L
De Wereldkrijg.
(Pak me mee-
Mo. Ï7609.
LEIDSCH DAGBLAD Woensöag*
Ateecfè* BfëdT?
Anno 19tf.
Binnenland.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
Het vijfde wiel.
J- [Het eerstvolgend nummer bevat o. a~ als
Voorplaat: Bezoek van H. M. de Koningin-
Moeder aan de Rijksklinieken te Utrecht.
(Voorts: De Duitsche Staatsminister dr. Helt-
ifericL De^ nieuwe Rijkskanselier. De
Centrum-afgevaardigde (Erzberger. De
groote oprijlaan van hét kasteel te iWas-
j en aar. Met de camera in de omstre
den van Den Haag. Groep deelnemer^
leidsters der Kamp-Vereeniging van den
Nederl. Gymnasiastenbond te Vierhouten.
Gymnastiekuitvoering van den Amsterd.
Turnbond in heb Stadion te Amsterdam, met
- foto's. Automobielwedstrijden op den
„Raaiberg" bij Bergen-op-Zoom. Plech
tige Jaariijkschö Ommegang te 's-Herfcogen-
bosch. De stoet komende uit de kerk
- Sk-Jan. Groot Indisch feest te Nijmegen,
'mot 2 foto's. De Bijenmarkt te Veenen-
daal. met 4 foto's. De Keizer en de
Keizerin van Oostenrijk bij hun bezoek aan
het leger. De Keizer van Oostenrijk
inspecteert de Du;tsche stormtroepen.
Oos1 enrijk-Hongaars ?ho vlieger, gereed een
Vlucht naar Italië te ondernemen. Het
brandend dorp Manajou aan het Oo.Ttelrjk
front, genomen van uit een vliegmachine.
Een blik in het leven der eeuwige zwer
vers, met 2 foto's. Het slaan van een
brug over de Maas door de Pontonniers.
Gestrande Duitsche s hepen, die "door
•de Engelsehen werden b:sehot:n.
Een pagina caricaturen door Ton van
Tast.
In de Raadszitting te Hilversum deelde
de burgemeester mede, dat was ingekomen
3on schrijven van den officier van justitie
bij de arr.-rechtbank te Amsterdam, in
houdende, dat na ingesteld onderzoek in
zake do handelingen van den ontslagen di
recteur der gasfabriek geen termen waren
'gevonden, om een ptraibaar feit vast te
ptellen.
De Raad nam dit schrijven voor kennis
geving aan, nadat de heer Ter Cock had
"opgemerkt, dat de Raad goed had gedaan
idezen ambtenaar te ontslaan, waarbij hij
.nog mededeelde, dat het hem leed deed, dat
idezo ambtenaar nog door de mazen van
!het net was gekropen.
In het district Zutphen is gisteren
hij enkele candidaatstelling tot lid van de
Tweede Kamer gekozen mr. J. van Gilse
'fU.-L.) kantonrechter te Steenwijk.
De gewone audiënties van de Minis
ters van Koloniën en van Binnenlandse he
J2aken zullen deze week niet plaats hebben.
Men meldt uit Amsterdam:
B. en W. hebben aan den Raad overge
legd een voorstel van curatoren der univer
siteit, de vereeniging „Koloniaal Insti
tuut", gevestigd te Amsterdam, toe te laten
tot het vestigen van een leerstoel in de Ko
loniale Volkenkunde aan de universiteit van
'Amsterdam.
B. en W. deelen den Raad mede, dat,
indien overeenkomstig heb voorstel van cura
toren wordt besloten en de Kon. toestem-
ming op dat besluit wordt verkregen, bij
hen tegen de bekrachtiging van het door de
vereeniging „Koloniaal Instituut" vastgestel
de reglement in beginsel geen bezwaar be
staat
De Raad van Hengelo benoemde met
'algemeene stemmen tot directeur dor H. B.
dr. L. van Ossr leeraar pan het gym
nasium aldaar.
De commissie, die door minister Treub
is ingesteld met het doel hein voor te
lichten en van advies te dienen in verband
met zijn plan tot monopoliseering van liet
levensverzekeringsbedrijf, heeft onlangs aan
'de verschillende levensverzekeringsmaat
schappijen een vragenlijst toegezonden.
Naar aanleiding daarvan hoeft de door
de directies van alle Ned. levensverzeke
ringsmaatschappijen benoemde Comm'ssie
yoor de bedrijfsvrijheid der levensverzeke
ring tot die directies een circulaire gericht,
waarin wordt aangeraden, d© gestelde vra
gen zonder voorbehoud te beantwoorden.
T)p .Vrije Universiteit te Amsterdam
schgnt haar lijdensgeschiedenis te boven
te zijn.
De tekorten zijn niet meer noemens
waard, terwijl het aantal begunstigers aan
merkelijk toeneemt Aangevangen met 5
hoogleeraren, is dit getal thans 14. En nog
wordt uitgezien naar uitbreiding van het
hoogleerarental in de rechtswetenschap en
de geneeskunde.
Met de uitvoering van de plannen van
een nieuwe academie wordt spoedig een be
gin gemaakt.
Naar wjj in „Het Volk" lezen, blijft
de tpestand van den heer Spiekman te Gin-
niken zwak, doch hoopvol.
Zitting van gisteren.
DE EXPORT-CENTRALE.
De heer TEENSTRA vraagt of de hand-
teekeningen van de Ministers van Oorlog,
Koloniën en Buitenlandsche Zaken op dit
ontwerp alleen maar vo r ornam.n', furuee
ren; waarom zijn deze MinLfcrs niet hier?
Na alle toelichting is spr. de kwestie
der centralisatie nog steeds niet duidelijk.
Spr. uit zrjn bezwaren, wijzend op de groote
sommen gelds, welke hier benoodigd zul'en
zijn, terwijl handel, industrie en landbouw
onder een regime van half-ambtenaren ko
men. Spr. noemt dit ontwerp een der ergste
prullen, welke bij de Kamer is ingekomen.
Er is wantrouwen tegen den Minister van
Financiën en zijn vage plannen, al om zijn
vroegere houding tegen den landbouw.
We kunnen than3 vols'aan aan de Regee-
ring to vragen orde te brengen in den be-
staanden chaos.
De heer SANNES wijst op de vaagheid
van de plannen, welke geenszins vaststaan.
Dit kan ook niet, omdat wijzigingen telkens
noodig zullen blijken; maar de Regeering
had dan niet zooveel moeten spreken.
De heer SNOECK HENKEMANS zegt,
dat een jaar geleden ook gewezen werd op
een mogelijke export-centrale; even werd
er om gelachen; nu wenscht ieder centra
lisatie.
Er is de Regeering een verwijt g: maakt,
dat zij niet absoluut duidelijk is in haar ont
werp, maar men kon hier geen scherpe lijnen
trekken, slechts algemeene aangeven. Het
geldt hier een vertrouwens-kv. ©3 ie. De Re
geering komt een woord van hulde toe-, al
zrjn er natuurlijk wel fouten gemaakt. Er is
dan ook geen reden de Regeering het ge
vraagde vertrouwen te weigeren.
De vergadering wordt verdaagd tot
Woensdagochtend 11.30.
Prov. Staten van Zuid-Holland.
Na de pauze was aan de orde het voor
stel, betref fendo het vorleenen van een
subsidie vcor verbetering van de binnen
haven te ICaiwijk-aan-Zee en voor verbete
ring var: den waterweg van die plaats
naar IJmuiden-
In ons vorig nummer vermeldden xrij
hieromtrent reeds iets; wij willen er heden
nog wat uitvoeriger op terugkomen, we
gens het groote belang dezer aangelegen
heid.
De hoer DE WAAL MALEFIJT zegx,
dat de kwestie, kort samengevat, zóó is:
zal het werk voorloopig worden uitgesteld
of langzaam worden voortgezet-? Ged. Sta
ten willen het werk voorloopig zien uitge
steld, en het gemeentebestuur van Katwijk
wil het werk, zij het ook met bedachtzaam
heid, en voorzichtigheid, zien voortgezet.
Spr. licht dit standpunt nader toe. Het
is wenscholijk, dat de havenwerken tot
stand komen. Yoor de haringvisscherij zijn
na den oorlog moeilijke tijden te wachten-
Daarom moet gezorgd worden, dat dit be-
j drijf dan zoo leoonomisch en voord eel ig
j mogelijk zal kunnen worden uitgeoefend.
Het gemeentebestuur wenscht geen voort
zetting tot eiken prijs. Het wil de verwij-
I ding van de haven te Katwijk en te Lei-"*
den wegens de verdubbeling van de kos-
ten uitstellen tot na den oorlog. Maar ove
rigens wil het ft werk zien voortgezet en
daarom verdocht het verhooging van het
maximumsubsidie, waarop Ged. Staten af
wijzend (praeadviaeerem, welk praeadivies
door spr. vervolgens aan uitvoerige critiek
wordt onderworpen-
Spr. zal echter geen tegenvoorstel doen,
na de positieve verklaring van den Minis
ter van Waterstaat, dat hij thans geen re
den vindt om het Rijkssubsidie te verhoogen
Maar aanneming van het praeadvies van
Ged, Staten zou een verkeerden indruk
maken. Daarom zou spr. wenschen, dat de
Staten nu geen beslissing nemen op het
verzoek van Katwijk, maar dit aanhou
den tot later.
Spr. dient oen daartoe strekkend voor
stel in- Het verzoek zou dan worden aan
gehouden tot omtrent de kosten van de
werken meerdere zekerheid zal zijn ver
kregen.
Deze motie van orde wordt voldoende
ondersteund.
Het lid van Ged. Staten, jhr. De Geer,
zegt, dat Ged. Staten met liet voorstel zal
meegaan'hetzelfdé staat reedfe in hun
praeadviee-
Spr. treedt dan nog in een korte bespre
king van de door den heer De Waal Ma-le-
fijt aangevoerde argumenten.
Ged. Staten bevorderen, dat provincie
en Rijk in gelijke mate zullen bijdragen
ook in do meerdere kosten, die het gevolg
zijn van de oorlogsomstandigheden. Juist
omdat Ged. Staten dat willen, wenschen zij
cDat de werken voorloopig worden gestaakt-
Ged. Staten willen n.l. geen wissel teeke-
ncm, op de bijdragen in de steeds stijgende
bosten. Ook met de berghaven moest daar
om worden opgehouden. Met de onteige
ningen kan men inmiddels voortgaan. Dan
zal men nog niet veel tijd verloren heb
ben-
God. Staten nemen de motie over.
Daarna worden verschillende prov. re-
koningen en begrootingen vastgesteld.
Bij de algemeene beschouwingen over de
begroobing 1918 bepleit de heer VAN DER
LIP een betere werkwijze voor de Staten
dezer provincie- 14 dagen na de bijeen
komst zouden eerst de minder belangrijke
onderwerpen en weer 14 dagen later de ge
wichtige onderwerpen worden behandeld.
De heer J. TER LAAN bespreekt het te
kort van ruim f 150.000. Ged. Staten wil
len dit zien aangevuld door het heffen van
hoogere opcenten op de grondblasting en
op het personeel. Spr- zou deze tijdelijke
verzwaring willen leggen op die groepen
van de bevolking, die haar het gemakke
lijkst kunnen dragen, en wel juist ten ge
volge van de buitengewone omstandighe
den. De stedelijke bevolking voelt den druk
der tijden heb ergste, terwijl de landbou
wende bevolking de voordeden trekt. Daar
om moet de belastingverhooging gelegd
worden op de ongebouwde eigendommen,
door de opcenten daarvoor te verhoogen
tot 28. Dat is wel gebillijkt door de hooge
re opbrengsb van de landerijen. Spr. doet
een daartoe strekkend voorstel- De opcen
ten op de gebouwde eigendommen en op
de personeele belasting blijven op het te
genwoordige getal gehandhaafd.
Dit betoog vindt bestrijding bij de heeren
WARNERS en VAN MARWIJCK, die wij-
j zen op de zware lasten, waanop de land
bouw, ten gevolge van verhooging van
pacht, hypotheekrente, kosten van bemes
ting, enz., komen te staan.
De heer KOLKMAN, lid van Ged. Staten
bestrijdt- eveneens het voorstel-Ter Laan,
Spr. gelooft, dat de verhooging geen tij
delijke, doch een blijvende zal zijn. Zij is
eenvoudig het gevolg van een geleidelijke
verhooging der uitgaven, die geen gelijken
tred hield met de toeneming der inkomsten
Door het voorstel van den heer Ter Laan
zou men de boJenkweekers en do boom-
kwoekers, wier bedrijven door den oorlog
zoo niet vernietigd zijn, doch toch groote
sohade ondervonden, treffen.
Voorts de zoebboeren, die met
Rijkssubsidie op de been gehou
den moeten worden. En de bouwboeren
hebben wel verdiend, maar menigeen hun
ner zal het verdiende moeten inboeten,
om het bedrijf aan den gang te houden.
De loonen dér boerenarbeiders zijn sterk
gestegen, de prijzen der meststoffen ver
twee-, ja verdriedubbeld. De haver, die
vroeger f 4 kostte, kost thans f 20 a f 25.
De boeren moeten thans ook inkomsten-
belasing betalen, ten gevolge van den oor
log reeds met één derde verhoogd. Ook
de polderlasten zijn steeds stijgende. Zijn
dan de boeren heb object, waarop de pro
vincie deze krachttoer voor het halen de
zer belastingen moet uithalen
De heer TER LAAN schakelt ook de
categorie grootstedelingen uit, die enorme
oorlogswinsten hebben gemaakt, daarvan
auto's hebben gekocht, en groote huizen
en dio huizen op zoo een geweldige ma
nier nieubileeren, dat je er -bang voor bent
als je er binnen komt- (Gelach).
Bij belastingzaken moeten we den groo-
ten hoop treffen, ook den kleinen man.
Spr. becijfert, dat het, -voor wie f 250 per
jaar huur verwoont, op een dubbeltje per
jaar korat te staan.
De heer DE GEER erkent, dat op de
•werkwijze van de Sta/ten vain Zuid-Hol
land aanmerking is te maken. Het eenige
middel is slechts een wetswijziging, die
noodig maakt, dat de Staten voor langer
dan 14 dagen kunnen worden verdaagd-
Ged. Staten zullen daarom voorstellen te
steunen een desbetreffend adres van de
Staten van Noord-Holland aan den Minis
ter, waarin wordt aangedrongen op wets
wijziging om den termijn van 14 dagen te
brengen op 6 weken.
Daarna repliceert de heer TER LAAN.
De heer PERA bestrijdt vervolgens even
eens het worstel van den heer Ter Laan.
Er is geen bewijs voor aan te voeren, dat
dit een tijdelijke maatregel zal zijn.
Daarna repliceert de heer WARN AAR
en dupliceert de heer KOLKMAN, waarna
de heer TER LAAN voor de derde maal
het woord voert.
De algemeene beraadslagingen worden
gesloten.
Bij de behandeling der artikelen stelt de
heer YAN STOLK voor, aan de gepensi-
onneerden over 1918 een toeslag toe te
kennen. Hij wil nu alleen het beginsel zien
uitgesproken, om in de najaarszitting het
bedrag van den bijslag te bepalen.
De heer KOLKMAN bestrijdt namens
Ged. Staten dit voorstel, o. a. als stellen
de een hoogst gevaarlijk precedent, waar
over men niet al te licht moet oordeelen.
De heer VAN STOLK wenscht nu geen
stemming over de motie, opdat God. Staten
er nog eens over kunnen denken.
Na eenige bespreking wijzigt hij haar
zoodanig, dat er de wenschelijkheid in
wordt uitgesproken, dat Ged. Staten de
zaak nog eens in overweging zullen ne
men.
De motie wordt verworpen met 29 tegen
23 stemmen.
Bij de ontvangsten komt het amende
ment van den heer Ter Laan in stemming.
Het wordt verworpen met 46 tegen 6 stem
men.
De heer OVERLAAT oefent critiek op
de wijze, wa/.«op de controle op de in
ning van de bruggelden op de prov. brug
over de Oude Maas geschiedt.
De heer KOLKMAN zegt toe, dat Ged.
Staten deze zaak nog uens in overweging
zullen nemen:
De begrooting wordt ten slotte z. h. s.
vastgesteld.
De heer VAN ZADELHOFF deel mede,
dat het door 'hem aangekondigde voorstel
tot verbetering van de salarisre.geling van
de onderwijzers in deze provincie i.iet zal
worden ingediend, orcdiat hem geUleken
is, dat Ged. Staten zich reeds met deze
zaak bezighouden.
De vergadering wordt daarop gesloten.
RECLAMES A 40 CENT PER REGEL.
A LA CORSETIERE RAMOWDT.
LEIDEN. Breestraat 34. Tel. Int 1425.
Corsets nasr maat. Ook
volgens modisch advies.
6670 1 4
De algemeene toestand.
Keizer Wilhelm en keizer Karl hebben elkaar
Ontmoet! Het samenzijn had plaats te Podgor-
zo, bij Krakau.
Uit een telegram van het Korr.-bureau uit
Ween en blijkt, dat de ontmoeting der keizer»
toevallig was in zoo ver als de tweede hoorde,
dat kort na zijn vertrek de Duitsche keizer bij
het Oost-Galiciscbe front zou aankomen. Beide
keizers schortten toen hun reis te Podgorze op.
Keizer Karl heeft Czernin, den Minister van
Buitcnlandecho Zakon, aan zijn bondgenoot bij
zijn reis aan het front meegegeven.
Van wat het tweetal besproken heeft, i3 ons
nog niets ter oore gekomon; maar wij kunnen
het wel zoowat nagaan: zij zullen bovenal el
kaar moed ingesproken en zich verheugd heb
ben over do successen hunner legers tegenover
de Russen.
Na de ontmoeting ging Karl naar Weenen,
Wilhelm verder naar het front. Aan het Gali-
cische front hoorde de Duitsche keizer het ver
slag van den opperbevelhebber over den loop
der krijgsverrichtingen en begaf zich toen naar
de bij de Seretli vechtende troepen.
Generaal-veldmaarschalk prins Leopold var
Boieren en den chef van zijn generalcn staf,
luitenant-kolonel Hoffmann, werd het eiken
loof bij de orde Pour lo Mérite, den chef vair
den goneralen staf van een legercorps, majoor
Frantz, deze orde zelf verleend, voor de behaal
de lauweren.
't Is trouwens heel wat, dat de Duitsch-Oos-
lenrijksch-Hongaarsche troepen bereikt hebben'.
Hun voortrukkende beweging op het ooostelijk
front heeft reeds geweldige afmetingen aange
nomen: van de Soreth tot aan de Woud-Kar-
pathon rukken zij voorwaarts over een breedte
van 250 K.M. Dit is alzoo het gevolg van die
doorbraak, waaraan aanvankelijk weinig geloof
word gehecht; de doorbraak, aangevangen met
een geduehten aanval bij Zloctsof, waar de Rus
sen weken, en nu voortgezet in een triomfan
telijken opmarsch over een uitgestrekt front
stuk. Want zoo is het inderdaad. En al hebben
de vervolgers geen moeilijke taak, het bereikte
succes is er niet minder groot om.
De Russen, zoo zegt Wolff, en 't blijkt uii*
andere berichten, dat dit waar is, hebben bijna
geen gebruik gemaakt van tal van defensiewer
ken aan den oos tel ijl en oever Strypa.
met uitgebreide en geheel intact zijnde versper
ringen van ijzerdraad. Zoo vor het oog reikte,
zag men aan beide oevers van genoemde rivier
wijkende Russische colonnes, wier terugtocht
hier en daar in een vlucht ontaardde.
Het gaat er zóó toe: gedemoraliseerde troe
pen, zonder leiding, doen wat hun het bc9te
dunkt; in casu: elke aanraking met hun ver
volgers ontvliedende. Hier en daar slechts ont
staat wat tegenstand; daar, waar de soldaten
nog soldaten, de leiders nog leiders zijn. Maar
dio tegenstand is gauw gebroken: de DuiUcheri
en him bondgenoot en zijn wèl soldaten, hun
leiders wèl leiders en het succes moedigt hen
aan.De tijdelijke vooruitgang der Russen is
een catastrophe, een debacle geworden. Hoe
gauw is het zóó verkeerd1 Een hardo les voor
waar voor de Russen, 't Is voor hen te hopoa,
dat zij het verlies herwinnen. Of het gaan zal?
Spoedig zeker niet.
In een telegram uit Berlijn in do'„Köln. Zei-
tuug" over de overwinning van Duitschland ec
zijn bondgenooten in Oost-Galicië heet het:
De vijanden hebben nu weor met overweldi
gende kracht gevoeld, dat Duiüschlands ge
neigdheid tot den vrede niet uit de zwakheid
■van Duitschland ontspruit, maar op den stevi-
gen bodem van een militair overwicht berust
dat niet is te niet te doen.
Nog altijd is het der Duitsche legerleiding
onmogelijk, het aantal gevangenen en de hoe
veelheid buit van elke soort op to geven, even
als om alles te- schiften, en te bergen, wat de
Russen in den steek moesten laten.
Intusschener zijn nog Russische leger-
afdeelingen,. die anders te werk gaan, die niet
vluchten, maar integendeel, aanvallen. Die aan
vallen richten zich zoowel op punten ten noor
den als ten zuiden van het gebied, waar zij
thans terugtrekken; en het geschiedt met groo
te kracht en met de kennelijke bedoeling den
druk in het midden te verlichten.
Blijkens de berichten uit Weenen en Borlija
bloven hun pogingen echter zoowel direct als in
direct tevergeefs.
Veranderingen van belang zijn van de ove
rige fröntcn niet te vermelden, al wordt tie
strijd er, vooral in het Westen, voortgezet.
Naar het Engelsch.
20.
Carbine zelf hield op met spelen, want het
'geluk van do zeven scheen uit te zijn en de.
bal vloog grillig beurt om-beurt naar alle num-
mers met uitzondering van zoowel zeven
als dertien, hetgeen wel opmerkelijk was.
De gelaatsuitd nikking van Maulcverer bloef
onveranderlijk dezelfde; de vreemdelingen, die
hem omringden, beschouwden hem eenvoudig
als een roekelooze, jouge doordraaior; maar
iemand, .die hem goed kende, zou de teekenen
van wanhoop on opwinding hebben opgemerkt.,
lie spraken uit den strakken blik der oogen
moer de neergeslagen oogleden, de zenuwtrek
king van zijn band, zijn droge lippen. Het
rookt vanzelf, dat liij alle zelfbeheorsching
rloreu had, en ofschoon, hij wist, dal hij zich
.ds verbonden had tot sommen, die hy on-
igelijk kon betalen., hij schreef de eenc S. O.
L'. voor en de andere na, totdal hij driehon
derd pond had uitgegeven.
„U is niet gelukkig," zei een opzettelijk fluis-
dorende stem achter hem; „houd liever op."
Hij meende, dat het Carbine was, die sprak;
maar in ieder geval nam liij den raad kwalijk,
zooaLs een speler, dio verliest, altijd doet, en bij
ging hardnekkiger voort dan te voren en wierp
een vyf-ponds-lnljotje op in plaats van een sou-
yereign.
Hy keek een anderen kant uit, expres, cn
.Wachtte tot hij zijn noodlot boorde aankondi-
plotseling wed het jonge, vermoeid*
fleeicht doodsbleek, h<j bracht de hand aan het
voorhoofd met een snelle beweging alsof hij een
benauwdheid wilde verdrijven. Want in zijn
overspanning waa het of hij over de hoofden
dor spelers tegenover hem heen, een peinzend
golaat zag, mol witte lippen, die zich openden
als tot een smeekbede, en donkere oogen, wijd
open van verdriet, zagen hem aan met diepe
zielesmart, terwijl het donkere haar, dat voor
hoofd en wangen bedekte, in het maanlicht
werd heen en weer bewogen door den nacht
wind.
Het was slechU een oogcnblikkolijk visioen,
verdwenen zoo gauw het gekomen was, ver
dreven door de beroering van opwinding bij de
stom van den croupier: „Zero!"
Hij had zijn laatste vijf pond verloren. Mot
oen gevoel van duizeligheid stond Maulev.erer
op, drong door de dubbele rij nienschen achter
zich en liep naar de koffiekamer.
Kapitein Carbine volgde hem op den voet;
hij begon te spreken, maar Tubby deed of hij
hem niet hoorde; hij vroeg oen glas whiskey en
soda, dronk het leeg, verliet de „bar" door een
breede deur, liep een achlerlrap af en stond
het volgend oogenblik op straat.
Er stonden altijd taxi-auto's klaar in dezen
afgelegen hoek, want de moesten wisten, dat er
een goode fooi op stond lusschon middernacht
en hot hanengekraai, als een van de Soulh-
Western-heereD het huis uit kwam en naar
huis wilde.
Tubby stapte in de eerste dc beste, gaf zijn
adres op en achterover zinkende, sloot hij dc
oogen.
Nu de koorts voorbij was, zog hij zijn dwaas
heid in en verachtte zichzelf.
„Jou dwaa-sprak hij tot zichzelf steeds
weder en weder „Je hebt je zelf in 't verderf
gestort en je verdient het!"
En de gedachte hoe gemakkelijk het was een
eind te maken aan zulk een dwaasheid, liep
als een zwarte draad door zijn hoofd, toen hij
naar hut* reed.
HOOFDSTUK XIV.
Er zijn zekere personen te Parijs, die zich ieder
oogenblik gereed houden :n te vallen op een
partij, waar een der gasten gemist wordt.
Oe beleefde persoon, die dc ledige plaats
aanvult, is dc „veertiende".
Tubby Maulevcrer kwam de stoep af van ecu
zeer groot en slecht onderhouden huis in St.-
Georgo-Stjuare. dat op zijn vuilcn gevel de spo
ren droeg van langdurige verwaarloozing en ge-
voeglijklUs aankondiging had kunnen dienen
voor een ondernemend decorateur of schilder.,
bijv. met het volgende opschrift: „In 1880 werd
ik gewassehen en geverfd door de hecrcn Dau
bers. Sedert dien tijd. heeft geen andere firma
de gevolgen van Londensch vuil en rook van
mijn arm aangezicht verwijderd."
Het was een kolossaal, zonderling hecren-
huis, het stadshuis van de lair.ilie Brismaia.
gekocht in hun dagen van voorspoed on sedert
dien tijd aan zijn lot overgelaten. De Brismains
waren altijd roekelooze, geld verspillende men
schel» geweest, zij kochten nieuive huizen en
richtten ze in op buitensporige wijze, en be
zwaarden zichzelf aldus met een groot aanlil
hu;z'*n. waarvoor zij geen fortuin hadden ze
goed te onderhouden.
Het huis in St.-George-Squarc .was prachtig
geweest in vroeger dagen, toen vroegere Lord?
en Ladies Brismain de gèheelo groote wereld
van Londen op schitterende wij-;e ontvangen
hadden.
De tegenwoordige Lord Brismain kwam zel
den in zijn stadshuis. De kamers waren ontta
keld, srhiiderijen en meubelen in afschuwelijke
katoenen hoezen gehuld, en een paar oude !>»-
dionden woonden in de benedenverdieping als
huisbewaarders. Sal lie Maulevcrer was er in
jaren niet in huis geweest. Als zij te Londen
kwam, logeerde zij bij nichtjes, die rijker wa
ren dan zij. En wat Tubby betreft, hij nam zijn
intrek gewoonlijk in zijn club of. als zijn finan
ciën het hem toestonden, nam hij mooie ap
partementen en maakte hel zichzelf gemakke
lijk in een aargonamer gedeelte van de atad.
Op 't uogPï'blik zat hij" zóó diep aan den
grond, dat hij blij was een schuilplaats to kun
nen vinden in dit huis. Daar hoopte hij ten
minste veilig te zijn voor de voortdurende aan
dacht van schuldoischers. Niemand, die den
heer Theodor Maulevcrer eonigszins persoonlijk
kende, zo i cr over gedacht hebben hem daar to
zoeker,
Het was de avond na zijn bouleversement in
de Soulh Westernclub. Hij voelde zich nog ver
pletterd door zijn kolossale verliezen en moest
maar steeds voor zichzelf herhalen: „Hoe kwam
ik (och zoo ontzettend idioci. om er zoo tot
over de ooren in te ploffen?" Hij had evenmin
eenige hoop de paar duizend pond te betalen,
waarvoor hij" zijn schuldbekentenissen had af
gegeven, als een inval te kunnen doen in de
Bank van Engeland, om hef noodigo geld te
verkrijgen, en hij begreep evenzeer, dat zijn va
der zou weigeren de schold te voldoen. Lord
Brismain had moeite genoeg zijn eigen verlie
zen niet kaartspelen en races to betalen, zonder
voor die van zijn zoon Theodor tc zorgen.
Tubby liep langzaam den kant op naar de
rivier, met grimhiige wanhoop in het hart. Hij
had zich ec.résehulden op den hals gehaald, die
hij niet kon betalen. Schande wachtte hom. Hij
zou een u.tgeslootene wezen uit de maatschap
pij een paria bij zijn kennissen zoodra het
bekend werd. dal hij In gebreke bleef zijn eere
schulden to betalen. Hij stond voor cle steenen
borstwering van d9 Embankment gele-und en
pijnigde zijn hoofd, om na te denken over red
middelen. Hij had van menig geval gehoord,
met het zijne le vergelijken. Soms maakte men
een eind aan zijn moeilijkheden, door zich een
kogel door hot hoofd to jagen; soms wierpen zij
zich op de rails, wanneer er een trein aan
kwam; soms verdronken zij zich.
Er kwam een harde uitdrukking op zijn ge
zicht; diepe rimpels vormden zich als bij eea
ouden man, toen hij staardo naar de diepten van
het water beneden zicb.
Hij dacht aan al de praatjes en den smaad,
die volgen zouden op de ontdekking van zijn
dood en zijn dwaasheid, en een koude rilling
liep hem over den rug, toen hij zich dit top
punt van al zijn ellende indacht.
„Zelfmoord van den heer Theodor Mauleve-
rer, erfgenaam van Lord Brismain verdron
ken in do Theems. Geruchten, van hevige
verliezen in een speelclub", etc. De arme Tub
by kermde bij die gedachte en zich opheffende
uit zijn gebogen houding, sleepte liij zich voort
naar de brug, waar hij zijn sprong kon doen.
Daar naderden met vluggen tred twee meis
jes, arm in arm, op de Embankment. Zij waren
in druk gesprek zóó druk, dat zij bijna tegca
Tubby aanliepen, dio op zij ging en een ver
ontschuldiging stamelde. Zijn oogen ontmoetten
die van het grootste der twee. Zij keek hem
vluchtig aan, onwillekeurig gaf zij een uitroep
van herkennen. Tubby nam zijn hoed af.
„Miss Leachl Ik ik ben verbaasd u hier
le zien: ik had'geen idee, dat u in Londen was.
Er is toch geen slechte tijding van dc „Jacht"?.
Het laatste bericht, dat ik van Laurence Prid-
ham hoorde, was lang niet goed."
Felicia stamelde vrij verlegen, dat zij zelf
reeds voor eenige dagen van. dc „Jacht" ver
trokken was. Waarschijnlijk had hij mr,
Mauleverer latere berichten dan zij.
("Wordt vervolgd^.
