en k Oorlog.
Mo. 17448.
LEIB5CH DAGBLAD, Za4©?dag 13 Januari.
Tweede Blad.
FEUILLETON.
PersGverziietii.
Asrno 1©?7.
AV aa r schuiven w ij h een In
[SCHOOL EN LEVEN" echrijit clr A. do
[Vlcfcte»r, lceraar aan liet Haia-gsch Lyceum,
one! 'i- dit opschrift, dat zich op de H. 13.-
Bcholen cn gymnasia ey»p tomen van oen
®iieu\ven gc-cst openbaren.
I[ Twintig jaar geleden zoo schrijft hij
Bv-area de H. B. S.cn cn gymnasia leerinsti-
'l,iten, zond-er meer Maar ze zijn hard bozig
van karakter to veranderen of voorachhi-
Jgor uitgedrukter zijn op onze raid del-ba-
rc. scholen verscheidene symptomen van
Sb on nieuwen geest; er openbaart zich e.n
tyrprlangc-n om ook nog andere behoeften to
ovrcdigOTï dan düe der leergierigheid
Hoon. Wat in mijn tijd op do H. B. S. nog
«■weinig of niet TwdcrrntH, is nu c-p de scho
len der grooie steden althans heel ge
woon tooneel-, mimek-, turn club, krant,
uitvoeringen, onz. Hij sig in die clubs ver
dienstelijk toonoelspelen, vrij goed» mu
zieknummers geven, c-ite., maar hij zag ook
chooi jongens, kinderen in smoking, met
rachtige linten van ordepoxninasaajris op
o schouders; meisjcT, die voor ƒ200 Idee-
ren droegen en spottend lachten om die
r eenvoudige japon van een der leeraressen.
I „Zeker, ik zag j cngens-oommiisieleden
'die met do vrlcndrlijkrto wellevendheid
handig en tafcfevcl de plaatsen aanwc-.zcn of
verdoelden ik zag meisjes, die ook op een
w-erelcïscih feest neg gelegenheid vonden,
lieve attenties to bewijzen, „kleine lietd-e-
'dad.on" to doen. Maar ik zag ook de 18-ja-
•rige coquette, die uit olk der drie lia-aa
toegezonden ruikers één roos had medege
nomen naar het bal cn nu niet de c.ric a-a.ii-
(biddors een „spel der rozen" speelde, roin-
,<ler schoor» dan uit het tweed» bedrijf van
j_ {Érn-a-nts* blijspel „Jonge Harten" ik zag
ook in do kleedkamers do meespelende
hccren" elkaar bijna naar de keel vliegen
vot liet feit van het te vroeg uitdeel-en der
xilbookjesik zag ook haüfdronken jon-
ens mot gemeen o oogen cn in gomeeno taal
laar de dansend» meisj es gluren en zo be -
-hidden. Ik zag leuko dreumessen uit de
a-gere klassen gewichtig meedansen, of in
Icta pauze een roep chocolade verorberen
maar ik zag tevens op datzelfde kinder
feest, door schooljongens georganiseerd, in
den liock van de zaal eenchampagne-
te nt en later oen sou pertaf el roet 3 wijn-
gla-zonToen luchtte zich. mijn verontwaar
digd gemoed in oen boos woord. „Godbe
tert, dia-ar wordt over de gansohe wereld
on nrachtigo sbrc-c-m van energie aange
wend cioor de besten vara de Europeesclie
tolken, om het alodholismo to bcabrijden
daar zetten halfwassen apen, met toe-
toimroing 'van hun ouders, eenolw.im-
p:ogiiicten.t in hun zaal." Maar dk liad be
daard moeten blijven cn moeten zeggen
„zoo is de mensch, dus ook do jonge
mensclh. Volhard en bid."
De schrijver meent, dat clo leeraren mo
re»! o en zock-lijko verantwoordelijkheid cp
7.1 -rioKn door aan zulke feesten deel te
Knemen. Ter toelichting laat hij volgen:
„Een onzer collega's, dje zag, dat op één
ïuvourd, aan -de medcsipclcnd.cn voor onge-
I veer 60 gulden a-an bloemen werd gegeven,
door een bestuur, dat bovtencl uit met-ver-
j mogend» jengeno 1), tobde hierover, omdat
I hij in dit feit mennen ta zien een rjllcrncod-
I a-ottigeto liclitvaarèi'èmid met andermans
e geld. Een ander cvvikra-, („zwaar ..op -die
hard," zongen dejongens), sliep riet na
Idein bal nacht, omdat h ij oen onbemiddelde
jongen can schuld had zien maken van 6
frvoor zijn souper omdat hij een 1-1-jarig
pcisjo alleen had zien ronddartelen door
de? zaal tct '0 nachts 1 uur, toon ze mat oen
],r:ar veel oudere jongens naar huis was.
gaan. Dat is do moreel» verantwoord c-
Hjkhoicl, die •cwidig» collega.» drukkend
plein, juist daar, waar do ouders zoo
•zadelIjk lichtvaardig zijn. Maar ook za
kelijk worden wij verantwoordelijk g'e-
stckl. "Do vader van den penningmeester
van -een or.ze-r clubs maakte mij oen aanmer
king, chat ik zijn zwakken zoon over groot-e
gel do-ommen had laten mc eet eren."
Dan wordt gewaarschuwd togen de geva
ren van 1- et daneenNi/et het dansen tv o-rot-
afgekeurd, maar de roodbroi» dsJröen.
Ch rist nd om en sin o 1:k0 1 en.
In Gendringen is oen oudciUng, die aan
de beurt van aftreden was, niet herkozen,-,
nadat hij openlijk had erkend, aan den
smokkelhandel te hebben deelgenomen.
Tweo andere ouderlingen erkenden, aan
hetzelfde feit schuldig te staan. Zij achtten
zich verplicht, direct hun ontslag to nomen,
terwijl ook de niet-herkozene terstond
heenging.
Dc predafcant van Gen-dringen, dr. J. van
Dorp, die behoort tot do redacteura van de
„NIEUWE NEDERLAND,SOKE KERK
BODE," schenkt nu bijzondere aandacht
aan hefc smokkelen en zijn verhouding tot
het christendom, cn schrijft er over in zijn
blad.
Hij zegt, dat in verscheidene grensge
meenten de smokkelhandel mot hartstocht
wordt gedreven, en clo snackkelvoode bijna
ied'e-r aangrijpt. Eerst liet alleen het zooge
naamde uitvaagsel er zich mee in spoedig
werd liet aarzelend goedgepraatten sloi-te
gaat bijna ieder meedoen, vooral nu do ge
oorloofde handel voor do boeren minder
gunstige resultaten afwerpt dan tot voer
cenige maanden het geval was.
Er zijn, zoo merkt hij op, in deze zaak
graden cn standen. Men kan zelf do stoute
schoenen aantrekker»cn met het halve
varkon op zijn rug dien nachtelij ken tocht
ondernemen. Men kan zich oolc bepalen tot
heb overbrengen van koeien en paarden,
waarbij dan een vrachtjo wol of spek cr
te gelijk race door kan. Men kan dc fmackkel
waar opkoopen of ook slechts voortbrengse
len van eigen boerderij cr voor b ca temmen,
terwijl bet voorts eer. heel verschil maakt-,
of men zijn vee levend dan wel dood in han
den van de smokkelaars speelt.
En dezo dingen, zegb liij, maken niet
alleen geldelijk, doch ook zedelijk verschil.
Do boer, die zijnjvaPkena door smokkelaars
laat behandelen, ziet la-a.g neer op den
smokkelaar zelf. Met k-oeien en paarden ge
ven zich alleen netto menschen af, -ddc zich
zouden 'schamen, met c-cn doocl half varken
op den rug te loope-n. Koogstens vormen
zulke nette menschen een komplofc, dat de
I niet netto smokkelaars huurt en ruim be
taalt, maar zclr in allo veiligheid een nog
groofcere -winst opstrijktdaar zijn ze man
nen van kapitaal, gezeten monschen, voor.
De-zo verschillen hebben bepaald een voor
deel, zoo gaat hij voort. Want ieder vindt
nu een voor hem passende plaats in do
rijen der smokkelbende, zonder dat hij zich
al te zce-r behoeft te schamen voor heb drin
kend» en stelende gezelschap, waarin hij
verkeert. DoN smokkelarij is eenvoudig in
de reeks der gerechtvaardigde maatschap
pelijk» transacties opgenomen zij is inge
lijfd dn de van God gegeven beroepen, waar
in men natuurlijk in oor cn d'eugd werk
zaam moot zijn.
Zoo vindt- dam, zogt hij, ook do Christen
zijn plaats onder clc smokkelaars. Doze is
het wel niet steeds geheel met zichzelf
eens. Soms vindt hij er nog we»l eenigc
schuld in, maar hij Weypt deze db.n op de
Reg-eoring, dio immers zoo onrechtvaardig
en zoo dom is. Of hij werpt de schuld op do
omstandaghedendie dwingen tot allerlei,
Wat men anders niet zou doen. En dan is
cv ook oen filanthro-pisehc kant aanop
diie manier krijgen immers do arm» honge-
rend.o Duibsdhei-s nog wat te eten.
'b Is eenvoudig wanhopig, schrijft dr.
Van Dorp, wat in de sinoldkolsbreken onder
het Christelijk vernis vandaan komt. Het is
zóó wanhopig, dat uien zich afvraagt, of
men niet beter deed, do zaak van het Chris-
t-eoidren daar m-aa.-r failliet te verklaren. Als
slre.iks na den vrede do zaken op den gewo
nen netten vcot- van vóór den oorlog wor-
d;n voc-i'tigc-wf, dan hebbs-n wo ons gedu-ren-'
da heels geslachten als Ghrioienen bespotte
lijk en verfoeilijk gemaakt, en kunnen we
bij ernstig», eerlijke mens ohm wel thuis
blijven irwt ons Christendom.
1) Ik bed: el
Gde pa's.
van nl-et-vemiogen-
RE CL AM ES 40 CENT PER REGEL'.
LA GÖRSETSÈRE RAMONöT, LESOEM
Ereestraat 34. Te'. InS. 142S.
ffuiQC'Er'TG in a'le mften cn prijzen
steeds voorhanden
6570 4
Ik^'isEQiTisfsn.
SpJa ra s sa e st: 13 ai 1 n g. U i» s v e rsa t c a ts-
ïierso^aeeï.
G-eachte Eedaclia. -* r /i
Naar aanleiding van liet ingezonden
stukje in Uw blad van 11 -Januari van
een Univorsitoifcabeanibte, zou ondergetoe-
kciide gaarpe iets opmerken.
Da .Commissi® tot herziening der salaris
san van do Techni:cho-Hoogeschool- en Koo-,
gor-Ü n d er wijs-Am fc t e nnir e n i; door hèt wer
ken van den Ambtsnaarsbond ontstaan en
zeker niet hot minst door de afd. Leiden
van dien Bond.
Dr. Van Leeuwen, destijds door den Bond
aangezocht (thans voorzitter van bcvenge-
r. cc rade Cwnmissie) was in de Twsedo Ka
mer in 1914 en '15 de persoon, die krach
tig liet hooren d© mistoestanden, welko er
heers ch ten onder hei; Univef sisifspersoneel,
en in overleg mot den Minister van Bin-
nenlandsshe Zaken werd aangedrongen .op
vorming van een Commissie, waarin ook
do belanghebbenden zitting zonden hebben.
Dit ter overdenking aan hen, die, buiten
de organisatie staande, door de organisa
tie, (depr de circulaire, die door de Com
missie aan eiken Univ.-ambt. werd verzon
den) medezeggenschap kregen Vver hun be
langen.
Kot groote gevaar, waarover de Univer-
sjteitsbeamble schrijft, is,- dat door opne
ming van andere groepen do Jjnivarsiteits-
ambtenaren do 'eerste jaren (spat. van
ons) geen vooruitzicht krijgen op verhoo
ging. 0. i. is dit zeer. overdreven; het werk,
dat door do Commissie zal moeten worden
gedaan, zal er niet door worden beperkt;
zeker niet, doch- daar het hier meer geldt
hot onderbrengen der groepen in een sala
risregeling, en daar er nu reeds, al is het
weinig, eenig systeem is, in de benaming
en snlarieering dezer categorieën, lijkt het
voor ons niet zoo bezwaarlijk. Hot aantal
van doze ambtenaren bedraagt b. i. hoog
stens 50. Ook kan liet bezwaar worden on
dervangen door de salarisregeling van greo-
tero terugwerkende kracht te deen zijn.
Doch al was 'dit niet z>o, m&'J do over
tuiging, dat er in de gezinnen der üniv.-
ambtenaren gebrek wordt geleden, maar
ook met do overtuiging, dat liet ia de ge
zinnen van het Middelbaar-Onderw.-perso-
r.eel niet zco rooskleurig (zonder meer
sprekend© woorden to gebruiken) is, zou
den wij het Univc-rsiteits-personeel willen
zeggen: zio niet het belang- van u alleen
of van uw groep, maar ook van dezen,
die onder Uw groep kunnen worden onder
gebracht. Om dat breeder© inzicht te ver
werven moet ge gekomen.zijn tot het stand
punt, aangenomen door do moderne orga
nisatie.
Wij zien in, dat door de behartiging
der belangen van groote groepen, de kleine
gro-epen, die daar onder begrepen zijn, in
geen geval zichzelf schade zullen .berokke
nen. Ten eerst© krijgt ge daardoor' do ver
sterking uwer organisatie, dus klasse-ver
sterking, en m de .tweed© plaats 'kunt ge
daardoor meer als groot© groep van u
doen üooren en daardoor ook do beste resul
taten verwachten van uw werken.
Zoo bezien, kunt ge u een ander beeld
vormen van iTefc werken der moderne orga
nisatie en zult ge ook inzien, dat het het
welbegrepen e i g e n b 1 a n g van dan
individu zoowel als van de organisatie zelf
is, te handelen, zooals zij hier doet.
Ge ziet ook hier Univ.-beambte, zonder
uw f 200-eiscli voor de greep, dien go ver
langt, ligt er voor de betrokkenen nog meer
in zoo te handelen zcoals het H.-B. van den
Bond voorstaat. Juist door dit gebrek aan
inzicht is in do ambtenaarswereld höt or
ganisatorisch besef en daardoor de sala-
rieering zoo treurig.
Wij lmbbcn er ons hier alleen toe bepaald
do materieele zijde van de vraag te be
antwoorden.
Ook de keerzijde, der medaille -m'oet wor
den bezien :en wel het solidariteitsgevoel;
ook dat mag bij d-en ambtenaar wel een
beetjo worden aangekweekt, want naast de
geldelijk© zorg kómt ook deze de modem©
organisatie toe.
Go zoudt dezelfde Univ.-beambte z'.en als
amanuensis aan-- een R. II. B.-S. met een
laag salaris, als door de organisatie werd
voorgesteld, wat nu wordt gedaan.^
W ij b e gr ij p en da t, en als mogelijk
is, wat door het II.-B. van den Bord wordt
gevraagd, dan wenschen wij van liarte, dat
onze collega's, dio naast ons den z war en
sfcrjjd om het bestaan voeren, zullen mee
tellen in do regeling, dio voor hot Univ.-
perscneel- zal worden ontworpen.
Met dank voor Uw bereidwilligheid", -
1 -ij..! li .,l h i tWL J. P.,
ji -1 ^v| £/-\ Univ.-bealmbfé.
DE NEDERLANDSCHE MILITAIRE ~\7\
MISSIE NAAR HET ENGELSGHEFRONT, j
Reuter seint u:t Londen:
Do Nederlandsen© officieren, generaal-
majoor Burger, kolonel jhr. Roel', kapitein
Oorschot, die door de Britsche regeering
tot een bezoek aan het Britsche front zijn
uitgenoedigd, zullen naar Frankrijk vertrek
ken. Zij hebben eenige dagen in Londen
doorgebracht en brachten eon kort bezoek
aan Noord-Engeland'. Zij waren zeer ingeno
men met de ontvangst en verklaarden: „Wij
wisten wel welk een goeden naam de Brit-
echo gastvrijheid heeft en we verwachtten
veel, maar do vriendelijkheid ons bewezen
overtrof on zo hoogste verwachtingen."
Do officieren waren gisteren gasten van
de Nederlandsche legatie.
DE „LEDA".
.-cU-uf-i _-a
Het Nederhndschö sbooimfechlp „Lleda" van
do Kon. Ned. Stoomvaart-Mij.", dat, zoo
als i3 gemeld, in do Golf van Biscaja door
een onderzeeër beschoten werd, is gister
ochtend vroog in ballast van Rotterdam, waar
d© lading erts gelost was, l>© IJinuhlen bin
nengekomen en naar Amsterdam opgestoemd.
Men vernam do volgende bijzonderheden,
doch" kon niet een volledig vers'ag der "ge
beurtenissen krijgen, daar het de- beman
ning verboden was iets .omtrent do beschie
ting, buiten do militaire autoriteiten om,
medo te deelen. To Rofterdam was echter
reeds een verhoor door cle militair© auto
riteiten over liet voorgevallen© afgenomen.
Het stoomschip „Lêda", kapitein .Van Wijk,
met een lading pyriet van pl.ni. 1400 ton,
was cp reis van Huelva naar Rotterdam,
toen het op do hoogt©' van Kaap Finisterr©
was en niets anders op dö oppervlakte der
ze© zag dan, zooals men oarsc mzonde, een
zeilvisschersvaartuig. Toen do „Lola" liet
vaartuig dichter genaderd was, leste het
eensklaps een scherp schot in do richting
van het stoomschip, dat na onderzoek bleek
goed raak geweest te zijn. De granaat had
n.l. aan bakboordzijd© door do brug haar
weg gevonden en versplinterde een gedeelte
van Üen voet van het kompas, ging ver
der door de kaarfenkamer, waai* de kapi
tein zich op diit oogtSnblik bevend, om weer
aan stuurboordzijde te verdwijnen. D© gra
naat had een gat in den vloer van de brug
geslagen en in den wand van dit scheeps-
gedeeice ontdekte men minstens een dertig
tal gaatjes van verschillend© grootte.
Niemand van de bemanning werd ge
kwetst, zccda-t alleen materie©!o schade ge
leden werd. Het had echter anders kunnen
zijn en do matroos, di© aan het roer stond,
had gedood kunnen worden.Toen het zeil
vaar tuig na het gebeurd© eensklaps onder
dook, om niet weer b'ven t© komen (blijk
baar had do commandant zija vergissing
ingezien),, ontdekt© men eerst, dat men met
een duikboot te doen had. Door het spoedig
verdwijnen heeft men do «nationaliteit niet
kunnen vaststellen.
Men vervolgd© onmiddellijk d© reis en
kwam 14 December in de Downs aan, waar
men drie weken werd opgehouden. To za-
ïnen .met de stoomschepen „Zeus", „Mars"
en „Anders", alle eveneens met erts gela
den, stoomde d© „Leda" naar Rotterdam,
\Vaar deze schepen den 8sten Januari aan
kwamen.
MIJN ONTPLOFT.
van een nabijs taande, loods werden verbrij'-j
ze ld. j i .Z-
DOOR NEDERLANDERS GERED.
Het Nederlandsche stoomschip' „Iberïa*
uit Rotterdam, dat gisteren van Sevilla met?
een lading erts t© IJmuiden binnenkwam',
rapporteerde op den Atkmtischen Ooeaatr
d© bemanning van een zeilschip gered op
deze to Plymouth geland to hebhea.
De bemanning vres aftosistig van het Hkiv
jgelsche viermastbarkschip „Holt Hill" uit
Liverpool, dat op reis van Naafces naaf
Gulfport, in Noord-Amerilra, door een gek
w*el(Hgen storm heloopen en zwaar beschar
digd werd. Het stoomschip „Iberia" pro-r
teerde aanvankelijk het schig op sleepton^
te nemen, hetgeen mislukte, zoodat men dö
opvarenden overnam en het haekschip aan
zijn lot overliet. Of het schig opgepikt
of nog ronddrijft, is niet bekend.
VERHOOGING OORLOGSWINSTBELAS-
TING GEWENSGHT. 1H
In de afdeelingen van de Eerste Kameïl
werd in overweging gegeven, in pjlaats(
van verlenging van den termijn van de Ven
dedigingsbelastingen voor te stellen verhooK
ging, van het percentage der. verdere oorH
logs winst, opdat het ten boon spreiden van]
overdadige weelde en het geldverkwister
ia het openbaar door lien, die gedurende!
den ocrlog fortuin maakten, tegengegaan zoif
worden.
Hiertegen werd evenwel aangevoerd, dat
die verhooging van heb percentage voor,
maatschappijen goed zou rijn, maar voor]
boeren ruïneus. Dezen kochten voor hun'
winst land en men weet dus, hoeveel hun
oorlogswinst bedroeg. Moeten rij nu echter
veel terugbetalen, dan zullen zij genoodzaakt
worden hypotheek op bezwarende voorwaar
den te nemen. Dok is liet met hun oorlog»
winst nu vrijwel gedaan.
DE „IMPORT". Y'Y». Y
Een mijn, op Vlieland aangespoeld, mak
te vast op het wrak van een vroeger ge
strand stoomschip en ontplofte. De ruiten
Naar de „N. R. Ct." verneemt, bevindt
zich onder de ruim 600 ton lading stukgoed^
van liet naar Zeebrugg© opgebrachte stoom
schip „Import", geen contrabande.
3000 FRANSOHE KINDEREN NAAR
NEDERLAND.
Uit Roormand tv or dij; gemeld, dat in den"
loop decor weck 3000 Franscho ikmdbreai.
naar Nederl. zullen komen, waarvan 'n 40^
tal daar ter stede oen onderkomen zal vim«
don.
UITVOER VAN SCHAPENVLEESCTT. "P;
Naar d© „Vee- en Vleeschhandel" meldtv;
zijn de laateto a.cht dagen aan den Hoek-
van-Holland in het openbaar export-slachh,
huis aldaar geslacht 2500 schapen vooi*
export naar Engeland.
ONGEOORLOOFDE PH O TOG RA-
FIS CITE OPNAMEN.
Zcskoro R. uit Nijmogen, die nabij de bar
ricade aan de Keulsche Poort te Venlo on-v
"geoorloofde phobpgrafisóhe opnamen maaikv
te, tv e rd gearresteerd' otk ter besdhikking dSeit
militaire autoriteiten gesteld.
SMOKKELARIJ. i -
Door de rechtbank te Almelo, rijn gedu-«
rende het af geloop en jaar niet minder dan'
4278 strafvonnissen uitgesproken ten aan
zien van 5S59 beklaagden.
In 1915' bedroeg het aantal vonnissen on
geveer 800 en liet aantal beklaagden onge-1
veer 900.
Gedurende het jaar 1916 zijn door de po-'
liiie en de Rijksambtenaren te Aalten, mat'
minder dan 1832 processen-verbaal opge
maakt tegen slechts 175 over 1915. Dit
groote verschil vindt zijn oorzaak in de aan
houdingen wegens smokkelarij, wel een be-'
wijs, hoe de kommiezen met bijzondere acti
viteit optreden.
To Hengelo zijn een twintigtal soldaat-1
kommiezen aangekomen ter beteugeling den
smokkelarij, die steeds brutaler gedreven
wordt. Ook te Delden krijgt men er een
aantal en te Goor zijn 23 soldaat-kómmiezeu'
ingekwartierd. f
]D©
Roman uit het laatst der 16dö 'eeuw,
naar het Éngelsch van Rafaël Sabalini.
9)
Hij ging weg, om dadelijk terug te kee-
ren mot oen zwarte kan, dio geurig dampte,
ïfij vond zijn lieervnog in dezelfde houding,
starend in het vuur, cn donker fronsend.
Sir Olivier was met zijn gedachten nog bij
I zijn breeder in Mal pas, cn hij was cr zoo
I mede vervuld, dat hij voor het oogenblik
I zijn eigen zorgen geheel vergat; liij over-
I legde, of het toch eigenlijk niet zijn plicht
was, een woord tot vermaning po wagen.
Eindelijk stond hij met een zucht op en
ging aan tafel. Daar kwam hem zijn zieko
•vla lion echt in de ge dachten en hij vroeg
Nikolar.G naar hem. Deze zéï, dat clo knecht
J vrijwel heteelfclo was, waarop Sir Olmor
5 een glas nam ca liet met den koken cl :n
drank vulde.
„Breng hom dit," zei hij. „Er bestaat
geen beter geneesmiddel voor zulko ziek
te
Buiten werd hoefgetrappel gehoord.
„Daar is jonker Lionel eindelijk," zc-i clc
bediende.
1 .,2'Oiidc-r twijfel," stemde Sir "Olivier too.
•„Jc behoeft niet hier to blijven voor liom.
Ilicr is alles, wat liij noociig heeft-. Breng
dat aan Tcwn, voordat hot afkoelt."
Hij wilde den knecht weg hebber., als
Lionel kwam, daar hij bo3loten was hem
met een flink standjo voor zijn dwaasheid
.e begi o?een. Nadenken had hem do zeker
heid gegeven, dat dit zijn plicht was met
het oog o-p zijn voorgenomen afwezigheid
vaai Pen arrowen in het belang van zijn
broeder was liij besloten, hem niet to spa
ren.
Hij nam een groote teug van do melk, en
toen liij zo neerzette, hoorde hij Lionel's
stap buiten cle deur. Dezo werd openge
worpen en zijn broeder stond op dsn drem
pel oen oogenblik to staren.
Sir Olivier 'keek norsdh om, liefc wei-voor-
bereid» verwijt roods op de lipjoen.
„Dusbogon hij, cn kwam niet ver
der. Hetgeen hij zag verdreef dc woorden
van zijn lippen en uit zijn geestin plaats
er van sprong hij op met een kreet van
soli rile. „Lionel
Lionel sloop binnen, sloot do cleur, en
deed er den grendel op. Toen leunclo liij
or tegen, cn keek zijn broeder aan. Hij was
doedsbleök, met grooto, donkor-o vlekken
onder zijn oogen zijn rechterhand, waaraan
cl» handschoen ontbrak, drukt» hij tegen
zijn zijde, en de vingers waren vol bloed,
dat er t-uzsolie-n door druppelde. Aan de
rechterzijde van zijn gaeil wambuis was
oen groet», donkere vlek, welker aard Sir
Olivier onmiddellijk herkende.
„Mijn Hemel!"-' riep hij, en vloog naar
zijn broeder. „Wat is er göbeurd, Lal Wie
hooft -dit gedaan?"
„Piet&r Godolphin," Icwam liet antwoord
van -do lippen, dio in oen vreemden glim
lach samongetrokken waren.
Sir O li vi er zei ge en on k el woordmaar
hij klemde zijn tanden opeen cn bakla do
vuisten, zocda-t de nagels in do handpalm
drongen. Toon sloog hij zijn arm om den
jongen, dien hij boven alles in cle wereld,
op ócn na-, liefhad, en met angst steunde
hij hem tot by liet vuur. Daar zonk Lionel
in dein stoel, waar Sir Olivier zoo pas in
gezeten had.
„Wat as jo wond, jongen? Is zij diep?"
vroeg hij mot-schrik.
„Hot is een vleesehwondmaar ik heb
veel bloed verloren. Ilc dacht, dat ik dood
gebloed zou zijn, voordat ik thuis kwam."
Met angstigen spoecl trok Sir Olivier
zijn dolk on sneed wambuis, vest cn hemd
door, waardoor het blanke vleesch van den
jongen blcot kwam Een oogenblik 7.-m on
derzoek 021 hij haalde ruimer adem.
„Jo bent een echt kind, Lionel," riep hij
opgelucht. „To rijden zonder er aan te
deuken zoo'n eenvoudige wond to verbin
den en zoo al dit bloed to verliezen, al is
hot maar slecht Trev-iliansoli bloed." Hij
lachte door de groo-t» reactie na dien vroe-
sdijken sohrik. „Blijft .daar zitten, terwijl
ik Nikolaas roep, om ons to helpen, dien
schram to verbinden."
„Neen, neen!" Er klonk plotselinge vroes
111 do stem van den jongen, en zijn hand
greep dc mouw van zijn broeder. „Niko-
laas mag het niet woten. Niemand mag
het woten, of het is mofc mij ge-daan."
Sir Oiivi?r keek verschrikt. Lionel glim
lachte weer zoo zonderling bevreesd.
„Ik heb meer gegeven clan ik naan, Oli
vier," zei hij. „Godolphin is nu oven koud
als do an'oeuw, waarop ik hom heb achter-
ge! aten
Do plotselinge ontzetting van zijn broe
der en de strallcko blikuit dieii3 verbloe
it end gelaat veraebrikbon Lionel wat. Hij
merkte, zonder er van bowusb to worclon,
den rood en stroop, die scherper uitkwam,
naaambto do 'ldcur uit Sir .Olmer's gelaat
wegtroki och-dacht liij,-or niet aan, to vra
gen, hoe dio daar kwam. Hij was te zeer
vervuld mat zijn eigen zalkcai*
„Wat is dat?"- vroeg Olivier cind'elijk
höoseh.
Lione-l sloog zijn oc.gen neder, niet in
sfca-ait langer eon blik te verdragen, die vree
sol ijk was gcv. ordisn.
„Hij wild» niet and-era," broma? hij bijna
boos, in antwoord op liet verwijt, dat in
iedere lijn van het strakke gelaat zijns broe
ders geschreven stond. „Ik liad hem ge
waarschuwd, mij niet in clcn wog te komen.
Ma-ar ik geloof, dat hij vanavond half gek
was. Hij boles digd» mij, Olivier hij zei
dingen, die het bovenmênsdhelijk zijn zou,
om te verdragen, enHij haalde de
schouders op, om zijn zin te voltooien.
„Zoo, zoo", zei Olivier op zji-chtcn toon.
„La-ton wij eerst je wond verzorgen."
„Roep Nikolaas niet," zei de ander snel.
„Begrijp ie niet. Olivier?" legde hij uit in
antwoord op cle vraag in zijns broeders
blik, „we vochten daar bijna in donker en
zonder getuigen. Hethij slikt», „het
aal moord genoemd worden, al va-? het een
eerlijk gevecht; en als het ontdf-kt verd,
dit ik bet wasHij ril do en zijn blik
werd wild; zijn lippc-in knepen zich sa
men."
,11c begrijp het," zei Olivier, dac hot éin
delijk begreep, cn hij voogd» er bitter bij
„Jij, dwaas!"
„Ik had geen keus," zei Lionel. „Hij
kwam op mij af mofc zijn uitgetrokken
zwaard. Ik gc-loof inderdaad, dat hij half
dronken was. ïk waarschuwd» hom, wat
er met clie-n ander zou gebeuren, als één van
ons viel, maar hij vroeg, mij niet druk t-o
maken over clio gevolgen voor hem. Zijn
mond was vol gemeene woorden over mij
cn jo-u cn allen, die ooit onzen naa-m droe
gen. Hij sloeg mij mot hot vlak van zijn
sabel en dreigde mij to doorstoken waar
ik stond, tenzij ik mij zelf verdedigde. WeL
kc kous 1: d ik Ik had goen plan hem te
dbod'en zoo waar God mijn getuigo is
Olivier."
Zonder een woord to spreken, ging Oli
vier naar een zijtafcl, waar oen metalen,
kom en kan .stonden. Hij schonk water in
en ging toen even stil zijn© broeders wond
behandelen. Het verhaal, dat Lionel deed,
maakte berisping onmogelijk, ten minsto
van Olivier. Hij had zich slechts de stem
ming te herinneren, waarin hij zelf Pietor
G»dolphin achterna gereden was; hij had-
riah slecht.3 to herinii-eren, dat alleen cc»
zorg voer Rc2a.mun.de 01 eigenhfk alleea
do zorg voor zijn toekomst zijn eigen
bloeddorstige pionnen beteugeld hacl. Toen]
hij cl» won cl gc-wasschen had, haalde hij wat
tafellinnen 1111 een peTs ein sneed ctat irt
roepen met zijn dolkhij" haaldo d» dra
den uit een tafellaken en maakt» een voor-
locp'g kruirverhaiid cl'or draden over dei
ramden van do won cl, want cle clegon was
reöht door -do borstspieren la-ngs cl» ribben
gegaan; dezo draden zouden helpen onü
liet bloed ie stelpen. Daarna begon hij cl»
wond te verbinden met al de liajcdighed'dl
en bokwaamheid, dio hij in den loop zijner
zwerftochten had opgedaan.
Toen dat afgeloopen was, opend» liij heli
raam cn gooide het met bloed gekleurd©
water weg. De doek on, waarmecl© hij dö
wond had aangeraakt, cn alle andere be
wijsstukken der behandeling gooide hij cp
het vuur. Hij moest alle eporen verwijd'e-i
1*011, zelfs voor de oogen van Nikolaas. Hij
had het meest volkomen vertrouwen in do
trouw van den ouden clienaa-r D e- zaak was tel
ernstig, om het minste te wagen. Hij er-»
kende ten Volle de gegrondheid van Lio-i
nel's vree®, dat, hoe -eerlijk clë strijd oofë
