CEfSJSCTT ÜASBOSD, Woensdag '23 Wét, Tweede Sfatf. Anno IÖJ7. Persoverzicht. De Zegelwet. Vrageu en Antwoorden. FEUILLETON. KLIMOP. Rfö. RÖÖ® ,DE De spoorwegtarieven. MAASBODE" regt: Bij ons rijst de vraag, o£ de jongste maat regel der Spoorwegen, do verhooging der ieizigerstarieren met BO procent .geheel te verantweorden is. Op don voorgrond dient bij de beoor deeling van ruik een maatregel te worden gesteld, dat het algemeen belang oorzaak on doei tij. j 1 Welnu, naar den schijn to oordcclen, heoft h©fc algemeen belang, dafc door be sparing van- kolen gediend wordt, het be sluit der spoorwegen ingegeven. Besparing van kolen schijnt het doel der getroffen regeling te wezen. Men verwacht van den maatregel een inkrimping van het reizigersaantal, althans sen mindere aanzwelling dan andere zo mers te zien geven. Zeer waarschijnlijk zal dat beoogde gevolg ook wel intreden. Maar het treft toch, dat, bij het bereiken yan het nagestreefde doel, de inperking van het kolengebruik, ook een ander doel jvordt geraakt. Wij zoggen niet, dat de spoorwegen daar op gemikt hebben. Alleen maar, dat het tevens bereikt wordt. Behalve het algemeen belang wordt ook heb financieel belang der Maatschappij ge diend. Stel, dat heb verkeer tot drie-vierden fcVOTdb ingeperkt, dan ontvangen toch do Maatschappijen 150 procent van den prijs, dien zij anders voor dat deel van het ver keer zouden ontvangen, hetwelk in het door ons aangenomen geval nog meer is dan zij in normaio gevallen voor hot ge heel© reizigersverkeer zouden ontvangen hebben. In icdor geval is de regeling or op aan gelegd, om do Maatschappijen schade loos to stellen voor do vermindering van het kolengebruik, voor de beperking van haar bedrijf ten gevolge van heb kolen- gebrek. Is het «m oen axioma, dat dio schade loosstelling dienb plaats to hebben Wanneer wij het spoorwegbedrijf verge lijken met andere bedrijven, dan blijkt wel, dat hier terdege gébruik wordt gemaakt van de monopolie-positie der Maatschap pijen. Wij misgunnen den aandeelhouders geen Winst, goeo flinke winsb zelfs, maar dien overeenkomstig óók niet heb risico van ongunstig© omstandigheden. Naar do uitkomsten te oordeelen, hebben deze crisistijden do spoorwegmaatschap pijen nog zoo zwaar niet getroifen en flo- reeren dj nog steeds goed. Meelij behoeft «r dus nog niet in het spel to zijn. Daarom zou, indien geen ander middel lot do buoogdo inperking van het verkeer leiden kam, hetgeen nog zeer te betwij felen vaXk in ieder geval een derde deel van de ontvangston uit reizigersverkeer aan con aoder doel dan do kas der Maat schappijen dienen ten goedo te komen. Als mh*lsfcer Lely, dio dezo nieuwo rege ling hoeft goedgekeurd, geëischb had, dafc do ingevoerde prijsverhoo^ng als bijdrago aan do Staatskas word afgestaan, dan zou men zich met do nieuwo regeling gemak kelijker kunnen verzoenen. Dan nog was do feitelijk© toestand do Invoering van een geweldig hoog© reisbc- iasting, met al de aadeelen en onbillijk heden van zulk een belasting. Bovendien zou do wijze, waarop zulk con belasting werd ingevoerd, weinig verdedig baar we* om. Maar don ware do toestand toch veel meer aannemelijk dan nu. Hot beul ware evenwel, dat een onderp weg gevonden werd om rob do veroischt© beperking te komen. ,,DE CONTRQIïdSUIl" schrijft s Toon destijds d© beide grooto spoorweg maatschappijen tofc een belangengemeen schap bevfoten, kwam bij zeer velen do vrees op, dab hèfc nu spoedig gedaan zou «ijn meb do paar tarieven in ons land, dio eenigsrins goedkoop mochten worden ge acht. Veel waren het er niet, maar er was toch een en ander tarief, dat, in vergelij king met Belgioen Ehiitschland, niet •chreeuwvud duur was. Maar do heeren in .Utrecht en Amsterdam verzekerden zoo plechtig hot tegendeel en beweerden, dat hun plan alleen was te moderniseeren en concurreerende treinen te laten uitvallen, dat werkelijk sommigen het geloofden, öederb kwam do eerste prijsvorhooging, ook voor abonné's, met liefst nog heb uit vallen van velé treinen, zoodab niet alleen meer betaald moest worden, doch men bo vendien voor die meerdere kosten minder gerief kreeg. En nu komt do tweed© ukaso: prijsver- hooging niet wegens hoogero bosten, maar om het reizen in den zomertijd to beperken. Een dergelijke anti-sociale maatregel is zelden genomen. Do „dagjes- menschen", voor wie eerst 20, nu nog 30 pCb. toeslag to veel is, mogen thuisblijven. Do rijko, op wiens reisbudget van weken lang badplaatsbezoek zulks slechts een minimaal item uitmaakt, kunnen hun vorstrooiing zoeken waar en zóó ze willen. Gevoelen Utrecht on Amsterdam niet, dafc ze het laatste restje sympathie van het publiek zoodoende verspelen? [Nadruk yerboden). r Zooals men weet,^ is kort geleden-do nieuwo of -vernieuwde Zegelwet door do Kamers aangenomen. Wij wenschen hieronder eenigo bepalingen der Zegelwet, zooals zij is aangenomen, onder de aandachb der lezers to brengen. Do beknoptheid, die wij daarbij in acht moeten nemen, weerhoudt ons van verge lijkingen van do oudo en de nieuwo wet en evenmin zullen wij de bepalingen aan geven, waarmee het gewon© publiek nieb direct t© maken heeft, in zooverre, dafc officieel© personen of bestuurscolleges en hun ambtenaren voor d© naleving hebben t© zorgen, n.l. dafc het zegelrecht voldaan wordb. Wij volgen nu do wet maar en stippen hier en daar iets aan. Dab do zcgelsfcempel op heb gezegeld papior noch aan do vóór- noch aan do achterzijde mag beschreven of beschadigd worden, is bekend. Is do onderteekenaar van ©en stuk zegelrecht verschuldigd, dan geldt dit ook als hij slechts een paraaf, het facsimile van handfceekening of paraaf of den afdruk van naam- of paraafstempel daarop ge steld heeft. Eén verklaring op een niet-gezegeld stuk, dafc degene, dio de verklaring afgeeft heb ongezegeldo door een gezegeld stuk zal vervangen, is nietig; in het algemeen is dab het geval méfc alle stukken, die op- gomaakb zijn in een vorm, die dienen moet om do Zegelwet t© ontduiken, en ontdui king wordfc natuurlijk gestraft. Kwam het nicfc zoo vaak voor, dafc ver zoekschriften als ongezegeld moeten wor den terzijde gelegd, dan zouden wij hier Jiiefc herhalen, dafc rechters, scheidsman nen, bestuurscolleges, ook waterschaps besturen, geen beschikking mogen nemen op eon 6tuk, dat aan hét zegelrecht onder worpen is, terwijl het niet of niet voldoen de is gezegeld. Stukken, dio gezegeld behoorden t© we zen, maar het nieb zijh, mogen niet door officieel© personen" of ambtenaren behan deld worden voordat heb zegelrecht is vol daan verzoekschriften en sollicitatiebrief ven vallen hieronder, Heb eegelrechb wordt in vel© gevallen, zooals bekend is, geregeld naar d© opper vlakte van het papier; dab is o.a. het ge val mot mededeelïngen van benoemingen door openbare lichamen, meb verzoekschrif ten en eollicitafiebrievenmet afschriften of uittreksels van akten van den burger lijken stand; meb bestekken, voorwaarden, kaarten en teekeningen, dio aan een akto van overeenkomst worden toegevoegd, en meb allo bewijzen van privaatrechtelijk© overeenkomsten, handelingen, verbintenis sen en verklaringen. Het gezegeld papier is verkrijgbaar in 5 formatenlo. Groot register ƒ2; 2o. Klein register f 1.50;- 3o. Gewoon papier e ƒ1; 4o. Half vel gewoon pa pier 0.50; Bo. Klein papier 0.30. Dezo bedragen wijken af van do tofc nu geldende. Voor elke 644 vierkant© centimeter "boveil de 1288 (hefc vel gewoon papier) wordt f 0.50 gerekend. Do sfcukkenr waarvoor een zegel van ƒ1 verplicht is worden uitgereikt en opgemaakt door officieel© personen. Hot zogel van 30 oonts i3 ver plicht voor: a. verzoekschriften; b. vol machten en machtigingen, dio niet voor een notaris zijn verledenc. vergunningen om op eens anders grond to jagen; d. akten van protest van non-acceptatie en van non-betaling van handelspapier; e. borderellen tot inschrijving in do regis ters der hypotheken en scheepsbowijzen. Voor andere stukken moefc gezegeld papier worden gebruikt van 50 cents. Is een stuk buitenlands opgemaakt en moefc het hier gezegeld worden dan geldt hefc tarief, dat voor hier opgemaakt© stuk ken gebruikelijk is. Van hefc zegelrecht naar do o-p pervla kfc© zijn o.a. vrijgesteld (zie art. 32): a. verzoekschriften om ver gunning voor handelingen, waarvoor vol gens wet of verordening vergunning noo- dig is ©f om regeling van d© bijdragen ten behoeve van minderjarigen armen en krankzinnigen; b. voor onvermogenden do stukken, die betrekking hebben op huwe lijk, voogdij, curateelo, meerderjarigver klaring en wettiging van natuurlijk© kin deren; c. do stukken, noodig voor hefc bekomen van pensioen door ambtenaren en onderwijzers, en dio voor hefc bekomen van weduwen- en woezenpensioen, mits do belanghebbend© (voor hefc laatste geval)) onvermogend is. Hetzelfde geldt voor hefc verkrijgen van uifckeeringen wegens per soonsverzekeringen, als dezo nieb meer bedragen dan 500 aan kapitaal of 2 per week aan renten; voor hefc geval van ziekte-verzekering wordfc do f 2 verhoogd tofc f 10. Aan een v a s fc r. c c h fc i a n 5 cents rijn onderworpen kwitmtii ë-n voor geldsommen en andere eenzijdig opge maakte stukken, waarbij d© ontvangst of overneming van gelden wordfc erkend of vermeld door of vanwego den sehuïJcischcr Deze kwitantiën rijn vrij, evenals nu, wan neer eij sommen betreffen beneden do 10 gulden, mits do sommen niet strek ken in mindering en afdoening van groo- tero bedragen. Men bedenke echter, dafc dit recht van 5 cents ook verschuldigd is voor ontduikiugsvormen, als bijv. do v er- klaring, dafc niets fee vorderen is, of een bericht of brief, dab hefc geld ontvangen is, end© schuld is afgedaan. Hetzelfde recht geldt voor onderfceeken- do declaraties en rekeningen, voor diplo ma's van lidmaatschap van of toegangs bewijzen voor sociëteiten en vereenigingen, natuurlijk als hefc bedrag 10 gld. of meer is. Voor do kwitantiën is oen recht van 5 cents verschuldigd voor eiken schuld- efechcrmen kan dus niet met 5 cents vol staan, als e e n i g personen op hetzelfde stuk verklaren het hun toekomend© ont vangen fee hebben, bijv. werklieden. Heb ben do onderteekonaars een gezamenlijk belang, bijv. firmanten, dan geldt do kwi tantie voor Óón stuk. Bfcrekb ©en tweede, enz. kwitantie om de ontvangst te verklaren van een bedrag, in mindering van een schuldvordering, Waarvoor reeds bij d© eerst© kwitantie zegelrecht is betaald, dan zijn d© volgende vrij maar ©4 k e fc o r m ij n v a n h u- r o n ojol r&nfcen wordt als een afzon derlijk© vordering aangemerkt. Aan een recht van SO cents zijn onderworpen akten van schuldbekentenis (geen effecten) en akten van borgtocht voor geldsommen. Do onderteefcnnaar ef, als dezo onfc- broekt, do uitgever van een ongezegelde kwitantie/ die gezegeld behoord© t© zijn wordt beboefc mot 100 gulden; degene, die zulk een stuk ontvangt, is verpliohfc, daarvan binnen een maand mededeeling to doen aan den ontvanger der registratie; laat hij dit aa, dan is hij zelf aansprakelijk voor de boete. Hoofdstuk IV loopt over stukken, dia door de bevoegd© autoriteit zijn afgegeven cn voor welker zegeling deze dus zorgt. BÜITEHI/AHDSCHE BERICHTEI. Te Wiener Neustadt heeft een ont ploffing plaats gehad in een fabriek van steriliseerapparaten. Dxio arbeidexa 'wer den gedood, drio zwaar en clrio licht gewond. In een pyrotechnischo fabriek in dezelf de plaats ontstond door onvoorzichtigheid ©en ontploffing, dio hefc geheel© gebouw vernielde, zoodat negen arbeiders gedood en vel© anderen min of moor ernstig ge kwetst werden. Dr. Adlor Ier dood veroordeeld. Dr„ Friedrich Adler, d© Weensche Bociaal-democraafc, dio den Oostenrijkschen minister-president graaf Sfcürgkh ver moord heeft is door do rechtbank te Wee- nen ter dood veroordeeld. In de motiroering van hefc vonnis wordt gezegd, dat hefc gerechtshof op grond van do bekentenis van beklaagde en om do ge tuigenverklaringen tofc do overtuiging van beklaagde's 8chuld was gekomen. Wat de beweegredenen tofc do daad be treft, heeft het gerechtshof do door be klaagd© ogegeven motieven als do juiste aangenomen. De verklaring der deskun digen liet geen twijfel omtrent do toe rekenbaarheid van beklaagde over. Het geval -van sluipmoord nam do rechtbank niet aan, daar beklaagde geen list had aangewend om zijn slachtoffer in eèn bij eonder moeilijken toestand to brengen. De verdediger verklaarde, dat hij zich bedenktijd wilde voorbehouden. Uifc nadere berichten over het doodvon nis, tegen Adler uitgesproken, blijkt, dafc hij tot den strop is veroordeeld. Toen Adler werd weggeleid, riep faq uit; „leve de revolutionaire internationale so ciaal-democratie 1" Een deel van het publiek {applaudisseerde bij deze kreet Do JczuTetcnwet in Saksen. Do „Köln. Ztg," verneemt uit Dresden, dafc de minister van ©eredienst, in antwoord op een interpellatie van nationaal-iiueralo zijde antwoordde, dafc do regeering in vol komen overeenstemming met den koning in den Bondsraad tegen do opheffing der «Tezuietenwet heeft gestemd. Ze staat op hefc standpunt-, dat paragraaf 56 van do Saksi sche grondwet, waarbij den Jezuïeten hefc verblijf in hefc koninkrijk Saksen is verbo den, onveranderd van kracht blijft. Dit standpunt wordt ook gedcslu door den mi nister van Justitie. Do Icrschc kwestio In hefc Lagerhuis heeft Uoyd George me- 4[egetieeW, dat <de regeering besloten heeft een coü venfcie b ij e-e-n fee roe pon, waaralle lor scha s.fcroo- vertegen vo>ordi|lg|d z ij n, ten einde een Ierscho oonsfcdtubie to ontworpen. Indien men daar fcob een verge lijk komt, zal de regeering een wetsont werp indienen om do conclusies der con ven feio fc© bekrachtigen Bodmond heeft uit naam der nationalis- i fcen dit voorstel gaawm aanvaard. Lonsdale heeft uit naam dei? Ulster-partij i gezegd, «Bat zij het voorstel aan hefc volk van Ulster zal voorleggen. In zijn verklaring over Ierscho kwestio zeido Lloyd George o. m. Alïe mislukte pogingen om dë lersche kwestie fco regelen hadden dit gemeejn, d'afc zij van d© Engel- scho regeering uitgingen. Het kabinet heeft daarom beslaten, de Ieren nu zelf uit "to noadigen met worsteilen te bomen. Tofc dusver is alle initiatief van Engeland en alle kritiek daarop van lertand uitgegaan. ZbodTa de Ieren echter zelf tegenover het vraagstuk staan, zullen zij de hinderpalen cti moeilijkheden goed zien. Do regeerirng ofcelfe voor, dafc Ierland op eigen hand zal trachten zijn regecringsvorm te vindon. Die proef is in Canada, Australië en Zuid-Afiï- ka> gelukt en spr. vermoedt dafc hefi ook in Ierland mogelijk zal' blijken. De ftecfimondaéfeen, O'Brienisten, de Unio nisten uit Ulster etn uifc hefc zuiden en de Sinn-Feiners euUcn er allen hun inzichten ten beste kunnen geven. Zooveel mogelijk zullen «Je afgevaardigden worden gekozen door hetAicliaam dat zij verfcogenw0oiviir.ca De- partijen dio genoegen nam cm rpet de conventie verbinden zich daardoor tofc nieta maar elk is gehouden zijn best te doen al'n Ier, als patriot en als man van ©er, om hefc geschil' tofc een oplossing te brengen. In dien een vergelijk wordt getroffen ovor den aard en den omvang der lersche ccrasfcituti© dan zal de regeering: alle stappen doen cfiö noodig zijn, om daaraan wetskrachfc t© ge ven. Lloyd George drong er op aan, dat dë vergaderingen der conventie geheim zullen zijn. De uitnoodigingen zullen binnenkort worden rondgezonden. De regeering beseft, dat een vergelijk hefc brengen van den oorlog tot een goed einde ten zeerste zal begunstigen; zij ontvangt voor die meenkig van verschillende zijden tal van bewijzen. D© Ieren zijn hartstochtelijk vrijheidlie vend en wij willen hen zien scharen aan dó zijde der geallieerden en wij willen niet dat zij verdeeld blijven door tegenstrijdige gevoelens. Redmond herinnerde, dat drie achtereen volgende regeeringen, vier mislukte pogin gen hebben gedaan om een schikking tofc stand t© brengen Heb voorstel van nu opent echter geheel nieuwe gezichtspunten. Spr was overtuigd, dat elk© lersche groep gaarno aan de conventie zou deelnemen. Lonsdale, die uifc naam der Ulsterparti] het woord voorde, zei: Hefc heel© voorstel zal hefc volk in Ulster worden voorgelegd met de vermaning, hefc nauwgezet na te gaan. Do mensehen in Usfcer zullen zicb dloor dezelfde vaderlandslieveride drijfvee- ren laten leiden, als hen steeds hebben ge leid. Ofschoon hij er niet het volle vertrou wen in heeft, dafc de comventi© het aan gewezen doel zal verwezenlijken, zuilen hijj cn zijn medestanders niet de verantwoor delijkheid op zich laden van de deur voor dloz© poging in het. slot te werpen William Obrien toonde zich wel rast hét voorstel ingenomen, maar waarschuw»*©, de regeering, d'rt e-r groote moeilijkheden to overwinnen zijn bij do verkiv - a be- •cceming van oe conventie. Vraag: Iemand in vast© betrekking ontvangt zijn 6alaris per week. Nu hij zes weken riek is geweest, heeft nu zijn pa- .troon hefc recht zijn salaris tijdens zijn ziekte in te houden? Antwoord: Hefc loon gaat bij riekte een betrekkelijk korten tijd door, bijv. één of enkel© weken De patroon mag dutf niet alles inhouden. Vraag: Ik heb onaangenaamheden met mijn mevrouw gehad, waarna zij mij tegen 1 Mei mpn dienrt heeft opgezegd. Natuurlijk moest ik eerst heb huis schoonmaken, waar» voor zij mij niets gaf; maar bovendien hield zij mijn Nieuwjaar af. Heeft: zjj <kïar rccht opt Anfcwoo-rd: Ja. Wrj ontvangen herhaaldelijk vragen m werk hand met de vermoedelijk© Taiftsceneering van brandstoffen. Sommige er van toorten het verlangen om er iets meer van te we ten, anderen verraden een zucht tot) criÜek op de brandstoffencommissie of de door haar vermoedelijk te nemen maaÉrogehm. In hefc stadium van voorbereiding waariy de zaak thans verkeert» houden wij er óns liever buiten. Verlangt men inirchtmneiiv laat men zich dan wenden tot de Commissie eelf, die zitting houdt in hefi gebouw d*r Gas fabriek op de Hooigracht, Inzake de Vraag omtrent een Vereen!* ging, welke onpartijdig advies geeft over do waarde van èen verzameling postz?gels, in hoofdzaak ongesorteerd, en at dio Yer- ©eni'ging, eventueel tegen provisie, ook postzegels fc© gelde ma-akfe, zij gemeld, dat wanneer de 6tellor der Vraag ©en lief dadig doel op hefc oog heeft maar enkel in dit ge.val iemand hem ae-er waar schijnlijk van dienst kan zijn Vervoegt hij rich fcusschen negen en vier uren bij onzo Redactie, dan zal dezo hem naam en adres van dien persoon geven. Roman naar het Xtaliaansck van GRAZIA DELEDDA, |4) Hij hoopte en was bijna zeker, dat hij eens ge lukkig zou zijn. Do zuster van den pastoor is een errlijko dame, dacht hij. Zij zal me het geld wel geven en met een kleinen interest tevreden zijn. [Wo zullen de schuld aan dp Bank afbetalen; <Jom Zua zal met den tijd wel dood gaan, dan leun non w^-oneo zaken heel aardig in orde bren- jgOIL Rn hij reed maar steed9 door. - Plotseling stond zijn kleine paardjo stil, on hief ziju kop op. Aan 'fc zadel hing Paulu's knapzak, met roode en witto bloemen, dio wel hit een oud stuk draperie geknipt schoen. Ach ter een nraur kwam, rechts van den groo'.en, etoffigen, slecht onderhouden neg, een klein pad te voorschijn; twee grooto, door de halfrijpe Jbramen, roodachtige struiken, slóten den door-, gang af. „Jo hebt gelijk/' zei Paula hardop, den kdp van het verstandige dier streelcnd, „Hot is he ter hior door ie gaan. Het paadje is slecht, maar l&r is minder stof en meer schaduw." En hij liet het paard gaan, dat heel voorzich tig tusschcn de tweo struiken doorstapte. Het slecht gebaande wegje kronkeldo langs 4o groote vallei. De rose-oraDje-kleur van den '■onsopgang verlichte zacht hot pad, dat als een fituk oorspronkelijk natuurschoon nog niet be- ■ocdeld was door mcnsckelijke voetstappen. De .▼a ei was geheel in graniet gegraven; rotsmu- *en, wonderb'jkc gebouwen, natuurlijke kolom en, apels steenen, dio^op vóórhistorische mo numenten geleken, kwamen hier en daar tc voorschijn, nog eohilderachtiger door liet gcocü van do boschjes, waardoor zij omringd waren. Een stroompje, welks bedeling van lichtgrijs graniet was, vloeide langs bloeiende oleanders, dio tusschcn de glad geworden rotsen, in groot© stccnen potten geplanfc schenen^ in do diepte van do vallei, Do laurier, met zijn glimmende bladeren, de haagappel, de mirt met zijn zwarte vrucht, het welriekondo joneverboompj'e^ de frisscho shruL- ken van do pioenroos en de zeldzaamste plan ten van do Sardijnsche flora, bedekten do heelü vallei, omringden de rotsen, klommen tot op de hoogsto toppen. Witto en blauwe bergen, enkele nog gesluierd door hangende nevels, die do weerkaatsing van de morgenschemering goud- rose kleurde, sloten den horizon af. Heel in de verte, aan den voet van den bc» boschtea berg, waaruit do vallei rechtstreeks afdaalde, bespeurde meiv nog het dorp, zwart ©q wit tusschcn het groen van de boschjes, cn verder, in een grijsachtig© kom, zag men do ru— inon ram een ander dorpje, waarvan de inwo ners, volgens een legende, allen gestorven wa ren gedurende een geheimzinnige epidemio of' dooi do inwoners van het naburig© dorp ge dood, om hun eigen grondbezit te rorgrootcn* Eaulu voelde do poczie van den morgen cft d© schoonheid van die plek. Sedert langen tijd had hij zich nirt zoo viool ijk en gclnkkig Meld; het was hem ©f hij weer jong was ge worden, loen hij van huis ging, vroolijk cn on-- bezorgd als een vogel, en de vreugdo opzocht ■onder aan de- toekomst te denken. Nu en dan zong hij zelfs, cn zijn frissche cn zachlo stem, «L -die van een vrouw, klonk in de stilte van het/ jpad; hot paard bewoog een oor alsof de onge- i wono vroolijkheid van zijn meester hem bin- derde. Maar Paulu 6pootdn hem aan en ging door met neuriën Ja^ hy was vröplyk; de ge dachte aan 'Anncsa, de -hoop het geld te mogen, vinden, do schoonheid van den morgen, wond den hom op. Naar den duivel allo treurigo her inneringen en de treurigo figuren, vooral die van oom Zua, en die van don deurwaarder met rijn paperassenl .En hij reed maar steeds door, Hij daalde- CU steeg, do heelo vallei door; hij passeerde een kleine hoogvlakte, kwam terecht in een dorp, hield stil bij een herberg om eten te' geven aan zijn paard. Hij was vqn plan dadelijk weer te vertrokken; maar hij werd kerkend door eed vrouw, dio onmiddellijk naav Pietro Corbu ging, een rijken grondbezitter, ora hem te waar» schuwen, dat Paulu Declierchi afgestegen was in do herberg .van vrouw Zana, do weduwo van den brigadier. Don Pietro Qorbu kwam dade lijk naar do weduwe Zana en zoodra hij Paulu zag, gooide hij hem allerlei vloeken naar het kjoofd, omdat hij niet dadelijk bjj hem aan huis was} gekomen, js dan de pest in mijn huis «Sedert wan neer gaat Paulu Declierchi naafflict logement in plaats van naar het huis van zyn vrienden?'-' Paulu had al vroeger geld lalccn gevraagd van don Pcu, die het natuurlijk geweigerd had. ay yroeg geld tcc leen aan al zijn kennissen, manr hij herhaalde de vraag niet, als zij het weigerden, en hij was er kwaad om. Toch deed hij nu alsof hij don Peu met plezier zag, maakte ii'em duizend complimenten; maar hij wilde niet niet-hem meegaan. „Ik heb haast," zei hij, „Be blijf maar Pén eogenblik. Ik ga flaar het feest yan St.-Isidq- <0r> „Het ïccs't ïs pas overmorgen, ÏTq blijft hier 'den collecten dag, op 't woord van Peu Corbu 1" „Zweer niet. Ik blijf niet hier/' antwoord'Ie Rffulp, maar hij-hleof wol. Don Peu was een van 'die Sardijnsche edelen, die er niet tegeh opzien fiTond te bewerken sla het noodig is, maar dié meestal een lui leven leiden, op con vriend of een gast wachtend, die met hem drinken cn kletson zal. Hij hield Paulu vast al» een prooi, voerdo hem rond door het dorp, van de eene kroeg naar do andere. Zij dronken veel en Pau la bleef vroolijk en begon allerlei grapjes (o ver tellen. Hjj zei, dat zijn zaken heel goed gin- gpo, en dat de oude, zieke man hem al zijn pa pier cn geld had toevertrouwd, cn dat hij het naar zijn goedvinden mocht gebruiken. „Kijk," zei hij, en wees op zijn kostuum van heel fijne EngcLscho 6tof, maar van slcChlort sni^ „dit pak heeft oom Zua mo gegeven, of liever, hij gaf me honderd lire om een kostuum t© koopen.,J 0Jelui hebt heel verstandig gedaan om dien man in huis te nemen," zei don Peu, de stof van zijn jas betastend. „Per slot van rekening houdt jelui ook van 'hem; als hij In een andere farmlio terecht was gekomen, zouden ze hem vevenocrd hebben! Zana, met do grooto oogen, fcrvmg ens nog één flesch van dio muscaat." Zana, een mooie weduwe, met groote, zwarte oogen, verliet do toonbank van haar winkeltje» waarin do moest uiteeDloopende individuen op gehoopt waren», cn ging naar den achterwinkel, waar de Iweo vrienden een toevlucht hadden gezoebt. Deze eclilorwinkeU die zijn licht kreeg door een raampje in het rieten dak, diendo ook als eetkamer: er was een eigenaardige tablo d'höte, met oen mand vol van dat harde, Sardijnsche brood, het zg. „muziekpapier", cn con 6tuk bedorven kaas. waarin vele kleine wilto wormp jes sprongen, dio heel vroolijk en guitig leken. Op de geverfde wanden ontbraken do kalen ders en vrome plaatjes niet. Een vergroote fo- ipgrafio sJ.eldo eh dikken op yrccdzamen kara- hinicr voor. „Zana, storronöögon" zei don Peu, lerwijl 'de weduwe - srnstig en deftig den wijn inschonk. „deze edelman hier, zie je, dezo riuder, is we duwnaar en zoekt troost. Jij ook, naar ik gp- hoord heb; kimt jelui elkaar niet troosten?" „Gekke don Peu," antwoordde <i> weduwe, stijf, „als het niet om den aan den gast ver- schuldigden eerbied was, zou ib een leelijk ant* vroord geven." „Laat hem maar praten, weduwvrouwtje," zei Paulu. Do weduwe zag toch den weduwnaar aan; hij had haar al aangekeken. „Wat-^zal ik u zeggen, ze hadden allebei een paar mooie oogen, en dc mooie oogen zijn er om elkaar aan te kijken, al hebben zo vroeger veel tranen vergoten op het graf van dierbaro per sonen." Zana bleef nog even bij haar klanten en keer de daarna naar haar winkeltje terug, waar eoD jongetje om een stuiver nachtlichtjes vroeg. Paulu, waarom wist hij zolf niet, was treurig geworden. Tot op dat oogenblik was hij als ou der suggestie geweest, en hij me end o inder daad, dat zijn zaken hcol goed gingen, en dat de h»nderd lire, die hij in zijn zak had. niet van dien goödigen en onnoczelcn priester Virdis ge leend waren. Maar door fle schaduw, dio lang zamerhand in den achterwinkel donkerder werd, zag hij als in een droom enkel® sombere figuren; het gezicht van den deurvnvardor kwam. wild en zwart tc voorschijn, aohtcr do lijkklcu» rigo figuur van den ©uden, zieken man „Zij is nog een aardig vrouwtje," zei don Peu, naar do weduwe wijzend, „en zij heeft geld, zeg gen zo. En men zegtik beweer niets maar zo zeggendrink toch, Paulu Dechcr» chi, wat zit je to peinzen?" „Ik drink niet meor; wat zeggen zo dan?" „Je moet drinken, hoe heb ik het nou met je? Ha, jo wil weten wat zo zeggen. Ik kan iiot hier niet yertellen*. de brigadier luistert naar •na, ha! ha! Goeden dag! QVordMrerv.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1917 | | pagina 5