LE9DSCH DAGBLAD, Dinsdag 18 April.
Tweede Blad. Ann© 19!@.
FEUILLETON.
De Vergissing van Vivien Eady.
ingezonden.
.1 De Duurteioesiag.
Liij <ie beantwoording van de opmerkin-
0n beschouwingen, tot welke de wets-
rerpeo aanleiding gaven, stelt, de Re-
iring drieërlei voorop:
jet roorstel vindt zijn grondslag in de
■houding van den Staat tot zijn perso-
ale van werkgever tot werknemer.
et karakter van het voorstel wordt be-
■fhj door de wensöhclijHieid bij te dragen
Jpr v©ordening in de moeilijkheden, wel-
E a,]a gevolg van de buitengewone om-
Kodt^eodon, in het bijzonder met betrek-
Efao. [ot de aanschaffing van levensmidde-
Ëjt zijn ontstaan voor diegenen van even-
H'odd personeel, die heb minst ruim be
zoldigd worden.
toeitand va-n 's Rijks financiën laat
t fcoe zoover te gaan als. niet slechts
KV betrokkenen zeiven, doch, blijkens het
■Vooiroopig Verslag, ook vele leden der
jftmer wenschelijk achten.
eerete dier overwegingen doet reeds
.stoads zien, dat het door enkele leden
;en het beginsel van den duur te toes lag
►ppewi bezwaar, niet als juist kan wc>
erkend.
oewel de overweging, dat de voor den
1-toeslag benoodigde gelden uit de be-
ingpenningen moeten gevonden worden,
het betrachten van matiging in deze
ipfcj zq mag niet leiden tot het opperen
principieel bezwaar tegen liet verlee-
m van dien toeslag. Op gelijken grond
~sj>^ tegen elke verhooging van bezoldi-
Kfcg verzet kunnen aangeteekend worden.
Hf)c tweede der hierboven weergegeven
rer vegingen stelt in het licht, dat met een
ffiftledige doorvoering van de niet perio-
gjekc loonsverhooging, die voor 1915 was
forgeuomen, het beoogde dool niet zou be
kt worden. Het spreekt wel vanzelf,
die doorvoering, welke toch altijd
hts aan een zeer beperkt aantal lands-
area zou ten goede komen, niet in do
jÖaats kan treden van don duurtetoeslag,
[ï\e een algemeen karakter draagt. Do
MefcedoeHe wetsontwerpen moeten geheel
ön'zich zeivcn en afgescheiden van elke
Mij rende trakt-ementsverhooging worden
Ifcöhouwd.
®)e toekenning van de nog niet verleen-
elft der voor 1915 ontworpen loonsvev-
Ag zaK eerst bij de samenstelling
onbwerp'-begrooting voor het dienst-
1917 een punt van overwoging Icun-
m uitmaken.
rpDe vraag of het thans gedane -voorstol
toe zal leiden, dat, zoolang de duurte
mhoudt, ook in volgende jaren een toe-
zal worden verleend, moet. ontken-
Sfend worden beantwoord. De Regeering
Boet zich te dezen haar volle vrijheid
.voorbehouden.
Hpbor teleurstelling over de wijze, waar-
I "sip de Regeering heeft gemeend gevolg to
hüto.ton geven aan haar toezegging, bo
ater, t inderdaad geen reden. De minister
pkr Riirncnlandsche Zaken heeft niet an
der i verklaard, dan dat de Regeering be-
fjftkl was voorstellen tob het toekennen
|»d een duurtetoeslag voor te bereiden,
övcr den inhoud van die voorstellen werd
niei geroot.
feat de voorgedragen regeling zou be
antwoorden aan de verwachtingen, die in
'^eikruigon der belanghebbenden werden
geRe^teïd, heeft de Regeering zich nim
mer voorgesteld. Niet de verwachtingen
eenter mogen hier den doorslag geven,
■tiui dan aanvang af heeft de Regeering
de vraag gesteld hoe, zonder den
"ïteeds zoó sfeerken druk op 's Rijks schat-
nst al te »©er te vermeerderen, een bevre
digende oplossing zou verkregen kunnen
worden. Zij meent nog steeds hierin te
^•n al is zij bereid, nit overwe
eg van de inderdaad groote moeilijkhe-
w©ike voor de betrokkenen zijn ont-
B an> punten verder dan haar
3aanfcalyk voorstel te gaan.
_J^e juistheid van de bewering, dat de
TOderwyzers minder door den voorgesfcel-
toesiag gebaat zullen worden dan de
it het Engelsch van Charles Marriott.
(Nadruk Verboden).
HOOFDSTUK I.
ivfon Eady werd om halfzeven wakker.
■K 2ceuwct'6, rekte zich uit, richtte zich op
wTl' ^k'boog op on koek naar de rij
toeken op den schoorsteenmantel. Door
afstand en het schemerlicht kon zij de
Be is -
niet lezen, maar zij kende ze alle
^>cJr. vorm en kleur. Haar lippen
v5^ Cd- z^ch nadenkend samen, toen haar
opgen de rij langs gingen van Landor, in
blauw, tot Emerson, in het groen ge-
BpD Iedere schrijver had iets tegen,
L^6' PJ de moeite berekende, om hem te
hér eiki
on; zelfs Maeferlinck, dié zoo goed
pS-io bij dit vroege morgenuur, scheen de
Bloeit© ui et waard. Ronduit gezegd, zij was
fcwrgen niet in een stemming- om te
zon. Zij vouwde haar lange nan den &ch-
Ht ^a,ar hoofd to zamen, en leunde achter-
l'fer haar kussens, en haar nauwelijks
kwaakt brein be-gon do laatste gedachten
F* r'T ^Q vorigen avond opnieuw te vormen.
hen zoo blij, dat ik mijn eerste
D, vrolijke kennis van de zee als 't ware
- Jun gekregen heb. Zonder Jan zou
V nier gekomen zijn met gesloten oogen
■Plofeeling bloosde zij over gezicht en
zij voelde haar geheel© lichaam tril-
k_o' J 0ön stroomde al heb bloed weer naar
hart terug, zooals wanneer ccn oa-
lagere beambten, kan niet worden ont
kend. Dit spruit echter voort uit de om
standigheid, dat hun bezoldiging in vele
gevallen de gestolde minima, te boven
gaat? Maar dan is er ook geen houdbare
argumentatie te voeren, waarom aan on
derwijzers, die een traktement genieten
hooger dan dat', hetwelk voor toeslag in
aanmerking behoort te komen, desondanks
wèl een toeslag zou zijn te verleenen,
daarentegen deze aan Rijks-ambtenaren,
die in hetzelfdegeval verkeeren, zou zijn
te onthouden. Immers zoodanig argument
ware stellig niet te ontleenen aan de over
weging, dat de onderwijzers-traktementen
in het algemeen te laag zijn. Daargelaten
nog, dat hetzelfde van vele andere wedden
zou kunnen aangevoerd worden, heeft de
daiurte-toeslag juist allerminst ten doel
verbetering van vaste bezoldigingen, maar
uitsluitend tegemoetkoming in de zeer bij
zondere moeilijkheden, welke de oorlogs
toestand tegelijk heeft geschapen.
De Regeering kan geen gevolg geven
aan den a-andrang, tot verhooging van
de voor de verschillende gemeenten ge
stelde loongrenzen te besluiten. Zij is
van oordeel, dat, behoudens hetgeen hier
onder ten aanzien van de grens van 900
zal worden opgemerkt, die grenzen geens
zins als te laag kunnen aangemerkt wor
den.
Ook na kennisneming van de daartegen
aangevoerde bezwaren, blijft de Regeering
van oerdeel, dat de loongrens, beneden
welke het loon moet blijven, zal iemand
voor den toeslag in aanmerking komen,
niet voor alle gemeenten dezelfde mag
zijn. Het zal toch wel geen betoog be
hoeven, dat tusschen de onderscheidene
gemeenten, ten opzichte van de kosten,
aan het wonen in die gemeenten verbon
den, niet onbelangrijke verschillen te con-
stateeren vallen.
Intusschen ie de Regeering bereid het
aantal klassen voor de bepaling van de
loongrens van zeven tot zes terug te
brengen, zoodat die grenö voor alle ge
meenten, welke in de tabel der personeele
belasting ih een lagere don de 5de klasse
zijn geplaatst, op een bedrag van 950
wordt gesteld. Hierdoor wordt bereikt,
dat voor geen gemeente de grens beneden
dat bedrag daalt.
Overweging van hetgeen omtrent het be
drag van den toeslag weid aangevoerd,
heeft de Regeering er toe geleid haar
voorstel in dezen zin te wijzigen, dat de
toeslag zal bedragen 8 pOt. van het loon,
met dien verstande, dat nimmer meer dan
75 zal worden uitgekeerd.
Vooral voor de kleinere inkomens heeft
deze wijziging groot belang. Personen met
een inkomen van 800 zullen thans 64
ontvangen tegen 48 in het oorspronke
lijk plan. Betreft hét een gezin met vier
kinderen, dan zal de totale uitkeering,
blijkens het hierna volgende, 92 beloo-
pen. Voor personen met een inkomen van
800 ii een dergelijke uitkeering inder
daad van beteekenis te achten.
De Regeering heeft gemeend aan het eer
ste der omtrent den kindertoeslag geop
perde bezwaren tegemoet te kunnen ko
men door den toeslag voor elk kind be
neden 16 jaar te verb oog en van 5 tot
ƒ7. Dit laatste bedrag schijnt ruim ge
nomen. Voor de groote gezinnen, en
deze worden het meest door de duurte
van levensmiddelen getroffen zal deze
extra-uitkeering een belangrijke verhoo
ging van den toeslag medebrengen.
Voorts wordt voorgesteld, dat ook zij,
wier loon de bepaalde loongrens te boven
gaat, den kindertoeslag zullen ontvangen,
eohter met dien verstande, dat het loon
en de kindertoeslag te zamen de loon
grens met niet meer dan 50 mogen te bo
ven gaan. 'tSpreekt vanzelf ten overvloe
de wordt het hier vermeld dat voor
den toeslag zeiven (dus zonder extra-uit
keering wegens kinderen) de loongrens
blijft- gelden.
bescheidenheid maar ternauwernood voor
komen is. Want zelfs terwijl zij nog zocht
naar het juiste woord, fuisterde een dui
veltje in haar oor:
,,Je bont bozig een antwoord op te zeg
gen op den brief van je aanstaande, dien
je nog niet ontvangen heb, maar vandaag
verwacht."
dat js vreeselijk", zed zij luid, in
ha-ar afkeer een krachtige uitdrukking ge
bruikend. Zij sloot haar oogen stijf en lag
eenigo oogenhlikken stil; zij durfde niet
denken. Toen stak zij haar hand uit en
tastte, zonder de oogen te openen, naar een
photografie in, zilveren lijst, die op oe-n
kledn tafeltje naast haar bed stond. Zij
hield de photografie voor haar oogen,
opende ze, en voelde zioh opeens gerust
gesteld. Het gezicht van den man, waarop
zij keek, was mooi en open; de heldere
oogen lokten vertrouwen uit, de welber
snedlen mond duidde vastheid van karak
ter en neiging tot teederheid aan. Niets
ontbrak aan Selwyn Harpur, en zij was
een buitengewoon gelukkig meisje. Zij
kuste het portret, als deed zij boete. Haar
oogen werden vochtig, en zij sloot se, ter
wijl zij prevelde:
„O God, help mij hem waardig te zijn I"
Maar zij vertrouwde zïchzelve niet, als
zdj wakker lag to denken. Zij sprong uit
bed en kleedde zioh -vlug aan, en voelde
een nieuw en prikkelend behagen in de ver
zorging van haar toilet en het gevoel van
koud water. Het was een merkwaardige
uitwerking, die deze plaats op haar had;
zij scheen zooveel dingen voor het eerst vaai
haar leven te genieten, en zij veronder-
stolde, dut dit gevoed te danken waa aan
den terugkeer van haar gezondheid. Ter
wijl zij heur haar borstelde, ging gq DAAr
Togen gocile liclooning temg te
bezorgen, enz.
Mijnheer de Redacteur.
Verzoeke beleefd plaatsing van önder-
staande regelen naar aanleiding van het
berichtje omtrent terugbezorging va'n een
gevonden muntbiljet van MO.vuorko-
•mende in het Vierde blad eerste kolom
van Zaterdag j.l.
Na het lezen van de kleine advertentie
van Woensdag j.l., ging mijn dochtertje
(Jacomina Brands) met het gevonden voor
werp naar het aangegeven adres en welke
onverwachte belooning ontving zij daar?
lste een buitengewone hartelijke ont
vangst; 2de een warme dankbetuiging; 3:1e
een rijksdaalder en een dubbeltje extra
voor haar.
Mijnheer de Redacteur, de woorden
„Tegen goede belooning terug bezorgen,"
enz., zijn mijns inziens op ouitengeWone
wijze gehandhaafd."
U dankend voor de verleende plaatsruimte,
teekon ik
Hoogachtend,
,W. J?. B.
Leiden, 17 April 1916.
Het Electie-Keclit.
Uit het „Leidsch Dagblad" van 1.1.Woens
dag vernam ik, dat ds. Olivier, vau Hoog-
niade, stond op het tweetal te Noordwrjk-
Binnen, doch dat de Ainhaghtsheer aldaar
geweigerd had uit dit twef-t.il een keuze'
to doen.
Wanneer zullen de leden der Herv. Kerk
van deze overheersching verlost worden?
Nadat door de Wet van 1907, „Staatsbl."
No. 222, de boeren van het drukkende Tiend
recht :;ijn verlost, richtte de Regeering de
vraag tot de plaatselijke besturen of er nog
meerdere ran die oude rechten in de ge
meente aanwezig waren.
Aan de Regeering zal toen gemeld zijn:
de Collatie- en Electie-rechten.
Men hoopte toen, dat binnen niet langen
tijd dat verouderde en despotische recht
zou worden afgeschaft. Onbegrijpelijk, dat
men al die oude ambachlsrcchten reeds met
de Staatsregeling van 1798 en later in 1907
heeft- laten verrallen, en dat nu nog in de
20ste eeuw de leden der Herv. Kerk onder
dat verouderde Irocht blijven geplaatst, en
soms door een onkerkelijk persoon worden
gehandhaaft. Geen plaats is er in Nederland,
waar sedert eeuwen feller strijd tegen dit
recht is gestreden dan te Woubrugge. Een
boekdeel zon daarover zijn te schrijven. Van
af 1632 tot 1648 kwam dat punt van het
kleine Woubrugge, 17-maal in 's Lands ver
gaderzaal ter tafel en ontving de kerkeraad
hier van dit hoog college 27 Nov. 1772,
toen weder over dit thema was beraad
slaagd, een lijvig .stuk, bestaande uit 87
artikelen.
Jaren achteroen bleef de Kerk alhier soms.
vacant, omdat de Kerkeraad aan dat „on-
bijbelsch recht" niet wilde toegeven en ,.de
beer dat reoht van zjjn stamhuis niet trilde
loslaten."
Dank zij bet advies, dat de Kerkeraad in
1902 heeft opgevolgd, n.l. aan de erfgena
men van den ambachtsheer Van Eeghen te
verzoeken, het electierecht niet te verkoo-
"pen, doch aan de kerkelijke gemeente te
schenken, is Woubrugge ontheven van dien
last Bij een volgend beroep to Wonbrugge
kwaan dat punt bij 't Class. Bestuur v. Lei
den ter sprake en onderzocht dit nauwkeu
rig of 'dat recht wel vervallen was.
Wensohetük zou het zgu, als die besturen
alles in het werk stelden, om de plaatse
lijke Herv. Kerken van die verouderde over
heersching te verlossen.
In 1632 adviseerde de Particuliere Sy
node van Gorinchem aan de Classis Leiden*
geen predikant fee approbeeren, die niet door
de gemeente was begeerd.
De Part Synode van 1619, te Leiden ge
bonden, besprak m art 5 en 79 'dat recht
der ambachtsheeren en oordeelde „dat dit
recht beslist geweerd moest worden, „als
strijdende met Gods Woord", en de vrees
gekoesterd, „dat in de toekomst veel be
roerten en zwarigheden daardoor zullen ont
staan."
heü open raam en keek naar buiten. De
dageraad, komende van do zeezijde, die in
haar verbeelding iets bijzonders aan de zee
ontleendie, overgoot het dal reed met
grauw licht,, maar van waar zij stond, was
noch de zon, noch de zee to züen. De an
dere zijde van het dal sloot, steil oprij
zend, alles buiten, behalve een smalle
strook van den hemel. In dat jonge, schuin-
vallende licht worden afstanden wegge
vaagd, en het scheen Yivien, of zij keek
op een grillig borduurwerk, waar huisjes,
stukjes land, witte kleeren op struiken te
drogen hangend, koeien Oq boomtakken
zonder opzet dooreen geworpen waren. JL)e
grond van de teekening werd gevormd
door de stammen van esscheboomen, die zich
verhieven als platte, golvende banden van
fletse kleur, bijna niet stoffelijker dan d!e
loodrechte rookkolommen uit de schoor
steen en der huisjes aan de andere zijde van
het dal.
Vivien bleef voor het raam staan, terwijl
zij heur haar opmaakte. Zij opende en sloot
de oogen, ©n ademde de scherpe lucht in,
alsof zij dtoor ieder zintuig de frisohheid
van den morgen wilde vasthouden. Zij was
oen slank meisje van drie en twintig jaarj
maar nu te bleek en te mager. Haar
profiel had tfle merkwaardige zuiverheid
van lijn, die nu en dan voorkomt bij de
vrouwen in Corn wallis, en die, verbonden
met zacht, zwart haar, doet denken aan
een Oostersche menging van het ras. Haar
groengrijze oogen, waarvan het wit blauw
goadetd was warén peinzend en dwalend;
haar mond, afgerond aan de hoeken eh van
een zaoht-roode kleur, had een scherpzin
nige uitdrukking. Blijkbaar zou r'J met
weel mot» de Jaren veranderen, en rij bo*
Met tal van voorbeelden, dat in dien geest
in latere Classes en Synoden is gesproken,
zouden wij kunnen aanvullen, doch dit zou
te veel plaats eischen.
Dat in vorige eeuwen, toen al dio oude
rechten nog bestonden, het collatie- of oleo-
tie-recht werd gehandhaafd, is begrijpelijk;
toaar dat het nu, in de 20ste eeuw, nog
opgeld doet, is droevig voor een kerkelijke
gemeente.
Te hopen is, dat de. Classical© besturen,
evenals de oude Classis van vóór 1816, dat
drukkend recht zooveel doenlijk tegenstaan.
Bekend is, iioo fier ds. Van der Velde
Öen 13den Mei 1675 onzen Prins Willem Hl
te woord stond, toen deze vorst aan dien
leeraar vroeg of hij hem te Utrecht weder
predikant wilde maken, ten antwoord gaf,
„welke macht Uwe Hoogheid gegeven is,
maar geene om in de Kerke Christi leeraars
aan te stellen.
Dat de Herv. Kerk te Woubrugge van
1883 tot 1886, van 1887 tot 1889 en ran
1892 tot 1898 vacant- is gebleven, is, vol
gens den kerkeraad uit die dagen, mede de
oorzaak, dat de ambachtsheer veelal het ter
keuze aangeboden tweetal, zes weken onder
zijn beheer hield, eer hij besliste, en daar
door de bedoelde leeraar meer dan eens
oen beroep naar elders had aangenomen.
0. C. VAN HEMBSSEN.
Hel Meisje in den Trciii.
Geëerde Redactie!
'Als vervolg op mijn ingezonden stukje,
geplaatst in Üw nummer van 14 April, kan
ik U nog medédeelen, dat ik per (helaas)
ongeteekendeu brief den naam heb verno
men van het jeugdige meisje, dat mij in
den treinbijna grievendbejegende.
Van-zelf-sprekend verzwijg ik dien naam.
Ik bied haar welgemeend mijn vergiffenis
aan.
Hoe het meisje er uit ?jag kan ik u
wel schrijven.
Van schoeisel en voeteai tot kapsel en
hoed:
Eerste indruk: Veerkrachtig-overmoedïg.
Tweede indruk: Ruiseh-welopgevoed.
Voeten: Zelfbewust.
Schoeisel: Kranig.
EnkelsVeerkrachtig.
Middel: Tennis.
Schouders: Gehoorzaam.
Hals: Fraai.
Haar: Ongenaakbaar.
Kapsel: Verstandig.
Hoed: Meetkunstig.
Laatste indruk: Geld-bewarend.
Hoe kan zoo een meisje zoo wreel zijn?
Hoe weinig weten wij van meisjesharten.
't Is anders!
J. H. SPEENH0FF.
Rotterdam, 16 April 1916.
De Stemming iu Spanje.
De „Times"-correspon'dcnt te. Madrid
meldt," dat de Duitsehcrs zulk een invloed
hebben op het Spaansche publiek, dat ge
beurtenissen als het doodschieten van Span
jaarden in België gesmoord werden door
uitingen van spijt en door schadevergoe
ding.
Thans doet het Spaansche publick erva
ring op van de niets ontziende Duitsche.'
oorlogvoering. De dood van den Spaan-
schcn componist Granados en zijn vrouw
aan boord van de getorpedeerde „Sussex"
had reeds een pijnlijken indruk gewekt,
die nog dieper' werd cloor de in den grond
boring van het Spaansche stoomschip Vi
go" na tien minuten tijd en van het stoom
schip „Santanderin" zonder waarschuwing.
Deze misdaden veroorzaakten een gevoel
van verslagenheid. Spanje verwelkomde
de Duitsche gevangenen vriendelijk, stond
aan Duitsche propagandisten vrijheid van
optreden toe en bewees nog meer diensten
waarvoor de torpedeering van de stoom
schepen de belooning is. Hoewel de Duitsch
gezinde pers zoo ver gaat, dat zij de verant
woordelijkheid op Engeland laadt, protes
teert de liberale pers met kracht tegen dé
beleediging van de nationa-lo vlag en eischt
dat de regeering zal opkomen voor de
waardigheid en rechten van de regeering.,
Dit gevoelen is in Spanje overheerschend.
Twaalf van de voornaamste scheepvaart^
maatschappijen hebben gedreigd de vaart
sluop te zetten, tenzij hun schepen gewaar
borgd zijn tegen duikbnotaanvalïon.
Spanje heeft reeds gebrek aan laadruim
te. Een verdere vermindering als gevolg
van de Duitsche misdaden zou veel ellende
en ernstige wanordelijkheden metvrrich
brengen. In geval van nood, heeft Spanje'
een middel bij de hand, want in de Spaan-'
'sche havens liggen een groot aantal Duit
sche en Oogtenrijksche schepen, te zamen'
250.000 ton metend. Er worden pogingen ge
daan om de verontwaardiging der Span
jaarden tot bedaring te brengen.
De Duitsche gezant te Madrid heeft of
ficiéél ontkend, dat de „Sussex" getorpe
deerd is, ^pndanks de mededeelirig van do
Fransehe regeering, dat er aan boord stuk
ken vau een torpedo gevonden zijn. De mi
nister van Marine steunde in een interview;
de theorie, dat de „Santanderin" op oen
rots geloopen is, niettegenstaande do ver
klaring der bemanning van het scnip. Men
meent-, dat de Spaansche premier zal aan
dringen op een oplossing, bestaande in eer
biediging van de waardigheid van het land.
Dc Russische Opmarseh in Klcin-Azic.
Een uit Petrograd te New-York ontvan
gen telegram, stelt in liet licht welk groot
succes na een zesdaagsch gevecht door de-
Russen behaald is in de onlangs geleverde
hevige gevechten aan het Kaukasisohe frofit.
In dit telegram wordt gezegd:
Do uiterste inspanning van de Turksclie
troepen, om den verderen opmarsch in wes
telijke richting te stuiten van de Russische
centrale legers, die voorbij Erzeroem operee-
ren, culmineerde onlangs in con hevigen,
zes dagen durenden strijd, welks beteekenis
nauwelijks begrepen kan worden uit de
korte aanduidingen in de pfficïêele commu
niqués. De Turken bleven nie'c alleen hard
nekkig stand houden langs liet geheele frqnt
van de Zwarte Zee-kust tot Bitlis, maar or
ganiseerden een offensieve campagne, welker
doel blijkbaar was de herovering van Er
zeroem. Het plan der Turken was door plot-
selingen druk op den rechtervleugel dei-
Russen 'de verplaatsing van de Russische
troepen van het centrum naar de Zwarte
Zee-kust te bewerkstelligen, waarbij zij ver
trouwden op de daaruit voortvloeiende ver
zwakking van het Russische centrum. Dp
Turken lieten daarop hun voornaamste troe
penmacht 'tegen de Russen ten westen van
Erzeroem oprukken, in de hoop, door te.
breken en de groep der Russen aan de kust
te dwingen ferug te trekken, met het oog
op liet gevaar omsingeld en van hun ver
bindingen afgesneden te worden. P Russï
sche troepen waren echter in si.-., een
reeks Tuuksche aanvallen met fcucces be
weerstaan, zonder te wijken en na zes dagen
van strijd, den hevigs ten sinds den val van
Erzeroem, trokken de Turken terug en de
Russen hervatten hun opmarsch, na een
aanzienlijk aantal Turken te hebben gevan
gen genomen, die zich, in vertrouwen op
het succes van hun aanval, te ver binnen
de Russische liniën hadden gewaagd.
Het olüeieele communiqué van gisteren
meldt:
Bij de vervolging van den terugtrekken-
- den vijand hebben onze troepen liet dorp
Arsenekelessi, 18 werst ten oosten van Tre-
bizonde gelegen, bereikt. De gevechten in
het bekken van de Boven-Tsjoroch hebben
een voor ons gunstig verloop.
Een Mcïischliovcnilc Daad van
Koning Aliens.
Naar uit Madrid aan de Temps" wordt
gemold, heeft koning Alfons zich telegra
fisch tot de staatshoofden van allo oorlog
voerende landen gewend, met het verzoek,
te willen nagaan of heb niet mogelijk zou
zijn, oen overeenkomst tusschen de oorlog
voerende partijen te sluiten volgens welke
de militaire ambulances on leden van het
Rood© Kruis de gewonden, die op het. slag
veld zijn blijven liggen, op een daarboc
vooraf bepaald uur kunnen weghalen.
Alle oorlogvoerende landen hebben zioh
bereid verklaard, het voorstel in overwe-
ging te nemen.
loofde een bijzonder mooio oude vrouw to
worden.
Vivien Eady waa sedert drie weken met
haar moeder, een weduwe, üi een gemeu
bileerde villa in de Fenolver-valei gelo
geerd. Zij woonden in Kensington, en
Vivien was vroeger nooit in Oornwallis
geweest. In het laatste jaar was haar ge
zondheid achteruitgegaan door opeenvol-
gende verkoudheden, en hoewel er geen
vrees voor longaandoening bettend had zij
verandering van lucht noodig en haar
dokter geloofde, dat een verblijf van een
paar maanden in het gelijkmatige klimaat
van de streek, waar haar moeder geboren
was, een volkomen herstel zou bewerken.
Vivien liep zacht je© do trap af, die in de
kleine keuken uitkwam, en "verschrikte de
kleine meid Jaantje, die op naar hurken
voor het pas aangemaakte vuur een stuk
saffraankoek zat te ©ten. Jaantje, ccn dik
klein meisje met 'n rood gericht grinnikte
verlegen in antwoord op Vivien's „goede
morgen" maar stond niet op. A ivien bleef
©enige ©ogenblikken naar de kleine vlamme
tjes kijken, luisterde naar 't knappen van 't
hout, en ademde zijn geur in. Zij wilde, dat
zij een halfuur vroeger was opgestaan,
om zelve het vuur aan te maken. Niet om
Jaantjo t© sparen, maar omdat zij nu
ontdekte, dat zij het prettig vond vuur aan
to maken. Het had haar, vóór dit oogen-
blik, nooit een voorrecht toegeschenen.
Het volgende jaar, aio zij mevrouw Har
pur was, zou zij niet in een positie zijn, om
vuur aan te maken, vermoedde zij, en de
gedachte gaf haar een vaag gevoel van
spijt. Zij zou natuurlijk andere, hoogere
plichten hebben. Selwyn Harpur was di
recteur van 'n grooi voorberci ;e school
voor jongens in Buckinghamshire. Hij was
bekend om zijn geleerdheid en don invloed,
dien hij op de vorming van het karakter
had. Nu herinnerde Vivien zioh iets, dat
hij tot haar gezegd had, toen zij pas ver
loofd waren:
„Je leven zal zeer druk zijn; ieder uur
zal je een plicht te vervullen geven, een
heiligen plicht, omdat niemand dan jijzelf
dien vervullen kunt. Dat is je leven vullen;
iedereen laten doen wat iedereen kan
doen, en je krachten concentreeren op
datgene, wat in den hoogsten zin j e eigen
werk is."
„Een zeer druk leven", dacht zij nu, „ja,
dat heb ik noodig", en toen ribh plotse
ling bewust, dat Jaantje verlegen werd
door haar afgetrokken houding en stareD
in het vuur, zeide zij:
„Maak je graag vuur aan, Jaantje?" En
heb meisje antwoordde kalm: „Het is da-
gelijksck werk, juffrouw.
Vivien ging naar buiten in den kleinen
tuin, di© aan do zijden opliep om do zon
te vangen do eersto krokussen on anemo
nen, in het vroege morgenuur nog geslo
ten, vertoonden rich reeds. Zij ging zoe
kend langs dia randen, om naar de ui tik©
mende bellen te kijken. Vroege naroiasei
waren in bloei, en de klolcnarcisson stón
den in knop als kleino vuurpijlen, die wach
ten om aangestoken te worden. Hier ©d
daar kwamen- de saamgevouwen, schelpvoi
mi-ge bladeren van de tóppen der hyacin
ten boven den grond. Vivien voelde ©en
geheimzinnige sympathie met al deze «soort
bloemen. Het weefsel der bloembladeren
doortrilde haar bij het aanraken. Alk
andere bloemen waren, daarbij vergelc
ken, een beetje allecri.agseli. Voor krokus
sen en iris voelde zij een zonderlingen
hartstocht, waarover rij zich wat schaamdet
