HeilerSand en de Oorlog. No. 17195. LEIDSCH DAGBLAD; Donderdag 1® WSaarL Tweede Blad, Anno 191@. UIT ONS LAND. Gemengd Nieuws. Uit de Omstreken. FEUILLETON. Violette of de Schoonzuster. •e DIT ONZE STAD, LEIDSCHE BESTEUBDERSBOND. Opgave van 6c- week van 23 Fobr.4 Mrfc. Totaal Ledental 1982. Worklooze loden11 iantal kinderen be neden de 16 jaar 21 Loonverlies per week f 158.90 Vergoeding v. c\ Patroon t van iiet Steuncomité 21,05 Uitkcerin* werliloozonkas,, £0.— 74,06 Loonverlies per wcok f 64.85 OedeeltelUk wcrkloo- ze leden 87 Aantal minder werk uren per weck 863 Aantal" kinderen be nedes de 16 jaar 163 Loonverlies p>r "bok f 154.16 Vergoodlnff v. d. Patroon f van het Steunoomitó ülfkcering werkloozonlcas 68.29 Loonverlies per woek Aantal ondor do vapenen 279 Aantal kinderen be neden cN 16 jaar 243 Loonverlies per week f Vergoeding v. d. Patroon f 179.77® van '.et Bijk Stouncomitó 892.56 21- 1893.12® Loonverlies por week Totaal loonverlies per week, waarbij betrok ken 357 ledon f «46.21 3) Dit getal wordt govormd doori Gehuwden en kostwinners, welke vergooding ontvangen -1X1 Werkzaam bij Gemeente, Bijk en 8poorweg- Ma&soh&ppiJ M On gehuwden, welke geen vergoeding en geen loon ontvangen - «w, 134 Totaal 279 De toestand van uitgeweken Nederlanders. To Mao^richt vertoeven nog een 15-tal geboren Nederlanders, die vóór heb uit breken van den oorlog in Visé woonachtig waren en aldaar een betrekking bekleed- don, een zaak dreven of op andere wijze in hun onderhoud voorzagen. Hun huizen m inboedels zijn op den gedenkwaardigen 15dea en 18den Augustus 1914, toen ge heel Visé een prooi der Vlammen werd, door de Duiteohers vernield. Vereoheiden hunner, die zioh schriftelijk tot de regee ring hadden gewend, met bet verzoek, bij cle Duiteche bezetting in België pogingen in bet werk te stellen, dat hen voor die moedwillig vernielde eigendommen echo de vergoedfrng werd toegekend; werden in November van hetzelfde jaar in Mouland ontboden, om aldaar voor een Duitsohe oomm., met getuigen te staven, dat Duit sche soldaten hun eigendommen in brand hadden gestoken. Door verschillenden hun- nor werd telken e aan den betrokken Ne- derlandsohen minister geschreven, verzoe kende, door bemiddeling van dien minister, de beloofde uibkeering der schadevergoe ding te mogen ontvangen. Ook werd reeds meermalen een inventaris der verbrande of vernielde goederen opgevraagd on ingezon den. Als een bewijs, met hoeveel spoed de za ken voor die mensdien werden behandeld, ?oo meldt men, kan dienen, dat bijna een jaar daarna aan hen een bewijs van Neder- lande^sdiap werd gevraagd. Die luidjea verboeren nu in moeilijke omstandigheden. Eerst in goeden doen, of wel in een behoor lijke paatae, zijn nu de meesten hunner op de liefdadigheid hunner familieleden aan- geweoea. Dit worpt een eigenaardig Echt op som mige toestanden. Voor vreemdelingen wor den steun comité'8 opgericht, voor krijgsge vangenen van alle landen worden concer ten en soiré's georganiseerd en de eigen landgenooten worden met een kluitje in het riet gestuurd en zijn op zichzelf aan gewe zen. De economische toestand. De minister van Landbouw, Nijverheid en Handel heeft bij de Tweede Kamer een nota ingezonden betreffende den economische® toestand hier te lande in de maand Januari 1916. Deze nota is een half jaar lijksche, in te genstelling met de tot dusver verschenen uitvoerige noba's, die een drie maand el ijksch overzicht gaven. De reden hiervan is, dat het bij de tegen woordige verhoudingen eenigszins moeilijk valt elk trimester mededeelingen van eenig belang te doen. Het ligt dan ook in de be doeling van den minister deze publicatie slechts voort te zetten, wanneer er indei> daad belangrijke wijzigingen in de toestan den intreden. Ofschoon er inderdaad een zekere stabili teit te ^jonsbateeren valt, möefc deze schrijft de minister toch niet aldus woe den begrepen, dat men *iet eiken dag voor groote veranderingen kan te staan komen. Feitelijk zijn er zoovele onzekere factoren, die den economischen toesband beheerschen, dat ook nu, evenals btf de vorige nota's, de restrictie dient gemaakt te worden, dat er voortdurend zeer belangrijke wijzigingen kunnen intreden. De minister besluit de nota met de vol gende woorden: Vat men de indrukken van het geheele economische leven te zamen, dan is de slot som dat er, de omstandigheden in aanmer king genomen, alleszins reden tot dankbaar heid bestaat; echter bedenke men, dat bo venstaande gegevens reiken tot Januari 1916, voor de toekomst verkeert men in onzeker heid. „De Keeland*5-booten. Naar aanleiding van do vrees, c&o bestaat, dat het varen met de raderbooten der Maatschappij „Zeeland", die van 18 uózer af den dienst op Engeland zullen onuernou- den, meer gevaar op zou leveren, nan met de sohroefbooton, die tot nu toe voeren, heeft oen verslaggever te Vlisdimgon ziah gewend tot een ter zake kundige, cüi'e als zijn overtuiging uitsprak, dat de vrees overdreven is. De raderen der booten lig gen niet diep in het water en schepen, die zoo weinig diep liggen, zijn tot heden nog niet met mijnen in aanraking gekomen. Ook vroeg hij zijn zegsman naar do aoelmatig- beid van het voorzien der booten met leal ge vaten. Hij achtte dit een zeer goede maatregel, vooral waar de vaten alle door persing met stoom, op soliditeit zijn on derzocht. Wordt nu onverhoopt een der booten door een mijn of torpedo getroffen, -uon zullen de vaten op de plaats van tref fen worden vermeld, maar zullen de ove rige, als zij niet het schip drijvende kunnen houden, toch zeker het zinken langzamer doen gaan, hetgeen moor zekerheid geeft, dat alle opvarenden kunnen worden gered. Voor overtocht bij de hervatting van don düenst, hebben zien reeds ongeveer 60 pas sagiers- doen inschrijven. Verschillende leden van de bemanning der „Zeeland"-booten hebben tijdelija oon plaats gekregen op booten van andere maat schappijen, o.a. rijn enkele geplaatst op de „Tubantda" het schip, dat de bemanning van de „Mecklenburg'' te Amsterdam bracht. Smokkelarij. Er zfjn in de Zuid-Willemsvaart reeds en kele tientallen schepen aangehouden, welke op grooter of kleiner schaal aan smokkelhan del deden. Ladingen „Buk", olie en andere voor uitvoer verboden waren, zjjn in beslag genomen. De Bollandsche militairen treden streng aan het kanaal bjj de grens op. Bjj Weert heeft de grenswacht op een vrouw geschoten. De getroffene was ongehuwd en 36 jaar oud; zij leefde met nog een zuster en broer vlak bjj de grens en scheen eenigszins hard- hoorend te zijn, waardoor zjj het geroep van de schildwachten niét gehoord heeft. Een beweging die zij maakte met haar hand naar de borst, deed de wachten vermoeden dat zij naar een wapen greep, waarop de wach ten het schot losten, met den noodlottigea afloop. De vrouw is gisteravond overleden. Te Winschoten zfrn, in verband met den verboden uitvoer ran zes paarden bij Bel- lingwolde naar Duitschland. door de maré- chaussée's van Vla:htwedde gevankelijk bin nengebracht: Geert Zjjlstra, koopman te Wed de en Johannes Smit, koopman te Vee Ier veen (gem. Vlachtwedde), terwijl door de maró- cnaussée's te Winschoten in verband met hetzelfde feit werden gearresteerd: Epko Spa, koopman te Weddërveer (gem. Wedde), Lucas Schut, los werkman te- Winschoten en Tonnis Visker, veedrijver, aldaar. De hande laar Wubbo Boven-te Winschoten heeft zich ook al in verband met denzelfden verboden uitvoer, zelf bij de politie aangemeld. De justitie in arrondissementen langs de gr.ens heeft het druk met de berechting der smokkelaarszaken. De arrondissements-recht- bank te Maastricht had in niet minder dan 100 pogingen tot uitvoer, recht te spreken. Het ggn meest geen groote zaken. Het belangrijkst was een voor de rechtbank te Assen behandeld geval. Daar stond terecht Pieter S., schipper te Muntendam, beschuldigd van poging tot uifc- uitvoer "van spek en rund vet naar Duitsch land. De getuige P. Prins, kommies-ontvan ger, te Barger Oosterveen, verklaart, dat beklaagde aldaar aan het grenskantoor is ge komen, om te zeggen, dat hij met zijn scnip naar Pruisen wilde vertrekken. Volgens zijn zeggen, was er geen verboden waar in het schip. Bij onderzoek bleek echter, dat er, fcusschen schotten verborgen, een groote hoeveelheid spek was, n.L 3000 Kg. en bo vendien nog 1430 Kg. rundvet Beklaagde zegt, dat hem door eenige onbekende per sonen werd gevraagd of hjj een vracht naar; Duitschland wou brengen; hij zou daarvoor 1000 mark ontvangen. Bekl. was daartoe bereid en deze personen hebben de vracht in het schip verborgen tusschen schotten. Hij zegt thans, niet geweten te hebben, dat er Ln het schip vet verborgen was en leefde in de-overtuiging, dat de uitvoer van spek niet verboden was. Het 0. M. acht het ten laste gelegde be wezen en noemt het gepleegde feit ernstig. Eisch: 9 maanden gevangenisstraf, met ver beurdverklaring der in beslag genomen goe deren. Certificaat van Oorsprong. Naar wij vernemen, worden certificaten van oorsprong niet verleend in gevallen, dat stoffen van buitenlandsche oorsprong hier te lande slechte vermengd en verpakt zijn geworden. Enkele vermenging en ver pakking stempelt de goederen niet tot eou Nederlandsch nijverheidsproduct. Echter zullen vermengde goederen #wel als van Ne- derlandsche origine beschouwd kunnen wor den, indien tenminste het hoofdbestanddeel in het mengsel van Nederlandschen oor sprong ia Wanneer niet is uit te maken, welke grondstof in een mengsel het hoofd bestanddeel vormt, dan zal men in het al gemeen het mengsel als een Nederlandsch product mogen beschouwen, indien althans 60 pCt van de waarde dar grondstoffen van Nederlandsche origine is. In goederen, uit te voeren naar Frankrijk of Engeland, mag echter niet meer dan 25 pCt. der waarde aan materieel of arbeid pit een aan deze lan den vijandig land aanwezig zijn. („Hbld.") Verkeer roet Duitschland. Men eohrijft van de Oostgrens: De contróle op de binnenkomende en uit gaande reizigers in de Duitsche grensplaat- Ben aan onze oostgrens is de laatste dagen weer aanmerkelijk verscherpt. Wie niet de noodige bewijzen kan leveron, dat hij be slist voor zaken op reis is, wordt, ook al vol doet hij overigens in alle opzichten aan de voorgeschreven formaliteiten, niet toegela ten. Bovendien moet elke passagier het doel van zijn reis nauwkeurig opgeven en bij zijn terugkomst een schriftelijk bewijs kunnen toonen, dat hij werkelijk de opgegeven plaateen en personen heeft bezocht. 'Dezer 'dagen kroeg een da_me te Arnhem bezoek van twee mannen, die vertelden, dat zij Belgen waren, Vlaanssch spraken en beweerden in België een lin- nenfabriek te hebben, die in den oorlog ver woest waa. De een was eigenaar dier fa briek, de ander vergezelde hem en hielp hem bij den verkoop van een partij goede ren, die nog geréd waren en die in „Mu sis Sacrum" verkocht zouden worden. Al dus luidde het verhaal, dat opgeddscht werd. Mevrouw geloofde hen en kocht voor een aanzienlijk bedrag van hen, terwijl zij over een viertal stellen damasten tafelgoederen niet tot een vergelijk konden komen. Na dat zij nog tweemaal terug waren geweest, kreeg mevrouw bezoek van den helpeT, die beweerde een adres te weten, waar men dergelijke damasten tafelgoederen voor honderd gulden per twee stel kon verkno pen. Als mevrouw nu, aldus zijn voorstel, de vier stel kocht en hem weer twee liet verkoopen voor honderd gulden (d. i. meer dan mevrouw voor de twee stel gaf) konden zij er allebei wat mee verdienen. Mevrouw ging ten slotte op dit voorstel in het zoete winstje lokte liaar toe. De vieT stellen werden gekocht en betaald en de helper kwam vervolgens twee stel ha len, om die te veTkoopen voor honderd gul den. Evenwol, mevrouw wacht nog altijd op dat sommetje, zij hoeft uu twee stel da masten tafelgoed voor een prijs, die voor vieT stel nog veel te duur was, en de pseudo-Bel gen verkochten het goed duur en kregen de helft'boycudien nog terug l Toen het wachten wat lang duurde, stel de mevrouw een onderzoek in. In „Musis Sacrum" was van de verkooping niets be kend en de mannen waren te Arnhem niet meer te vinden. Een nieuw model brancard. Men schrijft ons uit Hoorn Door dr. De Haan Thomann, arts te Hoorn, is een nieuwe brancard uitgevon den, die zich in vele opzichten gunstig on derscheidt van de bestaande modellen. Dece brancard toch is zeer gemakkelijk te kanteeren. daar zij slechts 15 K.G. weegt is opvouwbaar en kan daardoor zeer go- makkelijk op den rug en op de fiets wor den medegenomen. Opgezet, kan de bran card uitstekend als brits dienen. Worden de beweegbare pooten opgesla gen, dan kan de zieke van den grond go- makkelijk op den brancard worden gelegd, waardoor een opheffing ran den patiënt voorkomen wordt. Door twee aangebrachte en ook draaibare vorken kunnen zeer gemakkelijk twee fietswielen worden ingezet, waardoor het vervoer per brancard rijdende lean ge schieden. Ook voor het leger kan deze brancard zeer*goede diensten bewijzen, niet het minst in den loopgraven-oorlog, waarbij het ver voer ven gewonden zeer snel zal kunnen geschieden. De kosben zijn gering en maken het mo gelijk, dat, waar nooclag, de brancards- in grooten getale aanwezig zijn. De nieuwe draagbaar is naar den naam van den uitvinder Hafcbo-brancard ge noemd. A („Jh^Crt.") Een dwergenstad. Er komt een stad van dwergen te Amsterdam. Een bevolking ran Lilliputters en Lilliput ter.....innen wenscht voor enkele maan den haar tenten op te slaan binnen de Am- stelveste en haar Gulliver, een zekere heer Gerzon, die er in geslaagd is, uit alle lan den van de wereld, vier en tachtig per soontje» bij elkaar te halen, die niet hoo- ger zijn dan 'n fateoenlijkè kaplaars, is op het oogenblik in onderhandeling met B. en W. voor het huren van een geschikt ter rein. Op dat terrein, dat een oppervlakte moet hebben van 6000 vierk M., zuil-Ion de dwergen een oomplete stad bouwen, met een raadhuis, een kerk en zelfe een schouw burg, alles naar hun formaat. In den schouwburg zullen ze geregeld voorstellin gen geven. De bevolking fifestaat uit 84 personen, mannetjes en vrouwtjes. Waarschijnlijk zal hun door het gemeen tebestuur oen terrein ter zijde van den Amstelveen sohen weg, zoo niet dat tegen over het Valeriueplein worden aangewe zen. Slagen de onderhandelingen, dan hoopt de impresario, de heer Gerzon, zijn stnd tegen 1 Juni klaar te hebberf De bedoeling is natuurlijk deze stad voor het publiek tegen een kleinen entrée- prijs ter bezichtiging te stellen. Reed? stond zij te Parijs, te Londen en te New- York, waar zij vele weken lang voor cïe be volking een groote attractie was. Te Maastricht is gistermorgon do 26-jarige L. A. L., leerling-maehiuist bi. de Staatsspoorwegen, aan de mochineloods. door Van een machine af te springen, tus schen een aankomende locomotief en der muur geraakt en levensgevaarlijk ver wond Naar het gesticht Calvaricnberg overgebracht, is hij daar weldra overle den. Uifclief.de. Een soldaat krijg' van zijn beminde thuis een paar gestopte pantoffels met het opschrift: „Uit liefde" Op den linker stond „uit", op den rechtei „liefde", en lijj droeg zijn liefdespand zoo dikwijls hem flat mogelijk was. Op zekeren dag ontvangt hij een brief van huis, waarin over de trouw van Rika rare noten worden gekraakt. Een kameraad, die hij den brief laat lezen, zegt: „Nou kan je de pantoffel/ ook niet meer dragen, Jansen!" „Waarom niet?" zegt Jansen, „ik trek zi andersom aan en dan is het zaakje in orde: „Liefde uit!" BODEGRAVEN. Het kinderzangkoor, onder leiding van mej. M. C. A. Karg, alhier, gaf in de zaal van hotel „Van Haaften" een uitvoering voor een volle zaal. Vóór de pauze werd door de kinderen gezongen „Michiel Adriaansz. de Ruyter" kindercantate van A. Lijson, en na de pau ze „De Schoonste Feestdag", cantate van Cathariu van Rennes. Alle toehoorden waren het er over eens, dat de kinderen mooi gezongen hebben, dank zij de uitste kende leiding van mej. Karg. Na afloop werd door allen in de zaai het „Wilhelmus" en ter eere van enkele Duitsche geïnterneerde officieren, die te genwoordig waren, het Duitsche volkslied gezongen. Do uaaïvereeniging „Neerbosch", al hier, heeft in het tiende jaar van haar bestaan de volgende kleedingstukken ver vaardigd12 lakens, 18 handdoeken, 12 sloopen, 12 zakdoeken, 22 bro.eken, 24 bon te en 14 witte schorten. Dit alles is weder om gezonden na-ar de weesinrichting Neerbosch. In de Geref. Kerk, alhier, is een col lecte g ouden voor do Geref. Kerken in Noord-Holland, die door den watersnood in financieele moeilijkheden zijn geraakt. Er werd 240 gulden gecollecteerd. HILLEGOM. De verkooping van bloembollengrond onder De Zilk ten overstaan van notaris" Wildervanck de Blécourt, van BJoemen- daal, had den volgenden uitslag: Perceel I; 1.70.50 H.A., koóper W. van der Linden, alhier, voor f 6000"; perceel II, 1.84.50 H.A., kooper O W G. Alke made, te Noordwijk, voor ƒ7010; perceel III, 1.84.50 H.A., koopers 8. Mok en H. Smolenaar, te Haarlem, voor 6750; per ceel IV, 1.S8.50 H.A., kooper W Hulse- bosoh, te Vogelenzang, voor 6400per ceel V, 2.15.00 H.A., kooper J Ruigrok, alhier, voor 8600; perceel VI, 3100 Aren bosch, kooper H. Hulsebosch, te Overveen, voor 870. NOORDWIJK. Van de alhier gekantonneerde militai ren werden in den laatsten tijd herhaal delijk rijwielen gest-olen. 't Is thans de politie gelukt de rijwieldieven te knippen. Uit het Engelscli van Miss YONGE. (Nadruk Vsrbodon). 116) Hij wenkte hem, dat hij bij hem moest kot- men, en met oen blos van blijdschap en ver- legonh-eèd waa de kleine jongen oogonblak- kelijk bij hem. Do eene brandend heete hand wm den zieke, omsloot het zachte, koude bandje van het kind, terwijl hij dé andere tooder op bet blonde hoofdje druk te akksa hield h ijhem eenigo oogenbldk- ken bij zkh, en braolit toen met een naai- w el ijk hoorbaar goluid, bij ieder woord op houdende, naar adem hijgend© uit „Gij moet haaa* troosten!" daarbij oen blik skoamde op Violette; „gij moet zorg dragen voor de andoren, wilt gij diat?" „AJb ük maar kan I" zeide Johnnie pein zend, en zijn best doende om hem te begrij pen, terwijl de vader het hoo-fd en de hand van zijn kind nog sterker drukte, ale wildb hij do woorden, die hij met zooveel Moeite en lovensgevaar moeet uitbrengen, or in branden. „Zeg aan uw grootvader, dat ik u allen han hem opdraag. Vraag hem voor mij ver- Sfffenis. Gij zult een betere zoon voor hem tijn dom ik. Ala gij allee weten zult, ver- Keet hot <kwj nooit om mijnentwil 1" Hij kon niete meei zegigen, daar hij -door ten hevigear aanval van hoest en benauwd heid overvallen werd, die men vreesde, ^t hij niet overleven zou. Het stilzwijgen Wf4rcl hem nu dubbel aanbevolen, terwijl de benauwdheid van uut tot uur toenam, voornamelijk tegen den avond, toen hij in groote opgewondenheid geraakte uit ver langen naar de komst zijns rade re. Hij zat overeind tegen een stapel kussens geleund, terwijl iedere odemhaEng hem een inspan ning kostte, die een gloeiend roode kleur over zijn aange/dotot verspreidde, en hij met zenuwachtige onrust alles waarnam, wat er om hem heen gebeurde. „Arthur is zeer ziek en verlangt u te zien", luidde het telegram, dat een doode- lijken schrik in dé eevoudige woning te Brogdén verspreidde. Lady Martrindale was te ongesteld, om op reis te gaan, doch Theodora was dankbaar aan haar vader voor zijn beslissing, dat zij hem vergezellen zou, daar Violette haar hulp hoog nood&g zou hebben. Die reis, waarbij zij in zulk een angstige spanning verkeerde, herdn- nerdé haar onophoudelijk aan dien vroe- geren, evenzoo overhaasten tocht, toen zij door haar onverdraaglijk humeur zichzet- ve on haar broeder zoo gekweld had, en de ze gedachte deed het haar als een onver diende gunst aanmerken, dat zij hem thans mocht gaan oppassen. Zij dlaoht nu vol strekt niet aan het gewicht dat men aan haar tegenwoordigheid zou hechten neen, haar hart was daartoe te zeer beklemd door een angstig voorgevoel, dat haar eeiK zware slag boven het hoofd hang. Zij durf de er nauwelijks aan denken, onder welk een gedaante en hoe zwaar dfie baar zou kunnen treffen het eenige, wat haar klaar voor den geest stond, was haar vurig ver langen naar het eind barer reis. Eindelijk kwamen zij aan zij vloog de stoep op, slechte in het voorbijgaan van James vernemende, diat zijn heer niet be ter was. Bij het liaht van don schemeravond zag zij th&no een tengere, gebogen gedaante naar benedon komen, die ziah aan de beide leuningen moest vasthouden, en Violette zonk in haar armenzij beefde geweldig en drukte haar zwijgend aan haar hart. „O, Violette, wat is er toch gebeurd! Is bij zoo heel erg?" Lord Marti n-dailo wilde ziah thans naar boven spoeden, toen Violette, rich een weinig herstellende, hem op fluisterenden toon en in weinige, maar toch duidelijke woorden mededeelde, in welken toestand Arthur zioh bevond. „Hij heeft den gebeelen tijd naar u vot- langd, heeft u hooren binnenkomen en wdl u dadelijk zienmaar laaft hom toch niet spreken Op Theodora's arm leunond, alc ware zij bijna iriot in staat zich langer op óe been te houden, ging zij met hen naar boven. Zij opende de deur van het kabi netje, en daar (terwijl de kindermeid haar plaats had ingenomen) zat Johnnie op den grond, terwijl het kleine kind, dab hij fee der met zijn armpjes omvatte, op zijn echoot lag. Heb bind werd onrustig, en Jöhnnio zag naar zijn moeder op, die rich bukte om het hem af te nemen, terwijl Lord Martin dole de riebekamer binnentrad Theodora bleef geheel verslagen en als vast geworteld staan c&b was erger dat aj gevreesd had. „Ik donk u, dab gij .gekomen rijt", zeide Violette, terwijl zij rich op een stoel liet ne- dervallen. „O, Violette! Waar? Hoe? Maar plotseling kwam er een trek ran ontvetting op Violette's gelaatzij sprong op, wierp hot kind bijna in do armen van Theodora en verdween in de riekekamer. „O, wat ie er tooh? Wat gebeurt er tooh?" riep Theodora. „De hoest, het bloed", zea Johnnie met oen zachte sbeon, en keerde zich van haar af, terwijl hij zich op den grond wiorp, en, om zijn snikken te smoren, met zijn gezicht je voorover op een stoel ging liggen. Zij brandde van verlangen, om die gesloten deur' te openen, doch heit kind begon, te sohreien en hield haar gevangen. Nadat zij aldus eenige oogénblaikiken had doorgebracht, verscheen haar vader, en zou haar voorbijgegaan zijn zonder op haar te letten, doch zij hield hem vast, en smeekte hem haar te zeggen wat er voorviel. „Hij heeft weder een bloedspuwing ik moet om Harding zenden." ,Zal ik het aan James zeggen?" vroeg een zacht kinderstemmetje, en Johnni-o hief zijn bosch redd gezichtje op. „Doe dot, mijn beste", en toen de kleine jongen de kamer had verlaten, vervolgde zijn grootvader met de kalmte der hope loosheid: „Arm kindl Hèt zal nibt."baten, weldra aal alles gedaan zijn en hij wilde weder in de naaste kamer gaan, toen Theo dora hein wederom tegenhield„Papa, pap§! ik moet hem zien, laat mij binnen komen. „Nu niet", antwoordde hij„het zien van ©en en ander zou misschien zijn einde verhaasten. Als er nog eenige kans op be houd la, mogen wij niets wagen. Ik zal u komen roepen, ak alle hoop voorbij is". TheodorO" moest hem thans wel loslaten, daar het kind luidkeels begon te schreien, zoodat zij alles in het werk moesb stellen om het te sussen opdat zijn kreten niet in de riebekamer mochten gehoord worden. Genoodzaakt te zijn om rioh zoodanig te bedwingen, dab zij in staab was het kleine schepseltj'e door zachte bewegingen te stil len, en zijn telkens herhaald klaaggeschrei in haar ooren te hooren weerklinken, ter wijl haar geheel© ziel hing aan de klanken, die zij nat de naaste kamer poogde op te vangen, was bij den angst, waarin rij ver keerde, volkomen onuitstaanbaar, en nie mand versoheen om haar af te lossen. slechts Jöhnnio keerde terug, luisterde een oogenblik aan -de deur, en ging daarop weder in zijn vorige positie liggen, en een oogenblik daarna kwant dr. Harding haas tig die kamer door. Lang, zeer lang moest zij wachten eer men de deur weder opende. Haar vader kwam er uit. Kwam hij haar roepen.? Neen, hij hield haar tegen, toen zij naar Arthurs kamor wilde gaan ©n zeide: „Nog niet; bet bloedH>pgeven is weder gestuit." Dr. Harding volgde hem weldra, on rij gingen te zamen de kamer uit, om over den zieke te raadplegen een oogenblik daarna sloop Violette binne.nzij legdo haar hand op Johnnie's hoofd ©n zeide „Papa is wat beter, lievelingdaarop naim zij Theodora het kind af, zeggende: „Ik dank u, gij moogb hem stroika rien", en verwijderde rich daarop weder, terwijl Johnnie haar nasloop, en Theodora werel den zou hebben willen gewen om haar ook te mogen volgen. Na een korte poos kwam Johnnie terug met dé boodschap, dat manui verzocht, of tamte Theodora zoo vriendelijk zou willen rijn om voor grootpapa thee te zetten zij vond, dat zijn lieve papa een beetje be ter ademhaalde, maar hij moest rich dood stil houden. Zij, gehoorzaamde aan dat vonnas van verbanning en vond haar vader herig met een brief aan zijn vrouw af te*zenden, waar-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1916 | | pagina 5