Brieven uit Parijs.
Uit da Omstreken.
(Van onzen Parijschen Briefschrijver,)
(Nadruk verboden.)
TWEEDE OORLOGSREIS.
Dat wil zeggen: niet een tweede of
fcelfs eerste reis naar het oorlogsveld.
Mijn lezers en ik kunnen tot dusver" van
geluk spreken, dat we Hollanders zijn
)en dat we er tot nu toe buiten fcajjn gebleven.
Ik bedoel met „oorlogsreis": reis in oorlogs
tijd. En wel van Parijs naar Holland, via
Londen.
Ik heb, in April en Mei 1915, uitvoerig
5n dit blad verteld, hoe ik in Maart van dat
jaar heen en terug reisde naar het vaderland,
en welke hevige avonturen ik op die reis had
te bekampen."Allicht interesseert het den le
zer ik hoop het! te weten, hoe het
tegenwoordig met den overtocht gesteld is.
Ik zal het hein, evenals een jaar geleden, in
$11 e bijzonderheden vertellen.
Gegeven dat ik, van verschillende kan
ten, gehoord had, dat het aanvragen en la
ten viseeren van een paspoort hoe langer
hoe moeilijker was geworden, en hte langer
hoe meer tijd nam, besloot ik al in Mei 1.1.
m'n paspoort aan te vragen, dat ik pas jn
Juli dacht te gebruiken. Ik ging dus op
24 Mei 1916 naar het Nederlandsche con
sulaat te Parijs, met m'n paspoort van Maart
1915, om die te laten vernieuwen.
Er staat n.l. onder aan de paspoorten,
door dat consulaat ik geloof trouwens
door alle consulaten afgegeven: „Vala-
ble pour un an." Het is niet duidelijk, waar
om een paspoort maar één jaar geldig is
tenzij het mocht zijn om na een jaar het
publiek opnieuw te kunnen laten betalen. Dat
Cen paspoort niet voortdurend geldig kan
bleven, vooral met het oog op het veran
deren van uw physionomie mitsgaders foto
grafie, is duidelijk. Maar waarom is een pas
Met b.v. drie jaar geldig?
Het Nederlandsch consulaat te Parijs, dat
vroeger in de Rue Boissière "was, is ver
plaatst naar de Avenue Malakoff, vlak bij de
Porto Maillot, ingang van het Bois de Bou
logne. Het was al ver uit het centrum
van de stad; het is nu nog een beetje verder
verlegd. Het ligt aan de uiterste westgrens
van de stad. En het is geopend voor het pu
bliek' van 10 tot 12 uur v.m.
Tweede vraag: is een consulaat er eigen
lijk voor het publiek, of is het publiek er
voor het consulaat? Wie is de verantwoor
delijke persoon voor het kiezen van een do-
jnicilie, dat misschien practisch is voor een
.enkel in-h et-westen-won end rentenier, maar
dat voor zakenmenschen uit het centrum een
.enorm tijd- en geld-verlies beteekent bij
elk noodig bezoek? Wie heeft van uit z'n
hoogste hoogte vastgesteld, dat het consu
laat alleen geopend is van 10 tot 12, dati
wil zeggen op een uur, dat ieder koopman
voor z'n zaken noodig heeft? Waarom kan
het niet tevens geopend .zijn van 3 tot 6
n.m.? Of van 2 tot 5? Weet men dit alles
in Den Haag?
Di' elk geval: ik voor mij wist het niet.
Zoodat ik, iop dien namiddag van 24 Mei, na
van de Rue Lafayette uit naar de Porta
Maillot te zijn gereisd zij die Parijs ken
nen, weten welk tijdverlies dit l>dt?ekent
4&n ons consulaat werd teruggestuurd. Ge
lukkig was -de kantoorknecht van het con
sulaat beleefd genoeg om mijn pas te. willen
dn ontvangst nemen, en mij te beloven, dat lik
den volgenden dag m'n nieuwen pas zou
klaar vinden. Dank zij de tfelwi lendheid van
ilezen ondergeschikten beambte kon ik dus
den 25en Mei opnieuw in den namiddag
komen nieuwe reis naar de grens van
de stad.' en vond toen inderdaad een
jiieuw paspoort klaar. Kosten: 12 franc
of 12Va franc, dat weet ik niet zeker meer.
Een jaar geleden kostte hetzelfde papier
lOVa' franc. Sedert is zeker gevonden, dat
IOV2 franc werkelijk te goedkoop was. Dat
er °;e]d bij moest. En- omdat lipt publiek
niet naar den buurman-concurrent kan gaan,
heeft het alleen maar te betalen en te zwij
gen.
De lezer herinnert zich misschien nog uit
m'n reisverhaal van verleden jaar, welk een
warboel het was in de passenkwestie; hoe
jk in Boulogne ik reisde toen nog via
BoulogneFolkestone een apart Fransch
paspoort kreeg; hoe ik verder doorreisde op
m'n Hollandsch paspoort-; hoe ik op m'n
terugreis aan 't Fransch consulaat te Londen,
oen annexe de passeport had moeten krij
gen; hoe het mij; niet gegeven .Werd en hoe
fk bijnaJ in Dieppe zou zijn teruggestuurd
naar Engeland. Aan dezen warboel is ge
lukkig een einde gekomen. Het doel van
dit alles: dat vreemde reizigers toch een
door-Fransche-autoriteiten geviseerd papier
in handen moesten hebben, is op veel een
voudiger manier bereikt door te bepalen,
dat voortaan alle paspoorten, ook' die van
buitemlandsche consulaten,- eerst moeten ge
viseerd worden door de Préfecture de Po
lice in Parijs. Het is eenvoudig als het. ,ei
van Columbus, maar het moest worden ge
vonden.
Ik ging dus een paar dagen later want
er was geen liaast bij m'n vertrek' naar
de Préfecture, met verzoek m'n paspoort
van 't Fransche visa te voorzien. Ieder aan
vrager ondergaat daar een verhoor. Wie hij
is, wat hij doet, waar hij woont, waar hij
naar toe wil, en met welk doel. Dan moet
hij twee namen geven van Fransche inge
zetenen, die informaties omtrent hem kun
nen verstrekken, en daarna wordt hem ge
zegd,- naar huis te gaan en te wachten op
bericht van- de Préfecture. Dat bericht is
bf het verzoek uw paspoort te' komen laten
viseeren, óf de mededeeling zonder op
gaaf van redenen dat het visa' niet kan
worden gegeven.
Gelukkig behoorde ik blijkbaar tot -de
eerste categorie, want acht dagen later
het schijnt dat acht dagen héél gauw is
kreeg ik een brief, mij uitnoodigende m'n
pas te komen laten viseeren. Ik spaar den
lezer het verhaal, hoe ik bij deze twee be
zoeken aan de Préfecture queue moest ma
ken. Hij herinnert zich dit nog uit m'n
reisverhaal van verleden jaat.
Het grootste werk was nu gedaan. Bleef
over het visa te vragen van het Engelsche
consulaat, of liever van het speciaal pas-
pcort-contröle-bureau van dat consulaat, dat
gelukkig wat meer bij het centrum ligt
11.I. iu de buurt van de Madeleine dan
het consulaat der Nederlanden. Maar dit
Engelsche visa liet ik wachten tot onmid
dellijk voor mijn vertrek, overmits de rei
ziger gehouden is te vertrekken binnen de
drie dagen na den datam van het viseeren
door de Engelsche autoriteit. En eerst op
17 Juli ging ik de Britsche heeren verzoe
ken, mij wel te willen dóérlaten over hun
gebied. Hetgeen mij werd toegestaan na het
gebruikelijke wachten van pl.m. I1/2 uur
plus een verhoor door een Engelsch offi
cier, plus diens visa, plus een nieuw visa
van den vice-consul, met de gebruikelijke
consulaire kosten van twee shilling.
ïncusschen deed de consul mij de onpret
tige mededeeling,dat de eenig-geopende
route voor reizigers naar Engeland, die v:a
Ilavrp-Southampton was. Een jaar geleden
vertrok ik via Boulogne, een zee-overtocht
van li/» upr. Op m'n terugreis moest ik
Folkestone-Dieppe nemen; zeereis .4 uur.
Havre-Southampton is 7 uur zee. Eu ik
kroeg opgave van de route: vertrek uit Pa
rijs kwart voor 5 n.m. Aankomst Havre:
ruim 8 uur 's avonds. Vertrek van de boot:
halftwaalf 's nachts. Aankomst Southampton
7 uur 's morgens.
Een dagboot loopt niet. U kunt de nacht
boot nemenof aan wal blijven.
He weet niet of u, in deze tijden van
mijnen en torpedo's, met veel genoegen bij:
nacht het Kanaal zendt oversteken. Hei ge
noegen, dat het vooruitzicht bij mij wekte,
was zéér middelmatig. Maar er vief niet te
kie-zen. Ik ging dus naar het bureau van do
„London and South Western Railway Cy."
in de rue St. Honoré,- nam m'n biljet en
besprak een hut aan boord van de „Vera",
die op Woensdagavond 19 Juli uit Havre zou
vertrekken.
Den volgenden morgen kwam ik een Hol-
landschen vriend tegen, die de lijn Havre-
Southampton op z'n -duimpje kent.
„Wanneer ga jij naar Holland?"
„Wel," zei ik, „ik heb m'n 'biljet in m'n
zak. Jk ga morgenavond over."
„Heb je al een cabin?''
„Ja zeker."
„Aan boord van welke boot?"
„De „Vera"."
„De „Vera"?" vroeg ie, met verbaa&J ge
zicht.
„Ja," zei ik, „wat zou dat?"
„Kijk eens," zei-ie, „wacht liever een dag.
Heb je haast? Nee? Ga dan Donderdag
avond!"
„Maar wdarom dan toch?"
„Omdat de „Vera" de oudste boot van
de lijn is, die er bijna een uur langer over
vaart dan de anderen, en die de eenigste
ling een bevlieging van ongeduld naar haar
.werk en wou, dat de dokter maar vast weg
.was en zij hier alleen kon regeeren.
Zij tracl op het bed toe. De dokter zat er
voor en sprak zacht met de zieke. Nu kon
men die ook zien. Zij zat half overeind cn
had gloeiende wangen. Natuurlijk had zij
koorts. Het was een gezicht van iemand
van ongeveer twintig jaarblond, met re
gelmatige trekken. Zij klaagde, dat zij niet
kon slapen, dat zij vroeselijk© droomen had
en veel pijn Zij had dien nacht gedacht,
dat zij stierf.
De dokter onderzocht en beklopte haar
een beetje oppervlakkig, vond Een ate. Hij
scheen haar verstrooid en misnoegd. Toen
schreef hij een recept op, stak dat met een
wrevelige gebaar iu zijn vestzakje, stond op
en ging handenwrijvend naar het raam,
waarvan oen vleugel openstond.
„Dokter, dokter!" 6ohreeuwdc de zieke,
*,wat scheelt mij 1"
„Nietsach, immers niets", zei hij knor
rig over zijn schouder heen.
Renate was hem gevolgd.
„Nu ja," zei hij op gedemptcn toon, maar
nog altijd even. knorrig, alsof hij er eigen
lijk niets van wilde weten. „Het is longont
steking en vrij ernstig, 't Hart is ook aan
gedaan. 'k Weet niet waarom zoo'n per
soon hij trok zijn schouders op en stak
zijn onderlip naar voren „zoo iets uit
haalt."
„Maar dokter!" zei Eenate, ten zeerste
verbaasd, „hoe komt u er bij?"
„Ja, en ik moet u hier toch laten, 't Is
noodigdie persoon moet omslagen hebben,
ijsomslagcn. Anders
Hij hield op. Hij dacht zeker: „Veel was
er aan clio niet verloren." Er had hem zel
den iets zoo geërgerd als 'die verliefde heer
des huizes daar beneden en die domme
vrouw hier boveir, die in. zoo'n vuile lucht
kon liggen. Het was, omdat hij dit reine,
frissche, jonge ding hier moest laten, en
haar nog niet eens kon zeggen, hoe alles
hier gesteld was. Maar, zooals hij haar ken
de, ging zij zeker, zonder iets te bemerken
of to vermoeden,, tussohen alles door en zag
niets van het onbehoorlijke om haar heen.
„Het is "echter geen werk voor u", zei
hij„morgen zend ik een zuster uit het zie
kenhuis. Dit wordt hier nog een lange ge
schiedenis."
„Wel", zei Eenate, „juist daarom,
Daarom moet ik hier blijven. Kijkt u eens,
hoe alles er hier uitziet. Deze bekleede
stoelen 1 Die moeten er vandaag nog udt.
Zeg het maar dadelijk, anders krijg ik heb
niet gedaan."
,,'t Is ook de moeite waard mompel
de de dokter.
Hij keek Eenate ongelukkig aan, als een
hulpeloos oud paard. Het was weer de oude
geschiedenishij wou iets en wist niet hoe
hij het moest aanpakken. In lange jaren
had hem iets niet zoo zenuwachtig gemaakt
als nu de gedachte, Eenate hier te moe
ten laten. En toch kon hij totaal niets doen
tegenover Eenate'e onverstoorbare onbe
vangenheid. Zij begon de stoelen reeds weg
te sleep en en het grootc karpet met eigen
handen op te rollen. Toen vermande hij
zich en belde eindelijk om hulp voor haar.
De zieke begön zich heftig te verweren,
toen zij plotseling haar kamer zag leeg rui
men. Dit trof haar gevoeligste punthaar
trots op de haar gegeven inrichting, die be
wees, welke positie zij bier in hujs bekleed
de. Zij ging overeind zitten en schreeuwde.
Maar Eenate kwam-bij haar en sprak haar
toe. „Het komt er alles weer in, zoodra u
boot is zonder, draaidlooze .telegraftie aan
boord!"
j,Is dat alles?"
>,Dat is dunkt rae genoeg!"
„Niet genoeg om een dag te verliezen."
„Dan wensch ik ie goeie reis."
„Merci."
En zoo stapte ik Woensdagmiddag om
kwart voor 5 in den trein, die precies op,
tijd vertrok hoezeer dit allen Holland-
schen spoorbeambten moge; verbazen van
de Gare St. Lazare.
CABOQHON.
(Wordt vervolgd.)
HAZERSWOUDE.
Da w:nke!i rsvereeniging „Ons Doel",
opgericht op het Dorp, heeft in een alge
meens vergadering met algemeene stemmen
besloten de spaorzegels eu bons af te schaf
fen en de toegiften te beperken,
HILLEGOM.
Do gemeenfcereke iug over het dienst
jaar *1915, wijst de volgende cijfers aan: ge
wone ontvangsten f98.597.60, buitengewo
ne ontvangsten f38.066.89, totaal dus de
som van f 136.664.49. Gewone uitgaven
f 97.I89.I6V2» buitengewone uitgaven
f 36.275.40i/o, totaal f 133.464.57. Het ba
tig ?a!do is respectievelijk f 1408.431/2 en
f1791.481//, in totaal dtis f3199.92.
Donderdag was de Dloembóllenbeurs
alhier druk bezocht. Er werd vrij veel om
gezet.
Voor het examen schoonschrijven M.
0., is te Utrecht geslaagd de lieer S. Osinga,
alhier.
VALKENBURG.
De Raad. vergadert a.s. Maandag, 'des
avonds om halfacht.
Voor de eerlang vacant komende be
trekking van onderwijzer alhier, meldden
zich twaalf sollicitanten aan.
VOORHOUT.
De Raad vergadert Maandagavond te
zeven uren.
Morgen vangt hier de kermis aan
zonder kramen. Officieel is vergeten de ker
mis als vorig jaar te schorsen, doch het ge
meentebestuur gat' toch geen vergunning tot
het plaatsen van kramen en vermakelijkhe
den. Of men nu toen nog een beetje kermis
vieren zal, zonder kramen?
ZOETERMEER.
De gemeenten Zoetermeer en Zegwaart
hebben één gemeenschappelijke school. De
kosten voor het onderhoud worden door elk
der gemeenten zooa's vastgesteld op 22
October 1880 voor de helft betaald.
Nu is de bestaande school afgekeurd en
moest overeenkomstig de bestaande regeling
overgegaan worden tot den bouw van een
nieuwe gemeenschappelijke sohooh De Raad
van Zoetermeer wilde echter een eigen school
bouwen. Hierop stelde de Raad van Zeg
waar t aan Zoetermeer een nieuwe regeling
voor, waarbij Zegwaart 2/3 en Zoetermeer
1/3 in de kosten van bouw en exploitatie'
zou betalen. De Commissaris der Koningin,
die in verband met deze kwestie eenigen tijd
geleden beide; gemeenten bezocht, adviseer
de in het belang der beide gemeenten over,
te gaan tot den bojjw van ,één gemeen
schappelijke school. Ook de districteschool
opziener te Gouda adviseerde daartoe.
In de vergadering van den Raad van
Zoetermeer kwam de door den Raad van
Zegwaart voorgestelde nieuwe regeling aan
de orde. De voorzitter raadde aan deze
aan te nemen, doch de Raad besloot met 6
tegen 1 stem rechts tegen links Öe
bestaande regeling op te heffen en over te
gaan tot den bouw van een eigen school.
KERKELIJKE BERIQHTEN.'
Noordwij'kerhout. Ncd.-Herv. Gem.
Zondagnamiddag te twee uren, ds. H. van
Druten, pred. te Rijnsburg.
Rijnsburg. Ned.-Herv. Gem. Zondag1-
morgen te kwart voor tienen, ds. H. van
Druten; 'snamiddags te kwart over vijven,
ds. Rutgers, van Katwijk-aan-Zee.
Dir. Ger. Qem. Zondag ds. J. Jonge"!een,
van Noordeloos.
beter is. Maar nu vangt de bekleeding ziek
testoffen op en u wil toch gezond worden.
Alles, wat dat verhindlort, moet weg." On
der liet spreken knipoogde zij de dienst
meisjes voortdurend tóe. „Dit nemen dat
nemen." Toonloos zed ze met do lippen
„De vogelkooien." Dan„nu de hemel
van het ledikant." Het gaf een nieuw ge
schreeuw, toen do beide meisjes, om dat te
bewerkstelligen, op stoelen klommen. „Mijn
gordijnen! Mijn gordijnen! Ik kan niet sla
pen, als 't zoo licht is! Ik zeg 't aan mijn
heer Pagel
„Voor dennog eons kwam de
dokter tussohenbeide. Maar Eenate duwde
hem tot aan de deur. „Gaat u nu toch ein
delijk weg. Ik weet nu immers alles. Ik
speel 'b veel beter alleen met haar klaap,
dan wanneer u daartusschen in vloekt."
Hünefeld schoof achterwaarts de deur uit
en keek haar treurig aan. „Och neen, dat
is toch allemaal
Zij luisterde al niet meer naar hem, maar
had zich omgedraaid en ging zacht en be
slist met bevelen voort. „De tafel ook
weg. Ik moet er een van planken hebben,
waarop ik het ijs kan kloppen."
Eindelijk, eindelijk kwam er rust, n.l.
wat men onder deze omstandigheden rust
kon noemen. De kamer was niet te herken
nen. Nu was het een ideale ziekenkamer
geworden. Renate voelde zich geheel in
haar element. Nu had niemand hier meer
iets te maken. Zij maakte d'e zakken met
ijs klaar en legde ze de zuchtende, jamme
rende zieke aan. Die brandde letterlijk van
koorts. Zij tastte met droge, heete handen
naar Renate en trok haar naast zich op dten
Hand van het Jxed.
„Zuster", zei ze men Stokkende jadem,
„zeg eens ronduit af JK soffi>4 fetcmnr
Warmond. Ned.-Herv. Gem. Zondag
morgen te tien uren, ds. Haselager, en
avonds te zes liren, ds. De Stoppelaar,
van Ylaardingeri.
NOORD WIJK - "v-.-
Gemeenteraad.
Aanwezig 11 leden. Afwezig de heereti
G. W. G. Alkemajde en W. van Beelen. Voor
zitter: jhr. W. C. van Panhuis, burgemeester.
De notulen der vorige vergadering wer
den na een kleine aanvulling vastgesteld.
Op de mededeeling van den Voorzitter,
dat de bovengenoemde heeren van hun ver
hindering kennis hadden gegeven, gaf 'de
heer N. W. Alkemade in overweging, in
den zomertijd des avonds te vergaderen.
De Raadsleden kunnen er daags moeilijk uit
breken.
De .Voorzitter merkte op, dat de vorige
maal reeds des avonds vergaderd werd.
Behalve missives van Ged. StateD, hou
dende goedkeuring vau Raadsbesluiten, was'
ingekomen, een schrijven van het Hoofdbest.
van den Alg. Ned. Politiebond, betreffende
het verleenen van een düurtetoeslag aan la
gere politiebeambten; de rekening van het
Weeshuis, dienst 1915, in ontvangst
f4102.47, in uitgaaf i 654.75, voordeelig
slot alzoo f 3447.72. Het- kapitaal is toe
genomen met f3917.93 en bedraagt thans
f81.111. Deze stukken werden voor kennis
geving aangenomen.
Door B. en W. werd aangeboden de gc-
meenterek'ening 1915, sluitende de gewo
ne ontvangsten ei uitgaven met een batig
saldo van fl4.812.63V2 en de buitengewone
met een nadeelig saldo van f 126.35.
Deze rekening werd voorloopig vastge
steld. Hierna kwamen in behandeling adres
sen, houdende bezwaren tegen den bouw van
den watertoren, ten behoeve der drinkwater
leiding in de Zuid-duinen. Na ingewonnen
advies van den ingenieur, belast met uitvoe
ring van het werk', den heer Van Royen,
werd door B. en W. voorgesteld afwijzend
op deze adressen te beschikken. Aldus be-
sioten.
Het voorstel tot benoeming van drie des
kundigen ter waardebepaling van door de
gemeente aangekochte perceelen, noodig voor
verbetering van wegen te Noordwijk-aan-
Zee, waarop door Ged. Staten was aange
drongen, lokte heel wat debat uit.
De heer N. M. Alkemade begreep niet
waarom Ged. Staten nu die Commissie wen-
schen. Wordt dit in het vervolg misschien
regel?
De heer Van Limburg Stirum sprak vao
meten met twee maten door Ged. Staten en
wilde vooraf vragen met welke bedoeling
zij de Commissie wenschterf.
De heer Admiraal herinnerde aan aan-
koopen vp-n grond voor veel grootere be-
diagen, toen hebben Ged. Staten deze con
trole niet noodig geacht.
De heer G. J. C. wan der Meer zou met
B. en W. de Commissie willen benoemen.
Het resultaat zal zijn, een advies, dat de'
grond niet te duur is gekocht Hij stelde
echter voor aan de Gedep. 'sRaadfe ver
wondering te kennen te geven en te vragen
of deze gedragslijn voortaan alt'jd zal wor
den gevolgd.
Dit voorstel werd aangenomen cn daarna
werden tot leden der Commissie benoemd
de heeren C. G. J. Alkemade, N. den Hol
lander en H. Liefrink.
Alsnu kwam in behandeling het voorstel
van de leden Graaf van Limburg Stirum en
N. M. Alkemade, om vanwege de Gasfa
briek dezen winter Weder een quantum cokes
voor on- en minvermogenden beschikbaar
te stellen. Adressen van adhaesie waren op
dit voorstel ingekomen van de zijde der
werkliedenorganisates. B. en W. sterden voor
5000 H.L. voor dit doel te res^rveeren voor
f 0.80 per H. L.
Zonder discussie en hoofde'ijke st?mming
aangenomen.
Hierop werd voorgelezen een miss've van
Ged. Staten betreffende een regeling der
jaarwedden van burgemeester, secretarial,
en wethouders. Daaruit bleek, dat Ged. Sta
ten normen willen stellen omtrent de jaar
wedden vhn deze ambtenaren, speciaal'voor
gemeenten met 12.000 en minder inwoners.
Daarbij willen zij voor burgemeesters van
gemeenten, die een stadskarakter dragen,
gelegen zijn bij een grooto stad of waarin
gemeentebedrijven worden geë.vp oiteerd bo1-
ven den gestelden norm 'n oijsla-g van 1250
verleenen. Naar dien maatstaf wenschen zij
de aan van gs-salarissen van den burgemees-
V
Renate weerde dat lachend af. De over- I
tuigende toon, waarop zij: „Onzin, juffrouw
Bicrmann!" zei, werkte bijna als een too-
verwoord. Juffrouw Eiermann was opeens
onuitsprekelijk gekalmeerd. Maar zij liet Re-
nate's hand nog niet los. Zjr sperde haar
oogen wijd open, zoodat zij onnatuurlijk'
schitterden, cn fluisterde met naar voren
gebogen, half opgeheven hoofd: „TVant, zus
ter, die daar beneden willen namelijk niets
liever, dan dat ik hieraan wegga
„Wie beneden?" vroeg Renate minach
tend. „Dat i3 toch do grootste onzin, juf
frouw Biermann."
„Ach, zuster," zei juffrouw Biermann, „en
zij zag er plotseling veel minder wild cn
koortsachtig uit, eer erg moe en uïep neer
slachtig. „U weet dat zoo niet. zuster. U
komt hier voor het eerst; u weet immers niet
Wat hier gebeurt
- „Wat er ook gebeurt', zei Renate mc-t
groot© overtuiging, „men wenscht niet, dat
Ben zieke sterven zal. Zoo iets bestaat niet.
U moet zich niet zoo iets onzinnigs verbeel
den. Morgen, als u gezond is, lacht u ©r
zelf over."
„Ja; ik lach', als ik gezond bon zei
de zieke. Het lcwam er letterlijk sissend uit.
„Pau zal ik maar al te graag lachen. Maak
mij Weer gezond, zuster wat is dat?"
Er was zacht, maar duidelijk, een paar
malen achtereen geklopt. „Wat wil men
toch?" zei Renate wrevelig. Het van kooit,
hoogroode gezicht der zieke was hog iets
Tooder geworden. Haar half opgeheven hoofd
was luisterend naar de deur gekeerd.
Renate ging open doen. Tot haar gren-
zenlooze verbazing stond, in plaats van een
der dienstmeisjes, de heer Bagel v.or haar.
„Hoe gaaf het?" vroeg hij gejaagd. En
yo.ffl.dat Renate. kon antwoorden, zemhij: „Ik
ter, den Secretaris en den ontvanger bepaald
1 zien op resp. f2050, f 1600 en f1150, mefi
viel' verhoogingen om de 3 jaar, van f.lOO,
foO en f25. (De wedden bedragen 'thans
.f1600, f1600 en Ï1000).
De vergoeding voor de wethouders zouden'
Ged. Staten willen verhoogen van f200 opj
f225, alles in te gaan op 1 Jan. 1917.
Vóór 15 Aug. verwachten Ged. Stated
hierover het gevoelen vaii den Raad.
De heer Van der Meer was 'van oordoeJ;
dat Ged.»Staten ten opzichte van de driei
eerstgenoemden nogal royaal zjjn, doch acht
te de vergoeding van de wethouders veel
te laag. Hij is zelf wethoudelr geweest en
weet, wat er aan vast zit. Hij stelde voon
Ged. Staten iu overweging te geven de ver
goeding te brengen op f400.
De heer Van Limburg Stirum wilde zich
neel leggen bjj het voorstel-Van der Meer.
betreffende de wethouders, doch veroordeel
de de verhouding bij do andere voorgestelde
bedragen, niet juist. Burgemeester en secre
taris zijn altijd voor de gemeente werkzaam/
do ontvanger slechts op bepaalde uren.
Hij moet een, borgstelling leveren, repli
ceerde de Voorzitter.
De heer Van Stirum stelde voor f2000,;
f1800 en f1150, als aanvangswedde.
De heer Kruiswijk wilde den wethouders
een bedrag van f300 toekennen.
Over het voorstel-Van der Meer staakten
de stemmen. Vóór: de heeren Passchier, Dg
Went; N. M. Alkemade, Van der Meer en
Van Stirum; tegen: de heeren Balkenende;
Wassenaar, Admiraal, Kruiswijk en Van der
Niet. Wethouder Alkemade bleef buiten stem
ming, wat de heer Van der Meer niet noodig
oordeelde.
„Dan Ben ik er voor", zeide hij. Het
voorstel was dus aangenomen. Even later,
verklaarde de heer Alkemade niet te hebben
mee gestemd, al bleef hij van meening, dat
f225 te weinig was, vooral voor den oud
sten wethouder, die meerma'.en den burge
meester moet vervangen.
Over het voorstel-Kruiswijk staakten dg
stemmen weder. Het voorstel-Van Stirum
werd'brj acclamatie aangenomen.
Van een en ander zal Ged. Staten kennis
worden gegeven.
Alsnu wordt besloten tot aankoop vau
1245 vierk. M. grond in de Zuid-duinen
voor den bouw van den watertoren Van de
Maatschappij „Do Toekomst", onder voor
waarde dat het bestuur der Maatschappij
de plannen moet gpedkeuien.
De duuit.toeslag aan werklele-, beamb
ten en ambtenaren, ia dienst der gemeente,-
met inkomens benelen f 19.10, werd b:sten-
digd tot 31 Dec. 1916.
Besloten werd bij onlershandscle eante-
steding de levering «a gangvaard'ge opstel
ling van machines en werktuigen, ten be
hoeve der waterleiding, te gunnen aan den
laagste der 7 uitgenoodigde inschrijvers,
zijnde de N. V. Grossbymotoren, filiale te
's-Gravenhage, voor f 16.605.
BURGERLIJKE STAND -OMSTREKEN.
tttt.tv.ciiM Bevallen- 0. vnn Baltol eeb.
Zijm. Z. P- L. Blokker E»l>. Verheul. D. A.
J. BaaJt cel). Kortekaaa. Z. - M. Warmerdam
eel). Slootbeok. II. NL J. Fijma seb. Maaskant.
A. E. Duwel eob. Seijacnc-r, D. r K Spilkor
L'eb. Doiiia, D. A. van Zuijlen freb. Hijnoi"tin, D
Overleden: J van Helft, 1.4 j. A- M. Hij-
kolijkhulzen, 2 mnd. J. Hermans, 76" j.
Ondertrouwd: P. C. Kaufïman en M. II.
van Ruiten. P. F. Scheepmaker on M. Jansen.
LISSE. Geboren: Antonius Johannes. Z. van
Til. van Steijn en M. Jolierse. "Willem Georcius»
Z. van J- W. A. Lefeber en J. O. Pijnacker.
Ondertrouwd: J. Driesen en W. Langolaan.
Overleden: Johannca Jacobus Eakhof, 6 j.
NOORDWIJK. Geboren- Gerardus Johannes,
Z. van F. v. d. Berg cn S. v. d. Berg. Maarten,
Z. van W. v. d. Niet on M. Guyt. Jo'oanna Eli
sabeth. D van N. G. v. d Berg en M J. Koelowijn.
Marijtje, P. van P. Sohrier en D. Hoek.
OverledoA: Cornells Hoek, <11 j-, gehuwd
met M. v d. Voet. Maria Apollonia Klijn, 69 j.,
gehuwd met C- Corel- Johannes' Wilhelmus
Paardekooper. 67 j., gehuwd met M. v. d. Heuvel,
we<lnr. van M. van Stcyn. Ma3je Znidhoek,
71 j., wed. van H. .Grocnewoud.
NIEUWKOOP. Bevallen: L, Schinkel geb.
Koole. Z- O. van Lith geb. Van Soest, Z. A.
van Leeuwen gob. Luneburg, D. M. Leliveld
geb. Boeman, lovenl. Z.
Overlodon: Joh. Immerzeel, jm. 20 d.
OTJDSnOORN. Bevallon; O. van 't Hoff geb.
Duiker, Z.
Overleden: A. Huisman, 33 j. tJ. de Jong
1 jaar.
SASSENHEIM. Geboren: Maria Clara. D. van
J. v. Kesloren en C. M. Clemens. Martina Ca-
tharina, D. van C. Th. Noordermeer en H. Bos
kamp. Grietje Hubcrta Maria, D van A. Kort
en W. v. d. Plas. Elisabeth, D. van P. Nieola
en C. Moolenaar. Laurens, Z. van S. Stutvoet
en M. C. C. Boon.
OndertTOUwd: J- Wiepkema, 30 J.. en H,
P. Dijkstra, 32 j.
Ovorledcn: H. Dannijs. 77 j.
1 zou baar graag eens even willen zien. Een
oogenblik maar. Ik ik. beb er verstand
van
„Maar neen!" riep Renate ontsteld.
„Ja, ja!" riep de zieke. „Hij moet
kom toch! Kom toch, Zachertje, kom
Renate wist niet, hoe zij het had. IJlde
zij plotseling in de koorts?
Maar de heer Pagel was reeds bij het
bed, boog zich over haar hoen en sprak
fluisterend tot haar. Zij a twoordde evenzoo,
naar het scheen met haastige vragen. „Neen,
neen, och beware. Neen wees toch be
daard, kind zij vertrekken immers mor-
gen'—"
Toen richtte hij' zich met een ruk op en
trad op Renate toe. Hij was donkerrood en
beefde letterlijk. „Verpleeg ha-r, zooals u
nog niemand verpleegd hebt zei hij
op gedempten toon. „Ik het zal.u nu,
ik behoef wel niets te zeggen. Ér is mij
veel
Hij brak af, keek nog» eens naar het bed
en begaf zich toen haastig naar de deur.
Renate ging half verbijsterd naar de zieke.
Die staarde haar met groote, van koorts
gloed flikkerende oogen aan; maar toch'
bewust, heel helder. En nu stak zij 'haar
heide handen toe.
„Ik' moet gezond worden, ik moet! Die
daar beneden zijn bloedverwanten die
wenscheq dat niet Wegens de erfenis, be
grijpt u het nu? Zij willen alles hebben 1
en'als mek miJ taouwt> krijgen Zij hefl
niet
(Wordt vérvolgd)*
