No. 17364.
LEIDSCIHI DAGBLAD, Woensdag 4 October, - - Tweede Blad. Anno 1916.
Persoverzicht.
FEUILLETON.
Purper en Fijn Linnen.
as/ --
Ingezonden.
me mee.
f Het morgen verschijnend nummer bevat
jö.ief. als voorplaat: Aan het Fransche front:
Een Vliegmachine op verkenning.
Voorts: de suikerfabriek Holland", te
'Halfweg, met 4foto's. De feestelijke
bijeenkomst van den Ned. Vegetaricr3bond
fe Amsterdam. De opvoering van „De
Juweel en van de Madonna", door de Ned.
.Opera te Amsterdam. De populaire
jEransche operazangeres Zo'rah' Dorley in
(het Interneeringskamp te Harderwijk.
Mevrouw Solange d' Atalide, de beroemde
fcgdster in dé hoogeschool, met 3 foto's.
Zeilwedstrijd op de Achterzaan te Wor-
jttierveer. Het te-water-laten van het s.s.
w.Garoef' op de werf „De Schelde", te
Elissingen.
Verder: actueele foto's, op den oorlog
Betrekking hebbende, als: Bezoek van den
Koning van Engeland aan de Caftadeescho
froepen aan liet Westelijk front. Het
jvjervoer van een gewonde' naar boord van
één hospitanlschip. Het werpen van hand
granaten uit een loopgraaf. De uifc-
werking van een onderaardsche mpn.^
5Jiteenspatting van een bom. Een nieuw
fceddingsapparaat vcor de bemanning van
onderzeeërs. Een reizend bioscoopthea-
fer achter het Oostonrijksche front, 'enz.,
f, Vér trading in het treinverkeer,
tr- Men heeft in het reisseizoen, en toen niet
Alleen, herhaaldelijk klachten vernomen over
Vertraging in het treinverkeer.
I De meest voor de hand liggende oorzaken
Bsjjn, dat een groot deel van het materieel
gereserveerd is voor de militaire macht, en
^verdruk reizigersvervoer, waar de oorlog de
ÜÖiensckeü binnen de grenzen hield.
Het MAANDBLAD DER AMBTENALHN
BIJ -DE STAATSSPOOR" wijdt aan de treiu-
Ötertraging een "artikeltje, waarin het op bo
vengenoemde oorzaken wijst, en ook op-
tmerkt, dat het vervoer van ba gage, beste 1-
jgoederen en niet te vergeten van rijwielen
'yeel vertraging veroorzaakt.
De schrijver merkt o.m. op:
Op liet gebied der trekkracht gaan >ve
jin de goede richting. Den laatsten tijd zijn
fêr Veel zware, sterke locomotieven bijge-
fcfomen, die aan de eischen voldoen en een
ïlinken sneltrein binnen den vasbgestelden
trd kunnen overbrengen.
"v Maar nog andere afdoende maatregelen
jÊjj'n noodig, wil mén de treinen op tijd doen
ioopen.
In de eerste plaats zou men het vervoer
Van bestelgoed met personentreinen geheel
tooeten verbieden en daarvoor in do plaats
jbéstelgoedtreinen möeten inleggen, zooals op
j30irmiige lijnen reeds is geschied.
Ook het vervoer van bagage kan aanmer-
jkelijk worden ingeperkt. Waarvoor is b.v.
noodig, dat een gezin, hetwelk zich op reis
begeeft, massa's koffers, manden, enz. a!s
bagage meeneemt? Er kan toch gevoeglijk'
tëen groot gedeelte als. bestelgoed - ëenige
dagen van te voren afgezonden worden.
Kiesrechtvoorstellen en 011-
8. e r w ij s v o o r s t e 1. Naar aanleiding
Van de aanneming van het voorstel van den
Voorzitter der Tweede Kamer, om de alge-
jneene beraadslaging over de kiesreebtvoor-
Bfcellen en het onderwijsvoorstel gelijktijdig
le doen plaats hebben, schrijft het
„UTRECHTSCH DAGBLAD":
Ware het niet in strijd met-het decorum
Van het Parlement, vVïj zouden "den weiisch
(neerschrijven, om boven het yoorzittersge-
stoelte een transparant aan te brengen, Wjaar-
ep mét goed-duidelijke letters te lezen zou
den staan de woorden des voorzitters: „Elk
Voorstel tot Grondwetsherziening behoort op
zichzelf, naar zjjn eigen mérites, beoordeeld
fce worden."
En dan, zoolang de beraadslagingen_du-
^en, overdag en 's avonds, achter dat transpia-
fcant een fel schijnend licht.
Do Grondwetsherziening en de
„Liberale U n i e". „DE NIEUWE
GOURANT" vestigt de aandacht op de in do
oorspronkelijke motie van liet hoofdbestuur
der „Liberale Unie" aangebrachte wijzigin
gen,3 verheugt zich over den afloop der ver
gadering en neemt aan, dat dus de Kamer-
groep der „Liberale Unie" „krachtig zal
strevon naar het doen slagen van heb Regee-
rinsvoorstel betreffende art. 192 c, waar noo
dig gewijzigd.'" Het blad wiftst er op, dat
die Kamerfractie dus niet zal slaan aan do
zijde van rar. Marchant, die in „DE VRIJZIN
NIG-DEMOCRAAT" verklaarde, dat aan het
Regeeringsvoorstel tittel noch -jota te ver
anderen viel, en schrijft ten slotte met tiet
oog op de Unie-Liberale Kamerleden:
Op een vruchtbare samenwerking hunner
zijds met de Vry-lioerale Karaergroep, die
van haar kant stellig niet zal nalaten voor
dé noodzakelijkheid van wijzigingen in heb
Regeeringsvoorstel te getuigen, mag derhal
ve van nu af aan worden gerekend.
Dab daardoor het werk der Grondwets
herziening bedreigd en de medewerking der
rechterzijde verbeurd zou kunnen worden^
komt ons ongelooflijk voor. Wordt de finan
cieels gelijkstelling van openbaar en bijzon
der onderwijs - in de Grondwet neergeschre
ven met een eenstemmigheid van de linker
zijde, die een loyale uitvoering waar'oorgt,
geheel verblind zouden dan de rechlsche par
tijen wel móeten zijn om zulk een bevredi
ging van de hand te wjjzen. Aan de uitne
mende bedoeling, die de Regeering nu bijna
drie jaar geleden aan het land kenbaar
maakte, zal op deze wijze niets worden te.
kort gedaan.
„HET VADERLAND" schrijft:
Voor ons, vrijzinnigen, die do finanaioele
gelijkstelling aanvaarden, kan en mag
de eenigo vraag slechts zijnWordit de po
sitie der openbare school nu gonoegaaajn
verzekerd? En dan trekt het de aandacht,
dat het aangevochten punt is al. 4, van
het voorgestelde art. 192. Het Kamerlid
Van Raalte heeft met do grootó scherp
zinnigheid, dlie hem eigen is, clo goede be
doeling van -dit arti'kol uitstekend begre
pen want die was en kon natuurlijk niet
anders -zijn dan voor het vervolg onmogelijk
te maken, wat tihans geschiedtn.l. dat wij
oen Grondwetsartikel hebben, dat eisoht,
diat er overal in het Rijk van overheidswege
voldoend -openbaar lager onderwijs zal wor
den gegeven, terwijl tal van ouders aan het
openbaar onderwijs, dat zij voor hun kinde
ren wensdhte-n, niet kunnen toekomen.
Maar mr. Van Raalte meent er een fout
in to zien, dat de staatscommissie in alinea
4 den regel stelde voor het geheel, waar
die feitelijk alleen voor het uitzoncleringa-
gerval moesb dienen. M. a. w. als wij den
heer Van Raalte goed begrijpen, zou hij
al. 4 ongeveer aldus willen lezenEr wordt
overal in het Rijk van overheidswege vol-"
doend openbaar lager onderwijs gogoven
waar, om redenen door Ons te bepordee-
len, uitzondering op deze bepaling zal wor
den toegelaten, zal de gelegenheid tot het
ontvangen van voldoend openbaar alge
meen vormend lager onderwijs van Over
heidswege gegeven moeten worden
Over zulk een redactie valt te praten,
waarbij ecjiter niet moet vergeten worden,
dat redactie-veranderingen in deze aange
legenheid heel wat gewichtiger zijn dan ze
moesten zijn. Wat natuurlijk govo'lg is van
het feit,; dat de schoolstrijd zooveel jaren
met zoo groote bitterheid is gestreden,
waardoor haast ieder woord om niet te zeg
gen iedere letter zijn jammerhdstorie heeft.
Zich tot do rechterzijde riohtencle, ver
volgt 'het blad
Zij, die aan clo Rechterzijde er no fug de Pa
cificatie willen, en dat rijmer gelukkig niet
weinigen,, zul'lcn goed doen met cle bezwO-
ren in de vergadering van do „L. U." te
gen al. 4 van heb Grondwetsartikel inge
bracht, rekening te houden. Het gaat toch
ndet om de vraag of men het in de Staats
commissie over cle zaak eens werd, al wordt
heb gewioht daarvan door ons niet onder
schat het gaat er om of men in de Staten-
G on oraal tot een regeling van de zaak
zal ikunnen komen, die wezenlijk aan den
politieleen schoolstrijd een einde zal maken.
En wij voor ons meenen, dat, als de ernsti
ge wil daartoe aanwezig is het doel, dat
men voor oogen heefb, ook kan worden be-
reijet. En vandaar, dat wij onzen vrienden
zouden willen vmgon ook alinea 5 van het
voorgestelde Grondwetsartikel objectief te
bekijken; als men het dan niet mot ons
een3 is, dat cle finanaioele gelijkstelling heb
meer dan ooit voor het bijzonder onderwijs
tot een kwestie van „to be or not to be"
maakt, om evengoed te zijn als het open
baar onderwijs, dan kijke men zich toch niet
dood op het feit, dat de eischen van deug
delijkheid niet dezelfde zijnwant dat kun
nen ze niefc wezenals zij dat waren, zou
de vrijheid van richting van het bijzonder
ouderwijs niet geëerbiedigd worden.
Heb blad wijst er nog op, dat de staart
van de oorspronkelijk door het hoofdbe
stuur ingediende en gewijzigde motie is
afgesneden, „omdat vermeden moest wor
den den sehijn te-wekken, dat de stern, die
vóór hefc gewijzigde Grondwetsartikel wend
uitgebracht, er tevens oen zou kunnen zijn
voor de oud e rw ijs voorstel! en
Op een verkeerden weg. „HET
KATHOLIEKE VOLK" schrijft:
Steeds hebben wij warm verdedigd de
verkiezing van 'bekwame meuschen onder
do arbeiders tot leden van wetgevende lichar
men. Allereerst, omdat wp in onze maatr
schappy opeischen, gelijk recht voor den
werkmansstand, maar ook. omdat het aan
de degelijkheid en deugdelijkheid der wet
geving ten goede zal komen, wanneer ook
de arbeider, als vertegenwoordiger van een
uitgebreidon stand, daarbij zrjn kennis en
zijn levenservaring kan doen gelden.
In dezen zin achten wij „standsverte
genwoordiging'^ volkomen te verdedigen, en
Wfl hebben deze verdedigd ook reeds toon
nog sleohts weinigen daaraan dachten.
„Sbandsvertegenwoordiging" is echter ge
heel iets anders dan klaissepolitiek,
die, in het belang onzer Katholieke Staats
partij, *n het belang der eenheid van
die partij, moet worden veroordeeld. Onder
klasse-politiek verstaan wij de afzonder-
lijke vereeniging van ééne klasse»,
om haar politieke belangen te behartigen.
Dit is het J>egin van den k 1 a s s e s t r ij d
op politiek terrein. Immers, het slechte
voorbeeld zal worden nagevolgd; andere
klassen zullen ook afzonderlijke politieke
vereenigingen gaan stichten. Deze vereoni-
gingen komen dan gemakkelijk met elkaar
in botsing. Zij moeten, dat is het eerste
beginsel van iedere organisatie lei
ding geven, zullen dus spoedig eigen
organen doen verschijnen, die uiteraard alle
politieke vraagstukken eenzijdig beschouwen
en dus ook in onderlingen strijd geraken;
de plaatselijke groepen al blijven zij
voorloopig ook in ééno organisatie zul
len door die voorlichting scherp tegenover
elkaar 'komen staan en het zal al langer
zoo moeilijker worden, om in onze Kiezers-
vereenigingen de eenheid van onze
partij te bewaren.
En .ook het belang der groepen zal
niet beter worden gediend. In bijna alle
districten toch is geen enkele groep zóó
sterk, dat zij uit eigen macht een zetel zou
kunnen veroveren. En was dit niet zoo,
en moest die zetel worden veroverd tegen
den wil der andere groepen, dam zou een
forraeele klassenstrijd het noodlottig gevolg
kunnen "zijn. In 'de meeste gevallen zal er,
echter een compromis, een overeenkomst
moeten worden gesloten, en de ervaring
van jaren heeft ons geleerd, dat dit best
gaat, wanneer de kiezersvereeniging slechts
de weerspiegeling is van bet
volk, met andere woorden: wanneer in
die vereeniging alle standen voldoende en
naar evenredigheid vertegenwoor- 1
digd zijn. Zouden meerdere groepen echter
buiten of boven die vereeniging, nog
een afzonderlijke organisatie gaan vormen,
dan vreezen wij: lo. dat het compromis niet
zooi gemakkelijk zal worden verkregen, en
2o. dab de plaatselijke vereeniging eenvou
dig nieb in stand te houden ia. Maar dan
is ook weg de plaatselijke partijr
eenheid en hiervan zullen slechts de poli
tieke tegenstanders profiteeren.
Dit is de reden, waarom wij aan „Ons
Politiek Recht", een nationale vereeniging
van R.-K. arbeiders, die streven naar ver
tegenwoordiging van hun stand in open
bare lichamen, onze medewerking zullen
onthouden. Dit doen wij' met des te groeier
overtuiging, omdat ons werd medegedeeld,
dat ook de kerkelijke overheid van het
Bisdom, waarin ons blad verschijnt, genoem
de vereeniging niet kan goedkeuren.
fiet blad zet dan verder uiteen, dat. wat
NAAR HET ENQELSOH
door
LILLIAS CAMPBELL DAVIDSON.
(Nadruk Verboden).
En een paar oogonbLlckeai later was liij
in contact met Barclay en Ponton en na
om miss Martin gevraagd to hebben, luis
terde hij met oen eigenaardig gevoel van
voldoening en verlichting naar haar.
„Ja? Ik ben hier. Wie verlangt mij te
spreken
„Q, hoe maakt u hot iuiss Martin? Hooft
'u de postbewijzen in goede ordö ontvangen
'Ik wou u dat vragen. Dat is goed. Ik ben
blij, dat u zo heeft gekregen. Ik kan u niet
genoeg danken, dat u mij ellen dienst heeft
bewezen. Neen, dat is niet alles ik moest
u daarvoor niet alleen hebben. Wacht oen
oogeublik, wilt u? Ik zeg ik had geen
flauw vermoeden, dat dit zoo'n buitenge
woon prachtig landgoed, was! Ik voel er
mij als een neergesmeten worm in. Kent
u do buitenplaats niet? Wel, zij heet Re
velly on is, naar ik het or voor houd, groo-
ter dan ©enig paleis van de oude Roinein-
sche keizers en honderdmaal mooier. Het
sis als uit een sprookjesboek. En en, u
moet weten, dat ik vroeger nooit geld had
tof of iets. Ik voel mij juist als een ver
dwaald kind, dat midden in eon groot bosch
jjs neergezet; ik verlies er mij in, dat is
ï-et heel© geval. Het is verschrikkelijk, om
zooveel geld te hebben 't Is alsof het je ten
einde raad brengt."
„Wat aeg u? U verheugt u om mijnent
wil O dank uIk wist wel, dat u dat zou
doen ik wist het, hoe dan ook. Maar er
schijnt geen ruimte in te wezen voor opge
wektheid, hoe groot het ook is. Het is al te
ontzagwekkond 1"
Nu klonk haar stem, zulk een heldere,
lieve stom, als het gekwinkeleer van een
roodborstje op een wintermorgen.
„O, maar gold is toch zulk een zegen 1
Bedenk eens hoe gelukkig heb u zal maken,
als u anderen vreugde kunt bereidon. Hoe
veel hoeveel ellende u uit de wereld kunt
helpen en hoeveel geluk u or in kunt bren
gen. Mij dunkt, u ïs te benijden, weet u dat
wel En niet to beklagen, ofschoon het mij
voor u spijt, als heb nu eerst in heb begin
zoo is. als u zegt. Het moet iemand van;
de wijs brengen."
Van de wijs brengen, dat was het rechte
woord er voor. Het verwonderde hem. dat
hij er zelf niet opgekomen was. Hij traobttó
verder met haar te praten, maar dab lukte
hem niet
Zij zei alleen nog: „Het spijt, mij zeer,
maar men heeft mij noodig. Ik moet- gaan.
Goeden dag dus!"
Dat was een grappig ideeAnderen ge
lukkig te maken en daardoor zelf gelukkig
te worden. Hij begrsep nieb recht hoe hij
dat moest, bewerkstelligen. Al (Je bedienden
t& Revelly scheucn welgesteld en zeer te
vreden. Zij moesten goad doorvoed, goed ge
huisvest, en goed gekleed zijn, en jij kou
den niet veel te doen lebben, want er wa
ren er zoo vel en
Hij peinsde over het pro!>Ie?m, dat haar
woorden bevatten. Doch spoedig vergat hij
die, daar hetgeen ei- nu volgde van meer
belang was. Hot nieuwe purper on fijn lin
nen was in ongelooflijk korten tijd voorhan
den. Stokes had daarvoor gezorgd. Wynn-
stanley, gestoken in kleeren, die hij tot nog
toe voor winkelramen had gezien, cC met
een glimp bij heb passeeren van rijken, vond
zichzelf een nieuw wezen.
Zijn toilettafel schitterde van nieuwe zil
veren benoodigdheden. Hij was daaraan in
een week gewend. Hij begon zijn hoofd
rechtop te houden en door de vertrekken en
gangen van zijn groot huis te wandelen als
of hij daar eenig recht had. En toen toen
kwam de wolkbreuk
Hij bevond zich in het kleine studeerver
trek, dat nog altijd zijn geliefkoosde ver
blijfplaats was en hie'd zich onledig met roo-
ken en lezen. Stokes kwam bij hem met iets
smeekends in zijn voorkomen. Hij hield ^'ets
in zijn hand en toen, hij den stoel, waarop
Wynnstanley languit lag, was genaderd,
schraapte hij zijn keel.
„Neemt u mij niet kwalijk, sir. Maar ik
haalde dat blauwe pak van u voor den dag,
dat u aan had, toen u hiér kwam, om het
mrs. Bilson voor de rommelverkooping in
de pastorie te geven, toen ik iets hards on
der in de jas voelde. Ik bemerkte, dat het
door een gat in de vooring was gegleden.
Hot ap-ijt me, dat ik 't niet eer heb onbdekb.
Ik hoop, dat u het door de vingers zult
zien, sir."
En bij die woorden legde hij naast Wynn-
stanley's elleboog den zilveren sigaretten
koker op tafel, die reeds zulk een groote
rol in zijn leven had gespeeld, Wynnstanley
keek van zijn sigaret op, hij had nu af-
sband van zijn pijp gedaan, en beweerde,
dat het er niet erg op aan kwam, maar dat-
hij toch blij was, dat de koker was gevon
den. Stekes ging onhoorbaar heen en Wynn-
öe oprichters van „Ons Politiek Recht" be-
oogen, naar zijn pieening,* langs andere we
gen beter is te bereiken en het doet op
merken, dat het aansporen dor arbeiders,
om toe te treden tob de Katholieke Kies-
yereenigingen, voldoende is.
Bistributie-maalregelon
te Voorschoten.
Geachte Redactie.
Als ingezetene van Voorschoten, lee^ ik
steeds belangstellend, hetgeen in uw blad»
uit genoemd dorp wordt meegedeeld en
zoo ook in Tièt nummer van Zaterdag het
RaadaversLag.
Als winkelier was voor mij het daarin
verhandelde van veel bela.ng, omdat ter
sprake kwamen de distributie-maatregelen.
Zeer verwonderd was ik, toen ik daarin
las, dat één der Raadsleden eenigszins be
zorgd was, dat artikelen, welke voor lagen
prijs beschikbaar zouden worden gesteld,
naar andere gemeenten zouden worden uit
gevoerd.
Ik zou genoemd lid willen vragen: Zijb
j*U een vreemdeling in Voorschoten, dat gij
dit veronderstelt? Immers worden thans in
aile gemeenten, ook hier in de omgeving,
dezelfde distributie-maatregelen getroffen
als hier, zoodat, mocht een 'enkele winke
lier hier of daar buiten de gemeente Voor
schoten een klant hebben, die ook Regee-
ringsartikelen van hem betrok, daarentegen
veel meer winkeliers uit andere gemeenten
hun klanten in de gemeente Voorschoten
van Regeeringsartikelen voorzien.
Is het u niet bekend, zou ik willen vra
gen, dat zeer veel ingezetenen van Voor
schoten hun waren betrekken uit Leiden,
ook Regeeringsartikelen?
Heusoh, wanneer het precies werd uit
gerekend, zou het blijken, dab wei velen
profiteeren van de lage prijzen in andera
gemeenten, doch slechts weinigen uit andere
gemeenten hier vandaan hun waren be
trekken.
En werkelijk, als winkelier moet men mee
doen en Regeeringsartikelen verkoopen, doch
de^ winst is zeer miniem. Laat men ons
nu ook niet aan banden leggen, door te
bepalen aan die mag men verkoopen en
aan die weer niet; daar is pioeilijk de hand
aan te houden, en wanneer een winkelier
eenige van zijn klanten moet uitsluiten,
van Regeeringsartikelen, brengt dit voor
hem beslist klantenverlies; te meer, daar
lédereen in Leiden, waar uiteraard moei-
Igker is na te gaan aan wie men verkoopt,
terecht kan voor die artikelen en er dan
meestal meteen alles maar haalt.
Wij hebben nu in Voorschoten Regeerings-
suikor, ten minste voor veertien dagen heb
ben wij zo betaald, doch de suiker nog
niet zien verschijnen, en daar Re distribu
tie van één artikel al' zooveel stagnabie
schijnt te brengen, wat moet het dan wor
den met zoovele artikelen? Hoeveel geld
dient een winkelier dan wel niet iu voor
schot tehebben ,en koevele malen zal hij
moeten wachten tob er wat te Verkoopen is?
Heusch, de tijd is voor den winkelier al
treurig genoeg. Maak fiet hom nog niet
moeilijker door een controle, die hem mis
schien klantenverlies brengt. Die uitvoer
zal hier zoo'n vaart niet Ioopen; wij zit
ten ver van de grens.
Willen de Raadsleden ons ter wille zijn,"
voer dan de uegen-uur-sluiting in, want al
drijven wij persoonlek onze zaken, wij wil
len zelf, al zyn wij geen bediende, ook wel
een uurtje vrij zijn, om niet naar. de bel
te luisteren. Ik vermeen, dat niemand van
de heeren Raadsleden winkelier is, wat zeer
jammer is; misschien zou de discussie een
ander verloop hebben gehad.
Inmiddels dankend voor de opname,
Een Winkelier.
Politieverordening op fietsen.
Vergun mij, lïooggoadhte Redactie, eeni
ge plaatsruimte voor onderstaand stukje.
Mijn dank bij voorbaat.
Eenigen tijd geleden is" reoklakunclig uit
gemaakt, dat een motorrijder acühter zioh
op do motorfiets mag medevoeren een twee
den. persoon, mils uib de zitplaats van No.
2 duidelijk blijkt, dat te zijnen bdlioeve
er oen speoiaol zit-apparaat is aange
bracht. Met duizelingwekkende snelheid
ziet men dan tegenwoordig ook deze twee*
wielers-met-motor door 's Heeren straten
^nellen, meestal begeleid door een twee
den persoon. Vaak zijn het dames, die zich
op dezen manier laten medewoeTen. Wad
nu voor een motorfiets mag, mag, dunkt
mij ook voor 'n gewone fiets, wel'ke door
do beenen haar vaart krijgt. Dat deze op
vatting ook door de politie wordt gehul
digd, ondervind ik bijna dagelijks. Soms
echter meent deze of gene agenb, dat hij
mij toe moet roopen, dat het verboden is.
Na van de fiets afgestapt te zijn, en keim1
mi iii bagagedrager te kobben getoond, voor
zien van een kussen, en hem gewezen te
hebben, dat voor do voetjes van No.
(mijn zoontje) aan weerszijden van het ach
terwiel oen „step" is geconstrueerd, waar-
door hij dan ook rustig en gemakkelijk zit,
komt hij dan tob de overtuiging dat hij
mij niet behoeft attent bo maken op „ver
boden handeling" en rijd ik weer genoeg--
lijk verder. Toah is die aanroeping (hoe
kalm ook gedaan) minder aangenaam, en
kost oponthoud.
Misschien kan deze modedoeling in Uw
Blad er toe bijdragen, dat ilk (en velen met
mij) voortaan kalm kunnen doorrijdeiu
't Zou te gek zijn, als 't den motorrijder
veroorloofd was en den fietsrijder verbom
den.
Hoogachtend,
Uw dw. dn.
W. O. B.
Negen nar-vriukeSslciitiisg;
te Yoorsclaotee.
Mijnheer, de Redacteur!.
Beleefd vraagt ondergetekende c-enige
plaatsruimte voor het onderstaande, waar
voor zijn dank.
Met belangstelling zagen de meeste ne
ringdoenden te Voorschoten de Raadsverga
dering van Vrijdag 1.1. te gemoet. Dan toch
zou het adres in zake negen-uur-sluiting in
behandeling komen. Een maand terug was <dil)
adres in handen van B. en W. gesteld en nu;
kwam 'dit college met een voorste! dienaan
gaande in den Raad. B. en W. gaf met cliü
voorstel den Raad ju overweging de veror
dening der gemeente Leiden op dit punt na1
te volgen. i i
Terecht maakte de voorz. de opmerking,
dat het wel eigenaardig Was, dat do vraag
naar verplichte winkelsluiting van de win
keliers zeiven uitgaat. Maar hoe kan dit
anders? De geschiedenis heeft het enkele
jaren geleden be^wezen, dat door onderlin
gen concurrentiegeest, die nu eenmaal, (wij
behoeven het niet te-verbloemen) bestaat, liet
particulier initiatief jammerlijk fiasco gele
den heeft.
Waar nu echter de winkeliers zeiven hel
verzoek tot den Raad richten de negen-uur
sluiting bij ge meen te-verordening ve^plich
tend te stellen, is dit sok'er wel een bewijs,
een voornaam bewijs voor de behoefte, die
er aan gevoeld wordt.
Voorschoten, onder den rook van Leiden
en Den Haag gelegen, waar beidé de negen
uur-sluiting verplichtend ïs, kan nu juist
niet op den naam wan „plattelandsgemeen
te" bogen. Het publiek heeft onder andere
stadsgewopnten ook die overgenomen, cm?
nog laat inkóopen te gaan doen.
V ij kunnen dan ook gerust aannemen,
dat de winkelier in doorsnede van 's morgens
hallzeven tot 'savonds halfelf bezig
is; alzoo een arbeidsdag van 16, zegge-zes-
tien uren, zonder de noodige rust-
tij'den. Voeg daarbij' nog *;een uur voor de
allernoodzakelijkste administratie, en het be-
hoei'b geen betoog meer, dat het beroep van
winkelier niet tot de benijdenswaardigste be
hoort.
Bijgevolg is het niet te verwonderen, dat
ook do winkeliers hier -een poging aange
wend hebben, oni dien veel te langen arbeids
dag iets te verkorten. En al Werd nu in den!
Raad aangeveerd, dat te Voorschoten cle pa
troons zelf hun zaken drijven, dan is dit
écn reden te meer, daar zij dan het werk!
ïuet door personeel kan laten verrichten.
Is in de steden clo verordening in het le-
Yen geroepen in 't belang van net personeel^
op kleinere plaatsen zijn het de belangen det
kleine patroons, welke op het 'Spel staan.
Dit alles in aanmerking genomen, zal het
menigeen verwonderen, dat de Raad inplan té
6tanley, die er van uit zijn. langen, gemak-
kol ijken stoel traag -de hand naar uitstrek
te, nam den kleinen koker op en beschouw
de dien.
Hij voelde er iets voor. En hij was reeds
mot zijn naam gemerkt. Stokes zou er toch
zeker niet tegen hebben, dat hij hem ge
bruikte Hij ram eon paar sigaret-ten uit
het kisfoj e r aast zichhij wou het cling vul
len -en gebruiken. Hij liet de klep open
springen. Wat blonk hetDe kel'luor in
het hotel Kinnet had zijn bewerking niet
alleen bot den buitenkant beperkt. De
binnenkant blonk even als de buitenzijde.
Toen hij den koker omdraaide, viel een
inscriptie op don binnenrand, die hij nooit
eer had gezien, hem in het oog. Tot dusver
had heb vuil van j'aren die bedblct. Hij
draaide den koker langzaam in zijn handen
•oah, ton einde bet volle lioht daarop te la
ten vallen, eh bis „G-eorgo Wynnstanley
1870."
Een schok ging plotseling door zijn
lichaam, do keker ontglipte aan zijn vin
gers en kwam onder het vallen rinkelend
tegen de armleuning van zijn stoel.
Het bloed was hem naar heb hoofd geste
gen. Hij tastte naar den koker, raapte dien
op en beschouwde hem weer, terwijl het
bloed langzaam naar zijn hart terugvloeide.
Hij bald oen gevoel alsof hij zou stekken.
„George WynnstanleyHoe had Bar
clay zijn vader ook eer renoomd Hij had
dat .als oetn aibuis, een vergissing opgeno
men. Zijn vader had Rufus gehcetcn. Maar
het was GeorgeGeorgehad mr. Barclay
gezegd, toen hij spraikove-r Whitney's ouden
vriend, aan wiens zoon hij Ravolly li ad na
gelaten.
Had hij het nagelaten aan den zoon van
den man, wien dezen sigarettenkoker had
toebehoord^ aan den man, dien hij meb
zijn c-igen oogen vam d'e verschansing vac
do „Albania" had zien. vallen en veronge
lukken? Was alles oen vreeselijko vergis
sing, een afschuwelijke misgreep?
Was hij in het geheel niet de rechtma
tige erfgenaam van Revelly, maar de an
der, Philip Wynnstanley de man, die
halfweg de reis over den Atlantischon
Oocaan was verdronken? Was alles een
vreeselijko ironie van het lot een mec-
dcogenloozo grap, een bespotting?
Wynrtstandey zat daar als een -steen op
dien stoelzijn koude vingers omklemden
den koker, zijn hoofd gloeide van plotselin
ge vrees, plotselinge zekerheid. Goden en
mensohcai hadden den spot mot hom gedre
ven. De doode Philip Wynnstanley was de
erfgenaam yan Revelly
XIX.
Is-een dins, om in verzoeking gebracht to
worden, E.-rCTthis. Eon tweedo om to vallen.
MEASTJBE FOR MEASURE.
Gedurende eenigo honderden seconden
heorsohto er in het kleine studeervertrek
een diepe, doodsche stilte, dio slechts ver
-broken werd door het vallen van verbrand
hout in den haard, door het knetteren der
vlammen tusschon de blokken hout, het
zachte -tikken van hot klokjo op de schrijf
tafel.
Wynnstanley zwt daar stijf, als bevroren.
Het had cr veel van alsof de slag, die hen.
had getroffen en bedwelmd, zijn werold zoo
geheel had uiteengerukt, dat hij rich geen
haar breedte durfde bewegen, uit vrees,
dat hij van zijn plaats tuimelen en hals-
over-kop in de zwarte, ledige ruimte bene
den vallen zou.
J-J (Wordt vervolgd)*
