Nederland en de Onrlog.
No. 17229.
LEIDSCH DAGBLAD; Donderdag 27 April.
Tweede* Blad. Anno 1916.
Eerste Kamer.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
Da Vergissing van Vivien Eady.
De Oorlogswlneibelastiug.
In een nota van wijziging stelt de re
dering voor artikel 15 als volgt te lezen
Indien bet gestorte aundeelenkapitaal
ecIJer binnen liet.Rijk gevestigde naamlooze
vennootsoliap of andere vereeniging A-aii
peitionen gedurende eenig jaar, öf gedeel
te daarvan, bedoeld bij artikel 5, meer of-
Piindcr bedraagt dan het gemiddelde van
bet aandelenkapitaal, dat den laatsten
^ag van de jaren waartoe de eerste Augusr
tus <1911, 1912 cn 1913 behoorden, was ge-
stort, wordt cie gemiddelde, zuivere winst
0ver laatstbedoelde jaren vóór de toepas-
aixig van artikel' 7, eerste lid, in het eerste
geval vermeerderd in het tweede geval
verminderd met een interest van het ver
schil. berekend naar vijf ten honderd
'sjaars over het in den aanhef denser alinea
genoemde jaar of gedeelte daarvan.
Indien het gestorte aandeelenkapitaal
oenor binnen het Rijk gevestigde imamloo-
ze vennootsohap of andere vereeniging
van personen gedurende eenig jaar, of ge-
'd©eR© daarvan, bedoeld bij artikel 5, meer
of minder bedraagt dan het aandeelenkapi-
taal, dat den laatsten dag van het .jaar
waartoe do eerste Augustus 1913 behoorde
was gestort, wordt de zuivere winst over
laatstbedoeld jaar vóór de toepassing van
artikel 7, tweede lid, in het eerste geval
vermeerderd, in het tweede geval vermin -
derd met een interest van het verschil, be
tekend naar vijf ten honderd 'sjaars over
het in den aanhef dezer alinea genoemde
jaar of gedeelte daarvan.
yoor de toepassing van het eerste en het
tweede lid van dit artikel worden reserves
met gestort aandeelenkapitaal gelijk ge
geeld Deze bepaling is niet van toepas-
ging op reserves voor waarschijnlijke ver
liezen op bepaalde goederen of schuldvor
deringen.
Ter toelichting zegt de regeering: Hoe-
wol verandering van artikel 15 in verband
met de wijziging die artikel 7 heeft onder-
ri, niet bepaald! noodig wordt geacht, is
verandering naar aanleiding van het
verslag dier Commissie van Rapporteurs als-
rtpg aangebracht. In de artikelen 03 en 95
zijn drukfouten hersteld.
De nota. is vergezeld van een ge-Wïjrigd
ontwerp van web.
De vervolging; van «len heer
J. C. Schroder.
Den 17den Mei zullen voor heb gerechts
hof te Amsterdam behandeld worden de
twee zaken tegen den beer J. O. Sahö-
dor, waavan hij resp. den 14<len Deo. 1915
eu 26 Maart 1910 door cfe rechtbank alhier
werd vrijgesproken.
De eene zaak betreft, zooals men weet,
heb artikel ,,De schurken van Europa" en
de andere heb in gevaar brengen van de
neutraliteit van den Staalt.
Insubordinatie door Dnitsche
officieren.
In het Huis van Bewaring te 'e-Graven-
hage zijn ingesloten drie Duitache officieren
(twee marine-officieren en een officier-vlie
ger), geïnterneerd op het fort Wierickor-
a Wham Zij zullen voor den -krijgsraad te
'a-Gravenhóge terecht staan, beschuldigd
van insubordinatie.
plaatsje bij het kauip van Friedriohsfeld
ontvlucht waren. Zij hadden zeven dagen
over den weg gedaan. De onder-officier
was reeds voor de vijfde maal ontvlucht.
Telkens was hij weer aangehouden.
Te Oldemzaal zijn de Fran-sche soldaten J.
van B., uit Rijssel, en F. N., uit Lyon uit
Duitsohe krijgsgevangenschap in heb Sen-
nanlager, bij Paderborn, ontvlucht,
door de grenswacht te Losser, aangebracht.
Zij behoorden tot de infanterie. Volgens
hun'verklaring was die behandeling, die zij
ha den eersten tijd mochten ondervinden,
meer clan erg, doch den laats ten tijd beter
geworden. Het eten was slecht en onvol
doende. Zij waren in het begin van den oor
log bij de Marne gevangengenomen. Veer
tien nachten hadden zij noodig gehad om
de Nederlandsche grens te bereiken. Zij zijn
onder militair geleide naar Rotterdam ge
bracht.
Het mijnengevaar.
stoomschip „Ureohterland"" op reis
van heb Engelsohe Kanaal naar IJmaiden
passeerde tuüschen Sohoaiwenbank en Sche-
venijigen' niet minder dan 33 mijnen. To
Jdhiuiden binnengekomen stoomtrawlers
deelden mede, dat op de hoogte van Sohe-
veningen oen 12-tal mijnen heel dicht bij
elkander droef. Door de voorgaat»van
Umuider kruiflendo stoocmloodaboot is we
derom eeu tweetal drijvende mijnen tot. zin
ken gebracht.
Ontvluchte kr^ssgevaugendii.
Te Wdnterewijk zijn Dinsdag twee Russi
sche krijgsgevangenen aangekomen, een
onder-officier en een soldaat van het 21ste
Siberische regiment infanterie, die idt ©en
De onzijdige conferentie
te .Stockholm.
Men meldt uit Den Haag:
De keer L. Hoejenbos, die zooals reeds
gemeld van de onz^jdig'e conferentie te
Stockholm in Den Haag is teruggekeerd,
heeft in een persgesprek e?n en ander om
trent zijn reis en dc conferentie, medege
deeld. Zooals te begrijpen is, was het be
sluit van de Duitache regeering, om üe
deelnemers aan de conferentie niet te ver
gunnen, binnen drie maanden over Duitsch-
land naar hun vaderland terug ke keeren,
verre van aangenaam. Vooral gold dit voor
de Hollandsche afvaardiging. Zg toch werd
eerst in Stockholm van dit besluit op de
hoogte gesteld. De Zwitsersche afvaardi
ging was in Berlijn bg haar doortocht naar
Stockholm in kennis gesteld van dit besluit
en haar werd de keus gelaten, naar Zwit
serland terug te keeren; zg was dus ge
waarschuwd.
Naar de meening van den heer Hoejenbos
was groote spionnenvrees de aanleiding tot
het besluit Van die spionnenvrees vertelde;
de heer Hoejenbos eigenaardige staaltjes.
Ongelooflijk scherp is de contpole op de
reizigers, die Duitschland binnenkomen en
verlaten. Vooral te "Warnemünde was dit
het geval. De reizigers mannen en vrou
wen moeten zich tot op het hemd uit-
kleeden en danwordt het hemd over
het hoofd van het slachtoffer getrokken,
om te zien of aan den achterkant er van
nog iets verborgen Is. Papier (ook onbe-
sohreven), boekon, kranten, mag men niet
zich hebben qn wordt natuurlek afge
nomen. Pijnlek nauwkeurig is het ondeiv
zoekVulpenhouders worden leegge
maakt en nagekeken, sigaren worden stuk
gebroken en zelfs eigenaars van een valsch'
gebit moeten dit uit den mond nemen,
wanttusschen de gehemelteplaat van
het gebit en het gehemelte kon „iets" zjn
verborgen. Vrouwen moeten het haar los
maken en uitkammen, kortom niets blijft
verborgen aan hot aoh'erpziend oog van de
beambten meest militairen mot hot
onderzoek belast.
Do heer Hoejenbos die op zjjn pas
had aangeteekend, dat hjj telegrafische toe
stemming had van 'den rijkskanselier, om
over Duitschland naar Holland te reizen
werd overal correct behandeld.
Zijn indruk is, dat de stemming van het
Duilsche volk heel wat gewaagd is
en men verlangt algemeen naar den vrede.
Hoewel in de treinen overal waarschuwin
gen zijn aangebracht, waarin de soldaten
worden herinnerd aan het verbod om ietB
te zeggen, met het oog op de spionnen,
waren er toch genoeg ook officieren
die uiting gaven aan hun verlangen naai
het einde van den oorlog. Zft die terug
komen, zagen 'er moè, afgemat, vuil en
smerig uit, die terug moesten naar het
front verzwegen niet, dat hun dit niet zoo
aangenaam waswaren „down"
Op de oonferentie was hard gewerkt Sn
ook al verwacht de lieer Hoejenbos
van de conferentie niet veel praotische resul
taten geheel zonder invloed zou deze
bijeenkomst z. i. niet zijn. Als een der rede
nen, dat de oonferentie weinig zou uitwer
ken, noemde de heer H.( dat de personen,
welke aan 'de conferentie deelnamen, niet
aanwezig waren ais vertegenwoordigers van
partjjen en geen vast omlijnd program
hadden.
Bij de besprekingen was, volgens de heer
Hoejenbos overtuigend gebleken en dit
was dan ook de conclusie vau de conferen
tie dat de pogingen, oui tot vrede te
komen, alleen konden uitgaan vau de vol
keren zelf. Zij moesten de stuwkracht zijn,
die de regeerders en diplomaten dreven naar.
een bevredigende oplossing.
Te IJniuiden is uit Hamburg aange
komen de stoomtrawler ,,St. Nicolaas" I.1M
187. die in het begin van November'van het
vorige jaar door een onbekend geoleven
Engelsch oorlogsschip- werd overvaren. De
bemanning werd gered door den stoomtraw
ler „Greuvers." De „St. Nicolaas" dreef in
hot Duitsche jnijnveld en werd later door.
een torpedoboot in zwaar beschadigden toe
stand naar Hamburg opgesleept. Na veie
formaliteiten werd eindelijk vergunning ge
geven, den trawler te Hamburg te doen her
stellen en na een oponthoud van ruim vijf
maanden is de trawler teruggekeerd. Hij
wordt thans weer voor de visscherrj in ge
reedheid gebracht.
Men meldt uit Den Bosch:
De heer "ff. van "Ryckevorsel, oud-Bos
schenaar, eerst vice-consul te Charleroi, daar
na te Dinant, was ter dood veroordeeld we
gens het voeren" van correspondentie met de
geallieerden.
Door tusschenkomst van den heer Van
Vollenhoven, den Nederlandschen legatie-
secretaris te Brussel, is de doodstraf in ge
vangenisstraf veranderd.
De heer Van Ryckevorsel is. naar Duitsch
land vervoerd.
De minister van Landbouw, Nijver
heid en Handel maakt ingevolge zjjij besluit
Van 6 Maart bekend, dat de commissie van
toewijzing in zake de maïsdistributie aan
eiken aanvrager, wiens aanvrage voor de
'April-levering is geldig verklaard, 80 pCt.
van de aangevraagde hoeveelheid heeft toe
gewezen.
De mailboot „Koningin Wilhelmina"
kwam Dinsdag reeds te kwart over twee te
Vlissingen aanzoo vroeg, wijl de booten
thans op tij varen, om met hoog water da
Gallopeiboed te paaeeren. Er waren dit
maal slechts 22 passagiers aan boord, daar
er in afwijking met vorige reizen geen go-
interneerde Duitsohere werden vervoerd.
Men meldt dat de „James J. Dickson"
van Gothenburg naar Amsterdam, die door
een Duitsche torpedojager is aangehouden,
naar Cuxhaven is opgebracht voor onder
zoek.
Vergadering van gisternamiddag.
Eedawet.
De heer VERHEYEN (Noord-Brabant) mo
tiveert rijn atbm voor het ontwerp, zij het
met zekéren schroom, waar in het parle
ment vergrijsden met hem van nteening ver
schillen. Een ideale toestand als de heer
Franssen wil is niet te yerkrngeii bj bet
bestaan van meeningsveraóhil ook in dezelfde
partjl. Men zal moeten trachten door de klip
pen heen te zeilen ep anders van kwaad tot
eijer komen. Neemt men nfet deze regeling
geen vrede, dan zou een „Nou possuraus'S
van wélke regeering ook, moeten volgeu.
Spreker zou met den heer Lucassen de
voorkeur gegeven "hebben aan de voorzie
ning uitsluitend ïu den bestaanden nood
toestand. Alleen met gemoedsbezwaren van
godsdienstigeu zou hij rekening gehouden
willen dfen. 'Vrijstelling van een eed' zou
nqj aneen wiTTen toegekend zien voor cate
gorieën als de Doopsgezinden.
Spreker trekt in twijfel of mj, die niet
in God gelooveu, de bevoegdheid heb
ben om den eed af te leggen en zegt, dat
de rechter nu kon uitmaken oï een verkla
ring onder eede voor' hem' gelijke waarde
heeft als een buiten eede 3fgelegd.
Spreker onderschrijft niet het argument
van den heer Van den Biesen, dat het ont
werp een bsvoorrechtlng geeft van den on-
geloovige boven den geloovige. Hij gelooft
niet, dat de eed door de wet zal verdwijnen
en acht de vrees voorbarig, dat anderen
de wet zuljen aangrepen om aan de eeda-
verpjiohting te Ontkomen.
De heer VAN WASSENAER VAN CAT-
WIJCK (Gelderland) zegt, dut een oplossing,
die wel rekening houdt met de gemoedsbe
zwaren van den een en niet met die van den
ander, voor spreker onaannemelijk zou zijn.
Spr. betreurt, dat het tijdelijk karakter aan
dit ontwerp is ontnomen, omdat nu de mo
gelijkheid is weggenomen'dit ontwerp spoe
dig nog eens te bespreken.
De heer REEKERS (Noord-Brabant; sluit
zich hoofdzakelijk aan bp deD lieer Van
der Biesen. Godsovertuigingen heeft men te
eerbiedigen en atheïsten kan men niet toela
ten tot den eed, maar men make geen re
geling tot schade van den eed. Ook het
instituut van de eedshelpers zou spr.'s be
zwaren hebben ondervangen. ïSpr. meent,
dat de deuren voor het afwijzen van den
eed zoo wijd zullen worden opengezet, Bat
de gevolgen noodlottig zullen zijn. Beter, is
het dan nog den eed af te schaffen.
De heer DEUCKER (Noord-Holland) be
streed het door den heer Van den Biesen
aangevoerde en besprak nader hetgeen hij
een vorige maal over het oordeel van den
beroemden Kerkvader Chrysostomus heeft
'gezegd. Een schrijver over dien kerb,'ader
komt tot de conclusie, ..dat. deze (Chrysosto
mus). het niet zoo algemeen bedoeld heeft
in z(jn uitlatingen tegen den eed. Maar dat
er nu een noodtoestand bestaat, wordt al
gemeen erkend. Spr. beroept zich ten deze
op prof. Struycken. Voort3 wijst spreker
er op, dat de eindstemming in de Tweede
Kamer heeft bewezen, dat het wetsontwerp
geen beginselen aantast, die aan de geheele
rechterzijde gemeen rijn. Het ontwerp 13 e'efn!
zeer aannemelijke bemiddelingsopiesslag. De
oplossing, door sommige sprekers r. n de
hand gedaan, zou geen meerderheid vinden.
Ook spr. zou voor zichzelf aan een andere
oplossing de voorkeur geven; maar hij aan
vaardt deze als een bevredigende bemiddé-
lingsoplossing. Spr. constateerde, dat van
alle zijden gewezen is op, de wenschelijkheid
het aantal eèden te beperken en hoopt, dat
de toekomstige wetgever zich daarnaar ral
gedragen. Voorts wees spr. er op, dat het
eedsvraagstuk in de eerste plaats rust noo
dig heeft. Iaat men de zaak zich rustig laten
ontwikkelen en strubbelingen in de recht
zaal vermijden, die de laatste jaren al zoo
veel kwaad gedaan hebben.
Na repliek van den heer VAN DEN BIE
SEN verdedigt de MINISTER" VAN JUSTI
TIE het ontwerp, aanvoerende, dat hij heeft
gestreefd naar hetgeen vereenigt en verme-
fleu, hetgeen verdeelt, en dat hjj ernstig
Btreefde naar een regeling, die meer bevre
diging geeft dan de vorige. Spr. ontkende,
dat een aanslag op de gewetensvrijheid zou
worden gedaan. Het geëischte zelfonderzoek'
staat in net teeken van de gewetensvrijheid.
De meening, dat hier gelijkstelling van eed
en belofte zou worden ingevoerd, acht spr.
op niet genoegzame gronden te steunen.
Donderdag zal de Minister zijn rede voort,
zetten.
De VOORZITTER deelde nog mede, dat
pij de Kamer is ingekomen het wetsontwerp
betreffende den zomertijd en stelde voor
dit Donderdag halftwaalf in de afdeelingen
te onderzoeken.
Vergadering van gistermiddag.
Ouderdomsrente.
De heer SNOECK HENK F,MANS verdé
digd© zijn amendement, strekkende om in
art. 1 in de plaats van „onderhoud"' te le
zen „noodzakelijk onderhoud".
Do verschillende amendementen bespre
kende, verklaart spr. het amendement-Boa
(schrapping uitsluiting bedeelden) te steu
nen. Het amendement Duys zal spr. steunen
indien geen zekerheid wordt gegeven be
treffende invoering van de Invaliditeitswet.
Spr. steunt voorts het amendemoct-
Lohman.
De heer VAN IDSINGA verklaarde, dat
men in art. 1 had moeten sprpken van oen
verplichten steun uit de gemeentekas met
bijdrage van het Rijk. Da-n had men kunnen
sproken van een recht. Spr. zou voorts wen-
sohen, dat in het ontwerp gesproken werd
van een „behoorlijk onderhoud". Met hot
amendement-Bos gaat spr. mede, niet met
dat van den heer Snoeck Henkemans, dat
't aantal ondersteunden nog meer beperkt.
Het amendement-Kooien zal de Regeering^
naar spr. hoopt, overnemen.
De heer AALBERSE is mede tegen <i<v
uitsluiting van de b©deeldon.
Over de verlaging van de- leeftijdsgrens
zou men liet eer eens zijn, indien de ouder
domsrente een onderdeel uitmaakte van de
Invaliditeitswet.
fcpr. herinnert er aan, dat do soc.-dem.
in Duitschland en Frankrijk besloten niet
op verlaging van de leeftijdsgrens aan te
dringen, doch te streven naar een lnvali
cliteitsverzekering. Verlaging van de leef
tijdsgrens drukt weder de arbeidsmarkt,
daar de valide gepensionneerden goedkoop
ia dienst kunnen worden genomen o.a. als
portier. Los van de Invaliditeitswet is er
geen bezwaar tegen verlaging. Spr. zal als
nog zijn stem voorbehouden.
De heer KOOLEN diende nog eenigc sub
amendementen in op het amendement-Bos,
ten einde dit in overeenstemming te bren
gen met de amendementcn-Koolen-Rutgers.
Do heer VAN IDSINGA dient een amen
dement in, strekkende uit te zonderen hen
die nog in het onderhoud van hen en hun
gezin kunnen voorzien.
De heer SANNES stelde de vraag of het
de bedoeling is lieden, die reeds 'n inkomen
van 'f 2.50 of f 3 hebben, van de wet uit
te zonderen. Spr. verwacht, dat de Regee
ring zal verklaren, die opvatting niet te
liuldigoa. Sp-?. protesteert er togen, dal de
rechterzijde voortdurend deze wet vereen
zelvigt met armenzorg.
Daarom is spr. tegen het amendement-
Snoeck Henkemans. Het gaat niet aan te.
vragen of de 70-jarige nog in de behoefte
van zich en zijn gezin kan voorzien; de toe
kenning geschiedt als klasse. Spr. bestrijdt
ook do amendementen-Koolen-Rutgers.
Heeft men bezwaar tegen 't woord „rente",
dan kan in het ontwerp worden gesproken
van „pensioen".
De heer RUTGERS zei vervolgens ziju
meening over verschillende amendementen.
Tegen het amendement-Bos zal spr. zich
niet verzetten. Voorts zal spr. voor de
amendementen-Duys en Snoeck Henkemans
ëtemmen.
De heer DE YISSER keurde ai de uit
drukking„een geregelde uitkeering" en
gaf de voorkeur aan de oude redactie.
De heer DUYS verklaarde, dat de soc.-
dem. zullen stemmen voor het amendement-
Bos. Niet a lie on als ieaiand op is, komt hem
een rente toe. Neen, indien iemand zijn
heele leven gezwoegd heeft, geeft hem det
reeds recht op een pensioen. Een christelijk
standpunt neemt de rechterzijde niot In lil
deze kwestie. Spr. herinnert er aan, dot
zoowel rechts als links hier een spelletje
speelt met do arbeiders. Toen links in de
oppositie wa-s, was men daar voor verlaging
van de leeftijdsgrens. Nu zal rechts er mis
schien voor zijn. Dat kan nog oen gevaar
lijke consequentie geven. Uit dit alles blijkt
hoe versterking van hot arbeiderselement
noodig is.
De vergadering wordt daarna verdaagd
tot 's avonds 8 uren.
Vergadering van Woensdagavond.
l>nartetoesir.g;.
Aan de orde waren de duurte-te«eiala.g-
ontwerpen (tegemoetkomingen wegens
duurte van levensmiddelen).
De heer YISSER VAN IJ ZENDOORN
betoogde, dab hem het bedrag van 8 pUt.
van het loon tot een maximum van f 75
wat te laag lijkt.
De heer DE JONG deelt de grief vau
den vorjgen spreker tegen de maximum
loongrens. Een loongrens van f 1200 moot
voor de groote steden to laag orden ge
acht. Ook critiseert hij met aanhaling van
veuiohillende voorbeelden de kla-ssenin-'
dealing. Spr. vertrouwt, dat de Regee
ring haar belofte geefcand zal doen, dat
zij ten aanzien van de gehuwden ©en rui
me opvatting zal huldigen.
Ten aanzien van do onderwijzers is, naaf
6preker betoogt, de duurtetoeslag niet
meer dan een doodo musch. Spreker
hoopt, dat de Regeering mot den duurte^
toeslag een stap verder zal goan.
De heer JUTEN drong aan op een.'
royale opvatting, ten aanzien van c!e on-
gehuwden. Hij wijst op do hooge kost
gelden die thans aan ongéh'uwdeu
Uit het Engelsch van Üharle3 Marriott.
(Nadruk Verbcdon).
7)
2g had wel willen weten, precies
Iioö lang mevrouw Stott dood was. Stofct's
opmerking, toen zij binnentraden, had haar
een sleutel gegeven, on daar zijn verhalen
oyer Hugo terug gingen tot den tgd, dat
Mj nog een klein kind was, zonder ooit de
inoeder te noemen, vermoedde zft dat zrj
ispöedig na zgn geboorte gestorven was, of
dat Stott haar niet veel betreurd had. Hoe
het 2jj, hg toonde niets van het gevoel, dat
hg een weduwnaar mag verwacht worden,
die over den lijd van zgn verlies spreekt,
A ivien veronderstelde, dat oen portret op
de boekeukast mevrouw Stolt voorstelde
het beeld vau een vlasharige, ordinaire
Vrouw, met holle wangen on eon glimlach,
*r°m Olijke tanden te verbergen.
Mevrouw Eady, die wat diefer keek dan
haar dochter, begreep^ 4dat Stott op zgn
hiatuer om vriendschap/ voor zgn jongen
vroeg, als lig thuis kwam. Onbekend met
de nieuw zorgen, die in de paar laatste
oagen bij hem gerezen waren, was zij wat
erbaasd door zijn aandringen. Het leek wel,
de jongen op de een of andere manier
iet m orde was, hoewel het portret dat
i»n e£>Q 3°ngen* die er gezond en ge-
ïukkig genoeg uitzag.
vnai i zei Stott fik heb hbt ge-
lttóv' L -u "k* ak gewone bezoekers
behandelen. U zult bemerkt hébben,;
dat ik nog niet eens gevraagd hob, hoé u
over de mensohen in Gornwaflis denkt. Dat
is gewoonlijk de eerste vraag na „Hoe vaart
n?'' en ik beschouw de antwoorden als §en
maatstaf voor het verstand van den spreker/'
„Dan zgh wg wel gelukkig," zeide Yi-.
vien; „maar waarom?"
„Ómdat uit de antwoorden blijkt, in hoe-;
ver zg gewoon zjn op te merken en reke
ning te houden met de omstandigheden,"
zei hg. Een massa mensciien doen dat niet
Dc las onlangs een opmerking van een schrg-
ver en nog wel van een* knappen. H#
sprak over romantiek en "beweerde, dat de
meening over Cornwallis niets dan een senti
menteel idee was; dat in werkelijkheid land
en volk hetzelfde waren als de rest van
het land. Hg was zeker trotsoh op zijn we
tenschappelijke minachting voor dichterlgke
gevoelens; maar in plaats van een onwaar
heid to vertellen, verried hg alleen zgn
onverschilligheid niet alleen voor allerlei
wetenschap, maar ook voor het gezond ver
stand. Als men begint met geboren te .wor
den uit een volk, dat door herhaalde on-:
derlinge huwelijken de duidelijke sporen van;
Oostersch en Keltisfck bloed bewaard heeft,
en opgevoed is in een land, waar „cram-
leck's" in uw achtertuin staan en men
verstoppertje speelt in hol woningen, in een
land, waar het boerenbedrijf samengaat met
scheepsreederg, en de werkzaamheid van
groenteboer het werkten in kopermijnen in
zich sluit; waar de Saraceefl en de rood-
Vermoedelijk een grafteekten in Corn,
wallis, bestaande uit groote, verticaal ge
zette steenen, die' gedekt zgn door eeto groe
ten, horizontalen steen. I
harige Deen nog gangbare spooksels zgn,
om 'kinderen bang mee te maken; indien,
men, al leeft men in het kleinste dorp, da
gelijks in aanraking komt met mensohen,
komende van on gaande naar de uiterste
hoekten vteh de wereld, zoodat Johannisburg
en San-Franoisco, Pen^ng en Quito meer
bekende namen voor ons zgn dan" Bristol en,
Birmingham, is het meer dan waarschijn
lijk, dat men anders zal denken, voelen en
handelen, dan wanneer men geboortig is
wit Wolverhampton of Haywards Heath.
„Maar u is tooh niet uit Cornwallis?"-
zei mevrouw Eady, die ongeduldig op het
einde van zgn redevoering gewacht had.
„Niet door geboorte," antwoordde hij la
chend. „Neen, ik ben uit Oost-En geland;
iniaar ik hoop, dat u niet te uitsluitend k,
om een Cornwalliser door keuze te dulden."
„Wparom kwam u naar Cornwallis?" vroeg
Vivien.
„Ten teerste had ik veel plaats noodig."
zei Stott losweg, „en dan vond ik de meeste
hndere plaatsen te ouderwetech."
Vivien begon wat boos te worden oyer znu
aanmatigende manier van spreken, en zgn
laatste opmerking vond rij een ware paradox.
„Maar ik heb altijd gehoord, dat het volk
hier tweehonderd jaar ten achter rwas," zei rij»
„Dat is het ook," zei Stotl kalm, „en
dat maakt, dat het ongeveer tien jaar ver
der is dan het algemeen. Als men tracht
hun opvattingen te verbeteren, zeggen rij:
„Wg rijn gewoon zoo te doen." Hierop kin:
ruien niet antwoorden en het behoedt hett
voor het noodlottig gebrek te denken, dat
rij op de hoogte van hun tjjd of vooruite
strevend zgn. Alleen, wanneer mten met re
denen aankomt, neeinft men een bepaald
standpunt in, en dat noem ik ouderwetsch.
Met Harpur'i brief versoh In het hoofd,
was Vivien zeer nieuwsgierig om te weten,
wat Stott er toe gebracht had, het boe
renbedrijf ter hand to nemen, en zij was blij,
toen hij voorstelde, na de thee een wande
ling door de Ros emo r r an-Y all ei to maken,
waar hij zijn vruchten, bloemen en groen
ten teelde. Juffrouw Ford bracht de thee
binnen, die zij met hen gebruikte. In liet be
gin was Vivien wat verlegen mot het gezel
schap van een vrouw, die eigenlijk een
dienstbode was, al schaamde zij zich wat
over dijt gevoel. Blijkbaar strekte Stott'B
afkeer van den titel „heereboer" zich tot
dien van „dame-huishoudster" uit, want
hoewel hij en juffrouw FQrd op den heston
voet samen waren, was er geen sprake van
gelijkheid. Zij sprak hem aan mot „mijn
heer", en sprak ook zoo van hem. Zij nam
evenwel deel aan het gesprek, en scheen
schrander en geestig. Het wae duidelijk, dat
zij dol veel van Hugo hield, maar mevrouw
Eady merkte op, dat zij scherp toeluisterde
als Stott over hem sprak, alsof zij niet ge
heel in het verftrouwon van haar meester
deelde, waar het den jongen betrof, en om
een of andere reden over hem tobde. Dit
alles maakte, dat mevrouw Eady met groo
te belangstelling de kennismaking met
Hugo Stott te gemoet zag.
Het was te bemerken, dat Stott's belang
stelling in eten, die Vivien zoo afgestooten
had, niet enkel in theorie bestond. Goed
brood en goede boter kon men in Penolver
verwaohten, maar daarenboven waren hier
allerlei kleine lekkernijen: smakelijk©
sandwioh©8 en oonserven, die wel een Ohi-
neesoh product schenen. Uit een gezegde
van juffrouw Ford begrepen de Eady^s, dat
Stoftt het zelf gemaakt had, en eindelijk be
kende h|j, dat hij bezig was een kookboek te
schrijven, hetwelk alles in de schaduw zou
stellen, wat van dien aard bestond.
„Als een groote gunst," zeide hij tot me
vrouw Eady, „zal ik u mijn distilleerkamer
laten zien. Maar zorgals het u belieft, dat
ik mijn reputatie niet verlies, waarvan ik
zooveel gemak heb.. Ik moet patentbelasting
behalen, en, daar volgens de oude teer dis-
tilleeron meestal samengaat met tooverij
en zwarte kunst, heeft het volk hior een
vroesaohtig ontzag voor mc. Zij kunnen niet
begrijpen, waarom ik niet met den dokter
samenwerk een diepzinniger critiek dan
zij zelf weten.
Hij bracht ze naar een lange kamer in heb
achterhuis, met steenen vloer, die Yiviea
deed denken aan een vereeniging van een
buffet in een herberg en een drogistwinkel.
Het rook er naar lavendel, rozemarijn en
van alles door elkaar. Er waren manden-vol
gedroogde kruiden en groote glazen flea-
echen met ingelegde, vruchten, en de plan
ken stonden vol flesschen van allerlei vorm,
gevuld met verschillend gekleurde vloei-
êtoSon: amber, rose, groen en violet. Op
een leien plaat onder liet raam stonden liob
grillig gevormde glazen retort van een dis-
tilleormachine en andere vreemde zaken.
„Hier breng ik de regenachtige middagen
door met proeven doen," zei Stott, nadat
hij het chstilleeren on filtreeren had uitge
legd. Er zijn veel slechter manieren om, tijd
te verknoeien. Bijv. in plaats van te trach
ten het wezen der lente te verw.erken in een
slecht sonnet of middelmatig schilderij,,
kook en verdicht ik, los ik op en filtreer,
en ziehier is het ding, waar het op aan
komt, in een klein fleschje/'
Hij hield een fleschje met karmozijnrood»
vloeistof in de hoogte.
„Ik denk, dat er een kwart-bunder blad
en bloesem, en zes maanden veranderlijk
