De Wereldkrijg.
No. 17640.
LEIDSCH DAGBLAD Donderdag 30 Augustus
Tweede Blad. Anno 1917»
Eerste Kamer.
FEUILLETON.
Het vyida wiel.
Vergadering van gisteren.
Aan de orde is het wetsontwerp Nood-
bosohwet.
De h?©er VAN DEN BERG wil zijn stem
motiveeren ten opzichte van dit wetsont-
ontw'erp, naar aanleiding van de scherpe
critiek,'welke verschillende partijgenoten
van spr. (a.-r.) op dit ontwerp hebben uit
geoefend. Deze critiek was in menig op
zicht ad rem, maar spr. erkent, dat hier
een noodtoestand is en een dringende
noodzakelijkheid bestaat, dat de Regee
ring paal en perk stelt aan het onbelem
merd kappen van onze mooie bossehen.
Van den anderen kant moet de Regeering
kunnen beschikken over hout woor de
brandstoffen^ oorziening.
Dc heer VAN DER FELTZ meent, dat
de formeele bezwaren, - elke de heer De
.Gijselaar ontwikkeld heeft, meer oogi>n-
schijn l ijk juist blijken te zijn, dan in wer
kelijkheid het geval is. De conclusie van
den heer De Gijselaar was dan ook onjuist
Hierna kwam de MIN. VAN LAND
BOUW aan het woord. Hij dankte de hee-
ron, die hun steun aan het wetsontwerp
hebben toegezegd. Dit wetsontwerp heeft
geen andere strekking dan een ongezonde
exploitatie van onze bossehen tegen te
gaan. Wat is nu wel het groote bezwaar
van de vele afgevaardigden tegen dit ont
werp? Dit is *'el, dat in d'it wetsontwerp
de Minister opkomt voor het behoud van
het natuurschoon. Dit was alleen voldoen
de voor den heer Reekers om zijn steun
aan dit ontwerp te ontzeggen. Men ver
wijt de Regeering, dat zij tot nu toe nooit
iets voor het behoud van het natuurschoon
heeft gedaanmaar wanneer dit juist zcu
'zijn, hetgeen spr. ontkent, zou de Rcgce-
ring dan nooit van dit verkeerde stand
punt übgen afstappenOok had nuen be
zwaar tegen do partijdigen en oiuleskun-
digen, die met de uitvoering van deze wet
zouden worden belast; maar in zijn memo
rie van antwoord heeft spr. reeds gezegd,
dat steeds overleg zal plaats hebben met
de belanghebbenden.
Het wordt d"en eigenaar niet als iets mis
dadigs aangewreven, zooals de heer Ree
kers wilde doen gelooven, wanneer hij op
dit oogenblik kapt, omdat hij goede prij
zen maaktmaar wel zal dien eigenaar
een blaam treffen, indien hij in de huidige
tijdsomstandigheden maatregelen uitvoert,
welke strijden tegen een gezonde bosch-
Miltuur en welke veel gemeen heeft met
vandalisme.
Het is ook onjuist, te beweren, dat deze
bossehen den eigenaar veel geld en moeite
hebben gekost. Deze bossehen zijn van
ovorgrootvader, grootvader, enz. op den
tegenwoordigen eigenaar overgegaan, zoo-
3at van koeten in deze zeker geen sprake
16. Het gaat daaiora ook niet aan de bosch
cultuur te vergelijken met dividenden en
oouponnetjes-knippen, enz. Hierna weer
legt de Minister de formeele bezwaren, wel
ke door den heer De Giieolaar zijn ont
wikkeld
Ten opzichte van de bezwaren tegen de
schatting bij onteigening kan spr. slechts
herhalen, dat hij het Sbaatsboschbeheer
voldoende competent acht, om den juisten
weg te bewandelen.
Wat het algemeen te berde gebracht be
zwaar betreft, hot ingrijpen in het pri
vaat-eigenden heeft tegenwoordig op elk
gebied nlaats en srpr. kan zich niet begrij
pen, dat de heer Reekers bij dit ontwerp
hiertegen zulke principieel© bzwaren ont
wikkelt.
Welke bezwaren men ook heeft, spr.
heeft dit wetsontwerp noodig en onthou
ding van dit wetsontwerp zou betoekenen,
dat men don Minister de middelen wil ont
houden, zijn taak in deze moeilijke tijden
naar behooren te vervullen.
Spr. verzoekt de Kamer met de meeste
klom, dit wetsontwerp aan te nemen.
Hierna repliceeren de heejon d'Aumale
van Hardenbroek, De Gijselaar, welke laat
ste de formeele bezwaren tegen dit ont
werp handhaaft.
De heer VAN DER HOEVEN meent,
dat hier het bewijs niet is geleverd, dat
dour
BEATRICE HERON MAXWELL u*
FLORENCE E. EASTWICK,
Naar het Xngolsck,
53) I
Er werd besloten, dat Tubby zijn aanstaan
den zwager naar St.-George's-Square vergezel
len zou en later met Saxon naar het hotel Cecil
torugkeeron, waar deze kamers besteld had
voor zich en de Mocrhouses en waar zij dinee-
ren zoudon.
„Maar je zult rnij morgen zonder mankeeren
op de „Jacht" zien," zei Tubby tot Theo, toen
zij afscheid namen. „Ik zal mijns vaders zegen
meebrengen, dat weet ik zeker; maar heel wei
nig meer; hel spijt mij, dat ik liet zeggen moet,
mijn arm kind."
„Zeg dat niet. Tubby!" De bruine oogen schit
terden plotseling van tranen. „Alsof ik nog iets
anders begeerdo dan jou alleen."
„Een 1 eel ijk koopje voor je, kindje. Maar in
do toekomst ga ik werken. Niet meer rondboe-
molcn niet meer spelen. Als je je geluk mol
tnij beproeven wilt en er is hier geen betrekking
voor mij lo krijgen, dan ben ik bereid op reis
ie gaan. Zou je mee willen?"
„Naar bot eind van de wereld," fluisterde zij
ea ebt.
Er was een oogenblik stilte.
„Een ellendige plaats, zoo'n serre, onf af-
fecheid te nemen," merkte Tubby. „Ik vrees, dal
.wo tot morgen moeten wachten, kindje."
Terwijl zii samen praatten en Laurie zijp hood
een noodtoestand aanwezig is en spr. zal
daarom ook nog eens wegens andere be
zwaren, zijn slem niet aan dit ontwerp
kunnen geven.
De heer LUCASSEN zal zijn stem aam
dit ontwerp geven, indien de Minister toe
zegging doet, dab na den oorlog het kap-
ve-rbod uit de wet zal worden gelicht.
Hierna, dupliceerde de MINISTER en
verklaarde, bij onteigening, van deskun
digen gebruik te zullen maken. Hij heeft
geen bezwaar, dat er driemaal zooveel ge
veld wordt als in normale jaren, maar wel
dat hierbij geen regelmaat gehouden wordt
Ook dc boeten, welke bij overtreding wor
den opgelegd, zijn geenszins bijzonder
groot te noemen. De vraag, of de Minis
ter bereid is, na den oorlog het kapverbod
uit de v.et te lichten, wil spr. bevestigend
beam t woorden
Hij kan echter geen toezegging doen,
dat bij een eventueele distributie van
hout, diegenen, welke reeds een voorraad
hébben opgeslagen, dezen onaangetast t©
zullen laten.
Hierna wordt het amendement in stem-
n^jng gebraght en aangenomen met 32 te
gen 10 stemmen.
Tegen dc hceren Va-n Lanschot, Hoff-
mans. Reekers, De Vos van Steenwijk,
Van Wassenaer van Catwiick, De Waal
Malefijt, Van Lamsweerde, 't Hooft, De
Gijselaar en Diepen.
EXPORTCENTRALE.
De heer VAN LANSCHOT meent, dat
de groote vaagheid van dit ontwerp, het
zeer moeilijk maakt een eindoordeel er
over te vellen. Voorspellingen i<n de toe
komst zijn bgenwoordig zeer moeilijk en
nu juist zijn de beginselen van dit ontwerp
gebaseerd op gronden en motieven, ont
leend aan toestanden, welke waarschijn
lijk na langen tijd voor de deur zullen
staan.
Wat het onderwerp zelf betreft, spreker
zou willen vragenHeeft het de Regee
ring niet ontbroken aan een vaste lijn
Staat het wel zoo vaat, dat die proef met
de export-centrale zal gelukken 1 En wan
neer dat niet het geval is, dan zal het bijna
onmogelijk zijn, op den ingeslagen weg
terug te 'koeren. Ook aan de financieele
verwachtingen van den Minister van Fi
nanciën zal dit wetsontwerp niet beant
woorden, hetwelk spreker uitvoerig uit
eenzet. Spreker zou dan ook gaarne nog
nadere inlichtingen van den minister ont
vangen;
De heer VAN HOLTHE TOT ECHTEN
zal zich in geenen de-e.le tegen dit ontwerp
verzetten en het blijkt uit de talrijke
klachten, dat de toestand onder den boe
renstand werkelijk ennstig is. Het belang
van het geheel© Nederlandsche vol'k eischt
dat den boerenstand geen zwaardere' las
ten worden opgelegd.
De heer DIEPEN zal zijn stem moeilijk
aan het ontwerp kunnen geven, om reden,
dat door dit ontwerp z.i. zoowel de im- als
export zal verminderen. Alleen een be
paling, waarin werd vastgesteld, dat de
Centraio 6 maanden na diern oorlog werd
opgeheven, zou spr. mogelijk maken zijn
stom aan het ontwerp te geven.
De heer DE BOER meent, dat de Re-
geering veel beter zou gedaan hebben, in
dien zij in de bestaande richting had
voortgegaan, in overleg met de door haar
in het leven geroopen organisaties, Men
kam van den landbouw niet verlangen, dat
hij haar medewerking zal verleenen om
haar over te leveren aan een geheel on
bekend instituut.
De heer VAN HOUTEN behandelt uit-
voerig de finantieele zijde van het wets
ontwerp, waaruit zou blijken, dat de toe
sbanden in werkelijkheid niet veel verbete
ren. Spr. zal de discussie afwachten, om
zijn stem te bepalen.
De heer STORK meent, dat met dit wets
voorstel zoowel de landbouw als de in
dustrie kan meegaan.
Do heer VAN NIEBOP neemt nog het
zelfde standpunt in als in dc vergadering
vam 13 April 1.1., toen hij den wensch uit
sprak, dat de uitvoer in een krachtige
hand kwam.
én jas was gaan halon on Felicia bij mevrouw
Moorhouse cn Eva achterliet, ging Ferdinand
Saxon zitten, haalde cep klein zak-chequeboek
je voor den dag en een potloodje.
Nadat hij eon wissel in vier cijfers geschreven
luid, riep hij een kellner en vroeg een blaadje
Rapier en een couvert Toen bij dit ontvangen
had, stelde hij een briefje op, sloot het met den
wissel in een couvert en adresseerde het aan
mevrouw Laurence Pridham. Met eon glimlach
van satisfactie voegde hij zich toon bij de ande
ren en nam afscheid; tot slot drukte hij Felicia
het briefje in de hand.
„Ik hoop, dat wij heel groote vrienden zul
len worden," zei hij, „on mij dunkt er is kans
op, dat wij in do toekomst nader tot elkaar
zullen komon. Hij zweeg even, met eon blik op
Theo cq Tubby. Ik hoop, dat de heer Pridham
mij veroorloven zal een huwelijkscadeau aan te
bieden aan de bruid."
Felicia bloosde en nam do enveloppe aar
zelend aan.
„Ik heb nooit zooveel plezier geliad in een
huwelijksgift als nu," ging Saxon voort. .Ik
ben een oud man, mijnheer Pridham, en in
zulke exceptioneel© omstandigheden zult u mij
dit genoegen niet weigeren, dat weet ik zeker.
Eon huwelijksdag is een bijzondere gelegenheid
en ik maak aanspraak op de daaraan verbon
don voorrechten."
..Hot is ontzettend vriendelijk van u. Mr.
Saxon," antwoorddo Felicia, terwijl zij lfljt
couvert begon open to doen.
„Locs liet op uw gemak," zei hij. „Ik hoop,
dat ik u „au revoir" mag toeroepen on dat wij
elkaar spoedig zullen weerzien."
Na zijn vertrek opende Felicia het couvert.
Het was een karakteristiek briefje.
„Ter wille van liet kind, dat wij beiden lief
hebben on wier leven ge gered hebt, neem mijn
hulde aan en daarbij dit ktetee geschenk, füe
Spreker ontkent tegenover den Minister
van Financiën, dat de Ned. .Bank weigerde
haar medewerking in deze te verleenen,
maar zij wilde niet verder gaan clan elke
Bank zou gedaan hebben.
Er zijn zeer aanzienlijke sommen ge
leend aan heb buitenlandhet gevolg van
dit wetsontwerp, zal zijn, dat deze credie-
ten worden vermeerderd. En deze export-
centrale zal met zeer veel beleid moeten
worden uitgevoerd, willen deze credieten
voor ons geen schadepost worden. Die
sommen zijn geleend onder verschillende
TOrmen, wolke spreker nader preciseert.
Daartegen heeft Nederland door den
oorlogstoestand ook ve«el geld te goed van
heb buitenland. Nu zou spreker den Mi
nister van Landbouw willen vragen, zullen
deze credieten neg niet uitbreiden Als
een voorbeeld wil spreker noemen den uit
voer van vee, steenkool, enz. Wat zal ge
beuren, als een bedrag van 2-5 milliocn
niet voldoende is? Spreker voorziet, dat
wij dit bedrag zullen moeten vorhoogen.
Hierna behandelt spr. de inrichting der
N. V.,. welke hij scherp becritisecrt. Deze
N. V. is geworden een Regeer in gsUcbaam
en bet doel, waarvoor zij is opgericht, is
geheel voorbijgestreefd. Want tegenover
het. buitenland kan de Regeering veel min
der krachtig optreden dan een particulier.
Uit deze N. V. groeit een groote moreele
verantwoordelijkheid voor de Regeering,
want indien de statuten niet gewijzigd
worden, zullen de Ministers van Landbouw
en Financiën eenvoudig de directeuren
zijn. Ook tegen het beleenen van obl;ga-
ties ontwikkelde spr. bezwaren. Spr. kan
echter met het voorstel moegaan. Spreker
vertrouwt, dat de Re gee ring den uitvoer
zal loggen in handen van onpartijdige en
bokwame mcnschcn.
Hierna werd de vergadering verdaagd
tot hedenmorgen.
Burgerlijke Stand van Leiden.
Geboren: Jacoba, D. van F. Oawer-
kerk en A. Brocaard en Jan, Z. van dezelfde
ouders (tweeling). M xia, D. van H. van
Duuron en J. van Tongeren. Cat'.irina,
D. van A. Mader on J. Paauw. O- arina
Susanna, D. van C. D. Zandvliet en ;I. E.
van Rijn. Anton ie, Z. van J. Ui.vier
on A. M. Schreuder. Bernardus Josep'nus
Antonius, Z. van J. A. ïïuibers en E G. L-.
Scinrone. Cornelis, Z. van C. Pla'zier
en 0. van der Heijden. Hendrika Wil-
helmina, D. van J. J. de Jong en J. J. C.
van Kampon. Hendrik Nicolaa.3 Fran-
ciscus. Z. van J. W. van den Hoogen en
A. P. C. Merts. Maria Catharina Ge-
rarda, D. von M. Zaal en M. W. Vink.
Jan Carel, Z. van M. H. A. Juta en S. C.
A. Winekol. Jansje, D. van H. G. Run
haar on J. Platteel. Pa ui us, Z. van P.
Guleij en C. Otte. Bartholom. us Gijs-
bertus, Z. van J. Dool en C. H. Kling.
Magdalena |Maria, D. van A. J. van der
Kwartel en C. C. Ouwerkerk. Johanna
Maria, D. van P. Ouwerkerk en J. J. H.
van dor Tuin. Maria Christina. D. van
A. van Hartevelt en F. C. A. Pierlot.
Maria Anna Jacoba, D. van N. van Duuren
en J. M. Ringenberg. Geer It ui da Ca
tharina, D. van A. C. van der Woerd on
G. C. Baartwijk. Willemina Maria Elisa
beth, D. van J. C. A. Pont on J. M. Rw-
dorff. Alexander Reinier, Z. van A. Nu-
sink en M. Blok. Johannes, Z. van P.
Goddijn en J. M. H. Singeling. Corne
lis Jacobus, Z. van N. J. Boot en J.
C. E. Lintvelt. Hendrik, Z. van J. Ver
meer en A. J. van Putten. Catharina
Hendrika, D. van J. J. M. Meeuws en HT
S. Wijkman3. Helena Sophia, D. van J.
W. van dor Steen én E. M. Dolkemade.
Jan Willem Lodewijk, Z. van J. N. van
den Dop en C. Imthom.
GEHUWD. W. 'C. Robert w. on P.# J.
Wurzer j<L A. Th. van Werkhoven jm.
en A. J. P. Reinke jd. M. A. Bouter
jm. en G. van der Bent jd. N. Schou
ten jm. en A. Duijverman jd. J. H.
K. Crama jm. en L. Boelee jd. A.
Aarssen jm. en G. Barendsen, jd. C.
W. Boor jm. en M. H. Hazevoet jd.
OVERLEDEN. H. J. G. M. Ptesm.ijer
gob. Ter Beek, 45 j. G. Jongenburger,
herinnering aan wat ik nooit zal vergeten.
Ferdinand Saxon." Zij keek naar don wissel en-
liot hem mol schrik aan haar echtgenoot zien."
„Laurie!" zei ze ontsteld, ,.hc*t is een wissel
van twee duizend pond! Wat een wonderlijke
oude man. Ik wou, dat hij rnij niet zooveel ge
geven had maar toch nu kom ik niet met
zulke leege handen, Laurie. Ik kan het niet
t6rug zonden, nu hij het zoo behandeld heeft.'
Laurie vond goed. dat zij deed wat zij het
liefst wilde Geld had weinig boteokeuis \oor
hem, behalve als een noodzakelijk middel cm
lot zijn doel to geraken.
,,Nu moeton we weg," zei hij, „als we den
trein van 3.50 nog willen halen."
„Ik Yoel mij een afschuwelijke fachcuse troi-
sième," riep Theo. „Ik ben totaal overcompleet.
Je moest" mij maar in oen andere coupé zetten,
Laurie. Jullie tweeën hebt zoker een massa met
olkaar te bepraten. Het is een soort „wonder'',
dat huwelijk van jullie, nietwaar?"
Zoo beschouwde Felicia het ook.
De poorten des hemels hadden zich plotse
ling voor haar geopend, en zij was binnengetre-
dog met Laurie! Toen zij bet station Fleet
naderden, kalmeerde hun emotie door al do bc-
konde tooneclon, wolko haar herinnerden, dat 't
gewono leven zijn voortgang had, niettegen
staande al de rampen en ongelukken, waaraan
het lovon van den mensch is blootgesteld.
Ondanks don zonneschijn, die hot donkere
water deed sokitleren, voeldo Felicia bij 't zien
van het kanaal een huivering van plotseling
herdenken, maar „Doornenjacht", overgoten
door een vlood van zonlicht, stelde haar weder
gerust. Het afschuwelijk verleden was een
nachtmerrie verdreven, toen Laurie ont
waakte. Bij hot portiershiris stapte Laurie uit
„Ik wou moeder ceTst alleen spreken," zei
hij. „Laat mij vooruitgaan en volg mij vijf mi
nuten la*er."
d. 30 j. M. Ranselaar, z., 10 m.
P. van Oerle, w. 78 j. W. de Wit,
z. 2 j. M. van der Voet, w. 84 j.
Th. ,W. Pet, w. 85 j. J. C. Laterveer,
m. 76 j. J. Stoeke, m. 63 j. M. J.
Stoeke, geb. Versteeg, 73 j. J. M. Ros
bergen, ongeh. vr. 37 j. Levenl. k.nd van
L. Zirkzee en M. M. Boda.
De algemeene toestand.
P re s i d e n t Wilson heeft, een tele
gram meldde dit gisteren reeds, den Paus te
kennen gegeven, niet eerder in besprelringén
over den vrede te willen treden dan dat
Duitechland zjja voorwaarden za1 h bben bé
kend gemaakt. De.e houding he;ft veel
instemming gevonden io de Ver-
eenigde Staten. Uit alle deeten van
het land stroomen de betuigingen van in
stemming te Washington binnen. Ook de
Amerikaansche pers is er mee ingenomen.
De „New-York Herald" schrijft: „Wilson
verwerpt de vredesve-orstellen van den Paua
en licht die verwerping toe in woorden wel
ke door geheel de wereld gullen weerklin
ken. Er kan geen vrede en geen vergelijk
met het Pruisianismo zijn. De vrede kan niet
worden gebouwd op een zoo wrakken grond
slag als het.woord van de huidige Duiteche
regeering."
De „World" schrift: Het antwoord kan
worden samengevat in zes woorden: „geen
vrede met de Pruisische autokratie." Het
is een nieuwe opwekking voor het Duitxlie
volk om zijn boeien te verbreken.
De-,,New-York Sun": Het antwoord s'aafc
den spijker op den kop. Er kan geen vre-
deswrdrag w:rden ges oJen, ëat de Du'.tschc
regeering toelaat, opnieuw van leer te trek
ken, een stuk van Europa, hetwelk al is lam
geslagen, zonder hulp laat, het kwaad ver
geeft en alleen de hoop uitspreekt, dat dit
in de toekomst achterwege zal blijven.
De New-York Times" zegt: Op het voor
stel van den Paus, dat de geallieerden met
Dujtschland vriendschappelijk: en in onder
ling vertrouwen onderhande ingen zuPinran-
l.noopeu, antwoordt de president: er is nie-
E-i id, om mee te onderhandelen.
Een antwoord van de Central en
op de nota van den Paus zal lang u i t-
b lij ven, naar uit Wcenen aa?i de „Köln.
Ztg." wordt bericht. Er moet voor hen een
groote moeilijkheid zitten in de „vrijheid
der zee", daar Turkije dan dé macht over
de Dardanellen zou moeten opgeven. In
Duitschland heeft men daaraan zeker ook
nooit gedacht bij de propaganda van de
„vrije zee", geheel bidce'd t?gen Ergc-land.
De Turken schijnen dezen eisch dus niet zoo
grif te dee'en.
In Du'tschland is een cominis.ie, d e over
de vredesnota zal beraadslagen. Twee-en-
een-half uur zjjn hoeren bezig geweest,
maar daarop zijn ze uvt:erigegaan om eerst
af te wachten, welk resultaat de besprekin
gen tusschen Berlijn, Weenen, Konstantin>
pel en Sof-a zal opleveren.
Aan cocf-T' nties is tegenwoordig g en
gebrek. Te Berlijn v^rgadirt ook de hoofd
commissie uit den Rijksdag. Daar worden
besprekingen gevo rd o or d? t esandm in
het bezette gebied. Van hoï weinig belang
dit is, kan worden nagegaan; wanneer men
weet, dat niemand over de toestanden in Eel-
gië en Nc r i-Fraokrijh; r w ,r i verlan ;d
Iu deze commissie is o.dc beraadslaagd
over opheffing van de politieke censuur en
het herstel van rcch' van v r. ai ring. Men
wil do militaire overheid dit r ent uit han
den nemen. De censuur ten opzichte "van he-
spiekingen over devre Vsb we.ing ion heb
ben deer; z'en, dat dit h ar nie. to. v rtr uw.l
is. Dc rijkskanselier is vodgers sommige
Rijksöagledtn s'.och's e n werte.uig van La
dend or if. Van die zijl© wordt ook de toon
aang;g?ven bij het oo r d n de so
cialistisch;- mind.r e d.-rna.neu. K.-.i b.sis
sing van de commissie, "wit ten ste'.to t oh
nog alleen maar wordt liet h--'- .g_n van do
wenschelijkheid, is nog niet g u'.Ln.
ïn Engeland is d e o r, l r r a t i e
v a n d e s c i a 1 i s n u i d - Ent -
landen gist rav nd ges o én. Van e n- m-
migheid is geon sprake gowoesL Er i.-. oen
motio verworpen met 55 logon 1 stemmen,
welko motie zich kant logen aii> b'-sprenin-
rmrrrmtm-m-m.- r ia.
Snel liep hij dc laan in en vijf minuten d.:ig
bleven Felicia en Theo stilzwijgend i 'v* l
olkaa.r zitten. Thco's hand rustte liefko ml
op den arm van haar nieuwe schoonzuster.
„Waar is Theo?" vroeg Agnes, toen zij van
do veranda Laurie te gemoet trad.
„Zij komt dadelijk,antwoordde hij. '„Waar
is moeder?"
Agnes wees (lo kleine morgenkamer aan.
waar mevrouw Pridham gewoon was brieven
to schrijven en haar zaken af te doen: hij
haastte zich daarheen.
„Laurie mijn jongen ben je daar weer
terug!" Mevrouw Pridham keek hem vol be
langstelling aan. Zij had de laatste twee da
gen de diepten van haar eigen hart gepeild en
begrepen, dat noch rijkdom, nocli de groote
wereld, noch een titel zelfs onverdeelde satis
factie kan schenken.
„Moedor!" Hij sloeg zijn armen vol liefde om
haar heen' en kuste haar tweemaal. Toen ver
telde hij haar alles, wat er gebeurd was, tot
het oogenblik in het hotel Cceil, toen hij aan
Felicia gevraagd had baar opoffering volko
men te maken.
„En nu staat het in uw macht Fee te beloo-
nen voor al haar goedheid cn toewijding en mij
innig gelukkig te maken door haar op te nomen
in uw hart-! Moeder, vergeet niet, dat oncenig-
heicl het geluk en succes verdrijft.
Bedenk, dat men het met geen geld ter vtercld
kan koopon, wanneer het noodlot tegen u Ls.
Bedenk hoe weinig hel gescheeld heeft of al ons
geluk was verloren gegaan door een aaneen
schakeling van omstandigheden on toevallige
gebourtenisscn, on zeg mij dan of gc u nu nog
tegen den wensch van mijn liart zult verzetten."
Zij keök hem lang en ernstig aan. „Laurie,"
zed zo eindelijk, „bedenk hoe je vader gewerkt
heeft bodonk hoeveel jaren het hem gekost
heeft on mij ook want ik heb meegeholpen
pen met vijandelijke vertegenwoordigers, zoo»
lang Duitschland de bezette gebiédea' Bié(f
ontruimt.
Gisterochtend ging de confefentie spoedig
tot den middag uitocn teD einde de twee aan
gewezen comité'6 in staat te stellen hun rap*
porten over de conferentie van Stockholm en'
dc blootlegging van de oorl-ogsoog.merken
voor te bereiden. Do Fransche mcerderkeida-(
socialisten wilden in het eerste comité niet
vertegenwoordigd zijn en de afgevaardigden
van het Britecho vsjkvereenigingsoongres na
men geen deel aan de bespreking van de co-<
mité-besproking noch aan het ontwerpen van*
het rapport, daar ze tevoren besloten had
den, dat do kwestie van Stockholm tor be
slissing moet blijven aan 't vakvereenigings-
congres, dat de volgende week te Blackpool
vergadert.
Uit naam van de Fransche meerderheid
werd de verklaring afgelegd, dat zij, ofschoon
zich van stomming onthoudend, zich ver^
eenigt met hot protest togen de weigering1
van de passen voor Stockholm. Het rapport
leidde tot zoor levendige discussie. Verscheid
den Britsc-ho afgevaardigden verlieten de con*
ferentio voor Blackpool. Dc Belgische, o.w*
Vandervclde, protesteerden krachtig tcgea
deelneming aan do conferentie van Stock
holm.
Over het. vóór deze conferentie in Frankrijk
gehouden socialistisch congres vernemen wo
ook nog iets naders. Daar zou zijn verklaard
dat dc Fransche afgevaardigden ter confe
rentie te Stockholm onmiddellijk do zaal
zulle.n verlaten, wanneer de meerderheid wei
gort besprekingen te voeren over dc verant
woordelijkheid voor hef; uitbreken van den
oorlog, cod besluit waar ook vele mindcr-
heidsleden zich mee vereenigden.
In Frankrijk zijn er roods politici, die de
bijeenkomst te Stockholm voor goed van de
baan achten.
Van do slagvelden is weinig fe ver-
mekten. Kleine aanvallen met plaatselijke"
successen. De Franschcn deolon nog mee, dat
het aantal krijgsgevangenen bij Beaumont
gemaakt gestegen is tot 37 officieren en 1433
man.
Het Duit.who communiqué van gister meldt
dat do Eng'dschen bij Frczenborg weer op
hun oude linies zijn teruggeworpen.
Uit Parijs worden nogmaals medodeelingen
gedaan,van de verlieten der Duit-scliers in de
laatste dagen. Öp hoogte 30-1 constateerden
de journalisten dat de doode Duitsche solda
ten. dicht opeen gestapeld lagen. Havas ver
telt ons, dat do Duitschors in Vlaanderen tot
Juli acht divisies tegenover hot aanvals
front v.ii' Ie Franschen en Engelschon had.
den. Sindsdien werd dit aantal tot ovor do
30 opgevoerd, waarvan er nu elf in de eerste
linie zijn De 3lag in Vlaanderen heeft de Duit-
schors gedwongen ir.cer dan 20 divisies terug
te laten komen, die door het offensief der ge
allieerden buiten staat van gevecht waren
gebracht en achtereenvolgens door vorsche
troepen moesten worden vervangen. In deze
omstandigheden is het twijfelachtig, of Ru-
precht van Bpicrcn bii machte is om den
kroonprins, wiens strijdmacht vóór Verdun is
gedecimeerd, de versterkingen te zenden,
waar hij om vraagt.
Van bet Oostenrijksch-Italiaansehe front
melden de bladen bijzonderheden, die er op
wijzen hoe goed de Engelsohe en Italiaansehe
monitors samenwerken met het landleger.
Het Oostenrijk&chc leger moet zeer hebben
gele1' n. Ook het „Journal de Genèvo" melut
dit, waarbij het blad er op wijst, dat de Roe
menen met. hun taaie verdediging daartoe
ook voel hebben bijgedragen.
De Russen gaannoggraagaan
den haal. Nu weer hij den berg Tohclu
in de richting van Focsani, waar een divisie
niet den" noodigen tegenstand bood, maar in
wainordc'op de vlucht ging. De Centraten na
derden volgens bet Russische communiqué do
linie Oreoti-VarnF - :-Vi1 lonecti-Gioliancsci.
Voor Korniiof een geweld"g moeilijke taak
om van zoo'n rommeltje weer een krachtig
strijdbaar leger te maken. Natuurlijk zijn
weer honderden manschappen aan gevange
nen bij de hiervoor genoemde krijgsverrich
ting verloren gegaan.
W. bRFso0NDEYTl8 E enige Inge
zonden St ikken moesten tot een volgend
Nummer bipven lit yen
om dit op te bouwen. Donk aan do teleur
stelling, die het wezen moet voor een man, d.ie
alles gedaan heeft, wat hij gedaan heeft, te mer
ken, tl at zijn conige zoon, dio zijn erfgenaam
zal zijn. -met een meisje van niets, een meiajo
zonder een cent, wü trouwen."
Hij viel haar zacht in dc rede. „Zij is bet
meisje, dat ik liefheb," zei hij, „zij houdt mijn
hart in haar hand. Zonder haar zou ik verlo
ren zijn. Zij is mijn leidster. Moeder, geef
haar aan mij. Zeg, dat ge mij uw toestemming
verleent om mot haar te trouwen; dat u vrien
delijk voor haar zult wezen, om mijnentwil.
Bedenk wat hot voor mij bolcokont verdeeld le
zijn tusschen het meisje, dat ik liefheb, en de
moedor, dio do eerste voor mij is van allee ter
wereld. Nog zoo kort geleden waren wij beiden
machteloos. Ik was een blok, tot nieta
nut, zonder verleden, of heden, of toekomst. Nu
is mij dat alles teruggegeven on ik vraag nog
slechts één ding meer. Houdt li niet genoeg
van mij, om mij dat te geven?"
Weder zagen zij elkander aan en de hardt
uitdrukking week van mevrouw Pridham's ge
zicht cn zij glimlachte vriendelijk.
„Van jo houden!" zei ze. „Ik geloof, dat ik je
de maan zou geven, als je dat werkelijk ver
langde."
„Liefste," antwoordde hij, „u weet niet wa^
dit voor mij beteekent. U zult het begrijpen,
als ik u zeg, dat ik vandaag met een speciale
vergunning met Fee getrouwd ben. Luistert
Beknor mij niet en neem niet terug wat u ge
zegd hebt. Het was het eonige, wat ik doen kon.
Zij kon - hier anders niet terug komen en na;
alles, wat zij om mijnentwil gedaan heeft, kon'
ik haar niet alleen laten staan op de werehL
(Wordt vervolgd^
