Tweede Kamer.
Uit de Omstreken.
Hier en daar ziet men wel bosschages in
do weiden, maar bij nadere beschouwing
blijken zij omringd to zijn door een sloot,
die het vco buiten do schaduw houdt, juist
op den tijd van den dag, dat het er de
meeste behoefte aan heeft.
O, als die beesten eens konden spreken J
't Zou ongetwijfeld de moeite loonen,
wanneer men onderzocht, op wolke plaat
sen, waar hot vee, hetzij dan al of niet opzet
telijk, voldoende schaduw in de weide gege
ven is, men toch met mond- en klauwzeer
te kampen heeft. Zoo kon de praktijk
duidelijk spreken.
Het nieuwe bericht, dat het vee, totaal
41 stuks, van den landbouwer A. J. van
Winden, te Hof-van-Delft, zal worden afge
maakt, nu daar een geval van mond- en
klauwzeer zich heeft voorgedaan, moet toch
de veehouders er toe aanzei ten, den run
deren heb verblijf in de weiden dan zoo
draaglijk mogelijk te maken, en vooral
niets te wagen, opdat den eigenaren geen
zelfverwijt treffe.
N.
Lessen, die vergeefscli zijn.
Geachte Redactie.
Gaarne zag ik onderstaande regelen in
Uw blad opgenomen. Bij voorbaat mijn dank.
Het ingezonden stukje, voorkomende in
uw blad d.d. 5 April, ODderteekend door
„Een modern georganiseerd ambtenaar",
trof ten zeerste mijn aandacht-.. Ik zal kort
zijn omreden het stukje kant noch wal haalt.
Hoe een modern man het in zijn hoofd
haalt zoo iets te -schrijven, is uit den booze.
Wist ge niet, dat de verplegers georgani
seerd waren en er een afd. Leiden" der
Neclerlandsche Verplegers-Vakvereenigiüg
te Oegstgeest is gevestigd Ware liet niet
beter geweest-, dat gij eerst hadt geïnfor
meerd in plaats van over één nacht ijs te
gaan'?
Nu hebt gij donkere wegen bewandeld
en bent in mijn tranenvloed verdronken!....
Het spijt mij, dat ik U, „een modern geor
ganiseerd ambtenaar", het volgende ter
harte moet geven: „Geef-' geen lessen, voor
gij eerst zelf goede lessen ontvangen hebt!"
Voortaan dus opgepast!
Een verpleger van „Endegeest".
RECLAMES, h, 40 cents per regel.
A LA CORSETIERE RAMONDT.
LEIDEN, Breestraat 34. Tel. Int, 1425
Corsets naar maat. Ook
volgens medisch advies.
6670 1 4
Vergadering van gisteren.
OUDERDOMSRENTE.
D; heer A'ALBERSE betoogde vervolgens,
dat dit stelsel is in de Invaliditeitsverze
kering dö invoering van de volledige pre
miebetaling door den Staat. Met de uit
breiding van het kiesrecht in de verschil
lende landen komt het meer en meer voor,
dat men in hervormingsgezindheid tegen el
kander opbiedt om in het gevlei te komen.
Een bijzonder gevaarlijk karakter van de
magogie acht spr. liet aan de kiezers te
beloven, dat men bet geld zal halen pit
belastingen, die niet op hen drukken; bij
verzekering daarentegen weet de arbeider,
dat bij het pensioen gedeeltelijk uit zjjn
loon heeft te betalen. Een ander bezwaar
acht spr. bet, met den heer Treub, dat de
werkgever zijn moreele verplichting m'nder
zal gevoeleD.
Gebleken is reeds, dat de heer Treub
de Invaliditeitswet meende te moeten gaan
bederven om er de Staatspensionneering aan
is kunnen verbinden. Die invoeging acht
spr. bovendien inconsequent; waarom zou do
verplichting van den Staat tot betaling der
kosten ophouden bij de Invaliditeit, die al
leen uil ouderdom voortspruit! Inconsequent
is de geheel verschillende houding der soe.-
democ-raten ten aanzien van de ziekte en de
ouderdomsverzekering. Spr. vreest, dat de
Invaliditeitsverzekering door do ouderdoms
verzekering in den grond zal worden be
dorven.
Vervolgens bestrijdt spr. de verschillen
de motieven, voor de invoering der ouder
domsverzekering aangevoerd.
Onbillijkheden zjjn ook mot een derge
lijke wet niet te vermijden; men denk'e aan
de eenheidsrente voor liet geheelo land. Een
verontschuldiging voor de invoering van een
verkeerd stelsel met een beroep pp den
volkswil, zoo betoogt spr. gaat al evenmin
op. liet is de plicht neen te zeggen, en niet
te huldigen een Bizantinisme, dat knielt voor
het volk.
De heer BRUMMELKAMP betoogt dat
deze wet is een miskenning van den ar
beid, die een zegen is en veranderd moet
wordeD, in het dageljjkgch brood. Door zjjn
arbeid staat de mensch hooger dan het dier.
Dit ontwerp is een miskenning van den ar
beider tevens. In plaats van de misstanden te
bestrijden, laat deze wet ze eenvoudig on
aangetast Deze ouderdomsverzekering id een
voudig een aalmoes zonder meer.
Ten onrechte brengt het den arbeider in
den waan, dat hij recht heeft op een ge
deelte loon, dat hem vroeger niet is .uitbe
taald, in plaats dat de jonge arbeider wordt
aangemaand tot spaarzaamheid. Het Is een
parodie op de echte Christelijke barmhar
tigheid. Men geve den 70-jarigen arbeider
een menschwaardig bestaan en schepe hem
niet af met twee gulden per week.
De beer DE WIJKERSLOOTH DE WEER-
DENSTEYN betoogt, dat hc-t ontwerp dient
te worden gewijzigd, betreffende de uitvoe
ring der wet door .de gemeentebesturen.
Het vrijwillig toekennen van een recht, zoo
betoogt spr., is reeds een gunst. Beoogt dit
ontwerp met verzorging van armen en is
bet dus geen Armenzorg? Het ligt voor de
hand, dat de gemeentebesturen ook met deze
Armenzorg worden belast.
Do gemeentebesturen toch beschikken over,
de noodige gegevens; de kleine gemeenteu
zelfs over persoonlijke kennis. Een Centrale
Bank zou een kostbare administratie en uit
gebreide correspondentie hebben te voeren
en de beslissingen zullen eerst zeer lang
zaam tot stand komen.
Ook betreffende armlastige krankzinnigen
beslist niet de Gemeenteraad, doch B. en ,W.
Een beslissing door B. en W. verdient
z.i. alleszins de voorkeur. Het Rijk! diende
den gemeenten eenvoudig de kosten te ver
goeden. Een correctief blijft altjjd in het
beroep op Ged. Staten.
Do beer VAN VLIET bestrijdt dit ont
werp, dat den arbeiders slechts een bedeo-
ling schenkt en weder uitstelt datgene, wat
met zooveel moeite is tot stand gekomen. Ten
aanzien van de Staatspensionneering zagen
we de linkerzijde opschuiven naar liet so
cialistisch beginsel.
De beer RUTGERS herinnert aan het ein
deloos geduld, dat minister Talma hier bjj
de behandeling van dien reuzenarbeid, de
Invaliditeitswet, aan den dag legde; een re
geling zooals in Duitschland reeds vele ja
ren geleden was ingevoerd. De heer Talma
had alleen op: het oog het belang der ar
beiders. Vervolgens wjjst spr. er op, dat men
in verband met dit ontwerp in menig .opzicht
nog slechts kan oordeelen naar veronder
stellingen, en hij heelt hier het oog op ver
schillende verklaringen, door de Regeering
ria het aftreden van minister Treub afge
legd. Eerst bij de behandeling der artike
len zal dus 5e oppositie in staat zjjn hdar,
stukken meer juist op het doel te richten.
Spr. wjjst op het feit, dat de tijdelijke voor
zitter van den ministerraad in de Eerste
Kamer meer dan eens de mogelijkheid er
kende, dat de Regeering met'het aan-de-orde-
6telleu van dit ontwerp zou hebben misge
tast en spr. trekt daaruit de conclusie, dat
de Regeering zich in deze niet vrij gevoelde.
Nog andere aanwijzingen meent spr. uit het
debat daarvoor te kunnen aanvoeren. De
Regeering heeft toegegeven aan "het verlan
gen en hen aandrang der linkerzijde doop
politieke onderwerpen aan de orde te stel
len. Een dergelijk wijken acht spr. in dc-zen
tijd een gevaarlijke wijze van regeereii. Ook
fiet „Alg. Hbld." en do „N. Ct." erkenden,
dat de Tweede Kamer met de behandeling
der ouderdomsrente nutteloozen arbëid ver
richt, daar het ontwerp wel door de Eerste
Kamer zal worden verworpen.
Na het aftreden van minister Treub heeft
de Regeering een groote mate van minzaam
heid tegenover de rechterzijde aan den dag
gelegd, maar nog altijd weten we niet, wat
het standpunt der Regeering nu is ten aan
zien eer Invaliditeitswet. Is deze gemak
kelijk aan te passen aan de Ouderdomswet of
heeft de Ouderdomswet een vèrstrekkenden
invloed?
Spr. zal Vrijdag zijn rede voortzetten.
Ten slotte vraagt de heer TEENSTRA den
Voorzitter op de agenda een regeling van
werkzaamheden te plaatsen, opdat zij evI
kunnen voorstellen Maandagmiddag en Maan
dagavond een vergadering te houden.
Wijziging f, O.-wet.
Ingediend is een wetsontwerp tot wijzi
ging en aanvulling van de wet tot regeling
van het lager onderwijs.
Daaromtrent wordt in 'de Memorie van
Toelichting o.a. het volgende modegedeeld:
Sinds bjj de wet van 2S December, 1896
zekere akten van bekwaamheid als onder
wijzer en als hoofdonderwijzer, in Neder-
landsch-Indië afgegeven, gelijkgesteld zjjn
met de gelijksoortige in Nederland uitge
reikt wordende akten, en nadat bij de wet
van 8 Juni 1905 bepaald is, dat de twee
jarige werkzaamheid alq oftierwijzèr, welke
vereischt wordt om het hoofdonderwijzers-
examen af te leggen, ook in Ncderlandseh-
Indië kan worden doorgebraoht, is herhaal
delijk aangedrongen op uitbreiding van dezo"
bepalingen.
In bet bijzonder werd met dezen aandrang,
beoogd; lo. gelijkstelling te verkrijgen voor
akten van bekwaamheid in afzonderlijke vak
ken, zoowel in de Oost-Indischo bezittin
gen als in de "West-Indische" Koloniën afge*
geven; 2o. te bereiken, dat ook een twee
jarige werkzaamheid als onderwijzer in dö
Oost-Indische koloniën toelating zal geven
tot het examen voor de hoofdakte' hief ïe
lande.
In overeenstemming met h'et gevoelen van
den Minister van Koloniën is de Ministeï,
van Binnenlandscbë Zaken van meening, dat
er alle reden is aan deze' wenscbë'n tëg&
moet te komen, niet alleen omdat dairmeds
aan een billijk verlangen van dë daarbij
Betrokken personen wordt voldaan, maar
ook omdat de onderwijsBolangen In de ko
loniën en Bezittingen er mede woïden ge
baat. I i I I
Van 'de daartoe noödige wijziging van'
art. 82 wordt tevens gebruik gemaakt om
een wettelijke uitzonderingsbepaling te' maë
ken voor onderwijzers, oandidaten voor het
hoofdonderwfjzersexamen, die ten gevolge
van de mobilisatie het bewtfg van ten minste
tweejarige werkzaamheid als onderwijzer
niet kunnen overleggen.
Naar de meening van 'den Minister, be
staat daartoe alle aanleiding, zoowel om-
dat het wenscheljjk is do beetaansvoorwaaij-
den der gemobiliseerde onderwijzers niet
meer dan noodlg is te verzwaren, als omdat
de breedere ervaring, door die onderwijzers
opgedaan, eenigszins opweegt tegen het te
kort aan schoolpractijk. Het komt den Mi
nister voor, dat do dispensatie niet over
gelaten moet worden aan de voorzitters der.
commissiën, maar aan den Minister moet
blijven, en dat het niet noodig is, bet voor
schrift een bepaald tijdelijk karakter te doen
dragen.
Wat de wijziging in genoemd artikel
Betreft, beoogende, dat ook de onderwijzer
nit Suriname of Curafno na tweejarige
werkzaamheid aldaar het hoofdonderwijzers
examen hier te lande zal kunnen afleggen,-
komt het den Minister niet wensohelijk voor,
de nieuwe bepaling minder ruim te maken
door de gelpstelllng te beperken tot werk
zaamheid in een der klassen of rangen van
onderwijzer, zooals de koloniën die kennen.
Artikel 89, tweede lid wordt gelezen als
volgt:
„Door ons wordt bij besluit, den Raad
van State gehoord, aangewezen, welke in
de koloniën en bezittingen afgegeven akten
van bekwaamheid tot het geven van lager,
onderwijs voor zoover die zrjn verkregen
wegens het met goed gevolg afleggen van
examens, afgenomen met gelijke of onge
veer gelijke eischen en zooveel doenlijk, vol
gens dezelfde regelen als voor die examens
in Nederland volgens 'deze wet zjjn vastge
steld worden gelijkgesteld met de over
eenkomstige akten, die in Nederland wor
den uitgereikt.
Uit de Memorie van Toelichting Wijkt-,
dat, in afwijking van de regeling van 1896,
deze vorm gekozen is ter voorkoming van
de moeilijkheid, dat 6f de koloniale wetge
ver in zijn onderwijsverordeningen al te
zeer gebonden zou zijn aan de regeling,
welke in het moederland bestaat, bt wel,
dat de Nederlandsohe onderwqjswetgeving
wijziging zou behoeven zoodra een daarin
vermeld stelsel in de betrokken kolonie zou
zijn verlaten.
Voorts is de bedoeling der wijziging van
dit tweede lid, dat de gelijkstelling niet zal
behoeven af te stuiten op een gering ver
schil in de omschrijving der examen-pro
gramma's hier te lande en In de koloniën
of bezittingen, mits zij maar als gelijkwaar
dig kunnen worden beschouwd.
.Volgens de in Nederlandsch-Indië bestaan
de regeling kunnen de akten in de vreem
de talen, wiskunde, landbouwkunde en gym
nastiek worden behaald doer personen, die
niet in het bezit zjjn van de onderwijzere
akte, wat ingevolge art. 86 der wet hier
te lande niet mogelijk is. Gelijkstelling zon
der meer zou dus met het oog op benoem
baarheid in oen betrekking een bevoorrech
ting kunnen beteekenen van de bezitters
dezer Indische 'akten. Wordt ten opichte
van die akten bepaald, dat zij gelijke be
voegdheid geven als de overeenkomstlgo Ne
derlandsohe, mits de houder tevens in het
bezit is van de onderwijzersakte, dan is,
waar het den Minister voorkomt, aan het
bezwaar voldoende tegemoet gekomen. Daar
voor strekt oen voorgesteld nieuw derde"
lid van art. 89.
Ten slotte wordt een nieuw vierde lid
van dit artikel voorgesteld, luidende
i,De gelijkstelling volgens het tweede' lid'
geldt ook voor die gevallen, waarin aan
het bezit van een Nederlandsohe akte" an
dere rechten 'dan de bevoegdheid tot hef
geven van onderwijs verbonden zijn.''
ALKEMADE.
Aan J. Wortmau, nachtwaker alhier,
ia bij Kon. besluit van jaarlijkseh pensioen
van f 89 toegekendaan J. van der Hoorn,
nachtwaker een van f 52.
BODEGRAVEN.
De. S. van Donp, alhier, komt voor
op het drietal voor predikant bij de NedL-
Herv. Gem. te Gorkurn.
HAARLEMMERMEER.
,Hot is opmerkelijk, hoe de veranderde:
tijdsomstandigheden van invloed zgn op den
verbouw van gewassen in onzen polder. Niet
alleen, dat vele H-A. beteeld zullen worden
met aardappelen en kool', doch de teelt
van fijnere zaden, zooals kanarie, bloemanen,
spinazie, is zeer groot.
Landbouwers, die anders .weinig of niets
hiervan telen» Bezaaien hiermee vele akkers.
Ook uien worden zeer veel verbouwd. De
hooge prezen van een en ander in aan
merking genomen, is deze veranderde of
uitgebreider teelt verklaarbaar.
HOOFDDORP.
Ten overstaan van notaris Heineius
werd gisteren 'in Hotel „De Beurs", alhier,
publiek geveild de boerderij „Mariahoeve",
20 H.A., 36 A. en 40 c.A., aan den Spie-
ringweg. De veiling geschiedde in drie per-
oeelen. Perceel 1: de boerderij met verdere
getimmerten, benevens bouw- en weiland,
te zamen 12 H.A., 70 A. en 60 c.A., werd
gekocht door A. J. v. Wijk, te Hoofddorp,
voor f23,500. Perceel 2: perceel bouw
en weiland, 5 H.A., 10 A. en 40 c.A,
werd gekocht door Johs. Monster, alhier,
voor f 8700. Perceel 3: arbeiderswoning met
2 H.A., 55 A'. en 40 c.A. bouw- en wei
land, werd gekocht door, J. de Vos, te
NieuW-Vennep, voor f6150. De totale op
brengst was dus f38,350.
LISSE.
Gistermorgjon werd op die weegbrug t»e
Lissexbroek een vette koe gewogen, dde
het respectabele gewicht had van 750 K.G.
Don eigenaar, den hoer G. Endhoven, wne
er reeds 650 voor geboden,
Van die 26 woningen van de woning-
vereeniging „Volksbelang" zijn de eerste
zes ondier d!e> kap gekomen. De bouw van d'e
andere vorcÖerb ook goed.
NIBUW-VENNEP. I 1
De bouw van een rijbrug over de.
Vennep er tocht, voor rekening der gemeente^
is opgedragen aan den heer P. Bakker,
aannemer alhier.
.VOORHOUT.
In samenwerking en in overleg
het bestuur der R.-K. Centr. KatwijkLei.
derdorp had op uitnoodiging van den pastoor
alhier een vergadering plaats in het Pa
tronaatsgebouw, om weder te geraken tot
de oprichting van een nieuwe R.-K. Kies-
vereeniging, in de plaats van de reeds twee
maal ten gevolge van de Gemeenteraads
verkiezing opgeheven R.-K. Kiesvereeiiiging.
Voor dit doel waren "door het Centraal-
bestunr naar hier afgevaardigd de heeron
Bader, van Sassenheim, Balvers, van Hille-
gom, en Bulten, van Noordwftkerhout-,
Nadat de bijeenkomst geopend was, Ieiddg
de heer Bader de besprekingen in.
De heer Bulten ham het woord, om te
wijzen op het nut- in deze, georganiseerd
to zijn.
De heer W. v. d. Laan zou in deze in
overweging geven de gemeentepolitiek uit
te schakelen, dan was de gevaarlijke klip
ontzeild.
De heer Bulten zou dit echter minder
gewenscht vinden.
De heer Bader gaf hierop pok als zjjn
persoonlijk gevoelen te kennen, dat biet
eer dan noodzakelijk de gemeente-politiek
zou prijs gegeven moeten worden.
Door den pastoor werd het eveneens ge
vaarlijk genoemd, daar het de naastenliefde
in gevaar brengt, wat ten allen tijde 'en
onder iedere omstandigheid moet vermeden
worden.
Besloten wérd het aan het oordeel dör
vergadering te onderwerpen, die met 26
stemmen voor en 13 tegen, met enkele
onthoudingen, tot het bijhouden van de ge
meentepolitiek besloot.
Hierna ging men over tot het samen
stellen van een bestuur, waartoe aange-.
wezen werden 'de heeren W. v. Laan.
K. Vermeijs, J. H.-Langeveld, P. Warmep-
hoven en in plaats van den heer L. P>
Zonneveld die bedankte, de heer Th. C.
Mens, die allen hun benoeming aannamen.
Door den heer Bader werd hierop nog
een dankwoord gebracht voor de opkomst,
waarop de pastoor 'de vergadering sloot.
VOORSCHOTEN.
Hier worden vermist een gouden ket
ting met zilveren slot, bezet met twaall
juweelen, en een beschadigd gouden kruis.
[WARMOND.
De Raad vergadert Donderdag a.s.,
des morgens te tien uren.
Tot controleur der melk voorziening
alhier is benoemd de heer H. L. v. Delft.
WOUBRUGGE.
Uit het verslag van den secretaris,
den heer Molenaar, der Chr. Nat. Sohool-
vereeniging, alhier, bleek, dat het aantal
leerlingen den lsten April j.l. was geste
gen tot bijna 150 en uit de rekening van
den penningmeester, den heer Wisman, dat
de inkomsten over 1916 bedroegen
f 5578.06V2 en de uitgaven f4846.06, als
mede, dat de bouw der nieuwe school en
onderwijzerswoning had beloopen de som
van f 15,781.381/2- De schoolschapen had-
ben de vorige week opgebracht aan «uiver^
winst f 550. Op voorstel van 'dB. Ekering
en ds. Elzenga werd aan de gehuwde onder
wijzers 'n duurtetoeslag verleend over 1915.
WASSENAAR.
Gistermiddag reed een inoborlüete met
volle vaart tegen den muur van het café
Letmpers. Aonleidende oorzaak was een
ööhairensl i j perewagen<ÜJe om dén hoek van
de Benkheietiraat op heb Pledn stonde De
berijder, die deze hindérnis op 't laatste
oogenblik bemerkte, wilde uitwijken, met
het ongelukkig gevolg, dat rijn nieuwe mo
torfiets totaal onbruikbaar was. De be
stuurder zelf kwaioi er m&t -©enige lichte
verwondingen en kleerscheuren gelukkig af.
VOORHOUT.
Gemeenteraad.
Voorzitterde burgemeester.
Afwezig: de heer P. van Reis en.
De Voorzitter dbet med'edeeling van
eenige ingekomen stukken, w. o. de mede-
deeling, dat van den tolafkoop o<an
de Teylingerlaan voorloopig niets
kan komen door d!e te hooge eieohen, do'or
eigenaresse gesteld.
Bij de voorlezing van het bekende ver-
huishuren en dagloonen met Mr. Hunt hoor
de redeneeren.
Lord St.-Erme en Lad}' Lucy waren bij do
familie te Lassonthwayte het middagmaal
komen gebruiken, hetgeen aanleiding gaf
tot hevige jaloezie van de zijde van mevrouw
Louise Moss, en niet geringe wanhoop van
Mathildo, die zich overtuigd hield, dat Oli
via alles verkeerd zou doen en geheel tegen
de étiquette zou zondigen, nu zij zelyc het
oppertoezicht niet kon hebben. Weinig kou
zij vermoeden, dat Lady Lucy er zich juist
een feest van had gemaakt-, haar lieve me
vrouw Moss eens te ontmoeten zonder door
het gezelschap dier beide dochters gehin
derd te worden.
Ma het middagmaal wandelde het geheele
gezelschap op liet grasperk op en neder, en
vermaakte zich met de erschillende tinten
der bergen waar te neften, toen Lord St.-
Erme mevrouw Martindale glimlachend de
vraag deed, of zij zich nog wel herinnerde,
dat '/.ij de eerste was geweest, die hem voor
speld had, dat de bergen van Westmoreland
hem misschien eenmaal dierbaarder zouden
zijn dan de Alpen!
„Ik heb dien avond nooit vergeten," zeido
hij. „Het was toen, dat ik voor het eerst in
gezelschap van Mr. Fotheringham kwam,"
en nu deed hij een aantal vragen aangaande
Percy's vroegere betrekking in Konstanti-
nopel, hoe lang hij wel bij de diplomatie
was geweest, en wat de reden was, dat hij
zijn ontslag had genomen. Hij sprak verder
ook over-de boeken, welke Percy geschreven
had, prees hem ten hoogste, en kwam ein
delijk neer op zijn artikelen in de „Revue"
eii ook op dat. waarin hij, volgens zijn zeg
gen, de eer had gehad uitgekleed te worden.
„De goedo Lucy heeft hem die recensie
nooit kunnen vergeven," vervolgde hij, „of
schoon het toch een der nuttigste dingen ge
weest is, die mij ooit overkomen zijn."
„Het verwondert mij, dat gij niet to booa
waart, om er nut van te hebben."
„Dat was in het eerste oogenblik ook het
geval, maar de recensie was te waar, om zich
in ernst beleedigd te gevoelen. De pijl was
niet vergiftigd, en het was de eerste onpar
tijdige critiek, dié mij te beurt viel. Nie
mand had zich tot dusver genoeg over mij
bekommerd om mij mijn belachelijke uit
drukkingen onder het oog to brengen. Daar
om heb ik groote verplichting aan Mr. Fo
theringham."
Dat kleine feest was het laatste gedurende
hun verblijf in het Noorden. Hun bezoek te
La-ssonthwayto was van een week tot veer
tien dagen verlengd; Lady Martindale
schreef brief op brief vol jammerklachten,
dat zij zoo lang uitbleven, en noodigde hen
uit, te Brogclen te komen, waar alles voor
hun ontvangst gereed was zij had alle schik
kingen getroffen om het hun recht gemak
kelijk te maken, en zelfs haar eigen kleed
kamer afgestaan. Zij zeiden dus Wrangerton
vaarwel. Bij het afscheid verzekerde Arthur
aan mevrouw Moss, dat hij haar weldra haar
Violette terug zou brengen, terwijl moeder
en dochter, dankbaar voor den gelukkigen
tijd, welken zij met elkander doorgebracht
hadden, elkander beloofden zich niet al te
zeer te zullen bedroeven; indien dat verruk
kelijke plan niet mocht verwezenlijkt wor
den^
I11 het begin van hun reis sprak Arthur
over niets dan over de paarden van Las
sonthwayte en de vriendschap, welke weldra
tussehen Percy en Mr. Hunt zou geslote»
worden. De spoorweg liep langs het dorp
Worthbourne, en hij riep Violette om eens
uit te kijken naar de plaats, die misschien
eenmaal het verblijf van Theodora zou
worden.
De kinderen, verrukt dat er iets te zien
was, drongen ziek bij het raampje, en rie
pen, dat zij van den top van den Kerktoren
een vlag zagen waaien.
„Het zal kermis zijn in het dorp, denk ik,"
zeide Arthur.
„Wel, Helena, nu zullen wij oom Percy
toch eens verrassen, door hem alles té ver
tellen, wat hier voorvalt."
Om claarfcod in de gelegenheid te zijn,
stak hij bij bet station te Worthbourne zijn
hoofd uit het raampje, om te vragen wat die
vlag beteekende.
„Dat er een zoon op het kasteel geboren
is, mijnheer. De oude Sir Anthonie heeft een
kleinzoon gekregen."
Arthur haalde veel sneller dan hij het had
uitgestoken zijn hoofcl na-ar binnen, en brom
de eenige woorden in zichzelven, waarover
de kinderen zeer verbaasd waren. Na hun
lang en prettig uitstapje kwam Cadogan-
Place hun zeer 6omber voor, en terwijl Vio
lette in schemeravond het salon binnentrad,
dacht zij met heimelijke vreugde, dat er ge
lukkig pas drie maanden van Arthurs zie
kenverlof om waren, en zij slechts één nacht
te Londen behoefden te vertoeven. Ondanks
de vele dierbare herinneringen, kon zij zich
niel aan dat Londenschc huis gewennea,
terwijl daarentegen heb landlniisj e te Las
sonthwayte haar in de herinnering nog aan
genamer toescheen.
Arthur had zijn papieren gehaald en een
poosje in gedachten gezeten, nadat Johnnie
naar bed was gegaan, en zag nu eensklaps
op, zeggende: „Violette, zou het een groot
verdriet voor u zijn, als wij dat plan op
gaven?"
„O, Iaat u dat niet hinderen. Ik heb mij
altijd voorgesteld, dat gij bij nadere be
schouwing er anders over zoudb denken."
„Neen, dat is het niet," antwoordde hij
„Ik ken niemand, met wien ik liever zou
omgaan dan met Hunt-, en het is niet te dioht
bij de stad, wanffc het is wel negen, zoo geen"
tien mijlen er van afdat zou dus alles beet
zijn maar, Violette, ik heb daareven bij
het nazien der papieren bemerkt, dat wij
verder achteruit zijn dan ik docht. Hier hcu
ik acceptaties, die vernieuwd móeten wor
den, en een paar rekeningen, die ik verge
ten had; en terwijl ik al dart; ge^d, en mis
schien meer nog, sohuldig ben, zou het,
dunkt mij, niet heel eerlijk zijn, als ik met
de som, die ik voor mijn plaate kan krijgen,
handel ging drijven."
„Neen, och neenGij zoudt ook nimmer-
rust hebben, als gij dat dleedt."
„Indien iik ailleen aan Percy geld schul
dig waö, zou ik hem owerbailen om de zaak
te wagen, in korten tijd zdjn kapitaal ver-
dubbolen, en hem en Theodora eens nethes
in hun huishouden zetten; maar... neen, ik
moet er maar van afzien. Ik had zoo gaar
ne gehad, dat er iets van gekomen ware."
„Gij hebt groot gelijk."
„En weet gij, waa-rom ik er van afzie?"
vervolgde hij, „omdat die handel in
paarden mij weder dn aanraking met mijn
oude kennissen zou brengen, van wie ik mij
Mever op eerbiedigen afstand moet houden.
Al die onaangenaamheden zouden mij
waarschijnlijk niet overkomen zijn, indien
ik ndet zulk een eael wae geweest, om mij
met Gardher af te geven op dien ongeluk-
kigon Derbyda-g. Ik had mij voorgenomen
om na mijn huwelijk geen weddenschappen
meer aan te gaan, en hoe is het geëindigd
Daarom denk ik, dat ik geen recht heb mij
weder aan do verzoeking bloot te stellen,
al was het ook, dat ik kans had mijn schul
den te betalen. Vindt gij clat ook niet?"
„Gij hebt volkomen gelijk", herhaalde rij
nogmaals. „Tndicn het geld niet van u i«,
zou het slechts een andere soort van..."-
„Van speculeer en rijn. Dat is waar; of
schoon ik vroeger d'e dingen zoo niet in
zag als nu, en Hunt oen heel ander eoortl
man is dan die knapen, geloof ik tooh',
dat gij mij nog niet al to veel vertrouwen
moogt, wel, moedertje?" zeide hij, en zag
haar met een half treurigen, half schal k-
sohen glimlach aan.
„lieve Arthur, gij weet immers...
„Ik weet-, cBat ik mijzelVen niet ver
trouw". antwoordde hij, terwijl hij zijp
verdriet poogde weg te lachen. „Ed. gij
zult een zoet kind zijn, nietwaa-r, en niet
schreien om uw landhuisje?"
„O, neenMama en ik hebben er reeds
over gesproken, dat er mogelijk veel in dat
plan te voorzien zou zijn, voora-l als d'e
meisjes grooter worden."
„Dat is waar ook. Ik kon eerst het denk
beeld nieb verdingen er van af té zien,
daar ik wist, dat gij er zoo mede ingeno
men waart. Maa-r nu moeten wij die fami
lie maar gaan bezoeken, als wij een luchtje
willen scheppen, en Annette -en Octavia
moeten maar dikwijle bij ons ko-men logee-
ren! I'k zou er veel pleizier in hebben, Oc
tavia een wednigje van de wereld te laten
rien."
„Dus blijven wij op denze'lfclen voet le
ven als tot hedbn V
„Ja, wij zullen zoo weinig mogelijk ver
teren, en jaarlijks een gedeelte onzer schul
den afdoen. Dat wij geen paarden meet
houden, is reedö zuiver winst."
„Dat is zeker; maar ik vrees, dat gij 'ér
u, wat uw gezondheid aangaat, ndet wel
bij zult. bevinden."
(Wórdt Vervólgd).
