zich voor
zulk een vervolging beschikbaar, daar het
abceb geheel en al moet worden uitgesneden.
Zes maanden na de bevrijding van Xoyon.
Zes maanden zijn voorbijgegaan sedert
den dag, dat de Dnitschers Novon ont
ruimden. „Geen sporen meer van de ga
pende kraters, die zich in elke straat open
den", -aldus de „Petit Journal", „geen op
geblazen bimggen, geen opengereten we
gen. De Fransehe geestkracht is hier aan
het werk geweest; met ©en snelheid en
een knapheid, die haar eer aandoen, heeft
■ze - gemaakt, dat stukje voor stukje elk,
een oogenblik aan zijn lot overgelaten
hoekje gewrden is, wat het drie jaar ge
leden was.
Bij de bevrijding telde Noyon "binnen zijn
muren ongeveer 4700 inwoners en meer
den 7000 vluchtelingen, die spoedig naar
het binnenland werden vervoerd. Op het
o ogenblik telt de stad, ondanks het ver
trek van een deel zijner inwoners in den
tijd der Duitsche bezetting, daar deze hun
gemeenten weer hebben opgezocht, van
-.vaar de Duitschers ze hadden verjaagd,
nog 5500 zielen tegen nauwelijks 7000 in
normalen tijd. Er dient bij opgemerkt te
worden, dat een groot aantal inwoners
van Noyon gemobiliseerd, of wel &ïs bur
gerlijke gevangenen in Duitsëhbmd Is.
Wegens de verwoesting van centra als
Chauny is Noyon het middelpunt gewor
den der bewoners Tan een groot aantal
gemeenten, die er hun levensmiddelen
komen" halen. Wel verre van de ongeluk
kige burgers te ontmoedigen, di© door don
oorlog zoo beproefd zijn, beeft de inval
hun ijver vermeerdeTd en hun vlijt geprik
keld. Wie opnieuw de straten der oude
stad doorloopt, neemt den indruk mee dat
het leven herboren is; op de groote plei
nen in de hoofdstraten geen verlaten win
kels meer, maar kwistige uitstallingen.
Tot zelfs de bouwvallen toe heeft de aan
drift der inwoners in orde trachten te
brengen zoo goed en ?oo kwaad als 't kon
om er partij van te trekken als magazijn
of ooftwinkel, Zelf© de banketbakkers
hebben hun zaken heropend. De hotels
krijgen weer een ander aanzien, iedere
tak van handel krijgt zijn normale
leven terug en wat men gisteren nog in Com-
piégne of in Parkje moest gaan halen, kan
iedereen nu ie Noyon vinden.
Alleen Ie verbindingen bleven moeilijk.
Wèl heeft het legerbestuur, om tegemoet te
komen aan het gebrek aan door de Dirii-
schers opgebroken locale spoc-iflijnen, hen
voertuig per dag ter beschikking van elke
gemeente gesteld, en de tydroorenoe p.riHscn-
foranaliteïtcn belangrijk verminderd, maar
toch bljjft hier nog zeer veel te doen -over."'
Het Petit Journal" drukt daarom hjjD
spijt uit, dat in de zes maanden, die 'deze
streek weer met het vaderland veroenigd is,
nog geen praktische rerhinding met Gam-
piègne en Paxjjs ia tot stand gekomen en
dringt op verbetering aan.
De aanstaande winter en de algemeen©
toestand in de Duitsche grensstreek.
Men schreit aan de „X. R. C±.te
Do derde, bange oorlogswinter staat voor
de deur en we zijn nog niet gereed mot onzen
herfst arbeid op 't land. Aldus ving dezer da
gen een kundig, ontwikkeld grondbezitter
van de overzijde van de grens, met wien we
gedurende dezen oorlog reeds meerdere malen
oen onderhoud hadden, zijn gesprok met ons
aan. Met -de hulp Tan onze Mnderen en vrou
welijke dienstboden aldus""ging iqj voort
hebben we gedaan, wat in onze macht
stond, om den oogst nog te rechter tijd binnen
lo halen, doch het mocht ons lang niet altijd
gelukken, in dit opzicht overal en altijd one
doel te bereiken. Vandaar dat thans nog zoo
menige akker wacht op den uitzaai van al
lerhande winterkoren; dat op zoovele velden
de aardappels nog ten deele gerooid moeten
worden dat de groenvooder-gewassen voor
het vee wegens te laten uitzaai wel niet over
al tot vollen wasdom zullen komen.
Met groeten angst vragen wjj ons af, waar
mee wh onze dieroa moeten voederen, .om
neg wat profijt van hen te trekken, laat staan,
hen in het loven te behouden.
Do Stecki-nrübenoogst vooral is zeer be
langrijk minder dan in voorgaande jaren»
En van verschillende foorten aardappels valt
ook de kwaliteit tegen, al moge de kwan
titeit goed gcnoom-l kunnen worden. Met de
v axkens mes te r i j vu -fokkerij is het zoo goed
als afgeloop'eu. "Waarmee zal men ook deze
dieren eenigszins behoorlijk vet krijgen?
Geen koren, gec-n aardappelen mogen meer
vervoedtrn worden. En de rapen en bieten
aic-nt men wel uitsluitend aan zijn melk
koeien, te geven, 'cm de melkopbrenest nog
eeuigszihs „op peil"' te konden.
Nu ligt er voer de hand, dat bij 't groo-e
gebrek aan .dengdvdjjk \oetier mict alleen de
kwantiteit, maar ook vooral de kwaliteit
•der melk zeer -eiark is gedaald en dat dus
ook de boter'fabrieage een gedudhten klap
heeft gekregen. Mfct de voedering onzer trek
dieren paarden en ossen is 1 pak al
tlroevig gesteld. Men hoeft beproefd, liet
kracht-voeder voof deze dieren -door allerlei
jDrsntzcn" te vervangen; echter zonder re
sultaat. Zoodoende moeien we meestal met
wrakke cliercii rikkers en velden bewerken
en dén oogst binnenhalen. En waiar nog
krachtige dier-en in koop worden aangel:»o-
den, daar zijn de prijzen labeln-htig, hon
ger dan ooit te voren: '6000 tot 'S000 Mark
en hooger voo.r een middelmatig werkpaurd;
't is om van te fhilzeleri!
Ons gezellig Imisolijk leven lijdt, Indien
we hei directe leed van den oorlog buiten
beschouwing laten, niet nlkcn zeer onder
een oebrale keuken, maar ook onder "t ge
brek aan bramtetoï en pc'teoieum. En wat
dat beteekent* kramen "we in de aanstaande
maanden weer (Ernstig ondervinden. Overal
vraagt men zicdi ai: "Waar bljjft toch de
petroleum uit Roemenië? Daarop toch was
de hoop van too velen, van heel het platte
land me± rijn pctroleumnood gevestigd.
Gok aan een warme been- .en vocib-ddk-
king hapert zuoveeb Hlom.pen dragen werdt
algemeen inagcroerd, als er ten minste
klompen te verkrijgen zijn, want ook hier
overtreft de vraag duisnn-i\ o.udig h®t aan
bod. En wollen "kousen of sokken rij11 met
geen goud .te betalen. De tern'kolenaan c»cr
is wegens hei groote gebrék aan arbeids
krachten zeer gebrekkig.
We rzeggen het zoo dikwijls tegen elkan
der: Wat baten oas ên .ovcuvrinrmigen in
Rusland èn mi wear in Italië, Indien we
"hiermede geen slap nader kom n tot het al
les ovnrhccrscliende doei: het einde van den
oorlog'! We verzékeren u dan -ook in allen
•ernat aldus besloot onzo negrman het
euxth ons i usme .ovair onze .0 ver .winningen is
vaorlnjTientallen roililioen.cn van ons va
derland 'hebben dan ook slechts één weasch,
koesLcren éleelits Cdne hoqp. een spoedig
eind© aan dozen gruwzamen oorlqg, die ook
Didtséhland -bedreigt met ondergang op elflc
gebied.
Het levensmiddelengebrek in Oostenrijk.
In het Goftenrij ksölie Huis van Aige-
vaarSsgclen besprak de soöiaal-jdemo errati
sche afgemaadigde •Palm» den treurigen
toBs'tiainïl in 'het Ertsgebergte. Daar
heetrsriit een verschrikkelijke toenband,
tengevolge van wmkloosheid en cuidervoe-
ding. De -ziékten, welke, de bevolking teis
teren, zijn bleékzuedrt, blo edarmo-edeen
Tjnigecwandszdekjten, terwijl -de ldtndensterf-
te ontzettende ^afmetingen aanneemt. De
toevoer van levensmiddelen is zdó hlecht,
dat do ooriogskoiikon meermalen steciita
driemaal per week warm voedsel kan ver
schaffen. Bovendien fs er ©en groot ge
brék nan kleeding en schoeisel, zo o dat
ook de koude -de uitgehDngercle massa nog
martelt.
De verarming van Oosioar jjk.
Het Havas-agentsehap ontfeent aan Ie
„"Neue Ereie JPrnasé' de verzuclilmg, flat de
22 milliard van de 'Oostenrijkseho 'begr-ootiag
voor 1917-18 ongeveer oen vijfde deel van den
totalen rijkdom van het Oostenrijksche volk
vertegenwoordigen. Indien de oorlog neggen
jaar zou duren, kLaagt het blad, zou he.t Oos
tenrijksche fortuin dermate .geplukt rijn. dat
-zélfs nog «de 'kloinkiiLdOTon der Oostenrijkers
dag en ^a cKt zullen moe ton wer ken Dm den
arhöid herstellen, welke door hun voorou
ders vernietigd is.
Een complét 'legen tie Zwitserschc spoorwegen.
Volgens het te Zirrich verschijnenclo s»o-
OLalistisch orgiaan „Volksr.ochfc,J, zijn aan
het eind© van d© vorige week in een pas-
aagierstrein -dis het verkeer onderhoudt
tussciien -Zurich en 'Schaffliauseu, aan de
Duitsche greim, eon aantal bommen ge
vonden, dio petvoleum-ëthor bevatten on
waarvan de ont-plofring voldoende zou zijn
geweest, om den geheel en irein te vernie-
rijgen.
Het scheikundig onderzoek heeft aange
toond, <Iat deze other dezelfde stof is» die
do jFlamouenwerpeT7' bevatten.
Bovendien schijnt, dat ^ïet onderzoek
naar de oorzaken van de jongste onlusten
te Zurich aan het licht heeft gebracht,
dat er- een organisatie van speciale spion
nen bestaat.
Hierover schrijft „Volksrecht", na her
innerd ie hebben aan een gelijksoortige
affaire, die eemge maanden geleden to
Lugano ontdekt werd. en waarbij een
Dmtedhn ox-consul betrokken was
„Het geldt hier een misdadige organi
satie, die» beoogt een reeks aanslagen to
doen in de stad- Zurich en op het station.
Enanot welk doel En. waarom juist- op dit
moment'?
Men is gerechtigd te veronderstellen,
dot bij -de jongste onlusten agent En-pro
vocateur esn rol üiebben gespeeld. Deze
-vurond-erstelling- wordt versterkt door het
fcït, dak de arrestaties gel-eid hebben tot"
de ont-dekldng van een nienwe spionnage-
zaak."
Hot Duilüriie ge^-anr voor Zwrileu.
Hét invi'osdnjke blad „Göteborg Handels-
och Sjöfortstidinrg"', dat ate nauwe betrek
kingen onderhoudt met de tegenwoordige
Zweedsche regeering, schrijft onder het
opschrift: „De machtb'rardeeling in tie Oost-
zeef het volgende:
Wjj, Zweden, kunnen onmogoljjkMi pogen
slniten voor het ieit, dat hetgeen thans in
de Oostzee gebeurt, ten nauwste de belan
gen van Zweden raakt. Zoo het al voor Scan
dinavië een geruststelling b:-ttekent, dat aan
het aangroeien van de Rasasche overmacht
in Hoord-Oost-Ecr jpa ean einde is gekomen,
toch is de consequentie daarvan, dac Duit-:ch-
Iaiél's berit -ran de Cketeljjke kust der Oost
zee zoowel een .oeconomkeh als een politiek
gevaar voor Zweden oplevert
Mogelijk is het een nieuwe Har,-sa-bond.
waarvan in deze dagen de grondslag gelegd
•wordt, en de macht daarvan kan e?ns even
drukkend voor -de Mooreche volken worden
als die van den ouden Hansa-bond, waar
van koning Gnstaaf I eenmaal Zweden ver
lost heeft
De oeriegsstemmhtg der Amerikaansehe
arbeiders. 9
Rjj jgeiegenhoid van de herkiezing van
Dompers tot presiden t van het Amérikaansch
AfhcIflsvcQhond, betoogde hjj in een ïe Ruf-
faljD géhouden rede, de nooizakelijkli?id voor
de arLirider&khtsse, urn de zaak van den oor-
lag getrouw te rijn.
„Waar Ae arbeiders zich hebben uitgespro
ken vuor don strijd voor vrijheid en clemocra-
iie, kan er gv-en 1 wij fel zijn, aan welken kant
het Arheidsverbond zich zal schaxen", zel-de
Gmnpers.
Duitschlaud 011 de geïnterneerde Grieksehe
troepeiL
TJit Athene wordt rui ar Tarijs gemeld, dat
de „Elefteios Typos" uit Genève verneemt, dat
■de GriekEche .troepen te Göxlitz onlangs be
vel kregen, zich in Duitsche uniform te ste
ken en onder de Gfiekseke vlag eerst aan het
Italraanseho en daarna aan het Balkanfront te
strijden, een en ander volgens den vcnsch van
koning Consfcantgn. De Gricksehe officieren,
voor liet meerendecl Men'izelislen, hielden een
beraadslaging en besloten, op grond ran het
interna;ionale recht te prolcsteeron. Te clien
-einde benoemden- zij een delegatie, omtrent
wier eind-beslissing nog niets bekend is.
Hei Duhsvlie gevaar in Noorwegen,
Uit 'Oliristiaiiia wordt geseind, dat onder
vooralsnog göheimüirmige omrtanöighedon in
Noorwegen een nieuwe aanslag gep'eegd is.
Een onbekende trachtte de wapenfabriek te
Konigsberg in brand te steken, na een poging
te hebbon gedaan om den nachtwaker te
vermoorden.
Ofschoon de bladen en de reeders aan
zienlijke premies hebben uitgeloofd voor de
arrestatie der spionnen, .gaan de Burbsehe
agenten geregeld hun gang.
Eehigo dagen geleden, zoo deelt de „Ti-
dens Tegn" mede, kwamen visschers des
nachts een duikboot in de Noor3che wateren
van het Skagerrak tegen, en herhaaldelijk
namen zjj hchtefeincn waar, die op dé bte-
g'0-n aan de kust werden gegeven.
Voorts wordt de beëindiging der instructie
gemeld tegen de medewerkers van don be-
faamden Rautenfels, don Finse hen dynami-
teur. Negen bandieteu zuHen voor do
rechtbank verschijnen onder beschuldiging
van het onwettig in beeit hebben van ont-
ploffmgsmiddelen, samenzwering tegen do
veiligheid van den Noorsehen Staat on sjtion-
nago ten voordeelo van de Duiteeire spionnen-
centrale te Stockholm.
Algerië ala Frauseho voediagshmu.
Algorië heeft sedert het begin van den
oorlog een aanzienlijk deel gehad aan de
ra\ jfcailfeering van Fr&akrijk. Do omvang
van' deze hulp blijkt duidelijk uit do toe
neming van liet uitvoorSijfer, wat Frankrijk
betreft.
Doze uitvoeren vertegenwoordigen in.
1616 een waarde van 483 millioen franc, dat
is ongeveer 100 millioen meer dan het ge
middeld© "uitvocrcijfer van vóór den oor
log. 'De landbouwproducten en het vee
vormen liet grootste deel van den uitvoer
naar Frankrijk. Daarnevens is Algorië
bezig zich tot een industrieel land te ont
wikkelen. Het voert, reeds aanzienlijke
hoeveelheden wijn en schoeisel uit. Do
waarde van erin uitvoer van schoeisel steeg
van 30,470,000 franc in 1015 toe 73,261,000
franc in 1016.
Nieuwe iaiuls.
Pij de knuste grocte gevechten in Vlaan
deren werd een nieuw soort tanks gebruikt.
Deze tanks verschillen nogal van do eerste
editie uit den zomer van 1916. Ze zijn
ongeveer S -M. lang, 3 M. breed en 2
M. hoog en v,orden in twee groepen, de man
nelijke (malei en de vrouwelijke (female)
verdeeld. Het verschil tusschen béide ba-*
staat in soort van bewapening.
De „mannetjes" hebben twee kleine ka
nonnen,, die aan de zijden zijn bevestigd,
en twee machinegeweren, die op de kanon
nen zijn ge3teia en zoo er mee z'jn beves
tigd, dat ze slechts schieten kunnen, a!s de
kanonnen niet vuren. De rvrouwtjes*' zijn
uitgerust met vijf machinegeweren; twee aan
eiken zijkant eu één van voren.
Hoeveel kost rcïiclvuurï
De Fransche generaal Persuu heeft or.-
ruigjj becijferd, hoeveel geld er bjj één rof
fel vuur 'verschoten wordt
Om een loopgraaf van 50 HM. ring te té
vernielen, moeten ongeveer 40 rai'lióen scho
ten gelost worden, die een waarde van 10
milliard franc bsteékenen. Twee jaar heb
ben een millioen arbeiders noodig, om die
munitie te maken.
Een schot uit een Frausoh 15.5 o.M.-
kanon komt op 250 franc.
Aanvallsn enst mitrailleur-vuur uit de tucht.
De „Times" verneemt uit het Britcohe
hoofdkwartier in Frankryk, dat er steeds
meer gebruik wordt gemaakt van vliegers,
die de vijandelijke troepen met machine-ge
weervuur bestoken. De EngeLschen zijn
er mee begonnen, weldra volgden de Duit-
schers hen na en nu is dit nieuwe wapen
zoo algemeen geworden, dat de infanterie
in loopgraven, granaattrechtcrs en op de'
wegen naar het front altijd op haar hoedé
is tegen het vuur van laagvliegers.
Het nadeel, den vijand dagelijks toege
bracht door onz© vliegers, dio op geringe
hoogt© langs en achter zijn linies heenstrij-
ken, is onberekenbaar. Zoo vuurden dezer
dagen een dozijn toestellen op één dag van
hoogten tusschen 100 on 400 voet verschei
dene duizenden patronen af op een groot
aantal doelen, o.a. op troepen die naar hot
front marcheerden en die met achterlating
van dood en en gewonden verstrooid wer
den,. op werkploegen, die goederenwagens
aflaadden en zich moesten wegpakken, op
gepakte muildieren, die voorraden naar bet
front brachten, op wissel wachters, op ploe
gen, die de telegraafdraden herstelden, op
motortransporten, zware batterijen die ge
dwongen werden het vuur to staken, enz.
Twee der toestellen zetten koers naar
een dorp, vielen onderweg een rnarcheereu-
d© colonne aan en beschoten daarop, op 40
voet hoogte vliegende, niaar iets bovon
de daken def huizen Duitsche troepen
Een rraasv:», werk.
Roman van SILAS H HOCEING.
Uifc het Engelsen vertaald.
16
„Is mijn pietje <ri>od?" vroeg zij hijgend.
"Winifred knikte. „Tiet spijt mij zoo,
lieve," fluisterde zij.
Adela staarde haar weer een oogeublik
aan en barstte toen in tranen uit de
eerste, die zij siiufe maanden Vid geetort.
„Mijn klein zangertj0 dood," jammerde
zij en im begon rij to snikken, stuipachtig
te snikken, zoodat zij van het hoofd tot cïe
voeten «ekokte.
Winifred deed haar best haar te kal-
rnceren. maar hoe hartelijker zij haar toe
sprak. doe te heviger werd Adela's snik
ken. Eindelijk, doodelijk ongerust, gewor
den, liep zij de kamer *ait en riep
d» verpleegster, waarop zij naar beneden
eneldo c-n aan dr. Hunter telefoneerde.
De dokter was gelukkig thuis en stond
haar dadelijk to woord. Winifred stootte
haar verhaal er in een paar haastige, afge
broken zinnen uit. „Zij zal zich nog dood
snikken," c-mdigde rij. „Komt ti als 't blieft
heel gauw."
Zij verbeeldde zich een onderdrukt
lachen door de telefoon te hooren.
Adela snikte neg, toen zij weer in do
kamer jewavu. doch niet meer zoo hevig.
Dikke tranen lagen op haar wangen en
tribJen aan haar oogleden.
-Mijn klc in pietje," jammerde zij van
tijd tot tijd, maar de snikken kwamen met
langere tusschenpoozen diepe, langgerekte
snikken, die in een aucht wegstierven.
Toen de dokter eindelijk verscheen, was
Adela vast- in slaap. Haar oogleden waren
nog vochtig van tranen en af en toe 'haalde
zij schokkend adem, maar overigens was
die heel normaal.
Hunter beschouwde haar eenige ©ogen
blikken glimlachend. Toen ging hij zachtjes
de kamer uit en wenkte "Winifred hem te
volgen.
„Prachtig," fluisterde hij, zoodra de deur
zich achter hen had gesloten; „het kon
niet beter."
Winifred? keek hem verwonderd aan,
want zij had gevreesd, dat dit een ernstiger
terugslag zoii veroorzaken.
„Ziet a hoe de natuur heeft overwon
nen?" ging hij voort, ,,cn de uitwerking
van de 11 voorafgaanden schok heeft te niet
gedaan, aio het ware het ijs lieeft doen
smelten, dat haar hart zoo lang heeft om
geven Ik heb hiernaar sinds November
verlangd."
„Het lieeft haar geen kwaad gedaan?"
vroeg "Winifred met een diepe ademhaling.
„Kwaad En Hunter lachte zacht. „Er
hebben zich in den laatsten tijd een paar
gunstige symptonen voorgedaan, maar dit
ia het liest-e van alles. Ik heb daarop steeds
gewacht, stced3 gehoopt. Nu ben ik vol
komen voldaan. Zij zal weer geheel beter
worden zoo goed als ooit. Ais zij haar
lichamelijke krachten terugkrijgt, zal zij
weer geheel normaal zijn."
„O, ik ben toch zoo blij."
„En maak u niet ongerust, al schreit zij
ook een week lang lederen dag," ging oe
dokter voort. „Tranen zullen haar goed
doen, zij rijn een nariiurlijke veiligheids
klep. Als zij zes maanden geleden had kun
nen schreien, maar en hij lachte weer
zacht.
„Due de dood van hot arme vogeltje is
eigenlijk een zegon?" vroeg Winifred.
„Hij veroorzaakte de opwinding, noodig-
voor de uitbarsting. Maar de eigenlijke
oorzaak ligt verder terug. Ik vermoed, dat
haar gemoed-door den tweeden «schok weer
in evenwicht is gebracht daardoor werd
het 'Schreien mogelijk. Dat was In werkolyk-
heid de eigenlijke zegen,, hoe tragisch die
ook scheen."
„Denkt n dat werkelijk?"
„Ja. U weet hoe rij is geweest sinds den
dood van dir. Drysdale. Haar gevoel wae
bij haai* dood. Gelooft u Hij hield plot
seling met spreken op -en liet den zin onvol
tooid.
„Ik weBt, wat u wou zeggen." WiiiiirBd
glimlachte. „TJ hadt dus niet zoo behoeven
op te houden als grootvaders klok."
„Ik weet, dat u hetzelfde denkt als ik,"
ging hij voort-. „Ik kan ni6t laten benieuwd
te zijn naar hetgeen er nu zal gebeuren."
„Gelooft 11, dat zij haar wilskracht zal
terug krijgen V
„Zij lieeft kan-T vermogen om te voelen
teruggekregen en dat is allee. Haar ver
driet over den (Jood van baar kanarie be
wijst dat."
Winifred's oogen namen een starende siit-
clrukking aan en rij stond eenige ©ogenblik
ken in chepe gedachten verzonken. Zij
begon zich ook af te vragen wat er nn zou
gebeuren, rij voorzag véle dingen een
heel leger van nieuwe moeilijkheden.
„Wij moeten het maar aan de toekomst
overlaten," zei rij eindelijk. „Het leidt tot
niets, om gissingen te maken."
„Maar toch mooten wij on* op mogelijk*
gebeurtenissen voorbereiden,rei hij glim
lachend.
„Komt -u vandaag nog epns terugl" vroeg
ag nu.
„Ik denk 't niet," gaf hij ten antwoord.
„O neen, zij heeft mij niet noodig. Laat
zij maar heel rustig gehouden warden, dot
is het- beste." 'En met die woorden -snelde
hij haastig -na-ai 'beneden en verliet het
huw.
Middelerwijl onderhield Jane zich met
lord lmpey in het salon. Hij had elke week,
sinds Adela'a ziekte, ean bezoek gebracht en
Jane had het zóó weten in te richten, dat
zij alleen van zijn gezelschap -genoot. Dat
was niet moeilijk geweest. Zij was de gast
vrouw, Impey moest «naar haar vragen, als
er nksnand anders aanwezig was. En daa-r
het moeilijk ging Winifred to opreken te
vragen, was bij somt yds gekomen en ver
trokken zonder een glimp van haar gezicht
te hebben gezien.
Winoired lind in geen enkel opricht be
langstelling in lord Tmp.ey's bezoeken ge
toond. Jane merkte dat nauwkeurig op en
dart; gaf haar een gevoel van groote vol
doening. Ook had Winifred gehcoLzonder
becforimg een opmerking van lord Impey
aan haar overgebracht en wel, dat hij haar
(Jane) voor een zeer flinke jongedame
hield. Jane hield die opmerking hoogdie
scheen haar vol be.teekenis toe-.
Lord Impey was geen overdreven ge-
voelsmensch. Alles in aanmerking genomen,
was hij een zeer practisch individu. Een
man, die eenvoudig leefde en met groo-tcn
ijver werkte. Daarom zou ?ulk een man,
als hij een vrouw wcnschte, naar iemand j
uitzien, die flink was. Flinkheid zou de j
voornaamste eu allergewichtigste eigea- j
schap wezen. En hij hield haar voor flink.
Hij zou dat- niet tegenover Winifred be
weerd hebben, als hij er niet zoo over had
gedacht.
Dat lord Inrpey vroeg of laat sou trou
wen, sprak vanzelf. Menecbon in zijn posi
tie tróuwc-n altijd. Bovendien was hij niet
iemand, die rich door conventie liet leiden.
Hij was in zijn opvattingen hijzender demo
cratisch. Hij beoordeelde de menschen niet
naar hun stand, maar naar hun hoedanig
heden. Hij kon evengoed trouwen met- een
burgerlijk meisje ala met een adellijk, ja,
dat waa ze-lfg meen- waarschijnlijk.
Jane vond ciezc overwegingen bijzonder
bemoedigend. Zij zag mogelijkheden on gaf
zich af en t-00 over aan het bouwen van
aangename luchtkasteel en Zij was jong,
niet ouder ckin vijf-en-twintig, gezondzag
er goed uifc 011 bovenal zij was flink.
Voor zulk een jonge vrouw was alles
mogelijk. Het zou een groote triomf zijn,
als zij ten slotte haar knappe zuster over
trof. Zij was zoo gewoon geweest, Adela to
beschouwen als het mkldel om tot een
lioogcTd maatschappelijke positie te gera
ken doch nu was er een weg geopend,
waarlangs zij kon vooruitkomen, zonder
dab Adela er mee gemoeid was. Sir Jasper
Fenlove was een nul in vergelijking mot
lord Impey. Alles verliep gunstiger dan zij
ooit verwacht had. Uit oogcnschijnlijk
kwaad zon wel iets goeds kunnen voort
komen.
Lord Impov kwam te Stonehurst schijn
baar om naai" Adela te informeereh, maar
al3 men niet absoluut blind was, moést men
opmerken, dat dit slecbtc een voorwendsel
was.
(Wordt ver/olgd.)
