Zaterdag; 20 Februari.
Eerst© Blad. A°. 1916.
Persoverzicht.
en *s"
FEUILLETON,
Violette of de Schoonzuster.
H». 17179
EK3SM
T)o looning- en bolastingvoor-
LUcn. - „DE MAASBODE" legt cr
adruk op, dat het vermogen in het aJ-
eiueen door do hoogo winsten en renten al-
ermiosb fcleohte dagen doormaakt, en oon-
lucleerfc daarom
Voor een matige heffing voor eenmaal
jcit een goede bolast-mgpolitdeken een
oedo economische politiek, welke op be-
oud van kapitaal bedacht moet wezen, zal
el theoretisch met een leeDing het meent
ingenomen, doch praotisch tegen een
iet te hoogo heffing geon overwegend bo-
maken.
Nu moet oahter worden geconstateerd,
-t do heffing voor eenmaal, zooals die Mi'
-gt-er zo ontwerpt, niet laag te noe-
Eerstens sal uit oorlogswinst 40 h 50 iml-
iocn gerooden wordenvervolgens uit an-
beffing ineens 80 a 85 millioen, dat is
zaaien als heffing vooT eenmaal 120 h 135
>üilioen.
Wij zouden ons kunnen denken, dab de-
enen, <tie, zooals wij, thans te vinden zijn
roor het inschakelen van een heffing in het
root geheel der financieel© maatregelen,
iet bedrag zeer hoog achten.
Over do vraag, of dit bedrag minder
oct wcoca kan nog ecnig verschil van
eoaing besbaaoi.
Overigens souden wij in de hoofdlijnen,
lot hot roongestelde kunnen meegaan.
De .MIDDELBURGrSCHE COU-
ANT" prijst de ontwerpen en besluit mot
de. volgende opmerking over de extradief-
"ng
Men vergat© niet, dat dit een heffing voor
éénmaal is, en dus niet gelijk staat met
m ieder jaar terugkoerendc belasting.
Men komt dus tot do zuiverste slotsom, ails
Un. berekent op hoeveel rente-verlies db
to betalen oom neerkomt. Immers,
wordt een dergelijke heffing ineens niet
ohovem,- dan zou er voor dat bedrag go-
fioend moeten worden, cn dan zou rente cn
aflossing moeten worden gevonden in d'e
jjaarlijksohc belastingen.
Het geld moet er zijn. En slechts wei
nigen. in ons land zullen ontkennen, dat
ide zegon van het bespaard blijven voor
den oorlog voor het allergrootste deel te
-nfcen is aan den kradhtigen staat vam. ver
ier, waarin ons land gehouden, wordt/ en
fïrsrvoor nu dit geld noodig is. Bij "een
jfcakke verdediging zou do verleiding tot
/misbruik van ouzo zwakheid voor sommigen
per oorlogvoerenden allicht te Sbci'k zijn.
gewenden.
Na oen overzicht van de voorstellen te
lebben gegeven, wijst do „ZUTPHEN-
SOKE COURANT" cr op, dat dc Minister
niet doof is gebleven voor de wensohen
naar c?n heffing-ineens. Hij i9 daaraan ten
deole tegemoet gekomen.
Daarna schrijft het blad:
Men kan on men zal nu wel eischen,
dat hij beu gehoel benoodigdo bedrag
haalt uit de „beurzen der rijken", maa-r
[hij zal daaraan stellig geen gevolg ge
ven hij heeft 'n o.i. billijk werkend göheal
ontworpen, waarbij allo burgers naar dc
mate van hun finamcicele kracht bijdragen.
Bovendien bedenke men woloen nieuw
•opgetreden minister staat veel sterker dan
hij, die, gelijk mr, Treub, al meermalen
I met het parlement in botsing is geweest.
Trouwens, wij allen moeten den Staat
helpen om het hoofd boven water te hou
den, om onze overheid do noodigo midde
len te verschaffen, opdat zij zorgen kan,
dat. ons land ons eigon land blijve.
Wij a.llen moeten daarvoor bloeden. En
al is belasting betalen nimmer een genoeg
lijk werk wij alien dienen deze belas
ting met zekere blijmoedigheid te dra
gen. Want dit geldelijk offer wordt ons
allen opgelegd door onzen plicht als Ne
derlanders. En het is een offer, dat on
eindig veel lichter to brengen valt dan da»t
wij in den oorlog zouden worden ge
ste ent».
„DE ROTTERDAMMER" zegt van de
plannen van den Minister:
Daar liggen in deze plannen sympathieke
en antipathieke elementen.
Sympathiek is de verlaging van het rente-
typ© der leening, dat van 5 pCt. tot
41/2 pCt. wordt teruggebracht
Sympathiek is do vlotte regeling van de
betaling dezer extra-heffing, die in termij
nen binnen een tijdperk van 2l/o jaar kan
afgedaan worden.
Antipathiek is, dat deze heffing zal wor
den gevraagd, terwijl het dubieus is of dan
al de oorlogswinstbelasting haar beslag sal
hebben gekregen. Reeds maanden terug had"
deze in werking moeten treden.
Antipathiek is, dat do naamlooz9 vennoot
schappen in deze belasting niet worden aan
gepakt
Op dit laatste punt lijkt wijziging niet uit
gesloten, maar overigens schijnen ons de
kansen voor het ontwerp gunstig toe.
„DE STANDAARD" zegt:
De tweede Leening is nu reeds voor dc
Sta ten-Generaal gebracht. Ditmaal de helft
van wat het in 1915 was. En niet weer
tegen 5 pCt., maar tegen 41/2 ten honderd.
Het is een leening, weer juist aangelegd:
op de manier van de eerst?. De Regeering
begint met het geld vrij te vragen. Komt
het bijtyds en in hoofdzaak vrij binnen,
dan is er voorshands weer wat ncodig bleek»
En mocht dit niet genoeg vlotten, welnu,
dan ligt in hetzelfde wetsontwerp reeds de
voorslag van ©en dwangmaatregel. Dan
komt de leening toch, maar dan zal ze
gedwongen zijn.
IJdele zorg, mag men wol zeggen.
Almeer toch wordt liet geld iu ons land
derwijs opgehoopt» dat men zeer wel nog
maals 250 millioen had kunnen vragen, ©11
althans zijn leening van 125 millioeai er
vlot door krijgt. Vermoedelijk zil zslfs voor
veel kooger bedrag worden ingeschreven.
Gedekt wordt ook dez9 leaning bij» afzon-
derltjko wet, waarin de nieuwe lasten ge
regeld zijn, die, ter dekking van rente en
aflossing, aan de belastingschuldigen wor
den opgelegd.
Te hoog loopen die lasten ook- ditmaal
niet, maar ze zullen toch voelbaarder zjju.
Niet zoozeer voor de kapitaalkrachtigen,
maar wel voor de kleine fortuintjes en voor
de gesalarieerden.
We zullen hebben af te wachten, of dr.
Bos c. s. thans hun principieelen strjjld zul
len aanbinden, en eer over dib ontwerp be-
slisb wordt, een beslissing van de Kamer
zullen vragen over heb door hen ingediende,
breed uitgewerkte voorstel.
Staan zo er op, dat deze beslissing voor
afga, dan komt er weer een ernstige ver
schuiving .in de' werkzaamheden van de
Tweede Kamer.
Heb financieel debat, dat 'ons dan te
wachten staan, kan van langen adem wor
den, vooral met oog öp de naderende stem
bus.
Steeds meer toch trekt van die zijde de
politieke strijd zich samen op de vraag,
of het kapitaal er aan zal moeten, of nog
te ontzien zal zijn. En bg die vraag her
vatten do socialisten vanzelf hun drijven
als vanouds.
Herwinning van hun eenheid is hun alles
waard, en die is nooit anders, dan dcor de
dubbeltjes ta verkrijgen.
Ook komt Troelstra .terug,
De nood van het Bouwvak.
Door „DE BOUWWERELD" wordt er op
gewezen, dat de onzekere toestand, die sinds
Augustus 1914 heerscht, alsook do plotse
ling© prijsstijgingen der materialen, hun
remmenden invloed op het bouwvak terdege
doen gevoelen. Waren niet op groote schaal
openbare on half openbare werken onder
nomen, dan zouden de cijfers nog veel on
gunstiger zijn. Vele klachten bevestigen,
dat de particuliere praktijk der architec
ten sinds het uitbreken van de crisis kwijnt,
en het valtniet te verwachten, dat de naas-
to toekomst dienaangaande verbetering zal
brongen.
Wordt do personeele belasting verhoogd,
dan staat voor de architecten in de eersto
plaats to vreezon, dat de landhuisbouw, dio
zich in do laatste jaren zoo krachtig ont
wikkelde, zal worden gefnuikt. Niet uitge
sloten is ook, dat bij'-den bouw van stads
huizen, waarvoor juist meer liefhebberij
ontstond cn waaraan moer werd ten kosto
golegd, naar grooter zuinigheid zal
streefd worden, ten einde aan een to druk
kende belasting te ontkomen/
Ook van do verhooging van den rente
standaard kan grooton invloed uitgaan op
de bedrijvigheid in het bouwvak.
Al deze factoren zullen er, mcont „De
Bouwwereld", toe leiden om höt bouwen,
dat hier to land© tot dusver zeer goedkoop
bleek, in verhouding tot andere landen,
aanmerkelijk duurder, te maken.
Er' dreigt echter nog een gevaar van
meer onmiddellijken aard.
„Dit betreft de werkzaamheid der wo
ningbouwverenigingen, die thans een zoo
grooten en gunstigen invlood uitoefenen op
de bedrijvigheid in de bouwvakken. Wij
vreezen, dat deze, wanneer de huidige prij
zen van bouwmaterialen gehandhaafd blij
ven om niet te denken aan verdere ver
hooging binnenkort wel eens K.on worden
verlamd. Juist die materialen, hout- en
loódgieterswerk welke bij dezen bouw be
trekkelijk zeer voorname factoren zijn, ver-
toonen de grootst© stijging. Bij' dien bouw
nu is niet veol speling. Aan weeldo, waarop
kan worden bezuinigd, wordt recd3 geen
"geld besteed en ook de eischen kan men niet
verminderen, zonder het doel de verbe
tering der volkshuisvesting te schaden.
Bovendien zijn de huren aam enge grenzen
gebonden, die onder controle staan van het
Rijk, dat aan het openen van zijn ere diet
voorwaarden dienaangaande verbindt.
„Het is voor dio Yereehigingen noodig een
sluitende rekening te maken. In normaio
tijden staat de architect dan toch reeds
voor een moeilijk dilemma. Begroot hij
met heb oog op do risico van het vrij lango
tijdsverloop tusschen ontwerp en uitvoe
ring hoog en stijgen daarmede de ge
raamde huren, dan is het waarschijnlijk,
dat bezwaren worden geopperd èn door de
overheid èn vanwege de aanstaande huur
ders. Blijkt daarentegen de begrooting door
de prijsstijging te zijn ingehaald, clan i3 het
niet zoo gemakkelijk om het aangevraagde
voorschot met dit tekort to doen vermeer
deren.
„Wij meenen, dat bijzondere maatregelen
van overheidswege tot steun der woning-
bouwvereenigingen, welhaast niet kunnen
uitblijven. Anders kunnen zij het wellicht
niét lang meer bolwerken. De fixeering der
annuïteit in het begin der crisis is een maat
regel geweest, die heilzaam werkte. Maar
desniettegenstaande zijn door de verhoogde
bouwkosten thans dc huren reeds stijgende
tot de uiterst toelaatbare grens. Het lijkt
ons zeer de vraag of zij niet te r.oog wor
den, indien voor plannen in voorbereiding
de begrooting naar de prijzen van het oogen-
blik worclt opgezet. Is dat echter hot ge
val, dan zou althans voorloopig van het bou
wen moeten worden afgezien, en dat ter
wijl juist in deze dagen aan hun bouw, al
ware het alleen uit een oogpunt van werk
verschaffing, toenemende behoefte bestaat.
Het zou ons evenmin verbazen, indien ten
aanzien van verschillende andere ontwer
pen, die zich reeds in een volgend stadium
bevinden, bij aanbesteding zou blijken, dat
do bogrootingscijfers door de schrikbarende
prijsverhoogingen zijn ingehaald.
Wij hebben hier voorts zeker niet uiteen
te. zetten, hoe onbillijk het ware do woning
bouwverenigingen in dezen abnormalen
tijd tot verhoogde krachtsinspanning aan
te zetten, hen tc laten voorzien in den nood
van het bouwvak, zonder dat daartegenover
een vergoeding staat voor alle meerdere
kosten, dio het gevolg zijn van de omstan
digheden. Dan immers zouden haar wonin
gen óf tot om niet te zeggen beneden
het minimum moeten worden bezuinigd, óf
de werkverschaffing tijdens dezen abnorma
len tijd moeten betalen, door tot in lengte
van dagen 'n huur op te brengen, die op de
crisisprijzen gebaseerd is. Dat ware een aan
merkelijke verzwaring van de toch reeds
meerdere verantwoordelijkheid en zorg,
waartoe bouw ia dezen tijd voor haar be
stuurders onwillekeurig leidt.
„Aangezien wij nu vermoeden, dat juist
in den komenden tijd de werkzaamheid clec
woning-bouwveréenigingen van nog meer
beteekenis dan tot dusver zal wórden. ter
voorziening in den nood van het bo.iwvnk,
meenen wij, dat maatregelen te harer tege
moetkoming door ontlasting van alle abnor
male bouwkosten niet kunnen ac'itevwego
blijven."
en (is
HaisreBfing des.' gezinnen
van BeJgiselio geïnterneerden.
Men schrijft uit Harderwijk, dat de ge
zinnen van Belgische geïnterneerden voor
een groot deel thans zijn gehuisvest in do
paviljoenwoningen, waarvan de bouw half
December werd opgedragen. Het zijn kamer
woningen in paviljoensysteem. De kamers
zijn van de noodige meubels voorzien en bo
vendien kregen de gezinnen voor zoover noo-
nig, nog gratis in gebruik heb bcnoocligde
beddegoed. En dat alles tegen een huur
prijs van f 0.70 per week.
Yijf paviljoens, ieder van 20 kamers met
afzonderlijken ingang. z.ijn thans aan 100 ge
zinnen verhuurd; 250 families hadden zich
voor bewoning opgegeven, 150 hebben dus
nog op uitbreiding te wachten. In dien kor
ten tijd zijn echter niet alleen de vijf pavil
joenen gebouwd; op het terrein zijn ook
reeds opgesteld een schoolgebouw met vier
ruime lokalen cn een vertrek voor den con
cierge, vcrder-cen winkel waar alle levens
behoeften tegen netto prijs te verkrijgen
zijn, o.a. het brood, diat in de bakkerij van
het interneeringskamp gebakken wordt.
Voorts een groot waschlokaal met loods om
het waschgocd te drogen te hangeneen lo
kaal groot 22 x 8 M., waar de vrouwen da-
gel ïjksch kunnen komen naaien, breien enz.
onder leiding van een dames-comitéeen
badinrichting met S warme douches en vier
kuipbaden een ziekenhuis met verschillende
vertrekken'en een kraamkamer.
Een der woninkjes, indertijd door den.re-
geerings-commissaris als model gebouwd,
dient thans tot voning van de directrice-ver
pleegster. De geneeskundige dienst is opge
dragen aan militaire artsen.
In de verlichting wordt voorzien door een
eigen electrische centrale. Het water wordt
geleverd door de Maatschappij tot exploita
tie van Waterleidingen in Nederland, die
behalve geheel Harderwijk ook de kazernes
en heb interneeringskamp van water voor-
zïot.
Uitroer van Bedorven Kaas.
D© Duifcsch© pers klaagt weer over het
allooi der kaaszendingen van sommige „ge-
schaftsgewandten Mijnheers". E?n firma uit
Rotterdam, waartegen d© Flensburger Ka
mer van Koophandel waarschuwt, had, r.aaC
heb heet, een wagon kaas geleverd, welke,
waar beschimmeld aankwam, kwalijk riekte,
veel water en weinig vet bevatte. Dezelfde
firma zou nog ©en half millioen kazen van
dezelfde „kwaliteit" in voorraad h?bb?n. Wijl
de Duitsche koopers betalen met wissels,
die betaalbaar zij'n, zoodra de waren de
grenzen zijn gepasseerd, worden hun door.
dat bedrog ernstige verliez3n berokkend.
Indien alles waarheid, is, wat hier wordt
verhaald, dan is een woord van protest
tegen zulke praktijken, die den Nederland-
scfien naam bezoedelen en onzen handel in
gevaar brengen, ook van Nederlandsche
zijde niet ongepast. 0»De Tijd".)
Do N. 0. T.
D'e heer Joost van Vollenhoven, lid der
Tweedo Kamer, één der vijf leden van cle
uitvoerende commissie van de N. O. T die
binnen enkele dagen naar Engeland gaat.
om met de Britsche regeering overleg te
plegen, betreffende do zaken van do N.
TV, deelde aan een correspondent van do
„Times" het volgende mede omtrent het
doel an zijn komst in Engeland;
„Mijn aanstaand bezoek heeft geen bij
zondere beteekenis. Ik heb Engeland her
haaldelijk bezocht namens de N. O. T. sinds
deze was opgericht, en t doel van dit be
zoek is hetzelfde, als dat van de vroegere,
namelijk de regeling tusschen de N. O. T»
en de Britsche regeering vorder to ontwik
kelen, langs lijnen, waaromtrent reed3
maanden geleden overeenstemming is ver
kregen, welke steeds zijn gevolgd. Het is
van belang, het feit niet uit het oog te ver
liezen, dat de N. O. T. is gevormd om den
handel van het Nederlandsche volk te com
troleoren en dab het werk, hetwelk zij plot
seling geroepen was te verrichten zeer inge.
wikkeld en zeer omvangrijk was.
Het feit, dat het natuurlijk noodzakelijk
was, tegelijkertijd eraan indachtig te zijn-
dat allo te nemen maatregelen binnen de
perken van strikte onzijdigheid moesten
blijven, oen beginsel, dat ons land geduren
de dezen oorlog steeds heeft gehandhaafd,
heeft onze taak niet gemakkelijk gemaakt.
Bij den aanvang van den oorlog was do
Britsche contrabande-lijst betrekkelijk klein
maar zij is voortdurend uitgebreid on naar
mate zij grooter werd, werden de uitvoeren
uit Nederland naar Duitschland in verhou
ding ingekrompen.
De N. O. „T. hoeft nimmer bezwaar ge-
maakt tegen het beginsel van rantsoenee
ring, hetwelk ten doel had, de invoering
van overzee in Nederland te beperken tot
de nationale behoeften en dat hans, ten
aanzien van verscheidene artikelen, gedu
rende de laatste zes maanden, in werking
is geweest. De oorlog brak echter onver
wachts uit en iedereen, die daarmede reke
ning had to houden, heeft een ondervinding
moeten opdoen uit de omstandigheden,
naarmate deze zich ontwikkelden.
Ik vertrouw, dat een onderzoek van deri
arbeid van de N. O. T., gedurende de pe
riode van haar bestaan, hot Britsche pu
bliek zal overtuigen, dat zij eerlijk en doel
treffend is bestuurd en dat zij het best mo
gelijke middel vormt om tegemoet te komen
aan de moeilijkheden, welke in dezen oor
log rijzen ten aanzien van het voorkomen
van den handel in contrabande.
Dit zal blijken uit oen vergelijking van d?
cijfers van de eerste helft van het jaar 1915
toen de N. O. T. in haar. prille jeugd was
en van vele artikelen door de mogendheden
der Entente nog werd toegestaan, dat zij
Vit het Engelsch van Miss' Y0NGE.
(Nadruk Verboden).
99)
Zij hield plotseling verschrikt op, want
Tbcosdona, die cr bij was gekomen, ging
ccn oogenblik zitten, poogde toen weder
°P to ©baan, maar wankel-der en viel bewus-
löloos neder.
Haar vader lichtte haar zoo ver op, dat
'i baar hoofd op Violette'3 schoot kon la
ten rusten deze bemerkt© tot haar schrik
'lat hot fraaie haar van Theodora bijna gc-
oei verbrand wasja zelfs haar wenkbra-u-
en oogharen waren gezengd, terwijl
a?vl' voorhoofd, wangen en hals op een
vreeselijko wijze door het vuur geleden
'adden cn er rood en opgezwollen uifcza-
Sön. Lord Marténdale wilde haar handen
'kijven, en zag, dat zij bloedden, terwijl
aar armen met blauwo plekken en brand
wonden overdekt waren. Deze wonden, die
A\n drift om te helpen niet eens
u had', moesten haar thans, na vijf
flvhu Van onophoudeli jke inspanning, wel
kol doen lijden. Het was een vroeeelijk
Iji^ ri'oO bezwijming, cn haar vader, die
(ieJn\ Nvanbopig was, had reeds een tw-ee-
fJ'it V na^1' <^en debtor gezonden, voor-
-T - 10l°tte hem cenigszins bemoedigend
Te aanzien, om liém to beduiden, diat
veder eenigo te ©kenen van leven gaf.
,Icli~ nu even de oogen, als om te
baai»1)1 ormon zij rustte cn «wie over
m-ö0j- t 1 C!1 soboScn was-; zij hoorde teedere
'CICn, en sloot toen weder haar oogen,»
zonder ocnige poging tob spreken aan te
wenden.
Lord Martindalö kon het thans niet lan
ger uitstellen om naar boven bij- mevrouw
Nesbifc te gaan. Daar was heb een akelig
to dn eel. Lórd Martin dale wendde alle po
gingen aan, om zijn vrouw aan dat akelig
gezicht te onttrekkendoch Lady Martiu-
dlalo was niet af te brengen van de zijdo
van haar, die van liaar kindsheid af de
tcederste genegenheid had toegewijd.
Slechts met dat ééne denkbeeld vervuld,
hoorde zij nauwelijks hetgeen hij haar van
dén toestand hunner dochter verhaalde, en
antwoordde el echts met. treurige blikken
en een zacht hoofdschudden op zijn her
haalde verzekering, dat al haar zorg hier
niet meer baten kon cn dat zij de zieke aan
mevrouw Garth en do kamenier moest
overlaten. Hij was ten laatste genoodzaakt
het op te geven, begaf zich weer naar be
neden, op het ocgenblik, boen heb Violette
on Mr. Martin da I o gelu'kfc was Theodora
zachtjes op een gladde paardenharen sofa
neer te leggen. Zij zag op, toen lwvar va
der binnenkwam en antwoordde op zijn
eerste vraag: „Wat beter, ik dank u", of
schoon zij tooh, toen hij vroeg of zij pijn
had, verplicht was te antwoorden„Ja,
een weinig", en daarop weder d'e oogén
sloot, als wensohte zij niets liever dan ge
heel stal ts mogen liggen.
Men beraadslaagde met elkander. Mr.
Martmdale was er sterk voor, om haar da
delijk naar do pastori© over te brengen
hij zou het rij buig gaan halen en Violette
moest haar? vergezellen, terwijl de kinde
ren onder opzicht van Sara korden vol
gen zoodra- zij wabkeT waren. Violette
bracht er tegen in, dat men Lady Martin-
dalo toch niet alleen kon laten, doch haar
schoonvader gaf haar op ccn toon van go-
zag to kennen, dat het voor haar tooh niet
dienstig zou zijn, om bij mevrouw Nesbit
te gaan en dat bij haar zeer verplicht
zou wezen, als zij zorg droog voor
de behoorlijke oppassing van Theodora.
Iedereen begreep, dat heb vervoeren
van do zieke zoer moeilijk zon gaan, en of
schoon men vurig verlangde, d'a-b het reeds
gedaan mocht zijn, vreesde men. toch voor
do komst van het rijtuig, cüat nog vroe
ger dan men verwacht had verscheen.
Vastberaden zooals altijd, stond-Theodora
eensklaps tot aller verbazing van de sofa
op en weigerde alle hulpdoch zij had
nauwelijks oen stap gedaan, of zij zakte
ineen, en zou zeker gevallen zijn, indien
haar vader haar niet in zijn armen had
opgevangen, cn haar naarhet rijtuig go
dragen, waarin Violette reeds plaats had
genomc-n, cm haar te ondersteunen. Mr.
Martin dole, dio den korbsten weg ram, be
vond zioh r6eds aan de pastorie voordat
het rijtuig er aankwam, -en hielp haar er
uïi-fc en naar de voor haar bestemd© kamer.
Sedert Paulino getrouwd was, lmd Theo
dora geen eigen kamenier meer gehad, cn
er warén geen vrouwelijko dienstboden bij
do hand, behalve Miss Standaloft, wier ze
nuwen t-e zwak waren om mevrouw Nesbit
op^te passen, en die voor geen geld ter we-
rofd Miss Martindal© liod! kunnen helpen
zoodat de geheel© taak van haar bo ont-
Ideeden op Violette berustte, die goluk-
Irig een gewillige hulp vond in hot jonge
dienstmeisje van den predikant, ©en' ge-"
wezen leerling van Miss Martindale. Het
bleek evenwel een moeüijko taak to zijn,
daar, behalve do brandwonden en kneuzin
gen en de zwakheid, die mon te ontzien.
_had, al db ."zenuwen .en spieren der zieke.
door de bovenmatig© inspanning zco stijf
©n gevoelig waren, dat do lichtste aanra
king en de minste beweging liaar pijn ver
oorzaakten. Viblette was haar dan ook
innig dankbaar, dat zij geen oogenblik den
moed li-et zinken. Elke beweging, dio zij
moest m^ken, deed zij, zonder zich. een
oogenblik te bedenken, zoodra het noodig
was, terwijl zij geen enkele* klacht uitte,
en zelfs nauwelijks wilde bekennen, dat zij
pijn leed.
Mob standvastigheid gedroeg zij rich bij
het bezoek van clen. chirurgijn, die de ver
zekering gaf, dat zij geen ernstige gevolgen
tc duchten had. Violette durfde niet nala
ten to zeggen, dat haar zuster kort gele
den een bericht had ontvangen, dat haar
zwaar geschokt had; zij bemerkte dat hij
die omstandigheid als zeer nadeclig iïi haar
toestand beschouwde, maar hij kon niets
doen, dan haar aan te bevolen de diepste
stilte bij de zieke in acht tc nemen, te
meer, daar Theodora thans in 'slaap was
gevallen.
De' uron schenen hun gewonen loop ver
geten te hebben; het kwam Vi'olett© voor
alsof zij haar kinderen in geen jaren tijdo
gezien had, en toen zij bemerkte, dat het
eerst lialftien wae, zag zij mot schril: op
tegen den Tangen dog, dien zij nog moest
doorbrengen. Zij droeg de zorg voor Theo
dora, die nog bleef doorslapen, aan hot
dienstmeisje over, en waagde het ccn
oogenblikje naar beneden te gaan. Het
doofstomme knoohtje wachttfe haar met
tranen in d!e oogen aan do trap op, terwijl
zijn geheele gezibht de vraag uitdrulctc, hoe
Miss Martindale l^ct maakte. Nadat zij een
geruststellend antwoord op do lei had ge
schreven, opende zij cie deur van dc eet
kamer, en werd verkwikt door het ge-zioht
van het licvo groepj*o, dat zich aan haar
oog vertoonde; rondom do ontbijttafel-zat
haar eigen lief drietal, van hun gladgekam*
cle haartjes tot op hun glimmende schoen
tjes toe ia de keurigste orde-gekleed, als
of ook hun de ramp niet zoo van nabij be
dreigd had; do kleine Annio zat op den
schoot van neef Hugo; Helena's mondje
etond geen oogenblik stil, terwijL Jonnnio
even bedaard en lief was als gewoori' ïk.
Een kreet van blijdschap verwclkoi o
haar, cn in ecü oogenblix drongen zij zich
om haar heen, om aan Mama te vertellen
w-öllco wonderen er op het voorpleint-e
zien waren.
Al hun angst en Schrik was gelij's: een
droom weggevaagd.
Do oucle heer scheen vermoeid cn neer
slachtig, te zijn; en Violette haastte zich het'
ontbijt voor hem gereed te zetten cn hem
te .bedienen, terwijl hij met hartelijke be
zorgdheid haar aanmaande eemgo rust to
nemen. Daarop vernam hij naar Theodora,
wier ziekte, benevens de wanhoop zijner
"\touw over den toestand ha-rer tante, voor.
het oogenblik de grootste roden zijner be
kommering scheen uit to maken, terwijl
hij overigons zoo dankbaar was, dat cr nie
mand bij den brand was omgekomen, dat'
hij bijna scheen vergeten te hebben welli
een ontzettende sctiade hij geleden had.
Nu eerst vond mc-n den tijd om elkan--
der te vragen, ho© do brand eigcnlij- was
aangekomen. Mevrouw Nesbit had, voor zif
het toeva-l kreeg, gezegd, dat zij haar drank-
jo had willen innemen, cn daar zij mevrouw,
Garth niet gaarne had willen roepen, do
kaars naar zich toegetrokken en die waar<
schijnlijk to dicht bij do gordijnen gezet.-
Het bleek daaruit, dat mevr. Garlh haar af
geleerd had om haar nachtrust te storen!
