De Eürepeesclie Oorlog.
FEUILLETON.
Ha lang°@ Jaren.
Binnenland.
Vragen er» Antwcer .F
BÜITENLANDSGHE BERICHTEN.
De Ter. Staten en Mexico.
Indiert-het werkelijk .tot een oorlog komt,
zal de president onmiddellijk om 250.000
vrijwilligers vragenbij voorkeur onge-
huwden.
De campagne zal in twee verschillende
deelen worden gesplitst'. De eerste fase zal
de vestiging zijn van een doel tr off end 'defen
sief, vooral berekend op een verdediging van
de grens, door de s taatsmilities en geoefen
de vrijwilligers. De tweede fase zal, wat de
officieren noemen de „schooDmaakfase"
zijn, die te verwachten valt in den herfst,
wanneer alles gereed zal zijn voor een groote
drijfjacht, welke naar men verwacht
met de regelmatigheid van een uurwerk zal
geschieden.
Men behoeft niet te denken, zoo wordt uit
Londen gemeld, dat een oorlog tusschen de
Veroenigde Staten en Mexico van invloed
zal zijn op de contracten voor oorlogsleve
ranties door do Amerikaansche nijverheid
aan de geallieerden. De militaire behoeften
in de Unie zijn bijna te verwaarloozen, ver
geleken bij cüe van Europa. Veeleer wordt
in de Ver. Staten geklaagd over een vermin
dering van orders, dan over grooten aan
drang wegens do behoeften van do Ameri-
kaanscho regeering.
De „Times" verneemt d.d. Maandag uit
New-York, dat Carranza geweigerd heeft
den aanval op de Amerikaanscho troepen bij
Carrizal te wraken. Dit optreden maakt den
toestand ernstiger dan hij sinds den aanvang
van de crisis nog was geweest.
De verklaring van Carranza heeft vaai de
Vereenigde Staten een nota van antwoord
litgelokt, behelzende, dat de Amerikaan-
«sche regeering de houding van Carranza niet
anders kan verklaren, dan ais een formeel©
bekentenis van een opzettelijke vijandige
ictie.
In die nota wordt de onmiddellijke invrij
heidstelling gevraagd van de te Carrizal ge
vangen genomen Amerikanen en aaDgedron-
geui op een spoedige verklaring door de be
hoorlijke kanalen cn niet door den een of
anderen officier van la-geren rang van wat
Mexico de MexicaansÖhe politiek in werke
lijkheid beoogt.
Nadat deze nota verzonden was, liet Wil
son de voornaamste leden van de commissie
voor de buitenlandsche aangelegenheden
uit beide huizen van het Congres bij zich
xomen en deelde hun mede, dat de toestand
buitengewoon ernstig was en dat hij vreesde
lat zijn vroegere protégé-(Carranza) niet
vatbaar zou zijn voor andere argumenten,
dooh voor die van dwang.
Er zijn twee mogelijkheden, dat de vrede
gehandhaafd blijft. De eerste is. dat Car
ranza zal toegevende tweede is, dat beide
partijen de bemiddeling zullen aanvaarden,
die door verscheiden Zuid-Amerikaansche
landen is aangeboden, ofschoon men in Was
hington wat dat laatste betreft niet
voel animo toont, en zulks om begrijpelijke
redenen.
Uit Wa-shington wordt aan do Parijschc
editie der „New-York Herald" gemeld, dat
Villa de door Carranza verleende amnestie
aeeft aangenomen cn zich met zijn strijd
krachten bij den president heeft aangeslo-
tetn. De Amerikaansche kolonie heeft dq
)tad Mexico verlaten.
Vertegenwoordigers der enten te-mogend
heden trachten bij 'Carranza invloed te ocfe-
len om een oorlog te voorkomen, meldt do
„Associated Press."
De bladen bevatten het bericht dat indien
vrijwilligers voor Mexico worden opgeroe
pen, Roosevelt verzoeken zal als generaal-
üajoor te worden benoemd en hem toe te
staan twaalf duizend goed uitgeruste man
nen in het vekl te brengen. Met de reoru-
teering is reeds begonnen.
Een onmiddellijke breuk tusschen de Ver
eenigde Staten en Mexico is-door de vrijla
ting va-n d© gevangen genomen Amerikanen
voorkomen.
Officicele inlichtingen ontbreken betref
fende Carranza's houding tegenover de be
wegingen van Pershing's legermacht in een
andere richting dan noordwaarts (naar de
Amerikaansche grens). Volgens Carranza's
antwoord op het Zondag gezonden ultima-
kim blijft de toestand zoo, dat als Carranza
verdere onderhandelingen wenscht. <Ic Ver
eenigde Staten blijven aandringen op de
vrijheid van beweging der Amerikaansche
troepen, thans in Mexico, en dat aan iedere
poging om daartegen op te komen, met
kracht zal worden weerstand geboden. De
mogelijkheid van de bemiddeling der La-
tijnsch-Amcrikaansche staten wordt wijd en
breed besproken; inmiddels wordt de troe
penbeweging naar de grenzen voortgezet.
Dc Zomertijd vaste instelling?
Het bestuur van de handwerkskainer te
Berlijn heeft rich in rijn laatste vergadering
naar aanleiding van een circulaire van het
congres van Duitsehe handwerkskamers,
verklaard voor het denkbeeld, om den zo-
mefcijd tot een vaste instelling te maken.
De Strijd om Verdun.
Daar is door de Duitschers een ge
weldige projectielenregen neergelaten op de
verdedigingswerken rond Verdun. Vooral of>
het gedeelte, dat als Koude Aarde bekend ia.
In de eerstvolgende dagen zal men niet
onwaarschijnlijk een geweldigen aanval met
ontzettendo overmacht op dat deel kunnen
verwachten, al is 't de paar laatste dagen
ook wat rustiger.
Uit de hevigheid der gevechten b!#kt Wel,
dat de Duitschers aan dit deel Wan het front!
geen troepen hebben onttrokken.
Het zijn vooral de Beieren, die hier van
rich doen spreken. Tusschen Ava/ucourt en
St.-Michel staan 237 bataljons, waarvan 70
bataljons Beieren. Er wordt ook
wel een beetje verwacht, dat Yerdun
het niet zal kunnen houden en dat de puin?-
hoopen van wat eens de vesting Verdun was
in handen der Duitschers zullen vallen. Wel
zal 't nog heel wat mannetjes kosten, voor
het zoover is.
De „Times" verklaart in eeu hoofdartikel,
dat de vooruitzichten in Frankrijk eenigszins
ernstiger zijn geworden. In den slag van
Verdun is nu een zeer kritiek stadium bér
reikt. Het valt niet te ontkennen, dab de!
Duitschers -weer 'een definitieven stap voor
uit hebben gedaan en weer wat dichter, bni
het doel zijn gekomen. De Fransche bevel
hebbers -weten echter precies op een duim'
en een man af, wat zij te Verdun kunnen
doen. Zij zijn niet van plan om Verdun te
verliezen, als zij het kunnen verhinderen.
Dit offensief der Duitschers moet inet
buitengewone zorg rijn voorbereid en de
artillerie- moet nog versterkt zijn zelfs. Zoo
veel mogelijk zijn nog versche troepen aam-
gevoerd.
De „Daily Ohron." zegt in een hoofdarti
kel: Gelijk wij herhaaldelijk hébben laten
uitkomen, kan de langzame, maar gestadig©
vooruitgang van den aanval der Daiitscheré-
tegen Verdun, tenzij hij gestuit "wordt, slechte
op één manier eindigen, namelijk met den
val van de stad. Voor wij echter daarover
bovenmatig de Jianden wringeü, moeten wjj
ons afvragen, wat de waarde van de stad js
en welke de kosten, van het oprukken zijn.
Het Fran^ lie opperbevel heeft blijkbaar be
sloten terrein op te geven, dat, als dé
Franschen het langer bezet hielden, hun op
zwaarder verlies zou komen te staan, dan de
aanvallers. Het beschouwt een mijl of twee
in de een of 'de andere richting nieU pis
iets, dat op zichzelf van .groot belang is.
Het bepaalt de waarde èr van alleen uit het
oogpunt van bloedafitapping voor den vijand.
De Duitschers denken er echter ten naaste
bij eender over. Een van hun voornaamste
oogmerken 'is bij het langdurig beleg ten
minste geweest-, om Franschen te dooden en:
zij rekenen op hun overmacht in zware ka
nonnen om de verliezen van de infanterie
te neutralise eren."
Op nieuw heeft men te erkennen
schrijft majoor Moraht in rijn militair overr
zicht in het „Berk Tagebl." dat' 'd,e
Fransche infanterie! in haar vreeselijken nood
toestand rond Verdun niet versaagt. Later,
zal men dit feit éérst ten volle kunneni
verklaren, doch tlians kan men reeds zeg
gen, dat het zich ten deele laat afleiden
uit het feit, dat de omklemming van 't
noorden, oosten en westen uit steeds enger
wordt en de uitwerking van het concentri
sche artillerievuur voor den vjjand steeds
ontzettender. Dat wekt den moed' der wan
hoop. Overigens hebben de Franschen ook
in den omsingelingsstrijd van Sedan in '70
hun 'dappere aanvallen en gevechten van
man tegen man net zoo lang voortgezet, tot
hun aanvoering begon te verslappen, daar
Naar 't Engelsch, door L. G. MOBERLY.
(Nadruk Verboden).
24)
De angst, waarvan haar hart nooit vrij
was, stood in haar oogen te lezen, t-oen zij
ce opsloeg tot het knappe gericht tegenover
haar. Een gezicht-, dat, niettegenstaande de
onmiskenbare schoonheid, zoo duidelijk de
ken teekenen vertoonde van een slecht le
ven.
,,Ik heb u nooit eer gezien", zei ze op
nog steeds koelen, kalmen toon. ,,U ver
gist u, wij hebben elkaar nooit ontmoet".
,,Neen, vrij hebben elkaar nooit ont
moet", luidde dadelijk het -antv.»oord,
„maar ik weet nu hoe uw gezicht mij zoo
bekend voorkomt. Ik heb uw portret ge
zien en het geleek zeer goed."
„Mijn portret Verbazing verving nu
den angst in haar oogen. „Hoe en waar zou
u ergens een portret van mij hebben gezien V
„In Zwitserland", zei hijmen zag, dat hij
al zekerder was haar herkend te hebben;
,u hebt uw portret indertijd gegeven aan
juffrouw Graham juffrouw Dulcie Gra
ham, en rij is toevallig een vriendip van
mij ook. Zij liet mij uw portret zien."
„Dulcie Graham Nu was het de beurt
van Joyce om mot nieuwsgierigheid voorover
te buigen, terwijl rij een kleur kreeg. „Het
is zoo lang geleden sedert ik iets van haar
gehoord heb. Heel spoedig nadat rij op reis
gingen heb ik hen uit het oog verloren; Dul
cie hield op met schrijven en ik wist haar
adres niet. Kent u haar goed?"
„Ja, ik geloof, dat iü: zeggen kan haar
goed te kennen", een cynische lach vertoonde
zich op het gezicht van den spreker cn gaf er
een onheilspellende uitdrukking a-an. „Zij
zal mij de eer aandoen mijn vrouw te wor
den zoodat ik mij beroemen mag, denk ik,
haar intiem te kennen." Zijn toon scheen te
kennen te geven, dat hij die eer aandeed aan
zijn toekomstige bruid en niet rij aan hem.
Er iwas verbazing in-Joyce's antwoord, te
leurstelling zelfs, niet zeer vleiend voor
haar reisgenoot.
„Uw vrouw?" zei ze. „Heeft Dulcie be
loofd met u te zullen trouwen
„Dulcie heeft beloofd met mij te zullen
trouwen" antwoordde hij langzaam met een
herhaling van zijn cynischcn glimlach „dat
denkbeeld schijnt u te verwonderen. Is dat
zoo verwonderlijk
Joyce vermeed een direct antwoord op
deze vraag en vroeg vlug:
„Waar is zij Het doet mij zooveel plezier
iets van haar te hooren, zij was naar mijn
idee altijd dc personificatie van haar eigen
naam is ze nog op reis of is ze in Engeland
terug V1
„Ik wou u diezelfde vraag doen", ant
woordde hij en het was duidelijk, dat rijn ge
richt betrok. „Ik was zoo blij u (te herkennen
als het origineel van dat portret omdat ik
zeker dacht, dat u mij kon zeggen waar rij op
het oogenblik is."
„Ma-ar hoe is het mogelijk, dat u dit niet
wee*t, als zij uw vrouw zal worden V' liop
Joyce uit. „Het schijnt iets ongelooflijks ,'dat
u dit niet zou weten. Het is twee jaar gele
den, dat ik haar het laatst gezien heb
meer dan een jaar, dat ik iets van haar ge
hoord heb toen was zij met haar'moeder in
zij geen uitweg meer zag. Is dit oogenblik'
voor Verdun in zicht? Ik geloof, dat wij mot
het grootste vertrouwen de eerstvolgende
gevechten te gemoet kunnen zien. Eigenlijk
reeds sedert 13 Juni, toen wij de' nieuwe'
stellingen bij de' hoeve Thiaumont vermees
terden. Steeds duidelijker blijkt, dat de mee
ning van het Fransche legerbestuur, dat af
ried om na d^n val van Douaumont den oos-
telijken Maasoever nog langer, te verdedi
gen, geen zinloozo uitingen vian vrees rijn
geweest."
c* Intussc-hen ontveinst majoor Moraht zioh
niet dat er nog hard gestreden zal moeten,
worden om Verdun te vermeesteren en h#
onderschat niet de sterkte der laatste ver-
ded igings werken
Aan een Engelsch offensief hecht hij geen
ernstjge beteekenis. Nooit zullen de Engel
sch en er in slagen de Duitschers uit Bel
gië en Frankrijk te verdrijven.
Met het oog op de gebeurtenissen aan
het Engolsche front schrijft M&roel Hu tin,
de bekende medewerker van- de „Echo do
Paris" Men moet rich onthouden van her
senschimmige hoop op een snel succes en
van illusies, die bij een onderzoek van de
feiten worden verstoord. De legers voor
Verdun hebben hun taak vervuld. Best mo
gelijk, dat dé Duitsahers, wanneer zo het
eenmaal gezet hebben o-p dit doel, het met
knotsslagen blijven beha-meren tot bet
oogenblik waarop Verdun hoegenaamd
geen strategisch belang meer zal bwatten ern
rijn beteekenis zal verliezen tegenover ge
beurtenissen, die rich elders -afspelen.
Hutin besluitDe bondgenooten houden
rich goed. Men bebbe echter geduld. De
strijd zal nog lang duren en uiterst hevig
rijn.
De Temps" schrijft, dat de aan hot En-
gelscho front waargenomen bedrijvigheid
ten minste duidt op een verhoogde' voort
brenging van Engelsch oorlogsmateriaal
Ten dage dat het materiaal voldoende zal
rijn on de getalsterkte van dit leger groot
genoeg om rich voor den vijand voelbaar té
maken, zal Frankrijk in staat blijken om,
ondanks rijn zware taak, de. pogingen van
rijn vrienden t© steunen zoodra daarvan zal'
blijken.
Het Russisch Offensief.
De Russen zgri iu de Boekowina weer Voorr
uitgekomen en hebben er weer ruim' tien
duizend gevangenen gemaakt. De rust scheen
te rijn weergekeerd, maar dit is toch nog niet
zoo bljjkën te zijn. De Oostenrijkers geven
de .achteruitgang toe in de Volgende ver
klaring:
„In de strook' ten oosten van Kolomea'
hervatte do vijand gisteién met groote troe^
Ipenmassa's z#n aanvallen op een'frontbreed-
tè van 40 K.M. Er werd verbitterd ge
vochten met afwisselend geluk. Op tal van
"punten kon de vjjaiid door bét ingrijpen
Van! toegesnelde reserves in gevechten van
man tegen man teruggeslagen worden, toch
moest ten slotte in den avond een gedeelte
van het Oostenrijksch-Hongaarsché front m
de richting van Kolomea en ten zuiden
daarvan naar achteren worden verlegd."
Hpt Russische legerbericht licht ops uit
voeriger in. In het c'ommuniqué d.d. 29. Juni
wordt gezegd:
„Gisteren, 23 Juni, brachten de troepen
van generaal Letsjisky den vijand, ondajuks'
diens wanhopigen tegenstand, een hevigen
slag too in do streek tusschen de Dnjeeter
en de Próetb, door drie linies loopgraven'
op hen te veroveren.
Er zjjn hevige gevechten ontbrjEpid aan
het front van de rivier Tsjertowetz. een rii-
rivier van de Dn jester, en de Tsjerniawa
een zijrivier van de Proeth', en in de streekf
van Koety, waar de Russische troepen door
gecombineerde actie van allerlei wagens den
vijand opnieuw, zware verliezen £oe brachten.
Tot zeven uur gisteravond bedroeg bef
aantal gevangenon, dat dien dag was gé-
maakt, 221 officieren en 10.285 soldaten.
Er waren oen groot aantal mitrailleurs buif
gemaakt en had één regiment geheel alleen
een zware batter# van vier stukken met
volledige bespanning genomen.
Het geheele aantal Itrijgsge-)
vangenon gemaakt in de periode. va& 4
Juni tot aan het begin van do huidige opé
ratie, bedraagt thans 205.000 man,'de of4
ficieren medegerekend.
Aan de rest van het front in de JBoekor
wina en Galicië op verschillende punten ar-
tilleiieHdneüs." i
Zwitserland. Ze zouden spoedig van die
plaats vertrekken, waar ze waren, toen rij
schreef, en na dien tijd heb ik nooit meer
iets van haar geboord."
„Zij en haar moeder waren tc Bcx, toon
ik haar het laatst gezien heb. Daar heb ik
ze veria/ten, ik kon niet andersdringondo
bezigheden riepen mij naar Californië. Me
vrouw Graham was erg riek en het speet mij
vreeselijk, dat ik weg moest; maar wij
hoopten en de dokter hoopte, dat zij er
door zou komen. Zij had to Bex alles, wat
zij maar verlangen kon, daar had ik voor
gezorgd, en. Dulcie sprak met mij af, dat,
zoodra haar moeder mocht reizen, rij naar
Engeland zouden gaan om mijn terugkomsb
af te wachtenl Zij zouden kamers nemen,
die rij kenden; ik verwachtte dan ook te
hooren, dat rij daar waren, toen ik een
veertien dagen geleden terugkwam. Maar
van hot oogenblik af, dat ik in Cali'fornië
aankwam, tob nu toe, heb ik in 't geheel
geen tijding van baar ontvangen. Do Brieven
moeten verkeerd bezorgd zijn en het ellen
digste van alles is, dat alle informaties bij
de kamerverhuurster, bij wie rij van plan
was te gaan wonen, vruchteloos geweest
zijn; do hospita heeft niets van haar ge
hoord. Ik heb getelefoneerd naar Bex en tot
mijn spijt tob antwoord gekregen, dat me
vrouw Graham overleden is en juffrouw
Graham drie maanden geleden naar Enge
land is vertrokken."
„Is mevrouw Graham overleden V' riep
Joyce uit. „O, die arme DulcieZij heeft al
zooveel verdriet gehad. Ik heb een brief van
haar gehad na den dood van haar vader cn
haar zusjes, en nu hoeft ze haar moeder ook
al verloren. Wat een droefheid! Wat zou ik
graag bij haar geweest rijn."
„Als wij ma-ar wisten, waar zo was," ant-
De Voreeniging van Uitgevers van
Dagbladen „De Nederlaiiclsche Dagblad
pers" hou.dt 13 Juli, a.s. in het hotel „De
Witte Brug", te 's-Gravenhage, haar ge
wone jaarlijksche algemeen© vergadering.
Gememoreerd wordt in het jaarverslag,
dat, ten gevolge van een nieuwe belangrij
ke prijsverhooging van het courantenpa
pier, zoo goed als allo bladen den abonne
mentsprijs verhoogden. Deze verhoogin
gen bedroegen voor de volksbladen tus
schen één en-twee-en-een-halven cent per
week/ die van de courant oent, voor Am
sterdam.
De gewone dagbladen verhoogden f 0.30
of f 0.50 per kwartaal, te Arnhem alleen
0.20. Ten oprichto van den invloed van
prijsverhoogingen op de uitgaven wordt
opgemerkt, dafc tal van benoodigdheden
voor het uitgeversbedrijf, sedert den oor
log op buitengewone wijze in prijs rijn ge
stegen, bijv machine-olie,' matrijzen voor
de stereotypie, inkt, vilt voor de rotatie
persen, maar het meest., en in den laatsfcen
tijd het snelst, het papier.
Intusschen zijn alle mogelijke maatrege-
leivbeproefd. Tegen Januari reeds hebben
tal van leden den advertentieprijs hunner
bladen verhoogd. Anderen volgden tegen
April, weder anderen tegen Juli. Toen is
nog weder een verhooging op (Ken prijs ge
legd. De abonnementsprijzen werden v©t-
boogd, en op allerlei wijze wordt gepoogd.,
de enorme schade van heel© en halve ton
nen gouds per jaar goed te maken. Het
lijkt, zegt het verslag, de staalkaart van
,bestemming- -belastingen van Treub en a l
dat verkregen geld van ons allen vloeit
netjes langs beken en stroomen naar Vel-
een.
Het bestuur beeft schriftelijk en monde
ling, meermalen tegenover de macht van
het monopolio gedaan Wat het vermocht
in het begin met succes in het einde tever
geefs. Het- is hopeloos geworden. Als d© pa-
pierprijs nog weder-cpïi sprong o,
zou dat een ©al do m ortal o worden
Voorts wordt herinnerd aan de postta-
rieven-verbooging, de actie tegen de pro
deo-advertentiën en de verhooging van de
vrachttarieven deT spoorwegen, waarbij
dan aan de drie groote spoorwegmaat
schappijen verzocht werd', voor de uitge
vers, als groote dageüjköche klanten, een
uitzondering te willen maken, er op wij
zende, dat het voor de Maatschappijen met
voordeelig zon rijn, als men de bladen per
post zou gaan verzen don, met nul op het re
kest.
De heer Wderdels neemt afscheid van rijn
taak als secretaris, welke functie hij sedert
7$ jaar vervulde.
-Gisteren, aan den vooravond van dé
tweedaagsohe vergadering, die de Maat
schappij van N#verheid te Haarlem houdt,
kwamen directeuren, donateurs en afgevaar
digden in een der zalen van „De Kroon"
aldaar te zamen, waar zij werden begroet
door, het bestuur Van het Haarlemsch'e 'de
partement.
Naméns het departement sprak ide voor
zitter, mr. J. 0. L. Vlaanderen, de aan
wezigen toe.
De algemeene voorzitter der Maatschappij,
de heer" J. van Hasselt, dankte den depcr-
tements-voorritter voor diens welkomst
woorden.
Daarop begaven de aanwezigen rich naar
het stadhuis ter bewoning van de officdeelo
ontvangst vanwege 'de gemeente'. De groote
hal was smaakvol .versierd.
De burgemeester van Haarlem, jhr. mr.
W. B. Sandberg, vergezeld van de wethou
ders en versoheid éne Raadsleden, heette allen
welkom.
De algemeen© voorzitter, dé heer J. van
Hasselt bedankte.
Nog ëenige ©ogenblikken bleef men in 'de
hal van het Stadhuis toeven, om daarna
éenige gezellige oogenblikken doOr te bren
gen ïn „De Kroon".
Heden opende de voorzitter de alg. ver
gadering met een réde...
De secretaris 'deelde o.aL méde, dat dé
'departementen Alph'en eto Amersfoort tot
stand kwatóen, aanvankelijk' met 27 en 391
leden. Het aantal donateurs steeg van 96
öp 215.
Het totaal aantal leden is vermeerderd
niet 288.
woordde de vreemdeling; „hot ellendigste
is, dat ik haar niet kan opsporen. Zij is stel
lig met naar de kamers gegaan, waarvan ze
mij het adrea had opgegeven. Ik heb in
drie maanden geen brieven van haar gehad.
Ik dacht zeker een brief van haar te zullen
vinden in Engeland', al hadden die in Cali-
fornië mij njet bereikt, maar hier was even
min een. enkele brief van haar."
„Ik begrijp er niets van," antwoordde
Joyce; „het schijnt zoo onbegrijpelijk moge
lijk ik wilde, dat ik u helpen kon, maar ik
zou niet weten hoe. Ik kan mij niet voorstel
len, wat er met Dulcie gebeurd kan rijn
het is vreesdijk te denken, dat zij rich in
verlegenheid of moeilijkheid kan bevinden.
Ik woon tegenwoordig niet meer in de stad",
voegde rij er bij, mot een instinctmatige
vrees voor ontdekking, die haar altijd ver
volgde. „Ik woon buiten.
„Buiten?" herhaalde haar reisgenoot.
„Ja, ik heb een betrekking geheel en al
buiten," zei zo gejaagd. „Het spijt mij, dat
iik u niet helpen kan. Dulcie is zeker naar 'n
ander pension gegaan, als u haar niet ge
vonden hebt aan bet opgegeven adres."
„Ik kan haar in het geheel niet vinden.
Haar voortdurend stilzwijgen, maakt mij on
gerust, ik ben ongeruster dan ik u zeggen
kaü. maar ik wou u vragen, mij een dienst
te bewijzen." Hij haalde een visite-Boekje
uit zijn zak en nam er een kaartje uit; „het
is mogelijk, dat zij aan u schrijft, dat u iets
van haar hoortzij hield zooveel van u, dat
ik mij kan voorstellen, dat zij zich tot u
wendt, wanneer ze zich in moeilijkheid be
vindt. Als u soms tijding van haar krijgt,
zou u dan zoo vriendelijk willen zijn het mij
te doen weten aan dit adres
Met weerzin nam Joyce hot. kaartje aan
en las den naam: „Sir Humphry Tracey",
Ds. A. B. te Winkel, beroepen preöi,
kant bij de Ned.-Herv. Gein., in Den Haa»
heeft Woensdagavond voor 'n talrijke schaf*
in de Groote Kerk zijn intreerede gehouden
naar aanleiding vau de woorden "in Jesaji
62 vers 1. Aan het 'einde "der godsdienst-
oefening zong de gemeehte den nieuwen
loeraar de woorden van Psalm 134 vers 3 toe.
Staten verkiezing te .HiddeÜbnrg.
Dat de uitslag van een verkiezing van eoïi
klein toeval kan afhangen, 'is ween eens m
üet district Middelburg gebleken, waar cfe
rcéhtscfie candidaat met 4 stemmen in een
derheid werd gekozen.
Vijf vissohefs uit Arnemuiden, die t? Vlis-
singen waren binnengekomen, werden per
auto naar Arnemuiden gebracht D'oor het
Openstaan van een brug ontstond een opont
houd, waardoor deze' 5 kiezers bij het slaan
jvan 5 fuuli Nvel in het gemeentehuis, doch ho'g
niet in het stemlokaal waren, en aizoo niet
meer tot de stembus werden toegelaten.
.Ware ae brug niet open geweest, de linkscüe
candidaat zou gekozen zijn, want net gold
hier Vijf link'sche kiezers.
Tegen de verkiezing is in liet derde dis
trict Woensdag bezwaar gemaakt door een
der aanwezige 'kiezers, den voorzitter der
S.-D. A.-P., op grond, dat door den voor
zitter aan drie personen een oproepingskaart
is geweigerd, omreden dat de identiteit van
'die personen niet bleek.
Door het hoofdstembureau is een pieuwe
telling ges'chied van de kaarten in het tweede
'district, waarvan de' uitslag is, dat de lieer
Adriaanse totaal niet 2597, doch 2598 st.
heeft gekregen ën h# dus slechts 3 stem
men bij rijQ rechtsclïen 'tegen Candida at, den
heer. Melis is achtergebleven, die namelijk
2601 stemmen behaalde.
-» 9
,Vraag: Dezer dagen hoor-ic ik, dat or,
in Juli a.s. examen zou worden gehouden
voor, schrijver bij hét gevangeniswezen.
Gaarne had ik hierover eenige inlichtin
gen, als: gevraagd© bekwaamheid hiervoor,
salaris hieraan verbonden, waar aanmelding
hiervoor en datum wanneer examen.
Antwoord: Meldt U zoo spoedig mo
gelijk bij eigenhandig geschreven en onder
teekend request op gezegeld papier aan liet
Département van Justitie, met overlegging
van uw geboorteakte, waaruit moet blijken,
dat u den leeft#d van 18 janen hebt be
reikt, bewijs van Nederlanderschap en eéai
verklaring van een aan een gevangenis,
rijksopvoedingsgesticht ol rijkswerkinrich
ting verbonden geneesheer. U krijgt dan la
ter, de oproeping tot het examen.
Yraa g:"Bestaan ;er m ons land inrich
tingen, waar men zonuwlijderessen, ~diè
tevens lichamelijk hulpbehoevend zijn, op
neemt?
Antwoord: Inrichtingen, bepaal 1 aan
gewezen voor lichamelijk hulpbehoevende
zenuwlijders, kennen we niet. Het zal bij
de beoardeeling of con patiënt ia ëen zenu'w
1 ijd-e-rsinrio.litin/y af in zipkonU mnni- ~-
dien opgenomen, iwel afhangen van de licha
melijke gesteldheid. Dit lean u'w arts hé
best becordeelen. Heeft een zenuwlijder een
Bepaald lichamelijk gebrek, dan jzaf er ver
moedelijk bij 'de meeste directies van sana
toria Wel geen bezwaar zijn tegen opneming
vooral niet in particuliere inrichtingen. II
doet echter, het best ufw huisdokter, hiert
over te raadplegen.
Vraag: Zou u zoo goed- willen zijn
mij te zeggen of men .ook voor onderzool
aan het gesticht „Rhijngeest" kosteloos te
recht kan?
Antwoord: Ja zeker; op Maandag,
W.oensdag en Vrijdag, des morgens van
912 uren. i f
Vraag: Het komt herhaaldelijk voor,
dat in de rubriek „Vragen en Antwoorden
d© vragen van militairen aard of
gehoel foutief beantwoord worden,
óf het antwoord vindt geen toepassing op
de vraag. Zou het niet beter rijn, indien
men met (Be vraa^ geen raad weet, eerlijk
te bekennen en te antwoorden Ik kan het
u heusoh niet zeggen?
Antwoord: Zeker, zou dat- beter zijn,
doch het ware uwerzijds nog beter geweest
met in bijzonderheden te vermelden welkt
antwoorden er dan niet juist- waren.
en daaronder .netjes geschreven het adres
„Addersham Grange, Netherby
HOOFDSTUK XIV.
Ik moet het spel wagen.
„Mijnheer Brampton is de beste man, dien
ik'ooit oütmoet heb. wat hij zegt is goed ei»
hij zegt, dat het ©enige, wat ik doen kan, is,
de heele waarheid aan Humphry te ver
tellen en hep) te vragen mij mijn vrijheid
weer t© geven,"
„En indien hij dat weigert?
„Dan moot ik mij aan mijn woord houden
ik kan mijn belofte niet intrekken."
Dulcie Graham sprak langzaam, maar.
met zeer vaste stemrij za-g Tom Lancing
eerlijk, aan, zonder eenig teelten van aarze
len of weifelen; een verheven moed schit
terde in haar oogen. Dulcie zou den volgen
don dag het ziekenhuis verlaten en Tom
was haar vanavond in zuster Janet's kamer
tje komen opzoeken, het vertrekje, dat liet
ongelukkige meisje het eerst een gevoel
had gegeven van rust en,vrede. Het was een
heel klein kamertje, maar zuster Janet had
zich de moeite gegeven het vroolijk en ge
zellig te makep, er waren aquarellen aaa
den muur, fotografieën en ornamentjes oi>.
den schoorsteen, béekën en tijdschriften op
tafel; dat alles gaf er iets rustigs en ge
zelligs aan en het gevoel van rustigheid
werd nog vermeerderd! 'door het uitzicht
uit het open venster, waar nien 'de platanen
kon zien en het fluweelige gras van deh
ziekenhuistuin, de grijze gebouwen van het
museum en de laboratoriums. Het geheele
uitzicht gaf meer den indruk van een opeiv
vierkant academieplein, dan van een pto*
binnen het bereik van het drukke, roezig»
Londcnsche leven.
