No. 17317 feze fëcurant wordt dagelijks, met uitzondering van <§on- en feestdagen, uitgegeven. Heil al te goede hart. H>onclei*fï sig XO Augngtii^ A». 19IS. PEIJS DEE ADYERTEHTIEN Tan 1—5 regels ƒ1.€5. Iedere regel meer ƒ0.20, Kleine advertentièn 'van 30 woorden 40 Oents contant; elk tiental woorden meer 10 Cents, Voor het incasseeren wordt/0.05 berekend, Bewijsnummer 5 Oents. ritlJS DEZER COURANT: Voor leiden per 8 maanden f 1.60per week. 2 2 2 f 0.12. Buiten Leiden en waar agenten gevestigd zijn per week. 5 0.12, Franco per post 2 2. LEIDEN, 10 AUGUSTUS. Do heer J. O. J. Jansen, alhier, is te VGraveoihago geslaagd voor het examen Landtcekenen l.o. Met ingang van 16 September a.s. is benoemd tot directeur van het telegraaf kantoor alhier de hoer E. J. van Lienden, thans hoofdcommies der telegrafie. Adspiran t-reser ve-officier v. gezond heid H. J. Sohim van der Loe-ff wordt 15 dc- zer geplaatst bij d'e militaire ziekeninrich- ting alhier. Benoemd i9 tot adsistent bij de Post 'alhier, de conducteur 3de kl.'W". Bosch, te ■Blokzijl. De „Sts.-Crt." bevat do statuten van !cïe Eerste Leidsche Vereeniging ter bevor dering van het. harmonicaspelen „Onder ling Kunstgenot." Heden was het de dag, dat de bosteï- Ier bij de H. IJ. S. M., P. Groenendijk, vijf-en-twintig jaar geleden bij deze Maat schappij in diénst trad. Onafgebroken was de heer Groenendijk bij haar werkzaam, de laatste jaren als besteller. Het was dan ook te" voorzien, dat deze dag niet onopge merkt zou voorbij gaan. De inspecteur, de hoer Evers, 'daarvoor uit Den Haag overgekomen, bood hem onder waardeerendo bewoordingen namens de Maatschappij een enveloppe met in houd aan. Ha-mens het ambtenaars- en beambten- personeel word hem, bij mondo van den commies, den heer A. W. van den Heuvel, een passend geschenk aangeboden. Groe nendijk was diep getroffen door deze blij ken van waardeerdng, waarvoor hij harte lijk dank bracht aan allen, dlie daaraan hadden meegewerkt. Het Stedelijk Museum „Be Lakenhal". Uit het verslag "over den toestand van het Stedelijk Museum „De Lakenhal" over het jaar 1915 blijkt, dat de heer J. Korevaar als commissielid werd vervangen door den heer H. W. Fischer. Met groote waardee ring wordt van den heer Korevaar gespro kken. Het Museum verliest in hem een warm vriend en de commissie een hoog gewaar deerd en aangenaam medewerker. Ingrijpende veranderingen in de opstel ling der voorwerpen werd niet vereischt. Twee der gebrandschilderde vensters door ,W. Thybaut, afkomstig uit den Doelen, worden gerestaureerd. Den wat somberen .wand van de z.g. Oud-Bestuurskamer werd écn beter aanzien gegeven, door eenige ta bleaux, vervaardigd uit den voorraad oude Delftsche tegels. Het bezoek was dit jaar grootcr dan in 1914. Het bedroeg 10.960, waarvan 4102 be talende bezoekers. Groot was het aantal bezoeken met groepen leerlingen van scho len uit Deiden en elders. Aan verschillende personen werden mon delinge en schriftelijke inlichtingen ver strekt. lh Januari werd aan do Commissie voor de Yesaliustentoonstelling een portret van dr. G. Bidloo tijdelijk afgestaan. Verschillende geschenken werden met er kentelijkheid aanvaard, waaronder) een aantal zerken, blootgelegd bij cTe restauratie van het Groot Auditorium der Academie en afkomstig uit den tijd, dat het Academiege bouw nog als kapel werd gebruikt door de Jacopinissen of Witte Nonnen. Hierbij w"a- ren verschillende zerken met wapens en lof werk, die zoowel uit historisch als uit kunst oogpunt van belang zijn. ïn het najaar werden weder ëonigé zer ken blootgelegd bij de werkzaamheden aan do vroegere kapel van heb Sinte-Agnes-Ba- gijnhof, thans Universiteitsbibliotheek. Ook deze werden aan de 'Commissie aangeboden, doch dit aanbod werd niet aanvaard, aange zien de zerken uit het eind der 17e "en 18e eeuw, uit den tijd, dat de kapel diensb deed als kerk van de Engelsch© Gem., uit kunst oogpunt geen belang hadden. Dez© zerken zijn nu overgebracht naar do Pieterskerk. Onder de verdere geschenken vermelden wij nog een geschilderd portret van Boer- haave, cadeau gedaan door mevrouw de wed. Berns-Yan Iiees, en een schilderij op paneel, voorstellende de begrafenis van den hond van Schout Bont 29 Jan. 1634, ge schonken door mevrouw de wed. Unger-Sta- pert, t© Oegstgeeet. Onder de aankoopen vermelden we eert schilderij van den Leidschen schilder Pieter de Ring, overleden 1660. leerling van Jan Davidsz do Heem. Ook dit jaar konden weder éenige voor het museum zeer gewenschte aanwinsten niet verkregen worden door do beperkte middelen voor aankoop, welke geringer zijn dan die van aanverwante musea van gelijke betoekenis als „De Lakenhal." Het is daarom, volgens de Commissie, zeer gewenscht, dat dit bedrag verhoogd worde, zoodra de normale omstandigheden zijn we dergekeerd. Gaarn'e vestigt zij hierop ook <Io aandacht van de gegoede ingezetenen, als oen aansporing, om, gelijk in andere ge meenten meermalen is geschied, door gel delijke bijdragen do gelegenheid te verrui men tot het doen van aankoopen voor het museum. Tegenover de genoemde aanwinsten valt te wijzen op het verlies, geleden door het opvragen van de in 1680 door het Waalscho' Weeshuis aan het Museum in bruikleen ge geven kristallen bokalen en glazen. Hederlejii en de Oorlop. Steun aau dc opgebraeht© vLsschcrs. Door de reedersvereeniging te VIaardin gen is bepaald, dat een wekelijksche uitkee- ting zal plaats hebben aan de familiebetrek kingen der maar Engelsclie havens opge brachte visschers, ingaande met de dag dat zij opgebracht werden en eindigend op den dag van terugkomst in Nederland. Deze uitkee- ring is vastgesteld op f 14 voor een matroos ;en f21 voor een schipper, en voor de Jan- Öere schepelingen naar. verhouding. Dc üaringbond. Het denkbeeld, om den hatinghandel £e- fluronde d© crisis te centraliseeren in een z.g. harïngbond, heeft in do ledenvergade ring der rcedcrsv.ereeniging te Viaardingen slechts weinig ingang gevonden, zoodat aan de Visscherijvereeniging bericht is, dat op het plan niet zal worden ingegaan. Gebrek aan Bloem. Het hoofdbestuur van den. Frieschen Bak- kersbond heeft ©en telegram aan den minis ter van landbouw, nijverheid en handel ge zonden, waarin het dringend" afdoende maat regelen verzoekt in zake de bloomverstrek- king. De toestand is, aldus het telegram, ten plattelande onhoudbaar. Verscheidene bakkerijen zetten stop of werken met scha de door uitsluitend Amerikaansch patent- meel te gebruiken. Te Leeuwarden hebben de bakkers, naar gemeld wordt, wegens het ingrijpen van den burgemeester geen klagen. Gemeentelijke aankoop van turf. B. ten W. van Franeker hebben in Drente een groote hoeveelheid turf aangekocht, die in pakhuizen zal worden opgeslagen, Om in den a.s. winter gedistribueerd te worden.. Kalk. Nu' 'do uitvoer van Duitscho kalk weder om is toegestaan, is het raadzaam, thaus zooveel mogelijk kalk in voorraad te nemen, daar tegen het eind van deze maand waar schijnlijk in Duitschland groote behoefte aan dit artikel zal ontstaan, en daardoor hier dan allicht moeilijk, of in het geheel geen kluitkalk te verkrijgen zal zijn. („N.R.Ct.") Kaas naar Duitschland. In He laatst gehouden vergadering van do Ned. Vereen, van Kaashandelaren is be sloten het) ontslag van de benoemde com missie van bijstand in' zake de leveringen door de Z. E. G. aan te nenien en geen nieu we commissie to benoemen. De regeling van de leveringen aan de Z. E. G. blijft volgens de G. C. uitsluitend overgelaten aan de N.Y. Kaashandel-Maat schappij Gouda. Uitvoerverbod Ammonimn enrbonaat. Ingetrokken is de tijdelijke opheffing van 't uitvoerverbod van ammoniumcarbonaat. Controle op vreemdelingen. In verband met het niet toegankelijk zijn van de stelling Den Helderen heb eiland Texel voor vreemdelingen, zonder daartoe vooraf verkregen vergunning, is liet treinpersoneel der H. IJ. S.-ML op gedragen om bij het contróleeren der plaatsbewijzen dn de treinen naar Den Helder, goed op te letten of zij met vreem delingen te doen hebben en dezen dan op bedoeld verbod attent te maken. Zeppelins. Yerschillende luchtschepen en vliegma chines trokken gistermorgen ongeveer 6 uur boven onze Waddeneilanden weder oost waarts. Door den misb waren ze onzicht baar, doch duidelijk hoorde men de mo toren. Gisternamiddag is te Wester-Ni el and, in de provincie Groningen, een viertal luchtschepen opgemerkt, waaronder een van bijzonder groote afmetingen. Smokkcl-correspoiHlcntie. Aan "een in aanbouw zijnde fabriek te Wormerveer werden dezer dagen ijzeren ramen ontvangen uit Duitschland. Op een der onderste in den wagon stond met geel krijt geschreven: ,,Een groet van Toon Mol uit Wulfrath. Zend mij wat vet spek naar Nerigetk no. 11. A. Mol uit Alkmaar. Gedag" Geen onaardige manier om te cor- respondeeren, maar Toon zal toch wel wat op z'n spek moeten wachten voorloöpig, teekent „Het Volk" hierbij aan.. Dc „VI. 15" terecht. De yisschersschuifc „VI. 15", vIsscEer Schroevers, is teruggekeerd. De boot was door een Engelschen torpedojager naar Calais opgebracht om voor den visscher onbekende redenen. Hij had zijn visch mo gen verkoopen in Frankrijk. Belgische geïnterneerden. Te Lobibh zijn ruim dertig Belgische geïnterneerden aangekomen, die werkzaam zijn gesteld op de scheepswerf van Gebrs. Bodewes. Dc noodlanding van een Duitsoher bij Vlodrop. Omtrent de landing van den Duitschen luitenant-vlieger met zijn tweedekker B 147 nabij het statjon Vlodrop, vernemen wij nog, dat de vliegmachine Woensdag morgen reeds te 8.30 uur werd gezien bo ven Hollandsch grondgebied in de onmid dellijke nabijheid der Duitsche grens, waar ze reeds eenigen tijd door dc Holland- sche grenswacht werd beschoten. Te on geveer 9 uur daalde de machine op een kwart uur afstand van de Duitsche grens. De heer v. A., uit Roermond, daar ter plaatse met een op verlof zijnden luite nant der Limburgsche Jagers, op de een- denjaclit, bemerkte de machine op het oogen'hük, dat de bestuurder den motor reeds weer had aangezet om op te stijgen. Dc luitenant sommeerde den vlieger door eenige schoten uit zijn -revolver tot overgave, waartoe deze, na eenige schoten rakelings langs zijn hoofd gekregen te heb ben, besloot. Luitenant B. ging vervolgens over tot ontwapening van den Duitsoher, genaamd Giossmann en bezitter van het IJzeren Kruis eerste klasse. Een groot dolkmes, dat luitenant B. overgaf aan den inmiddels gekomen oribe- zoldigden rijksveldwachter Waaien, uit Herkenbosch, wist de Duitsoher dezen te ontrukken, waarna hij poogdé, zich door een steek met dit wapen in de linkerzijde het leven te benemen. Door de dikte der klee'ding mislukte de poging en bepaalde zich tot een lichte bloedende verwonding. Vervolgens verzocht hij op zeer hoffelijke wijze luitenant B. om diens revolver, wat deze natuurlijk geweigerd heeft. Na zijn eerewoord gegeven te hebben, dat hij niet zou ontvluchten, werd hij onder militair geleide met deif trein naar Roermond ge bracht en aldaar in verhoor gervomen. De oorzaak der landing was een defect aan den motor der vliegmachine, welke voorloopig op de plaats der landing onder militaire bewaking is gesteld. Lcvcnsmiddelenvoorzicning. HeE raadsbesluit 'te Alkmaar, waarvan wij reeds melding maakten, en waarbij tot opheffing van de gemeente-winkels werd besloten, had tengevolge, dat twee leden van do levensmiddelen-commissie, de hee- ren Stoel (V.-D.) cn Verkerk (S.-D.), als zoodanig bedankten. De burgemeester noodigde hierop 'de Eeoren raadsleden Ringers en Bak uit in de commissie zitting te nemen. Laatstge noemde nam deze uitnoodiging aan, tere wijl de heer Ringers daarvoor bedankte. Waar men reeds tob het uitverkoopen' van de voorraden in de gemeente-groente-» winkels was overgegaan, daar besloot do; burgemeester tevenwel om aan het sluL tingsbesluit nog geen gevolg te geven, aan gezien een' distributie-regeling voor de groentehandelaren nog niet tot stand waa gekomen. Do groentehandelaren vergaderden huis houdelijk. Men kwam 'tot algeheele overeenstem* ming, onder erkenning van de verplichting om de burgerij^zoo goedkoop mogelijk va-h groenten te voorzien. Ten slotte koos men een commissie, die, aangaande de te tref* fon regeling met de levensmiddelen-com-- missie, een bespreking zal hebben. Totdat men tot overeenstemming is gekomen, blij ven de gemeente-groentewinkels geopend. Binnenland. De' uitslag van de GemeenteTa'adsveis kiezing in district II in Den Haag (vaca ture II. de Wilde), is als volgt: Uitgebracht1 6529 geldige stemmen. Volstrekte meer derheid 3265. Mr. H. AL van Kaalte (U.L.) 1765. Mr. G. W. Sannes (S.-D. AL-P.) 14S6/ L. H. de Visser (S. D. P.) 132. Mr. J. A. de Wilde (A.-R.) 3146. Zoodat herstemming meet plaats vmderi tusschen de heer en Van Raalte en De Wilde De heer II. II. G. van Everdingeïï, burgemeester van Zoelmond en Beusichem, herdacht zijn 85sten geboortedag. Hij is de oudste burgemeester in ons land. Het aantal osigevalsaangiftén krach? tehs de Ongevallenwet 1901, bedroeg in Juli. 7058, tegen 6746 in Juli 1915. Door de Gereformeerde Kerken in N<h dcrland is besloten, de zoo goed als geheel door den watersnood vernielde kerk te Nieu we endam door een geheel nieuwe te 'doen Veryangen. i Voor het Staatsexamen tot toelating kan de universiteit, zijn te Utrecht geëx. 16 candidaten voor de faculteit der godge leerdheid, enz. en 0 candidaten voor de fa culteit- der geneeskunde, enz. Geslaagd voor diploma A: A. K. Kruysse, II. P. J. M. Coebergh, W. J. Wistenboer, J. L. Keusten' en G. M. A. van der Meer; en voor diploma B: P. Bronkhorst, H. Ph. Baudot, P. S. yan 't Hooff, mej. A. W. van 't Hoff, D. H. J. 'Kievits en N. J. P. van Rooyen. Het examen wordt voortgezet met 4 can didaten. Na voortgezet examen is van de vorigs groep nog geslaagd voor diploma A: K. h Bes en G. L. Broex. Op 12 Augustus" a.s. zal ds. A. H. do Klcrck, predikant <le-r Ned.-Herv. Gem. te Ridderkerk, den dag herdenken, waar op hij vóór 50 jaar liet predikambt aan vaardde. Geboren in 1342, werd hij in 1866 candidaat in Gelderland. Vervolgens was zijn eerste standplaats Garderen, in 1872 Lopik, in 1375 Neer-Langbroek, in 1879 Woesp en op zijn tegenwoordige stand plaats van af 24 October 1886. Door de lieeren W. Koorevaar, G. J 'do Goedo en C. Groot, allen wonende iti. Roman naar het Duitsch van MARIE DIERS. (Nadruk Verboden), 8) Om halfticn kwam er weer een patiënt. Een arbeidersvrouw met een kind, welks hoofd met een dikke korst was bedekt. Toen zij Renate zag, kon zij zich niet inhou den. „Is de juffrouw nu hier bij u? Wel, dat is nu'ocns mooi, juffrouw. Dat moet mijn man toch dadelijk in de fabriek ver tellen." Hünefeld's handlcn begonnen nog meer te beven. Hij dacht zekerhet succes komt nog sneller dten ik verwachtte. Maar het had er nu veel vaan alsof hij zich over zaohzelf schaamdo en liever verder succes wildo voorkomen. Liever onopgemerkt langzaam in het slijk wegzinken, dan nog zoo'n morgen onder diezelfde heldere, jon- go oogon zijn werk afhaspelen. Het geschiedde werkelijk, zooals hij ge dacht hac3. Dc toeloop vermeerderde en nu kwam af cn toe weor iets, dat Renate in Verbazing bracht. Het scheen menigmaal alsof er plotseling een dikke stoflaag van dén geest van haar armen dokter afviel en er een bliksemstraal door heen schoot. Hij verkondigde vlug en bp zekeren toon diagnosen, die haar de den versteld staan, en maakte af en toe een opmerking tegen haar, welke een scherp, goed verstand verried Ja, af en toe Was er zelfs iets geniaals in zijn voorschrif ten. Was dat' toeval? Zij geloofde van niet? Zij zag dan in de doffe, wazige oogen iets schitteren, dat als uit een verbórgen, in nerlijk leven te voorschijn kwam. Maar als zij wilde vasthouden, dan verdween het weer en werd hij ongeschikter en onbehol- pener dan ooit. Eens, bij het stof afnemen, vond Renate in een peiuchen album, dat, onder stof bedolven, op een tafeltje had gelegen, een portret van haar dokter uit zijn jonge ja ren met corpslint en muts.' Zij zou hem niet herkend hebben, als niet de litteekens in zijn gezicht haar opmerkzaam hadden ge maakt, daar zij precies denzeïfden, ietwat opvallenden vorm vertoonden. Zij stond diep getroffen. Zou hij dat werkelijk zijn? Ja, hij was het. Op den achterkant stond: Aaii mijn lieve Mila van haar Ernst Hünefeld en heel klein daajopder, „dat zij wat vaker aan hem denkt". Het was een mooi portret. Een knappe vroolijke_ jongen met verstandige oogen. Maar dien zwakken trek om mond en kin had hij toen reeds. Renate legde het por tret weer stil op zijn plaats. Haar hart was geheel bewogen. Dit arme portret, dat zoo vol jeugdige blijmoedigheid weg geschonken cn daarop waarschijnlijk te ruggegeven was (uit koelheid, uit een gril, uit werkelijke teleurstelling in zijn per soon wie kon het zeggen) sprak een duidelijke taal. Misschien lag hier de oor zaak van des dokters ontaarding; mis schien ook ergens anders. Wie zou dat nu nog willen uitvorschen? De treurige toe stand was er nu eenmaal. En hij was vroe ger niet onkundig geweest, misschien knapper dan menig ander, die nu hoog in aanzien stond. - Naarmate de kring van dokters patiën ten, ter wille van Renate, zich uitbreidde, kreeg zij meer te doen. Er verschenen fa milies van gegoedo handwerks- en koop lui, wien het er om te doen was, Renate voor het waken 's nachts of tot verple ging bij de kinderen te hebben. Ook een hoofdonderwijzer, wiens vrouw veel aan asthmatischc verschijnselen leed en die zich vroeger zeer minachtend over Hüne feld had uitgelaten. De oude tijden keer den in zekeren zin voor Renate terug. Ook in het huis, waarin Hünefeld woonde, was beneden een luide bel, die nu dikwijls weerklonk. Meermalen, als voeten de trap opstrompelden, kreeg Renate plotseling een steek in het hart. Zij moest zich dan geweld aandoen, om kalm haar hulp te blijven verleenen. In het eerst, toen nog niets herinneringen aan haar voormalige werkzaamheid opwekte, was het haar ge makkelijker gevallen dan nu. Maar de overvloed van werk, die zich plotseling aan haar opdrong, belette haar toch te veel na te denken. Zij was dan dikwijls, zoo moe, dat zij niets meer dui delijk voelde. Haar vader had haar met oordeel ontzien. Hij had nauwkeurig haar werk en liaar rust afgebakend. Hij zou haar nooit zoo lang cn zoo herhaaldelijk achtereen hebben laten waken. Hünefeld kon dat niet; hij kon niet eens alles overzien. Zijn hoofd was daar te zwak voor. De toeloop wekts~ hem echter wel wat op; hij was dikwijls heel monter en ondernemend. De goede diagnosen en de snelle intuïtie in de behandelingsmethode kwamen telkens terug. Maar daartusschen sliep zijn geest weer vólkomen in. Voor Renate geneerde hij zich niet meer. Hij had ook vrijwel vergeten, dat de toe loop eigenlijk slechts haar gold. Somtijds, wanneer hij totaal suf was of zich een roes had gedronken, nam zij hem zonder iets te zeggen verbandmiddelen, instrumen ten, menigmaal zelfs de pen voor het schrij ven van recepten uit de vingers, wijl zij bemerkte, dat hij in 't geheel niet had 'begrepen, wat er aan de hand was, en een recept zou schrijven, dat niet paste. Hij noemde haar dan schalks zijn slecht geweten, maar deze schalksheid was oor zaak; dat hij een nog slechter figuur maak te. Het was immers niets anders dan een bespotten van zijn eigen onwaardigheid, wat pijnlijk aandeed. Mevrouw Gropius was intussehen ver huisd. Dat was gebeurd, toen Renate nog meer tijd had _èn in haar vrije uren kon helpen. Haar moeder had het ook zoo geschikt, dat in dien tijd het meeste werk verricht moest worden. „Ik bon te zeer van streek en Renate is jong. Voor jonge menschem is dat alles niet zoo erg." Bob Andreas kwam zooveel hij kon om te helpen. Inpakkers had men niet in do stad; zij zouden de doktersvrouw, die nu alles zeer nauwgezet uitrekende, ook te duur zijn geweest. Men kon er den noodigen tijd voor nemen en men had immers jonge handen ter beschikking 1 Voor Bob was dit alles een pijniging zon der eind. Hij zag Renate van het, uit het diepst van zijn. ziel gebate, werk komen en dan dadelijk weer geplaatst voor bezighe den, .die zeer vermoejend en kwellend wa ren. Hij zag liaar stiefmoeder slechts in schijn bezig zijn. Die liet alles netjes liggen. totdat Renate kwam, en vergenoegde zich dan met „toezicht houden", mot afkeuren en noodeloos gepraab. Zij" was verstandige! dan het meisje, och ja! Zij overwerkte zich nietEn Renate, dat^kind, dat ontzettend domme! kind, liet zich alles op den hals schuiven en deed als het kon nog meer dan men van haar verlangde. Zij luisterde ook niet naar hem. Het erg ste van de zaak was, dat hij veel te veel had gezegd; nu had hij allen invloed op liaar verloren. Zij beschouwde hem nu reeds als een brompot van beroep, naar wiens eeuwige herhalingen men in het ge heel niet meer luistert. En het werd nog steeds erger. Drie phasen van haar verzet jegens hom maakte hij door cn elke bracht hem tot nog grooter wanhoop. In het eerst had zij gelachen en hem vriendelijk gesust. Toen werd zij doof en onverschillig, als 't ware afgestompt, tegen over hem. Luisterde óf in het geheel niet óf gaf halve, verstrooide antwoorden, zooals men aan een kind geeft, dab nien stil wil houden. Zij zag er dan ook bleek en ver moeid uit, was afgewerkt van ziekenver- plegen en had dringend behoefte aan rust. Maar natuurlijk kon hij haar niet eens zoo ver brengen, dat zij ging liggen en hem heü werk liet doen. Hij zou het zoo gaarne ge daan hebben I Het zou voor hem een soort van kleinen troost zijn geweesb bij alles, wat hij doormaakte. Maar dan zou haar zelfopoffering niet volmaakt zijn geweest. Dat zou immers niet gegann zijn (WorJC vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1916 | | pagina 1