wo. rrszB.
Pogingen tot vrede met en
de revolutie in Rusland.
Ingezonden
SPORT.
Vragen en Antwoorden.
COÜSÜH &aGBTAÖ, Dinsdag 17 Apriï.
Tweede Blad.
Anno 1917.
x
De pogingen, om vrede met Rusland te
üjjjrén, worden door de pers der Centralen
«jterk gesteund. Ook de sooialisten der meer
derheid probeeren hun Russische geestver
wanten gunstig te stemmen, door bewon
dering uit te spreken voor hun strijd en te
hopen, dat de zege der vrgheid in het land
.Van het tsarisme binnenkort aan de lijdende
jbjevolkïng den vrede moge brengen.
Maar onderwijl hebben de vertrouwens
mannen van het Rgnsche district moties aan
genomen ten .gunste van landsverdediging en
goedkeuring der oorlogscredieten.
Do Italiaansche pers beschouwt het voor
stel van Oostenrijk als een poging om
Rusland er toe te brengen zijn bondgeno
ten te verraden. Het wordt ook oen poging
genoemd om een eind aan den oorlog te
maken door te speouleeren op de naïveteit
flor jonge democratie, want Oostenrijk kan
geen meerdere kracht ten toon spreiden.
Alleen met. de hoop op een spoedigen vrede
Is het volk rustig te houden. Als het leger
niet zoo geheel onder Duitsch toezicht^iond,
Boa Oostenrijk er misschien tot eiken prijs
■Wel een eind aan maken.
Ook Turkjje zou vrede verlangen.
Er is daarom veel belangstelling vcor het
(Optreden der socialisten. Al hun doen en
laten wordt in de Duitsche pers gemeld.
De Russische socialisten der uiterste lin
kerzijde, die een groot aandeel hebben ge
had in de bijeenkomsten te Zimmerwald 'en
Kienthal, die altijd een onmiddellijken wa
penstilstand hebben gevraagd, heeft men zelfs
door Duitsohland naar Stockholm laten gaan.
t)it heeft nog ontstemming veroorzaakt bij
'de andere Russische socialisten in Rusland,
'die het afkeuren, dat hulp van Duitschland
id aanvaard. De Duitschers hebben gezegd,
'dat Frankrijk en Engeland den doorgang
weigerden, maar dit is niet waar. Lenine
koos dezen weg, wijl die de kortste was.
Uit Italië is de socialistische pacifist
Morgari door Italiaansche socialisten naar
Petrograd afgevaardigd. De „Temps" ziet
er een reden "tot bezorgdheid in.
Lenine is een zoo verwoed tegenstander
van de Russische regeering, dat hij Kerinsky
voor verrader uitschelt en Tseidsehe voor
lemaud, die al een heel eind in de richting
1b» Tseidsohe, die nog wel do hoop en troost
is van de socialisten der meerderheid in
Diritschland.
Da „Cörriere della Sera' verneemt uit
Potrograd, dat 20 April afgevaardigden van
alle Russische legers te Minsk tot een groote
vergadering samenkomen om te sproken over
de verwarde verhouding tusschen den arbei
ders- en. soldatenraad eener-, de voorloopige
regoering anderzijds. Verder staan op het
program de vraag naar bijeenroeping#van
de constituante, herziening van den staats
vorm en de kwestie van oorlog of vrede.
Het is tusschen de regeering en den
raad van afgevaardigden van arbeiders en
soldaten nog niet in orde. Inmiddels gaat
de regeering kalm door maatregelen te ne
men. Zoo zijn de jachten van den tsaar in
beslag genomen en worden veranderd in
hospitaalschepen voor het opnemen van zieke
matrozen. Ook grootvorst Nicolaas, eerst nog
wel, tot opperbevelhebber benoemd, zal niet
vi ij bljjven van een vervolging door de re-
jgcoring.
De „Köln. Ztg." verneemt uit Kopenhagen,
dat volgons berichten uit Petrograd, do voor
lopige regeering besloten heeft, den vrce-
'geron Russisohen opperbevelhebber, groot
vorst Nikolaas Nikolajewitsj, vcor 'n krijgs
raad te brengen, omdat hij als opperbevel
hebber van het Russische leger, verantwoor-
'deljjk is voor do zware nederlaag, die dit
leger in 1915 aan de Masoerisohe meren
heeft geleden.
In Finland sohijnt thans de eisch te wor
de» algeheele losmaking van Rusland, een
Volledige zelfstandigheid.
Oe Centralen en Amerika.
Dc eerste vlootconfmrenti e
iusBöhon Engeland, Frankrijk
eodeVereenigde Staten i8
gehouden. Versöhllileaide maatregelen zou
den daar zijn genomen. Nog steeds wor
den meerdere besluiten genomen in ver
band tot den oorlog. Het Huis van Af
gevaardigden heeft een wetsontwerp be
treffende de oorlagsinkromstenbelasting
aangenomen.
De financieèle commissie uit den Senaat
heeft het wetsontwerp op heb oorlogscrediet
van zeven milliard dollar goedgekeurd.
T u r k ij e heeft doen blijken, dat het
met Amerika de vredelie^
vende b e t r e.k k i n g e n af
breekt. Te Ivo nsfcan bi nopel is het
Amerikaansche wachtschip Scorpion"
geïnterneerd. Het schip was een termijn
varn 24 uur gesteld om de haven te verla
ten. De Scorpion" kon evénwel niet
vertrekken, dientengevolge werd gehan
deld ♦overeenkomstig do bepalingen van
do Haagsche Oonvetntie.
Dit wachtschip is bewapend met vier
zespond1?rs en bemand met 30 koppen.
Het vliegerkorps, dat men verwacht
dat de Vereenigde Staten naar Europa zal
zenden, zou zeer groot .worden. Er zou
den maatregelee worden genomen om vijf
duizend vliegers to oefenen.
Uit Genève wordt gemeld, dat maarschalk
J o f f r e - reeds heel spoedig naar Ame
rika zal gaan om daar de troepen te or-
ganiseeren. De Fransche regeering zou Vi-
viani hebbeu aangezocht Joffre te vergezel
len, maar deze heeft nog geen beslissing ge
nomen.
Een voorzorgsmaatregel, die getroffen is,
is een bevel van' minister Daniels om alle
draadlooze stations, die niet onder controle
der 'regeering slaan, te ontmantelen om ze
tijdens den oorlog buiten gebruik te stellen.
Roosevelt blijft werkzaam voor de vor
ming van een voor het westelijk front be
stemde weermacht. Hjj heeft aan de voor
zitters der militaire commissies van Senaat
en Huis van Afgevaardigden een brief ge-
schreven,-waarin hij voorstelt den president
te machtigen een vrijwillige strijdmacht on
der de wapens te roepen voor drie jaren of
voor den duur van den oorlog. Roosevelt zal
dan een divisie infanterie op de been brengen
met ruiterij, -artillerie, genie en luchtscheep-
vaarLafdeeling, die binnen 2 tot 3 maanden
gereed kan zgn voor vertrek naar Frankrijk.
Wilson zelf heeft een oproep tot de ge-
heele natie gericht. Hij drukt zijn landge-
nodtcn op het hart geen oorlogswinst te ma
ken. O.m. lezen we in dat stuk:
„Tot de tusschenpersonen in- den handel
zeg ik: dat is voor u een gelegenheid om
Ifblanglooze diensten te bewijzen. De oogen
van hot land zullen op u gevestigd zijn; het
land verwacht, dat gij evenals alle anderen
van do gewone winsten zult afstand doen en
do verzending van allerhande waren, maar
Vooral voedingsmiddelen, haastig in orde zult
brengen. Tot hen, die zorgen voor het spoor
wegverkeer zeg ik, dat op hen de groote
verantwoordelijkheid rust om te zorgen, dat
deze slagaderen van het leven des lands niet
verstopt raken noch verslappen. Laat me
den kooplieden de leuze voorhouden: kleine
j vinster, en vlotte zaken, en den scheeps
bouwers inprenten, dat het leven en de oor-
log van hen afhangen.
Levensmiddelen en oor'ogsbenoodigdhed?»
moeten over zee vervoerd worden, ongeacht
hoeveel schepen in den grond worden ge
boord. Deze verliezen moeten- onmiddellijk
worden aangevuld. Tot de mijnwerkers zeg
ik, dat* indien zij verslappen in den arbeid
of tekortschieten, legers en staatslieden
machteloos slaan. Tot de nuiri.tiefaorikanten
zeg ik: de natie verwacht, (lat snel en de
gelijk werk zal worden geleverd en tot hun
arbeiders, dat iedereen op hen rekent, die
zijn land en" zijn vrijheid liefheeft."
Ten slotte doet Wilson een beroep op al
len om zuinig te zijn en alle buitensporigheid
te vermijden.
Er is ook nog iets bekend van Araerika's
houding ten opzichte van de bekende con
ventie van Londen, waar de geallieerden
besloten geen afzonderlijken vrede te sluiten.
Daarbij sluiten de Vereenigdé Staten zich
niet aan, maar ze zullen meedoen tot de
overwinning op de Centralen is bevochten.
Practisch is er dus geen verschil.
Mexico zal, naar Reuter meldt, neu
traal blijven? President Carrpnza heeft
dit in een boodschapaan het nieuwgekoze»
congres meegedeeld.
Uit Zuid-Amerika tarnen ook
weer veel berichten. Het Argentijn.soke
zeilschip „Monteprotcgitlo" i6 in den
grond geboord nabij de Europeesöhe kust.
Men verwacht, dat thains in Argentinië
'spoedig de beslissing zal vallen over het
in beslag nemen der Duitsohe schepen.
Manifestaties ten gunste va» de Entente
zijn aan de orde van den dag.
Een teeken van de heerschende verhitte- i
ring is wel, dat te Buerios Ayres aan- I
vallen op Duitschèrè zijn gedaan. Er is op
hen geschoten, er zijn er gedood en het I
Duitsche gezantschapsgebouw en
het consulaat zijn in brand ge sto
ic e n.
In Brazilië is de in beslagneming gelast.
De Duitsche bemanningen zullen door
Braizilinansoho worden vervamgen. Er
liggen 45. schepen met te zamen 235.591
ton en verder nog vier Oosten rijksche
schepen met 18.604 ton.
De -Brazilia-ansohe pers voert een krach
tige campagne voor ee,n zieh-aanshiiten bij
de Vereenigde Staten. Ze eisohen een
spoedig bijeenbrengen van een fNiike
krijgsmacht in de staten Rio Grande,
Parana en Santa Catarina, waar de mees
te Duitsoliers wonen. Men schat 50.000
Uruguay zou ree cis gemobiliseerd" hebben
en. de grenzen gesloten om de Duitschers
niet in het lancl te krijgen.
Haast zou men danken, dat het pleat
reeds beslist is, waar de „Agencia Ame
ricana" •uifc Rio de Janeiro verneemt, dat
de in Brazilië wonende Portugeesche re
servisten met goedvinden van het Lissa
bon sohe gouvernement in het Braziliaan-
sdhe leger zullen worden ingelijfd.
KUNST, LETTEREN ENZ.
IJlt de Tooncelwereld.
Cor van der Lugt Melsert is horstellende
Hij moet nog zijn kamer houden, maar zal
spoedig voor een poosje naar Doorni ver
trekken
Adolf Engors zal het volgend seizoen, ver
bonden zijn aan de N.V. ,,Het Toonepl",
waar hij ook vroeger reeds optrad.
Anton van Zuylen gaat na een verbintenis
van zeventien jaar ,,Het Rotterdamsch
Tooncelgozclschap'verlaten.
Phil. la Chapelle behoort tot die leden
van „Die Haghe-Spelers", die na ophef
fing van dit gezelschap naar de K.V. „Het
Nederlandsch Tooncel" overgaan.
Ons bericht over de leiding van „Die
Haghe:Spelers" na 1 Mei behoeft eenige
verbetoring. De dames en heeren van het
gezelschap kozen den heer Brandenburg als
verantwoordelijk leider van „Die Haglic-
Spelers", met als hulp in de administra
tie Dirk Verbeek. Daarnaast als „regie-
raad" Cor v. d. Lugt Melsert, Herman
Schwab en Cor Ruijs. Omdat de beide eer
sten ziek zijn, zullen Van Gasteren en His-
sink zoolang hun plaats innemen.
Verder is de heer Brandenburg, hoewel
hij als hoofdbestuurder der Tooneelkun-
tenaars-Verëeniging de leiding had bij de
besprekingen en onderhandelingen, als
privé persoon tot leider gekozen.
Weer een Bal?
Geachte Redactie!
Sta mjj toe, heb volgende te vragen:
Zijn er nu nog niet genoeg pretjes, in 't
bijzonder bals, geweest, al hebt gij ze
wat ik "prijs verzwegen?0
Zou er werkeljjk nu nog deelneming ge
noeg zgn voor een balavond op o Mei in
den Foyer, nota bene te beginnen om zeven
uren, om nog maar met geweld uren „in
avondtoilet" te kunnen dansen?
Ligt het soms in het voornemen daar
vóór negenen nog warme spijzen of na dien
tijd brood, enz., enz. te gebruiken?
Zijn de menschen jongelui zijn toch
ook menschen er nu nóg niet van door
drongen, dat 'zulke festijnen thans uit .den
fc.ooze zijn, nu velen haast honger lijden, ve
len althans niet genoeg te eten Hebben?
Voelt men nog "niet den ernst der tijden?
Is zoo'u bal tot iets nut?
't Kan nu nog v.ooi'komen worden!
Dank u.
Gemobiliseerde.
Vail zaaien en poten.
Geachte Redactie
Ondergetekende en nog een kleiuc hon
derd funderen b.ehooren tob de gelukkigen,
die in dezen drukkenden tijd in staat ge
steld zijn, om hun eigen groenten to kwee
ken, door de Maatschappij tot Nut van 't
Algemeen. Nu konden wij verschenen Zar-
terdag een aait vang maken om te gaan
zaaien. Maar wait een bittere teleurstel
ling Wij zouden die tuintjes gaspit en wèl
krijgen. En nu komen wij tot de conclusie,
dat de graszoden in groote plakken zijn
omgekeerd. Schande noem ik het van ar
beiders, om voor goed geld zulk werk af
te leveren; schande ook voor deu opzich
ter, eon vakman, om zulk prulwerk te la
ten doen.
Meteen neem ik de gelegenheid te baat
om ail mijn droeven lotgenooten toe te
roepen - Zaait of poot zóó niet; want over
eenige weken is het dan weer grasland
Hoe moeilijk nir ook, het moet eerst op
hieuw geheel omgewerkt worden- en de
graszoden raoebon naar cte diepte gewerkt.
Met beleefden dank voor de plaatsing.
A. VROLIJK.
Wedstrijdverslag.
„Vitesse",,D. T. V.", 42.
Vitesse" moet het zonder De Nooy
stellen, maar door het overrompelend op
treden van Knappert—Weidiner heeft de
nieuwe verdediging geen kans zijn hecht
heid te laten beproeven. Uit de begin worp
maakt Knappert het eerste punt, dra ge
volgd dk>or het tweede. De gasten staan
paf en hebben er niet van terug. Het
gladde veld speelt hun leelijke parten.
Als zij er langzamerhand aan gewennen,
laten zij, evenals onze stadgenooten, mooi
eerste klasse-spel zien. Deze blijven in de
meerderheid en voeren dien stand op tot
30.
Uit goed gespeelde aanvallen maakt een
,,D. T. V."-daime een mooi tegenpunt. De
gasten geven steeds beter partij en het
middenvak brengt bij beide ploegen prach
tig door. De aanvallen falen echter. Voor
rust weten do blauw-witten nog eenmaal
den korf te vinden. 41.
Na hervatting pakken de Amsterdam
mers flink aan. 't Spel verplaatst zich
snel. Beider aam allen trachten tevergeefs
te doelpunten. De „Vitesse"-invaller, ge
vaarlijk ctoeler, wordt streng bewolkt,
zijn medespeler is gevaarloos. De ,,D T.
V."-aanval vergeet vaak de speelsters,
maar krijgt veel vrije kaneen, waaruit even
voor eindie het tweede punt komt. Te wei
nig tijd is ♦over om in den stand nog ver
andering te brengen.
Wiel rijden.
LEIDSCHE SPORTVEREENIGING.
Zondag werd door de Leidsche Sport
vereniging een 125 K.M.-tocht gehouden,
route Leiden, Gouda, Schoonhoven, Rot
terdam en'terug over Den Haag. Te 10
uur vertrokken 33 rijders, waarvan de eer
ste club reeds te 3.55 's namiddags aankwa
men. Het waren die heeren Van Daan, Ger
ritsen, Paris, Stouten en Straatman. Te
zes uur waren er 2-1 binnen, zoodat er 9
afvielen. Aan hen. die die rit binnen den
vastgesteldon tijd hadden afgelegd; werd
eon zilveren medaille uitgereikt.
Geveilde Perceeien.
Gehouden vorkooping in het Notarishuis
aan „Den Burcht" to Leiden, op Zaterdag
14 April 1917, ten ovefstaan van den Notaris
plaatsvervanger P. H. Romein.
Het winkelhuis met tuin, Rapenburg 88,
in bod f 7300, kooper de heer L. J. van Son
deren qq., voor f 7805. Het huis, aldaar, No.
80, in bod f 3000, kooper de heer N. Duk qq.,
voor f 3001. Het huis, Boorumarkt 9, in bod
f 4220, kooper de heer J. H. Sundermeyer.
Het huis, Oostdwarsgracht 4, in bod f 920,
kooper de lieer D. J. O. Speet qq., voor f 930.
2. .Thr. M. B. W. Des Tombe, Notaris1 te
Leiden. Het Heerenhuis, Steénschuur No. 14.
in bod f 8500, kooper de heer M. E. Groene-
wegen qq., voor f 8525.
Vraag: Is liet waar, dat in de vergadering
van bet kiescollege in de Pieterskerk j.l. Vrij
dag is verzocht om geheimhouding van het
daar verhandelde: een stemming, zonder méér?
"Werd daar dan een „werk der duisternis" ver
richt? Mogen de Herv. Gem., en buitenstaanders
niet weten hoe daar gestemd wordt, of komen
de finesses nu in het „Predikbeurtenblad", nu
uw blad er, helaas, over zweeg? Is het waar,
dat alle drie nu op het drietal geplaatsten
„ethisch" zijn? Wie waren nog meer aanbevo
len en door wie?
Antwoord. Het is waar, dat verzocht
werd £ben mededeelingen uit deze besloten ver
gadering te doen. Er werd, voor zoover ons be
kend, verricht het werk lor samenstelling van
een drietal ter beroeping van een predikant bij
de Ned.-Herv. Gein., Ier vervulling der nog
steeds bestaande vacature-ds. K. W. Vethake,
welk werk geschiedde bij spaarzaam gaslicht
Wacht de verschijning van het door u genoem
de blad af. Het „Leidsch Dagblad" zweeg, om
dat liet dezen keer geen slemmencijfers wilde
vermelden na een verzoek aan de vergaderden,
om ze niemand te zeggen, al had hef ons hoege
naamd geen moeite gekost er achter te komen,
daar men zo ons zelfs aanbood! Do drie van het
drietal waren aaubevolon door de gematigd-or
thodoxe kiesvereeiiiging „De Ned.-Herv. Kerk".
Er waren.Maar .neen, méér zeggen wij
fatsoenshalve niet. Wilt u over een en ander in
gelicht worden, breng dan oen bezoek aan dr.
Ploov, Stadhouderslaan, of aan dr. Locher.
Schelpenkade, resp. secretarU on voorzitter van
den Kerkeraad, of aan beiden; zij wonen tot nu
toe niet ver van elkaar!
Vraag: Ik beu pas 17 jaar, ben op het
gymnasium, 3de klasse. Wat zou nu het ver
standigst wezen, mij op te geven voor het
reservekader of gewoon voor mijn nummer -
opkomen? Ik dacht n.l., als ik mjj opgeef
voor liet reservekader moet ik toch dadelijk
opkomen, dus raakt geheel uit mijn studie,
terwijl, als ik voor mpn nummer opkom, ik
nog een aardig poosje den tijd heb, mis
schien is dan de oorlog wet' afgeloopen. "Mijn
oudere broeder is van lichting- 1918.
Antwoord: Gaat u daar eens over pra
ten op het bureau van den garnizoenscom
mandant alhier.
Vraag: Op welke <la«:en wordt op het
Volkshuis rechtskundig advies gegeven en is
dit gratis?
Antwoord: 's Woensdag, des avonds
van 9 tot 10 uren. De adviezen worden gratis
verstrekt, doch uitsluitend aan on- en min
vermogenden
Vraag: Wanneer men in rechtzaken vóór
of tegen een beschuldigde moet getuigen,
kan men er dan toe gedwongen worden een
een eed af te leggen, bijv. als de kanton
rechter dat noodzakelijk vindt?
Antwoord: Tot veer kort was men
daartoe verplicht, indien men althans niet
tot de Doopsgezinde Kerk behoorde, in welk
geval men met een belofte kon volstaan. Na
invoering van de Eedswet kan men er van
worden vrijgesteld, wanneer men schriftelijk
wenscht te verklaren er gemoed-bezwaren
tegen te hebben. Er zijn enkele formaliteiten
aan verbonden.
Vraag: Kan men op grond van kinder-
derloosheid echtscheiding bekomen?
Antwoord: Neen.
Vraag: Ik ben van lichting 1917 (mi
litie) ingedeeld bij de 1ste Comp. wielrij
ders, garnizoen Nieuwersluis. Zou u mjj ook
kunnen zoggen, wanneer en waar ik inge
deeld wordti
Antwoord: Het is nog onbekend, wel
ken datum de 1ste Compagnie wielrijders
opkomt, doch de indeeling'zal yyel wezen te
Rotterdam en de bestemming of het irarm-
zoen Gouda.
FEUILLETON.
Bok ter Stiilfried.
Roman naar het Duitsch van
DORA Dü'NCKER.
16)
En de jongen had luchtkasteelen gebouwd,
<dat het zoo n anrd bad. Hij wilde een fabriek
©priobtoQ, driemaal zoo groot als die der
Frerli-iiskireh's, wilde de heclc wereld berei
zen en overal^le fijnste en mooiste fabrieken
beslud^ercD. Eu een soort porcelein fabri-
iCeeren, waarbij het Mciszner, Sèvres en Oud-
iWeensóh en hoe ze allen heeten mogen, niet3
beleekenden.
Toen zij daaraan dacht, verhelderde een
glimlach Guslava's ernstig geworden-gezicht
Maar daarop gleed er een schaduw over been.
Als Robby die opgewektheid maar had be
houden! Op zijn leeftijd, waarin dc mcnscli
pas mcnscli wordt welke sprongen maakt
'de natuur dan niet! Zij behoefde slechts aan
zichzelf torug lo denken. Geen lpvensproject
tou b.anr in die ontwikkelingsjaren te koen
zijn geweest. Van de dichtkunst naar de
•childerkunst, van, de schilderkunst naar de
medicijnen, van de studie weer naar de schil
derkunst en ten slotte
Een grooto verantwoordelijkheid leggeu
'die jaren van opbruisend leven, wanneer men
«ijn eigen ware belangen nog voorbijziet,
op de leidende hand! Zou Robby die hand,
vast en liefderijk te gelijk, bij de Fredens-
kirch's gevonden hebben, zooals vertrouw
bare vrienden haar hadden verzekerd?
Uit veel van hetgeen Stillfried had gezegd,
was dat af te leiden. Andere van rijn woor
den maakten haar bezorgd. Als die Oskar
Fredonskircli werkelijk eens 'n ruwe kwanf
was, een onbeschofte beer! Robby was on
danks alle levendigheid een dïep gevoelend
kind, in een harmonische, fijn beschaafde
omgeving opgegroeid, door zijn edelen va
der en door haar zelf geestelijk op d'e hon
den gedragen en verwend.
Zij kende alleen den ouden rector en ook
hem nog slechts' oppervlakkig. Hij was hun
tot aan Gotha te gomoet gekomen om Robby
in ontvangst to nemen. De fabrikant was
toen op een studiereis in Frankrijk. Door al
lerlei vervelende omstandigheden had Gus
tavo toon weinig lijd gehad,zoodat zij niet
mee naar Untersberg was gereden, maar
haar jongen had toevertrouwd aan den een
voudigen heer, die volstrekt niet den indruk
had gemaakt van een stam, waaruit grol
hout was voortgesproten.
Maar toch voelde .Gustava zich beklemd
om het hart. Haar jonge, stillo begeleidster
was blijven staan.
„U kan nu niet meer misloopen, mejuf
frouw. De breede weg door het dmnenboech"
leidt regelrecht naar Untersberg."
„Dank u zeer, lieve juffrouw. "Wij zien el
kaar vanavond of morgen zeker wel?" En
Marietje do hand gevend, zotte zij alleen
haar weg voort.
De warme dag was nu in do late namid
daguren verkwikkend frisch geworden. Al
was Gustava dien dag ook slechts van Eise
nach gekomen, na de benauwdo, stoffige at
mosfeer in den spoorwegcoupé deed haar de
kostelijke boschlucht verwonderlijk goed.
Zij had den top van den groenen, koepel-
vormigen berg, die Wolkenstein van Unters
berg scheidt, vrijwel bereikt. Op een open
ruimte zag zij naar beneden in het dal en
verder over het landschap. De zon ging lang
zaam onder. Op de zacht hellende bergke
ten, die het dal omringt, baadden zich de
toppen der dennen in een teer, roodachtig
licht. Door do uitgestrekte groene weiden
slingerde zich als een zilveren band de beek,
die zü op een smalle houten brug in Wol-
kenstein was overgegaan.
In inhammen tusschen de bergen rees op
verre afstanden een spitse kerktoren en hier
on daar een licht kronkelendo rookzuil om
hoog. Langs de beek lagen slijpmolena ver
spreid, die leven in het idyllische tafereel
I brachten. Van Untersberg en fabriek was
j nog niets te zien.
Gustava ging steeds verder den. aange
wezen weg, die nu tamelijk sterk dalend den
berg afging. En het duurde niet lang of zij
ad door de dennen in het vlakke land.
Voor haar. op een afstand van een paar
i.onderd schreden, lag op een groene weide,
enigszins achteraf en aan beide kanten door
vruchtboomen met zware takken omgeven,
een eenvoudig houten gebouw van één ver
dieping in Noorschen stijl opgetrokken. De
ramen stonden wijd open. Rondom op de
balkons, die donkerder van kleur waren dan
de houten muren, bloeiden bonte zomerbloe
men in overvloed.
Acher het uitgesneden hekwerk stonden stok
rozen en malva's in alle nuancoeringen, van het
donkerste purper tot het zachtste roze. Door de
houten staven drongen zich de koppen van
prachtige papavers, die reeds van verre te zien
waren.
Achter het hui9 scheen de tuin zich ver uit
te strekken tussfehon brcedgetakto boomen, kas
tanjes, beuken en linden. Achterin schooierden
door het gebladerte de geel-roode muren der fa
briek.
Gustava keek lang nAar 'dit bloeiende, kleu
rige tafereel. Ztj 6laakte een zucht van verlich
ting. Waf zij daar sag, ««heen baar «en bewlja
van levensvreugde on levenslust. Haar Robby
was in geen geval in handon van een somber
man gevallen.
Haastig en verheugd liep zij langs het weide-
pad op het huis toe Het deurtje in de omhei
ning, in natuurlijke houtklmir geverfd, stond
een. weinig open. Besluiteloos keek Gustava om
zich heen en omhoog naar de vele ramen en de
in bloeiende pracht gehulde balkons. Nergons
een mcnscli. Niets dan bloemengeur en een
eigenaardige stilte als om het slot van de schoo-
ne slaapster.
Aarzelend trad Gustava door het openstaan
de hokje en keek het lange laantje door, dat tus
schen stokrozen en schijnbaar willekeurig ver
spreide bloemperken naar hot huis leidde en
verder naar het achterste gedeelte van den tuin.
Om den hoek van het huis kwam iemand op
haar too. Haar hart begon luid en snel te klop
pen. Robby? Neen, hij was hot niet. Zij herken-
do in de lange, magere gestalte, in een zwarte
jas, rector Fredenskirch, die nu, met de tuin
schaar in do hand, haastiger op haar toekwam.
Gustava had haar komst niet gemeld, maar
toch wist de rector dndelijk, wie hij voor zich
zag. Een Gustava Hill wordt niet zoo licht ver
geten, zolfs niet door iemand, die zc9tig achter
zich heeft.
De oude heer stak haar zijn hand too, die
blunk en slank was, Volstrekt niet van iemand,
die tuinwerk deed, maar veeleer van een ge
leerde.
„Wat eon verrassing, juffrouw Hill! Wat zal
onze jongen blij zijn."
Gustava glimlachte. Onze jongen! Wat deed
dat goed. Zij had de hand van den rector har
telijk gedrukt.
„Ja, daar kom ik zoo maar bij u aanzetten, j
heimelijk, als een dief in den nacht, rk hoop,
'd»t Ik niet ongelegen kom. Wasr is Robby?"
De oude heer had het hekje achter juffrouw
Hill gesloten. „U zal nog een beetje geduld
moeten hebben, waarde juffrouw. Mag ik u in-
tusschea naar onzen hal, den trots van ons
huis, brengen? Robby en znijn zoon wilden zich
na het werk een heetjo vertreden en zijn d^rt
berg opgegaan naar het „Barcnloch".
Gustava was don rector gevolgd naar de hal,
zich gelijkvloers bevond. Het was een groo-
I te, lichte, naar drie kanten half open ruimte
I met een ouderwetschen, in baksteen opgetrok-
I ken haard op den achtergrond. Een bocren-
l ameublement, smaakvol van vorm, stond er los
I gerangschikt. Op tafeltjes en lijsten prijkten
I kommen, schalen, vazen in Noorschen boeren-
stijl, met dennetakken en bonte veldbloemen ge
vuld. Boven de lijst langs do muren was een
prachtige houten versiering aangebracht in do
donkere kleur van h.et snijwerk dor balkons.. Op
den tegelvloer voor den baard lag een reusach-
tig bereveL
„Onze huiskamer." verklaarde de rector, die
zich verlustigde in de blijde verbazing van juf
frouw Hill. „Wij zitten hier, als het 's avonds
achter in den tuin te koel is. A! naardat het
noodig is, sluiten 's zomers linnen gordijnen en
*s winters glazen deuren do hal af Daarachter,"
htj wees op een groote, bruin gebeitste hoek
kast met vlak ornament, „is onze huisbihllo-
,.theek. Daaruit wordt den jongen kennis inge
pompt."
Gustava zag er zeer gelukkig uit. Zonder
Robby gesproken te hebben, wl«t zij, dat haar
lieveling hier goed ttïh geborgen. Zij wilde Iets
zeggen, maar de oude heer, die misschien ge
merkt bad, waar zij heen wilde, had haar naar
het linkergedeelte van de hal gebracht, van
waar men oen ruim uitzicht over het landschap
had.
(Word! vervolgd).
