Nederland en de Oorioy.
No. 17290.
LEIDSCH DAGBLAD, Maandag
10 Juli.
Het 20-millioen-ontwerp.
FEUILLETON.
Na lang5© Jaren.
Tweede Kamer.
met de Zeovisch vereeniging, onder erken
ning har er rechten en een regeling treft
voor de behoefte van het bionenlandsch ver
bruik, welke tie viasoherjj lean dragen én
welke tevens geen hoogere eischen stelt
dan overeenkomstig de werkelijke behoef
te n.oodig zyn", en dat integendeel de com
missie van toezicht zeer belangrijke beslui
ten had genomen, zonder daarin de Zee-
visehvereeniging te kennen of te raadple
gen, als daar zyn: het onttrekken aan de
Zeevischvereenigicig van de distributie van,
rogeeringsvisch en het invoeren an consent-
rechten' voor den uitvoer van haring en van
versche zeevisch. De heer De Boer meende
en de overige bestuursleden waren het daar
mede volkomen eens,, -dat "de commissie van
toezicht op( de vereeniging, Se «laak en de
function tier vereeniging geheel "had over
genomen, waarom men meende, aan de al
gemeene vergadering te moeten voorstellen
de Zeevisch'vereeniging te moeten ontbinden.
Alvorens daartoe de voorstellen te doen, be
sloot het bestuur een audiëntie aan te vra
gen bij den minister van Landbouw, ten ein
de de meening van Zijne Excellentie te.
hooren of het in de bedoeling der regeering
lag of had gelegen, de; Zeevischvereenigmg
alle zeggingschapover de distributie van
goedkcope visch als volks voedsel te onthou
den of te ontnemen, in welk geval ontbinding
der door de regeering in het leven geroe
pen Zeevischvereeniging hoe eer 'hoe beter
gewenscht was. Het Zal van den uitslag
dezer conferentie afhangen of het voorstel
tot ontbinding al of niet aan de algemeene
vergadering zal worden voorgedragen.
Het dure papier.
De Vrijzinnig-Democraat", het offici
eel orgaan van den Vrijz.-Dcm. Bond,
meldt dat ten gevolge van den papiernood
de uitvoering van het besluit om 'het partij-
orgaan tweemaal per week uit te geven,
voorloopig is opgeschort.
Male.
De minister van Landbouw maakt be
kend, dat de Commissie van Toewijzing in
zake de maïsdistributie op de goedgekeur
de maïsaanvragen, geldende voor de maand
Juli, 45 pöt. van de aangevraagde hoe
veelheid heeft toegewezen.
Een bom naar een Noderlandsoh vaartuig
geworpen.
De kapitein van den gisteravond van
Karlskrona te IJmuiden aangekomen Ne-
derlandschen schoener „Weldaad" uit
Groningen rapporteerde, nabij de Deen-
sche kust te zijn gepraaid door een groot
Duitsch luchtschip, dat een bom naar he
neden wierp, welke op zeer korten afstand
van het schip in het water ontplofte.
Omtrent het gebeurde wordt nader het
navolgende gemeld
De schoener „Weldaad", gevoerd door
kapitein B. Bosnia, had, beihalve den ge
zagvoerder diens drie zoons en diens doch
ter aan boord en had te Karlskrona (Zwe
den) een lading gezaagd hout ingenomen
voor Amsterdam. Er gebeurde niets bij
zonders tot men Woensdag j.I. tot op on
geveer zes mijlen van Hornsriff was geko
men. Omstreeks half één des middags zag
men, terwijl men onder -volle zeilen voer,
een groote Zeppelin met twee gondels uit
de 'richting Helgoland komen. De Duitsche
oorlogsvlag was duidelijk op den achter
steven zichtbaar, doch men kon het num
mer niet onderscheiden. Toen het lucht
schip naderbij kwam, koerste het eerst over
den schoener heen, doch keerde dadelijk
weer terug; de opvarenden dachten, dat
de commandant eens poolshoogte wilde
nemen, met welk zeilschip hij te doen had
en haalde de Nederlandsche natievlag,
welke eenigszins opi den mast was ge
waaid, bij wijze van saluut op en neer.
Het' luchtschip bleef echter boven den
schoener. Vol aandacht volgden de opva
renden de bewegingen tot zij opeens iets
zwarts uit de lucht zagen vallen, niet ver
moedende met welk gevaarlijk voorwerp
men bestookt werd. Niet lang zouden zij in
de onzekerheid blijven; nauwelijks op onge
veer twintig meter naast het schip in het
water neergekomen, sprong het neergewor-
pene met een hevigen knal uit elkander.
Vol angst zwaaide men de Nederlandsche
vlag, wat blijkbaar niet goed op hot lucht
schip kon worden gezien; het bleef altham»
steeds boven den schoener. Dc opvarenden
trachtten thans door schreeuwen de aan
dacht te trekken, terwijl zij een Nedor-
landsche natievlag op de houtlading leg
den. Ton slotte scheen dc commandant van
het luchtschip toch in te zien, dat hij ia
doen had met een vaartuig eener noutrale
mogendheid, het0- luchtschip veranderde
van koers en vloog met volle vaart weg.
De bemanning van den schoener, nog zee*
onder den indruk van het gebeurde, legde
dadelijk na binnenkomst omtrent het ge
beurde bij de marine-autoriteiten te IJmuL
den een verklaring af.
Eon Fransche senator over Nederland.
Havas seint het vofgende.:
Een brief, waarin een hooggeplaatst Ne
derlander zijn verwondering te kennen
geeft over het feit, dat Frankrijk het Ne
derland tob een verwijt rekent, dat het han
del drijft met Duitschland, of eigenlijk dab
het meer de contrabande in dc hand we'kb'
dan dat. het zijn eigen voortbrengsel >u
verkoopt, gaf den senator Alexandre Be-
rard aanleiding tob heb schrijven van eeQ
artikel in de „Evenement." De heer Be*
rard stelt in heb licht dat Frankrijk thans
al zijn bloed offert aan de zaak van de ge-
heele wereld, ter verdediging van de onaf
hankelijkheid van alle volkeren, met inbe
grip van de onzijdige, dus ook van het nij
vere Nederland, dat, werd Frankrijk over
wonnen, het allereerst verslonden zou wor
den door den Germaanschen wildeman.
Het is niet meer dan natuurlijk, zoo be
sluit Berard, dat de Fransche natie mot
ontroering aanziet hoe degenen, die juist'
belang hebben bij haar zegepraal, ertoe
medewerken dat haar edel bloed in nos
breedere golven wegvloeit.
Geneesmiddelenvoorziening.
- Naar de „N. R. C!t." verneemt, heeft
de minister van binnenlandsche zaken zich1
tot zijn ambtgenoot van buitenlandsche za
ken gewend met het verzoek, langs diplo-
matieken weg de levering te willen bevor
deren van de benoodigde hoeveelheden ge
neesmiddelen tegen de in Duitschland zelf
geldende prijzen.
Wot op den Staat van Beleg.
De commissie van rapporteurs der Twee-
do Kamer over het 27 Mei j.I. ingekomen
wetsontwerp nopens de herziening van dö
wet op den Staat van oorlog en don staat
van beleg, komt a.s. Woensdag bijeen.
Geïnterneerde Belgen.
In het district Venray zullen, wegene
gebrek aan arbeidskrachten, door middel
van den directeur der districts-arbeids-
beurs, binnenkort 20 geïnterneerde Belgen
aan het werk gezet worden.
Nog liever ia cïe gevangenis.
Donderdag meldde zich bij de politie fcsj
Almelo een Nederlauder, die voor eukelei
jaren hier te lande wegens bedriegelijkél
bankbreuk, werd veroordeeld tot een gevan
genisstraf van zes maanden en zich aan dié
straf had weten te onttrekken door de wijk
naar Duitschland te nemen. Naar liij ver*
klaarde, is thans "het gebrek aan levens
middelen ia Duitschland zóó groot, dat hiji
een verblijf in een Nederlandsche gevange
nis verkoos Doven c'at aan gene zijde 8e_i5
grens. („Zw. Ct."j
Sckapeuvleosca
De schapenhouders zitten er achter heen
om uitvoer te krijgen. Volgens een bericht
verklaarden op eeu te Alkmaar gehouden
vergadering de daar bijeen zijnde schapen**
houders, zich bereid om bij heropening den
grenzen 50 pCt. van het totaal voor de bin
nenlandsche consumptie'beschikbaar fcesfeC,
len tegen 20 cent per pond.
De Regeering zal natuurlijk' liebhën te{
overwegen of oók met het oog op dei
toekomst een dergelijke regeling toèger
past zal kunnen worden.
I.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel zegt in zijn memorie van ant
woord dank voor de betuiging in het Voor
loopig Verslag, dat het berioht van zijn on
gesteldheid met leedwezen was vernomen
en voor den uitgesproken wensoh dat zijn
ongesteldheid van sleohts zeeT tijdel ijken
aard moge zijn.
Uitvoer politiek der Regeering.
De regeering meent, dat zij bij de rege
ling van den uitvoer der versoltillende arti
kelen alleen rekening mag houden met on
ze eigen behoefte aan de artikelen, in ver
band met voorraden, - productie en aan
voeren. Tot "verder ingrijpen geeft haar de
iwet van 3 Augustus 1914, „Staatsblad" nr.
344 geen recht.
De belanghebbenden bij een bepaalden
tak van handel hebben zelf te zorgen, dat,
Indien van een artikel uitvoer wordt toege
laten, die uitvoer aldus geschiedt, dat be
staande handelsrelatiën niet wot den ver
broken. Pogingen in die richting zullen uit
den aard der zaak door de regeering geens
zins worden tegengegaan.
Dat bij de uitvoerregelingen de Regee
ring de bedoeling zou hebben gehad zoo
veel mogelijk goud naar Nederland te doen
vloeien, is geheel onjuist.
Tot het tijdlelijk openstellen van de gren-
een voor den uitvoer van fok- en melk run
deren heeft uitsluitend geleid de overwe
ging, dat er, in verband met den voedsel
voorraad en het belang van de hooiwinndng,
een te veel waa van dat vee, hetwelk ook in
normale jaren naar het buitenland wordt
gezonden.
De minister is van oordeel, dat ten aan
zien van de consenten er steeds naar ge
streefd moet worden onzekerheid te voorn»
men en allen belanghebbenden zooveel mo
gelijk gelijke rechten te verzekeren.
Het ligt niet in de bedoeling van den mi
nister om den uitvoer van zaden geheel te
beletten, doch wel om het uitvoerverbod
'dienstbaar te maken aan den beschikbaar
stelling van voedingsmiddelen.
Daarbij komt het hem, ook met het oog
öp het volgende jaar, doelmatig voor de
gronden, met bedoelde handelegewassen be-
teeld, ten behoeve van de volksvoeding
zwaarder te belasten van de met broodko
ren of peulvruchten beteelde gronden.
Het berioht, dat van regeeringswege eon
Oentnaal Uitvoerbureau zal worden opge
richt, is niet juist.
De indruk, dat onder den naam van con
senten uitvoerrechten worden geheven, Is
niet juist. Zooals reeds opgemerkt, wordt
bij de vraag, of consenten verleend kunnen
worden, alleen rekening gehouden met on
ze eigen behoefte aan het artikel. Daaruit
Volgt intusschen, dat eer gevallen kunnen
voorkomen, waarin het alleen dan moge
lijk is uitvoer toe te laten, wanneer zeker
heid bestaat, dat voor de binnenlandsche
Consumptie een zekere hoeveelheid van t
artikel beschikbaar blijkt.
Ten aanzien van hetgeen voor consen
ten in de verschillende handelstakken
wordt geëisoht, zal een afzonderlijke nota
aan de Kamer worden overgelegd.
Do minister geeft vervolgens verschillen
de mededeelingen omtrent de gestie van
het Graanbureau, alsmede van de wijze,
waarop het graan wordt verkocht en van
ie tusschenpersonen, daarbij werkzaam.
Hierbij geefb de minister de uitdrukke
lijke verklaring, dat hem nimmer is geble
ken, dat door adviseurs buiten en behalve
ile door hen genoten provisie tengevolge
hunner werkzaamheden ter zake eenig
voordeel wordt genoten.
Dat de bruinbroodregeling van de laat
ste weken niet poodig zou zijn geweest, in
dien meel in plaats van tarwe ware aange
voerd, kan niet worden toegegeven. Een in
verhouding groobero aankoop van tarwe
bloem took zou uit den aard der zaak
zonder oenigeu invloed op transportmoei
lijkheden zijn geweest; uitsluitend deze
laatste hebben den minister tot bescher
ming van den voorraad tarwe en meel door
verbod tot het hakken van wittebrood aan
leiding gegeven.
Naar 't Engelsok, door L. G. MOBERLY.
(Nadruk V«rboden)f
32)
En met die gedachten, welke haar met
snelheid opvolgden, kwam het verlangen
in haar op, zijn gezicht weer te zien, zijn
stem te hooren, een verlangen, dat haar
deed schrikken, zóó levendig werd het in
haar. Indien de Christoffel Brampton, waar
Hetty van sprak, dezelfde was, dien zij ge
kend had, en het scheen onmogelijk daaraan
te twijfelen, dan kon het best wezen, dat
zij elkaar weer ontmoetten. Zou de oude
vriendschap uit haar jonge-meisj es-tijd vor-
nieuwd kunnen wordende vriendschap,
die haar leven zoo heel anders gemaakt
had? Die vraag schoot haar als een blik
semstraal door het hoofd; en toen de blik
semstraal voorbij was, zei zo tot zichzelf,
dat zulke gedaokten niet anders waren dan
kinderachtige droomen, gebaseerd op on
mogelijkheden.
Ohristoffel zou haar al lang en lang gele-
-den uit zijn hart hebben verbannenwaar
om zou hij haar daar hebben bewaard? Zij
was ontrouw geweest tegenover hem; wel
ke reden kon hij hebben met eenige vrien
delijkheid aan haar te denken? Natuurlijk
had een andere vrouw de plaats ingeno
men, die zij eenmaal had bekleed1 in zijn
hart; zij had geen reoht, geen grond ora
te denken, dat zij nu nog iets zou tellen in
het leven van Christoffeï, indien zij elkaar
bij toeval weer mochten ontmoeten. En dé
waarschijnlijkheid van zulk een ontmoe-
Verband tusschcn luvulidHeite- cu
Ouderdomswet.
Eea wetsontwerp is ingediend, dat de
strekking heeft verband te brengen tusschen
de Invaliditeitswet met de eventueel tot
stand gekomen Ouderdomswet.
yoor zoover de invaliditeitsverzekering
aangaat, bltfft de Invaliditeitswet geheel'
onaangetast; de renten worden in gelijke
gevallen tot geljjke bedragen toegekend, on
zjj eindigen niet bij het TOstê jaar. Alleen
wordt, naar in de Memorie van Toelichting
wordt medegedeeld, op de invaliditeitsrente
gekort, indien er een rente volgen.s de
Ouderdomswet naast mocht komen. Wat de
ouderdomsvoorziening aangaat, heeft de:
Invaliditeitswet twee scherp onderscheiden
gedeelten. Tin de eerste plaats de, gewone
ouderdomsrente, vrucht van premiebetaling
en, wat haar bedrag aangaat, rechtstreeks
verband houdende met de betiaide premiën.
Daarnaast, voor hen, die bjj het in-werking-
treden van de verzekering reeds te' oud war
ren, om normaal verzekerd te worden, een
regeling, welke voor de alleroudsten bes Laat
in een geheel gratisrente, om geleidelijk
over te gaan in een rente, waarvoor iets,
schoon te weinig, werd betaald.
Voor deze laatste regeling nu zal, volgens
het thans voorgestelde systeem, de Ouder
domswet met haar even groote rente als die
'der Invaliditeitswet, geheel in 'de plaats
treden. En wat de eerste regeling betref^
de ouderdomsrente als vrucht van pre
miebetaling zoo zal daarvoor de rents
volgens de Ouderdomswet, voor een zeen
groot deel in de plaats treden en blijft, tenl
aanzien van hen, die ook een rente volgens
'de Ouderdomswet kragen, de ouderdoms
rente, volgens de Invaliditeitswet, als vrucht
van premiebetaling, slechts behouden voor
hetgeen die rente meer bedraagt dan het
'drievierde gedeelte van de laagste der beide'
renten.
Hjj, die dus 70 jaar wordt, krijgt, indien
hÜ niet door eigen inkomsten kan voorzien
in het onderhond van zich en zjtjn gezin, een
rente volgens de 0aderdoui3wêi yordt lijf
eohter invalide, dan krijgt hij bovendien een
invaliditeitsrente volgens de wet van 1913,
waarop dan van de laagste rente wordi
gekort. Had hg reedB een invaliditeitsrente
bij het bereiken van den lee'ftfld van 70 jaar,
'dan krijgt hj) belde naast elkaar: maar dan
wordt eveneens op de invaliditeitsrente ge
kort.
Gedurende de eerste 24 jaar zad uitslui
tend deze regeling gelden.
Daarna zal voor hen, die thans op betrek
kelijk jeugdigen leeftijd in de verzekering
komen en die dus den waahttjjd van 1248
weken kunnen vervullen, mede van prao-
tfsoh belang worden de ouderdomsrente vól
gens artikel 75 van de Invaliditeitswet
Volgens het nieuwe artikel 133a zal even
tueel daarop dan zoodanige korting plaats
vinden, dat voor hen, die tevens een rente
volgens da Ouderdomswet hebben, feitelijk
'de ouderdomsrente krachtens artikel 75 In
validiteitswet sleohts behouden blijft voor
het bedrag, waarmede die' rente het drie
vierde gedeelte van de rente volgens de
.Ouderdomswet overtreft. In de totaal-
premie, welks volgens het gewijzigde arti
kel 180 der Invaliditeitswet moet worden
opgebracht, blijft dus een klein bedrag voor
ouderdomsvoorziening aanwezig. Dat be
drag is zeer klein, omdat gedurende de
eerste 24 jaren geen ouderdomsrenten uit
de premiën zullen worden betaald, en later
slechts gekorte ouderdomsrente. Volgens
een verslag tan prof. Kluyver kunnen door
de gewijzigde regeling de premiën van arti
kel 180 dalen van 20, 24, 32, 40 en 48,
cents Jot 18, 22, 28, 34 en 42 cents.
iWas de geheelo ouderdomsvoorziening bul
ten de premiën gehouden, dan zouden deze
laatste tol dekking van zooveel mogelijk
gelijke invaliditeits- en weezenrenten,- kun
nen bedragen 17y/, 211/s', 27yj', 33 en 41'
oen te.
Op 'de vraag, welke gedeelten van de pre
miën van het loon zullen mogen worden af
gehouden, antwoordt de Memorie van Toe
lichting: Bij 'do Invaliditeitswet zijn deze-
gedeelten bepaald door de verhoudingen
1/5, 1/4, 11/32, 1/3 en Vs' voor 'de meer
derjarige arbeiders. Houdt men deze ver- I
ten was te gering', om er de aandacht bij te
bepalen.
Zoo toevallig mogelijk hadi hij Hetty'e
pad gekruist en hij had tegenover het meis
je, dat zich in ongelegenheid bevond, de
rol gespeeld van den barmhartigou Sama
ritaan; maar de rol, die hij in Hetty's Ie
ren had gespeeld, waa afgedaanhet was
al heel onwaarschijnlijk, dat hij meer voor
het meisje zou doen dan hij reeds gedaan
had. Daarom was het ongerijmd de hoop
hem weer te ontmoeten te vestigen op zijn
tijdelijke bemoeiing met Hetty's zaken, en
zelf eenige toenadering tot hem zoeken,
daar kon zij geen oogenblik over-denken.
Hij was haar geheele bestaan zeker al lang
vergeten, of hij herinnerde zioh haar met
een zekeren weerzin. Neen, het wae niet
waarschijnlijk, dat hij ooit weder haar pad
zou kruisen. Maar zijn invloed zou altijd
levendig blijven, zijn' invloed behoefde
nooit verloren te gaanhet beste deel van
de liefde, die hij haar gegevfen had, zou zij
steeds bewaren; zijn kracht en goedheid
konden baar nog den weg wijzen, dien zij
moest volgen om het hoogste te bereiken
on 't was zonderling hoe deze gedachte haar
trooste. Maar ze deed haar den draad ver
liezen van hetgeen Hetty zeide en zij werd
plotseling tot het heden teruggeroepen
door het hooren van een bekenden naam.
.Juffrouw Dulcie Graham het is zoo'n
lieve naam en zij ia geheel en al als die
naam. Ik vond baar heel lief."
Dulcie Graham 1 Waarom spreek je
over Dulcie Graham 1" vroeg Joyce met
zeer verbaasde oogen,,hoe, heb je die ge
zien 1"
„Ik heb u verteld, dat dr. Brampton mij
naar haar pension gebracht heeft. Ik denk,
dat hij voor haar ook heel vriendelijk ge- I
houdingen ook aan voor de verlaagde pra-
taiëu der meerderjarige arbeiders, dan komt
'feiteljjk de verlaging 'der premiën voor een
belangrijk grooter deel ten bate der werkge
vers dan der arbeiders. Hiervoor bestaat
zeker geen aanleiding, omdat de verlaging
het gevolg is van een op kosten van het
Rjjk uit te keeren ouderdomsrente. Het
schjjnt daarom billijk de verlaging der pre
miën in andere verhouding te verdoelen. In
het gewijzigde artikel 208 wordt voorgesteld,
dat ten laste van den arbeider zal worden,
gebracht een bedrag van 2, 5, 10. 15, 20
cents. Ten laste van den werkgever blijft
dan 16, 17, 18, 19 en 22 cente.
Ten einde de vrije rente ingevolge de In
validiteitswet tot ontwikkeling te brengen,
is bepaald, dat ieder, die niet in de Rrjks-
inkonistenbelasting is aangeslagen en zicli
een vrije rente heeft verworven, een toeslag
ten laste van het Rijk zal krijgen, ten be
drage van zijn vrije rente, doch niet meer
dan 'f 104 per jaar. Komt or bovendien nog
een ouderdomsrente bij, dan zal, naarmate
van de omstandigheden, worden gekort vol
gons artikel 133b óf artikel 133c. Het ge
volg van dia regeling zal z;jn, dat hjj. die
een overeenkomst tot iiet verkrijgen van een
vrije rente aanging, behalve die rente in het
genot komt van een ouderdomsrente en een
gekorten toeslag, óf wel in het genot komt
van "den vollen toeslag van den Staat. In
het geval van artikel 133c, afs drie renten
samënloopen ten name van eenzelfden per
soon, zal de toeslag ten gevolge van de
korting gieheel kunnen verdwijnen.
Oorlog; eu Muziek.
'Aan het „Vaderl." wordt gemeld: Eeu
zanp^exeeoiging in Den Haag, heeft ver
schillende donateurs, die het koor met een
jaarlijksclie dotatie steunen en bij een uit
voering of concert in den regel nog een
extra bijdrage geven. Terwijl thans weer een
uitvoering werd. voorbereid en donateurs en
leden aangeschreven werden, welke werken
gezongen zouden 'worden, deelde een der,
donateurB mede, .dat hij liever uiet zag,
dat op die uitvoering Duitsche werken ge
zongen werden. Door het bestuur werd toen
geantwoord, dat deze werken reeds aange
kocht en in studie genomen waren, zoodat
ze moeilik van het programma' konden wor
den geschrapt. Verder antwoordde het be
stuur, dat 4pn directeur als artistiek ver
antwoordelijk leider, algeheels vrijheid om
trent de keuze van de koomummers gelaten
moest worden.
De bedoelde donateur bood daarop een
Fransoh' zangnummer aan^ met verzoek, in
geen geval Duitsche; werken op; de uitvoe
ring te: zingen.
Om de boven gemelde redenen wensen te
het bestuur niet aan dat verzoek te voldoen.
De uitwerking was verrassend. Van verschil
lende donateurs werd ml. bericht ontvangen,
dat zjj zouden Bedanken en nog meer do
nateurs met Iien, wanneer er Duitsch werd
gezongen.
Het bestuur overwoog de zaak opnieuw.
Maar zp onafhankelijkheid van handelen
voor altijd bedreigd ziende, als het toegaf,
en inziend, dat toegeven bovendien toch niets
gaf, omdat, als Fransche werken gezon
gen werden, het gevaar bestond dat Duitsch-
geziude donateurs hetzelfde zouden doen,
week het niet voor het dreigement.
Het gevolg was, dat een veertigtal donar-
teurs bedankte, terwijl zij tevens verklaarden
geen subsidie meer, voor uitvoeringen, enz.
te zullen schenken.
De ZeeTisehvereeniging.
De „Tel." meldt uit IJmuiden:
Zaterdagmiddag vergaderde alhier het be
stuur der Zeevisohvereeniging. Na de ope
ning der vergadering werd er door iden
heer R de Boer, Van IJmuiden met nadruk
op gewezen, dat-nog geen antwoord was
ontvangen van den minister van Landbouw
op, het telegram van 23 Juni T.I., aan het
slot waarvan staat: „De algemeene vergade
ring van de Zeevischvereeniging besluit met
nlgemeene stemmen de vereeniging te zul
len ontbinden, indien de; oommissie van toe
zicht, voortaan niet meer, overleg pleegt
woest iszij sprak j uist alsof zij het geheel
mot mij eens wasrij -denkt ook, dat hij go-
heel anders is dan andere mensohen, ver
standiger en beter."
„Woont Dulcie Graham dn een pension?"
vroeg Joyce alsof ze het nog niet goed be
greep. „Er begrijp niet goed hoe jullie el
kaar ontmoet hebben of wat zij met dat al
les te maken had."
„Ja. Ze woont no. 44 Jeremaahat-reet Ma
ry lebone." Joyce zag haar met toenemen-
dé verbazing aan, „zij vertelde mij, dat een
vriendin van haar daar eens gewoond had,
een zekere j uff rouw Trevor, ze wan naar dat
pension gegaan, hopende haar daar te vin
den.
Wat ze zei van dl© juffrouw Trevor deed
mij aan u denkenik geloof, dat u veel van
elkaar hebt."
Hetty's oogen bleven rusten op het ge
zicht van de oudere vrouw en Joyce kromp
even ineen onder don onderzoekenden blik
van de donkere oogen. „Juffrouw Graham
zei, dat juffrouw Trevor w*'t haar had, net
een mooie kroon. Dat vind ik van uw hoor
ook, het is net een mooie zilveren kroon.-'
Bijna onwillekeurig hief Joyoe de handen op
naar het zacht opgestreken haar, het wit van
die haren deed de jeugdige kleur van haar
gericht nog meer uitkomen, en boen zij
sprak was er een toon van gejaagdheid in
haar stem.
„IW heb eenmaal iemand gekend, die
Dulcie Graham heette,-' zei ze, daar ze rich
verplicht voelde rekensohap te geven van
haar duidelijk zichtbare bekendheid met dien
naam „maar natuurlijk is het misschien niet
dezelfde persoon. Graham is een naam, die
veel voorkomt.'3
„Deze juffrouw Graham is heel mooi, Be
paald heel mooie en ïn zwaren rouw ge- I
kleed," antwoordde Hetty. „Haar moeder is
eenige maanden geleden gestorven." Joyce
onderdrukte haar schrik bij dat bericht,
„maar ik denk, dat zij zich nog over iets an
ders ongelukkig! voelt behalve over den
dood van haar moeder. Ik kan 't. niet goed
onder woorden brengen, maar zc scheen iets
te hebben, dat haar hindert. En ik geloof
niet, dat het alleen verdriet was over den
dood van haar moeder."
„Wat dacht je dan, dat het was?"
„O, het is meer een gedachte van mij zelf
dan iets, dat zij bepaald zei. Zij heeft niet
veel met mij gepraat. Ik gelóóf niofc,
dat zij het soort meisje is om dadelijk
over intieme dingen met een vreemde te
spreken. Maar.ze zei, dat ze gauw ging trou
wen, en ik had oen gevoel, een heel sterk ge
voel, dat zij bang is voor dat huwelijk."
„Bang is voor dat huwelijk?" Joyce her
haalde de woorden werktuiglijk en voor haar
oogen vertoonde zich het uitodijk van den
man in den trein, den man, die haar ver
teld had, dat hij niet wist waar Dulcie was.
ofschoon het jonge meisje zijn verloofde was
den man, wiens visitekaartje nog boven in
haar cassette lag.
„Met wien gaat die juffrouw Graham trou
wen?"
„Hij heet Traoey, Sir Humphry Traeey.
Dien naam heb ik gehoord," zei Hetty,
„maar ze sprak volstrekt niet over hem,
zooals een meisje zou spreken over 'n man,
dien ze werkelijk liefheeft ten minste, dat
zou ik zoo denken/' voegde het meisje or
verlegen bij.
Dus dan had de man met hot knappe, ver
metele gezicht Dulcie gevonden. Joyce dacht
terug aan dien dag in den trein, zij zag we- j
der die donkere oogen, die rich met sulk een
brutale bewondering op haar gevestigd had- 1
den zij herinnerde rich lederen trek van da-ti
knappe, losbandige gelaat. En Dulcie ging
met dien man trouwen. De kleine Dulcie,
met al haar beminnelijkheid, haar onschuld,,
haar reinheid; zij walgde er van te denkers-
dat zulk een heiligschennis mogelijk zou
wezen. Hetty stoorde haar in haar gedach»
tengang.
„Ik zal u zeggen waarom ik denk, dat juf
frouw Graham- niet gelukkig is bij het voor
uitzicht van dat huwelijk. Als zij er over
praatte, was haar toon niet opgewekt; dat
was cén ding, dat mij trof. Zij sprak alsof",
liet meisje fronste de wenkbrauwen, Jer-
wijl zij woorden zocht om haar gedachten
uit tc drukken, „alsof zij iets doen ging, dab
zij voelde te moeten doen, maar niet alsof
het een vreugde voor haar was. En dan zei
ze enkele woorden, die mij bij bleven, of
schoon zij ze fluisterend uitsprak, alsof zal
niet. dacht, dat ik ze verstaan zou. Ze zeiuo:)
„Als ilc alles maar met juffrouw Trevor be>-
spreken kon, als dat maar mogelijk waal
't Was alsof zij dacht, dat juffrouw Trevor,
haar helpen kon, maar ziet u, ze weet Jiieb
waar dio juffrouw Trevor naar toe gegaan'
is toen ze uit de Jercmiahsbreet vertrokken
Ï3, zij heeft geen adres achtergelaten."
Het gesprek werd op dat oogenblik ge
stoord door-mevrouw Marshall's stem, dio
op boozen toon van boven riep
„Juffrouw Dane, kom bij mij. wat doet ii
beneden? Ik heb u noodig."
„Kom, ga mee," zei Joyce, terwijl zij do
hand uitstak naar Hetty, wier gelaat betrok,
toen z(j haar moeders stem hoorde, „het io
beter, regelrecht op het gevaar af te gaan^
zonder te dralen. Ga mee en zeg tot je moe
der hoe het je' 3pijt, dat je haar zoo onge-«
rust hebt gemaakt. Ga nu maar dadoïrjW
mee." x (Wordt vervolgd.) 1
