Ne. 17519.
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 7 April.
Vierde Blad. Anno 1917.
Brieven uit Parijs.
Amerika in oorlog.
SPORT.
FEUILLETON.
Ttokter Stillfried.
(y«n onzen Parijschen correspondent).
(Nadruk V.rboden),
I Sedert ik m'n vorigen brief verzond, heb
p(r Weer kranten en brieven uit Holland ont-
irangon, waaruit blijkt: le. dat de verbinding
'tuaschen Engeland en Frankrp nog altijd
bestaat Ik kan er trouwens nog bijvoegen,
dat deze laatste geregeld is blijven bestaan,
sedert we door het Duitsche vodje papier
fcijn „geblokkeerd", zooals blijkt uit de En-
teelscho post, die hier zonder stoornis aan-
Komt.
Ik dnrf derhalve hopen, dat ook deze
brief nog wel in het vaderland zal arrivee-
ren. tenzij de hoogst-ernstige gebeurtenis,
ttie hicc bekend is door zoo-juist-ontvangen
telegrammen', ik bedoel 't torpedeeren van
Zeven Nederlandsche schepen door een Duit-
schen onderzeeër, nieuwe storingen in het
postverkeer om alleen daarvan te spre
ken mocht tengevolge hebben.
ïk vraag me af, of er, na dit gebeuren,
nog Hollandsche b'aden zullen durven dóór
gaan, hun kolommen te' vullen niet pleidooien
voor de Duitsche zaak, en zoo ja. of dan
niet lëdec weldenkend mensch zal moeten
aannemen, dat die "bladen, dank zij den in-
vloed vaa Duitsche financiën, even „neutraal
zijn als de persorganen van den bekenden
Hearst ia Amerika.
IntnBSchen gaat- de Fransche regeermg
ftóór, verstandige voorzorgsmaatregelen te
hemen, nra te voorkomen dat een eventueel-
wrootec-wordeiid aantal vijandelijke onder-
zeeërs werkelijk van invloed mocht worden
op de beschikbare voorraden levensmidde
len, iDe instelling van kaarten voor het ge
bruik van suiker, de afschaffing van nacht-
arbeid in de bakkerijen, zgn een paar van
Boze maatregelen. Mochten sommige van de
genoemde Hearst-achtige Hollandsche bla
ften uit deze maatregelen al van te voren
met nauwelijks-verholen voldoening opma
ken, dat we ons hier al op Berljjnsche ma
nier beginnen den buik te snoeren, dan moet
ik hun' deze illusie wreedaardig ontnemen.
De levensstandaard is hier ongetwijfeld ge-
stegen is ook in Holland alles niet voél
'duurder geworden? maar het ontbreekt
hier aan niets, letterlijk aan niet s. Of
moot ik het een „gebrek aan voedsel" noe
men, dat we twee dagen per week geen
taartjes kunnen krijgen? We hebben, voor-
loopig nog in heel Frankrijk, vleesch, vet,
boter, brood, aardappelen en groenten m
Overvloei, dat wil zeggen, dat we die arti
kelen duurder betalen dan vroeger, maar
ie op normale manier in alle winkels kunne®
koopeo, zonder daarvoor „kaarten" te heb
ben of queue te maken. Wanneer bedoelde
Hollandsche bladen hun Duitsche vrienden
niet waarschv «en, de Hollandsoho koopvaar-
ftijschepen aiot bij zeven stuks tegelijk in
ften grond te boren, zal het er misschien
binnenkort in Holland leelijker uitzien met
fte volkavoeding dan hier!
Het gebrek aan steenkolen -bestaat
Ook dit al niet in Holland? Is wat min-
fler nijpend geworden door het stijgen van
'd«u barometer, die, in plaats 7 a 10 gra
tiën Celsius onder nul te wijzen zooals
een dag of veertien geleden er nu over-
ftag evenveel graden boven wijst. Ben ver-
tchd dos Yan 15 a 20 graden CelsiuB. De
liefhebbers van schaatsenrijden mogen het
betreuren, maar ik voor mij meen dat de
Vreugde van de arme menschen, die zoo
ontzettend lijden door de koude, opweegt te-
Ken de teleurstelling van de schaatsenrij
ders.
De Fransche bladen zijn vol van beschou
wingen over het gebeurde met do zeven
Hollandsche schepen, en de klaarblijkelijke
provocatie van Duitschland aan ons adres.
Do lezer, die mocht meenen, dat de Fransche
pera ons land zou willen meesleepen in den
oorlog, vergist zich volkomen. Het tegen
deel is waar; er wordt algemeen geredeneerd
als volgt: Duitschland wil niets liever dan
Oorlog met Holland. Om te beginnen, is het
buiten twijfel, dat het inpikken van Holland
was inbegrepen in het groote plan, waar-
Van het begin in" 1914 werd ten uitvoer
gelegd. Maar dat plan is niet heelemail
geluktom niet te zeggen, dat het bezig
is te mielnkken. Wat heeft Duitschland aan
(Antwerpen, als het niet Zeeuwsch Vlaanderen
en Vlisgngen heeft? Antwerpen ligt op den
bodem van de flesch, waarvan Holland den
hals en de kurk in handen heeft. En dan
ligt er een stuk van Limburg leeljjk in den
weg tnssohen België en Duitschland.
Dat is hot begin. Er is bijgekomen, nu-
het Duitsche plan op z'n zachtst gezegd is
vastgeloopen, dat Duitschland honger heeft
We hebben in Holland vee, melk en boter,
kaas en vleesch, aardappelen en groenten.
Het zou een schoone buit zjjn, dit alles in
de wacht te sleepen! Maar Duitschland
ik vertel nog altjjd hoe de Fransche bla
den de zaak bezien wil voor het oog van
de wereld, na alles wat bet al heeft bedre
ven, na z'n optreden tegen België vooral,
liefst niet den oorlog vorklaren aan Holland.
Wat het wèl graag wilde, isdat Holland
het den oorlog verklaarde.
Met de bekende talenten van organisatie
is alles voorbereid. De loopgraven om de
Hollandsche grenzen zijn klaar. De Duitsche
troepen zijn in de nabijheid. Plotseling .wor
den zeven Hollandsche schepen g: torpedeerd.
Als Holland nu maar wil „bjjten", en zich
kwaad maken
Laat Holland zoo zeggen 3e Fransche
kranten kalm bljjven. Laat het niet zoo
dom zrjn, den oorlog te verklaren aan den
reus, die honger heeft, en dio het zou in
slikken met het gjootete pleizier. Het is
voor de geallieerden in de omstandigheden
van het oogenblik niet gemakkelijk, Holland
to hulp te komen. Laat het liever een paar
leleedigingen verkroppen, dan de groote en
onherstelbare domheid to begaan.
Zóó wordt, vrjjrvel algemeen, de zaak in
de Fransche pers besproken. En do kalme
logica van deze redeneering is niet te ont-
kennen. Of er in Holland één verstandig
mensch in het binnenste van zhi hart een
andere meening heeft, bon ik zoo vrjj te be
twijfelen.
En juist omdat dit alles van een zóó kris
talheldere klaarblijkelijkheid is, en omdat
het, naar ik meen, toch de taak van de Hol
landsche pers is, de Hollandsche belangen te
dienen of moeten wij, sapristi! de „neu
traliteit" zóóver drijven, dat we over een
allerduidelijkst gevaar voor ons Nederlandsch
volksbestaan niet eens ronduit zouden mogen
spreken?!!: dódrom is het zoo onbe
grijpelijk, dat er nog Hollandsche bladen
zijn, die bijv. inder^jd, toen Duitschland
begon z'n loopgraven om onze grenzen aan
te leggen, het Hollandsche publiek hielpen in
slaap sussen met het kinderachtige praatje,
dat de Duitsche troepen bezig waren zich te
„oefenen" in het gravenl Die voorts, inplaats
de waarheid aan het publiek te vertellen
door 'te wjjzen op het gevaar en op de
richting waar het vandaan komt, iederen dag
de krankzinnigste verdachtmakingen neer
schrijven tegen Engeland; verdachtmakingen
die door niets, absoluut m'ets, gemotiveerd
zijn, en die sterk ruiken naar de Duitsche
keuken, waar .zo werden geprepareerd. Heb
ik niet in één van de bedoelde bladen bet
bakerpraatje nit de Duitsche pamfletjes ge
vonden, dat het Fransche publiek „volstrekt
niet zoo erg anti-Duitsch is," maar wel „hoe
langer hoe meer anti-Engelsch begint te wor
den"; dat de mogelijkheid van een toekom
stig verbond met Duitschland hier heele-
maal niet wordt verworpen, en dat de Fran
sche soldaten, véél meer dan de vraag „hoe
krijgen we de Duitschers over de grenzen,"
zich afvragen „hoe krijgen we na den oorlog
de Engelschen er weer uit?"
Ik had dit alles wel voor den grap aan
m'n Fransche vrienden vertaald willen voor
lezen, om hun een vroolijk oogenblik te
bezorgen. Maar ik heb het, bij nader overleg,
nagelaten, omdat ik me schaamde dat deze
gekkenhuistaai nit de G o t t-s t r a f e-E n g-
1 a n d-litteratuur was overgenomen door een
krant in mijn vaderland.
ÜABOCHON.
RECLAMES h 40 CENT PER REGEL.
A LA CORSETIÈRE RAMONDT, LEIDEN
Breestraat 34. Tel. In». 1425.
PflPQCTQ 'n a^° maten en Prijzen
uUKot IO steeds voorhanden
6870 4
FAILLISSEMENTEN.
W. van Leeuwen, clairvoyant», te Rot-
tbrda-m.
Ook het Huis van 'Afgevaardigden
heeft de oorlogsresolutie aange
nomen. Ook met een overweldigende meer
derheid n.l. met 373 tegen 50 stemmen.
Wilson heeft het stuk geteekend en
al is staat van oorlog geen oorlogsverklaring,
hier komt 't in de praktijk op hetzelfde neer
en ban men dus wel zeggen, dat de oorlog
is uitgebroken. Een oorlogsdaad is reeds,
dat te New-York, Boston, Baltimore en New-
Londen de Duitsche schepen in be
slag zjjn genomen en men verwacht
deze maatregel voor de andere havens.
Met de drie andere rijken der Centrale®
zullen de Vereenigde Staten de betrekkingen
niet afbreken, aan deze geen oorlog ver
klaren. zoolang ze hiertoe "niet noodzaken.
Maar O o s t e n r ij k-H o n ga r ij e heeftdeze
toestand niet willen laten bestaan en haar
gezant te Washington, graaf Tarnowsky, b e-
vel gegeven met personeel en consuls
heen te gaan, zoodra de oorlogsresolutio
is aangenomen. Dit zal dus v^el gebeurd
zjjn.
Reeds is een oor logs crediet van
100 millioen dollar toegestaan, waarover Wil
son naar believen kan beschikken.
Het Huis heeft zich met de oorlogsreso-
lutie een paar zittingen bezig gehouden. De
afgevaardigde Mairn heeft in zijn redevoe
ring verklaard, dat Duitschland de Vereenig
de Staten moedwillig beleedigd heeft. Alleen
een oorlog kan de nationale eer redden.
De afgevaardigde Miller deed nog een ont.
hulling ten opzichte V3n Mexico. Hij deel
de mee, dat in de nota van Zimmermann aan
Mexico ook stond, dat in Mexico onderzeeërs-
bases zouden worden gevestigd, dat dat land
van wapens en munitie zou worden voorzien,
dat Duitsche reservisten nit de Ver. Staten
zouden derwaarts komen en dat een aanval
langs de .geheele grens moest worden voor
bereid.
Lansing ontkende dit, maar Miller bleef
bij zjjn verklaring en zeide, dat Lansing
wel zoo spreken moest wegens de goede
verstandhouding met Mexico. Kitchen, de lei
der d er democraten, hield een rede tegen de
resolutie, wjjl geen aanval op Amerikaansch
grondgebied te wachten was.
Men verwaoht dat voor het jaar om is, drie
milliard dollar voor aanvullende oorlogs- en
marineoredloten zal zrjn toeges'aan. b.-stemd
zoowel voor de geallieerden als voor Ame
rika zelf.
Frankrijk en Rusland zullen voornamelijk
gesteund worden. Het geld hoopt men te
vinden door eenige verhooging der invoer
rechten, J^perking van de winsten op leve
ringen van oorlogstuig aan Amerika en de
geallieerden en een belasting op de parti
culiere inkomens boven 1500 dollar.
Reeds moeten stappen zrjn gedaan voor
zoo krachtig mogelijke samenwerking met de
geallieerden. Een militaire en financieel©
commissie zal worden ingesteld, die waar
schijnlijk ter vergemakkelijking- v«u den ar-
arbeid te Washington zal zetelen.
Er worden 700.000 man geoefend voor de
verdediging van eigen land e® gebruik in
gewesten over zee. Aan de eerstvolgende
conferentie der geallieerden-zal Amerika ook
deelnemen. Kolonel HouBe zal het vertegen
woordigen.
De schepen der Dnitschera zijn door de
scheepsbouwers onderzocht. In een record
tijd kunnen ze worden vernieuwd. Sommige
schepen kunnen binnen een maand hersteld
zjjn.
In Amerika is men zeer voldaan over de
ontvangst van Wilson3 boodschap iii Rusland,
Frankrijk en Engeland. Amerika's deelneming
wordt er niet alleen toegejuicht wegens de
uitgebreide, materieels hulpmiddelen, maar
ook om den moreelen invloed, dien dit besluit
uitoefent. De Russische pers zegt, dat onder
het tsaristisch régime alleen de materieel©
zij do naar voren kan komen, maar thans
bovenal de moreele beteekenis van den strijd
tegen een middeneeuwsche monarchie.
In de Fransche Kamer en in den Fran-
schen Senaat zijn ware betoogingen voor
Amerika gehouden, waarbij 3e Amerikaan-
sche gezant Sharp tegenwoordig was. De
zaal was propvol. Sharp werd luide toege-
j'uioht en eveneens de sprekers, wier rede
voeringen overal in Frankrijk zullen worden
aangeplakt. -In den Senaat ontplooide Bonne-
lat, toen Sharp werd toegejuicht, de Ame-
rikaansche vlag.
Poincaré heeft Wilson een telegrafischen
groet namens Frankrijk aan Amerika ge
bracht.
Morris, de eerste-minister van New-Found-
land, heeft er op gewezen van hoe groot
belangi-Amérika's deelneming voor den Trans-
atlantischen vaart kon zijn. Me® zal nu de
koopvaarders convoyeeren en wat dat betee-
kent toont Morris aan, dat van al de-schepen,
die ondor geleide van Engelsche oorlogs
vaartuigen over het Kanaal voeren, er geen
vernietigd is. Zoo is van de 10 millioen men
schen, die van en naar Frankrijk werden
vervoerd ,er geen enkele gedood.
Spanje zal evenals Nederland een deel
van het ondersteuningswerk der Amerikanen
aanvaarden. Naar uit Madrid wordt gemeld
heeft de koning van Spanje het aanbod
aangenomen, dat Spaansche vaartuigen hulp
naar Syrië zullen brengen. Hierdoor komen
de te Alexandrië liggende Amerikaansche
oorlogsschepen „Caesar" en „Desmoines"vrij.
Wilson over liet Duitsche volk, de Duitsche
regeoring en geheime diplomatic.
Wij laten hier den volledigen tekst volgen
van de treffende passage in de "rede van
Wilson, waarin hij een scherp onderscheid
maakt tusschen de Duitsche regeering en
het Duitsche volk. Hij zeide,Wij zijn aac
het begin van een tijdperk, waarin zal
worden geëischt, dat dez-Hde maatstaf voor
het optreden en der verantwoordelijkheid
de naties en hun rogectmgeri zal worden
aangelegd als de afzonderlijke burgers van
beschaafde staten. Wij koesteren geen an
der gevoel j egens dezen dan dat ,van ~sym-
pathie en vriendschap. Het was niet op hun
aandringen, dat de regeering dezen oorlog
aanging.
Het geschiedde niet met hun voorweten
of goedkeuring. Het werd besloten eveii-
als in de oude ongelukkige tij-
d e n, toen de volken nooit door héerschers
geraadpleegd werden en oo r 1 o g e n
werden geprovoceerd en aange
gaan in het belang der dy
nastieën of van kleine groepen eerzuch
tige lieden, die gewoon waren hun mede-
menschen te gebruiken als spionnen en
werktuigen. N"a ties, die zichzelf
regeeren, over stroomen nabu
rige staten niet met spionnen,
zetten geen intriges op touw en veroorza
ken geen kritieken staat van zaken, die hun
gelegenheid geeft toe te slaan en verove
ringen te maken. Zulke plannen kunnen al
leen met succes onder een of anderen dek
mantel ten uitvoer worden gelegd, wanneer
niemand het recht heeft iets te vragen.
Sluw bedachte, bodriegelij-
ke plannen, onder omstandigheden
overgaande van geslacht op geslacht, kun
nen slechts uitgewerkt en ge
heim gehouden worden binnen
de sfeer van boven of als
een zorgvuldig bewaard geheim van een
beperkte, bevoorrechte klasse.
Zij zijn gelukkig onmogelijk daar waar
de openbare meening heerscht en volledig
ingelicht wil zijn over al de zaken van de
natie. Een blijvend vredesconcert kan
slechts gehandhaafd worden door samen
gaan van democratische naties.
Van geen autocratische regeering is met
vertrouwen te verwachten, dat het te de
zen opzichte haar beloften zal bewaren en
de overeenkomsten gestand doen. Er moet
een verbond van een, een gemeenschap
van meedingen zijn. Intriges zouden zijn
levenskracht ondervangen, complotten
door kliekjes, die op touw zouden zetten,
wat zij wilden en aan niemand reken
schap zouden geven, zouden zijn als een
worm, die aan het hout knaagt.
Allo vrije volken hun bedoelingen en hun
eer tot het einde handhaven en de belan
gen der menschheid stellen boven hun eigen
klourbelang.
Voelt niet ieder Amerikaan, dat onze
hoop voor den toekomstigen wereldvrede
versterkt is door de wonderbare moedge
vende voorvallen, die in de laatste weken
in Rusland hebben plaats gevonden?
De Amerikaansch© vloot.
Een nieuwe factor, waarmede, naar alle
waarschijnlijkheid binnonkort rekening zal
moeten worden gehouden 1 Het landleger
der Vereenigdo Staten moge nog geen ge
wicht in de schaal leggen, de vloot zal on
getwijfeld de taak der geallieerde marine
helpen verlichten en vele harer schepen
vrij maken voor den dienst buiten de'wate-
ren van den handelsweg tusschen Amerika
en Europa.
Welke ge vecht s waarde mag nu aan de
Amerikaansch e marine worden toegekend?
Wat de tonnenmaat betreft, is deze
.vloot gelijk aan die van Duitschland, ten
minste zij was dat vor het uitbreken van
den oorlog. Welke schepen sedert dien zijn
aangebouwd, valt moeilijk te berekenen.
Op de Amerikaansche werven worden de
grootste linieschepen ter wereld gebouwd
on men kan veilig aannemen, dat men se
dert het begin van den oorlog niet stil hoeft
gezoten.
In 1914" bedroeg de gezamenlijke inhoud
der Amerikaansche vloot 947.602 ton. In
aanbouw waren 325.988 ton voor de Duit
sche, .228.860 toii voor de Amerikaansche
marine. De Vereenigde Staten bezitten op
dit oogenblik 14 dreadnoughts, waaronder
do Pennsylvania"-klasse 'schepen omvat
van niet minder dan 33.00 ton inhoud. De
hoofdbewapening van deze slagvloot be
staat uit twaalf 35 c.M.-kanonnen per
schip. In tweede linie vindt men 20 andere
linieschepen, 13 slagkruisers, 11 gepantserde
kruisers, ongeveer 60 torpedojagers en 40
onderzeeërs. Eindelijk zijn er nog pant-
sersohepen voor kustverdediging, kanon-
neerbooten, torpedobooten enz.
De bemanning in vredestijd bedraagt
69.000'koppen. Als scheepsartillerio staat
do Amerikaan terecht goed bekend. Goede
resultaten bij het vuren worden aangemoe
digd met hooge% geldprijzen en onderschei
dingen.
Voetbal.
Uitslagen Seriewedstrijden 1
„Ajax".
V. V.
Sportman-Olypia 50 w. p.
Velocitas-Ajax 05 w. n. o.
L. F. C.-V. R. A. 22, na loting doot V«
R. A. gewonnen.
L. V. V.-G. V. C. 3-D
Sportman-H. B. S. 04.
De serie wedstrijden van Ajax hebben he
laas geen regelmatig verloop gehad. Twee
elftallen hebben het ij'verige Ajax-bestuur
teleurgesteld door niet op te komen. Hier
door zijn slechts drie van de vijf wedstrijden
gespeeld.
L. I1. C. speelde gelijk tegen een onvolle
dig V. R. A. Na 2 maal 71/? min. verlenging
was de stand nog zoo, waardoor loting nood
zakelijk was. V. R. A. bleek dc gelukkigste
te zijn. L. F. C. is hierdoor wel wat onver
diend afgevallen.
L. V. V. kwam tegen een negental G-. V.
j C.-ers in het veld en won ten slotte met 3-1'
van de oostelijke eerste klasser.
Sportman gaf H. B. S. betrekkelijk goed
partij, vooral direct na de rust kwam er
gang in bij de groon-witten. H. B. S. speelde
echter veel beter voetbal, waardoor het won
zoo als het wildo.
Programma voor do Paaschdagen,
Amsterdam: Blauw-WitV. O. O,
Rotterdam: SpartaQuick.
Den Haag: H. B. S.H. V. V,
Utrecht: U. V. V.—D. F. O.
Tweede Klasse.
Amsterdam: SpartaanZ. V. V.; 'A. F. 0.
L. V. V.; D. E. E.—E. D. O.
LEIDSCHE VOETBALBOND.
8 April le klasse: Sporman IILisso (3 u.)
8 April 2e klasso: L. F. C. Ill—D. L. V. II
9 April 2e klasse: U. V. S.Wassenaar.
9 April 3e klasse: U. V. S. IIAjax III
(12 uur.)
9 April 3e klasse: Lisse IINoordw.hout
(4 uur.)
Bekercompetitie.
9 April: Sportman IL. V. V. III.
De wedstrijd Sportman IIAjax II werd
op verzoek van beide partijen uitgesteld, ter
wijl de wedstrijd U. V. S.Wassenaar werd
verschoven naar 9 April.
Roman naar hot Duitsch van.
DORA DUNGKER.
9)
Stiüfried'e ontstemdheid nam dagelijks too.
Hij had zich wegens zijn wegblijven onvriendo-
ijjk en als terloops bij juffrouw Kleemann ver
ontschuldigd. Daarop was hij haar uit den weg
gegaan. Eens, toen het hem niet gelukt was haar
te ontwijken, had zij hem kort cn zakelijk op de
hoogt© gesteld van den toestand van den ge
heimraad. Do zieke was werkelijk door haar on
verwijld ingrijpen voor een ernstige oogziekte-be
waard gebleven. In een volkomen donker ver
trok ging hij langzaam zijn genezing te gemoet.
Gertrude had slechts van de laatste omstan-
rdigheid melding gemaakt.
„Laat dat maar," had Stillfried kort aange
bonden opgemerkt. „Ik heb met dien pationt
hiols meer te maken."
Zij had zich haastig omgekeerd. Hij mocht
ïüot zieD, dat er hecto tranen in haar zachte
pogen opweldsn.
Ten gevolge van het laatst verzonden pros-
Jpectus met de billsjke voorwaarden voor kunste
naars en andere ^aresrodheden, hadden zich
.een paar personen aangemeld: e^si armzalige
journalitft zerdir bezigheid, md muziokondor-
«wijzaros, die eon afcojnma piano meezeulde, een
'flado, reeds lang vergeven schrijfeer, die eens
ffloor haar onvifjwipig komische lyriek moer
barucht dan berajud was gowoeet. Ook meende
tea overew rit een kleine gar-
t&oanspta&ta vza de gunstige condities m het
■F- groepeefos te mogen profiteered omdat
jun m ertflui „Moltk* p»
Van der Tann" voor het militaire weekblad had
geschreven.
Korb, met wien Stillfried zich weer geheel
had verzoend, nadat de redacteur Lauka den
rug had toegekeerd, had twee reclameartikelen
geschreven cn daarnaar te oordeelen was het
slot Wolkenstein het sanatorium aller sanatoria,
het paradijs op aarde, voor hetwelk het een
kleinigheid was dooden weer levend te maken.
Het was in het begin van Augustus. Reeds
lang had hel beraamde feest moeten plaats heb
ben, nadat op een paar regendagen weer het
mooiste zomerweer was gevolgd. De curatoren
drongen aan. Al lieten zij hel Stillfried voorloo-
pig ook nog niet voelen, toclï®morde een gedeel
te der heeren inwendig over den stilstand in de
onderneming, welko ondanks de mooie woorden
van den redacteur Korb niet tot bloei wilde ko-
jnen. De heeren verwachtten groolo voordeelsn
van een groot feest. Niet alleen Yoor het aan
zien der inrichting in het kleine landje ea daar
buiten, maar ook voor do belangen van ieder in
't bijzonder.
De schoolmeester en de koster, die; volgens
hun eigen bewering in het kleine nest geeste
lijk dreigden te verkwijnen, verwachtten talloo-
ze emoties, waardoor hun ongewenscht begrens
de horizon zon. verruimd worden. Heimlich, de
apotheker, Wohlschlager, de slager, Kornfeld,
de schoenmaker, hoop!en lang gekoesterde, zeer
practische wenschen door het feest op Wolken
stein vervuld to zien.
Van de gasten dor badinrichting waren vooral
Rosalie Mengegold, de gepensionneerde overste
on de. oude schrijfster ten zeerste op hot spoe
dig plaats vindon van de beloofde feestelijkheid
gesteld.
Juffrouw Mengegold was trouwens alleen nog
om dat vooruitzicht gebleven, anders zou de re
gen haar reeds lang verjaagd hebben, daar Korb
bast ook na die wandeling in den maneschijn
ontrouw was geworden. Toen zij hem als wraak
telkens met vertrekken had gedreigd, had hij
boosaardig ten antwoord gegeven: „Maar, me
juffrouw, paai ons toch niet langer met ijdele
beloften."
Het feest opende nie'uwo perspectieven voor
Rosalie. Er was hier niet alleen sprake van de
bewoners-van bet sanatorium on hun naasten
-aanhang. Volgens hetgeen juffrouw Maaltje
haar onder hot zegel dor diepste geheimhouding
had toevertrouwd, zou de geheelo buurt genoo-
digd worden; zelfs zou er ccn invitatie gezon
den worden naar het hof- van den hertog. Dan
zou er aan kansen geen gebrek zijn. Rosalie zag
reeds een kroontje van vijf A zeven sterretjes
in baar zwart wollig baar schitteren.
De oude overste had een. oog op Gertrude
Kleoraann geworpen. Ofschoon niemand in Wol
kenstein er eenig vermoeden-van had, moest hij
op de een of andere wijze hebben gehoord, dat
do slanke blondine met do aristocratische alla-
res con vermogende jongedame was.
Tot dusver waren olie pogingen om haar te
naderen zonder resultaat jobloven. Nu vestigde
de overste al zijn hoop op het feest, dat hem
aan een toenadering zou helpen, waarvan hij
kranig partij zou trekken. Op een vrouw als de-
z& had hij het reeds lang voorzien. Zijn zestig
jaren hinderden hem bij dit voorn em on in gee-
nen deele.
De oude schrijfster had echter tusschen de
dennen van Wolkenstein weder een kus gedrukt
op het vergrijsde hoofd harer muzo. Zij had
reeds een geheel cahier in octaaf-formaat vol
feestgedichten klaar. Een half dozijn daarvan
had zij de piano-onderwijzeres toevertrouwd, op
dat dio ze op muziek zou brengen. Met veel
moeite had de vlijtige dame drie gedichten- op
bckonde koraal melodieën gezet. Met de andere
had zij niets weten aan te vangen.
Misschien gaf het groote oogenblik de groote
inspiratie! Maar ondanks al dio wenschon, voor
stellen, verwachtingen, smeekbeden en catego
risch aandringen, bleef Stillfried" tot dusvor bij
een onverbiddelijk, raadselachtig^Nog niet."
Zonder Gustava Hill kon en mocht niet aan
dit feest gedacht worden. De bekoring van haar
persoonlijkheid, van haar genie moest zich in
Wolkenstein laten gelden, anders was het feest
van het begin af een mislukking.
Maar waar was Gustava Hill? Stillfried had
geen antwoord op zijn brief gekregen. Door on
geduld gemarteld had hij aan den portier van
het huis in de Fazafttenstraat een telegram met
betaald antwoord gezonden, waarin hij gevraagd
had, liem de verblijfplaats van juffrouw Hill op
te geven.
Dit antwoord had slechts bestaan in een ver
nietigend, lakoniek: „Onbekend".
Wat moest er gebeuren? Stillfried brak zich
daarover het hoofd. Hij verviel in de meest fan
tastische verzinsels. Een beroemde schilderes
moest toch uit to vindon zijn! Waar was Gus
tava Hill? Hij had zelfs in den catalogus van
do grooto Beriijnsche kunsttentoonstelling, in do
zalen bij. Schulto en Keiler, bij Reinen'naar baar
naam gezocht. Tevergeefs, alles tevergeefs!
Werkelijk, het was om wanhopig to wordep.
Zijn. luchthartigheid, zijn goed humeur, zijn zon
nig optimisme, niets hield tegenover dit nood
lottig geval stand.
Bij dat alles kwam nog een nieuw, geheel on
verwacht ongeluk.
Mot haastigen, trippelenden tred, een blos van
gejaagdheid op do wangen, kwam Amalio op
een avond bij baar broer binnen. Zij viel uit
geput op den eersten den besten stoel neer en
kon pas langzamerhand op adom komen.
„Verbeeld je toch eens. Fi-itsje," bracht zij uit,
„Radtke en Marïetjo worden een paar. Zij wil
len heel spoedig trouwen Wolkenstein verla
ten Richard met de kindoren bij «ich nemen.-
„Ben je gek geworden?" De dokter stond op
on sliet zijn stoel woedend achteruit..
Maaltje greep wanhopig naar haar arm, ver
bijsterd hoofd of daar ook een bewijs voor de
vreeselijko bowering van haar broeder to vinden
was; maar zij. vond niets anders dan ha^r bij
het haastige loopen vergleden valsche vlecht.
„Voor den drommel, spreek! Wat weet jo?
Wat is er gebeurd?"
„Ik vond beiden daar straks, zoóals reeds
zoo dikwijls, onder den noteboom op de binnen
plaats
„Zooals reèds zoo dikwijls?" stoof Stillfried
op. „Waarom heb je ze dan niet even dikwijls
van elkaar gescheiden? Weet je wat het voor
Wolkenstein beteekont, als Radtke mij in den
steek laat, waartoe bij over zes weken het recht
heeft?"
Amalio stemde dat bedeesd toe. „Och, lieve
Hemel, zoo ver zou het immers niet komen. Jou
in den steek latcni.Dat zou Radtke toch niet
over zijn hart kunnen verkrijgen."
Stillfried was weer gaan zitten. „Schei toch'
uit, als het je blieft, met. dat gelamenteer. Dus
hoe staat de zaak, hebben zü beidon je in 't
vertrouwen genomen of heb jo alleen het een en
ander opgevamgen?"
Beide, Fritsje, beide! Marietje heeft cr reeds
een tijdlang op gezinspeeld, dat zij weg wilde^
als cr niets voor haar vader werd gedaan, voor
goed weg. Ik heb haar dan natuurlijk onder het
oog gebracht, dat dat niet ging, hier niet en
voor haar niet, want waar wou zij heen, onder
vreemde menschen en haar vader het leven nog
moeilijker maken, en hoo moest hot mot de huis
houding in Wolkenstein gaan zonder haar? Toen
heeft zij bitter geschreid en gezegd, dat het wel
zoo zou wezen en zij het wel zou moeten uit
houden, tot God verbetering gaf."
(Wordt vervolsdjl*
