Nederland en de Oorlog.
No. 17444.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 9 Januari.
Tweede Blad. Anno 1917.
- Vragen en Antwoorden.
Binnenland.
FEUILLETON.
D© Seevalls..
Woensdag 97 December was dit vaartuig
vertrokken van. bier. Het werd blijkens een
Wolff-telegram opgebracht naar Zèebrug-
ge. Intusschen spoelden op de Hollandsohe
kust doelen van de deklading aan, bij Ylis-
aingen kwam zelfs een der sloepen aian en
nog steeds vernam men niets over bet lot
der bemanning.
Dat het opbrengen van deze onfortuin
lijke boot niet op de gewone wijze geschied
de, is thans gebleken. De tweede stuurman
Haagtmans is het slachtoffer geworden van
een vergissing der Duitschers, die hem het
leven kostte en een lichtmatroos, een stoker
en twee matrozen liggen ernstig gewond in
het hospitaal te Ostende. Slechts zes man,
t.w. de eerste- en tweede-machinist, de kok,
twee matrozen, oen lioht-matroos en een
donkey-man, zijn behioudetti gearriveerd
aan het station Beurs te Botterdam.
Wij zijn dus thans in de gelegenheid een
aaneengeschakeld verhaal te laten volgen
van het gebeurde met d'e „Okiambt".
Zooals men zich herinnert, was die „Old
ambt pas gerepareerd van de ernstige
söhade, die het vaartuig liad bekomen, toen
de Duitschers heb op 1 November j.l. tot zin
ken wilden brengeneen poging, .die mis
lukte, wijl men de „Oldambt" den Water
weg op kon sleepen. De eigenares, de fir
ma N. Hoos Co., had voor diezo eerste
reis de „Oldambt" laten charteren door de
Batavier-lijn. De. Lading bestond uit 250
ton margarine, 70 ton versche en inge
maakte groenten, benevens een deklading
mandenwerk on voorts eenig stukgoed. Op
Woensdag 27 December vertrok de „Old
ambt", bemand met 14 koppen. Men ging
voor anker in den Waterweg en kwam
'e nachts te halfdirie in zee. Nabij het Maas-
vuurschip bevond zich een Duitsche torpe
do-jager, die daar als 't ware Lag te wach
ten op den prooi, die hem oen vorige maal
was ontgaan, 't Was 10 uur in den morgen,
toen een los schot van den torpedo-jager
het teeken gaf, dat bijgedraaid moest wor
den, Aan dat bevel werd voldaan. Een
boot werd uitgezet, waarin de 1ste stuur
man, vergezeld van drie matrozen, de pa
pieren bracht. Met dezelfde sloep kwam
de prijsbeananning mee terug, bestaande
uit een onderofficier cn twee matrozen. De
bemanning van de „Oldambt" moest binnen
blijven en de drie DuitsöheTS zonden het
vaartuig naar Zeebruggo brengen.
Het werd langzamerhand dik van mist,
de torpedo-boot raakte uit heb 'gezicht, zoo
dat de niet al te best bevaren Duitecbers
hoe langer hoe meer de kluts kwijt raakten.
Zeer langzaam ging het vooruit met horten
en stoptennu en dan stond men stil. Toen
den volgenden morgen te 11 uur de mist op
klaarde, bleek, dat men zich ver boven Zee-
brugge bevond, bijna onder de Fransche
kust. Plotseling hooide men het knallen
van oen kust/batterij en de Oldambt" werd
doo?r de Duitschers onder vuur genomen.
Er werden zeker wel 12 schoten vlak na
elkaar gelost, die de „Oldambt" voor den.
boeg en aan stuurboordzij bij de kaarten-
kamer ernstige schade toebrachten. De drie
Duitschers raakten onder dit bombarde
ment hunner eigen kameraden den kop
kwijt
De kapitein van de Oldambt" behield
echter zijn tegenwoordigheid van geest en
gaf last de booten te gaan. De le sloep,
kwam er goed af, do oh de tweede sloep,
waarin do gezagvoerder met den 2den
stuurman Haagmans cn oeni-ge matrozen
hadden plaats genomen, kroeg een treffer,
waardoor de boot vol water liep. Twee ma
trozen bleven drijven op de riemen en hun
reddinggordels. De boot bleef nog drijven,"
doch lag zeer diep. Het duurde geruimen
tijd voo-r -er redding opdaagde, want er
stond veel deining en de eerste sloep had
grooto moeite om den kapitein te lwilp te
komen. Eindelijk na een uur worstelen
slaagde men er in de boot te bereiken. Men
nam toen eenigo opvarenden over. De ka
pitein en de tweecLe stuurman bleven ech
ter in de zinkende boot.
Aan den wal had men de vergissing reeds
gemerkt en een Duitsche torpedojager"
kwam met volle lcraoht do söMpbreukelin-
gen te hulp. Eerst pikte deze boot een der
matrozen op, die in het water op een riem
dreefde ander was reeds door de „Old-
ombt"-aloop overgenomen. Toen redde
men de schipbreukelingen uit de zinkend©
sloep, doch de tweede stuurman kon daar
bij niet spoedig genoeg aan boord van den
Duitscben torpedojager komen. Do diep
liggende sloep schoot onder den torpedo
jager door, zoodat d© stuurman bekneld
raakte tusschen zijn eigen sloep en den
wand van het Duitsche oorlogsvaartuig.
Het duurde vrij lang voor men de sloep
weer te pakken had. Met vereende krach
ten werd de 2de stuurman uit het water
gehaald; een dokter aan boord van den
Duitsohen torpedojager paste die kunstma
tige ademhaling toe, doch het waa reeds
to laat. De levensgeesten konden niet meer
worden opgewekt: Dood door hartverlam
ming, zoo luidde die conclusie.
Van do overige leden der bemanning
raakte or eenogen gewond bij het aan boord
gaan op den torpedojager. De „Oldtrmbt"-
was blijven drijven, doch daar de pompen
niet werkten, kreeg het vaartuig langza
merhand .slagzij. Daardoor zullen do ge
merkte manden, die later in Zeeland aan
spoelden in zee zijn geraakt.
Onder konvooi hebben de Duitschers het
vaartuig den volgenden dag naar Zeebrugge
gdbracht on vervolgens naar Brugge ge
sleept-. De opvarenden werden te Brugge
goed behandeld. De vier gewonden bracht
men naar Ostende in het hospitaal. Do
anderen kwamen, dank zij de goede zorgen
van den Nederlandschen consul in een ho
tel onder dak, waar meD het vrij goed hacl.
Do mannen mochten zich vrij in de stad
bewegen. Door den dood van den 2den
stuurman was de terugreis naar Nederland
vertraagd.
TEGEN ONTTREKKEN AAN DEN DIENST.
Aangezien gebleken ia, dat pp tamelijk
groiote schaal personen zich onttrekken aan
hun militie-, landweer- en landstormplioh-
ton door de uitoefening van de buitenland-
sche zeevaart of zeevissoilerg, zijn door het
militair gezag maatregelen genomen om
hieraan voor zooveel mogelijk een einde
te maken.
In verband hiermede is deer den U-r r ito ril
len bevelhebber in Holland, enz het mili
tair gezag uitoefenende o.a. in het in slaat
van beleg verklaarde gedeelte van 's-Gra-
venhage (haven van Soheveningen) een ver
ordening afgekondigd, waarbij het aan ieder
mannelijk niet-militiir (Nederlander), die
voor de verdediging nuttig werkzaam kan
zgn, in het algemeen verboden is, zich van
uit de haven van Soheveningen aan bcord
van een zeeschip of zeevisschersvaartuig
buitengaats te begeven ter uitoefening van
de buitenlandsche zeevaart of zeevi-s:lv?rij.
GEBREK AAN GENEESMIDDELEN.
Aan den minister van Binnenland.-che Za
ken is gen adres verzonden door het hoofd
bestuur der Nederlandsche Maatschappij tot
bevordering der Pharmacie. Daarin wordt
gezegd, dat het bestuur in do liat3te maan
den weer herhaaldelijk klachten vernam over
onvoldoende voorziening van gene.smidde-
len, als gevolg van den gebrekkigen of
gestaakten aanvoer van grondstoffen en
geneesmiddelen uit Duitsohland of van over
zee. Van enkele dier geneesmiddelen i3 de
voorraad hier te lande geheel geruimd, van
andere is de vooijaad zoo gering, dat deze
dikwijls tegen den 10- tot 50-voudigen prijs
worden verhandeld. Volgens schrijven van
do N. 0. T. aan een "doT eerste importeurs
van levertraan, bes'aat er ook nog steeds
geen gelegenheid, dat dit lichaam zijn be
middeling kan verieenen veer den invoer
van dit geneesmiddel.
Het hoofdbestuur veroorlooft zich daarom
de hulp van don minister in te' roepen,
om in dezen noodtoestand zooveel mogelijk
verbetering te brengen, o. a. <loor de "be
reiding van geneesoiidde'en en grondstoffen
daarvoor hier te lande zoo krachtig mogelijk
te bevorderen.
DUITSCHE DESERTEURS.
Te Winterswijk i> een Duitsche de-erteur
aangekomen, een '26-jarig militair, die den
geheelen strijd had meegemaakt. Hij liad nu
verlof, maakte daarvan gebruik om zijn
sDaarpenningen terug te krijgen en toen het
tijd was om weer naar het front te ver
trekken, maakte hij zich over de grens uit
de voeten.
Met den trein van 6.24 arriveerde Don
derdagavond te Zevenaar uit Elten ©en
Duitsch deserteur in uniform en gewapend
met sabel. De gedeserteerde had ongeveer,
20 jaren achtereen te Arnhem gewoond;
was destijds 4 malen in Duitsohland afge
keurd, tot hg ten slotte ongeveer een half
jaar geleden werd goedgekeurd voor den
dienst Al dien tijd bracht hij te Wesel in
garnizoen door. Veertien dagen geleden
ging zrjn vrouw "hem bezoeken, om eenige
dagen daarna weer huiswaarts .te koeren.
Hij bracht haar weg tot Elten. Vreemd keek
het vrouwtje, toen zij op het perron te
Zevenaar plots ha?.r man zag staan. De de*-
serteur, een man van 33 jaar, wordt waar
schijnlijk geïnterneerd.
Te Sittard zijn vier Duitsche "deserteurs
over de grens gekomen.
Te Etnxperlo is con Duitsch militair aan-
gekomen, die over de grens wa/3 gekomen,
om een partij boter, vet en spek naar Prui
sen te smokkelen.
SMOKKELARIJ.
Nabij Hapert, aan de Noord-BrabanIschef
grens, hebben rijkspolitie en ambtenaren der:
rijksbelastingen een bende smokkelaars tot
staan gebracht. Een groote partij smokkel
waar, w. o. een flinke hoeveelheid rubber,
werd bemachtigd. Onder do aangehouden
smokkelaars bevinden zich een militair
wielrijder, en èen neringdoende uit Val
ken s waard.
Vraag: Heeft een dagdienstbode, die met
Februari vertrekt, recht op' haar Nieuw
jaarsfooi?
Antwoord: Neem
Vraag: Welke zijn de werkzaamheden,
die door de administratietroepen in den Mi
litairen dienst moeten worden verricht?
Antwoord: Deze zijn bestemd voor
treinsoldaat, kok, magazijns-oppasser en
andere •employementen.
Vraag: Daar mijn vriend in 1912, 5
jaar vrijwillig bg de Koninkl. Marine getee-
kend heeft, en met April 1917 dit dienstver
band eindigt, zou hij dan nog na moeten
dienen, daar hrj van Militielichting 1913 is?
Antwoord: Hrj kan voor den Land
storm worden opgeroepen. Was hij echter
in 1912 reeds" voor inlijving bij de militie
bestemd, dan wordt hij in de positie van
milicien getracht.
V ra a g: Weet u ook een middel om
suikervlekken uit een zwarte stoffen rok
te verwijderen
Antwoord: Eenvoudig uitvasschen met
schoon w^fcer.
Vraag: Als een dienstmeisje een reke
ning moeb gaan betalen, mag dan een pa
troon-of mevrouw zoo vrij zijn, om er de
peicenten van af te houden? 13 dat niet erg
inhalig?
Antwoord: Ja, dat is niet aardig. In
den regel beschouwt men deze percenten al3
een buitenkansje voor de dienstbode.
Vraag: Zou u mij s.v.p. antwoord kun
nen geven hoe ik het best een witte struis
vogelveer kan bewaren?
Antwoord: In een doos op een vocht
en motvrije plaats. Ter voorkoming van mot
doet u 't best, wat carbolballetjes in de
doos te doen. Haar nu en dan er uitnemen
en als het mooi droog weer is, dragen.
Vraag: Is er ook een middel tegen roode;
armen en handen?
Antwoord: Dat is een gevolg van de
eigenschappen van de huid, waaraan oiet
veel te doen is. Zoo weinig mogelijk in wa
ter komen en vooral niet met natte armen
en handen naar buiten gaan of in den tocht
staan, ten minste niet bij een schralen wind.
's Avonds inwrijven met kamferspiritus en
glyceryne, half om half.
Vraag: Kunt u mij ook zeggen, wat
M. U. L. 0. beteekent?
Antwoord: M. U. L. 0. is een verkor,
ting van Meer Uitgebreid Lager Onderwijs
M. U. L. O.-scholen zijn scholen, die tusschen
gewone lagere scholen on M'ddelbare s:holen
in staan. "De openbare Jongensschool 2e
klasse aan de Pieterskerkgracht en de Chr.
school aan het Noordeinde bgv. zgn M. U. L.
O.-scholen.
Gedurende 1916 zijn 78,523 ongeval
len bij de Rijksverzekeringsbank aangegeven
door 'de 2546 ingeschreven geneeskundigen.
In het geheel werden aan schadeloosstel
lingen f4,687,413.52 uitgegeven.
In het gemeente-ziekenhuis te 's-Gra>
tenhage is, na een ernstige ongesteldheid
van eenige weken, overleden dr. Ch. Ver
meulen, badarts, inspecteur der zeebaden
van de Mg. Zeebad Soheveningen.
De arr.-rechtbank te 's-Gravenliago
Veeft, ter vervulling eener vacature van
rechter in haar college, de volgende alfa
betische lijst van aanbeveling opgemaakt:
mrs. W. Boekhoudt, oud-raadsheer in het
Hooggerechtshof van Ned.-Indië; H. E. Cost
Budde, rechter te Zieriksee, en A. S. Rueb,
idem te Tiel.
Tot tweeden predikant bij de Rem. Gem.
te Utrecht is beroepen ds. Wi Mackonsie,
"Rem. predikant te Alkmaar.
De voorzitter van de Tweede Kamer,
mr. H. Goeman Borgesius, die a.s. Donder
dag 70 jaar hoopt te worden, is sedert
eenige dagen vrij ernstig onge.told. De zieke
heeft hevige koorts. De heer Borgesius zal
In de eerste weken zijn werkzaamheden niet
kunnen verrichten.
Mej. J. C. Bernet, onlangs te Arnhem
everleden, heeft o.m. de volgende legaten
vermaakt: aau het Blindeninstituut achter St.-
Vieter te Utrecht f10,009; het blindeninsti
tuut te Wolfheze f5000; de Nederlandsc-he
Gus taai-Adolf-vereeniging f2000. Verder
laan tal van plaatselijke, kerkelijke en lief
dadige instellingen bedragen van f 1000
tot f 4000.
Met ingang van 16 Januari is benoemd
tot directeur van het post- en telegraaf
kantoor te Nieuw-Buinen de hoer J. L. G.
van den Heuvel, thans in gelijke betrekking
te Ootmarsum; en met ingang van 16 Febr.
cot directeur van het post- en telegraafkan-
toor te Boxmeer de heer A. Veenhoven,
thans in gelgke betrekking te Hardenberg.
Ter herdenking van het herstel van
ons gezag in Nederlandsch-Indië is van het
Indologenblad een jubileum-uitgave ver
schenen. De redactie schrijft een voorwoord
voor dit nummer, het verdere gedeelte wordt
ingenomen door artikelen van vooraanstaan
de mannen op het gebied der koloniale be
weging. Aan dit nummer werkten mede: dr.
N. Adriani, prof. J. H. Carpentior Alting,
dr. J. C. van Eerde, mr. D. Fock, mr. P.
H. Fromberg, C. J. Hasselman, J. B. van
fleutz, F. M. Knobel, H. H. van Kol, C.
Lekkerkerker, prof. J. J. van Loghem, Noto
Soeroto, G. J. Oudemans, prof. C. Snouck
Hurgronje, H. F. Till oma en prof. J. Ph.
Vogel.
De Minister van Waterstaat heeft gel
den aangevraagd, om reeds dit jaar een aan
vang te maken met de verbetering van den
Waterweg van Rotterdam naar zee en van
het Noordzeëkanaal.
In de' gisteravond gehouden vergade
ring der Vrijz.-Dem. Kiesvereeniging in Den
Haag is nm. W. Francken deiinitief ean-
didaat gesteld voor de Provinciale Staten
(vacature-rar. W. Dolk).
I>e JS. D. A. F. eu do
liamervorkioziiigen.
„Het Volk" meldt:
Het buitengewoon Congres van de S.-D.
A.-P. zal gehouden worden op 11 Februari
te Zwolle.
Het voorstel van het prrtrjbestuur luidt als
volgt en wordt ingeleid doer mr. P. J.
Troelstra:
Het Congres machtige het partijbestuur
de volgende overeenkomst aan te gaan:
Bij de verinezingen voor leden van de
Tweede Kamer, welke ten gevolge van de
ontbinding met het oog op de G ondwils' er-
ziening in 1917 zullen moeten plaats vinden,
zal dcor alle partjjen worden gepoogd, te
oewerken, dat de zittende led n geen be
strijding vinden en zoo mogelijk b'j enkele
candidaats elling w< :den herkozen, waarbij
echter uitdrukkelijk wordt vooropgesteld,
VJwi- 1
Roman uit het laatst der 16de eeuw,
naar het Engelsch van Rafaël Sabatini.
5)
„Als dat zoo was, zou ik je niet lief
hebben, Olivier. Maar in dit uur heb ik
je eigen verzekering noodig. Wil je niet
edelmoedig zijn en geduld met me hebbsn,
mij versterken om alles te kunnen weer
staan, wat later gezegd kan worden?"
„Zoo waar God mijn getuige is, ik heb
je in alles de waarheid gezegd," antwoordde
hij plechtig.
Zg liet het hoofd op zijn schouders zin
ken. Zg weende zacht, van streek door do
inspanning, door alles, wat zj ia stilte ge
leden had sedert hij gekomen was, om haar
het hof te maken.
„Dan," zei zij, „geloof ik, dat ge goed
gehandeld hebt. Ik geloof met je, dit geen
man van eer anders kon gehandeld hebben.
Ik moet jo gelooven, Olivier, want drol ik
dat niet, dan kon ik in niets gelooven en
op niets hopen. Ge zijt als een vuur, dat zich
meester gemaakt heeft van het-be:te deel
van mij, en het alles tot asch verteerd
heeft, opdat je het in je hart zoudt kun
nen houden. Ik ben tevreden, zoo ge
waar zgt."
„Ik zal altijd waar rijn. lieveling", fluis
terde hij vurig. „Zou ik anders kunnen zijn,
dlaar gij gezonden rijt otm mij diat te ma
ken?"
Zij koek hem weer aan, en nu glimlachte
zg ernstig door Jiaar tranen.
dat gedurende de parlementaire periode, aan
vangende na bedoelde verkiezing, krachtens
evenredig kiesrecht, door alle partijen zal
worden bevorderd, dat elke beslissing zal
worden vermeden over ©enig onderwerp^
dat tot politieken beginselstrijd zou leiden.
De eerste "vrouwelijke hoogleeraar.
De „Staatscourant" van gisteravond ))©-
vat de benoeming tot buitengewoon hoog
leeraar in de wis- en natuurkunde aan ae
Rijksuniversiteit te Utrecht, voor onderwijs
in ziektekunde der planten, van mejuffrouw
dr. Johanna Westerdgk, direcirice van het
laboratorium „Willie Commelin Scholten",
te Amsterdam.
Het „Handelsblad" deelt mede, dat dr.
Johanna Westerdgk de oudste dochter is
van den bekenden Amsterdamschen arts dr.
B. Westerdijk.
Zij werd in 1883 in Amsterdam geboren,
bezocht de H. B.-S. voor Meisjes en volgde
daarna gedurende vier jaar aan de univer
siteit de colleges van de professoren Ver
schaffeit en Hugo de Vries. Nadat zij de
akte M. 0. voor plant- en dierkunde had
behaald, studeerde zij èen jaar in München
bij professor Göbel en daarna acht maan
den, in Zürich bij professor Schinz. In deze
stad promoveerde mej. Westerdgk.
In 1906 kwam zij in Nederland en sinds
tien jaar heeft zij aan het Phytopathologiseh
Laboratorium „Willie Commelin Scholten",
aan de Roemer-Visscher-straat gewerkt,
waarvan zij directrice is. Dit laboratorium
is, zooals bekend is, een privaat-instelling
voor wetenschappelijk onderzoek van plan
tenziekten, waar tevens gelegenheid voor de
studenten van de universiteit bestaat om zich
te ontwikkelen.
In September 1913 ging dr. Westerdijk
naar Indië voor bet „Buitenzorgfonds", om
een collectie te maken van plantenziekten
van Indische cultuurplanten. Tot Juni 1914
vertoefde zij op Java ©n Sumatra, om plan
ten te verzamelen. Van Indië reisde zij
naar Japan om ook hier gedurende 6 weken
planten te verzamelen; toen maakte zij. in ge
zelschap van eenige phytopathologen, een
reis dwars door Amerika, gedurende welke
zij aan verschillende Amerikaans:he univer
siteiten voordrachten hield over ph tapatho-
logio op Java en in Nederland. In do laatste
dagen van 1914 is dr. Westerdijk weer in
ons land teruggekomen, om haar werkzaam
heden aan het laboratorium te hervatten.
ACADEMIENTEUWS.
Delft. Gisternamiddag werd in ds groo
te zaal van „Stads Doelen" een buitenge
wone vergadering gehouden ter viering van
den gedenkdag der Technische Hoogescbool.
Aanwezig waren het College van Curatoren,
hoogleeraren, lectoren, privaat docenten-as
sistenten en studenten der Technische Hoo-
geschool, benevens tal van belangstellenden.
De rector-magnilicus, prof. J. C. Dijx-
hoorn,- werktuigkundig ingenieur, sprak een
rede uit over: „De Technische Hogeschool
gedurende het studiejaar 19151916."
Vervolgens werden de heeren A. C. C. G.
van Hcmert c.i. en G. W. van Heukelom
c. i. brj hun promotie tot doctor in de tech
nische s wetenschap' honoris causa, toege
sproken door den promotor prof. J. Nele-
maDS c. i., voorzatter van de afdeeling der
weg- en waterbouwkunde aan de Technische
HoC'geschool.
De heer G. L. F. Philips, w. i., werd bij
zijn promotie tot doctor in de technische
wetenschap, honoris causa, door den promo
tor prof. dr. W. Reinders toegesproken.
Amsterdam. Ter gelegenheid van den
dies natalis der -Hoogescbool heeft de reo
tor-magnificus jprof. dr. R, Sissingh' Maan
dagmiddag in de aula een rede gehouden
over: „De wereld der kleinste afmetingen."
DE JONGSTE AVONTUREN VAN DE
„OLDAMBT".
De Robtordamsoko correspondent van de
„Tel." meldfb: Er hjoersebte reeds groote
ongerustheid bij de families over liet lot
dor opvarenden van de „Oldamlbfc". Op
„En zul je Pieter verdragen?" smeekte
rij hem.
„PIij zal gesn macht hebben om mij boos
te maken", antwoordde hij. „Dat zweer ik
oo<k. Weet je, dat hij me vandaag zelfs
sloeg?"
„Sloeg hij je? Dat heb je me niet ge
zegd
„Mijn twist was niet met hem, maar met
don schurk, die hem zond. Ik laolite om d'eai
slag. Was hij mij niet heilig?"
„Hij is in zijn hart good. Oli/vier", ging
rij voort. „Mettertijd zal hij je gaan lief
hebben, zooals je verdient, en je zult be
merken, dat 'hij ook je liefde verdient."
„Hij vercï.ent clie nu al om de liefde, die
hij je toedraagt."
„Ein je zult altijd zoo dien/ken gedurende
den korten wachttijd, die noodzakelijk voor
ons ligt?"
„Ik zal nimmer andere denken, lieve. In-
tusz.oh.en zal ik hem vermijden, on opdat
er geen kwaacl zal gebeuren, als hij mij G-o-
cLlphim Court zou verbieden, aal ik zelfs
wegblijven. In minder dan een jaar zal je
meer dei-jarig zijn cn niemand kan je dan
verhinderen te komen of te gaani. Wat is
oen jaar, met zulk een hoop als de mijne»,
om het ongeduld te bedwingen?"
Zij streelde zijn gericht. „Jo bent altijd
zeer lief voor mij, Olivier", mompelde
zij liefkoozond. „Ik kan niet gelooven, dat
je ooit bard voor iemand bent, zooais rij
zeggen."
„Luister niet naar heil", antwoordde hij
haar. „Ik ben missohien iets van dat allee
geweest, maar jij hebt me beter gemaakt,
Rose. Welke man, die je liefhad, zou an
ders dan zacht kunnen zijn Hij kust© haar
en stond op. „Het is het beste, dat. ik nu
weg ga", zei hij. „Ik zal morgenochtend
langs do kust naar Trefusis Point wanda
len. Als jij misschien ook zoo iets van
plan bent
Zij lachte, en stond ook op. „Ik zal er
zijn, lieve Olivier."
„Het zou zoo later het bcsto rijn", ver
zekerde hij haar, glimlaohend, en nam zoo
afscheid.
Zij volgde hem bot do trap, en keek hem
na, terwijl hij naar ben&clen ging, met
oogen, waarin trots to lezen was over de
mooie, rechte houding van dien kraohtigen,
heerschzuohtigen minnaar.
HOOFDSTUK IJl.
De Smidse.
Dat Sir Olivier gelijk had gehad, met
de eerste te willen zijn, dlie Rosamund©
de gebeurtenissen van dien da.g vertelde,
bleek dadelijk, toen Godolpthin thuis kwam.
Hij zocht onmiddellijk rijn zuster op en in
oen gemoedstoestand, gedrukt door angst
en leed om Sir John, dbor een vaag gevoel
van minderheid ten opzichte van Sir Oli
vier en door de woecle over dit alles, was
hij ruw in rijn optreden en- geneigd tot
snoeven.
„Rosamunde," zei hij kortaf, „Sir John
zal waarschijnlijk sterven.
Hot rustige antwoord, dat rij hem gaf,
was niet geschikt, om zijn geprikkeld ge
moed kalm te stemmen. ,,Dat weet ik",
zei rij. „En ik vind, clat. hij niets anders
verdient. Wie lastert moet bereid rijn or de
gevolgen van to dragen."
Hij staarde haar in een langdurig, woe
dend stilzwijgen aan, barst-te in vloeken uit,
en eindigde met heftig uit te varen tegen
haar onnatuurlijkheid en to zeggen, dat zij
door dien hond van een Tressiliian behekst
was,
,-,Het is gelukkig voor me," antwoordde
zij kalm, „dat hij hier vóór jou, was, om me
de waarheid in dazo zaak te vertel Ion."
Toen verlieten baai- hour aangenomen
kalmte cn de toorn, waarmodo rij den rij no
beantwoord had. „O, Piober, Pieter," riep
zij in angst, „ik hoop, dat Sir John zal ge
nezen. Ik ben buiten mijzelf door deze ge
beurtenis. Maar ik smook je, wees recht
vaardig. Sir Olivier beeft me verteld, hoe
hij vervolgd werd."
„Hij zal nog meer vervolgd worden! Als
jo denkt, dat deczo daad ongestraft zsol
blijven
Zij wierp rioh aan rijn borst en smeekte
hem, dozen twist niet verder te drijven.
Zij sprak van haar liefde voor Sir Olivier
en kondigde haar vast besluit aan, hem te
huwen, in weerwil van allen tegenstand,
dio geboden zou wordenal hetgeen niet
strekte, om do stemming van haar broeder
te bedaren. Maar tor-wille van de liefde, die
de>ze Woo altijd zoo nauw verbonden had,
ging hij eindelijk zoo ver be zeggen, dat hij
de zaak niefc verder zou vervolgen, als Sir
John beter werd. Maar kwam Sir John to
sterven, wat zeer waarschijnlijk was, dan
dwong zijn eer hem, wraak t>e zoeken voor
©en daad, waaraan hij zelf zoo'n groot aan
deel had.
„Ik dioorzio dier man, alsof hij een open
boek was," zei do jonge man met kale
snoeverij. „Hij heeft de listigheid van Sa
tan, maar toch misleidt hij mij niet. Door
Killigrew trof hij mij. Omdat hij jou lief
heeft, Rosamunde, kon hij niet. zooals
hij mij zei niet mij vechten, hoewel ik
hem uitdaagde, zelfs toen ik zoo ver ging
liem te slaan. Hij had mij daarvoor kunnen
dooden, maar hij wist, dat hij, met dat to
doen, een scheidsmuur tusschen hem cn jou
zou plaatsen. Ohij is zoo borekenend als
al de duivels van de hel. Om dus de schan
de uit to wisschen, dio ik hem aandeed,
geeft hij Killigrew die schuld or van en
gaat hoen, om hem te dooden, wat als een
waarschuwing voor mij kan gelden. Maar
als Killigrew sterftEn zoo rammeid©
hij door en vervulde haar toeder hart met
angst, dien twist to zien voortduren bus-
schern de twee mannen, die rij het liefst
had op de wereld. Als het einde zou rijn,
dat één van bedden den ander dooddlo,
wist rij, dat zij den overlevend© noodt weer
zon willen zien.
Zij vatte eindelijk weer inoed bij de her
innering aan Sir OÜvicr's bozworen bolofto,
dat het leven van baar broeder hem on
schendbaar zou zijn, wat or ook mocht go-
beuren. Zij vertrouwd© hemrij geloofd©
aan zijn woord en zijn zeldzame kracht, die
het liem mogelijk maakte oen weg to gaan,
dien een zwakker man niet zou durven vol
gen. En bij cleze overpeinzing groeddo haar
trots op hem, en zij dankte God voor een
minnaar, cüo in alle opzichten een rous
onder do meneohen was.
Maar Sir John Killigrew stierf niet. Hij
zwoofde zeven dagen tusschen doze wereld
en c©n betere daarna begon hij te her
stellen. Met- October was hij wrecr op do
been, mager en bleek, mot de helft van
zijn vroegeren omvang, slechts d'e schaduw
van een man.
Een van zijn eerste bezoeken was op Go-
dol phin Court., Hij ging mot .Rosamund©
over haar verloving sproken en dat deed
hij op verzoek van haar broeder. Maar
rijn betoog waa voel minder krachtig dan
zij verwacht had.
(Wordt vervolgd).
