Levende Fot©ss HET KAASHUIS, Oude Steen en Pannen. M. H. v. HOOFF, van Seizoen-Restanten Het nieuwste op fotografisch gebied! (beweegbare) r o.5o. Zaterdagavond van 8-10 uur Demonstratie in de étaiage van Fotografie „ELECTRA", Breestr. 79v RSOESEINaS-EIEXlEN, ölliwlto» "LA REIME" Gerookte Palirsg. iVlandeïimakerssf, 17. SN DE DAMES- EN HEERENAFDEELING 2 stuks Per stuk Dulcie stond, dicht bij het raam,, zij keelt een oogcnblik opi van Lajieing'a ontstelt gezicht en vestigde' haart oogen over den tuin en op de blauwe' lucht, alsof zij hulp en kracht wilde vragen aan een sterkere dan zij zelf was; haar 3toni was heel rustig en beslist, toen zij weer sprak. „Ik kan mij niet onttrekken aa,n mijn be lofte," herhaalde zij, terwijl' haar oogen, die: van den man, dien zij liefhad, ontmoetten, „Humphry heeft zooveel gedaan voor moe der en mij, ik heb' een groote schuld aan hem, en het zou niet eerlijk zijn, als ik niet betaalde, en ik moet betalen op de tenigo manier, die mogelijk is." „Met je zelf?'1 vroeg Tom' bijna woest, „wil jeje zelf opofferen aan een denk beeld'.' Wil je volhoudon en je belofte hou den tegenover een man, dien je niet lief heid? Ik kan daar niets moois in zien. Ge loof je dan niet, dat het eerlijker is je engagement te verbreken, dan to trouwen zonder liefde?"' „Ja, dat geloof ik als oen algemeene tegel," zei ze zacht, maar onder, die zacht heid was een standvastigheid verborgeD, uaarvan Tom zich volkomen bewust was; „als ik in gewone omstandigheden met Humphry geëngageerd was en daarna had begrepen, dat ik mij vergist had, zou ik Miju engagement dadelijk verbroken hebben. Maar dit is heel iets anders. Ik heb* zooi- teel verplichting aan hem, hij heeft moeder en mjj geholpen, toon wij in groote moei lijkheid verkeerden, en ik kan niet ontken- ten, dat hij mij alleen hielp in het vaste, geloof, dat ik zijn vrouw zou worden. Het ®ns een overeenkomst, eon harde en moei lijke overeenkomst. Ik geloof niet, dat het goed was znlk een koop te sluiten; maar ik heb het gedaan, en ik kan niet inzien, dat ik het recht heb! mij terug .te trekken, na ik begrjjp, dat ik iets voor een ander voel. Ik heb' getracht mijzelf wjjs te maken, dat ik mjjn aandeel van de afspraak niet behoefde té vervullen, maar mijnheer Brampton heeft mij tot het inzicht gebracht, dat er slechtó één manier is om het spel te de'elen." Zij trachtte te glimlachen; het was een droevig glimlachje en Lancing kwam plot seling naaï haar toe, Kfj kon niet anders. „Er kan geen man op de wereld zoo slecht zjjn, dat hij je alleen zou willen holpen, op voorwaarde, 'dat je zgn vrouw wou -worden. Het is laag, zoo. iets ta doen." „Hg heeft dat ook niet met ronde woor den gezegd," antwoordde Dulcie; „maar het was een stilzwijgende overeenkomst, en ik kan niet beweren, niet begrepen ta hebben wat het was. En ik voel niet, dat ik zelf iets deein kan om het engagement te ver breken. Ik kan Humphry alleen de heefó zaak verklaren, ik kan hem alleen 'de: waar heid zeggan, en indien hij mfj de vrijheid niet wil teruggeven, Moet ik mijn belofte tegenover hem Konden." „En jezelf pn mij opofferen. Is dat zoo als het behoort, ons beiden ongelukkig te maken?"\iep hij uit; „jei bekent, dat, als jé met dien man trouwt, je je niet gel'Okkig zult voelen." „Gelukkig!"' zij huiverde, „ik zal diep on gelukkig zijn. En tooh' kan ik niet inzien, dat ik mij zou mogen onttrekken, omdat de omstandigheden nu veranderd zijn. Ik moet hem alles vertollen en hem laten be slissen. Hij heeft zooveel voor mij gedaan op één 'voorwaarde; het is stellig mijn plicht, die voorwaarde na te komen, tenzij hij mg mijn^schuld wil kwijtschelden." „Dulcie!" Eanoing legde zijn haiid op haar schender en keek haar ernstig aan, „moet je 'dan niet billijk zjjn tegenover mjj, evengoed als tegenover dien anderen man?" Door, die aanraking van zjjh hand steeg het bloed haar naar de wangen, haar oogen Werden droeviger, maar haar stem bleef vast, „Mijn belofte aan hem ging voor, hjj heeft de eerste rechten; dat kan ik niet ontken nen. Maak het niet moeilijker voor mij; het is al zoo erg moeilijk. 'Ik kan alleen jdoen, wat ik inwendig veel, dat goed js, en ofschoon mijn 'gevoel mjj bedriegen khc, toch moet ik de stem van mijn geweten volgen. Maak liet niet moeilijker voor mij. Ik "strijd tegen iets, "wat ik h,et liefete ter wereld zou wen- sohen, en die strijd is zoo moeilijk." Haar lippen trilden erbarmelijk, 'er waren tranen in haar oogen, maar, met een groote ktschtsinspanning onderdrukte zij .ze en Voordat lanoing antwoord kom geven, her haalde zij bedaard: „Ik ben naar, dr. Brampton gegaan en heb hem raad gevraagd, omdat at in den grond van mijn hart hoopte, dat hij mü zou raden. Mijn engagement te .verbreken en alleen San uw geluk en ami het mijne te denken. Maar ik wipt al dien tijd, wat ik behoorde te doen, en zijn raad kwam geheel overeen met mijn eigen geweten." „Dns moet 'dit een afscheid wenen?" Dan- cings stem beefde en die trillende stem' bracht Duleie'B besluit meer aan het wan kelen dan iete nog gedaan had. Toén hfj daar, stond, met "het zonlicht op zijn gelaat, begreep, het jonge meisje duidelijk alles, wat Zp opgaf, wanneer zfj aan zijn smeekbede Veerstand bood. - Het gezicht van haar verloofde, een don ker, knap, onheilspellend voorkomen, ver- toonde zich' een oogeublikf voor haar gees tesoog; een 'oogenblik verscheen het haar 6ls een sombere, akelige achtergrond voor den Honden man, die naast haar stond, den man, wiens blauwe oogen niets dan openhar tigheid en oprechtheid bevatten, wiens mond gevormd scheen voor „heerschappij en man nelijk Werk", den man, wiens geheele oplre- treden haar een gevoel gaven van veilig heid en. kracht, Als een plotselinge ingeving begreep Dulcie wat het beteekënen zou een man als Tom lancing steeds aan haar zijde te Kobben, altijd te kunnen stepnen op zijn kracht, altijd to weten, dat, welke mensche- brjke gebreken hjj ook mocht bobben, zijn idealen hoog en zuiver waren; en bij die zelfde plotselinge ingeving begreep zij ook' hoe diep de kloof was die twee menschen als Humphry Traoey en den man, "dien rij liefhad, van elkaar scheidde. Maar achter .die zachte oogen van haai; was e£h sterke ziel verborgen; de .stand vastige lijnen om naar mona en Mn waren daar niet voor niets; abs zij eenmaal begre pen had wat recht was en billijk, dan jzou zrj het doorzetten. Zjj richtte zich op: alsof die geringe lichamelijke inspanning haar helpen zou en 'keek Dancing flink aan in het ont stelde gezicht; haar stem beefde niet, toen ze. sprak. „Het moet een afscheid zijn," antwoordde zjj1". „Tenrij Humphry mtf vrijlaat, mogen Vfj elkaar niet weerzien. Vrienden zuilen wij niet kunnen blijven, is het wel?"- voegde zij er droevig bij. „Ik zou zoo graag uw vriend schap behouden." „Neen, vrienden kunnen wö niet- zijn," weder klonk een harde klank in zijn stem „ik verlang je niet als vriendin, alleen Maar als mijn vrouw. Het moet zijn alles of niets. Ik kan niet tevreden zjjn met vriendschap alleen; ik zou je niet voortdu rend kunnen ontmoeten, daar ben ik niet' sterk genoeg yoor. Het moet zijn alles of niets." Hjj vatte haar handen en drukte ze zoo stevig, dat het haar pijn .feed on inet een smartkreet bracht hij ze aan zijn lippen. „Ik zou geen haar van je. hoo'fd willen krenken," zei hij op boetvaardigen t 011, ..en toch ben ik' zoo ruw. Wil je me v rgeven, dat ik zoo'n ruwe vlegel ben? Maar ik kan je niet laten heengaan". Zijn stem brak we der en het was nog eens de kracht ran het jonge meisje, die hem te hulp kwam. Zij trok haar handen los. legde ze op zijn gi. ou ders en zei heel zacht: „"Wij moeten niet aan ons denken en aan hetgeen ons pijn doet. Wij moeten doen wat ons het rechte toeschijnt. Óp den duur is ons eigen verdriet een kleinigheid, vergele ken bij een daad, bedreven tegen ons ge- Weten in. Wij zouden het onszelf of elkaar nooit Vergeven, als rvij ieis deden wat ryjj zeker wisten, dat niet goed rvas. Wij moé ten iet spel Wagen." De vereenïging ran Macht en zachtheid in de jeugdige stem had een kalmeerenden invloed op Lancing; er was iets van eerbied in zijn oegen, toen Sgj de hare ontmoetten. „Maar als die man, die Tracey, je je Vrijheid terug geeft, kom je dan hij mij te- riïg?" zei hjj. „Zal dan geen valsche schaam te oud scheiden? Je zult dan toch niet den ken, dat je me dan de waarheid maar niet verteilen moet, je zult me terugroepen als je voorgoed vrij bent. Je weet, je behoort mjj toe." ,1 (VVdrSt yërvolgdk 2730 00 Aanbevelend, JOHAN GEUTENBEEK. IzEÏ WEL! Hedenavond versch gesJachi Kalfsvle9sch, 32h ct. p. 5 0113. j 4373a 5 Aanbevelend, Weduwe A. CIERE, j Lammerenmarkt 30. BHITTA en VALENCIA. Fijnste 3-Cts.-Sigaren. Sigarenmagazijn „SUMATRA" Niscwé-Rijn 55. -lüGla 5 groot v. stuk, zoolang do voorraad sirokt, 10 stuks v. 84 ct. Zeer fijne ROOMBOTER (onder Rijks Controle) heden 75 Cents per pond. 2735 24 33 Haarlemmerstraat 33» 1 0ns Haarnet n omstaitlietge- heele kapsel en kost slechts 12^ Cent. MAISON SUSAN—BASGSKi, VROUWE STEEG 3. 2498 V 'Een flinke partij te koop op de gesloopte Oskpannenfabriek j.Zomervreugd", te Alphen a. d. Rijn. Willen gaarne franco pry's opgeven. 2731 8 Zaterdagavond weL-i l uim voor zien van VERSCH Gerookte Paling in dc -1358». 8 Tel. 245. J. C. SPAARGAREN. Sreestraat 151 en 153.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1916 | | pagina 7