Nederland en de Oorlog.
N°. 17361 SZ&terdag SO September» Eerste 13!act* j[oé 1916.
Persoverzicht.
FEUILLETON.
De ant i-r e v ol 11 tio u a ir en en s te m
(plicht. „DE STANDAARD" schrijft:
iWio geroepen wordt naar de stembus,
lóntvangt hiermede niet anders dan de er
kenning van overheidswege van een hem
,ran nature tiehomend recht. Daar alleen
ü<3 wet hier regel kan stellen, en de wet
nipt zonder de overheid tot stand k'an ko
tten, moet er. zal kiesrecht gelden en wer
ken, alzoo erkenning van regeling van dat
recht in de wet zijn. Maar ook die avot gaat
Jijet van de overheid abstract en alleen uit,
èaar van het volk jn het parlement met de'
^Vet heid saam.
i Slechts bij één opvang kan gr daarom
Stan' stemplicht, sprake zijn.
Do overheid kan zeggen: Dit uw kiesrecht
Svordt u thans officieel toegekend, in de on
derstelling, dat het u toekomt, en dat gij er
tprijs op stelt, om het uit te oefenen. Bleek
nu daarentegen, djt ge dat recht niet weet
Hjit "te oefenen, omdat ge er u zelf niet rijp
ivoor acht, dan kan de overheid zeer wel
bepalen, dat wie het aanvaardt, dan ook
stemmen moet, en dat derhalve wie niet
stemt, blijkt het niet te aanvaarden, en al-
zoo op grond van zijn niet stemmen, zijn
r.echt weer verliest.
Dit zou Zelfs den goeden kant kunnen heli-
Ben, dat aan het spelen met het stembiljet
Idoor onverschilligen een einde werd ge-
jpaakt.
V Onze leuze blijft daarom: Geen Stem
plicht. .Van het stemmen een plicht maken,
js een omkeeren van de verhoudingen.
Zet men, uit zucht naar vaster gang van
het stemrecht, toch zijn idee van stemplicht
Idcor, dan zij dit ónder geen ander beding,
Idan dat wie eigener beweging toont dit
Irécht niet te willen bézitten, hot niet op
prijs te stellen, en het niet uit te oefepen,.
zoo dra dit bijv. drienjaal acuter elkaar bij
bel land, de provincie of de gemeente ge
bleken is, zijn stembevoegdheid inboet.
1 De vrijheid van den kiezer blijft dan on-
Sangerand.
De rechterzijde en de ouder
domsvoorziening. - „DE NEDER
LANDER"' beantwoordt de vraag of de po
ging van het ministerie, om, door aanvaar
ding van de invoering van Talma's verzeke
ringswetten, den steun van de rechterzijde
voor de Ouderdomsrente (Staatspeosionnee-
rlng) te verkrijgen, door rechts kan worden
aanvaard, ontkennend.
De slptsorp van een tweetal artikelen:
„Een compromis';" van het chr.-hist. b'.ad
luidt:
Tot herstel van rechtsgelijkheid wentellen
Wij alle burgers met iaag inkomen in de ge
legenheid te stellen de voordoden der Iri-
validiteits- en. OuderdcmsveFzekerittg té ge
nieten.
Ten einde te gemoet te komen aan ern
stige bezwaren, door de Linkerzijde tegen de
bestaande wetten aangeveerd, zóuden wijl
Willen medewerken aan practisck'e wijzigin
gen, door de Linkerzijde voorgesteld, en
voor éen deel in Treub's ontwerpen bsli-
etiaamd -maar aan een sociaal-democra
tisch streven naar een algemeen steunen
en leunen op de Staatskas, waarvan het or.t-
(wérp-Ouderdomswêt s'echts het schuch
ter begin is bn waarvan een ernst'ge
inzinking der nationale volkskracht het nood
zakelijk gevolg zou zijn daaraan doen
W ij niet m e e.
De thans ontbrekende rechtsge ijUh.il tq->
schen arbeidenden in loondienst en arbei
denden voor eigen rekening is, zogt het
blad, gemakkelijk te herstellen, door zeer
enkele wijzigingen, reeds voorgesteld door
minister Treub, in de Invaliditeitswet aan
te brengen. N.l. als volgt: i i h
'Artikfel 45 moet dan bepalen, 'dat niet ver-
jsekcringsplichtig is de arbeider, die zelf
ot wiens echtgenoot aangeslagen js in de,
Eijksiiikomstenbelasting r.aar een inkomen
van f1200 of meer.
Opgenomen moet worden, nog vóór de
in-verking-treding der wet, de bepaling uit
de Artt. 31a en 353a van Treub's wijzi-
gings-ontwerp, dat ieder, die niet verplicht
is zich te verzekeren, die riet in de vermo
gensbelasting is aangeslagen en wiens iuk'o-
men. niet dat van zijn echtgenoot, niet meer
bedraagt dan f1200 op zijn verzoek, ver
plicht-verzekerd wordt verklaard.
Artikel 188 "meet bepalen, dat de verze
kerden, die op hun verzoek verpjichteverZs-
kerd verklaard zijn, mede lie hoeren- tot hen,
die zélf de premie betalen.
Irt 'art, 373 moet worden bepaald, dat
geen ouderdomsrente wordt toegekend aan
hem, die minder dan 1248 nremiën ljeeft
'betaald, indien hij of zijn echtgenoot in de
lljjk's-Inkomstènbelasting mocht zijn aange
slagen of door da rente tot de belasting
plichtigen zou komen te fcehooren.
Indign deze bepalingen mochten zijn op
genomen, zal hét uitsluitend de eigen schuld
zijn der minvermogende niet-loontrekkenden,
ais zij buiten liet voorrecht der verzekering-
blijven.
Als dan de Invaliditeitswet zoo spoedig
mogelijk wordt ingevoerd, zal onmiddellijk
ophouden het toekennen van renten aan hen,
die geen premie betaalden. Maar zjj, (lie
als verplicht-verzekerde werden ingeschre
ven, zoowel krachtens de wet als op eigen
verzoek, zullen ook onmiddellijk allen recht
verwerven "op geheel dezelfde voordeelen:
a. ingeval van invaliditeit, op eiken leef-
Jjijd, wanneer ten minste 150 premiën zijn
betaald, invaliditeitsrente, berekend overeen
komstig de bepalingen der wet (Artt. 71,
72, 75);
b. ingeval van overlijden, wanneer ten
minste 40 premiën zijil betaald, weetenrente
voor nagelaten kinderen beneden 13-jari-
gen leeftijd, berekend overeenkomstig de
bepalingen der wet (Artt. 8286);
e. bij bet bereiken van den zeventigjari
ge n leeftijd, ook al is men nog geheel valide,
ouderdomsrente, overeenkomstig de bepalin
gen der wet, "ten minste tot een bedrag van
f2 per week. (Artt. 74, 75, 372,'373,
374).
Zij. die hij liet in-werkjng-treden der wet
reeds 60 jaren oud zijn, worden evenzeer als
verplicht-verzekerden, ingeschreven als lie
jongeren. Om de ouderdomsrente te genie
ten. sullen zij gedurende i van liet getal
weken, na het in-werking-treden der wet,
premie betaald moeten hebben. Werkt<5e
wet. op hun zeventigsten verjaardag, dus
slechts -4 wéken, zoo rijn 3 betaalde premiën
'voldoende. Werkt de wet op dien dag reeds
'40 weken, zoo wordt met 30 betaalde pre
miën volstaan.
i 5'a n do G en t s c.li e N éssus t o ga'.
„PROPRIA CURE8" bevat onder dezen
titel een artikeltje over het feit, dat dr.
E. C, Godée Molstergen zich nieb geschaamd
heeft een hoogleeraarsanvbt aan de hooge-
school te 'Gent aan te nemen.
Het- blad betreurt dit ten zoorste en
schrijft o. a.: 1 i
iWat deze benoeming voer do A'mster-
damscho Hoogescliool 'dubbel pijnlijk
maakt, is, dat hier een uitnemend docent,
wien ook in Groot-Nederiandschen zin nog
een zoo ruim arbeidsveld wachtte, zich
heeft laten verleiden, mee te werken' aan
'een politieke sluwheid, .waarmee'de Duit-
sche. regeering het in materieel en zin reeds
platgetrapte België nu ook geestelijk nog
verder tracht te verscheuren en verdoelen.
Het onzalig product van deze echt-Duit-
sche actie, de Gentsche fL: ogeschool, do
echt-„V!aaascKe" onderneming, zbo.rls heel-
en half-Hunnophile organen ais „DE TOE
KOMST" en „DE TOORTS" haar zoo gaarne
plegen te noemen, is voorbestemd om bij
iiet ineenstorten van het Kultur-gevaarte
eveneens roemloos té verdwijnen, na een,
wie weet hoe kortstondig kunstmatig en
Onfrisch bestaan.
En daarom kan 'het ic.ns zoo diep" be
droeven, dat Oen waarlijk Groot-Neder-
landsch voelend man, als de aftredende!
Amsterdamsche lector, zich' deze lugubere
Nessus-toga om de schouders heeft laten
werpen. Wij weten natuurlijk niet, welke
motieven -hier. geleid hebben; oude Afri-
kaansche herinneringen zullen allicht (een
factor geweest zijn. Ten onrechte o. i.
Zeker omvat Groot-Nederland in geestelij
ken zin ook Zuid-Afrika. Doch wie zich
in- Duitsehen dienst stelt, zij 't honderd
maal niet da beste gevoelens voor onzen
.stam bezield, heeft met Afrika, heeft piet
Nederland ook afgw'laan. - 1
-t -
A -s
R c g a a f d o 1 e e r 1 i n ge ff.In „HET
ONDERWIJS", het orgaan ^'au de Vereeni-
ging van Hoofden van Sóholen in Neder
land, wordt aan een artilcéi van-prof. J. F.
Hamburger, „Begaafde leerlingen", het vol
gende ontleend:
Wat verstaat men op 'de lagere scholen,
zoowel als bij" het middelbaar en hooger
onderwijs, onder begaafde leerlingen? De
„sponsennaturen", die alles even gemakke
lijk opnemen en wanneer z'j fetamen doen,
een glans van genoegen doen verspreiden
-op het gelaat van den examinator.
Hun wordt een soboone toekomst voor
speld; zij krijgen de beurzen en geldelijke
tegemoetkomingen.
En waf leert nu de ervaring?
Dat, om zich bijv. te bepalen tot de
studenten in de geneeskunde, er maar wei
nig goede geneesheeren uit déze begaaf
den voortkomen. De wetenschap wórdt bijna
nooit door hen gebaat.
Ook op andere gebieden van studie' loopt
liet met de begaafden dikwijls op teleur-,
stelling uit. Als docent blijkt de 'begaafde
dikwijls oen mislukking.
Op II. E.-S. en Gymnasium zien wij dik
wijls, dat de éénzijdig begaafden, die
da behoefte hebben zich te concentresren,
tot do „zwakke broeders" gerekend wor
den, omdat zj) voor bepaalde vakken geen
neiging of aanleg bezitten.
Natuurlijk is bet omgekeerde van de' stel
ling ook niet altrjd waar» Maar toch mag
wel'eens in lie t licht worden gesteld, dat
de maatstaf, welke 'een corps leermeesters
pleegt aan te leggen, zeer onbetrouwbaar
is. Wat iemand in de maatschappij zal pres
toeren, welke plaats hij daarin zal innemen,
hangt van een combinatie van 'eigen-
Schappen af, waaronder er zijn, die den
leeraar in de school verborgen blijven. Ka
raktereigenschappen spelen daaronder een
belangrijke rol.
Wat voor de bevordering der wetenschap
geldt, ziet men ook in liet geheele jprac-
tisch' maatschappelijk laven: in handel, be
drijf, enz. Ook hier is voor een goeie, ver
vulling van iemands taak een combinatie'
van eigenschappen poodig.
Da" biografieën van groots mannen léé-
ren ons hoe vaak 'de schooi een slechten
-kijk heeft op hetgeen da leerling in de toe
komst kan prestoeren. Zoo herinner ik nle
te hebben gelezen van Anatole Franca: II
devint élève du collége Stanislao. Oh il ne
fut pas un élève brilfcnt. On lui repro-
chait notamment un manque de geut duns
sss compositions littérairss.
x
Papieruood.
Groots uitgestrektheid hosschen onder de
gemeente Loon-op-Zand zijn aangekocht door
papierfabrikanten. Reeds zijn enorm veel
boömen gerooid en geschild, welke' alle
naar de papierfabrieken worden vervoerd.
Het laat zic-ii aanzien, dat de gelieéle streek
tusschen Tilburg en .Waalwijk ontboscht zal
worden.
Wat meu in Dnitschlaaid
gebruiken kan.
Ten platteland© beeft men de laatste zo
mers veel last van de Azolla,- een water
plantje, dat in enkele weken tijls zoodanig
vermenigvuldigt, dat het in dezen tijd de
kleine scheepvaart op onaangename wijze
belemmert. Tot opvisschen is men over 't
algemeen weinig geneigd, omdat' deze krpps-
soort als meststof zeer weinig waarde
schijnt te hebben en ook voor ophoogmg
weinig dien3t kan doen, omdat ze, eimmaal
op het droge, tot hoogstens 10 pCt. van
de hoeveelheid verdwijnt, gelijk sneeuw voor
do zon. Land- en tuinbouw hebben dus
niets dan nadeel er van. Voor Duitschland
schijnt dit waardeloos goedje nu echter,
opeens waarde te hebben gekregen. Of men
het daar gebruikt voör de consumptie of
voor een ander doel, kan nog niet met
zekerheid worden vastgesteld. Een feit is
het echter, dat te Haarlemmermeer reeds
eenige wagons zijn opgeladen en wegge
voerd en dat de uitvoerders er blijkbaar nog
aardig goed mee „skaan. Bovendien zullen ze
vooralsnog ook wel niet met „verboden uit
voer" hebben te kampen.
Ue gleepbooteEi „Zuiderzee" en
„Gouwzee" opgebracht.
V.'oensdagavoiid te 8 uur vertrokken de
zsesleepbooten Zuiderzee", groot 190 ton,
en ..Gouwzee", groot 172 ton, onder bevel
van de kapiteins K. Vogelaar en J. .Ver
schoor, van Maassluis naar zee, met op
dracht, twee Nederlandsche en twee Bel
gische lichters naar Londen te brengen.
Beide zeesleepbooten zijn van L. Smit
C.'s sleepdienst te Rotterdam.
Toen ze in den nacht van Woensdag op
Donderdag tusschen 12 en 1 uur 'eenige
mijlen ten westen van liet Maasvuurschip
waren, werden de sleepboot:n geprraïd door
een Puitsche torpedob'oot. Zij kregen hst
om bij te draaien en daarna om op te stem
men naar Zeebrugge, onder "geleide yam.
deze torpedoboot.
Donderdagmorgen half negen, kwamen de.
Zuiderzee" en de „Gouwzee'' met de- lich
ters ,op sleeptouw te Zeebrugge aan. van
v.aar zij vervolgens naar de haven van
Brugge zijn gebracht.
De bemanningen van beide zeesleepbooten,
te zamen 22 personen, werden te Zeebrug-
'ge vrijgelaten en zrjn Donderdagmiddag van
daar naar Antwerpen vertrokken. Daar
hebben zij den nacht doorgebracht en gis
ternamiddag zijn zjj te Rotterdam aange
komen. De meesteu yaa hen wonen te.
Maassluis.
Bij liet verlaten van de zeesleepbooten,
mochten zij al hun kleeding meenemen.
De opgebrachte zeesleepbooten hadden
geen lading in, evenmin de gesleept wor
dende lichters, die onbemand waren.
Te Zeebrugge is aan de kapiteins meege
deeld, dat do opbrenging geschied is op
grond, dat de lichters bestemd waren voor.
een vijandelijk land;
Smokkelarij.
Het najaar is de tijd, dat de boeren be?r
op de akkers brengen. .Vanall©3 en nog
wat is al gebruik gemaakt, om te smokkelen,
maar wie zou gedacht hebben, dat ook de
beerton daarvoor werd aangewend? In Arce-n
is dat gebeurd.
Dat er dezer dagen voortdurend karren
met teertonnen op den weg zijn, is iets
heel gewoons. Maar dat een boer alle dagen
denzelfdèn kant uitging, viel den ambtenaren
toch op. Zij gingen tot visitatie over 'en
vonden twee geslachte varkens in de Leer
ton! De bedoeling was Tleze over de grens
te brengen.
Dat het smokkelbedrijf in 'de?- streken Vain
Venlo, ondanks het streng toezicht der amb
tenaren en de" lang niet malsche straffen
door de rechtbank den overtreders opge
legd, nog lustig zijn gang gaat, bewijst
wel het feit, dat te Cuyk aan de Maas door,
de commiezen oen volle vrachtwagen sajet,
tot een waarde van over de f 2500 in
beslag genomen werd.
Door de militaire kommiezen Te Glaner-
brug,- werd- een bende smokkelaars aauge-
houden, die trachtte- een groot© partij smok*
-keiwaar naar Duitschland uit .te. voeren. Vijf
personen konden worden gegrepen, doch
twee anderen gingen er ondanks het schie
ten der yoldaten, van "door, met achterla
ting van hun waren. Ongeveer 200 pond
rijst, 48 pak zeeppoeder, 8 kilo wollen ga*
rens, 25 liter raapolie en r-uim 70 pond vet
werd door de ambtenaren in beslag genomen»
In het Aamsveen werd tegen een twee**
tal smokkelaars uit Enschedé, die van Oen
nachtelijken tocht naar Duitschland terug
keerden en die de militairen met een irrea
bedreigden, proces-verbaal opgemaakt.
In het nabij Gennep gelegen St.-Agatha',
werden greote hoeveelheden sajet ontdekt,
die daar in twee huizen waren opgeslagen.
Een partij van 1000 en een van 700 pond
vacden in handen van k'ommïezen, met welke
partijtjes gemakkelijk een zoet .winstje van
plm. f8500 zou gemaakt ^ijn.
Te Tegelen werden een zevental vrouwen;
aangehouden door -de kommiezen. Zij zagen
er uit als -vrouwen, "die langs de deuren!
venten of bedelen en droegen ook allen cfen
klein kind op den arm. De visitatie bracht
aan 'het licht, dat de vrouwen onder de klee-
ren allerlei smokkelwaren verborgen- hack
den, zooals rubber en levensmiddelen. .Maart
dit niet alleen, >cok' waren dergelijke artikelen
verborgen onder de 'doeken, welke do vrou<
wen om die kinderen hadden heengeslagen,
quasi ter bescherming tegen 'de kou.
Kaderbaud ken men de vrouwen"nog on
der elkaar hobren krakeelen over het Uit
brengen van het plau aan de ambtenaren. Zij
schreven de aanhouding aan „verraad" toe
en, schenen een bepaalde vrouw daarvan te
beschuldigen. Het ging er rumoerig toe.
Intusschen is weer een .van de listen en
vondsten ontdekt, waarvan de smokkelaar®
zich bedienen. Geen enkel middel laten jzïj
onbeproefd. Men kan er dan ook zeker va»
%\o> dat er dagelijks massa's levensmidde-
len de Duitsche grens over gaan.
Een bekencl smokkelaar te Boer tan ge,
vóór den oorlog straatarm en dezer dager
overleden, heeft f27.000 nagelaten aan abi
neefjes en nichtjes.
Het geld was in contanten aanwezig in do
schamele wening. i
BBerzienmg ISargemeestersjaarvTed»
<lcn in oorlogstijd.
De gemeenteraad van Zaandam besloot,-
in overeenstemming met het advies van B.
cn W., aan Gedeputeerde Staten to kennen
te geven, met het oog op den ongunstigen
toestand der gemeente-financiën, thans nieti
tot verliooging der jaarwedden van don
burgemeester en den secretaris over te
gaan en aan liet provinciaal bestuur in over
weging te geven, daarmede te wachten tob
ma afloop van den crisistijd.
Purper en Fajra Lsnnen,
NA AH IÏET ENGELSCU
door
LILLIAS CAMPBELL DAVIDSON".
(Nadruk Verboden).
16)
„Goeden middag." Wynnstan!ey's hoed
.was onmiddellijk af. „Ik stond juist
in beraad. Misschien kan u mij lielp'ea."
Ais bij instinct wendde hij zich tot haar
om hulp. "Het zjjn die gezichten, die het
licht dragen van een visioen, verheven boven
het zwoegen en het slijk dezer wereld, tot
welke men zich wendt, instinctmatig ver
trouwend, dat men krachtige hulp zal vinden.
„Men heeft mij boven wat geld gegeven,
maar alles iu goud cn papier. Ik kan dat
toch niet bij een chauffeur wisselen, is 't
wel? Moet ik teruggaan cn nu-., JMarkham
vragen mij wat te leenen ofof met
een zucht van verlichting. „Tijd is kost
baar en nujn taxi tikt daar buiten als ra
zend. Denkt u, dat u mij een goudstuk zou
kunnen wisselen? Dat zou erg vriendelijk
van u zijn."-
Heb meisje beschouwde zijn bezorgd ge
laat-en haar eigen weerspiegelde zijd stem
ming, Een taxi te hooren, die vroolijk en
zorgeloos tikkend z'n aanteekeningen mankt
was werkelijk een ramp, waaraan teii koste
Van alles een eind moest komen. Zij voelde
in haar zak en daaruit kwam een kleine
beurs te voorschijn, versleten door het ge
bruik.
,,Tk heb niet zooveel om een sovereign te
wisselen,'' zei zij haastig. De seconden wa
ren kostbaar onder deze omstandigheden.
„Maar ik kan u wel zeven of acht shilling
leenen. Is dal voldoende?"
Zij drukte hem het geld in de hand. Hij
nam liet aan met een gevoel van verlichting
wat duidelijk op zijn open gelaat, te zien was
„Dank u! Dat is prachtig van u! Geef
mij als t u blieft- uv.r naam en adres op dan
kan ik liet u terugzenden, zoodra ik thuis
ben."
Zij had liem vertrouwd, een volslagen
vreemdeling vertrouwd, enkel omdat hij
haar hulp inriep. "NVat een meisje! Zijn
hart gloeide.
„Tic heet Sylvia Martin". Zij zei dab zon
der aarzeling, ernstig, bedaard „En met
heb adres hier ben ik riatuurlijk altijd te
vinden. Maar moet u nu niet gaan? Ver
spil geen hiinüub meer."
En zijn hoed weer opzettend, sprong
Wyivnstanlcy de treden af, tor wijl zijn „Ik
d>nk u ik dank u zeerhaar aangenaam
in de ooren klonk, toen zij zich omkeerde en
de trap verder opging naar haar schrijf
machine.
De t.ixi toonde werkelijk een hoog cijfer
aan. Maar terwijl Wynnstanlcy met een
angstig gezicht naar den indicator keek, be
merkte hij, dat hij meb bekwamen spoed het
grooie eindstation naderde Hij was al u;fc
de taxi voordat die goed en wel stilstond
en had ook reeds den rib betaald, terwijl
hij met zijn eene hand zijn valies en meb de
andere zijn koffertje greep om verdere on
kosten te voorkomen.
Hij nam een kaartje eerste klasse, waar
bij hij zich verwonderd afvroeg waarom 'fc
onmogelijk was derde, klasse te reizen. Hij
had dat van Liverpool gedaaii en heb heel
genoeglijk gevonden, ofschoon meu er zich
eenigszins opgesloten voelde.
Een conducteur kwam op hem toe, toen
hij zijn bagage met zich in den coupé wild©
nemen. Deze, weigerde beslist, maar be
leefd', dat to© te laten en bracht het kof
fertje naar het goederenbureau, oni liet ann-
te. geven, nadat hij eerst met eenige verba
zing had geconstateerd, dab Wynnöt-aDley's
kaartje werkelijk eerste klasse was.
Wynnstanlcy stapte in, vond een hoek cn
trakteerde zichzelf op een half-s bui vers-blad.
Hij bedacht, dat liij nu wel couranten kon
koopen in plaats .van zich te verlaten op de
kans er een in een hotel of wachtkamer te
'vinden. De trein zette zich in beweging. De
dicht opeenstaande huizen en straten van
Londen verdwenen voor zijn oogen. Zij wa
ren nu buiten in heb open veld en vlogen
voort met" regelmatige snelheid.
Verrassingen zooals hij zich nooit in zijn
stoutste droomen had voorgesteld, wachten
hem. Als hij er zich maar eenige voorstel
ling van had kunnen maken, dan zou h -m
dat den adem benomen hebben. Nu zat hij
rustig in zijn groen-zwarte, kale overjas en
las zijn halve-stuivers-blad. Hij, de pas ge
vonden eigenaar van Revelly 1
XL
Iïijlulom, hoe ook vórkrogen. jïlfvakt in
Engeland een lord cKn handwerksman.
DEFOE.
Toen de sneltrein hijgende het kleine sta
tion aan den kant van. eten weg naderde,
waar heb signaal hem tot stilstaan bracht,
vcr&chonen plotseling tte hoofden van vele
passagiers in den trein voör de portier
raampjes. Passagiers, voor wie' c»n cl trei
nen niet op een speciaal signaal bdhoevèp.
te stoppen bij kleine particuliere stations,
meenen, dat hun onrecht wordt aangedaan,
als dat gebeurt. Al wat de kijkende, toor
nige gesiohtcn te zien kregen was éen on
beduidende jonge man in oen buitenge
woon sjofele overjas, die met cc-n eigenaar
dig, vreemd uitziend, plat, grof linnen va
lies in zijn hand uit een eerstc-klasse-cou-
pé te voorschijn kwam.
Do toeschouwers zeiden minachtend: 't
is wat moois, dat een sneltrein voor den
een of anderen chauffeur of bediende moet
stoppen, 't Is al erg genoeg, als het moet
gebeuren voor den eigenaar zelf bij zulke
particuliere stationnetjes. De aristocratie
gaat te ver. Het wordt tijd, dat zij leert
waar £ij staan moet." Nog verscheiden
scherpe woorden vielen er over het. geval,
voordat cte sneltrein zijn vleugels uiteprciü-
de en gillend verder vloog.
Toen WyunstanTcy zich op het nette per
ron bevond met zijn rozenperken en muur
bloemen in hun voorjaarskeurigheid, be
vreemdde het hem, dat het onder Engel-
sohe beambten zoo'n- opschudding gaf, a^s
een cnke-1 passagier uit den trein stapte.
De stationschef kwam buiten adem cn
verhit toesnellen. Twee kruiers, waarvan
er één vol eerbied liet koffertje droeg, ter
wijl de an eter hem haastig van zijn valies
trachtte te ontlasten, dc heelc staf inder
daad, omringde hem. Als hun nieuwsgieri
ge blikken hem golden, dan bemerkte hij
dat niet in zijn verbazing .over cïo zorg,
die men hem betoonde. Het koster hem
moeite over het perron naar eten uitgang
te komen zonder één van l.cn op de teenen
te trappen.
„Do auto is hier, sir. Dezen kant l*iL sir.
Slechts één stap, sir."
TVynnstanley zag zich met belee fde woor
den cteor een hekje geduwd, waar één van
de kruiers hem zijn kaartje afnam op een
wijze alsof hij zich voor die daad veront
schuldigde.
'Vlak buiten het hek stond een kolossale»
auto, die donker tegen eciv- achtergrond
\.ia Hampshire dennen afstak. Twee man
nen in een livrei \an blauw mot zilver be
hoorden er bij. Bij het zien van Wynnstan
lcy en zijn gevolg snelde een der mannen
vlug naar zijn plaats bij liefc stuurrad, ter
wijl de a-ncter bij het portier stond te wach
ten cn zijn hoed aanraakte» WyimStanley
keek langs hen heen.
„Is cv een taxi?" vroeg hij, of 'of
iets, dat geen indiea*.»r heeft? Is het ver
naar huis? Ik denk wel niet, dat ik het te
voet zal kuncn doen. is heb. we), cn dat
iemand mij mijn bagage kan nadragen
De chauffeur, verb>vg een glimlach ach
ter zijn hand kwaaie om een hoestbui to
onderdrukken. De l'vreiknecht, die onbe
weeglijk stond en zijn gezicht Tiiet vertrok,
vertelde later in de dlienstbodeiikamer, dat
hij.had gemeend te zullen stikken
„De auto, sir! De auto-is vxn Revelly."
De verschrikte stationschef kreeg het be
nauwd bij dien flater. Hij dreef i r V-'vnn»
Stanley vrjenc'elijk heen. Diens haveloua
koffertje werd in het netwerk onderge
bracht, zijn nog armoediger valies vond
een plaats op dc treeplank voor. Heb por
tier werd zacht en ge ruis ebloos aolitcr hem
gesloten cn de stationschef, die zijn aand
rrAn zijn hoed bracht en uit eerbied zijn
lichaam zoo verwrong, dat Yv'ynnstauley,
bopieuwd was hoe heb ooib weer rcohb zou
worden, zag hem wegrijden, waarbij hij
riep„Zeer verheugd u welkom te hcete*u1
sir. Een groote dag .voor Revelly sir."
