Sn^ezcïïdcïï.
Brieven uit Katwijk.
seasöcrL-rr--
Ook te GLanerburg, *staat het met do
smokkelarij nog lang niet stil. 'n Bepaal
de buurt, „Flodstierstad" gehccten, 't Zui
delijk deel van Glanerbrng, herbergt nog
'n bende van ongeveer 'n dertigtal smok
kelaars, welke nog geregeld bun vrachtje
naar Duitschland brengen, niettegenstaan
de de steeds scherpere grensbewaking. 't
Zijn meestal arbeiders uit Gronau, in 't
berit van 'n buiteiilancfecben pas, 's Mor
gens gaan die heeren de grens over en zoe
ken van daar de stelling der grensposten
op en signaleeren die met lichtseinen naar
,huis". De „Flodderstad" ligt op 'n paar
minuten afstand van de grens en dus to
't voor de smokkelaars 'n kleinigheid, het
Duitsoh gebied ongemerkt te bereiken.
Zoo waren troepen van '10 man geen zeld
zaamheid Door de verscherpte maatrege
len worden de aantallen nu wat kleiner,
maar over gaan ze nog steeds.
Zoo zag gistermorgen 'n grenspost, op
ongeveer 500 M. afstand, weer zoo'n kara
vaan trekken, 'n Twaalftal personen,
waaronder ©enige vrouwen, gingen in den
looppas 't veld döotr. Aanroepen helpt
niiet, want 't schieten in de richting van
de Duitsche grens is verboden. Dit is de
groot© kwestie haer en dit consigne ken
nen de heeren ook maar al t© goed, zoodlat
ze zdch aan geen aanroeping storen. Het
gelukte den post, die de troep achterna
zette, den laatsten man te grijpen.
Bij Bellingwolde werden Dinsdagnacht
8 of 7 paarden over dfë Duitsche grens ge
bracht.
De vier daders zijn bekend on een der
landweermannen, die zegt te hebben ge
slapen, werd aangehouden.
Duurtetocslag.
De regeering stelt voor om de salaris
sen van dc lagere beambten en ambtenaren
in staats dienst tijdelijk te verhoogen met
een du uric toe slag van 0 pCt. en f 5 per
jaar voor ieder kind beneden de 16 jaar.
Als daar iets tegen t© zeggen is, dan
toch enkel, dat die toeslag to gering is,
schrijft de „Tel.". Om tot dóe conclusie to
komen, behoeft men slechts de door het
„Centraal Bureau voor de Statistiek" ge
publiceerde cijfers over de prijsstijging na
te. gaan.
Een vluchtige berekening geeft het vol
gende resultaat:
Sedert 1913 zijn de boon en gestegen met
2-5 pCt.erwten-met 23 pCt: gort met 25
pCt. meel met 30 pCt. olie met 50 pOt.
soda met 100 pCt.zeep met 30 pCt.stijf
sel met 25 pCt. stroop mot 32 pöfc. sui
ker met 20 pCt.thee met 6 pCt. verme-
ce>lli met 80 pCt.. zout met 12 pCt.
Het „Centraal Bureau" geelt de gemid
delde prijsstijging aan 3.3 pCt.
Met deze officieele cijfers voor oogen zal
niemand kunnen beweren, dat. het regee-
ringsvoorste-1 te vèr gaat, besluit génoemd
blad.
Het Comité van uitvoering der samen
werkende Rijksambtenaren en Beambten-
organisaties, vertegenwoordigende circa
13000 leden, zal op a.s. Zaterdagavond te
7 our, in het Grand-restaurant ..Suisse" te
Botterdam, een conferentie houden met de
besturen van de bij het Comité aangeslo
ten vereen.iaing.en, ter besnroking over het
door d© regeering dezer dagen ingediende
wetsontwerp betreffende den duur te-toe
slag voor cl3 rijksambtenaren en beambten-
Organisaties, geen uitnoodiring ontvan
gen hebbende, worden verzocht deze mede-
deéline als ultnoodivimr te b««?chouwen
Gister had ih het Tweodo Kamer-gebouw
een conferentie plaats tussohen een dele
gatie van do soc.-dem. Kamerfractie en het
salaris-comité van de bij het Ned. Vakver
bond aan ces!of-en Bonden van personeel in
openbaren dienst over de duurtetoeslagvoor-
stellen der Begeering.
Een correspondent aan do Oostgrens
schrijft aan het ,.TTbM.'':
Vanwégo het stedelijk bestuur van Mün-
ster werden Donderdag op een drietal
plaatlen in dfie stad Uollandscho harin
gen verkocht voor 18 pfg- per stuk. Elk be
zitter van een 1 even-middel e" kaart kan tot
10 harsngen bekomen. Daar de verkoop na
genoeg den goh eel en dag plaats, heeft en
do voormr^l haringen ruimschoots voldoen
de is, behoeft niemand t© worden teleurge
steld, zetrt de ma si straat dier stad.
Wij, Nederlanders aan de Oostgrens,
staan wel bij onze naburen ten achtervoor
10 a 11 cent per stuk mogen we al blij zijn,
een harihkje machtig te worden, dat in nor
male tijden li b, 2 ct. koet.
Cacao.
Twee cacaofabrikanten, de heeren Van
Houten, te Weesp, en Boon, van Blookers
cacaofabrieken, hebben, naar men ons meldt,
Dinsöag^de gewone vergadering van de uit
voer endé oommissie van de Nederl. Overzee-
Trust-Maabschappij bijgewoond.
Een der beide genoemde heeren heeft toen
het denkbeeld geopperd, op een of andere
wijze, buiten een verbod van uitvoer om,
eventueele misbruiken tegen te gaan, b.v.
door een disiribufciebureau.
Maar in het algemeen was men in de ver
gadering van meoning, dat er geen aanlei
ding bestond, om zulk een -distributiebureau
op te richten, maar gaf men de voorkeur
aan een verbod van uitvoer van alle cacaa-
artikelen, waartegen echter van de zijde
van een der aanwezige fabrikanten bezwaar
werd geopperd, in verband met de vrees,
dat dan eventueel in het geheel geen consen
ten tot uitvoer naar andere tonden meer
zonden worden verleend
6 Immoreelo Handel.
Een winkelier schrijft aan dié „Middel-
burgsohe Courant", onder het opschrift
„Immoreele handel" o.a.
„Wait zien wij nu gebeuren Er zijn in onze
omgeving personen, die bet zoo nauw niet
nemen. Zo zenden een aantal Meden rond,
die bij don winkelier voor de caoao, anders
over de toonbank verkocht voor 2.10, nu
laten bieden een som tot drie gulden toe.
Zoo wordt Zeeland afgeloopenmet mas
sa's ziet men de zendelingen hier aanko
men, van dezen drie kilo, van anderen
twintig kilo en meer Allea wordt dan
een magazijn opgeslagen.
Bij den aankoop van den winkelder wordt
niet gesproken over N. O. T.-voorwaar-
den, want als men 90 cent meer betaalt
dan den détailprijs, is dit niet noodig. Als
cacao zonder N. O. T.-voorwaarden opgo-
kooht, worden zo nu naar elders verkocht,
als N. O. T.-vrij om later als zoodanig het
land te verlaten.
Laat er nn maar een heel leger N. O. T.
controleurs aan do grenzen staan, en zoek
uit zoo'n gecompliceerdo massa do fraudu
leuze maar eens uit!
Het regent dnD ook orders bij d© fabri
kanten en ik zag reeds gedrukte bericht
kaarten, waarin do fabrikanten berichten
niet te kunnen leveren wegens overstelpen
de orders.
Zoo gaat het met do zoete reepen als
Kwatta; zoo gaat het met peper, en zoo
is het gegaan met dc margarine.
Het slot van dc rekening is, dat do win
kelier, ciie niet hieraan meedoen, geen
goederen kan bekomen, en daar de kleine
winkelier liever drie gulden ontvangt voor
d© waar dan twee, is het voor 't public-ik
ook niet te bekomen dan voor hoogen prijs.
Do gebruiker legt hier dus het loodje.
Wordt het geen tijcl, dat hieraan oens
1 dé aandacht worcit gegeven Zulke perso
nen gaan maar vrij uit, zitten na zes da
gen hard werken om bijeen te garen, den
zevendon dag in hun vast© bank uit te bla
zen, om 's Maandasrs met dubbelen arbeid
aan het zeer voordioelig zaakje verder to
gaan, zich geenszins er over bekommeren
de, dat zij het toch zijn, <Y;ö door den hoo
gen prijs dien zij besteden, den winkelier
verlokken een daad te verrichten die niet
strookt met de bclofto door hen bij dan
aankoop gedaan."
l)e maildienst op Engeland.
Zaterdag 18 Maart wordt de mailckepst
van de maatschappij „Zeeland" hervat en
wordt weer viermaal per week in beidé
richtingen gevaren, namelijk Maandag,
Woensdag, Vrijdag en Zaterdag van Ylis-
sïngen, en Dinsdag, Donderdag, Zater
dag en Zondag van Engeland.
De Kunstmest-commissie maakt be
kend, dat zij, tengevolge van de onzeker
heid, welke er bestaat betreffende den aan
voer van verdere partijen zwavelzuren am-
moniak uit Engeland, voorloopig 5 pCt. f
van de totale voorjaarsbestellingen zal,af- j
leveren aan die bestellers, welke niet reeds 1
meer dan 50 pCt. hebben ontvangen.
Door de algeheel e grensafsluiting op
3 Febr. j.l. werd ook het tramverkeer Beu
zelBelgië stopgezet. Met ingang van gis
ter (Donderdag) is dit verkeer weder her
steld, gelijk een order van het generaal-
gouvernement te Brussel aankondigt. Thans
worden de goederentrams weer doorgela
ten. De Duitschers hebben echter de in
voerrechten op all© artikelen met 10 pCt.
vorhoogd.
De nieuwe uiting van Nederlandselïc
sympathie ten aanzien van Frankrijk, die
eenige dagen geleden plaats had in den
vorm eener soirée, te 's-Gravenhage ge
geven ten bate van de Fransche krijgsgevan
genen in Duitschland, wordt naar uit Parijs
wordt gemeld, daar met levendige voldoening
en erkentelijkheid besproken.
Goedkoope Aardappelen, enz.
Toen in December van het voorgaande
jaar een der Tweede-Kamerleden bij het
debat aan minister Posthuma vroeg om
goedkoopo aardappelen aan het volk te
verstrekken, antwoordde dezedat dit iets
is, hetwelk van de burgemeesters moet
uitgaan. Verder hoorden wij er niets meer
van, totdat eindelijk 7 Maart j.l. in het
„Leidsch Dagblad" bekend gemaakt werd,
dat binnen enkoio dagen gemeente-aard
appelen zullen worden beschikbaar ge
steld.
Deze kennisgeving verwekt© bij mij te
leurstelling; ten eerste, omdat einde Maart
de Eigenheimers i'gedaan hebben, en ten
tweede, omdat de prijs precies dezelfde is
als welken ik thans er voor moet gevon.
Waarom er bij staat: „uitsluitend voor
mingegoeden" is mij dan ook een raadsel.
Indien wij cchtor in April ook de Bravo's
voor 23 cents de 9 pond kunnen krijgen en
de prijs blijft dan zoo to de nieuwe aard
appelen komen, dan kunnen wij tevreden
zijn. Of zulk een maatregel in dezen treu-
rigon tijd noodig is, behoeft niet eens bo-
eproken t© worden.
Hot is vorder te hopen, dat, wanneer de
nieuw© aardappelen komen," er betere
maatregelen genomen zulien worden dan
het voorgaande jaar, toon er 's morgens
vroeg bijna gevochten werd om „kleintjes",
aangezien er aan do „grooton" voor een
werkman bijna geen aankomen was.
Treurig is het, dat wij ook geen groent©
meer kunnen eten.
Treurig ook, dat wij den smaak van
visch niet meer weten, hoewel Nederland
half Europa van visch kan voorzien.
Ik zou 1. g wel meer kunnen schrijven,
doch ik z_l het er maar bij lateniedereen
kan het weten.
Het is schan». voor Nederland, dat over
vloeit van melk en honig, dat in hot woor
denboek het woord „Volksvoeding" wordt
verdrongen door het woord „Oorlogs
winst'
Eerlijkheidshalve moet ik er bijvoegen,
dat ik de Begeering dankbaar ben voor
datgene, wat zij reeds voor het volk ge
daan hooft.
U, geaohto Redactie, dankend voor de
plaatsruimte, noem ik mij
Achtend,'
Uw Dw. Dn.
N. L. SEGAAB.
Leiden, 9 Maart 191G.
LXI.
Reeds meermalen werd onder do plaat
selijke berichten de mododeeling godaan, dat
de nieuwe verbindingsweg Katwyk aan den
RjjnKatwijk-aan-Zeo zyn voltooiing nader
de en weldra voor het publiek verkeer
zou -worden opengesteld.
Thans is dit geschied, nog wel met een
afwijking van de oorspronkelijke richting,
doch dat neemt niet wog, dat mon van af
den Wassenaarschen wog met rijtuigen langs
den nieuwen weg Katwijk-aan-Zee kan be
reiken. Langs het eerste goloelte van don
weg tot voorbjj. hot huis „Calloo", in de om
wandeling beter bekend onder don naam
„het Kornjnshol" werden door do goede
zorgen der Ned. Heide-Mjatschappy i<-pe-
j bcomen geplant, terwyl het in de bedoeling
I ligt, deze beplanting in den Joop der jar oh
j geleidelijk voort te zetten. Wanneer déze
boomen spoedig mogen aanslaan, dan zal
I in de naaste took om: t deze nieuwe verkeers
weg werkelyk aautrekkelijk worden en on
getwijfeld er toe bijdragen, dat de langs
liggende bouwterreinen in exploitatie wor
den genomen. Hun, die dein nieuwen weg
nog niet hebben bewandeld, geef ik wer
kelijk in overwegingeens een kijkje te
gaan nemen; vooral voorbp den tol, waar
ae weg gehezi door de duinen voert, heeft
men een genotvolle wandeling to midden
van opgaand dennenhout.
Jammer, dat thans vóór den tol nog een
omweg moet worden gemaakt, govolg van
niet genoegzame medewerking van het Be
stuur van het Weeshuis der Ned-Herv. Kerk
te Katwijk aan den Rijn. Zooals mijn ge
trouwen lezers bekend is, loopt de weg
voor een klein gedeelte over teelgrond, ge
noemd Weeshuis in eigendom toebehooronde.
Blijkens de verslagen van onze Gemeente
raadsvergaderingen blijft het bestuur wei
gerachtig don grond voor billijken prjjs aan
ae gemeento af te staan. In oen dor vorige
veragd. heeft de Voorz. van den Baad uitvoe
rige mededeelingen gedaan van do onder
handelingen, met ovengenoemd bestuur ge
pleegd. Uit die mededeelingen bleek, dat
het bèstuur een zeer eigenaardige, ik zou
bjjna zeggen onbegrijpelijke houding aan
neemt. Heette het toch oorspronkelijk, dat
het bestuur moreele bezwaren had tot af
stand van den grond, omdat het niet mocht
medewerken zelfbewust het bezit van derden
waardeloos te maken, hetgeen geschiedt
door het aanleggen van den geprojecteerden
weg met zijwegen naar den -Zeeweg, later
kwam het met financieele bezwaren.
De grond, waarvan een gedeelto voor den
aanleg van den weg noodig is, werd toen
betiteld als een der schoonst gelegen bouw
terreinen, in verband waarmede gevraagd
wordt een prijs van f2.50 per vierk. M.
Volgens den Voorzitter van don Raad, wordt
echter voorbij gezien, dat het geldt een
stuk teel land, over een gedeolto waarvan,
krachtens het uitbreidingsplan, een weg moot
worden aangelegd. Dit gedeelto kan dus
nimmer voor bouwterrein in aanmerking
komen, daar het bestemd is voor den aan
leg van een wog. B. en W. hebben toen
door een der Raadsleden, die zeker als
een onbevooroordeeld deskundige meet wor
den aangemerkt, den grond doen schatten,
en volgens deze schatting wa3 de grond
met f 0.50 per vierk. M. ruim betaald. Om
onteigening te voorkomen, heeft het Dage-
lijksch Bestuur der gemeente toon f 0.75
per vierk. M. geboden, doch zonder resul
taat. Iteeren Regenten van het Weeshuis
bleven stokstijf bij hun bewering: het is
bouwgrond, die f 2.50 per vierk. M. over
waard is. Gevolg hiervan is, dat do Raad
besloot onteigening aan te vragen. Volle
digheidshalve wil ik hieraan toevoegen, dat
drie leden zich tegen dit besluit hebben
verklaard; twee waren er namelijk, die meen
den, dat, waar het een instelling van wel
dadigheid gold, het beter was den prijs
van f 2.50 te betalen en alzoo-geen ont
eigening aan to vragen. Do "derde tegen
stander had zich indertijd tegon den aanleg
van den weg verklaard en achtte zich daarom
verplicht ook tegen de onteigening to stem
men, evengoed als hjj ook was tegen aan
koop van den grond voor den ge vraagden
prijs.
Waarom do Raad tegen oen instelling,
als hier bedoeld, anders zou moeten op
treden dan tegenover een particulier per
soon, is my onverklaarbaar. Is het inge
nomen standpunt tegenover hot Weeshuis
onbillijk, dan to dit natuurlek eveneons het
geval, wanneer do grond aan een parti
culier persoon toebehoorde.
Doch genoeg; omdat do onteigening, die
is aangevraagd, en die in verband met het
feit, dat do weg voorkomt op het goedge
keurde uitbreidingsplan, ook wel zal wor
den verleend, maar waarmede nog niet
onmiddellijk de beschikking over den grond
is verkregen, besloot men den weg langs
den Weeshuto-grond te leggen, waarvoor een
kleino omweg werd gemaakt, doch ton ge-
volgo waarvan de verbinding mot KatwTjk-
aan-Zee is verkregen.
Ik memoroerlo zoosven, dat het Weeshuis
bestuur aanvankelijk moreele bezwaren had,
die echter werden ter zijde gestold, om met
financieele bezwaren voor den dag te komen.
Een dergelijke verandering van steking moet
ongetwijfeld op hun, die buiten do kwestie
slaan, een vreemden indru.k maken!
Het is echter niet alleen het Weeshuis-
bestuur, dat van geen medewerken wil
weten, ook de Commissie van den bestaan-
den straatweg ziet den aanleg van den
nieuwen weg mot gramschap aan. En nu
wil ik eerlijk bekennen, dat ik mjj levendig
kan voorstellen, dat commissarissen van den
weg, door den aanleg ma den parallelweg,
ernstig zulleE worden geschaad. Ik meen
echter zeker te weten, dat ook dit had
kunnen worden voorkomen; vo'gens mijn
zegsman zyn indertijd onderhandelingen aan
geknoopt met commissarissen en beoogde
de gemeente overneming van den ouaen
weg. Dio onderhandelingen hebben echter
geen resultaat gehad; de aandeelen van den
weg werden geregeld verkocht tot den koers
van 20 21 pCt., gedurende tal van jaren
kon men voor even f100 een aandeel graag
bekomen. Het behoeft don ook geen be
toog, dat deze prijs diende a'.s basis voor
een bod; commissarissen vroegen evenwel
oneindig meer, zoodat de gemeente hierop
niet kon ingaan. Want niet alleen, dat
de iveg voor het verkeer van den tegen-
woordigen tijd veel te smal is, dooreenge-
nomen ongeveer slechts 4,5 M., zoodat ver
breeding met hrtt oog op de verkeerseisc-hen
dringend noodzakelijk bleef, die verbreeding
zou echter, met het oog op locale toe
standen, op vele plaatsen onmogelijk zijn.
Toen nu de gemeente eigenaresse werd
van een groote uitgestrektheid teel- en Wei
land tusschen de beide kommen, moesten
deze terreinen, die werden aangekocht voor
bouwgrond, in exploitatie worden gebracht,
en daarvoor was de nieuwe weg met eenige
zijwegen dringend noodzakelijk.
Bij de vaststelling van het uitbreidings
plan moest hierop dan worden gerekend en
nu is het eigenaardig, dat noch het Wees
huisbestuur, noch commissarissen van den
straatweg, tegen dit plan van uitbreiding,
waarbi) kjj zoo nauw betrokken waren, be
zwaren hebben ingebracht!
Ik zei zooeven, dat de straatwegcommis-
sie door den aanleg van den nier hi weg
wordt geschaad, of daarom goed is, wat
dezer dagen de voorbijgangers konden
gadeslaan, meen ik te moeten betwijfelen.
Bij villa- „Duinlust" is ean zjjweg van den
nieuwen weg, aansluiten Je gemaakt met den
ouden weg; dezo werkzaamheden zijn van
gemeentewege uicgeyoerd en wat geschiedt?
Het personeel van den straatwee: komt en
verbreekt de aansluiting; gelukkig is het
Gemeentebestuur blijkbaar verstandig ge
weest en zal dit langs wettel ijken weg een
oplossing der kwestie ongetwijfeld trachten
te krijgen. Anders ware hier een bij uit
stek geschikt terrein voor werkverschaffing
gevonden: de gemeente maakt heden de
aansluiting en morgen wordt die door de
straatweg-commissie verbroken! Met belang
stelling zullen ongetwijfeld velen het ver
loop van deze aangelegenheid tegemoet zien.
Tot goed begrip dezer kwestie wil ik
hieraan nog toevoegen, dat blijkens mij ver
strekte inlichtingen, do gemeente eigena-
res3o is van den ondergrond van den weg,
en dat do commissie, krachtens concessie,
slechts is belast met de alministratie en*
het onderhoud van dan weg. Volgons mijn
meening deed de gemeen'dus niets anders,
dan dat zij tweo harer in eigendom haar
toebehoorende wegen aansluitende maakte.
Ten silotte wil ik nog wijzen oj> een
eigenaardigheid in deze, een e'genaaraigheid,
die ongetwijfeld eenig is, «.1. het feit, dat
de Voorzitter van h t Weo3l.ui b stuur en de
Administreerend Commissaris van den
straatweg één en dezelfde parsoon to> n.l.
de predikant der Ned.-Herv. Gemeente. Deze
combinatie is evenwel zeer ver k hart aar: het
Weesbuis kocht voor geldbelegging indertijd
aandeelen in den straatweg of v.r'.irceg door
erflating die aandeelen; de Pre i ant, Voor
zitter van het Weeshuïsbestuur, woonde de
vergaderingen van commissarissen van den
straatweg bij als afgevaardigde van eerst
genoemd bestuur en werd later, omdat an-
aero aandeelhouders elder3 woonachtig wa
ren, benoemd tot Admicist*eerend Commis
saris. De gang van zaken is zoo natuurlijk
mogelijk, maar het zal toch wel tot dc
groote bijzonderheden in Nederland behoo-
ren, dat een predikant is commissaris van
een straatweg en als zoodanig tegen een
gemeentebestuur gaat ageeren.
beneden ::i dat hondenhok heeft."
Percy schudde zich als iemand, die uit
zijn humeur is, en slenterde met de handen
in do zakken naar do kajuit Daar vond
hij Arthur geheel alleen, mei het hoofd
v voorover op zijn armen, terwijl zijn geheelo
lichaam schokte van den hotst, dien hij
tevergeefs poogde in te houden.
„Gij schijnt een verschrihkelrjko verkoud
heid to hebben. Dat tochtje over zee za 1
er ock goan good aan dcon! Hoe lang zrjt
gij rec-ds op het vasteland geweest?"
„Tien dagen. Wat dr.^f: u raar huis?"
„Ik moet to V/orthbourne wezen. Koe
maakt uw kleino volk e het?"
„Heel wel," en daar hij weder begon to
hoesten, vuido hij eon beker met brandewijn
on water en dronk dicxi uit, terwijl Percy
uitriep:
„Zijt gij del? Drinkt gij grog, terwijl gij
zoo hoest?"
„Hot is hot eenige, dat mij verwarmt,"
zeido hij, van het hoofd tot do voeten ril
lende van koude.
„Ja, gij zult u neg zoo lang verwarmen
tot gij een ernstige koorts krijgt en eon
longontsteking er bij. Uw hand is a'a vuur,
en wat jaagt uw pols! Komaan, ga dadelijk
liggen," vervolgd© hij en maakte met be
hulp van oen nachczak en een plaid eon
soort van legerstede. Arthur onderwierp z'cli
aan zijn zorg, doch toen een oog en bik daar
na een koudo riJling hem weder door do
laden voer, ctrekto hij zijn hond tiogmaato
naar den beker mot grog uit en wilde dion
aan zijn lippen zetten. „Dat zal niet gebeu
ren!" riep Percy; „ik wil hot niet aanzien,
dat gij u zeiven den dood aandcet."
„Ik verlangde cr zoo naar,mompcldo
Arthur, terwijl hij zrjn hand terugtrok, daar
hij zich to zwak gevoelde om wederstand to
bieden.
Het kwam Percy nu eensklaps In de ge
dachte, dat Arthur de persoon zou w.z.n,
op vrien do woorden van dio schelmen doel
den. „Gij hebt u zilvan zeker in do knel
gebracht," voegde hij hem toe.
„In do knel! Ik zeg u, ik ben geruï
neerd, ik bon gohocl en al verleren 1" riep
Arthur uit, terwijl hij zich oprichtte on in
hevige vcrwonscliingen tegen Mark Gardner
losbarstte, w.lke weldra door cm vc-schrik-
kelijko hoestbui werden, afgebroken.
„GIS dio een vrouw en kinderen kcb'J,
wier eenig. sLenn gij zijt, hebt gy u deer
dien schelm, wiens laagheid u bekend wac,
laten afzetten en ten grondo richten!' zeido
Percy langzaam cn op strengea toon.
To zwak en te ellendig, om zich bcleo-
digd to toorion over d .t verwijt, li a t Arthur
het hoofd cp do borst zrlnkoa me: zulk een
smartclijken zucht, dat Percy or bijna door
ont-wapond word. Daarop hief lijj zijn hoofd
weder op en riep met fonkelende oogen;
„Neen, ik kende zijn laaghartigheid miet; ik
wist, dat hij een doorbrenger en een losbol
vmc, maar ik meende, cat hij niet veel
slechter waö dan hetgeen ik zelf door zijn
omgang geworden ben. Ik ach .to hom even
min als müzolvcn in staat tot zulk eea
Jaag verraad en een zoo oninecscheiyke
wraakoefening." Wc der cm mees! hjj af
breken, wetike moeite hij ook deed; het was
hom onmogelijk dcor to rpreken; hij stampto
op den grond en cteando overluid van
woodo cn pijn.
Peroy wiaó hem over to halen weden' to
gaan liggen en gaf ii> een paar kernachti
gs uitdrukkingen aan zijn verontwaardiging
lucht, toen hij zich het spotachtige lachen
en dc boosaardige vreugd© voorstelde,
waarmede Gardner gesproken had van zijn
zegepraal over ©en man, dio zoo openhar
tig en goed van vertrouwen was.
Zijn eympat/kio ontsloot hot ha-rt van
Arthur, wienn gevoel van echaamto zich op
da/fc oogonbli'k verloor in dat over d© onder
gane beleedagdag Uat eigen beweging deed hij
dan ook aan Percy ©en verhaal van de mdn-
stappen, dio hij had begaan, voor zoo ver
Lij althans in ctaat was to epreken terwijl
bij door middel van eenig© papieren, dis
Lij uit zijn portefeuille haalde, dc onsamen
hangende volzinnen, welke hij niet kon uit
brengen trachtte op te helderen, zoodat
Porcy ten laatst© uit dat telkeno afgebro
ken verhaal took eenig inzicht kroeg hoe
zijn zaken ebonden.
Do aa-nkocp van renpaarden, weLke hij
met Gardner voor gezamenlijke rekening
ondernomen bad, wan de aanleiding ge-
weeob om aanzncnlijko schulden to mail.er.
Toen Gardner Engolsmd verlaten had,
wendden do oohul deischero zioh tot kolo
nel Mardndalo cn maakten heb hem zé 6
lastig dat hij, om van hen bevrijd to zijn,
zijn 'plaats bij hot leger wilde verkoop en
Gardner, dio hem gaarne te Boulogne
ocheen to willen hébben, mtooohien groo
tend eels om gedurende zijn proefjaar op
Arthuro kosten te kunnen toren, bad hem
eterk aangeraden aldaar to komen wo
nen, doéh dezo poging was mislukt, en nu
bedacht hij een ander middel om hem daar
te krijgen hij schreef hem over te komen,
ten eind© hun zaken to regelen, voorge
vend©, dat hij zelf verlangend wan zich
van all co to ontdoen, om met een gerust
goweton voor Mins Brandon te lrunnen yer-
eohijnenhij voogd© er tevena bij, dat hij
nog geld genoeg van zichzelven had om zijn
aandeel in d© compagnieschap aan te zui
veren.
Te Boulogne aangekomen, wan Arthur al
dadelijk Mark Gardner gaan opdoeken om
over hun zaken te epTekon, doch deze had
weinig lust betoond om er een aanvang
mede te maken hij steldé dit van dag tot
dag udt, terwijl Arthur d&e ztioh inmidldbto lllet
I medesleep en om deel te neclsn aan de
uitspanningen welke deze pkuuta aanbiedt in
oen ctaat van koortsacihtigo opgewonden
heid vork eerde, welko zijn ongeGtcldhoid.
vororgerdo en zijn oordeel in do war
bracht, zoodat hij moer dan ooit Li do
van zijn valsöhen vriend goraalrte.
Dezo wist hem thane te bepraten om van
zijn plan tot den verkoop der paarden af
ta zden, en dio integendeel geheel voor zijn
rekening to houden, en Arthur, die zioh
ongesteld gevoeldo cn vreesde een zwaro
ziekt© te zullen krijgen en er dus niet zon
der reden teven opzag om aldaar aan do
zorg van zulke vrienden te zijn overgela
ten, was dubbel handelbaar, cterrvi© utt
rustcloozo ongeduld om wog te komen in
allee toe, e-n on derteek ende al wat Car deer
hem geliefde voor te leggen.
Eerst toen hij op het punt wac zioh in
te schepen, nadat hij bijna al zijn gereed
geld verspeeld had, ontdekto hij, dat het
recht op de paarden, waarvan hij zooveel
gehoord had, oigenlijk niets betebkemie en
dat die bezitting reeds meermalen gestrekt
had om and ore rshuldéischers te misleiden
dat zij rich voor een monsterachtig groote
com aansprakelijk hadden gesteld, die hij
nu 2lleen zou mogen betalen, terwijl de op
vordering van deze oom het teeken zou ge
ven aan een menigte andere schu 1 deisohers
om ook hun eis oh en te déen golden. Toen
zij elkander verlieten, had Gardner het
masker geheel afgoworpen, en hem rond
uit genogd, dat dit het loon wao voor do
berichten, diie zijn vrouw aan do Brandons
gegeven had. Nu mocht, rij kwaadspre
ken zooveel het haar behaagde. Het kon
hem thans niet meer deren, daar hij wol
dra op reis zou gaan om de rijk© weduwe
van Mr. Finch te gaan opzoeken, terwijl
hij Arthur el-echts had laten komen om het
noodige reisgeld van hem te krijgen en zioh
op hem te wreken.
Dit was de geschiedcnto, welke Arthur
ten deele vertelde, ten deel© rijn vriend
liet raden. Indien hij zich niet in zulk een
jammerlijken toestand bevonden had, zou
het Porcy niet mogelijk geweest rijn hem
met goduld aan te hoor en. Hij laad het dub
bel verdiend) de w ran go vruchten te pluk
ken van zijn eigenbaat, rijn roekeloosheid
en dwaze verblindheid. Doch toen Percy
het slaohtoffer van die verkeerdheden ~daar
zoo ongelukkig, door ziekte en wanhoop ter
neer gedrukt, met wreed© verachting dcor
rijn valcohen vriend verstoeten, voor rich
zag, zou h:j zoo hardvochtig nJs Gardner
zelf hebben moeten wezen, indien hij hem
niet een vriendelijk woord van medelijden
en troost had toegesproken.
„Z-ou uw vader u niet kunnen helpen?"
vroeg hij hem.
„Neen, hij zou het niet kunnen, al wilde
hij het. Hij mag rijn vast© goederen niet
verkoopen, cn gij weet welken streek
tante ons gespeeld heeft. Tk woef. zeker,
dat hij geen gereed geld bezit, en zelfs niet
in staat zou zijn om do vijfduizend pond uit
te keeron, de eenig© toevlucht mijner arme
vtouw on kinderen, wanneer ik kom te
sterven, dat spoediger gobouren zal dan
men wol denkt! Nu, wat mij betreft, ho©
eer hoe lieverTk wensdbte wel, dat wij
met do geheele boot naar den grond gin
gen, dan behoefde ik hen nooit meer onder
do oogon to komen. Dat zou veel geluk
kiger voor Violette rijn, dan zooaile het
nu is."
(Wordt vervolgd).
