17579.
LEIDSCHT DMÉÏlAD, Woensdag 20 Jünf.
Tweede Blad.
Anno 1917.
Pak ma mee.
Nederland en de SerSog.
Ingezonden.
De Revolutie in Rusland.
FEUILLETON.
J3E KLIMOP.
Het eerstvolgend© nummer bevat o.a.
als voorplaatDo nieuwo Minister van
Oorlog, jlir. mr. B. C. de Jonger
Voorts: Oud-Engelsche Prentkunst, met
2 foto's. Henri Brondgeest in de rol van
Herodes. Een partij schaak. De ge-
kostumeerdo groep. Salomé geknield
bij Jokanaan. Zeilwedstrijden op de
Brasemormeer, met 2 foto's. Voetbal
wedstrijd „Ajax"„Be Quick". Hol-
landia-wedstrijd op den Rijn te Alphen,
met 2 foto's. Een aangrijpend beeld van
de gruwelen van den oorlog. Een pa
trouille Turksche Bondgenooten in hun
eigenaardige kleederdracht. Fabricatie
van porselein en aardewerk, met 5 foto's.
Constantïjn, ex-Koning van Grieken
land. Do Griekscho Koningsfamilie.
Tentoonstelling der .Haagsche Kynologen-
club in den Dierentuin te 's-Hage, met 2
foto's. Ruïne van de fabriek van de
firma Kaulen en Raymakers, te Helmond.
Een drietal gTocpen Malthesertjes.
Het Hondenrequeet.. Schilderij van B.
te Gempt, in het Stedelijk Museum te Am
sterdam.
Een pagina Caricaturen door Tors.
van Tast.
Uitvoer sigaren.
In de laatste weken werden millioenen
stuks sigaren door de Duitschers aan de
Belgische grenzen uit Nederland toegela
ten. De verkoopers konden niet gissen, of
zulks door de autoriteiten in het bezette
land werd toegestaan, of dat een en ander
oogluikend geschiedde. Thans wordt eens
klaps scherp opgetreden, en is de greua
weer hermetisch gesloten.
Verlof voor de landstorm-jaarklassen 1908,
1809 en 1910 jongste ploeg.
Do opperbevelhebber van land- cn zee
macht heeft nader bepaald, dat do land-
stormplichtigen der jaarklassen 1S08, 1909
en 1910 jongste plo^jf, die nog geen 3V6
maand werkelijken dienst hebben, ééns per
maand verlof wordt verleend.
Bovendien kan aan die landstormplich-
tigen op alle Zondagen, waarop zij geen
verlof genieten, bewegingsvrijheid worden
toegekend op den voet als bepaald in punt"
tV der verloforder, met dien verstande,
dat het aantal van hen, die van deze be
paling gebruik maken cn daardoor per
«poor reizen, niet boven do in dio orde be-
paaldo 10 pet. resp. 20 pot. zal stijgen.
Te kort voor distributie.
De burgemeester van Millingen heeft
zich tot den minister van landbouw go-
wend, met het verzoek, de distributie van
lovensmiddelen voor die gemeente ruimer
te doen plaats hebben, daar do bevolking
door de vele daar steeds voor anker lig
gende schepen met ongeveer 1000 zielen is
vermeerderd. Yelo gezinnen'zitten al 4 a 5
weken zonder aardappelen.
Verkoop van benzine.
Do minister van Landbouw heeft goedge
vonden, alsnog ontheffing te verleenon van
het verbod tot vervoer, verkoop en afleve
ring van benzine, voor zoover betreft ver
voer door do spoorwegmaatschappijen van
benzine (koolwaterstof) uit hare inrichtin
gen ten dienste van haar bedrijf elders.
Blijk van erkentelijkheid.
De Board of Trade heeft een zilveren
voorwerp ten geschenke gezonden aan den
heer Jan Roelof Boerma, gezagvoerder van
den schoener „Prima" van Groningen, als
blijk van erkentelijkheid voor de hulp, die
hij op 29 Maart j.l. heeft verleend aan een
deel der bemanning van een gezonken En-
gelsch schip.
Zaaizaad.
De minister van landbouw, uijverheid en
handel heeft bepaald, dat zijn "bekendma
king van 26 Mei j.l. als volgt moet worden
gelezen
De minister enz. maakt bekend, dat van
do navolgende gewassen van den oogst
1917, to weten tarwe, rogge, gerst, haver,
erwten, boonen, aardappelen, in do eerste
plaats dait zaad en pootgoed voor den zaai-
zaadliandel zal worden bestemd, hetwelk
door de landbouworganisaties, voor den
oogst 1916 belast geweest met de distribu
tie van zaaigranen te velde is goedgekeurd
en daarna zooveel mogelijk bij het oogsten,
dorschen en afleveren is gecontroleerd, in
gevolge een door. deze organisaties, onder
goedkeuring van den minister van land
bouw, nijverheid en handel vast te stellen
regeling.
Roekeloosheid met uitrustingstukken.
Aangezien den hoofdintendant bij de in
levering van voor verder gebruik onge
schikt- geoordeelde kleecling enz. gebleken
is, dat aan het herstellen, daarvan niet do
noodigo zorg wordt besteed, heeft dio op-
perofficier alle troepenofficieren n^et na
druk er op gewezen, dat het vooral ook
met het oog op de schaarschto aan allerlei
grondstoffen noodzakelijk is, er een streng
toezicht op te houden, dat de noodigo her
stellingen, aan kléeding, schoeisel, lijf- en
werkgoederen, sokken enz. worden ver
richt en aan die herstellingent de hoogst
mogelijke zorg worde besteed.
Vuren op vliegtuigen en luchtvaartuigen.
In verband met hetxfeit, dat nu, behalve
tweedekkers, ook ééndekkers en water
vliegtuigen door overname, na internee-
ring, eigendom van den Nederlandschen
staat zijn geworden, heeft de opperbevel
hebber van land- en zeemacht een nadere
regoling gepubliceerd omtrent het herken
nen van vliegtuigen en hej bevuren daar
van.
Luchtschepen van vreemde vliegtuigen
moeten steeds worden bevuurd, .wanneer
zij zich boven Nederlandsch rechtsgebied
bevinden, behalve wanneer zij kennelijk
in nood vorkceren en blijk geven op ons
gebied te willen landen.
Vliegtuigen of luchtschepen van vreemde
mogendheden, welke in nood verkeeren,
zullen noodseinen geven ten toeken, dat ze
willen landen.
Het vuren met artillerie mag slechts ge
schieden onder leiding van een officier, met
mitrailleur, karabijnen of geweren onder
toezicht van een officier of onderofficier.
Deze bepafing is gemaakt in verband met
de moeilijkheden, aan de herkenning der
luchtvaartuigen verbonden.
Smokkelarij.
Te Ti el zijn gevankelijk binnengobracht
twoe personen, aangehouden onder Opij-
men, verdacht van smokkelen van cacao.
Niettegenstaande er te Maastricht pas
een zolderverdieping is ingericht voor de
voorloopig© opsluiting der smokkelaars of
wel voor hen, dio wegens verboden uitvoer j
of verboden vervoer, voorloopig in hech- j
tenis worden gesteld, is het Huis van Be
waring aldaar en tevens de atadore inrich
tingen van dien aard zoowel daar als elders
zoo stampvol, dat er geen plaats meer
open is. Vooral de „fine fleur" van het
vreemde element is sterk vertegenwoor
digd. Te Maastricht hoopt men, dat spoe
dig voor de minst gevaarlijke elementen
onder hen, een 'kamp wordt geopend, waar
zij in hun eigen onderhoud kunnen voor
zien, of waar ten minste deze rijks-logeer-
gasten" nuttigen arbeid vinden*
Aan boord van het Duitsche stoomschip
Johanna Lehman te - Rotterdam, is
een partij goederen, waaronder zeep en
margarine, in beslag genomen.
Aan boord van het Duitsche stoomschip
„Alfred" is een partij zeep in bosltig ge
nomen.
Beide partijen waren voor den uitvoer
bestemd.
Losgelaten.
Het loggersehip VL 93 van de N. V. Zee-
visscherij „Nederland," directie De Zeeuw
Van Raait, dat sinds half Mei te Lerwick
werd vastgehouden, is thans losgelaten.
KUNST, LETTEREN ENZ.
K.ÜNSTBERICI1ÏEN UIT AMSTERDAM.
Vereeniging „St.-Lueas".
Op deze tentoonstelling is zeer veel te
zien en er is ook zeer zeker oen aantal
schilderijen, dat onze belangstelling waard
i^. Kubistische en futuristische kunst of
ander werk uit de nieuwe richtingen van
den allerlaatsten tijd vinden wij hier bijna
niet, wat ook wel eens een goede zijde
hoeft, daar nu onze aandacht niet getrok
ken wordt door allerlei wonderlijke schil
derijen, waaraan de eigenlijke aosthetischo
waarde ontbreekt, die echter altijd daar
voorkomen, waar een nieuwe richting
tracht zich baan te breken. De eenige, die
min of meer do moderne richting vertegen-
woordagtr_is Filar ski.
Onder de schilderijen vinden wij er vele,
met bekende namener is werk van Weis
senbach, Th. van Duyl—Schwartz©, Lizzy
Ansingh, Suze BisschopRobertson, Van
Hegenbroek, Graadt van Roggen, Wijs
muller, B. Osieck en J. Surie. Monnicken-
dam is vertegenwoordigd door een drietal
werken, waaruit 'n groot© drang tot schep
pen spreekt, hoewel hij hierbij misschien
wel wat al te onstuimig te werk gaat. Tech
nisch zijn deze schilderijen buitengewoon
knap gedaan; de verf ligt er wel op het
dook gegooid, maar Monnickendam wist. ze
voortreffelijk te mikken op de plaats, die
hij er voor bestemd had. Het eene schilde
rij stelt een stilleven met figuren voor, op
de manier, zooals de 19de eeuwsche Ylaam-
sche meesters, o. a. Snijders, ze maakten.
Vruchten in manden vullen bij M. den voor
grond, doode vogels liggen er in hun prach-
tigen veerentooi, bonte bloemruikers staan
in glanzende tinnen kannenja, de schilder
gaat zelfs zóó ver, dat hij ons het van de
tafel glijden van de vruchten weet te sug-
gereeren.
Dieper, wat geestelijken inhoud betreft,
gaat het werk van E. Leyden, een naakt-
studie en eenige stillevens. Het is alles rus
tig; aan de omgeving der dingen is veel
aandacht geschonkenzoo zijn bijv. de
voorwerpen om de naakte vrouw heen met
evenveel liefde en zorg behandeld als de
figuur zelve; uit v. Leyden's wijze van
schilderen spreekt een sterk decoratieve
neiging, maar niet zoozeer de lijn, veel
meer de kleuren nemen als vulling van het
vlak een voorname plaats in de kunst van
dezen schilder in. Giauss is vertegenwoor
digd door een portret van een „vrouw in
't zwart" en de „modelstudie".
Grauss figuren hebben altijd oen groot©
sierlijkheid in hun bewegingen on zijn
kunst getuigt van een minder zware levens
opvatting, dan in den regel de Hollandera
bezitten. Van Huib Lunsis is er het portret
van den schilder Van Voorden. Hior vertelt
do voorstelling op den achtergrond ons
van het leven van den voorgesteldedeze
achtergrond neemt ©en groot deel der ruim
te van het gciheele schilderij in en is els
een verhaal bij een illustratie, in dit geval
het portret-
Van M. W. v. d. Valk zijn er eenige stil
levens, met zeer voorname kleuren en mot
groote zorg uitgevoerdook noemen we
nog de „zinnia's" van Huidokoper, „Sam
son en Dalila" ven Jurres. Een kleine af-
dceling prentwerk en oenig beeldhouwwerk
is aan de tentoonstelling toegevoegd. Van
de beeldhouweres D. Vaillant is er o. a.
een hert en een hond. Bij beide worden het
ondergaan van een indruk en de actie, die
er op volgt, tegelijkertijd weergegevenbet
hert luistert en spitst de ooren, kijkt, de
hond richt huilend den kop omhoog onder
den indruk van iets wat hem blijkbaar hin
dert. Zeer expressief is het terra-ootta
maskertje, een spottende en treurige uit-
dTukking is hier in één gelaat tegelijker
tijd weergegeven men zie naar de naar
voren gestoken, lippen, naar de oogen en
de rimpels in het voorhoofd. Verder is er
nog o. a. werk van Bourgonjon en Van
Limteren; in fraaie houtsoorten arbeidt B.
Jordons.
GEMEENTELIJKE ARBEIDSBEURS
STADSTTlTKERWEBf TÏLBFOOH W
AANVRAAG VAM WERKZOEKENOE3.
Itopead r&a 's morren* 9—11 but
ea do* middart van M buj
1 kantoorbediende, 2 reizigers, 1 beton
werker, 7 opperlieden, 1 steenbikker, 1
steenhouwer, 2 grof-bankwerkers, 1 ket*
tingsmid, 1 metaalschaver, 1 motorherstel
ler, 1 stokermachinist, 3 loodgieters, 2 let
terzetters, 1 boekdrukker, 1 bakker, 3 koet
siers, 1 sigarenmaker, 3 kellners, 2 grond
werkers 5 loopknechten, 4 plaatsnijders,
24 losse werklieden, 2 werksters, 1 plaat-
bewerker, 1 warmoezier, 1 kleermaker.
Jfflazioiana-Gaavcrbraik en
Uokesprijs.
Mijnheer de Redacteur
Onlangs las ik een bericht over een voor-
stel-Nolting in den Amsterdamschen Raad,
om het maximum-gasverbruik te bepalen,
evenals thans hier de Chr- Vakcentrale
voorstelt op 35 kub. Meter. Wethouder mr.
S. de Vries, heeft zich daarop met het
Rijksbrandstoffenbureau in Den Haag in
verbinding gesteld en daar zulke inlichtin
gen van gekregen, dat B.en W. van Am
sterdam het voorstel-Nolting meenden te
kunnen overnemen. Dc Amsterdammers
krijgen dus 35 kub. Meter. Als nu onze be*
trokken wethouder eens den weg van mr.
De Vries ging, misschien waren wij dan
spoedig even gelukkig als de Amsterdam-
scho gas verbruikers.
Nog iets. In Rotterdam is do cokes r 1-63
per H.L. Hier f 1.80. Kunnen we hier het
ook niet voor f 1.60 krijgen?
Dankend voor de opname,
UEd. dhv.,
GASVERBRUIRER.
Leiden, 19 Juni 1917.
Tea bate yan liet
JLeitbeb SfceniicoHsiité.
Ten gevolge van den hernieuwden op
roep van H. M. do Koningin wenden wij
ons tot U, vertrouwende op Uw sympathie
met ons plan en steun voor ons streven-
De groot© nood, die nog steeds in L iden
heerscht, -ten gevolge van den oorlogstoe
stand, noopt ons er toe een beroep te doen
op uw liefdadigheidszin. Het plan bestaat
te dien einde een groot weldadigheidsfeest
in circust-rant te geven, ten bate van het
Leidsche Steuncomité. Er zullen voorstel
lingen door militairen gegeven worden in
de manége der Doclenkazerne alhier. Deze
voorstellingen zullen bestaan uit circuanum
mers vóór de pauze, terwijl' na de pauze
een groote pantomime, onder regie van den
heer Nico de Jong, van het Rotterdamsch I
Tooneelgezelschap, zal worden opgevoerd. f
Dames en hoeren uit Leiden zullen hiertoe
hun medewerking verleenen, terwijl de
heer P. v. 4- Hem, het tekstboekje met ar
tistieke teekoningen zal versieren. Do mu- j
ziek van het 4de regiment Infanterie, on
der den kapelmeester Gerardus Dik, ver- 1
leent haar medewerking terwijl in de pauze
,zal optreden de „Blue-Band"-Kapel met
haar zangers, waaronder de bekende Mar
cel Barge r.
De prijzen zyn voor do verschillende avon
den gesteld op f5, f 2,50 en f 1. De data
zijn do volgende: 3 en 4 Juli voor f5,
(reeds thans twee dagen in verband met
nu bestaande zekerheid van grooten toe
loop); 5 Juli voor f 2.50; 0 Juli voor f 1-
Het vantal plaatsen is beperkt en
bedraagt slechts 240 per avond.
De plaatskaarten zijn genummerd met de
nummers 1240. Het nummer van de kaart
geeft recht" op de overeenkomstig fenum
merde zitplaats.
Ondergeteekenden hopen, dat- U ons sfcre^
ven zult steunen en door talrijke opkomst
van Uw oprechte belangstelling zult blijk
geven.
Laat dus ieder in eigen kring medewer
ken om ons liefdadig doel te doen slagen.
[Van de bezoekers der voorstellingen zul
Ion geen verdere geldelijke offers worden
gevraagd; terwijl in de pauze en tijdens de
voorstellingen tegen billijke prijzen con
sumptie zal verkrijgbaar zijn. Do plaats
kaarten kunnen worden aangevraagd bij
den secretaris, den 2den Luit.-Adj. W
Antheunissen, Oude-Vest 33, Loiden, tor-
wijl in de week van 25 Juni tot en met
2 Juli ook plaatskaarten verkrijgbaar zul
len zijn Noordeinde 44, Telefoon No. 3].
De Commissie
F. J. J. TRAPMAN.
W. ANTHEUNISSEN.
A- D. VAN ASSENDELFT DE CONINGH
De eerste verkiezingen jn Rusland heb
ben plaats gehad, n.l die voor den gemeen
teraad te Petrograd. Blijkens de voorlopig©
uitslagen hebben de socialist n en co'sfitutio-
neel-democraten (Kndetten) verreweg de
meerderheid behaagd op de maximaliTten. Ia
öe wijk Letonje hebben de maximalisten
slechts een zesde van de stemmen der so
cialisten verkregen, een vierde van d? stem
men der constitutioneel-democrafcm. In de
arbeiderswijk b haa'den de socialisten 67 602
stemmen, de maximalisten slechts IS.148.
Dit wijst er op, dat de regeering toch
verreweg den grootsten aanhang heeft Maar
haar tegenstanders kunnen toch last genoeg
veroorzaken. Zoo nu weer de anarchisten,
die dagbladbureaus gingen bezetten. Dan
komt de noodzakelijkheid voor d regeering
om ze te verdrijven en worden die elemen
ten gevangen gezet Eenzelfde Ia3t Veroor
zaken do deserteurs, die behalve door de
regeering ook door een de! der b_ vol king,
voornamelijk de boeren vervolgd worden.
Het boerencongres heeft zich uitgesproken
voor een hardneklogen strijd tegen de de
serteurs en reorganisatie van het leger door
de krachtigst mogelijke versterking.
By vele legerchefs, hoogere en lagere, is
de geest voor een offensief steeds vaardig
gebleven. Een oproep van kapitein Likhaüov
tot vorming van baialjons, die aan het front
zullen vechten zonder menschenievens ta
ontzien, en waarbij soldaten, officieren en
vrijwilligers, zoowel mannen ais vrouwen,
kunnen in (reden, heeft groot suceis. Reeds
hebben zich vele burgers en militairen in
geschreven.
De noodzakelijkheid voor den aanval zien
niet alleen militairen en reeeeriqg in. Een
zelfde meening is de bekende ana chis ischo
veteraan prins Kropotkin, die na jarenlange
verbanning uit Engoiand Pe .rograd terug
gekeerd is, in. Hg - heeft verklaard, dat
Rusland thans moet toeslaan, want anders
haalt het zich den haat van de wereld op
den hals.
Rusland verkeert evenwel in een moei
lijke positie. De vrijheid, die veroverd is,
kan niet zoo gemakkelijk goed word ge
bruikt. Wie zelf altyd zich vrij heeft kunnen
gevoelen, kan dat niet zoo licht beseffen.
De Russische ministers weten dit ook wel
en begrijpen daardoor goed, dat hun taak
zwaar is.
Terestsjenko, de Russische minister van
buitenland ©he raken, he f bj dj ontvangst
van do diplomatieke afvaardiging uit de
Yereenigde Staten onder leiding va a Root*
een toespraak gehouden, waarin hij Rus-
land's huidige moeilijkheden als volgt om- -
schreef:
„Do revolutie legde het Russische volle
tweo vraagstukken van do groote to ba tee
kenis voor, en wel van een sterke demokra-
tie binnen de grenzen en van den strijd
tegen een vijand, die do laatste steun der
aulokratie is."
Die vijand verzwaart de taak der regee
ring, door telkens vanuit Zwitserland ele
menten door te laten, die haar onaangenaam
kunnen zijn, theoretische politici namelijk,
zonder eenigen practischen zin, die in een
vloek en een zucht Rusland eons willen her
vormen en a vast maar willen b ginnen met
vrede te sluiten. En juist dit i3 een lastige
kwestie. De leider der Zweedscne sociaal-
democratie, Brant'ng, verklaard? ia een in
terview met „Politiken", dat alle vredes
onderhandelingen onmogelijk zijn, zoolang
Buitechland zjjn huidigen r-egeeringsvorm
handhaaft. Hij zeide voorts, dat de gebeur-
Roman naar hel Italiaansch van
GRAZIA DELEDDA.
37)
„Jo hebt me nog niet begrepen, Annesal Do
waarheidl De waarheid! Dat ia alles. Men moet
de waarheid zeggen cn zich met niets andera
bemoeien. Je zult gestraft worden of niet. Zul
len do anderen nog Jijden door jou? Dat alles
komt er niet op aan. Het eenige, wal er op aan
komt, is, dat je rechtstreeks je eigen weg gaat.-
„Ik zal doen wat u me raadt," hernam An-
ncsa. Maar hij scheen haar niet to hooren; hij
stond op, vertrok zijn lippen van vermoeienis
en leed en keek nog steeds in de verte.
„En nu is er nog wat anders," zei hij met be
droefde stem. „De grootste straf moet jo je zelf
aandoen. Zie, onze Heer is niet wreed, zooals de
menschen. Hij zegt tot degene, dio gevallen is:
sta op en tracht niet meer te vallen. Hij zegt tot
je, Aniiesa- Vrouw, ik heb je de oogen geopend,
ik heb je ziel uit de duisternis verdreven, zoo
als ik bij do dagschcnjering de nachtelijko dam
pen verdrijf uit den hernel. Ga en zondig niet
moer."
Zij zuchtte en vouwde de handen.
„Zondig niet ineerZondig niet meer
Do laatste woorden van den priester bewogen
kaar meer dan do bedreigingen en de vergelij
kingen, waarmee hij zijn redeneering versierd
had
„Zondig niet meerhernam zij. „Ik heb
or zoovel nan gedacht, deze -dagen, priester
bos. Ik heb gedacht, dat ik niet weer zondi
gen wil, dat ik niemand meer wil bedriegen....
At meee wil doen...."
„Goed, goéd zoo!
„Als ik veroordeeld word-
„Wacht maar! Wacht nog!" zei hij ongedul
dig, dc verbonden hand opheffend. „Er is tijd!
Misschien loopen do zaken beter dan wy den
ken Denk intusschen aan je ziel."
En hij ging door met praten, herhalend, dat
het leven kort is en vol bedrog, en dat ons eenig
geluk bestaat in het geloof.aan een ander le
ven; aan een wereld, waar alles waar, alles rein
is, cn waar do rechtvaardigheid is verspreid als
de dampkring om do aarde.
Maar Annesa bbhoefde nu niet meer naar
preeken tp luisleren;-ecn stem in haar binnen
ste fluisterde baar woorden van troost en wees
haar den weg, dien zij volgen moest.
Hij zei nog:
„Om te voorkomen, dat jo tegenwoordigheid
onnoodigo praatjes op het dorp zal wekken, ga
jo er vanavond heen, opdat niemand je zien
zal. Kom bij me thuis en we zullen zien wat on9
te doen staaL Intusschen zal ik hier de Mis be
dienen, zooals jo het verlangde
Zij riepen oom Gastigu, die den sleutel van
het kerkje in bewaring had, en zij deden hot
open. De zon was nog niet op, maar in het oos
ten schitterde het al van rood-goud, en dat le
vendige licht van den nieuwen dag drong door
het raampje van de kerk en vergulde de stof
fige muren. Alles was nederig cn zacht in dat
eenzame, kleine kerkje; de kleine Madonna met
het verkleurde gele kleed, met haar dik, slape
rig kindje, leek op oen klein moedertje, dat be
delde en zich in dal kluisje teruggetrokken had
om zich met eikels te voeden on met do arme
herders van den berg le leven. Noch schilderijen,
noch beelden versierden de muren; maar vele
muizen vluchtten voor oom Castigu, toen hij de
deur opende.
«Schrik niet," kei oom Gas Li# u. ^Hot ayu veld
muizen. Verbeeldt u, priester Yïrdis, een paar
dagen geleden heb ik hier een zak la'ten liggen
met brood en kaas, zij hebben den zak beknaagd,
maar raakten het brood en do kaas niet aan. Het
schijnt, dat ze zoo ie[s nooit gezien hadden."
Priester Virdm ging toch behoedzaam verder
en liet zich door den herder een koorhemd en
een misgewaad aantrekken, die onder in een
kist achter het altaar lagen.
Terwijl oom Gastigu bezig was de eenige kaars
met vuurslag en tonder op het altaar aan te
steken; zag Annesa den 'priester om zich heen
kijken
„Wees niet bang," zei de herder.
Do Mis begon. Er lag hier iets pittoresks en
eigenaardigs in. Achterin de leege kerk, waar
van het stof en de 9pinnewebben op de muren
meer en meer rozig en verguld werden door de
weerkaatsing van de dagschemering, murmelde
Annesa gedeelten van lang vergeten gebeden, en
nu en dan bukte zij cn kuste den vloer. Vóór zich
zag zij niets.
De eenige kaars op het altaar keek rond met
haar gouden oog, onbeweeglijk; plotseling ver
lengde zich het vlammetje; zij bewoog zich en
werd als een kleine, geelachtige tong, die iets
leek te vertellen.
Annesa bleef den geheclen dag in het kerkje.
Zij ging door met haar gebeden, al dacht zij
vaak aan iets anders.
„Zij zullen my tot dertig jaar opsluiting vcr-
oordeelen," dacht zij. „Misschien zal ik dood
gaan voordat zij voorbij zijn. Misschien veroor-
deelen zij mij lot twintig, jaar. Als ik terugkom,
zal ik oud zijn geworden; wat zal ik dan doen?
Van aalmoezen levenMisschien zal ik in
gevangenschap kunnen werken; ik zal waar
schijnlijk een sommetje kunnen sparen. Mat-
theua Piraa, die vijftien jaar in de gevangenis
van Curtavccchia doorbracht, bracht, toen zijn
tijd om was, vierhonderd daalders thuis cn zet
te een aardig winkeltje op. En wat zal Paulu
zeggen? Wat zal hij doen? Zal hij mij verloo
chenen? Laat hem doen, wat hem het beste
dunkt; ik zal mijn plicht doen. Ik zal goed zijn...
Ik zal goed zijn.
En zij huilde, denkende aan Paulu, maar niet
meer met tranen van wanhoop of van schaam
te, en ,dan besloot zij om niet meer aan hem te
denken; zij meende nog te zondigen, als zij aan
hem dacht. Zij wilde nooit meer zondigen. En
Gantme? Wat zal hij doen? Wat zal Ganline
doen? Wat zal hij zeggen? Hij was jong, licht
zinnig; hij zal zich spoedig getroost hebben.
Tegen twaalf uren klopte oom Castigu aan de
deur. Zij kwam in de portiek, zij at een stuk
brood, dronk wat dikke melk en wisselde een
paar woorden met den herder.
„Ben je vast besloten?" vroeg hij „Ga je van
avond naar het dorp? Zal ik je wegbrengen?"
,,'t Is niet noodig; ik ben niet bang."
Hij keek haar aan. Zij was bleek, maar zij
had weer haar gewone gelaatsuitdrukking, haar
gewonen, een weinig spottenden en naleven blik.
Oom Castigu begon te denken, dat hij zich ver
gist had door haar schuldig te gelooven.
„Ik heb" vannacht gedroomd, dat Anna De-
cherchi hier boven gekomen was. Zij droeg een
mandje druiven op het hoofd en een brief in de
hand. Maar het was niet Anna Dcchcrchi; het
was Paulu, die zoo goed verkleed was, dat het
precies de oude vrouw leek. Zocdra hij mc zag,
vroeg hij mij lachend: „Waar i9 Annesa? Ik wil
een grapje met haar uithalen.
„Druiven, tranen," zei Annesa; maar do her-
'der ging door:
„Maar Paulu lachte, dnt is een goed teekan.
A, zio je, Annesa, het hart zegt mij, dat wij
vandaag een goed bericht zullen krijgen. O! ale
dat zoo was! Alle dagen zou ik hier komen, alle
dagen; ik zou op dezen heiligen drempel neer
knielen en don grond kussen."
Hij knielde, kuste den grond en maakte het
teeken van hel kruis.
„Annesa sidderde bij de gedachte ,dat er „een
goed bericht" zou kunnen komen. 0! het leven
trok haar «nog aan; en de hoop zich te kimnen
redden was zoo zoet en vurig, dat zij er onder
leed
Zij keerde in het kerkje terug, knielde weer
neer, in de schaduw en het stof. Het was maar
beter niet te hopen; zich redden, dat beteekendc
"weer in de zonde te vallen, vergelen, zich vooi
eeuwig verderven. En zij -wilde nimmer meer
zondigen, nimmer meer.
„God, mijn God, help mij! Als ik weer naar
de wereld terug moet keeren, help mij; ik wil
niet meei liegen, niet meer bedriegen, geen
kwaad meer doenIk zal niet met Gantine
trouwen, om hem niet to bedriegen; ik zal ook
niet met Paulu trouwen, ik zal met hem niet
meer zondigen. Ik ben niemand waardig: ik za"
alleen leven, dc zieken verplegen, ik zal werken,
ik zal heel alleen den last van mijn zonden dra
gen
Zij bukte en kuste weer den grond; en toen zij
opstond, xneendo zij een schaduw te zien ach
ter het raampje.
„Zij zien mc?" Zij werd bang. zij trok zich
terug Het denkbeeld van de gevangenis, van de
verooraeeling, van do opsluiting heerschte nog
bij haar? Zij begon weer te bidden, maar heel
bedroefd. Do God, bij Wion zij teruggekeerd was
was een onvermurwbare God. Hij kon vergeven,
maar niet vergeten, en vrceg om boete, boete.
(Wordt vervolgd).
