'Tweede Kamer.
SPORT.
Patronen
Nieuwste Mode.
Vragen en Antwoorden.
SCK AAKRUBRIEK.
Oplossing Probleem No. 102: L1 b 2, enz.
Goede oplossingen ontvaDgen van de hee
ren: IT. J. Bouwman, te Leidon; H. .1. Broek-
veldfc, te Oegstgeest; K. Haasnoot, te Kat-
wijk-aan-Zee; G. Vooys Gzn., te Katwijk
aan den Rijn, en P. G. v. d. Tang, te
Oudewetering.
Oplossing Probleem No. 103: L 5, enz.
Goede oplossing ontvangen van den heer
B. S. van Kloeten Sr., te Leiden.
Corréspondentie: We vermelden nog goéde
oplossingen van Probleem No. 101, van de
heeren J. C. de IV., te Heiden, en P. O.
v. d. Tang, te Oudewetering.
B. S. v. K., te L.: Probleem Jfo. 100;
Inderdaad: D o 2, foutief wegens F, c 4.
Probleem No. 102: D a 3, f. w. D d 6.
H. J. B. te O.: Probleem No. 103: (Eer
ste Publicatie). T x L enz., f w.zwart;
1. P c 6, vervolgens 2. P e 7 -j-, D x P
f. w.: L x g 4. Zie vluchtveld f 6.
Hieronder eenige Varianten van jf|
Probleem No. 103:
I. L f 5, dreiging: 2. Li, e 6: f, K C:,
3. D f *7. mat.
r. L 1 5, K t 4:, 2. E e 6:f, li 3 5,
3. T a '4 mat.
1. L 5, E c 6, 2. Jj S ;0:f, K n'<L
lib., 3. L te 6: mat.
1. 1 5, B d 4, 2. L 6:f, K e 4,
3. E 'd 2 mat. lil
1'. L f 5, D c 5:, 2. D' c 5:f, L c 5:
3. IJ 6 6: mat.
1. L f 5, E c 7 of d 6 of d 4, 2. D.
'd 6 f, K c '4:, 3. L. d 3 mat.
1'. L' f 5, E b 8 ad lib., 2. L' 6:f,
K o 6, 3. D a S mat."
I IJ, L. f 5, t g 4:, 2. E 'e '4f, K ei 5:,
3. D g 7 mat.
1'. E f 5, e f 5:, 2. Dl f 71, K o' 6,
3. T. b 6: mat. J
KUNST, LETTEREN, ENZ,
Een Kouieitiscli Openlucht'theater
to Valkenburg;.
Wcdkrom zal dit aantrekkelijk Limburgscb
plekje met een nieuwe bezienswaardig
heid verrijkt worden.
In bot schilderachtig Kotspark, recht te
genover dte natuurlijke mergelgrot, de zoo
genaamde ,,Heksenkeuken", ie mea bezig
de grondslagen te leggen voor een open
lucht theater naar Komcinscli model, zooals
het in Vitruviua' „Bouwkunst" uitvoerig
wOTdt besclireveu.
In den tonigen zandsteen van het Geul
dal worden concentrisch boven elkandor,
een vder-en-fcwintig-tal treden of gra
ding" gebouwd elk één Meter diep en
veertig centimeter hoog die e: en zoovele
rijen zitplaatsen zullen biedeu aan het be
langstellend publiek.
Links en rechte van deze zitplaatsen ge
ven vlakoploopend'e trappen een gema'kke-
lijken toegang tot elk der treden van het
eirkelsegmenfc terwijl in het midden een
derde ruime trap zoowel de bruikbaarheidl
als de saerlijkheid van het kunstwerk ver
hoogt.
Ontworpen cloor den immer jeugdigen
„Altmeister" dr. P. J. Cuypere en uitge
voerd door den aannemer Louis Jennekens
voor rekeniug van „Valkenburg Omhoog",
zal het nieuwe openlucht-theater reeds bij
den aanvang van het zomerseizoen gereed
zijn, om een sohouwlustige menigto van
minstens duizend personen -ruimschoots ge
legenheid te bieden tot veredeld kunstge
not.
jen, worden losgelaten", dan zijn wij ge
neigd te waarschuwen: Pas op! Kegels, 'bij
tie wet te stollen, kunnen zeer los zijn;
gereglementeerde uitzonderingen worden
sjjoetiig als regels van uitzondering, als voor
schriften, dat de uitzondering plaats hebben
moe t, a ingezien. Beter lijkt- het ons daarom
do oplossing van kleine moeilijkheden maar
■aan do praktijk van het Staatsleven over te
laten, zooals dat tot nu toe gebeurd is.
Komt uw. juridisch geweten daartegen op,
bljift dan ten minste voor elk bijzonder
geval van .uitzondering een afzonderlijke wet
eischen. r
De onder v.-ij zerssalarissen.
De „NIEUWE KOTTERDAMSCHB COU
RANT" acht het weuschelijk, dat de wet
gever Je gemeente verplicht de salariee-
.ring van de openbare onderwijzers te. rege
len naar aan don Raad. voor liet openbaar
londerwjjs in zijn gemeente liet meest ge-
iWenscht voorkomt, en aan 'de bijzondere
school het recht toekeime nit de gemeente
ltas een som te ontvangen naau den maat
staf van de salarisverordening. Daarmede
is de 'linancieele gefijkgerechtigheid van
openbaar en bijzonder onderwijs .evenzeer
bereikt.
Ten aanzien van do' besteding "van het
geld blijve dan het bijzondere schoolbestuur
heer en meester. De eenige voorwaarde, die
behoeft te worden .gesteld, is, dat deze
som, mét de uitkcering voor de exploitatie
kosten van de school, in haar geheel aan
het onderwijs ten goede zal komen, zoodat
inderdaad het Jjijzonder onderwijs van de
openbare kas niet meer beuren zal, dan
ér aan ten koste gelegd wordt. Maar de
bijzondere school moet haar. eigen salaris-
regeling kunnen maken.
Dit nn wordt schrijft liet blad
'door de voorstellen der Staatscommissie, die
'de onderwijzerssalarissen geheel, nahr het
zelfde model geregeld, brengen ten laste van
'de Rijkskas,- goeddeels verhinderd.
Hetgeen mr. Tydeman hieromtrent in zijn
tiote opmerkt is van a tot z waar. Het auto
matisch systeem, door de Staatscommissie
ten aanzien van de ondenvrjzerssalarissen'
'ontworpen, moet bij de onderwijzers alle
geestdrift en ambitie, alle streven, om boven
anderen uit te munten en htm onderwijs
Vruchtdragend te doen zijn, vernietigen. De
uniformiteit moet ook docdend zijn voor
'gemeentebesturen en schoolbesturen, die
meenen, dat de belangen van het onder
wijs langs andere dan de door de wet gé-
trokken lijnen beter zouden zjjn té behar
tigen. Het voorstel van de Staatscommissie,
'dat een belangrijk onderdeel van do rege-
'ing van liet onderwijs byiten de bemoeiing
atelt van degenen, die in de' eerste plaats'
geroepen zijn het onderwijs te bevorderen,
val, als het wet wordt, een dwangbuis zjjn,
dat gezonde ontwikkeling tegenhoudt.
Het systeem zal daarenboven machtig
'duur zijn. Indien alle openbare en bijzon
dere onderwijzers naar het voorstel der
Staatscommissie practiseli worden gemaakt
tot één reusachtig corps staatsambtenaren,
d.w.z. een corps ambtenaren, wier salaris
wordt vastgesteld in gemeen overleg met de
Staten-Generaal, dan zal geen Minister van
Binnenlandsclie Zaken den jaarlijkschen aan
drang bij de behandeling van de begrooting,
de nit het gansche land geconcentreerde
Actie, om de salarissen Iiooger op te voe
ren, lang kunnen weerstaan. Behoorlijke sa-
larieering van onderwijzers is ontegenzeg
lijk: een uitnemend onderwijsbelang. mits er
reden is te verwachten, dat de hoogere
salarieering aan liet onderwijs ten nutte
zal komen. Bij gemeentelijke regeling, als
wij bepleit hebben, zal voortaan de aan
drang voor goede salarissen vanzelf uit de
kringen van het openbaar en het- bijzon
der onderwijs samengaan; doch daarnaast
zal tevens een organisatie van het onder
wijs komen, die den ijver van de onder
wijzers kan prikkelen. De voorstellen der
Staatscommissie zullen wel de onderwijzers-
salarissen op gezette tijden naar hoven
'doen gaan, doch naarmate de tijd vordert
zal de ambitie der onderwijzers verflauwen.
A LA CORSETIERE RAWIONDT.
LEIDEN. Ereestraat 34. Tel. Int. 1425.
Wasschen, Repareeren en Vermaken
«an Corsets.
667, 5 4
tig op een wankelenden steen en gaf baar
hengel aan Hugo. Zr; keek, hoe zijn dunne,
bruine vingers ha^jig plukten aan den
schijnbaar hopeloozen warboel, die het eenig
resultaat was van haar eerste les in het.
visschen.
1 Zij vischten San het benedeneinde der
baai, waar de stroom, na door rotsen ge
broken te zijn in een reeks van watervallen,
in een diep kanaal vloeide, dat zich tns-
schen de pieren breeder uitstrekte, voordat
het in zee stroomde. was wel meer wind
dan wenschelijk was, en de groote klippen,
aan het einde der rallei veranderden tel
kens de richting, zoodat lrij binnen tien mi
nuten uit zes richtingen -scheen te komen.
De zee maakte groot rumoer, en er was een
gevoel van woestheid en eenzaamheid, ge
paard aan vijandigheid, van de zijde der
elementen. Het was alsof men de forellen
aanviel tTots machtige geesten, en Vivien
kreeg een gevoel van overmoed en ver
keerd doen.
Op een kleinen afstand van den stroom
zat Selwyn Harpur .op een grooten steen
een sigaret te rooken. Hij keek uiet heel
prettig gestemd naar het paar. Vivien in
liaar korten, grjjzen rok en donkerrood®
wollen muts was oen figuurtje, dat ieder
.-.r.nbiöaer aardig zou gevonden hebben. De
tvree maanden te Peuolver hadden niet al-
leun haar gezondheid verbeterd maar hadden
cvk 'n tikje hardheid en zelfbewustheid weg-
goa/jmen. Haar oogen hadden dieper uit
drukking, baar bewegingen waren levendi
ger en bevalliger. Met de nieuwe omgeviug
was haar persoonlijkheid ontwikkeld, en on
gedachte gevoelens van teederheid en hu
mor waren voor den dag gekomen, waarvan
men verwacht zou hebben, dat zjj haar aan
staande verrukken zonden. Maar het was
Zitting van g i s t e r. n a m i d d a g.
OORLOGSWINSTBELASTING.
De heer ANKERMAN lichtte toe zijn
amendemeht, om de oorspronkelijke redac
tie van art. 2ü te herstellen (.vermeerde
ring boven da f 2000). Spr. keurde a'.
af, dat visschers, die jaren lang slechte
lijden hadden, onder de oorlogswinstbelas
ting zouden vallen en wees er op, dat velen
reeds het geld hebben uitgegeven om achter
stend af te doen.
De heer DE MONTÉ VERLOREN stelde
de vraag of progressie hier bij deze wet
op haar plaats is en achtte het stelsel der
Staatscommissie billijker dan dat van den
Minister, vooral voor de kleinere bedrijven.
De heef DE GEER wees er óp, dat de
Scandinavische landen ons geen voorbeeld
zijn en verschillende 'factoren pleiten voor
matiging van het bedrag der lasten. Van
groot nut is bij alle scherpe controle 'toch
de medewerking 'van de betrokkenen, ter-
wjl de animo tot het maken van de winst
behouden moet blijven. Ten slotte wees spr.
op het groote voordeel van het goeclkoope
crediet, waarvan allen profiteeren. Om al
deze redenen 'dient de boog niet te strak
ta worden gespannen. Spr. gaat mede met
het door den Minister, voorgestelde percen
tage.
De heer MARCHANT vreest niet, 'dat
door een dergelijke belasting de prikkel
wordt weggenomen. Daar het ontwerp zoo
laat is gekomen, is er niet zooveel van te
halen als dat het vroeger ware ingediend.
Veelal toch is de winst reeds verteerd in
den loop der jaren. Daarom is spr. tegen
het amendement-Ter Laan, om de belasting
van 30 tot 50 pCt. te verhoogen.
De heer VAN DEN TEMPEL acht 'den
voorgestelden druk op de visschers, die.
onder het ontwerp vallen, volkomen rechte
vaardig. Men heeft betoogd, dat de oor-
logswinsj een gevolg zou zijn van een bij
zondere energie, doch ten onrechte. Dan
zon de .directie ,van een stoomvaartmaat
schappij, die tweemaal zooveel winst maakte
als een andere, als tweemaal zoo energiek
zijn te beschouwen als de andere en dies
geen winst maakte als niet energiek.
De heer SNOEOK BENKEMANS verde
digde het mede door hem onderteekende
amendement-Ankerman.
De heer DUYMAEE .VAK TWIST Be
toogde, dat de bedragen, van de visscherrj
te heffen, toch van weinig beteekenis zjjn.
Ook acht spr. die heffing onbillijk en hij
verdedigde het amendement-Ankerman.
De MINISTER erkende, geen gelukkig
moment te hebben gehad, toen hij het be
drag van f 1000 veranderde in f 2000. Ook
dit jaar wordt er nog oorlogswinst gemaakt
en het zal niet zoo moeilijk vallen deze
belasting te betelen. Met den heer Ter Laan
is spr. het niet eens, dat de billijkheid
zou meebrengen deze belasting zoo boog
mogelijk op te voeren. Onder de reede-
rijen bleken er al. die wéinig happig waren
om te blijven doorvaren. Het denkbeeld van
degressio liet spr. los; slechts verhoogde
hjj het bedrag van f1000 op 'f2000, en
hij paste toe een zwakke progressie, i
Do heer ANKERMAN repliceerde.
Na repliek van de heeren DE MONTÉ
VERLOREN en TER LAAN en dupliek van
den MINISTER, werd de beraadslaging yer-
daagd tot Donderdag elf uren.
Se Wedstrijden van Zondag.
In Rotterdam heeft de "tweede weilstrjjd
van „Sparta" voor het kampioenschap van
Nederland plaats. De Rotterdammers zullen
in hun. eersten wedstrjd wel leergeld be
taald hebben en nu van meet af aan, er allee
op zetten, om te winnen van „Willem II."
De promotie-competitie naar de Weste
lijke le klasse, heeft een buitengemeen span
nend verloop. „Blauw Wit" is na zjjn over-
wünnïng van Zondag sterk favoriet en alge
meen verwacht men een tweede overwin
ning. Maar misschien komt „D. V- S." weer
uit den hoek. 1
juist dat onverwachte, wat Harpur niet be
viel. Hij wenschte Vivien misschien minder
zooals zij zelve was, dan wat hij van haar.
trachtte te maken. De toenemende vertrou
welijkheid tusschen Vivien en Hugo Stott
bracht hem in verlegenheid. Hoe- meer hjj.
omtrent Stott hoorde, des te meer wan
trouwde hij hem; maar 'hij was te recht
vaardig en werd te veel door Hugo aan
getrokken, om hem te doen lijden ondeï
den afkeer, dien hij voor zijn vader ge
voelde. Toch vond hjj, dat Vivien geen tact
had. Zij had vriendelijk voor den jongen
kunnen zjjn, zonder zich moeite te geven, de^,
kennismaking aafr te wakkeren. Hjj had haai,'
al een wenk daaromtrent gegeven, maar.
haar blik van stomme verbazing had hem
bang gemaakt verder op de zaak in te.
gaan.
Na hef bezoek bij 'Oglander had Har-
pur's vage verdenking van Stott meer be
paalde vormen aangenomen. Hetgeen de heer
Marlow verteld had van de Lorraine-epi
sode, wees op iets duisters in Stotfs vroe
gere verhouding tot vrouwen en mevrouwt
Hyde's verdediging van Stott maakte Har-
pur's onrust niet minder; zjj was zelf een
type, waarvan hjj niet hield. Om Harpur
recht te doen, moet 'gezegd_ worden, dat
zijn gevoel in deze zaak niet uitsluitend per
soonlijk was. Indien Vivien rijn zuster wafi
geweest, zou hij ook bezwaar hebben ge
maakt tegen haar omgang met menschen,
die zulke geheel andere denkbeelden en
levensopvattingen hadden dan hijzelf. Hoe
wel gewoonlijk vrjj en op zijn gemak met
jongens, voelde hjj rich met Hugo Stott stfjjf
en teruggetrokken, en dit prikkelde hem.-
„Probeer het nu nog eens," zei Hugo,
den hengel weer aan Vivien teruggevend.
„Als u uitslaat, moet uw hengel nooit groo-
Op het ,,'Ajax"-terrein vindt oen ontmoe
ting plaats tusschen bet Loidscli en liet
Haarlemse! bondselftal
Haarlem was dit jaar ijiet vau plan aan
do wedstrijden om den Begeerkrans deel te
nemen, en zocht Leiden aan tot het spelen
van een paar wedstrijden. Leiden ging daar
op in cn bestemde deze wedstrijden als oefe
ning voor Dordt. Door omstandigheden had
er maar één wedstrjjd voor dien datum
plaats. Het bestuur van den „H. V. B."
besloot aan het elftal, dat de beste resultaten
bereikte, een geëmailleerd kruis uit te l-ei-
ken. In Haarlem verloor Leiden met 41.
.Wat men ongeveer In Dordt in het véld
heeft gebracht, zal nu dezen tweeden wed
strijd tegen Haarlem spelen. Of dit succes
tegen Haarlem zal hebben, ijurven wij niet
te voorspellen. Afgaande op; de traditie,
zouden wij jnoeten zéggen: neen! "Daarom
iets uit de_ historie: I i
Een jaar na de oprichting van den „II
V- B." werd, op initiatief ran gen bestuurs
lid van dezen bond, met den „Haarlemschen
V. B." overeen gekomen, jaarlijks om een
wisselprijs twee wedstrijden te spelen. De
Bond, die driemaal achtereen, of vijfmaal
in LVït geheel de medaille won, werd eige
naar. Bij deze gelegenheid kwamen voor
het eerst twee bondsólitallen tegenover el
kander- in het veld en dé drie jaarljjksche
ontmoetingen van deze bondselftallen kunnen
dan ook ais de voorloopers beschouwd wor
den van de wedstrijden onr den Begeerkrans.
Haarlem won in den kortst mogelijken tjjd
de medaille; het laatste: jaar werd er bij
gebrek aan tijd slechts één wedstrjjd ge
speeld; Haarlenr bood aan in Leiden te
komen spelen en won. Ziehier de resultaten:
26—12—'04 L. y. B.—H. y. B. 3—5.
30— 4—'05 H. y. E.—L. y. B. 10—L
25—12—'05 H. y. B.—L. y. B. 4—11
24— 4—'06 L. y. B.—H. y. B. 3—4. j
23— 4—'07 L. y. B.—H. y. B. 3—4.
Zooals men ziet, heeft Leiden steeds aan
het kortste eind getrokken. Haarlem was
steeds sterker, al is het waar, dat Leiden;
thuis eenige malen ongelukkig verloren heeft
Het jaar .1911 was een bjjzonder jaar, om
dat in dat jaar Leiden rijn eerste en eenigste
overwinning op Haarlem behaalde niet 10.
Het was den eindstrijd om den Begeerkrans
te Alkmaar. "In 1912 deden beide bonden
weer mee aan de wedstrijden om den Bö-
geerkrans en sfoeg Haarlem 'Leiden in de
tweede ronde te 's-Gravenbage met 4I.
Haarlem zou echter dat jaar den krans nog
niet winnen, omdat de Haagsche den eindstrijd
won. In 1913 bereikte Haarlem echter weer
den eindstrjjd, maar. toen met het gewenscli-
te resultaat
Leiden moet echter morgen de traditie
ihaar eens verbreken eh onder de oogen
van het Leidscbe publiek de overivinning
behalen.
De eerste klasse van den' „L. Y. B." staat
stil, ju verband met dezen wedstrjjd', terwijl'
aan het programma in de tweede en de derde
klasse met een totaal van vijf wedstrijden
wordt gewerkt
Het kampioenschap; van den „N. K. B."
is reeds beslist maar morgen moet nog do
laatste wedstrijd voor deze competitie plaats
vinden. „D. V. D." zal ongetwijfeld ook dei-
zen 2en wedstrjjd tegen „Onder Ons" te Am
sterdam winnen, en daarmede ongeslagen
den titel verworven hebben.
Hier 'te Leiden speelt „Vitesse" 'een vriend-
schappeljjken wedstrijd tegen „D. T. V." van
Amsterdam. Waarschijnlijk met "het oog pp
den treinenloop, is het aanvangsuur gen
halfuur vroeger, dan gewoonlijk. jj
Korfbal.
I I Om deü Sfedenbeker.
iVaar de wedstrijden om den Stedenbekér,
hebben wij gelezen, dat deze dit jaar op
Hemelvaartsdag te Utrecht zullen gehouden*
worden en dat daarvoor zullen uitgenoodigd
worden: Amsterdam, Den Haag, Rotterdam
en Arnhem. Mocht een hiervan bedanken,
dan valt Leiden in.
Wjj hebben niet begrepen, waarom Leiden
slechts aan de beurt komt, indien er -een
bedankt. Zoo'n slecht twaalftal brengt' Lei
den toch gewoonlijk niet in het veld, wat
trouwens uit de lijst van winnaars blijkt:
1913 te Den Haag: LeidenDen Haag 86.
1914 te Leiden: LeidenAmsterdam 43.
1915 te Amsterdam: Amsterdam-Leiden 6-5.
ter Koek dan 45 gr. maken. Kijk taai- da
ljjn, als zjj uitschiet, en als zjj het water,
raakt, laat dan de punt van uw hengel zak
ken en de lijn stroomafwaarts volgen. Dat
gaat al beter maar gebruik uw pols
meer, stevig vasthouden, maar met lossen
pols sla op!"
.Vivien maakte een beweging om op té
slaan, en haar lijn stond strak, maar gaf niet!
mee.
„Aan den grond," zei Hugo kalm. „Ik
zal ze losmaken." Hjj- klauterde als een kat
over de steenen, sloeg zjjn mouw op, terwjjl|
hjj neerknielde, voelde hjj- tusschen de wor
tels der waterplanten in den poel.
„We kunnen hier nu niet meer visschen",
zei hjj, zjjn nrageren arm aan een zeer vui-
len zakdoek afvegend. „Ik heb de forellen:
wel een mjjl weggejaagd. Wij' zullen het
hooger op probeeren juist boven de brug.
Loop stil, als u bjj 't water komt"
Zjj kropen als Indianen de rivier op, en,
beschut door een muur, wierp Vivien nog,
eens uit Ditmaal zonk haar ljjn mooi in
het stille water onder den anderen oever.
„Let nn op uw lijn," zei Hugo opgewon
den, „en op het oogenblik, dat zjj stil ligt of
wegzinkt nu!" liezen keer werd Vivien's
zenuwachtige ruk beantwoord met een krach-
tigen slag en heftige bewegingen.
„Houd hem, houd hem i 't is een reus!"
riep Hugo, toen de visch zichtbaar werd
onder de oppervlakte van bet water en
schichtig heen en weer schoot om dekking!
te zoeken.
Met haar dunnen hengel gebogen en sid
derend, haalde Vivien haar ljjn langzaam,
in. Zij' hoefde van opwinding, haar oogen
stonden scherp en strak en haar hart klopte'
luid. Als de visch haar nu ontsnapt was, zou
zjj zjjti gaan huilen. - v V-'
De patronen worden in de maat
- '4244—4618 50 geleverd..
Daarvoor gelden de volgende maten
3oveii,wijdto
Taille.
Heupwijdto
42
K r. 95
65
100
44
105
70
10S
46 «y
'112
75
11G
48 n
n 122
80
122
50 c
- K 132
95
132
„Baal hem ei* nu uit," zei Hugo.
Schepnetten zijn overbodig in de jneeste
wateren van Comwallis, waar $en „reus"
zelden meer dan een haifpond weegt Vi
vien's eerste vangst was 'er iets onder. Zjjj
wierp haar hengel neer en ging op haar
knieën liggen naast den „glanzenden 'forel,
die de stuipachtige bewegingen maakte van
een gevangen visch naar het Water toe.
„Jij' moet hem doodmaken'*, zei zij.
„Goed, kijk u den anderen kant maar op,
als u het niet. sden wilt."
Hugo veegde een Moedigen duim aan
zijn broek af en Meld den forel in de hoog
te, toen Harpur met zijn handen in den
zak naar hen toe Icwam slenteren.
„Een mooie visch", zei hij beschermend
"„Ta 't eigenlijk geen schande zoo iets moods
te doodenT'
De opmerking klonk valsoh, cn Vivien
zag, dat Hugo het hoorde. Hij keek snel
op en opende zijn mond, om wat te zeggen,
maar bedacht zich.
„Probeer u het eens, Mijnheer"4 zei hij
beleefd.
„Neen, dank je, ik kijk liever toe'-', zed
Harpur,
Iet® in zijn; toOn deed Vivien vermoeden,
■dat hij liever zijn onbekwaamheid niet
toonden. Hugo deed hem een paar vragen
en Harpur's antwoorden overtuigden Vi
vien, dat hij volstrekt niets van visschen
afwist.
Hugo keek eerst verbaasd en. toen verle.-
gen. Hjj bloosde en stotterde, en verander
de gaurw van onderwerp. Vivien merkte op,
dat hij daarna buitengewoon beleefd tegen
Harpur was en meer dan eens betrapte zij
hem, dat hij Harpur nadenkend' aankeek.
Zij had erg het land. Waarom behoefde
Harpur rich te schamen, dmi hij geen ver-
Vraag: Ik heb verleden jaar een
zwaarschrift ingediend tegen mijn aa
pl. d. belasting, waarop ik een afwijk
beschikking ontving, hetwelk zoo veel
dat do gemeenteraad of belastingeer
sie mijn inkomen beter weet dan ikzelf
heb daarna, geschreven aan Ged. Staten
Zuid-Holland waarin ik alleen heli
gedrongen op een nader onderzoek to
Ion instellen, waarop ik dezer dagen
kaart dc mecTedeeling ontving, dat als
liet noodig oordeelde de gelegenheid
staat mijn beroep mondeling nader
lichten. Ben ik nu verplicht daar pci-,-
lijk heen te gaan (een gemachtigde kan
natuurlijk niet zenden) en daardoor v
zuim en reiskosten zelf te betalen? Zoo
dan zal ik bij eventueel© vermindering
ncr aanslag weinig geba-at zijn en bij ,1,
zende beschikking mijn belasting zelf
<3ie kosten verhoogd hebben, of lean ik y
di'en tijd per brdef mijn beroep toelicht
Wat is in dezen de beste en minst kor,tl*
weg?
Antwoord: Een afwijzende bes-';1
king wil nog volstrekt niet zeggen, dat
heeren uw inkomen beter weten dan u;
doch wel dat zij uw aangifte niet vcri.
wen en waarlijk u zou de eerste niet zijn,
geen eorlijfco aangifte deed. U hadt h
gedaan aan Ged. Staten schriftelijk
delijk te maken, waarom u u to hoog
geslagen achtte, misschien hadden de
ten u dan voorshands niet persoonlijk
geroepen. Nu zult u, wilt u de zaak dc
zetten, er heen moeten gaan. Een and
weg is er n£et.
Het ga-at hier niet alleen om de kniÜ
maar ook om het recht van het spel. En
u nu niet een beslissing in hoogst© instai
uitlokt zult u er dit jaar weer mee zitten,
Vraag: Ik wil oen verzoekschrift
den Minister van Justitie en een dito
do 2d© Kamer der Staten Gen. zenden
trenh do terugkrijging der voogdij over
minderjarig kind. Kunt u mij ook me
dcolen of deze verzoekschriften op ge
geld papier moeten worden ingezondenl
Antwoord: Gij kunt de voogdij
leen terugkrijgen, als gij zelf ouder zijt,
dan kunt gij den Minister van Justitiu
2do Kamer met rust latei), maar behoort
uw verzoek, ongezegeld, te richten tot
Rechtbank, die U ontzette.
Vraag: Mag ik met een eend, wei'
mijn tuin komt en door mij gevangen w
handelen zoo ik verkies Het. dier is
gemerkt.
Antwoord: Eerst als de eigenaar
drie jaar niet komt opdagen, zijt gij
oigenaar en kunt gij mot den eend ir
len naar welgevallen. Thans ra-den vrij
laat d© eend Los of spoor den eigenaar O;
Vraag: Mijn dienstbode zei mij pl
soling op 1 April tegen half Mei den die
op, zij heeft haar nieuwjaarsfooi ge'
en beweerde steeds niet van betrekking
willen veranderen. Met Novemoer bij
gekomen zijnde, van huurpenning vo?
zien, heeft zij zicli dus in deze korte spat
tij cis van twee fooien weten te voori
en zij brengt mij zeer in ongelegenheid r
schoonma-akdrukte e. a. z. betreft, daar
de omstandigheden die deze maand re
hinderen daaraan iet3 te doen, iCi.ed"
kende. Is zulk een handelwijze mm ma.
klakkeloos geoorloofd, het is haast onv
grijpelijlc, en strekt liet meisje zeaer fli(
tot eer.
Antwoord: Mc-fc de -wet in de h.
zult gij daar weinig tegen kunnen doe
Vraag: Waar rnocb ik mij verro
om an de werkplaatsen te komen w-
vlüegkamp te Soestcrberg 1 Wat t,\
eisohen daarvoor en heb salaris? E>n-
als landstormplidhtige, daarvoor in
morking komen?
Antwoord: Militiepliehtigen
geen lanclstornipliehtigcn) kunnen een
willige verbintenis aangaan voor 2 jaar
het korps waartoe zij behoor en, met
stemming om gedetacheerd te worden
do luohtvaartafdeeling tot het veTrich'
van werkzaamheden (vliegdiensten ui
zonderd). Alvorens deze verbintenis aan
gaan worden zij aldaar ten hoogste 3 mi
den op proeï werkzaam gesteld, godure
welken tijd zij vrijwillig onder de v
nen moeten blijven.
stand van forellenvisschen had? Zij had
meer opgemerkt, dat Ha-rpur in zijn sp.
ken over kleinigheden niet altijd volk s
eeflijfc was maar zij gedacht, dat
•was, omdat hij met ideeën beaig was,
te hoog voor zijn gezelschap fvaren. V
het was niet noodig zoo'n schranderen j<
gep als Hugo Stott te ontwijken. Zij f
zien, dat Hugo's afgod al gebroken 11
Haar liefde voor Harpur was zoozeer
kwestie van eerbied, clab het onbediüdt.'
voorval liaar bepaald verdrietig maaktej
Er was echter geen tijd om er lang
te peinzeu, want Hugo wilde weer di
•lijk aan het werk. Zij klauterden van
tot poel, waar de stroom over de r
naar beneden kwain. Het lia-lvo genot
visschen in een rivier in Comwallis bf*-
in het klauteren cn de verrassingen,
planten- en dierlijk leven ieder ooge'
opleveren. Het scherpe gebruik van k
en oog het gevoel, dab hoofd on lick
samenwerkten gaven Vivien die ver
ting, welke een bespiegelende natuin
leent aan het gebruik van ongeocic
krachten. Terwijl Vivien achter Hugo
blom en duwde en hijgde, verdween h
ergernis over Harpur, en zij had inj,
dig pret over de onmogelijke voorstelt
van Harpur, die visdhte mefc een ketó
in de eene hand on een deel van eo°
'klassieken in de andore. Haar geluk
zich niet voort en zij ving geen visoh m»
maar zij had het grootste pleizier met n'
Hugo te kijken. Zijn bijna bovenmu^
lijk insbinet voor gunstige plekken, zij"
tig naderen en zijn 'handigheid om een
te werpen, waar het onmogelijk scheen -
hengel uit te sLaan, vervulden liaar mcf'
wondering.
"i v. c-y- r - (Woï'dï VSrVoïgfl
