füeileriand en de Oorlog.
H°. 17315
derdas 6 Januari.
Tweedie Blad.
A0. 1916.
Ingezonden.
Gemengd Nieuws,
FEUILLETON.
Violette of de Schoonzuster.
LEIDSCH
DAGBLAD
Duitsche handel met Nederland.
De BerLrnache correspondent van het
i^Hbld." heeft in een zijner brieven den staf
gebroken «voor de wijze, waarop sommige
Hollandsche firma's met Duitschland zaken
doen.
Naar aanleiding hiervan schrijft het Am-
sterdamsche orgaan het volgende:
Het verwyt is niet geheel onverdiend. In
derdaad schijnt er met de leveranties naar
Duitachiand wel eens geknoeid te iijn....
Maar aan wie de schuld?
Onze Berlijnsche correspondent merkte in
zyn brief reeds op:
„De bekende, goed gesitueerde firma's
zfcn natuurlijk even betrouwbaar gebleven.
Docb in ons jand hebben zich, evenals in
Duitachiand, plotseling nieuwe firma's ge
vestigd. Hij, die vroeger in lompen deed,
handelt sedert een jaar in cacao. Die vóór
den oorlog zich het vuur nit de sloffen liep
om steenkool te verkoopen, is nu engros
handelaar in varkens. En deze nieuwelingen
zijn 't> die in den goeden Hollandsehen naam
de klad. brengen, waaronder aflen te lyden
zullen hebben in ons land, ook de solide
firma's."
W# gelooven niet, dat de naam van den
Nederlandsehen handel in het algemeen door
dit oorlogsgedoe schade zal lyden.
In deskundige kringen is men maar al
te zeer bekend met de oorzaak van al dat
geknoei.
Hoe komt het, dat al deze plotseling uifc
den grond gestampte firma's kans hebben
om zaken te doen?
Waarom begeven de Duitsche kooplieden
dio in Holland zaken willen doen zich niet
naar de bekende, goed gesitueerde firma's,
op wier soliditeit zy staat kunnen maken.
Wy zullen het antwoord geven. Dat komt,
doordat veel van die Duitsche opkoopers
zolf niet deugen. Zij moeten trachten onze
landgenooten over te halen tot ontduiken
van de uitvoerverboden of rechtstreeks tot
smokkelen. Veelal vordert de opkooper nog
een extra „provisie" voor zich, en dan meent
de verkooper, dat er voor hem ook wel
iets extra's aan mag zitten. Do zaken wor
den niet afgedaan aan de beurs of op de
groote kantoren, doch in nachtkroegen, ca
barets e. d., waar zachte vrouwenhanden
de edele koopers en onbaatzuchtige ver-
koopers soms tot elkaar brengen
Qui se ressemble, s'asaemble.
Wanneer uit Duitschland oöscure Indi
viduen komen om te trachten Nederlandsche
burgers over te halen tot allerlei ongerech
tigheden, moeten zij niet verwonderd zijn nis
de bedrieger somtijds bedrogen uitkomt.
Wy nomen hel voorbeeld, dat onze Ber-
lynsche correspondent aanhaalde uit de Duit
sche „Kolooialwaren-Zeitung."
„Een Duitsche firma had van een nieuw
gevestigd huis een groote party vet gekocht
om er margarine van te maken, onder voor
waarde: „contant tegen overgave van het
cognossement", by oen bank in Nederland.
De kooper vist blijkbaar niet, dat het uit
voeren van plantenvet reeds verboden was,
anders zou hij deze transactie niet afge
sloten hebben.
„Het was de Nederlandsche firma ge
lukt, niettegenstaande het uitvoerverbod, de
partij vet in een stoomboot to laden en liet
cognossement te krijgen. En hierop zijn geld
aan de bank. Maar het vet kwam natuurlijk
niet over de grenzen. De Nederlandsche
firma nu, weigerde het geld terug te be
talen. „Zy wil", jaldus de „Kolonialwaren-
Zeitung", „nadat zij zoo gelukkig geope
reerd heeft in plantenvet, niets meer van dit
artikel weten en verkoopt thans andere goe
deren. De kooper wachtte langen tijd op;
ziyn vet, vóór hy merkte, dat hty bedrogen
was."
Deze zaak zit eenigszine anders dan hie*!
wordt voorgesteld.
Men begrypt, dat de Duitsche kooper
heel goed wist, dat de .uitvoer van planten
vet verboden was. Zich te dien aanzien pp
onwetendheid te beroepen is belachelijk.
Maar wat gebeurde?
Toen de uitvoer van plantenvet werd ver»
boden, traohtte men betrekkelijk gTOote par-
tjjen een kleurseltje te geven on zoo nis
„margarine" over de grenzen te voeren.
Dat mislukte: de rijksambtenaren waren
pp hun hoede.
Dat nu de Hollandsche firma's, die nan
deze practyken baar medewerking verleen
den, niet al to hoog staan aangeschreven,
nemen wjj aan. Maar dat #ij weigerden het
financieels risico van de aanhouding te loo
ien, is toch ook weer volkomen begrijpelijk.
Het beste zou echter zyn als dergelijke
zaken' in het geheel niet gedaan .werden.
Wij hebben or niets tegen, dat Duitschem
nier ter markt komen. Maar dat zij Neder
landers overhalen tot het ontduiken van uit
roerverboden, tot smokkelen, tot misleiding
van Nederlandsche ambtenaren, tot het op
roepen van allo kwade geesten, daartegen
moeten wy protesteeren.
Maar dat de bedrieger nu nog den euve
len moed heeft zich te beklagen, dat liy
werd bedrogen, is slechts vermakelijk.
Als de Duitschers eerlyke zaken willen
doen, dan zyn er in Holland nog voldoende
eerlrke firma's.
Want de oude, solide, Nederlandsche han
del staat boven al het gelegenlieidsgeknoel
van dezen tyd.
Dit slechts wilden wy vastnagelen.
„Do Reddingboot", liet orgaan van
d-e Noord- en Zuid-Hollandöohe Redding-
maatschappij, meldt, dat overal langs de
kust. de reddingboot-bemanningen gereed
zijn tot heb redden van ra erasclienle veras.
Waar de kans bestaat op oen zeegevecht
in de nabijheid van do kust, waarna sche
pen in zwaar beschadigden of zinkenden
toestand wollidht zullen -trachten onze
kust to bereiken, zijn door do Redding-
maatschappij maatregelen genomen om op
grooteren afstond van do kust dan gewoon
lijk hulp te bieden.
Do Nederlandsche af doding van den
internationalen bond van liandelsagenten
on vertegenwoordigers van bitibenl&ndsohe
handelshuizen heeft een circulaire tot de
leden gericht, waarin er reeds thans op
wordt aangedrongen, om, na het beëindi
gen van den oorlog, mot vereende krach
ten de internationale organisatie opnieuw
hecht era sterk te maken.
Aan do Heêrenveensolic ingezotorten
was in uitzicht gesteld, dat het varkons-
vleesch met het nieuwe jaar 10 ets.- per
kilo goedkooper. zou worden, omdat do
Regeeringsvarkcns goedkooper geleverd
zouden worden.
Nu heeft de slagersvereeniging te Hee
renveen, die elke week pl.rn. 6000 K.G.
Regeeringsvavkens betrok, bes-loten na 8
Januari deze varkens niet meer aan te
vragendoch zeil varkens aan te lcoopen.
Het spek zal dan niet goedkooper, maar
üLO ets. per kilo duurder worden en de ver
bruikers worden dus 1 eel ijk' de dupe van
het besluit der riagersvereeniging, dat weer
oen uitvloeisel is van het niet kunnen mee
gaan (door de slagers) met de door het Re-
geeringsbureau voorgestelde prijslijst.
Volgens dio lijst is het verkoopen van
Regeerihgsvarkens niet loopond en
wonschb men deze varkens niet meer te
ontvangen.
Het aa te hopera, dat Bureau en slagers
nog tot oen vergelijk koanem voor 8
Januari 1 andera zullen de huismoeders
nog zuiniger moeten wonden met hot vet
en spek.
Bij beschikking van den Minister van
Oorlog zyn ingevolge Kon. besluit» van 22
September 1915 benoemd voor den tijd van
oorlog by het leger te velde, tot hulp-aal
moezenier: do-heeren P. R. den Boer, H. W.
van Beek, H. A. O. M. Wennen, J. 1. J.
Noord man, kapelaans resp. te Ouderkerk a.<L
Amsbel. 'e-Grnvonhage, Amsterdam en Haar
lem; L. A. J. Klükera, log. Klessens, paters
resp. te Leiden en te Botterdam; 0. P.
M, II. Cortem, K. L. M. H. Beceveur, P. C,
Windhausen, J". H. E. Bienyans, G. C. A,
Juten, C. Oomen, Jos. van Genk, A. C,
Maeliielse, kapelaans resp. te Roermond,
Roermond, Venlo, Maastricht, 0osfcerhout>
Roosendaal (NVB-r.), Breda en Bergen-op-
Zoom; G. M. J. Daelman, pater to 's-Her-
togenbosch; A. J. Lange, W. H. A. Smil
dere F. J. A. Werners, B. J. J. Bloemen,
A. S. Uyttewaal, Ch. H. Schweigmann, J. H-
Meyerink, H. E. Elberssen en B. Th. Gerrit
sen. kapelaans reep. te 's-Hertegenbosch,
Tilburg, Nymegen, Hengelo (0.), Doesburg,
Utrecht, Vaaesen (G.) ml Zeast.
Naar men aan de ,,N. R. Cfc." mede
deelt. was op de groote kantoren reeds offi
cieel bekend gemaakt, dat in dit jaar de
gewone reglementaire Verloven zouden wor
den genoten. Daar echter bleek, dat
dc maatregel aan het telegraafkantoor te
Amsterdam, dat bovendien aan tal van kan
toren personeel moet afstaan, niet doorge
voerd zou kunnen worden, moesten de be
perkte verloven zy "het ook met eenige ver
lenging, gehandhaafd worden.
De toestand in Duit schland.
Aan
de Redactie van het ..Leidsch
Dagblad", t» Leiden.
Naar aanleiding van het door li uit .,De
Telegraaf' overgenomen artikel,,Ue toe
stand in Duitschland", in Uw blad van Maan
dag 3 Jan., doet het m(j genoegen U te
kunnen mededeelen, dat deze totstind-sehil-
dering geheel uit de lucht gegre
pen isl
Ik woon sedert 3Va jaar in Hannover on
ben eorst op Oudejaarsavond voor een paar
weekjes naar Holland overgekomen. Vnn op
roer of sells onaangename stemming is
absoluut geen sprake!
Dat de prijzen van eenige levapsmfd-
delen tamelijk in de hoogte zó11, ia natuur
lijk heel begrijpelijk, maar de Duilaohe
huisvrouwen in 't algemeen (natuurlijk be
staat er geon regel zonder uitzondering)
berusten er beel wel in! Een Hollaadeche
.'lardappeleniiandelaar, dien ik bier eergis
teren aantrof, was zeer verwonderd van mij
te hooren: dat de gemiddelde prijs voor
een Centner goede aardappelen (particu
lieren-prijs) in Hannover slechts M. 3 50 is.
,,Hier kosten" zs uog meer," zei-Is hij.
Van oen goeden vriend van mij, tlis oen
dag vóór mijn afreis (dus: 30 Dec.) regel
recht uit B e r 1 ij n kwam, vernam ik, dat
ook in ,,Duitsohiauds Hoofdstad' do 6!em-
ming uitstekend is, zonder eonigon wan-
lclan k!
Een feit is liet, dat de Duitsche regee
ring, (zooals gedurende dez9n oorlog reads
genoeg gebleken is) ook steeds vooruit"
zorgt, gedurende slechts een paar dagen
vóór en ui de Kerstdagen, op een ge
deelte van deu boter-voorraad in de win
kels beslag gelogd heeft, omdat nu eenmaal
yauouds her, da Duitsche familie-moeders
gewoon zrjn (tot in de laagste klassen) om
hun eigeu Weihna chts-K u chen te
bakken on deze, Toot deae tijden, overtol
lig» vet- en boter-verkwiating, wilde de ra
gt o ring «enigszins tegengaan'
Natuurlijk kwam hot in die dagen wal
eens voor dat heele troepjes vrouwen voor
de betreffende winkels stonden te wachten
on 't is niet uitgesloten, dat een pnkelc
misschien een beetje ongeduldig was, dat
zjj zoolang moest wachten, maar de
orde werd absoluut niet verstoord!
Integendeel: ik heb mjj een paar maal
verwonderd, boe zij in keurig nette rijen,
van twee aan twee achter elkaar, hun beurt
stonden af te wachten! Zooals mij meede-
gedeeld werd, heeft het „Leidsch Dagblad"
gedurende den geheelen oorlog zich nog
steeds „stipt neutraal" gehouden en ben
ik daarom zoo vrij, U te vragen, den in-
houd hiervan (al is 't slechte in 't kort)
dan ook in Uw Blad op te willen nemen,
opdat het Leklsche publiek in do gelegen,
beid is; de zaak van twee kanten te bezien!
U bij voorbaat dank zeggend, teeken ik,
Hoogachtend,
.1. DROST.
Tijdelijk adres, p.a. Dames Drost,
Lèidsehe Straatweg, Oegstgeest.
3—1-'16.
Regoeringsuiën.
Geachte Redactie
Naar aanleiding van Kot ondor boven
staand opschrift ingezonden Stuk io Uw
nummer van Maandagavond, aoht de Vee.
dingsmiddelenconamissie het niet onge-
wonsoht u eenige plaatsruimte te verzoe
ken niet om een toch onvruchtbaar debat
to beginnen over bet al of niet inferieure
der verstrekte Regeeringsuien of over het
ongevraagd advies „spoedig de negotie te
staken" Maar enkel om langs dezen weg
de „huismoeder" in overweging te geven,
in het vervolg haar klachten in de eerafc
plaats daar te brengen, waar zij behooren,
n.l. aan het Bureau Vischmarkfe 19
"Wareneer daarbij namen worden ge
noemd en feiten worden vermeld (en dua
niet slechts wordt gesptoken van „een
gnoentenkonpman" en van „een vreemden
groen ten verkooper", dan maar ook dan
oerg, pnn en zal oen nauwkeurig onder
zoek volgen en zoo noodig verbetering wor
den gebracht.
Voor da Yoedingsmiddelencommis de
J. .1. VAX ECK,
Secretaris.
Te Maastricht lieeft gistermor
gen een koe van den landbouwer Satijn, te
St.-Pieter, ter hoogte van de Kleine Stok
straat zioh aan haar geleiders ontrukt,
liep een v.-in kei binnen, stootte- twee daar
aanwecige vrouwen om, die beid-èra lichte j
kwetsuren bekwamera, liep toen achter de j
toonbank om, waar de hui3vrou\v bekneld I
raakte, en sprong daarop door de groote
winkelrnit, die geheel verbrijzeld werd.
Door de glasscherven verwond,bloedend,
liep zy toen langs het kanaal in het
Villapark, waar eenige struikjes en boom
pjes het moesten ontgelden. Daar is zij
door eenige mannen omgevangen, die
zak-ken en doeken over den kop wie'rnen en
haar in veiligheid brachten.
Men m t 1 d> t ons uit Breda:
Gistermorgen heeft de N.V. Nederl.
Groenten- on Vruöhtendrogerij zich met
(ge-weld toegang verleend tot do locali-
teit van het Leger des Heils, dit lokaal
ontruimd en aldaar een gedeeHe van haar
bedrijf uitgeoefend. Vjij grondt deze daad
op het feit, dat zij een huurovereenkomst
heeft, het Leger des Heils daarentegen
beweei t, dat deze overeenkomst monde
ling is aangegaan en niet sloeg op de
localiteit zelf, wel op de achtergelegen
open erven. De aangekondigde gods
dienstoefening kon daarom gisteravond
niet doorgaan. Te Breda nekte het ge»
beurde groote consternatie.
De stranding van de ,,De>l£-
land". Men meldt nader uit IJ muiden:
Het achterschip van de „Delfland" is tot
de brug weggezonken. De deklading spoelt
aan het strand aan. Een gedeelte van het
scheepsvolk is geland. Duikers hebben een
gat van een vierkanten meter en een groote
scheur van de machinekamer naar het ach
terschip aan bakboordzijde geconstateerd.
De berging van de „Delf and" is aan den
sleepdienst der firma Smit te Rotterdam
opgedragen.
Dit ernstig ongeval heeft te IJmuidett
veel ontroering gewekt. Men leeft hier 200
geheei hiede mot de schoep vaart en het ver
moeden, ook in den Raad voor de Scheep
vaart - brj do behandeling van het ongeval
met het stoomschip „Monnikendam" uitge
sproken dat de situatie van de vaargeul
en de blokken van de Noorderpier niet io
orde -zyn, wint J100 langer hoe meer veld.
Na do scheepsramp van het Engelscho
stoomschip „Eastwell" zijn ternauwernood
een loelykon dans op die plek ontsprongen
de stoomschepen „Waafatroom" en „Gelria",
welke laatste zelfa gestooten heeft, terwyl
de „Monnikendam" een byna even ernstïg
ongeval trof als thans de „Delfland".
Gevaar voor de opvarenden heeft geluk
kig niet bestaan. "De sleepboot ..OydoOp",
die altijd ter assistentie gereed ligt, om
binnenkomende stoomschepen van den Ko
ninklijken Hollandscbe<i Lloyd en vaH do
Maatschappij Nederland deagewenscht to as
siste eren, was ook thans aanwezig en spoo-
dig na liet ongeval waren ook enkele aa
dere schepen ter plaatse.
Het dek- en machinepersoneel van de
„Delfland", in 'b gedieel 22 man, zijn vat
boord gehaald en te IJmuiden aan wal
gebracht-
De lading bestaat uit: 82,995 zakken
graan en zaad, 4195 balen graan, los en
gestort, 900 vaten en 75 kisten vet, 6GC
balen wol, 3000 gezouten huiden en 2000
balen houtextract.
Het Hotel op den Dam tf
Amsterdam. Er worden weer pegingera in
het work gosteld; om den bouw van het op
den Dam geprojecteerde hotel toch te doer
voortgaan.
Men is thans, volgens „De Tel." bezig op
nieuw rolaties aan te kuoopen met die geld
schieters, v?jn wie aaövaukelyk liet plaD
om togenovec liet Koninklijk Paleis eor
grootsleedscb hotel te doc-n verrijzen, is uit
gegaan.
Te Koe v orden (Dr.) is de
vrouw vaai J. 8., die aldaar op iamiliebe-zoêk
was, zoodanig met een scherp voorwerp
verwond, dat men voor haar leven vreest-
De actie der metaalbewer
kers aan de Ned. Fabriek te Amsterdam.
In do gisteravond gehouden gecombineerde
bestuursvergadering der samenwerkende rue-
taafcewerkersbocden, werd de volgende mo
tie aangenomen.
Dt? gecombineerde bestuursvergadering
der samenwerkende metaalbawerkersbor.den;
geboord den uitslag van de besprekingen
lusschen fabrieksraad en Directie in zake
Uit liet Engelsch van Mias V0NGE.
(Nadruk Verbodan).
51)
Doch de aanval geschiedde op een wijze
zooals zij dien niefc verwacht had. Mevrouw
Nesbit wenkte haar nader te komen, vat
te niet beide handen do hare en zag haar
met haar akelige heksonoogen zóó strak
aan, dat haar gewoonlijk zoo vlugge tong
door verlegenheid als verstomd scheen en
een hooge blos haar gelaat bedekte.
,,Ik zie het reeds," sprak mevrouw Nes
bit. ,,Ik wil ook u niefc wijten, wat slechts
de schuld van uw vader en broeder is. Ik
wist vooruit, dat het zoo gaan zou."
„Heeft mama het u verteld?" vroeg
Thcod-ora. „Papa had mij beloofd, dat ik
de eerste zou zijn om het u mede te de-e-
len."
„Uw mama weet nog niets van hetgeen
liuar zekor verschrikkelijk grieven zal."
„Van wien hebt gij het dan vernomen?"
„Ik heb het opgemerkt-. Zoodïa gij bin-
■nenkwaamt, zag ik reeds wat gij mij tc ver
tellen hadt. En heeft uw papa zijn toestem
ming gegeven?" En zij hief haar handen
in da hoogte, als wilde zij zeggen: „Nu
vrees ik stellig, dat hij zijn verstand verlo
ren heeft.''
j,Ja, en hij is er zeer mede ingenomen.'-'
Op dat oogenblik kwam Lndv Martin dal®
in de kamer.
„Gij behoeft het u niet aan te trekken,
mijn lieve, begon mevrouw Neebit. „Het
zal niet publiek gemaakt, worden en het zal
ook wel goed afloop en."
„Wat zal goed afloopen, lieve tante? Gij
doet mij schrikken."
„Die dwaze affaire, waarin Lord Martin-
dalo-en John dat arme kind gewikkeld heb
ben."
„Tante, tanfco!" riep Theodora, „gij
weet nieb wat u zegt. Ik heb hem met mijn
vrijen wil gekoz.en niemand heeft er in-
\loed op gohad, en ik zal hem niet opge
ven, al verzette de gehecle wereld cr zich
tegen."
„Neen, neen, dab iaat zich verstaan zei
mevrouw Nesbit met zekere minachting.
„Doch daar do zaak niet ineens door kan
gaan, zal die opgewondenheid u wel spoe
dig beginnen to vervelen. Een meisje van
twintig jaar heeft nog tijd genoeg, om zich
over het verbreken van zulk een dwaas
engagement heen te zetten en een betere
partij te vinden."
„Dat zal nimmer gebeuren!" riep Theo
dora uit.
„Hoe, mijn lieve!" zei Ladv Martindale,
teti hoogste verwonderd.
„Zijt gij verloofd, en hebt gij mij daar niets
van gezegd?"
„Het is pas sedert gisteren, mama. Hij
heeft er papa eerst dezen morgen over ge
sproken. "-
„Maar wie is hij? Toch nieb iemand,
waar uw tante iets tegen heeft, vertrouw
ikP"
,,I ercy Fotheringham," hernam Theodo
ra met vastheid, terwijl zij een uitdagen-
gen blik op haar tante wierp, die, om haar
fc® tergen, zich hield alsof zij dien niet op
merkt®. A
Jawel, die is heb; gij ziet wel, dat. het
weinig baten zou, dat wij het haar afrie
den. Naar mijn mccning heeft haar papa
zeer wijs gedaan met zijn toestemming te
geven. Als men haar tegenspreekt, zal zij
haar held nog oneindig veel fraaier vin
den, doch laat men haar beur zin doen, dan
zal zij hem spoedig moede worden. Jk ben
er niO»':. in het. minst, bezorga over, of Miss
Martindale zal zich over zulk een kleinig
heid wel heenzetten."
„Het helpt toch niet of ik u liet tegen
deel verzeker," zei Theodora en verliet de
kamer, meer gekrenkt dan zij zou geweest
zijn door den lievigea tegenstand, waarop
zij zich voorbereid had. Koele minachting
hinderde haar boven alles, te meer, wijl zij
dio niet beantwoorden kon en zij een woor
dentwist beneden haar waardigheid reken
de.
Mevrouw Nesbit gedroeg ziclLstcjods als
of het engagement niet bestond, zoodat
Violette niet gewaarwerd of zij er mede be-
.kencl was of niet. uady Martindale zag er
zwaarmoedig en ontevreden uit, voorna
melijk nadat zij met John gesproken had,
ofschoon de laatste verklaarde, dat hij veel
beter wa3 en zijn zuster verlangde te zien.
Theodora voldeed aan zijn Verzoek, doch
bleef slechts een oogenblik bij hom.
Toen Lady 'Martindalo des ayonds nog
eens naar haar zoon ging zien, waagde Vio
lette het met haar medo to gaan, om hein
goeden nacht to wenschen, on hij dankte
baar hartelijk, dat zij hem in slaap had ge
lezen. „Wanneer ik weer mijn kamer moet
houden, weet gij waar gij een goede oppas
seres voor mij vinden kunt," zeide hij tot
zijn moeder, aan welk gezegde Violette een
hartelijk èn welgemeend „goeden nacht"
van haar schoonmoeder te danken had.
Den volgenden dag was John. hoewel een
weinig beter, nog niet in staat zijn kamer
te verlatenhet weer was mistig cn koud,
en hij had Violette laten verzoeken liem
nog een poosje gezelschap te honden, da-ar
hij veronderstelde, dat zij toch geen plan
had om uit te gaan.
„•O, neen, niemand gaat uit," antwoord
de Violette, „benaive Theodora. Ten min
ste ik zag claar iets bruins over het plein
gaan en dat kn» niet anders zijn dan haar
mantel of het oude buis van den koeher
der."
„En is Percy niét bij haar?"
„Neen; hij en Arthur zitten benecten in
druk gesprek over het Oostentijksche leger.
Wanneer hebt gij het groote nieuws verno
men?"
„Zoodra hij haar gevraagd hacl. Wij heb
ben lang gepraat en laat opgezeten cn ik
heb den heelefr nacht geen oog toegedaan,
zoo levendig Ifcond liet. verleden voor den
geest. Volgens hetge-en Percy mij verhaald
hoeft, moet Helena meer invloed op Theo
dora gehad hebben dan. ik mij ooit ver
beeld heb aan Itaar voorbeeld sohrijft, hij
cle godsdienstige richting van Theodora's
karakter toe. Indien dit waar is, heb ik
het mijzelven nog meer te verwijten, dat
dk ünj zoo weinig om haar bekommerd
heb."
„Kn nu zal zij Percy's leiding wel vol
gen."
„Ten rninsle. wanneer haar liefde even
ernstig gemeend is als de zijne maar som
tijds zou men cr waarlijk aan gaan twijfe
len, of zij wel oor ornst vatbaar is. Gister
avond sprak zij zoo luchtig over haar ver
loving, dab het mij ergerde. En wat. denkt
gij, dat zij papa ten antwoord gaf, toen
hij haar vroeg of zij" wel wiiab wvit zij op zich
nam. daar Percy geen fortuin heeft? „O
ja, ik zal den ganschen dag aan de wascli
moeten staan en 's avonds op den gr00ten
hc-nd con toertje mogen rijden."
„Zou het niet uit een soort van verlegen
heid voortkomen, dat zij zoo sprak?"
„Daarmede durf ik mij niet vleien. Wan
neer ik slechts een greintje gevoel bij haar
bespeurd had, zou ik tevreden zijn. Dooh
Percy houdt vol, ik hoop, da.t hij gQ-
lijk moge hebben, dat zij voor de warm
ste genegenheid vatbaar is cn in den grond
een gevoelig karakter bezit. Hij zegt-, haaf
karakter komt regelrecht uit de keerkrin
gen en kan niet rnet onze bedaarde Engel-
sche inborst vergeleken worden."
..O, wanneer gij haar droefheid over dat
zieke kindje eens gezien hadt!"
„Zoo? Nu, Percy -zeide mij ook, dat die
tranen zijn besluit bepaald hadden, daar
hij er het bewijs in had gezien, dat zij het
hart eener vrouw bezitook is hij ovor-
tuigd, dat zij de oprechte begeerte heeft
om haar- eigenzinnigheid te overwinnen.
Maar ik vrees, dab dit slechts praatj-ee
van een minnaar zijn, die zijn kens voor
zich zei ven wil rechtvaardigen."
„Als gij dat denk", zei Yioft-bbe, „dan
weet gij zeker Diet, hoe lief zij voor het
doofstomme kind en voor Johnnie is."
„Ik wilde juist haar onverschilligheid
voor Johnnie tegen haar aanhaleai."
„Ik verzeker n", riep Violette met vuur
uit, „dat zij zich. slechte zoo onverschillig
houdt, omdat zij mij niet lijden mag. Gij
weet niet hoe teeder zij het kind lief
heeft.. Wanneer ik cr niet bij ben, gaat. zij
naar do kinderkamer en liefkoost hom,
dat Sara er bijna jaloersoh op is zooals
Johnnie zijn handjes naar haar uitsteekt."-
(Wordt vervolgd).
