No. 17194. LEiOSCH DAGBLAD, Woensdag IS Maart. Tweede Siad. Anno Persoverzicht. Uit de Omstreken. FEUILLETON. Violette of de Schoonzuster. Oorlogewinetbelaetijig. - „HET gUlSGEZlN" ia ingenomen met de belas ting, maar bezwaar hebben wij er tegen, gegt het blad, dat de hoogere traktementen rt>or eiken aanslag'van den fisoas zijn ge vrijwaard. Dubbel bezwaar, omdat een Iraktemenfcs- vei'hoogditg tot 2000 toe vanzelf onbelast aou blijven, en wij het niet met den Minis ter eens zijn, clat de reusachtige trakte menten, aan dezen en genen toegekend, vei lig als bloote vergoeding voor arbeid kun nen worchn beschouwd. Wij herinneren, hier aan de arme mi- imam-lijders met duizend gulden vergoe ding in de maand, die door het aareasme van mr. Van Lansohot in de Eerste Ka mer werden getroffen, maar die wij zon der medelijden nog liever door -den fis cus in hun portemonnaie getroffen zouden .willen zien. Deze en dergelijke hoeren verdienen veel gemakk el ijker hun oorlogswinst dan de handelaars en zakenmenechen, die dooi den fiscus niet worden gespaard, en er is geen enkele reden 'om hen met zooveel consideratie te behandelen, als minister tVan Gijn jegens hen aan den dag legt. Tegen heb denkbeeld zelf, oen belasting op oorlogswinst te leggen, besbaat bij de „NIEUWE ROTTERDAMSÖHE COU RANT" geen bezwaar. Er zijn ten gevolge van den oorlog in handel en bedrijf winsten behaald, die ze ker niet zonder moeite, energie, niet zon der inzicht in zaken en niet zonder risico sij verkregen, cn dus ongetwijfeld de vrucht rijn van persoonlijk talent en van persoon lijke eigenschappen, die gelukkig nog in ruime mate in ons land worden aangetrof fen maar die per slot van rekening, ten gevolge van omstandigheden, waarop de verwervers van die inkomst-en geen schijn van invloed hebben kunnen uitoefenen, ïr <ten verhouding zijn te komen staan tot het tentoongespreide talent, den verricht- ven arbeid, en het gedragen risico. Er is niets tegen, zoo de tSaat, die door den oor log in benarde financieel© omstandigheden 3 geraakt een deel van die bijzondere con junctuur-winst tot zich brokt. De belasting ia te volgelijken met een belasting op do toevallige baten, als bijv. de successie-belas ting. i Ovor het bedrag dor heffing kan wor den getwist. Elk cijfers is ten elotte wille keurig, omdat niemand kan zeggen, hoe veel van de winst nu eigenlijk als vergoe ding voor arbeid, als compensatie van ge leden risico kar- worden beschouwd, hoe veel gevolg is van omstandigheden, die bui ten dien wil of den invloed van den ver- .verver der winsten zijn gebleven. Slechts lit kan gezegd worden, dat, zoo lang het veter niet tot aan de lippen is komen te «taan. d v. zoo lang Nederland buiten den oi 'og blijft, de belasting niet al te boog opgeveerd worden mag. Geen oogen- blik mag worden verguien, dat een zeer groot gedeelte van die zoogenaamde oor logswinsten van buitenaf niet- slechts van uit oorlogvoerende landen, doch van de gansohe wereld rondom naar ons land toegevlied is, en dat het een groot geluk is, dat dit geschied is. Indien in Nederland geen oorlogswinsten waren behaald, zou ons land er nu tijdens den oorlog en voor al ook na den oorlóg heel wat slechter aan toe zijn, dan nu het geval is, cn wezen zal. De mannen, die door hun werkzaamheid en hun durf, door hun handelsinzioht en ondernemingslust, in dezen tijd van oor- logemalaise het hunne hebben gedaan, om het nationaal inkomen en vermogen te ver- grooten, hebben zonder twijfel een alge meen nuttigen dienst gedaan, die ons land in vollen omgang blijvend ten goed komt, omdat do nationale economische weer kracht er door is verhoogd. Men behoeft deze mensahen niet als na tionale helden te bezingen; zij hebben on tegenzeglijk in de eerste, zoo niet eenige plaats "overkt en gewaagd ten bate van hun eigen zak. Maar deze wetenschap mag ons niet weerhouden, de oogen toch ook open te sperren ,om het algemeen maat schappelijk nut te blijven zien, dat zij heb ben verricht, en te onthouden, dat de maat schappij het dan to oh ook per slot van Te kening moet hebben van hetgeen do indivi duen, gedreven door den prikkel van het eigenbelang, tot stand weten te brengen. Wie deze waarhoid verzuimt te erkennen, zal groot gevaar loopen, bij de bcdasting op oorlogswinst de kip met de gouden eieren te slachten. De llcgeering stelt voor 30 pCt. te heffen, hetgeen al 5 pCt. moer is, dan door de Staatscommissie was voorgesteld. Het zal in de Kamer niet ont breken aan pogingen, om de 30 in 40, in 50 of misschien nog hooger te wijzigen. Dit is een gevaarlijk spel. Er zijn er in ons land, velen misschien, die een enorm risico, groo- te inspanning en veel arbeid en verdriet zioh willen getroosten, zoolang bij welsla* gen van de onderneming groot-e winst daar-, tegenover staat Dit ligt in den aard van den mensoh. Het ia eohter ook niet anders dan bloot menschelijfc, dat de lusb om dit alles te dragen afneemt met elk procent, cBat de Staat van do winst zic-h toeëigenen gaat. Ala ik kans heb, dat ik, bij succes van mijn onderneming, 100 verdicLen zal, dan waag ik het er opals ik weet, dat bij welslagen de Staat mij 30 of 40 van piijn 100 mij in den vorm van belasting weer af nemen zal, dan wil ik mij nog wel eens ter deze bedenken, of ik mij in het gevaar steken zajl. Neemt de Staat mij het grootste deel van mijn winst toch"' weder af, dan onthoud ik mij liever. Zoo kan in het algemeen gezegd worden, dat naarmate de oorlogBwinstbelasting hoo ger zal zijn, de oorlogswinst kleiner zal worden, d.w.z. de toeneming van het na tionaal vermogen binnen enger grenzen zal worden gehouden. En indien, ten gevolge van het belastingsysteem het bovenstaan de geldt niet uitsluitend ten aanzien van een oorlogswinstbelasting, al komt het daarbij wegens de hoogte der heffing zeer scherp uit de energie van de burgers, en met name van den ondernemersstand wordt verminderd, zoo niet gedoofd, dan dragen daarvan zeker een aantal individuen eerst, maar op het eind iedereen, en de staat niet het minst, den last. Met opzet werd zooeven hot woord belas- tingsysfeom gekozen. Wij moeten hier nog eens terugkomen op iets, dat reeds vroeger werd aangestipt. De belasting op oorlogswinst is niet de eenige belasting, waarvoor een ontwerp in de laatste weken werd ingediend. Er ligt ook nog het ont werp op de heffing ineens, om van de an dere belastingontwerpen maar niet te spre ken, daar deze nog wel niet zoo aanstonds in werking zullen treden. Het lijkt ons echter noodzakelijk, dat hef fing ineens en oorlogswinstbolasting met el kaar in verband zullen worden beschouwd en behandeld. De heffing ineens, gebaseerd als zij is op de inkomstenbelasting van een oorlogsjaar, zal ten aanzien van de oorlogs winsten werken als een tweede verkapte oorlogswinstbelasting. Er gingen reeds stemmen op, om ook de cijfers in het ont werp op de heffing ineens te verhoogon. Dat zou misschien mogelijk zijn, indien dat ontwerp betrekking had uitsluitend op de normale, jaarlijks terugkomende inkomsten, maar de inkomsten, die voor die heffing vol gens het ontwerp als grondslag van belas ting zullen worden genomen, zijn voor een deel niet normaal, doch zeer bijzondere in komsten van één jaar. Verhooging van de heffing ineens volgens het ontwerp zou mis schien ook uitvoerbaar zijn, indien er g e e n oorlogswinstbelasting werd geheven. De be lasting van oorlogswinst kwam dan in de heffing ineens van zelf tot haar recht. De twee, zooals zij thans luiden, samen in te voeren, zelfs bij den gematigden op zet, dien het ontwerp op de heffing ineens thans nog heeft, lijkt echter onuitvoerbaar, zonder in schromelijke onbillijkheid fce ver vallen. De twee ontwerp eu zullen dus met elkaar in onafscheidelijk verband moeten worden gebracht, zoodat bet lot van het een aan dat. van het andere hangt. Het eenvou digst zou zijn, dit te doen, door in de hef fing ineens vast te stellen, dat ter bereke ning van het bedrag van de heffing dht ge deelte van het inkomen, waarover de oor logswinstbelasting moet worden betaald, niet in aanmerking komit. Maar dan kan na tuurlijk de oorlogswinstbelasting niet wor den verworpen, zonder de heffing ineens od- derste boven te gooien. 'ALPHEN. In een der kantoren van de motoren- fabriek „De Industrie", ontstond gisteren brand. Het werd door bet personeel der fabriek opgemerkt, dat weldra krachtdadig optrad. Daaraan is het te danken, dat de brand spoedig gebluscht was, boewei bet kantoor veel waterschade bekwam. Kortslui ting is de vermoedelijke oorzaak van den brand. HAARLEMMERMEER. Door den heer Bultman werd de koud bloedige dekhengst „Cosaque", die de vorige week een premie verwierf van f400 bij de gehouden keuring, verkocht aan een vereeni- gingin de gemeente Olst (Overïjsel) voor den buitengewonen prijs van f 6500. HAZERSWOUDE. Het leveren van nieuw plantsoen en do aanleg van het kerkplein is (Mor kerk voogden der Ned.-Horv. Gem. opgedra gen aan den heer P. don Hooglander, boomkwoeber alhier. HILLEGOM. De vereeniging „Hulp in Nood", heeft gisteravond in de zaal ran den heer Van Dril een algemeene vergadering gehouden, die slecht bezocht was. De voorzitter deel de mede, dat het fonds in gunstige conditie verkeert, maar dat het ledental is vermin derd. Dr. Van Maasbergen werd tot eere- lid benoemd, HOOFDDORP. Uitslag van de op verzoek gehouden hengstenikeuring. Goedgekeurd werden voor Utreaht: Modello, warmbloed, oig. Gebrs. Oskam te LinschotenAristo, koudbloed, eig. H. F. Bultman te Haar lemmermeer Autocraat, koudbloed, eig. H. F. Bultman te Haarlemmermeer. Afgekeurd werden voor Utrecht: Thor- w&rd, warmbloed, edg. L. van Tilburg, te Rijnsburg; Sultan, koudbloed, eig. H. F. Bultman te Haarlemmermeer. Bij herkeuring werd voor Noord-Holland afgekeurd de koudbloed Conqueranb de Sbabroucfk, edg. H. F. Bultman, te Haar lemmermeer. Voor Overijsel werd goedgekeurd de koudbloed Sad tan, eig. H. F. Bultman te Haarlemmermeer, en de koudbloed Cosa que, eig. dezelfde. Voor Noord-Holland en Overijsel wer den goedgekeurd van denzelfden eigenaar de koudsbloeds Autocraat en Aristo. Voor N oord-Holland werden verder goedgekeurd de warmbloecïsEdelman, edg. Bakker, te Oegstgcest; Elimar, eig. Sohuringa, te Groningen, en Okko, eig. Hengsbenvereeniging te Abbenes Bij de daarop volgende cornagekcuring viel Aristo at Met ingang van 1 Mei is benoemd tot directeur van het post- en telegraafkan toor te Einmen, de heer W. H. van Ried, titans in gelijke betrekking te. Hoofd dorp -Haarlemmermeer, KATWIJK. W eeskoisk westie. In een openbare vergadering van Gede puteerde Staten van Zuid-Holland bracht het lid van dat college jhr. mr. De Geer, rap port uit over de bezwaren van regenten van het Weeshuis der NetL-Herv. Gemeente te Katwgk aan den Rj)n, betreffende de goed keuring ran het besluit van den Raad der gemeente Katwgk tot vaststelling van een verordening houdende verbod tot bouw en herbouw op grond, gelegen langs den weg naar het schietterrein en in de nabijheid van den ToL Uit het rapport bleek, dat de inspecteur van de Volksgezondheid heeft geadviseerd tot ongegrondverklaring der bezwaren, daar- bp aanvoerende, dat het bouwverbod een lo gisch gevolg is van het uitbreidingsplan. De voorzitter van hefc ooilege van regenten voornoemd, de heer Bollée, lichtte ae be zwaren nog nader toe en betoogde, dat het bouwverbod niet noodig is en daardoor de grond van het weeshuis noodeloos in waarde bou dalen. De beslissing van Ged. Staten volgt later. LLSSE. Gistermiddag geraakte O. van Ger- ven in den Roversbroekpolder zoodanig be kneld tussohen 2 ijzeren kipkarren, dab hij een been brak. Hij werd per as naar het Piusgesticht vervoord, waar hij door dr. Haaze werd verbonden. Gisteravond werd, na het honden van een lezing van den eerw. heer J. H. E. van Brero, kapelaan alhier, over liet nut van de geitenfekkerij, een R.-K. Yerconi- ging voor geitenfokkorij opgericht, onder den naam „Werkmanskoc". In hotel „De Witte Zwaan" sprak gis teravond, voor een propvolle zaal, op ver zoek van do R.-K. Kiesvcreeniging, mr. J. B. Bomans, te Haarlem, over het onder werp„De Katholiek en zijn vijanden." VOORSCHOTEN. Te Rotterdam is geslaagd voor de nuttige handwerken mej. A. M. Amerom, van hier. Kantongerecht te Haarlemmermeer. Vrijgesproken van overtreding Dokaal Spoorwegreglemenfc (K.B. van 3 Juni 1915.) E. M. F. K. te Haarlem. Veroordeeld wegens leerplichtwet over treding: O. v. d. B., A. d. R., en J. d. V., allen te- Haarlemmermeer 3 of 3 d. hech tenis. A. v. S.. en A. V., beiden te Haar lemmermeer 2 of 2 d. hechtenis. J. v. d. T. te Haarlemmermeer f4 of 3 d. hech tenis. Arbeidswet: H. K. te Hillegom ƒ5 of 5 hechtenis. F. O. te Hillegom 2 maal 5 of 2 m 5 d. heohtenis. TrekhondenwetN. Y. te Hillegom 3 of 3 d. liechtcnis. Jachtwet: L v. R. te Haarlemmermeer on A. M. tc Li3se ieder 5 of 4 d. hech tenis. VissoherijwetA. M. te Bisse 3 of 3 d. hechtenis. Keur Haarlemmermee^polderJ. B. te Amsterdam 10 of 5 dagen hechtenis. M. M. cn D. v. T. te Lisse ieder 3 of 3 d. hechtenis. J. H,, B. A., P. B., A. P. on J.- W. G. allen te Amsterdam ieder 5 of 5 dagen hechtenis. Keur RijnlaudJ. d. G. en P. v. d. M. beiden te Alkeniade ieder ƒ5 of d. hech tenis. J. K. te Aalsmeer 5 of 5 d. hech tenis. Art-. 434 W. v. Str. (Baldadigheid)R. A., J. B., en J. v. d. K. allen te Hoofddorp ieder 15 of 3 d. hechtenis. J. K. to Nieuw- Yennep 5 of 3 d. hechtenis. Art. 427 W. v. Str.K. S., J. J. v. V. en K. B. allen te Haarlemmermeer ieder 2 of 2 d'. hechtenis. Alg. PoL Verordening Haarlemmermeer G. L. te Haarlemmermeer 1 of 1 d. hech tenis. Motor- en Rijwielwet: E. K., L. M. W., O. v. d. B. ieder 2 of 2 d. hechtenis. A. H.A. v. d. S., W. v. d. H., B. M., P. S., B. S., H. D., E. Th. S. en J. H. ieder /1.50 of 1 dag hechtenis. Art. 463 W r. Str. (Dronkenschap) W. W. te Hillegom 15 of 10 d. hechtenis. A. d. L., J. P. W., H V., P. A. K. allen zonder bekende woon- of verblijfplaats ieder 2 of 2 d. hechtenis. P. A. K. 6 of 4 d. hechtenis. iWOUBRUGGE. Gemeenteraad. .Vooratter: de heer T. P. Kleyn, burge meester. Aanwezig: 5 leden. Afwezig: de heeren G. P. van der Geest en Van der Voorn. Ingekomen is een schrijven van de hee ren H. J. Drenth, H. Meijer, O. P. van der Geest e.a., meldende, dat zij de herbenoeming tot lid van de Commissie van Schoolverzuim aannemen. Een ^sckrgven van den heer Van der Geest, dat hij tot Zijn leedwezen wegens krankheid nog verhinderd is de vergadering bg te wonen; dat lig hulde brengt aan de activiteit van den Voorzitter om binnen aoht dagen twee vergaderingen te beleggen, doch dat, volgens zijn oordeel, deze vergadering gevoeglijk nog een maand had kunnen-wach ten. De Voorzitter stelt aan de orde het in dm vorige vergadering gedane voorstel van den heer Peters, om de benoeming van een secre taris te verdagen, waarover geen besluit werd genomen, omdat de stemmen staakten. Dit voorstel, iu stemming gebracht, wordt verworpen met 3 tegen 2 stemmen, die ran de heeren Peters en Lieverse. De Voorzitter brengt in bespreking de be*, noeming van een gemeente-secretaris. De heer Lieverse deelt mede, dat do heer Van der Voorn door lichte ongesteldheid verhinderd was, doch geen lust had thans te komen; hij had gedacht, dat liet schrgven van den lieer Van der Geest wel dien in vloed had gehad, op de Raadsleden, dc be noeming uit te stellen. Do heer Peters zegt, dat het zijn oordeel was, dat de ambten van burgemeester en secretaris gescheiden bleven en daarom wil de hij een oproeping van sollicitanten. De Voorzitter is tegen uitstel; persoon- lijk kond hg dan in moeilijkheden; ongeveer een halfjaar is dit punt reeds aanha-ngia ieder Raadslid kan er reeds een gevestigds opinie over hebben. De heer Heenk had wel gaarne de ver gadering vollediger villen hebben en jzoi^ niet tegen uitstel zijn. De heer Lieverse drukt er weder op, da6 de heer B. niet gesolliciteerd heeft en eri dus geen kans voor den Raad is. De heer Van Dam zegt, dat de Voorzittel, volkomen gerechtigd is, te handelen zooals hg nu deed, doch vraagt, nu het blijkt, dat hij niet met algemeene stemmen gekozen, zal worden, of het niet wenschelgk zou zgn de benoeming te verdagen. Aangenaam zov het voor hem zjjn, als er eensgezindheid was en dat de Raad een keus had. De Voorzitter zegt, .dat hifi aangezocht is, om het ambt van secretaris te aanvaar den; dit heeft hg zich laten welgevallen en gesolliciteerd, mede in het belang der ge meente, omdat dan de kans geopend werd, dat hg te Woubrugge kon wonen; doch hg zou zich terugtrekken, als hg tegenover andere sollicitanten geplaatst werd. Morden er sollicitanten opgeroepen, dan moet hij dio objectief kunnen beoordeelen en dan moet hg niet naast dezen staan als concurrent* Aan de wet moet voldaan worden om oen tweetal aan den Raad aan te bieden; soms wordt voor den vorm wel een Raadslid Na 2 geplaatst en zoo is nu ook hier geschied* De heer Van Dam fcvvgfelt er niet aan <of de burgemeester zal, als hij benoemd wordt, flink en met lust de zaak aanpakken. Hij wil liever één goeden ambtenaar met een flink salaris dan twee met een half salaris; hg heeft de zaken van alle kanten overwogen en meent, dat hg handelen moet zooals hij voorgesteld heeft en meent, dat het in het belang der gemeente is, ook door het bouwen ran een huis en het inwonen ran den burgemeester. De heer Lieverse zegt, dat hg bg oordeel blijft, sollicitanten oproepen en te wachten tot de heer Van der Geest her steld is, en wat hefc bouwen van een huis betreft, dit is ook nog niet zeker. Do Voorzitter antwoordt, dat, als hg be noemd wordt, hg hier zal komen wonen; hjj wil weten of de Raad hem wenscht of niet. Hg- heeft zich niet opgedrongen. De heer Van Dam zege, dat hij den Com missaris der Koningin over de benoeming ran den heer Kleyn had geraadpleegd en dat die het in het belang der gemeente achtte en hem aanried in dien geest te kandelen». Hefc deed hem leed, dat de heer Van der Voorn afwezig was; deze had bg zulke ge wichtige besluiten aanwezig moeten zijn. De heer Lieverse dringt nogmaals aar op uitstel en zeide in de vorige vergadering! voorgesteld te hebben een oproeping te doen op een behoorlgk traktement voor den secre-' taris, dat tbans te laag is; .vijftien gulden per weck heeft thans een gewone arbeider. De heer Heenk bejammert het nog, dat de heer Lieverse in de vorige vergadering zgn voorstel niet heeft willen, splitsen, zooals de Voorzitter liem verzocht De heer Molenaar is het met den heer Van Dam eens; het ambt van burgemeester en secretaris te vereenigen, is financieel voor de gemeente hefc voordeeligst Een nieuw: benoemde secretaris zou spoedig een ver hooging vragen. De heer Lieverse stelt voor de benoeming van een secretaris veertien dagen te verda- Uit het Engelsch van Miss YONGE. (Nadruk Vsrboden). 114) Doch teen Johnnie zich dicht tegen haar aand.ong en herhaalde: „Zeg hot nog eens, mama, want o, ik ben zoo verschrikiy ik kan het niet ver geten! Och, is papa waarlijk niet dood?" urong de gedachte zich aan haar op, dat, ris dez9 nacht voorbg zou zijn, het kind mioschien zou weten, dathij geen vader Dieer bezat De vrees daarvoor en hefc verlangen om den indruk van den verschrikkelgken droom *og te nemen, deed haar besluiten hem to zeggen, dat, wanneer hg beloofde zich heel Wiaard en doodstil to houden, zij hem mede ^ar beneden zou nemen en eventjes zgn ï>apa laten zien. Zij sloog hem een manteltje ton en droeg hem door de kleedkamer, aar van de deur openstond, in de slaap kamer, hopende, dat Arthur dit niet be merken zou, daar hij. met zgn rug naar do fleur gekeerd was; doch niets ontglipte aan "■ho van koortshitte glinsterende oogen, on jij vestigden zich dadelijk op de kleine bevende gestalte en het beschreide gezichtje Jtou hefc kind, dat hem met een innige be- k-Jgstelling aanstaarde. >.Ik hoop, dat wij. u niet gestoord hebben," ^eide Violette om zich te verontschuldigen, dachten niet, dat gg ons zoudt hoor en; jje arme Johnnie is schreiend wakker gewor- -11' omdat gg zoo ziek zgt, en ik heb hem beneden gebracht, Opdat hg tl eens even mocht zien, want ik was bang, dat h# anders den geheelen nacht niet in slaap zou kunnen komen." Zg had niet bevreesd behoeven te zgn, wanti eer zg nog uitgesproken had, stak Arthur reeds zijn handen naar het kind uit, met een uitdrukking, die Johnnie moed gaf om met den half gesmoorden uitroep van: „Papa, papa!" op heb bed te spriugea en zich dicht aan de borst zgns vaders te vlgen, "dio hein innig in zgn armen sloot. Het duurde slechts een oogenblik, daar Violette het kind haastig wegbracht en aan Sara teruggaf, opdat hij geen getuige mocht zijn van het vreeselijk lijden, dat voor zijn vader op die inspanning en ontroering volgde, en toch, toen die benauwdheid we der voorbij was, kon zij geen epijt gevoelen over hetgeen zij gedaan had; want daar door had hij zfchzelvo en haar kind in het vervolg een groot verdriet bespaard. Zij besefte wel, dat de ontdekking van de vurige liefde, welke zijn zoon hem toei.roeg, hem een grievend verwijt moest zijn, om dat hij dat kind met zooveel onverschillig heid en jaloorschheid behandeld had, en zij leed met hem en voor hem; maar zij kon niet half begrijpen, waaraan dat gevoel van bitteren angst, dat zich op zijn gelaat en in zijn gebaren vertoonde, was toe t>e schrij ven. Zij wist niet, dat hij iederen keer, dat er gescheld werd, luis terde of daar niet een sahuldeisohe.- was binnengetreden, die hem met schande en armoede kwam bedreigen; zij kon niet we ten hoe de gedachte aan haar en aan do kinderen, die zoo geheel onverzorgd zouden achterblijven, zijn hart verscheurde. H.j kon niets voor hen 'doen dan hen aan het mede lijden van zijn vader eai zijn broeder aan t© bevelen, en welk recht had hij om iets van Ken te verwachten nadat hij hun toege vendheid en hun geduld zoo slecht beloond had? Hij daohfc aan zijn schandelijk verzui men zijner geduldige, liefhebbende -wouw, die slechts voor hem geleefd had, en die hij met haar kleine kihdoren ten prooi aan armoede en afhankelijkheid achterliet aan zijn kinderen, die op zouden groeien om te vernemen, dat hun lichtzinnige, zelf zuchtige vader hen tot een leven vol bezwa ren en ontberingen gedoemd had, zonder dat de herinnering aan een teeder woord of oen vriendelijken blik voor zijn nage dachtenis zou pleiten. Het was geen won der, dat hij het hoofd omwendde, daar hij den aanblik van zijn pas geboren kind niet langer verdragen kon, en toen de lieve stemmetjes en trippelende voetjes zich den volgenden morgen boven lieten hooren, er zulk een uitdrukking van zielesmart op zijn gelaat vereoheen, dat Violette zich haastte om bevelen te geven, dat de kinderen in de eetkamer moesten gehraoht worden, waar zij ujt het gehoor waren. Maar het duurde niet lang. of Johnnie kwam om het hoekje van de kleedkamer, die thans voor het kleinste kind was inge richt, kijken, en sprong naar haar too, om haar fluisterend te vragen: „Mama, mag ik mijn gebeden bij u opzeggen Ik zal papa niet wakker maken, maar ik kan het waar lijk anders niet langer uithouden", en de tranen stonden hem in de oogen. Violette zag met een oogwenk, dat dit Ar thur in het geheel niet hinderen, zou, en stond bet dus toe. Johnnie meende, dat zijn vader aliep, doch zij zag, dat hij het kind nauwlettend gadesloeg, toen het met saam- gevouwen handen en de oogen eerbiedig gesloten, het Onze Vader zoo ernstig en dui delijk opzeide, dat geen enkel woord, hoe zacht fluisterend ook uitgesproken, door zjjn vader gemist werd; daarop zijn oogen omhoog slaande, zeide hij „Amon" cn knielde toen neder, en stameiue zijn on schuldige bede voor zijn vader, zijn moe der, zijn zusjes en het kleine broertje, hefc- géén een traan deed parelen in de oogen die zoo strak op hem gevestigd waren. Om niet te laten zien, dat zij dit bemerkt had, boog zij het hoofd over haar zoon, die, toen hij zijn dagelijksch gebed geëindigd had, nog op de knieën bleef liggen, en haar even aan den arm stootenden zeer zacht fluisterend zeide: „Mama, mag ik nog eens voor papa alleen bidden?" on toen zij toestommend knikte, bad hij: „O God! maak mijn lieven, lieven papa beter, als dat Uw wil ri." Arthurs gelaat was verborgen; zij zag slechts de bevende hand, waarmede hij do sprei over zijn hoofd trok. Johnnie rees zeer zachtjes op, en daar zijn moeder hem in den waan wilde laten dat zijn va~er snep, wenkte zij hem, dat hij zonder gedruisch te maken zou heengaan, nadat zij hem eersfc innig aan haar borst had gedrukt, daar zij zelve op dat oogenblik gevoelde, welk een troost en zegen het bezit van dat kind voor haar was. Een poos daarna zag Arthur weder op, en rondziende-alsof hij iets zocht, z>kide hij: „Waar is hij?" „Wie, Johnnie? Hij is weggegaan; hij wist niet, dat gij wakker waart. Wil ik hem hier laten komen?" „Ja, al de kinderen.^ Zij kwamen, en nu ondervond hij de ge volgen der onverschilligheid, waarmede hij hen zoo lang behandeld had. Zij waron nooit eigen met hem geweest; zij zagen hem ook aolden, en in zijn tegenwoordigheid waren zij steeds onder bedwang gohouden; er be stond dus geen vertrouwelijkheid om tegen hun vrees op te wegen, want zijn doode- lijke bleekheid, de donkerrood© plek op iedere wa^.g, zijn glinsterende, onnatuur lijk wijd geopende oogen, zijn zwarte ver warde haren en grooto knevels maakten hem inderdaad tot een voorwerp van schrik voor de kleine meisjes. En Violette was dan ook meer bedroefd dan wel verwon derd, dat Annio het uitgilde van angst en dadelijk uit de kamer moest gebracht wor den, en dat. Helena., haar handjes achter haar rug verbergende, terugweek, en door sméekingen noch vermaningen was to bewe gen om haar vader, dfie do hand naar haar uitstak, te naderen. Het kind was van zulk een stijfhoofdig en eigenzinnig karakter, dafc Violette, voor een uitbarsting vreezende, haar niet; durfde dwingen on genoodzaakt) was haar te laten gaan, ofsohoon het haar zeer bedroefde, dat zij het moest op geven, vooreerst om de smart, die het Ar tihur veroorzaakte en ook, omdat zij zddh voorstelde met welk een verdriet haar dochter-in Latere jaren aan dat tooneel zou donken. Zij verbeeldde zich, dat Johnnie rich met zijn zusjes verwijderd bad, roaar omtrent) een halfuur later werden zij gewaar, dlaO hij, half achter de gordijn Verborgen, daar al dien tijd was blijven sbaau, zoo het scheen niete verlangende dan slechts in do kamer tc mogen blijven Het lieve gezicht je, zoo fijn van kleur, de donkere, door lange wimpers oversolnaduwde oogjes, dié. zoo. teeder en peinzend op zijn vader ge richt waren, de houding, die zoo veel eer bied ©n droefheid uitdrukte, waren aan doenlijk om te men bij zulk een jong kind, en ook zijn vader scheen dit fce gevoelen V" - - (We-'*1 v

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1916 | | pagina 5