fdedürland en de Oorlog. No. 17496. LEIDSOH DAGBLAD, Zaterdag 10 Maart. Tweede Blad. Anno 1917. Persoverzicht. FEUILLETON. Sesvalls,. I< e o l ij k e e x a rrrc nvragen. ïn „HET ONDERWIJS"' signaleert de licor IJ. Brouwer, te Leiden, verschillende on doeltreffende exanrenvragon, o.m. dictée's met ,,schaarsch" en „paars", „kauw" cn „kou", „werkloos" en „werkeloos" enz. "Voorts keurt de schrijver het af, dat in 19.13 een deskundige voor paedagogiek een candidaat een paar uitgescheurde bladen uit Van Gestei's schrijfcursus voorlegde met de vraag„Uit wolk nummer van Van 't Hof is dit genomen V' De schrijver noemt dit een verraderlijke vraag. In 1915 vroeg een deskundige voor Geschiedenis naar de namen van alle leden van den Bloed raad. In hetzelfde jaar werd bij Rekenen gevraagd naar do kleur van onze bankbil jetten en naar de middellijnen van cent, dubbeltje, kwartje. Het komt ons voor, dat de school meer heeft aan eenige kennis van zielkunde bij. onderwijzers, dan aan zulke encyclopaeclie- wijsheid. GeencollectevoordeKerk. In een artikel over Kerkelijke inkom sten in de „GEREFORMEERDE KERK BODE VOOR ZUTPHEN C.A." zegt ds. H. C. van den Brink, van Dieren, waarom hij het verkeerd vindt in de godsdienstoefe ningen voor dc Kerk te coliecteeren „Het wekt toch de verkeerde gedachte, als zouden wij voor het onderhoud der Kerk een aalmoes geven. En dat Is volstrekt niet het geval. Wat wij voor dit doel samenbren gen, is geen gave van barmhartigheid, maar een verplichte bijdrage. Do kosten, welke aan 't Kerkelijk leven zijn verbonden, zijn onze gemeenschappelijke schuld, welke wij gezamenlijk moeten betalen, een iegelijk naar dat hij welvaren van den Ileere heeft verkregen. Daarom is het niet goed deze bij dragen op Zondag en dan nog wel terwijl wij bezig zijn met de heiligste verrichtingen in te zamelen. De collectant, die u het kerkezakje voorhoudt, presenteert u als het ware een quitantie, welke gij terstond vol doen moet. En wio betaalt zijn schuld op Zondag"? Wie wijst niet met verontwaardi ging een quitantie af, welke hem op den dag des Hcorcn wordt aangoboden Wij willen aan degenen, die terecht voor Zondagsheiliging ijveren, deze zaak eens ter bijzondere overweging aanbevelen. Het is wel opmerkelijk en eigenaardig, er worden soms breede redevoeringen en diepzinnige botoogon gehouden over allerlei kwesties, welke in verband staan met de heiliging van den Sabbat-, over vragen, of men op Zondag mag wandelen, fietsen, schaatsenrij den, voor kerkbezoek van tram of trein ge bruik maken, enz., enz. Maar de gewichtige vraag, of men op Zondag, in de samenkom- o der gemeente, als wij bijzonderlijk ver- rd zijn voor- het aangezicht des Heeren, -der het zingen van onze Psalmen of de prediking van Gods Woord, zijn schuld mag betalen, wordt nooit aan de orde gesteld. I?n toch do Heilifo Schrift, en dienovereen komstig onze Catechismus (zie Zondag 38) spreekt van zulk collecteoren voor den Kerkdienst niet. Wel van het- doen van Christelijke handreiking aan de armen. Yoor werken van barmhartighoid is de Zon dag bijzonder geëigend. Maar niet voor het betalen onzer schuld voor do Kerkelijke huishouding." Ds. Van den Brink wil voor de „Kerk"- collecte vaste bijdragen in de plaats stol len. Hulp b ij huiswerk. In „DE SCHOOL MET DEN BIJBEL" schrijft do schoolopziener Wirtz over hulp bij huiswerk, naar aanleiding, van eep advertentie, waar in voor een meisje een huisonderwijzeres wordt gevraagd van vier tot acht uur, dus eiken dag vier urenDe schrijver herinnert er aan, hoe dikwijls het ingeleverde huis werk gemaakt is door ouders, broers of zusters van de leerlinjfbn, of door gouver nantes en kinderjuffrouwen, en vraagt of het billijk is dat ouders, die het betalen kunnen, boven een vrij hoog schoolgeld jaarlijks f 300 h f 400 moeten betalen voor hulp bij huiswerk terwijl zij, die minder goed bij kas zijn, zich maar moeten zien te redden. Hemel en aarde zijn destijds bewogen om den dorden schooltijd afgeschaft te krij gen. Die was in strijd met de belangen der gezondheid van de kinderen, enz., Maar de onderwijzers organiseeren een derden schooltijd bij zich aan huis (door leerlingen huiswerk onder hun toezicht te laten ma ken). De schrijver is overtuigd, dat de eigen lijke volksschool volstrekt geen schuld heeft aan overlading zenuwachtigheid, enz. bij de jeugd, maar wel dc U. L. O. school en dc M. U. L. O. schoolvooral die scholen,' die voorboroiden voor examens. Om aan teioonen, dat die overlading niet alleen op dc openbare, maar ook op de Chr. scholen hccrsclit, vertelt dc schrijver, dat het hoofd van een Chr. school hem eens zei, dat voor zangonderwijs eenvoudig geen tijd was, behalve in dc drie laagste klassen, in welke daarvoor een uur por week was uitgetrokken. Overlading heerscht er dus wel en huis werk is veelal een huisramp, zooals dit maal de heer Wirtz laat zien. KUNST, LETTEREN ENZ. Kunstberichten uit Amsterdam. Men schrijft ons Sinds eenigen tijd zijn aan het Rijksmu seum in bruikleen afgestaan een tiental schilderijen, die oen plaats gevonden heb ben .in do afdeeling voor moderne kunst. Deze kleine verzameling is niet alleen van gewicht, doordat zij enkele zeer schoone werken bevat, maar ook, omdat zij ons ver- schillende stadia toont van de kunst der laat ste tijden. Ez behooren toe conige schilde rijen vifn Vincent van Gogh, waarvan er twee om hun bruinachtig-zwarto kleur zijn té herkennen als werk uit de vroege perio de van dozen schilder. Zij geven ons een gevoel van diepe treurigheid, vooral dat met het landschap eenzaam liggen de vel den, waarop een paar oude boomen leu nend tegen elkaar staan, in de verte be weegt zich een figuurtje, als iets, dat in dit laindschap thuisbehoort. Het andere stelt een Brabantsclie vrouw voor de kop, omge ven door een groote witte muts, vult hot gcheele paneelhaart dierlijk is dc uitdruk king van het geziene, met de vooruitstekende lippen en clen dikken neus. Later dan deze beide schilderijen is het derde het por tret van een dame, zittend achter een tafel met boeken. Het is gemaakt in den tijd, dat Van Gogh in Frankrijk werkte.* In plaats van de vroegere donkere zijn nu sterk spre kende kleuron getreden, scherp en hoekig is de omlijning, cn er. is buitengewoon veel licht in. Dit werk toont, dat ook in het onrustige van bewegingon on vormen door een goed schilder een zekere rust kan weergegeven worden. Meesterlijk heeft hier Van Gogh dat weten uit te drukken. Floris Verater is vertegenwoordigd door tweo werken. Wie het stilleven mot do twee geplukte vogels 'aanschouwt, die daar zoo aan de pooten vastgebonden naar bene den hangen met hun koppen, wordt in do cersto plaats getroffen door do impressio nistische weergavo van hot geheel. De kleur en de stofuitdrukking trelet dan onze aandacht. Ht rood, van oon bijzondere dun heid en levendigheid, vinden wij, behalve op het lichaam van de vogels, ook op den. wand, waartegen zij hangen. Het is alles hartstochtelijk gedaan, on der den indruk van de ontroering, cko do schilder onderging bij het aanschouwen van het gevalzonder twijfel ging hij geheel op in de vreugde, die de kleuren en het doorschijnende van de vogclhuid hem gaf. Het abdore schilderij is een bloemstuk, fel staan de roode kleuren der O.-I.-kers tecen het groen van den gemberpot. Welk een variatie is er in het rood dor vele bloemen, telkens op oenigen afstand van elkaar zich bevindendTerwijl fel een groote vierbladige bloom over den rand van den groenen pot heenhangt. Van Toorop zijn er twee werken in blau we tinten is „de Vermis" gehouden het is een minnelijk-symbolische voorstelling een paar, dat elkaar omarmt, terwijl een kindje met ballon door haar moeder ge leid wordt en een meisje stil haar weg voortzet Het andere stelt een man en een vrouw in de nabijheid van oen stad voor zij staan in een bosch. of tuin met groote zonnebloemen cn een vijver met allerlei dieren; droomerig en teer is alios, de uit drukking der gezichten, de houding der bei de menschcn, ook de zonnebloem met necr- hangencio bladen en een stralend wijd open hart. Wij zagen, lioc bij Van Gogh en Ver ster de kleur een voorname plaats bekleed de bij Toorop spreken vooral dc lijnen zeer sterk on is de kleur van minder gewicht en ten slotte zien wij dan in Leo Gestcl's werk de lijn heerschend worden. Van dezen schilder hangen studie cn schil derij naar hetzelfde onderwerp naast el kaar, zoodat wij ze zeer' goed met elkaar kunnen vergelijken. De impressie is hier geen hoofdzaak, maar dc verhoudingen van vorm on kleur zijn van het allergrootste gewichthet is min of meer oen .decoratie ve versiering geworden. In vergelijking met de studie is bij de verdere uitvoering alles vereenvoudigd, de huizen en rotspartijen op den voorgrond zijn weergegeven door een vastere omlijning, waaraan de bijzon- -derhcden.van het voorbeeld ontbreken. Wat de kracht der kleuren betreft, haar verhou ding is hetzelfde gebleven, doch ook hier is vereenvoudiging in zooverre in plaats van een groote verscheidenheid van tinten slechts enkele weergegeven zijn. Ten ge rieve van do vlakverdeeling is ook bij de uitvoering aan cle lucht een grooter plaats toegekend dan bijde studie liet geval was. Waarop dergelijke manier van doen op uitloopt, toont ons 't schilderij van gekleur de lijnen en blokjes van Mondriaan. Ten slotte vinden wij bij deze verzameling een werk van Theo van Rijsselberghe, roof s'UéP'-e visschen en kreeften in een aqua rium. Met welk een kracht is het bewe gen en sturen van vinnen en staart, de grij pende beweging van de scharen dér kreef ten uitgebeeldKrachtig en vol is de kleur, het vele rood en blauw der kreeften. In verg i,1 ijking met het schilderij van Monet, waarnaast deze Van Rijsselberghe hangt, doet do eerste ons echter aan als het werk van iemand van een fijner geest dan deze schilder is. Moge het Museum weer spoedig voor het publick opengesteld worden, zoo- dat we dit alles kunnen bewonderen. Verkoopsprijzen van levensmiddelen. De minister heeft aan het bestuur der Vereeniging van Nederlandsche gemeenten on aan clo vertegenwoordigers van oenige groote gemeenten medegedeeld, dat hij zich bereid verklaart, "Luitengewone gevallen voorbehouden, niet tot verhooging van ver koopsprijzen te zullen-overgaan clan na met voornoemde vereeniging gepleegd overleg, tor wijl is toegezegd, dat zooveel mogelijk zal verhinderd worden, dat gemeent ebestu ren tot verlaging van geldende verkoops prijzen of afwijking van door den minister verhoogde verkoopsprijzen overgaan, dan nadat zij hun voornemen daartoe met aam voering van de beweegredenen aan de com missie van Bijstand in zake de uitvoering der Distributiowet 1916 kenbaar hebben ge maakt en er opnieuw overleg werd ge pleegd. Bijzondere omstandigheden, welke elk gemeentebestuur zelf voor zijn gemeen te het best kan beoordeel en, kunnen in zeer bijzondere gevallen afwijking van den regel gowenscht maken. De schapenuitvcer. De „Vee- en Vleeschhandcl" meldt, dat gedurende de laatste dagen geen schapen voor export naar België zijn geslacht. (Se dert 6 Februari zijn geen schapen meer naar Engeland uitgevoerdwol wordt er nog bacon derwaarts gezonden) Ongeveer 72Q0 schapen zijn naar België uitgevoerd en het plan was, totaal 10,000 naar genoemd land te zenden. In het ontbrekende aantal is voorzien door bevroren schapen uit do vries cellen te Hoek-van-Holland. Deze dieren waren reeds in het begin van October 1916 geslacht, maar konden toon wegens het moeilijke on ongeregelde transport overzee niet naar Engeland worden vervoerd. Kinderen uit oorlogvoerende landen. Naar aanleiding van een verzoek om in lichtingen van het Centraal Comité voor de verzorging en huisvesting in Nederland van Joodsche kinderen uit alle oorlogvoerende landen, heeft de minister van Binnenland- sche Zaken meegedeeld, dat het hem, hoe wel hij eorbied koestert vgpr den mensclilic- venden arbeid van het comité, in aanmer king genomen de vele moeilijkheden, die sedert geruimen tijd de levensmiddelenvoor ziening 'hier te lande oplevert, beter voor komt dat voorshands geen uitbreiding aan dien arbeid worde gegeven. Asrdappelennood. De directeur van het distributie-bureau te Zutphen heeft den minister van Landbouw een telegram gezonden, dat hij niet voor de gevolgen daar ter stede instond, als de aardappelen langer wegbleven. Genoemde heer heeft in de paar maanden, dat hij daar ter stede woont, nog geen aardappel ge proefd. Smokkelaars doodgeschoten. Door de grenswacht te Bocholtz is we der een smokkelaar, een Duitscher, dood geschoten, daar hij niet op het haltgeroep staan bleef, terwijl te Bleijerheicle bij Kerkrade eveneens con 18-jarig Duitsch smokkolaar door een soldaat-kommies We gens hetzelfde feit werd neergeschoten. SteankcIenvGorzicning. Mot. ingang van Maandag 12" dezer zullen van Nuch, KerkradeRolduc, Heerlen en Simpel veld naar Rotterdam (stations Feyenoord en Maas) dagelijks extra treinen loopen voor vervoer van steenkolen uit do mijnen Emma, Laura, Vereeniging, Wilhel- mina, Oranje-Nassau en Dominical e steen kolenmijnen. BUITENLANDSGHE BERICHTEN. Het paleis van den markies van CJa- za-gno te Madrid is door onbekende oorzaak grootendeels afgebrand. In het paleis be vond zich een der kostbaarste particuliere schilderijon-verzamelingeu van Spanje, waaronder schilderijen van Grecco, Velas quez, Murillo, Ripeza, enz De beroemde „Drie-eenheid"' van Grecco is vernield. De schade bedraagt twee millioen pesetas. Tusschen Lew-York en Newport News is een geregelde dienst met gewone water vliegtuigen tot stand gekomen, de eerste in de wereld. Drie of vier menschen kunnen ten hoogste worden meegenomen. Men kan ook op tusschengelegen plaatsen landen. De tocht van Newport News naar New-York kost 1000 dollar. Do Berlijnscne grondspeculant Schiff- mann is wegens bedriegelijke bankbreuk tot 10 jaar tuchthuisstraf verootdeeld met aftrek van ll/s jaar voorloopige hechtenis. Door het oprichten van hypotheekbanken, die dan pandbrieven plaatsten, ofschoon hun bezit niiiil was, heeft do veroordeelde jaren lang tal van slachtoffers weten te maken. Het eerbiedwaardige cijfer van do door hem gestichte cn na korter of langer tijd weer te niet gogane vennootschappen, is 80. Het proces tegen Schiffmann heeft vier maanden geduurd. In het Masoerische gebied heeft men ten gevolge van de strenge koude, die er heerscht, veel last van wolven. Een houtves ter te Goldap heeft een grooten wolf dood geschoten. Naar gemeld wordt is te Nou-Ulm de groote zaagfabriek van Karl Mayer geheel afgebrand, waarbij liet zaag-, splijt- en schaaf werk en alle machines verloren gin gen. De schade bedraagt ongeveer^een mil lioen mark. Men vermoedt, dat er brand stichting heeft plaat3 gehad. Do Beiersche regeeriug heeft, naar ver luidt, aan den Bondsraad voorgesteld, dat 't Duitsche rijk 2 millioen mark zal bijdragen in de kosten voor liet ontwerpen van de plan nen voor den* nieuwen waterweg van den Main naar den Donau. De groote knoopénfabriek te Herzogen->- rath is Zaterdag 'grootendeels door brand vernield. Op de fabriek werkten veel vrou- wen, die nu door het ongeval bijna allen zon der werk zitten. Over de oorzaak van dea brancl is niets bekend. Te Zurich r in ccn der bureaus van het Oostcn'rijksehe consulaat-generaal ingebro ken. Behalve 50.000 kronen in goud zijn alia bescheiden uit de brandkast gestolen. Men vermoedt dat de dieven van plan zijn ze le verkoopen. Het vroeger hertogelijke paleis in Bar- by in de provincie Saksen, een gebouw van historische beteekenis, is gedeeltelijk door brand vernield. Do geheole noordelijks vleugel is verloren. Het blusschon werd zeer bemoeilijkt door dc groote koude. Da oorzaak van den brand moet een defect aan de centrale verwarming zijn. Staking in de qzererfswijucu in Zweden, Naar „National Tidëndc" uit Stockholm meldt, is in Zweden con groote staking, in dc ijzerertsmijnen begonnen, waarbij on geveer 25.000 arbeiders betrokken zijn. Do onderhandelingen over een nieuw arbeids contract zijn afgesprongen. Do pokken in Duifschland. Uit. Berlijn wordt aan dc „-Frank/. Ztg geseindTot dusver zijn in het geheel 35 personen door pokkott aangetast-, van wis er zes zijn gestorven. Deze ziektegevallen zijn geconstateerd in logementen en bij per sonen, die met het personeel uit dezo her bergen in aanraking kwamen. Van de zio- ken zijn 90 pCt. boven de 45 jaar. De opperbevelhebber in de Marken heeft bekendgemaakt, dat in Berlijn cn dc- pro vincie Brandenburg de politie gemachtigd is de koepolc-ineeuting zoo noodig onder dwang te doen geschieden. Het dubbel leven van J,prins Arthur". Chicago heeft onlangs zijn sensatie gehad in de arrestatio van een der meest bekende figuren der stad, Arthur Quin, zoon van - den bekenden politieke dictator James Quin. De jonge Quin „prins Arthur" zooals hij op zijn elegance genoemd werd, leidde een dubbel leven. Overdag en 's avonds was hij de welopgevoede zoon van rijke ouders cn verkeerde, in de 'oeste kringen, 's nachts bezocht hij. onkenbaar ïn oude versleten plunje de gemeenste misdadigersholen- cn dronk cn speelde met de meest beruchte in dividuen uit heel Chicago. Na talrijke bru tale diefstallen kwam de politie eindelijk op het spoor van de misdadigers. Het ver wekte groot* opzien, dat do namen van do gearresteerden niet dadelijk bekend ge maakt werden en men vermoedde wel, dat oen of ander invloedrijk persoon daarbij be trokken was, maar niemand had toch go- dacht, dat „prins Arthur" de zoon van dea machtigen Quin, het hoofd dor bende was. Met hem gearresteerd werden twee kroeg houders, bij wie een fabelachtige waarde aan kostbaarheden gevonden werd o.a. ook een kostbaar horloge van George W. Rey nolds, den president der Continental and Commercial National Bank, in wiens huia kort te voren was ingebroken. Curieus is, dat Quin den avond van den diefstal bij de Reynolds to gast was, het zingen van do dochter" op de piano begeleidde en zelf veel succos had met een paar solovoordrachten. Om 11 uur gingen de gasten hoen en om l uur was Arthur Quin aan het hoofd van zijn bende terug. Hij werd na aanvankelijk in voorarrest to zijn geweest, op verzoek van zijn advocaat tegen een hooge borgstelling vrij gelaten. Quin Senior heeft zijn politiek© functie moeten noerleggen. Do oud-president De Arriaga f. Dc eerste president van do Portugeesch© republiek Manuel de Arriaga is overleden. Reeds als leeraar te Lissabon cn later als hoogleeraar te Coimbra had hij steeds voor do republikeinsche denkbeelden gestreden bij hot uitroepen der republiek viel.de keuze op hem voor president en niet op zijn tcgen- candidaat Affonso Oosta. Deze volgde Do Arriaga op, toen hij, door de omstandighe den gedwongen, nog vóór het verstrijken van zijn ambtstijd als president aftrad. Roman uit het laatst der 16de eeuw, naar het Engelsch van Rafaël Sabaëni. 57) „Ja," bromde Asad. „Kunt ge dat beantwoor den?" „Gij zult do waarheid hooren," zei Sakr-el- Bakr. „Geloofd zij Allah!" spotte Marzak. „Maar ik waarschuw u," ging Sakr-el-Bahr •vcort, .,dat gij ze moeilijker to gelooven zult vindon dan eenige leugen, die ik zou kunnen bedenken. Jaren geleden in Engeland, waar ik geboren ben, had ik dezo vrouw lief en zou mol haar getrouwd zijn. Maar er waren mensclien en omstandigheden, die inij bij haar belaster den, zoodat zij mij niet v/ildo huwen, en ik ging been met haat in het hart Gisteravond bleek de liefde, dio ik dood en in haat veranderd ge waand had, nog eteeds levendig. Doordat ik haar liefhad, ging ik inzien, dat ik haar slecht behandeld had en ik word boven alles door het .verlangen gédrevon, bet kwaad, dat ik gedaan had, te herstellen." Hij zweeg en na een oogenblik stilte, begon Asad toornig en verachtelijk to lachen. „Sedert wanneer bewijst een man zijn liefde voor een vrouw, door haar van hem weg te zen den?" vroog bij op een toon, die juist weergaf, bij van zoo'n beweging geloofde. „Ik heb u gezegd, dat het ongelooflijk zou schijnen," zei Sakr-el-Balir. yls het niet duidelijk, vader, .dat dit buwe- V v,an hom niets dan een voorwendsel was?" ricP Marzak. „Zoo klaar als de dag," antwoordde Asad. w huwelijk met die vrouw was een godde- •oo2o bospottiDg van het Waro Geloof. Het was geen .huwelijk. Het was 'een godslasterlijk voor wendsel. Uw eonig doel was, om mij to dwars- boomen, door mijn eerbied voor de Heilige Wet. van don Profeet te misbruiken en haar buiten mijn bereik to plaatsen." Hij wenddo zich lot Vigitello', die wat ach ter Sakr-el-Balir stond. „Gelast uw mannen, dien verrader in boeien te sluiten," zei liij. „De Hemel heeft u tot een wijs besluit ge bracht; vader!" riep Marzak op jiwlicnden toon Maar die kreet was do eenige j ibclkrcct, die weerklonk, zijn slem do eenige, dio men hoorde. „Dit besluit zal u waarschijnlijk beiden naar den Hemel zonden," antwoordde Sakr-cl-Bahr onverschrokken. Op dat oogenblik had hij zijn besluit genomen. „Blijf!" zei hij, met een wenk tot Vigitello, die zich inderdaad niet verroerd liad. Hij trad dicht op Asad roe, én wal bij zei, hoorden alleen zij, die vlak bij den Dey en Ho- samundo stonden, welko laatuto haar '«oren in spande, dat zij geen woord veriicz-'n zou. „Geloof niet, Asad," zei hij, d.il ik mij on derwerpen zal als een kameel onder zijn last. Bodenk uw toestand goed. Als ik mijn stem ver hef, om mijn zeevalken om mij te reopen, kan Allah alleen zeggen, hoeveel er zullen overblij ven om u te gehoorzamen Durft gij het k'errp wagen?" vroeg hij. Zijn gezicht stond ernstig- cn plechtig, maar volkomen onbevreesd, els van oen man, dio niet twijfelt aan den afloop. Asad's oogen glinsterden somber, zijn kleur werd aschgrauw. „Schandelijko verrader.. begon, hij met gezwollen slem, zijn lichaam sid derde van toorn. „O neen,-" viel Sakr-el-Bahr bom in de rede. „Als ik een verrader wa- zou ik liet redds ge daan hebben, want ik weet, dat iiij een verdee-, ling van oudo krachten, hot grootste aantal aan. mijn zijdo zou zijn. Laat dus mijn stilzwijgen het bewijs van mijn onveranderlijke trouw zijn,' Asad. Denk er aan bij hat beoordeelen van mijn gedrag, en laat u niet ovei'heer.srhen dbor Mar zak. dio niets ontziel, om zija haat tegen mij te kunnen luchten. „Luisthr niet naar hem, Yadorl" riep Marzak. „Hel is niet mogelijk, Jat „Zwijg!" bromde Asad. eenigszins verslagen. Er keerschte stilte, terwijl <!e D07 somber met zijn hand over zijn witten baard streek en zijn glinsterende oogen van Ol'vïêc naar Posa- mundo, en weer teruggingen Hij c^'mwoog, wat Sakr-el-Bahr had gezegd Hij vreesde zeer, dat bet zou blijken waar le zijn en bij zag iu, dat, als hij hier muiterij uitlokte, hij a^les op het spel zou zetten, alles op één worp, waarin do kans zich evengoed legon hem kon keeren. Als Sakr-el-Bahr do overhand behield, zou dit nie.t alleen aan boord van dit schip zijn, maar door geheel Algiers, en Asad zou neerge worpen worden, om nooit meer op to staan. Aan den anderen kant, als hij zijn zwaard ont blootte en dc geloovigen opriep, om hem tc hel pen, was hel mogelijk, dat zij in hem den" uit verkorene van Allah zagon, wien zij trouw vor- schuldigd waren, en dat zij zich aan zijn zijde zouden scharen. Hij achtte dit zelfs waarschijn lijk. Maar toch was het to veel gewaagd. Hij was bang, die nog nooit voor iéts bang geweest was, en or was nauwelijks een gefluisterde waarschuwing van Biskaine noodig om hem !c doen besluiten loo tc geven. Hij keek Sakr-el-Bahr weer aan, nu met con somberon blik. „Be zal over uw woorden den ken," zei hij met onvaste stom. „Ik wil niet on rechtvaardig zijn, of mij alleen door den schijn laten leiden. Dat verhoede Al lak I" HOOFDSTUK XVIH. Schaakmat, Onder het nieuwsgierig staren van allen rond om hen 9tonden Rosamuude en Sakr-el-Bahr elkander een oogenblik stilzwijgend aan te zien 11a het vertrek van den Dey. Zelfs de galeisla ven, opgeschrikt uit hun gewone versuftheid door zulke merkwaardige en ongewone gebeur tenissen, rekten hun gespierde nekken uil, om naar hen to kijken met een flikkering van be langstelling in hun doffe, droevige oogen Sakr-el-Bahr's gevoelens waren, toen hij Ro- samunde's bleek gelaat .n het afnemende maan licht zag, zeer tegenstrijdig. Verslagenheid over hetgeen gebeurd was en een «onrustig gevoel cmtrent hetgeen nog volgen moest, wisselden af met een zekere mate van verluchting. Hij zag in. dat zij in geen geval lang verbor gen had kunnen blijvon. Zij hal elf oindclooze uren- doorgebracht in de kleine, benauwde ruim- to van de mand, waarin hij haar maar alleen aan boord bad willen brengen. De ongerust heid, die begonnen was mot do onmogelijkheid, om haar uit haar gevangenis to bevrijden, toen Asad zijn besluit had. aangekondigd, om hem op reis te vergezellen, was van uur lot uur toegenomen en toch zag hij gcon kans om haar te verlossen^ uit een toestand, die vroeg of laat verraden zou worden, Ms de grenzen van haar uithoudingsvermogen bereikt waren. Dio verlos sing, welke liij niet had kunnen bewerken, was bereikt door do achterdocht en kwaadaardig heid van Marzak. Dat was de eenigo troost in het tegenwoordige gevaar. Tegenspoed had bem geleerd, voordeden, hoe klein ook, op prijs te stellen, en gevaren, hoe groot ook. te trotseoren. En dus genoot hij nu van bet kleine voordeel en besloot naar omstandigheden to handelen, en zooveel mogelijk gebruik te maken van de wei feling, waarin zijn woorden den Dey gebracht hadden. Hij vond het ook een aangename gedachte, dat, nu de zaken zoo goloopen waren, hij en Rosamunde lotgendoten in het ongeluk gewor den waren en een gemeenschappelijk gevaar deelden, en niet meer als onderdrukker cn on derdrukte tegenover elkander stonden Daarom glimlachte hij oven, toen hij Rosamunde in het blcoke, strakke gelaat zag Die glimlach ontlokte haar do vraag, die haar bezwaarde. r „Wat nu?" Wat nu?" vroeg zij hecsch, en zij strekte de handen naar hem uit. „Nu," zei hij koel. „laten we dankbaar zijn, dat ge bevrijd zijt uit een verblijf zonder eonig gemak of waardigheid. Laat mij u brengen naar dat, hetwelk ik voor u gereed gemaakt heb, eai dat gij reeds lang zoudt betrokken hebben zon der de ontijdige komst van Asad. Kom." En hij wees uitnoodigend naar het gangpad, dat naar het achterdek leidde. Zij schrikte terug, want daar op het achter dek zat Asad onder zijn tent met Marzak, Bis- kaino en de andere officieren van zijn gevolg. „Kom," herhaalde hij, „er is niets lo vreezen, aks gij u onverschrokken toont. Voor het oogen blik staat de koning schaak." „Niels te vreezen?" horhaaldo zij, starende „Voor het oogenblik volstrekt niets," ant woordde hij vast. „Tegen wat de toekomst bren gen kan, moeten wij vast besloten zijn. Wees zeker, dat vrees ons niet helpen zal." Zij werd strak, alsof bij baar onrechtvaardig beschuldigd hack - „Ik ben niet bang," verzekerde zij hom, cn hoewel haar gelaat bleek bleef, werden haar ocgon rustig en haar .stem vast. „Kom dan," herbaalde hij, en zij gehoorzaam de hem nu dadelijk, als om to toonen, dat zij hoegenaamd geen vrees koesterde. Naast elkander gingen zij door het gangpad, en klommen de treden naar het achterdok op; de zich daar bevindende groep zag hen nade ren met blikken, zoowol van verbazing als wraakzucht. Asad's donkere, fonkelende oogen rustten al leen op hel meisje. Zij volgden ieder barer be wegingen, toen zij naderde, en' verhelen baar geen oogenblik om zich op haar geleider to richten. Uiterlijk hield zij zich met trotsche waardig* heid volkomen kalm onder dien begeerigen, on derzoekenden blik; maar inwendig kromp z.ij van een schaamte en vernedering, waarvoor zij nauwelijks een naam bad. Tot zekere hoogte deelde Olivier haar gevoelens, maar vermengd met toorn; en daardoor gedreven, plaatste hij zich tusschen haar en den blik van den Dey, om haar daartegen te beschermen, zooals hij dit to gen een doodelijk wanen zou gedaan hebben.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1917 | | pagina 5