uropgesste Oorlog,
Vragen en Antwoorden.
.Jjs-gg
loden© bewezen. Velen brachten hierop in
den wagen een laatsten groet aan den op
zijn post gevallen kameraad.
Heden werd de overledene te Nieuwediep
begraven.
Do Oli r. Schippers- en Matro-
zenvereemging te Sclieveningen deelt mede,
dat do collecte voor do nagelaten betrek
kingen der Scheveningsche zeelieden, die
gedurende den jongsten storm zijn omge
komen, tot lieden opgebracht heeft
f 2-380.97*.
Nadeofficieelplec-htigheid, den
vorigen Zondag in het gebouw der Incasso-
Bjank te Amsterdam gevierd, is nu het 25-
jarig bestaan der Bank op meer ongedwon
gen vgjze herdacht in de concertzaal van
„Njatura Artis Ma gistra." Het geheele per
soneel der instelling met hun dames, totaal
800 niensehen, waren op het lest genoo-
digd.
De .zaal was met vluggen en groen een
feestelijk aanzien gegeven. De eerste caba-
ret-artisten verleenden hun medewerking.
Daar waren Pisuisse, Speenhof en vrouw,
Antoinette van Dijk, Hemsing, Jules Boes-
nach, Spyglass, enz. en later kwam prof.
Qosadorus ook nog ee-nige van zijn niarkt-
grappen ten beste geven. Het is te begrij
pen, dat het programma goed in den smaak
viel.
Het feest werd bijgewoond door het ge
heele Bankbesluur met zijn dames.
Inter, in den avond is er nog gedanst, een
eoht Oud-Hiollandsoh bal.
Het Militair Tehuis
der Nat. Chr. Geh. Onth. Yerecniging, te
Voorschoten.
Gelijk gij bemerken zult, geachto Voor-
gchotenaren, zijn wij van plan eerstdaags
een aanval te doen op uw beurs. Maar die
aanval heeft niets vijandelijks, en ik ben er
van overtuigd, dat wij uw beurs zullen open
vindon voor onze collecte, ovenals, en oin-
dkt, uw hart open is voor onze gemobiliscer-
den. Immers, wij voelen allen iets voor de
ze mannen, die wegens den oorlog uit hun
gezin en werkkring werden weggerukt, ter
wijl w ij ongestoord mogen blijven genieten
van onze rust.
In ons Tehuis vinden zij rust, gezcliig1-
beid, ontspanning cn goedkoope consump
tie. Zij waardeeren hun Tehuis, en
niet het minst de goede zorgen der vrien
delijke vrouw, die hen daar zoo moeder1 ijk
bejegent. Het is dus van belang, dat dit
Tehuis, zoolang de mobilisatie duurt, kan
blijven bestaan. Maar daartoe zijn fondsen
nooclig, die onze Yereeniging ponder uw
steun niet opbrengen kan. Wij deden en
doen financieel wat wij kunnen, maar ons
kunnen heeft enge grenzen.
Sedert wij het Tehuis inrichtten, moch
ten wij aan bijdragen ontvangen31 Aug
1915 collecte Hervormde Kerk f 45.50*, 20
Sept. 1915, collecte Jeruel f 16.72£, aan di
verse giften f 1U.50 en stortingen uit onze
kas 40.
En nu rekenen wij op een goede schaal-
collecte,, en bevelen u deze dringend aan.
öoeft wat gij kunt voor deze zaak, die U
allen aanbelangt, van welk geloof gij ook
zijn moogt. Want iedereen is wel
kom in ons Tehuis, en mannen van velerlc-i
gezindten komon er broederlijk samen.
Toont, dat ons Tehuis U lief is, om der wille
van do mannen, jegens wio wij allen de ver
plichting der dankbaarheid hebben.
FLLIE.
P. S. De giften behoeven niet uitslui
tend uit Yoorschoten te komenWil een
vriendelijke Leidenaar ons met een post-
wisseltje verblijden, hij sture het aan het
adresMevr. N. VAN KOL, te Voorscho
ten.
SPORT.
Luchtvaart.
Marinus van Meel.
De heer M. van Meel. gewezen militair
vlieger, gaat zich in de Yereeni^de Staten
vestigen als volontair op een oliefabriek.
Het geschil tusschen het Rijk cn hem over j
het hem toekomend honorarium ifc voor j
eenign tijd in den door Van Meel gowonsch-
tc-n geest opgelost.
Duitselie Vredesvoorstellen aan België.
in zijn vredesvoorstellen heeft Duitsch-
land aan België aangebodenherstel van
het land, den terugkeer van koning Albert
on een groote schadevergoeding voor de ver
woestingen, door den inval en de bezetting
aangericht. Duitschland verlangt in ruil
daarvoor voorrechten op economisch en
handelsgebied, z'oodat eenige Belgische ha
vens, in de eerste plaats Antwerpen in cen
tra van den Duitschcn handel veranderd
zouden worden.
Naar het schijnt, aldus deelt Reuter ine-
de, is voornamelijk als bemiddelaar in dozo
aangelegenheid opgetreden mgr. Tacci Por-
celli, de pauselijke nuntius te Havre, die
naar men zegt, Duitsch-gezind is. Men ver
wacht echter, dat het Vatikaan, zoodra de
onderhandelingen op niets uitgeloopen zijn,
ontkennen zal, er eenig aandeel in gehad te
hebben.
De „Osservatore Romano", het orgaan
van het Vatikaan, verklaart dan ook reeds,
dat er geen enkele reden is om te gelooven,
dat mgr. Porcelli zich met deze kwestie be
moeid zou hebben.
"Verder wordt nog vorst Von Bulow ge-
noomd, die getracht zou hebben besprekin
gen met baron Moncheur, den gewezen Bel
gischen gezant te Konstantinopel, die zich
thans in Zwitserland ophoudt, aan te knoo-
pen.
Het Zeegevecht bij Doggersbank.
De marin-e-deskundige van de Daily
News" schrijft over het zeegevecht bij Dog
gersbank: Het is natuurlijk geen groote daad
voor een klein en snel oorlegsvaartuig om
op zoo'n manier zijn slag te slaan en onzen
altoos werkzaiuen patrouilledienst te ver
schalken en een gemakkelijk slachtoffer in
den vorm van een mijnveger of drifter,
waarvan er altijd eeilige honderden voortdu
rend in de weer zijn, te maken. Het front
in de Noordzee heeft een lengte van onge
veer 700 mjjlen en rijn volledige bescher
ming tegen zulke onbeteekenende stroop
tochten als deze zou een verbazingwekkend
karwei zijn. Er is altijd gevaar, dat het
vertrouwd zijn met de blijkbare onmacht
van den vijand een gevaarlijke minachting
voor de dingen, waar 'hij toe in staat is, mee
brengt. klaar er bestaat ook een moge
lijkheid, dat degenen, die aan het werk zijn,
hun aandacht bepalen tot grover wild clan
torpedo-booten; txh is dit in den regel «reen
gezonde politiek. De overdrijving van Turn
succes door de Duifschers is typisch. Op
dit oogenblik moet de vijand al een heele
lijst opgemaakt hebben van slachtoffers",
xlio nooit vernietigd zijn. Behalve de Tiger"
hebben zjj al de „Arethusa" (herhaaldelijk)
„in den grond geboord" en bij den laatsten
Zeppelin-aanval den lichten kruiser „Caro
line" en de torpedojagers „Eden" en „Nick".
„In den grond geboord" is ook al 15 maan
den geleden de „Thunderer", door middel
van een mijn, bij Gallipoli heeft een Duitscko
vlieger een iinie-schip van de „Nelson"-
klasse niet bommen bestookt en „vernietigd".
In al die verhalen is geen sikkepit ver
heid, gelijk de vijand nog gewaar zal wor
den, als hjj de schepen, die hij zoo ge
makkelijk naar den kelder heeft gezonden,
„in levenden lijve" ontmoeten mocht.
Officieel wrordt aan het bericht over de
vernietiging van de „Arabis" van Duitsche
zijde toegevoegd, dat blijkens vaststaande
Waarneming ook het tweede door een torpedo
getroffen Engelsc-ke schip is gezonken.
Vcm de „Arabis" zijn de kapitein, de
scheepsdokter, een officier, een dekofficiar
en 27 man gered, van hen zijn op de terug
reis de scheepsdokter en drie man overle
den, ten gevolge van hun verblijf in 't water.
Vlektyphus onder Duitsche Soldaten.
In Duitschland, waar de vlektyphus zoo
goed als verdwenen was zij'n volgens offi-
cieele mededeelingen in Januari wederom
verscheidene gevallen waargenomen, zoowel
bij krijgsgevangenen in de kampen als bij
van het oostelijk oorlogsterrein terugge
keerde Duitsche soldaten.
Ook in Oostenrijk blijft de ziekte voortdu
rend voorkomen en worden voortdurend lij
ders aan vlcktyphus van het oostelijk front
aangevoerd.
De Verrader van Miss Cavell door een
Landgenoot gevonnisd.
Aan do stad Brussel is een boete opge
legd van een half millioen mark, en daar
moet de gemcè-Lit-o Schaarbeek nog 50.060
mar-, bijleggen. Daarenboven wordt «o bur-
gerpolitate van dchaarbecL., die 400 man
j sterk was, ontbonden, en moet hot ge-
-meesDitebestuur zestig beeedigde en bezol-
digtfb agenten aanstellen iii haar plaats,
i Daü ia de straf voor de terechtstelling van
j een Duitschcn spion.
I De vorige maand werd in een straat te
I Schaarbeek het Bjk gevonden van een jon-
gen man, die aoor twee revolverschoten
j was gedood. Al dadelijk werd hij herkend
i als een zékeren Nek do Rede, vijf-en-
twintig jaar oud, en zoon van een gepen-
oionneerd majoor van het Belgische leger.
De doode lag vóór de deur van zijn ouder
lijke woning. De vader echter weag-erde 't
lijk te ontvangen, ^zoodat de politie wel ge
noodzaakt was, het naar het gemeentelijk
doodechuis over te brengen.
Zoo gauw do Duitsche autoriteiten van
het geval hoorden, gaven ze do strengste
be veten, opdat er zoo weinig mogelijk rucht
baarheid aan zou gegeven wordenmaar ge
lastten tevens de politic, haar uiterste best
t-e doen. om den plichta'g© te ontdekken. Al
was er in de plaatselijke bladen ook geen
woord over de historie to vinden, toch liep
ze als een vlammetje over 'n zwaveldraad
van mond tot mond, en nog had het middag
uur niet gosl&gon, of heel Brussel wist, dat
een verrader was terechtgesteld.
En groot was do voldoening.
Sedert lang al werd de vermoorde er van
verdacht, do verachtelijks te spibnnagodion-
8ten voor do "Duitechers to verrichten. Mon
wist cfat hij, te zamen met nog een individu
van dezelfde soort, het zich tot eon speciali
teit gemaakt had, jongelieden to verlokkon
om dienst te nemen in het Belgische leger,
en hen dan, als zo gereed stonden om het
lanu to verlaten, over te leveren aan do
Duitsche rs.
Maar in den laatsten tijd waren zij, die
cr hun werk van gemaakt haddon om deze
ellendelingen van dichtzij fn de gaten te
houden, nog méér te weten gekomen: Zij
hadden namelijk het bewijs in handen ge
kregen, dat "Nels do Rode miss Cavell aan
«~e Duitschers verraden had, en ook den ar
chitect- Baucq, die te zamen met haar werd
afgemaakt.
En van dat oogenblik af was zijn dood
vonnis geteekond. Het ie geen geheim meer,
dat in België op 't oogenblik een soort
„zwarte hand" bestaat, waarvan ue leden
gezworen hebben; gerechtigheid te plegen
tegenóver de ondieren, die voor de Duit
schers spionnendionst verrichten.
Er wordt verteld, dat degenen, die Nels
de Rodo torcchtgestedü hebben, op net lijk
uiterst interessante papieren hebben ge
vonden, die hem in staat' zuilen stellen, nog
andere landgenoote-n van denzelfden aard
onschadelijk to maken.
Een onderhoud met Fasjits.
De correspondent van de „Petit Parisien",
op Korfoe, he'effc oen onderhoud gehad met
den Servischon minister-president Posjits.
Deze verklaarde hem, dat door het terug
trekken der troepen uit Albanië naar Kor
foe do actie in Albanië nog niet geëindigd!
io- De meest beproefde troepen gullen wel
dra, dank zij Frankrijk en de anoSre geal
lieerden, overgebracht v/orden naar plaat
sen waar ze op hun verhaal kunnen komen,
opnieuw bewapend zullen worden en op
nieuw georganiseerd. Wat de anderen be
treft, zij worden geregeld van voorraden
voorzien. Wij zullen, verklaarde de minister,
in Albanië in het veld blijven en daar deo,
vijand nog menige teleurstelling berokkenen.
Immers in Albanië kan het minste pad mét
een handvol mannen verdedigd worden. De
eigenlijke kwestie is die betreffende het
transport, de approviandeering en do inten
dance. Gij alleen kunt haar oplossen. Geef
ons te eten en i k verzeker u, dat we met u
en dank zij u, zullen overwinnen. Ik wil nog
maals herhalen: wij zjjn zeker van de over
winning der geallieerden en we hebben
slechts een wensch: hiertoe te mogen bij
dragen. Laat ons gezamenlijk arbeiden aan
het gemeenschappelijk werk met de zeker
heid van succes. Servië is niet overwonnen,
daar do Serviërs zijn gebleven.
De „Vorst" van Albanië.
Prins Willem van Wied, de vroegere
I mbret van Albanië, is te Skoetarie aange
komen en door de Oostenrijkers en „prins"
Bibdoda verwelkomd. „Prins" Bibdoda ia ia
Albanië minister van cl«jn prins geweest, na
vroeger het bescheiden beroep van straat
venter van noten te hebben uitgeoefend."
Rocmenië's toebereidselen.
De „Times"-correöpondent te Milaan deelt,
mede, dat. Roemenië uitgebreide militaire
maatregelen neemt. Het land verkeert eigen
lijk in latenten oorlogstoestand. De Nationale
Bank van Roemenië stapplt reeds maanden
lang goud en ander metaalgeld op.
In April zal de krijgsmacht, die dan met
do lichtingen 1917 en 1918 ml zijn ver
sterkt, een millioen goed toegeruste mannen
sterk zijn.
Briand to Rome.
Aan het Briand aangeboden dejeuner, op
de villa „Umberto", bracht minister-presi
dent Salandra een dronk uit, waarin hij ver
klaarde, dat het Italiaansche volk, geleid
door zijn vorst, de voor het vaderland noo-
dige natuurlijke grenzen wil veroveren aan
de Alpen en de zee.
Briand, den dronk beantwoordend, betuig
de zijn dank voor de ontvangst, die hem te
beurt was gevallen. Hij bracht hulde aan de
Italiaansche troepen, die strijden onder moei
lijkheden, moorddadiger dan een der geal
lieerde mogendheden heeft ondervonden.
„Geheel Frankrijk", zoo zeide htj, „be
wondert de ongeëvenaarde energie van de
Italiaansche soldaten en hun vorst.
De actie der geallieerden ml aan den
mensch el jj ken geest een nieuwe vlucht ver
zekeren."
De ministers van Frankrijk èn Italië con
fereerden Zaterdagochtend over de noodza
kelijkheid van volmaakte eenheid van actie.
De conferentie van de geallieerden zal
ten spoedigste te Parijs gehouden en bijge
woond worden do,or politieke en militaire ver-,
tegeuwoordigers.
Briand en de andere leden van de Fran-
sche missie vertrokken te 7 uur 30 uit Rome
naar het hoofdkwartier. Bjj hun vertrek
werden rij warm toegejuicht.
De „Giornale dTtalia" verklaart, dat er
volkomen overeenstemming heerscht tus
schen Frankrijk en Italië en dat het Vier
voudig Verbond thans een vast aaneenge
sloten blok vormt
Een later telegram meldt, dat Briand aan
het Italiaansche front is aangekomen.
Een Schokkende Episode aan Boord van
de „Inflexible".
Thans eerst geeft de Parijsehc „Illustra
tion" van de hand van Emile Védel een uit
gebreid relaas van de actie der Franscu-
Engelsche vloot in de Dardanellen, op 18
Maart 1915, waarbij de „Bouvet" ten on
der ging, en daarin verhaalt de schrijver
als v olgt, op welke ontzettende wijze de „In
flexible" van den algeheelen onderging
werd gered
Op de middenlinie der groote slagsche
pen werd de „Queen Elisabeth" verschei
dene malen getroffen, en de „Agamemnon"
genoodzaakt, zich met zeer zware averij te
rug te trekken.
Ten slotte, om 4 uur en 55 minuten, liep
ook de „Inflexible" op een mijn, een van
do overwinnaars van do Falkland-eilanden,
en kon zich slechts redden ten koste van een
afschuwelijk wreed offer. Geheel vooraan
in het schip was oen ontzaglijke scheur ont
staan, waardoor het water zeer snel binnen
drong. Om hot te beletten, het naastgele
gen schot te bereiken, waardoor het schip
stellig zou zijn omgeslagen, moest de bevel
voerder last geven, onmiddellijk de deuren
te doen sluiten, die zich tusschen deze beide
schotten bevonden, en dus den eenigen ver
bindingsweg te versperren.
Maar in het vak, waarin het water steeg,
bevonden zich 26 matrozen, die juist de vei-
lighoidsla cider wilden opklimmen: 26 man
nen, die levend in een stalen graf waren op
gesloten, en die, men begrijpt met welk een
doodsangst, het zware knarsen van de sta
len deur tegen den muur van hetzelfde me
taal hebben moeten hooren, gevolgd door
het somber, hol getik der beugels over de
sluitbouten. Geloofden zij aan oen vergis
sing, en wierpen zij zich op de deur, om er
wanhopig op te kloppen en om hulp j,
j schreeuwen? Of begrepen zij dadelijk, (jJ
j hier dc deksel van een doodlrist over he
was dichtgevallen? Niemand kan dfe amaf
i tolijke vraag beantwoorden! Maar welk
I ook hun doodsstrijd geweest moge zijn 1,
voor de redding van het geheele schip moeTfc
alles wijken. Die redding eisehto onverbid-
delijk het offer van de 26 ongel ubldgen, 0q
zij, die den ontzettenden plicht hadden, 'hen
te offeren, aarzelden niet
Toen hij eindelijk de brug kon verlaten
ging commandant Philrimore met otffyloot
hoofd naarden wand des doods (die geslo-
ten bleef totdat het kk was gestopt) e&
zeide slechts deze woorden„Vrede den
zielen (liergenen, die ik heb moeten offeren
om mijn schip to reddenZij hebben Èngc-
land grootelijk gediend."
KORTE BERÏGMTEN.
Agenten van Britsoho v-ereekoriinr
maatschappij en te SaWki, sluiten, sincb
<fen Zeppelin-aanval, assuranties af tegoa
oorlogsgevaar. In twee dagen tijda wer
den.er verzekeringen tot een totaal van 2'
millioen gulden aangegaan.
Bij aankomst van de Britsche boot „ÏÏan-
nington" te Bordeaux vond men ond'er de
lading een buis van ongeveer drie duim dik%
te, geladen mot springstoffen. Men vermoedt
dat deze buis vóór het vertrek uit New-York
op het schip w'as gebracht.
Naar de „Secoio" uit Geuua vêz*neemt, ig
er m de nieuwe Italiaansche munitiefabriek
te Cengio een ontploffing geweest, gevolgd
door brand. Deze zou zich beperkt hebben
tot de afdeelingon, waar het toluol en do
salpeter worden bereid.
Volgens oen telegram uit Athene hoeft do
Griekscho minister! van marine verboden
Gneksche schepen naar het buitenland to
verkoop en.
3»
Uit Weenen wordt aan het „Berk Tagebl."
geseind, dat aldaar een moskee wordt ge
bouwd met een zaal, die 800 personen zal
kunnen bevatten. Het gebouw, met een mi
naret van 32 meter hoogt?, &a! zich ver
heffen op dem heuvelrug, die in 1683 het I
tooneel is geweest van de beslissende ge
vechten tegen de Turken en de Turken-
redoute heet.
RECLAMES, h 40 Cts. per regel.
wordt door 21.000 arfsen erkend
als het beste versterkingsmiddel
voor Zenuwen en Lichaam.
6083 10
-Vraag: Weet u een goed middel tegen
haar uitvallen?
Antwoord: Uw hoofd flink inwrijven
met goeden Franschen brandewijn en rici
nusolie, van elk evenveel, en goed schud
den vóór het gebruik'.
Vraag: In ónzen kelder vinden wij jn
den laatsten tijd slakken. Is er ook een
middel, om daarvan bevrqd te raken?
Antwoord: Bestrooi den vloer met
verscke meelkalk of zout.
Vraag: Ik heb een Hollanuschen her
dershond, oud vijf maanden. Hij heeft
onhebbelijke gewoonte om in den tuin to
graven. Weet een der lezers van het
„Leidsch Dagblad'' mij hiervoor ook een
afdoend middel te geven? Ze gaven mij reeds
den raad om hem bij het uitlaten aan een
leiband te houden en bij het minste pogen
tot 'g!raven hem een paar ferme tikken met
een dun rietje te geven, doch ook hieraan
geeft hij geen gehoor. Wat nu te doen?
Antwoord: Do raad, u gegeven, is
goed. Maar u moet het een poos volhouden.
Geduld ig bij dressuur van een hond alles.
Spreek hem ook afkeurend toe met ^foei."
Een goed dresseur slaat zelfs nooit,' geeft
een ruk aan het touw en spreekt hem al
dus toe. Maargeduld!
„Met welk een achting spreekt hij vin
u!" zeide Annette „maar -als hij denkt,
dat ik naar u gelijk, dan zal hij zicli be
drogen vinden. En dat zoo spoedig na het
geen gij mij verteld hebtO, ik wencchte,
dat dit 'niet gebeurd wareViolette, zeg
mij toch wat ik doen moet".
„Ik geloof niet, dat iemand u raad kan
geven in zulk een zaak".
„Oob, zeg dat niet, Violette-; gij kent
hem en ik niet. Ik bid u, raad mij toch".
„Hij is een uitmuntend, braaf mensch",
sprak Violette eenvoudigweg.
„Ja. dat weot ik, maar
„Wezenlijk, ik houd het cr voor, dat
gij alleen u v eigen gevoel moet raadple
gen-'.
„Ach, gij bobccfdet u niet lang te be
denken, toen gij gevraagd werdfc!" zeide
Annette met oen zucht.
Violette glimlachte cn bloosde. „ITcör,
neen, dat deed ik ook niet", cpralc zij
levendig en met innig gevoel.
„Maar zulk een roman kan mcr. niet al-
.tij<i verwachten", hernam Annette mot eon
treurig''gezicht. ,Hij is zeker een achtens
waardig mensch, in spijt van zij zonder
linge manieren. Maar toch, dit vrregcro
engagement zoo kort geleden Violette",
ging zij met ongeduld voort, „wat denkt
gij dan toch? Wat wenscht gij?"
„V/at ik wensch? Mijn lievo Annette
in m"n nabijheid to houden, cn dat gij
beiden elkander moogt toebehoor én. Kunt
gij dat niet begrijpen? Maar de vraag i.i
eigenlijk wat gij wenscht".
„Dat is waar", sprak Annette mot een
diepen zucht-.
„Ik geloof niet, dat gij er veel zin in
hebt", zeide Vi-oletfcc, terwijl zij moeite
deed om haar in de oogen te zien.
„Neen, maar ik weet haast niot, of hot
niet, mijn plicht zou zijn er too over to
gaan, ofschoon iiz er niet erg voor ben
ik geloof wel, dat het goed gaan, want
ik vind hom een aardig mensch. Maar die
Miss MartindaleKom, Violette, zeg mij
dan toch hoe gij er over denktHeb toch
medelijden met mij".
„Annette", gaf Violette niet zonder in
spanning ten antvroord, „ik zie, dat gij
niet zooveel voor hem gevoelt, dat het u
ongelukkig zou maken, als gij van hem
moest afzien, en daarom kan ik vrij met
u spreken. Ik zou tegen die verbintenis
opzienwant ik ben niet zeker, dat hij
zoo geheel van zij-n vroegere liefde gene
zen is, als zich in de eerste opwelling
fijner gramschap poogt wijs te maken. Hij
is zoo braaf als iemand wezen kan
en volkomen op-recht, en hij zou u nimmer
moedwillig verdribt doeci, y/at hij ooSc zolf
mocht lij dón maar zijn liefde voor Theo
dora dagboekent van zijn vroegeto jeugd, ca
daatfam sou ik vreezen, dat er oogenbikken
van strijd en kwelling zouden kunnen ko
men, zonder dat iemand or eigenlijk schuld
aan had."
„Ja, ja, dab Is zoo", zeide Annette op
eeai toon, die haar geheel gemot stelde.
„Ik geloof, ckub het vorstand ig is om
maar neen te zeggen, cn dan handelen wij
cok eervoller ten aanzien van Theodora;
want tot hiertoe heb ik altijd gowonocht,
clat zij hun betrekking weer mochten aan-
knoopon. Als gij Percy genegen waart ge-
wccab, zou ik niet hebben geweten wat ik
moest aanraden maar daar gij twij
felt, verbeeld ik mij, dak het betoT is
„O, Violette, wat ben ik blijde Gij neemt
iLJij een pak van het hart!"
„Zoo, maar gij moet voor u zelve beel'ic-
oeni-k ze-g u slechts hoe ik er over denk."
„Uw gevoel en, ie mij meer waard dfa-n dat
van honderd anderen! Maar weet gij waar
om ik aarzelde? Gij weet, dat wij nog mot
ons zoovelen in huda rijn, en papa zou ons
gaarne goed getrouwd zien .Hij zegt dat ge
durig, vooral sedert gij uit huis rijt. Nu, het
klinkt wel zeer prosaisoh, maar ik dacht, cd
ik niet om den huiselijken vrode to bewa
ren, verplicht was mijn best to doen on?
hem lief te hebbendóch na hetgeen - gij
gezegd hebt, ben iï? volkomen gerust-, cicAj
ik wel dos mot zijn hand te weigeren."
„Dio anno Percyzscdo Violette„lik
vrees, 'dat het hem geweldig epijten zal."
„Zijn aanzoek ki ésn groet compliment
voor mij, of ldc-ver voor u, want mij zou
hij oloohts op goed geloof nemen, omdat tfj
op u vertrouwt."
„Ach", zeide kaar zuster, „ik wcnectto,
dat hij u vóór Theodora had loeren JcnL
non."
„Ik Loop maar, dat papa or niét van te
wcócn col komen", op rak Annetto, tèrwijl
rij roods Lij voorbaat van angcb ridderde.
„Hoe gelukkig treffen wij het, dab hij hier
niet legeertik zul het thuib geen sterve
ling vertellen."
„Aio het niet tegen het belang van Thco-
dorri ijewcoct ware", sprak Violet he met
oen zucht, „zou ik nieto hebben kunnen be
denken wat mij meer genoegen zou bob
ben gedaan dan dit hi>welijk. Maar hot
plan was to heerlijk, om verwezenlijktto
worden."
„Hoor csn-j, Violette", sprak Annetto,
terwijl zij baar hoofdje omwendde, „laat
het u maar niet spijten, want heft zou toch
niot naar mijn zin geweect rijn, ofschoon ik
oen den wiil mijner ouders al het megolijke
zou. gedaan hebben oim dat gevoel te over-
wihtnonmaar nu moet ik u iets zeggen,
dtut gij misschien heel oleoht van mij suit
vinden, daar ik hem toch nimmer zal wc-
dorrien en hij mij eigenlijk nooit iets ge
zegd Loeft."
„Ik weet wien gij bedoelt", fluisterde
Violette, terecht gissende, dbt rij van
Fandliaw e op rak.
„Ik weet wel, dat het oen dwaaoheid is,"
vervolgde het lieve meisje met neergesla
gen oogen. „Ik sou hofc u ook niet ver
téld hebben, ata het niet geweest ware cm
u to troosten. Er is nimmer aetz tiraohen
ons voorgevallen, en het is misecliien dwaas
v an mij om eenige waar do to hackten aan
de kleinigheden, waarmede de zusters mij
plaagden on toah kan ik niet nalaten te
•denken, dat, aio hij eenig voor uitricht had
gehad
„Wdó woet of John hem niet...." be
gon Violette, maar brak plotseling af.
„O, oprook er toch niet overriep An
nette vol schrik uit. „Het ia misschien niets
dan inbeelding van mij geweest-, maar ik
kan het maar niet uit mijn hoofd zotter.
Èa weet gij, ik heb niemand, met wicn ik
over zoo iets spreken kan, nu gij weg rijt.
De anderen verschillen zooveel met mij,
eood.at ik altijd op mijzolve otia, en «cfc/Ü
heeft imisschïon gemaald), dat ik des to
meer aan hem docht."
„Liefste, besto Annette, gij meet trach
ten hem te vergeten."
„Maar gij vindt liet toch niet roc dig
mïjzelve op te dringen dat ik Mr. Fotherang-
li am mettertijd- wel zal liefkrijg cm
.V/okican, zeker nietnu ik weet hco
het bij u geotold b, zou ik dat huwelijk rdot
eens wen och on."
„Ach, gij zult het wel leelijk van mij vin
den, dat iik er nog over gedocht hob, niv'
waar?" vroeg Annette, dio evenals -haar
•Justeir zepr nauwgezet en schroomvallig ven
aard was, d'ooh nietzcoa-ls dece door c:o
Lande -ucodzalrelijikheid* geleerd liad hiakr
eigen oordeel te gebruiken.
„V/el-neen, waarlijk niet", hernam Vk
lette. „Maar daar uw bes-luit tbono be
paald is, moet Mr. Fothcringham het ook
maar spoedig weten, dan bohoeft hij riek
Lrh<t met een ijdele hoop te vleien."
Do ril cdschom Annetto dit geheel mei'
boar eens wan, ineeeft haar zuster toch al
irn-ar o-veiTediuigsicriaeht en menige vrien-
dek'jbo vermaning gebruiken, «om baar
bewegen aan Mr. Fotheringham te schrij
ven, dbsu' Annetto maar steeds voortging
op klagenden toon te redeneeren over
do mocilijko positie, waarin zij zou go-
raakt rijn, nla rijn of haar omstandigheden
geheel aaidero geweest warenterwijl
dan weder allerlei bewijsgronden am-voc -
die om rich te verontschuldigen, daü rij in
leen had willen trouwen otrn *.?er ocidóiJ
Van dó zorg voo-r haar to oaitolaaa cn bc;
venal uitweidde over het ongenoegen, (-c'J
het geven zou, wanneer men thuia to v
ten kwam, dat rij voor dat huwelijk
dankt had. Het vraa de eerste soecJ, do
Annette voor liaa-r zelve moect har.dok^
on hetzij dut rij niet vist hoe te fcc^,mr.cn.
heurij dat zij het gewicht van de zaak te
govoc-lde, zij kwaarn maar róet vcidcv.
Zij had niet zoo geheel ongelijk
toon -zij zeide, dat Fotheringhaiu rich be;
drogen zou vinden, als Hij meende, ^dot
con tweede Violette was: want ofcohooa
ovc-i eenvoudig en beminnelijk, en
evengoed oordeel begaafd, wan Violet:
haar, wat geestkracht en beradenheid nan
gaat, thans ver vooruit.
- v (WórJt vëkvolgd)-
