Nederland en de Oorlog.
N°. 17260
Zaterclag- 3 Juni.
ICerste BladU
Officieele Kennisgeving.
Persoverzicht.
UIT ONS LAND.
FEUILLETON.
Na lang© Jaren.
IDSCH
Verkiezing.
Be Burgemeester der gemeente Leiden;
Gezien da arfct. 5, 7, en 24 dor Provinciale
'Wet en het besluit van do Gedeputeerde
Staten van Zuid-Holland van 3 April 1916»
No. 38, Provinciaal No. 42
Brengt ter kennis van dc kiesgerechtig
den;
dat de VERKIEZING (candidaatstel-
ling) van TWEE LEDEN VAN DE PRO
VINCIALE STATEN VAN ZUID-HOL
LAND voor het kiesdistrict Ledden zal
plaats hebben op DINSDAG 6 JUNI A.S.,
lde stemming, zoo die noodig mocht blij
ken, op DONDERDAG 15 JUNI A. S. en
de oventueede herstemming op VRIJDAG
23 JUNI D. A. V.
dat op don dag 'der verkiezing (6 J una)
van des voormiddags NEGEN uren tot des
namiddags VIER uren opgaven van candfr-
'daten bij den Burgemeester ten Raadhiuixe
kunnen worden ingeleverd
dat deze opgaven moeten inhouden de
namen, voorletters en woonplaatsen der
oandidaten en onderteekend zijn dioor ten
minste VEERTIG kiezers, bevoogd tot
'deelneming aan de verkiezing waarvoor de
inlevering geschiedt»;
dat de inlevering der opgaven persoon
lijk moet geschieden door een of meer per
sonen die haar hebben ond erteekend en
dat cêe tot invulling bestemde formulie
ren voor deze opgaven kosteloos ter Se
cretarie verkrijgbaar zijn vanaf heden tot
en met den dag der verkiezing.
De Burgemeester voornoemd,
n. a de gijselaar;
Leiden, 11 Mei 1916.
Statenvorfcie0<jingèn Leiden.
lm een driestar LcMen zogb „DE STAN
DAARD"
Leiden is gaandeweg al meer een dub
beltje op zijn kamt geworden.
De gulden dagen, toen Leiden vast voor
'onzen don reehtsahen kant koos, zijn
3ang voorbij. En wel hielden we ons nog
taai, cn zonder te aarzelen hielden wc aan
vrat we verwachtten vast, maar verlies
twain ons toch telkens verdrieten. De Uni
versiteit is ot zulk een geweldige lcraoht.
Do hoogleeraren zijn zulk-een sterk ele
ment, on hun invloed reikt zoo ver.
Vooral het droeve feit, dat er, behalve
wan de Universiteit, nog van een zijoorps
Hier onzen gedurig gevaar dreigt, maaikt er
<Ien toestand steeds hachelijker.
Toch is er geen kwestie van, of zoo men
in -eüko stadswijk duchtig op zijn tellen
past, zuilen wo er ons ook nu schitterend
haadharv&n.
Alleen maar, met ttalfetoom komen we er
niet.
Dank aan de Roomsohe Kiesvereeniging,
dat zo mild was in haar schikking. De heer
'Aailberse is er zulk een kracht.
Geld bij de visoh'. Onder dit hoofd'
drie ster t „DE STANDAARD":
Laat men zich toch niet te sterk' verbid
den met oen dood© musclï.
Treub was niet schikkelijk en piet plooi
baar genoeg, maar ^jn redeneering hield
afcdei-6 best steek. -
Treub zei: „Wees vrij in uwi beloven,
maar dan ook geld ftj 'de visch!"
Hier zat iets waars in.
Keert do vrede' tot ons terug, dan zullen'
fffê staan voor een nieuw stel uilgaven, waar
zelfs nog geen gis op bestaat, ©n die saam
allicht een half honderd millioen beloopen,
eer we weer uit het abnormale in het nor
male zgn t eruggekeerd, en daarenboven de
geweldige belastingen voop aflossing, hoog©
rente, onderwijs, legerbejasting, vlootverster-
king en zooveel meer op orde hebben ge
kregen.
Te meer ziet dit er donker uit, omdat zeer
te- vreezen staat, dat de oeconomische be-
.weging, na afloop van den oorlog, allicht
een 20 pCt. van haar vroegere spankracht
zal inboeten. Allicht niet in het eerste jaar
van den vrede, maar dan toch na verloop van
een drietal jaren.
En nu kan men door forschè heffing wel
een deel van onze schuld afsmelten, maar
de jaar lijksche verhooging van uitga
ven moet toch altoos weer .uit de belas
tingen komen.
Het zal daarom van het hoogste aanbe
lang zrjn, straks, bij de behandeling van
het Rapport der Onderwijs-Commissie, met
eenige nauwkeurigheid tevernemen: la
hoeveel het bedrag zal zijn van de verhoo
ging van uitgaven, die er uit voort zal
vloeien, voor het onderwas in het gemeen,
voor de bijzondere scholen, voor de kweek
scholen, enz.; 2o. welke berekening gemaakt
is op ja«ar en dag, waarop d!eze nieuwe
regeling in werking zal kunnen treden; en
3o. op hoeveel meer van onze belastingen
deze nieuwe regeling ook ons als voor
standers van de Qhristelijkë school zal te
staan komen.
Ons dunkt, dit allcsbeslissende punt mag
niet in het onzekere blijven hangen.
Het zal toch reeds twee, drie jaar duren,
eer de nieuwe regeling invoerbaar zal bib-
ken, Maar als dan nogmaals om het gebrek
aan net noodige geld de invoering zou zqtl
uit te stellen, zou bock van het geduld van
onze onderwijzers te veel kunnen gevergd
Worden.
Te zien do gouden bergen nu ia het ver
schiet, maar als het een Tantal us-bekoring
blijft, brengt het vooral voor do oudere
onderwaters een tergend wachten.
Het Departement zonder hoofd.
- „HET VOLK" schrijft:
Uit het antwoord van minister Cort van
der Linden op de vragen van Schaper blijkt,
dat het Departement van Landbouw voor-
loopig hoofdeloos zal zijn. De Regeering
neemt met de berusting in dezen toestand
een zware verantwoordelijkheid op zich. Er
moeten thans maatregelen worden getrof
fen van ver strekkende gevolgen. Wij wijzen
op de kwestie van do vroege aardappelen.
'Zeker, er zgn besprekingen giaande tusschen
de Aardappelen-vereeniging! en de Groente-
centrale. Maar onder de hand worden de.
aardappelen, nu zij nog in den grond zitten,
opgekocht, voor exorbitante prijzen. De
aardappelen-Vijntjes gaan dus onverdroten
hun gang, èn de landbouwers rekenen al
vast op nieuwe oorlogswinst. Wij vreezen
zeer, dat het Departement straks groot ont
zag 7gl toonen voor het voldongen feit,
voor een misstand, die alleen door zijn met
ingrijpen kon inkankeren. Wie draagt daar
voor de verantwoordelijkheid? Minister
Posthuma, de zieke man?
Een tweede punt. De prijzen van het
rundvleesoh blijven zóó hoog, dat men rijk
moet zijn om het te kunnen koop en. Toch
zjn sedert weken de grenzen gesloten en
is, wat in do befaamde paar dagen over de:
grens ging, maar een uiterst klein deel vain
den veestapel. Er heeft dus opzettelijke ach
terhouding en prijsopdrijving plaats, hetzij
door de hoeren, hetzij door den veehandel.
Onverwijld ingrijpen is dus noodzakelijk.
Maar er. gebeurt niets. Waarom niet? Omdat
minister Posthuma ziek is?
In de derde plaats is het van groot be
lang, dat een zeer krachtige hand de" voor
bereiding ineenzet van de maatregelen ter
bestrijding van de ellende, die minister
Posthuma vseest voor het derde crisisjaar.
De besturen der drie groote steden zijn
gezamenlijk van oordeel, dat het' plan-
Posthuma onvoldoende zal blijken; zij geven
een ander plan aan de hand. Daarover dient
allereerst overleg te worden gepleegd; in
dien een nieuwe opzet noodig blijkt, wat voor
ons buiten twijfel staat, dient die te wor
den ontworpen. De Tweede Kamer heeft te
recht het ontwerp behandeld als een spoed
zaak. Bestaat er voldoende waarborg, dat
aan deze eischen wordt voldaan, terwijl de
opperste leiding van het Departement be
rust bjj een zieke?
„Het landsbelang" schrijft minister,
Cort van der Linden „vordert niet de
tijdelijke vervanging van den Minister van
Landbouw, Handel en Nijverheid". Wij be
grijpen, dat er bezwaren zijn. Maar als
later allerlei nieuwe ellende blijkt, die had
kunnen zijn vermeden, indien niet een zieke,
maar een sterke man aan "het hoofd van het
Departement had gestaan, dan kon wel eens
een bedenkelijk verschil van opvatting aan
den dag komen omtrent de vraag, wat het
landsbelang vordert.
Papier. In het „NIEUWSBLAD
v. d. BOEKHANDEL" lezen wij
De papi-erprijzen zijn onrustbarend ge
stegen, en het heeft er allen schijn van,
dat we nog geenszins aan het einde zijn
van dezen lijdtensweg.
De fabrikanten klagen steen en been over
gebrek aan. grondstoffen, en vertellen ons,
dat ze die bijna niet meer kunnen bemach
tigen, en dat het gevaar volstrekt niet
denkbeeldig is, dat daa raan bepaald gebrek
zal komen. Het „attentiesein" is reeds in
den mast gehesahen
Alq we dat zoo hooren, moeten wo maar
blij zijn, dat we nog kunnen krijgen wat
we noodig hebben, al is het ook tegen prij
zen, waarvan vroeger zelfs nocnit werdrge-
droomd.
Prijzen, die de Uitgevers-beurzen een
gevoelige aderlating doen ondergaan, dank
zij de royaliteit van den Uitgevers-bond,
die van een algeoneene tijdelijke prijs-ver-
hooging niets weten wilde.
Maar nu zie ik daar in de officieele Sta
tistiek van Uitvoer gedurende de maand
Maart j'JL, dat ons landje (by al het gebrek
aan grondstoffen,) nog hoeft uitgevoerd aan
papier, het kapitale- gewichtje van bijna SU
millioen kilo (in één maand, wel te ver
staan.) Van die 2-1 millioen kilo werden
naar Engeland uitgevoerd ongeveer 18
millioen, naar Indië ongeveer V/ millioen,
en naar DuitsohLand ongeveer V-2 millioen.
Geen wonder, dat er gebrek aan grcmd-
stoffen is, en dat onze papier-prijzen mot
den dag stijgen!
KUHST. LETTEREN. ENZ.
De „Daily Chron.' publiceert het vol
gende telegram van den Zuidpoolonderzoo-
kcr Shackleton uit Port Stanley, Falkland's
eilanden gedateerd 31 Mei 1916
Wij zijn Kier aangekomen. Ons lijden was
vreeselijk in het midden der Weddellzee.
Vanaf 27 October 1915 dreven wij 700 mij
len in het ijs tot 9 April, waarna wij op 16
April op hét Olifantseiland landden. Op 24
Apri'l verliet ik dit eiland, 22 man in oon
grot in ijsrotsen aldaar achterlatend. Met
vijf man giüg ik per boot naar Zuid-Georges
om hulp te halen. Op het oogenblik, dat ik
het eiland verliet, was alles wel, doch red
ding was dringend noodig.
UIT ONZE STAD.
LEIDSCHE BESTUURDERSBOND.
Opgave van de week van 15 tot 20 Mei 1916.
Totaal Lodental 2069.
VYerkJoozc lodon8
Aantal kinderen bo
noden de 16 jaar... i
Loonverlies por week f 102.86
Yorg. v. d. patroon rr.—
Vera:, v. Steuncomité
Uitkeertag WerklJkas 5.-=
6,—
Loonverlies per week ry—f 97.96
Gedeeltelijk werklooze
leden74
Aantal minder werk-
uren por woek 426
Aantal kinderen bo
den de lfL jaar 171
Loonverlies por week f 82.90
Verg. v, d. patroon fi =v=
Yorg. Steunooraité
Uitkeerine Werkl.kas
Loonverlies per woek 82.90
Aantal onder de
wapenen 267*)
Aantal kinderen - Bo
neden do 16 jaar... 204
Loonverlies por week f 3050.78
Verg. v. d. patroon f 184.38
Verg van liet B-ijk 602.45
Verg. v. Steuncomité 8.75
995.58
Loonverlies per week 2035.20
Totaal loonverlies, waarbij betrokken
350 leden f 2215.96
120
19
128
Dit gotai wordt gevormd door:
Gotiuwden on kostwinners welke vergoe
ding" ontvangen
Werkzaam bij Gemeente, It ijk cn Spoor-
wcgmaatsch a ppii
Ongehuwdon, welke geen loon cn geen
vergoeding ontvangen
Totaal... .n
N. O. T.
Naar wij vernemen, wordt overwogen de
oprichting van een Financieel© Af dooling
van dc N. O. T. to Amsterdam.
Omtrent den omvang van den werkkriug
der op te richten afdccling worden nog on
derhandelingen gevoerd.
Do ve-reeniging voor den geldhandel to
Amsterdam zal uitgenoodigd worden, zich
met het beheer van deze afdeeling te be
lasten.
Het in gevaar brengen der
neutral i telt.
Voor de rechtbank te Roermond is be
handeld de zaak tegen J. Jeurissen, vroe
ger gemeente- ©n onbezoldigd rijksveldwach
ter te Posterkoltz; J. Timmermans, landbou
wer aldaar, en P. Vullings, landbouwerte
Beesel, aangeklaagd van het in gevaar bren
gen der neutraliteit van Nederland, door
plannen te Ter amen om twee Duitsche fa
brieken, een te Dusseldorf gelogen munitie
fabriek en een dynamietfabriek te Schlebusch
in de lucht te laten vliegen.
N«&r 't Engelsoh, door L. G. MÖBERLY.
(Nadruk Verboden)*
i i
„Rod Lean voor mij", zed zo met droevig
trillend© stem, ..red hem voor mij, hij is do
geheel© wereld, hij ia alles voor mij."
Een glans van groote goedhartigheid
v©: 'Joonde zich in Ohristoffel's blauwe
oogen; hij was altijd vol medelijden met
vrouwen, zoor teergevoelig voor alles, wat
l«ed; mot een glimlach, die aan het ern
stige gelaat een geheel andero uitdfrukkmg
d, zag hij in het peinzend gezichtje, dat
naar hem was opgeheven.
»I'k zal mijn best doeai", zed hij vrien-de-
ijk,,de uitslag is in Gods hand, maar ik
al mijn best doen. Daar kunt u op ver
trouwen."
,,Men zegt, dat u de eenige is, die hem
töddcn kan", riep het vrouwtje ademloos
„de verpleegsters zeggen, dat u opexet-
bce kunt doen, die niemand andera wil on-
jferncmen. Zo zeggen, dafc u een toovonaar
dus als iemand hém redden kaai, dan ia
liet."
Er was iets kmderHjkB in het pathetische
baar smeekbede en ook in de woorden
en de oogen van Ohristaffel werden
■^Panldi zeer vriendelijk,
jyjk geloof niet, dat ik een too venaar
-oirstwooffdd© hij met zijn innemend
fc^Plaolbje 5)maarr beloof u, als het
T^^^ijkerwdjze mogelijk is, hom te red-
dat hij gered zal Worden. Ik zal' alles
Waartoi© mensohelijke kennis in
is. Dr. Grev en ik gingen juist naar boven
om mr. Traoey te zien."
„Zij willen mij niet in de kamer laten,
terwijl u dat -- doet; ze willen mij niet la
ten helpende verpleegsters zeggen, dat
daar geen sprake van is. Is daar werkelijk
geen sprake van? Ik zou heel kalm en be
daard zijn, ik zou u niet hinderen of mij
dwaas en opgewonden aanstellen."
Haar donkere oogen zagen hem weer n^/n
met dien angstigen blik, die hem deed den
ken aan ©en gewond dier maar 'hij schudde
het hoofd en legde zijn hand geruststellend
op haar arm.
„Het zou (niet verstandig of goed voor u
zijn in de kamer te wezen gedurende de
operatie", antwoordde hij. „Bedenk, dat
uw main rustig slaapt, onder invloed van
het vordoovende middel, dat de dokter uit
Londen hem zal toedienenhij zou dus niet
weten of u in de kaoner was ja of neen,
en' het zou, dus niets dan een noodelooze
inspanning voor u wezon. Indien ik dacht,
dat u mijnheer Traoey van eenig nut kon
wezen door in de kamer te zijn, dan zou ik
hot u zeker vragen maar u kunt niets doen
©n: u moet al uw krachten sparen, om hem
door don tijd van zijn horstel heen te hel
pen, want dat is de ergst© tijd van alles
voor den patiënt.
„Ik zou graag alles voor hem dragen",
zei ze ernstig; „wat zou ik blij zijn, als ik
de pijn voor. hem mocht, lijden. Én ik zal
mijn best doen om hem door dien moeilij
ken; tijdi heen te helpen, indien dénkt
u dan, dat hij beter zal wordën cn herstel
len?" zei ze met eensklaps ingehouden
adem.
„Ik hoop, dat lietj niet lang zal duren of
hij is op dén weg vtaa beterschap, indien al
ten gaat' zooals ik verwacht", anbWoordde
Biampton met tijm diepe, opgewekte stem,
die altijd op de een of andere wijze overtui
gend werkte op zijn patiënten, evenals zijn
sboiko persoonlijkheid nooit in gebreke
bleef hun hoop en troost te brengen.
„Als ik dan in de kamer mag komen, aal
ik toch dicht in de nabijheid zijn"-, ging
mevrouw Traoey voort, ,,ep terwijl u de
operatie doeb zal ik voortdurend bidden."
Zij sprak met de verzekerdheid en den een
voud van een kind en Brampton glimlachte
het witte, bedroefde gezichtje toe.
Niets kan mijn hand meer kracht verlee-
ncn dan dat", zei hij vriendelijk, ,,u zult
mij daardoor veel meer helpen dan met iets
ter wereld, veel meer dan door hulp met
uw handen. Houd moed
Ht) fc&m baar kleine liandjes vertroostend
in de z^jne en drukt© z© een oogenblik.
Die handdruk werkte als een versterkend,
opwekkend middel op hot ongelukkige
vrouwtje; zijn stevige handdruk maakte even
good leen deel van hem uit als zftn stork©
persoonlijkheid, die dooi* leen van z(jn ge
wezen hospitaalpatiënten zeer beknopt on-
'der woorden tvas gebracht:
„Het schijnt je al kracht en moed te.
geven, als je hem de zaad maar ziet binnen
konten."
Toen Brampton de trap opging, zagen zijn
opmerkzame oogen overal de kent eekenen
van onbeperkten rijkdom 'en weelde. Aan
alles was met kwistige hand geld uitgege
ven; de geheele; omgeving, zooals dö chirurg
liet bjj zichzelf uitdrukte, „ademde rjjkdom".
De kolossale slaapkamer, die hjj binnen trad,
deed niet onder in pracht voor de rest
van het huig. De voet zonk weg in het
zachte tapijt; de wanden waren behangen
met zjjden stoffen van zacht rose kleur; do:
meubelen waren oud-Italiaansclv ingelegd efcï
Beklaagden bekenden het hun ten last©
gelegde. Jeurissen had het eerst kennis ge
maakt te Roermond en te Maastricht mei
den Rus Massoen, die hem vroeg of hrji be
reid was, hetzij alleen of met anderen, beide
voornoemde fabrieken in de lucht te laten
vliegen. Jeurissen deed aan Timmermans het
voorstel te zamen met hem dit zaakje op
te knappen, wat deze accepteerde. Voor het
volvoeren dezer daad zouden zij van Massoen,
f25,000 ontvangen, tijdens de onderhande
lingen met Massoen ontvingen beklaagden
reeds verschillende malen kleinere bedragen
van hem, ieder zoo ^ongeveer 'f130. Mas-,
soen zou de ontplofbare stoffen verschaffen
en zou deze per automobiel van Heerlen
.afhalen, hetgeen hij ook deed.
Timmermans wist, dat een zekere Deben,
uit Roermond, werkzaam was op de Rhei-
nische Metalwerke te Dusseldorf, waar mu
nitie voor het Duitsche leger wordt gemaakt
en bood dezen Ï5000 aan, indien hjj de
bommen in de stapelplaats van munitie in diet
fabriek zou plaatsen. Deben weigerde echter
pertinent. I
Tusschen Jeurissen en Timmermans ont
stond echter ruzie en nu word Vullings,
een zwager van Jeurissen, in den arm ge
nomen. Beklaagde, die deel uitmaakte éan
leen smokkelaarsbende uit Beozel, zou trach
ten de bommen, tegelijk met andere smok
kelwaar over de grens te brengén. Dit mis
lukte echter, de heele bende van tien per
sonen werd door de Rijksambtenaren aan
gehouden. De smokkelaars vluchtten n^et
achterlating der smokkelwaar, die door de
ambtenaren werd in beslag genomen.
Na onderzoek bleek het den ambtenaren,
dat zich onder de aangehouden goederen een
vreemdsoortig kistjö bevond, dat hun ter
stond erg verdacht voorkwam. Na een door
deskundigen ingesteld onderzoek bleek het
een viertal bommen te "bevatten, gevuld met
brisantspringstof.
Een onderzoek werd ingesteld; een recher
cheur nit Haarlem werd speciaal hiervoor,
ontboden. i
Ten huize van den Rus Massoen, in de
kleine Looierstraat te Maastricht, werd een
huiszoeking gehouden, die echter geen resul
taat opleverde, daar deze inmiddels ver
trokken was en blijkbaar de wijk naar Enge
land heeft genomen.
De behandeling der zaak werd door "de
rechtbank geschorscht tot Dinsdag 20 Juni.
Eiectriscke grensa^sluitiag.
Van de grens bezuiden Valkenswaard
wordt aan het „Eindh. DbL" geschreven, dat
de electriscke draadversperring door de Duit-
schers ook' aan dit gedeelte van onze grens
gereed is gemaakt. Binnen enkele dagen
worden de draden onder stroom gebracht
Te Gennep zijn gisternamiddag vier
uit Duitsehland ontsnapte burger-geïnter
neerden aangetroffen, uit Polen. 'Zij
werden bij den inval der Duitschers geïn
terneerd en hebben te Bottrop in de mijnen
géwerkt. Volgens hun zeggen waren ze we
gens de slechte en onvoldoende voeding ge
vlucht. Zij verzochten naar den Russischen
codsuI gevoerd te worden pm zich voor het
front aan te melden.
Uit Budel wordt aan de „Meierijsch©
Ct." gemeld:
De NederlanJsihe grenswacht heeft dezer
dagen drie Duitsche soldaten, die op Neder:
landsch gebied een uitstapje maakten, aan
gehouden. Vermoedelijk' zulleu zij geïnter
neerd worden.
De heer Joost van Vollenhoven, be
noemd tot directeur van de Xoderlandsolie
Bank, blijft doel uitmaken van de Uibvoö'
rende Commissie van de N. O. T.
kostbaar; de gordijnen en draperieën vaa
zware zijde. Toen hij de kamer binnen trad,
herinnerde hij zich onwillekeurig, een ander
vertrek, zoo verschillend van dit, waar hij
gisteren geweest wa3: een klein, vuil ka
mertje in Zuid-Londen, waar een van zrjn
gewezen hospitaalpatiënten op sterven lag.
Een klein kaal kleedje voor, het béd, heel
weinig meubelen oud en versleten; mu
ren, waar het behangselpapier bjj neerhing-;
het bed zelfs kapot en bedekt met allerlei
soort "bedekking. De man, diedaar lag,
was do kostwinner van het gezin; zrjn vrouw
en drie kleine kinderen zaten in een hoek
van 'do eenige, kleine kamer, die hun tot
woning diende, en hun geheele toekomst zou
onuitsprekelijk 3omber en droevig zijn, in
dien do echtgenoot en vader, die daar op
sterven lag, niet gered kon \vpr'den.
Hjj was veel te ziek geweest, om naar het
ziekenhuis 'te worden overgebracht; alle
verlichting, die hem" gegeven kon worden,
had Brampton hem dus daar moeten ver-
leenen, maar de herinnering aan die armoe
dige één-kamer-woning en haar ongelukkige
bewoners, kwam hem met zeldzame leven
digheid voor den geest, toen hij do kamer
van den mïllionair binnen }rad. En toch,
de man, die daar lag, to midden van al
de pracht, die de rijkdom verleenen kan,
was stervende, evenals de_ arme kerel in
het arme Londensche huis" stervende was;
en al zijn fabelachtig fortuin was niet in
staat geweest hem te redden van een drei
gende ziekte, de ziekte, die zonder twijfel
een einde zou maken aan zijn leven, tenzft
het mogelijk was de operatic te bewerk
stelligen, die twee van do. beroemdste
chirurgen uit Engeland hadden geweigerd
te ondernemen.
Deze gedachten doorkruisten Brampton's
hoofd, toon hij neerzag op Jen man met
den dunnen baard, die in het bed' lag; het
gezicht was reeds vertrokken en afgemat
van pijn, met donkere kringen onder de'
gesloten oogen en diepe lijnen om mond
cn neus; en toen de chirurg zijn vingers
sloot om den pols van den zieke, was die
aanraking zeer zacht. Hij wilde den patiënt
zoo weinig mogelijk storen; zijn verder on
derzoek was dan ook zeer kort. Uit do
diagnose van dr. Grey was hem reeds de,
noodzakelijkheid gebleken, dat er onmiddel
lijk gehandeld moest worden. De meening!
van den geneesheer werd maar al te zeer.
versterkt door zijn eigen onderzoek; hrj zag
dadelijk in, dat een operatie dringend noo
dig was, indien men den rnillionair wilde
redden, en dat er geen oogenblik verloren
mocht gaan; do operatie moest onmiddel
lijk geschieden. En die operatie was ge
vaarlijk, zeer gevaarlijk zelfs; de chirurg
zou er nooit toe overgaan zonder de hoogste
noodzakelijkheid. Maar niet-opereeren was
naar Brampton's meening gevaarlijker dan
het wel te doen. Ja, de patiënt kon sterven
onder het -mes, daarvoor bestond zeer ern
stig gevaar. Maar aan "den anderen kant,
indien do operatie werd nagelaten, was hy
even zeker veroordeeld als wanneer de beul
don strop reeds vastlegde om zijn hals.
Het lag niet in Christoffel Brampton's
aard lang te aarzelen, voordat hij een be
sluit nam, en hij aarzelde ook nu niet.
Niet zonder reden hadden zijn collega's
hem don vermetelsten operateur wan Londen
genoemd, en tot op dit oogenblik had het
succes steeds z\jn voetstappen gevolgd. Het
scheen .somtijds of hij het nooit verkeerd
kon doen, zelfs bij zijn stoutste en meest
oorspronkelijke behandeling van een geval,
en evenals ieder menseft, die succes heeft
