De Europeesche Oorlog.
Uit de Omstreken.
doch tot op heden heeft de eigenaar zich nog
niet aangemeld om de auto terug te öeko-
men.
Te Apeldoorn is brand on t-
slaan in de rietmattenfabriek van Gebra.
Rijsdorp. op den Trekweg. In een ommezien
was alles een gloeiende vuurmassa, waaru't
hoogc vlammen en dikke rook opsloegen.
Aan biusschen viel niet te denken. De scha
de is zeer groot.
De waters tand. Men meldt
uit Ti el, d.d. 1 Januari: In het laatste et-
ma is de Waal voor Ti el 20 M. gevallen.
De stand was hedenavond 7.90 M. N.A P.
W egens den storm kon alleen et stoom
boot; e varen, waardoor het verkeer met
voertuigen over de Waal gestremd was.
Door een 3-t al politiebeamb-
ton werd op de Gedempte Gracht, in Den
Saag,- gearresteerd een 35-jarig man, dio
in beschonken toestand een agent van po
litie dreigde dood te slaan. Bij fouilleering
werd op hem bevonden*een nieuw hakmes.
Later werd de man op last van den burge
meester overgebracht naar het krankzinni
gengesticht Oud-Rozenburg.
Te Barge r-0 osterveen (Dr.) is
bet kleindochtertje van den landbouwer J.
L. Nieters voorover,in het vuur gevallen.
Het kind bekwam zulke hevige brandwon
den, dat het aan de gevolgen is overleden.
Mosselen. UitPhilippine
worden in gewone jaren 150.000 tot 175.000
ton mosselen verzonden. Dit jaar slechts
20.500 ton; wel een Óowijs welk een nadeel
dezen handel door den oorlog wordt toege
bracht.
Nabij Kloo-ster zande sprong
een 30-jarigo vrouw uit Westkapelle uit de
in volle vaart zijnde tram. Zij viel en was
terstond dood.
In de gemeente Sclioterland
lijdt een dienstmeisje sedert drie weken aan
slaapziekte (nona).
Scheepvaart beweging. In
het afgeloopen jaar kwamen te lJmuiden
binnen 1608 stoomschepen met S.600.332 ML
inlioud 12 kofschepen met 3433 .ML inhoud
11 schoeners met 5444 ML inhoud en 2 barken
met 6224 ML inhoud. Er vertrokken 1612
stoomschepen met 8.614.408 ML inhoud; 10
kofschepen met 2662 ML inhoud; 13 schoe
ners met 6137 ML inhoud en 4 barken met
11.714 ML inhoud.
Een ..waarzegster." Bij
do politie te 's-Gravenhage werd dezer
dagen aangifte gedaan van een geval, dat
d'eed denken aan oplichting on groote
schaal, waarhij werd gespeculeerd op de
haast onverklaarbare lidhtgeloovigheid,
welke bij sommige menschen nog steeds
schijnt te bestaan.
Een Indische dame kwam door tusschen-
komst van een naaister, die bij haar werk
zaamheden verrichtte in aanraking met
een vrouw, die, door verschillende bijzon
derheden uit het leven van die Indische
dame mede te dealen, bij deze geloof en
vertrouwen wekte in haar beweringen,
dat zij door bemiddeling van een geheim
zinnig genootschap ook mededeelingen
omtrent de toekomst en omtrent het al
of niet in leven zijn in Indië van den echt
genoot van bedoelde dame kon d'oe-n.
Omtrent dat geheimzinnig genootschap
deelde de vrouw mede, dat dit zetelde in
een gebouw, waarvan zij in haar kamer
een afbeelding aan den wand had hangen,
doch welke afbeelding later bleek te zijn
een gekleurde prent van het gebouw van
den Hoogen Raad. Verder vertoonde de
vrouw een z.g. medaille, waardoor haar
verdiensten" op het gebied van de
waarzeggerij heetten te zijn erkend, en
welke medaille bij nader onderzoek bleek
te zijn een medaille van de nijverheidsten
toonstelling te 's-Hertogenbosch.
Voor haar waarzeggeryen nu heette het
noodig te zijn, dat zij verschillende goe
deren een haarlok, maar ook gouden
en andere waardevolle voorwerpen, bene
vens geld van de belanghebbenden (in
dit geval van de Indische dame) depo
neerde bij het Geheim Genootschap.
Zoo zou deze waarzegster" de Indi
sche dame hebben bewogen tot afgifte van
gouden armbanden, een gouden ring met
diamant-, een gouden broche, een gouden
halsketting, een aantal diamanten, alsme
de achtereenvolgens op verschil!endë tijd
stippen sommen gelds tot- een g.z^menlijk
bedrag van 1200.
Ook een andere dame te 's-Gravenhage
zou zich hebben laten verleiden tot afgifte
aan de „waarzegster' van gelden en wel
tot een bedrag.^van 85.
Toen later de zaak niet zoo erg ver
trouwd meer toescheen, werd door be
middeling van eenige personen getracht
het afgegeven r eld en goed terug te be
komen en toen dit niet vlot gelukte, stel-'
de men de politie met een en ander in ken
nis.
De waarzegster" zou toen o.a. 1.-3
weerd hebben, dat de door haar ontvangen
gelden en goederen eenvoudig geleend wa
ren en de gouden voorwerpen door haar
op verzoek van de Indische dar-weder
bij een ander waren beleend.
Deze voorwerpen, zoomede een gedeel
te» van dit geld, werden int-usschen tevug-
gegeven, maar een belangrijk geded van
het geld nog niet.
Naar men verneemt is de zaak thans
nog in onderzoek bij de politie.
HAARLEMMERMEER.
Door onbekende oorzaak is afgebrand
een houten landbouwschuur, staande bij
de boerderij bewoond d'oor d!eai landbou
wer Avis, aan den Sloterweg, bij Hoofd
dorp. Zoowel d'e schuur als de inhoud,
hoofdzakelijk bestaande uit landbouwge
reedschappen, werden een prooi der vlam
men en er kon niets van gered worden.
De brandspuit van Hoofddorp, die spoe
dig tor plaatse was, mocht het geil'.ikken
dë hooiberg en d'e overige daarbij staande
gebouwen te behouden. De "schade wordt
door verzekering gedekt.
0EGSTGEEST.
Ook in 1915 heeft Dorcas" niet stil
gezeten. Het geheele jaar door is er onder
'bekwame leiding gewerkt met opgewekfcen
vlijt Immers, het gold aan minderbedeelden
een prettigen Oudejaarsdag fee verschaffen.
Menigeen heeft dan ook van de gelegenheid
gebruik gemaakt om den arbeid van het
jaar 1915 te bezichtigen, en allen hebben
het Werk gewaardeerd.
RIJNSBURG.
De Vereen. Ziekenhulp'- voor Ryns-
burg e. O., vergaderde in 't Zaaltje achter
het Weeshuis. In zjjn openingswoord sprak
de voorzitter, de heer A. de Mooy Jr.,
zijn leedwezen er over uit, dat de geringe'
opkomst van zoo weinig belangstelling ge*
tuigde. Uit het jaarverslag van den secre
taris, den heer Schoneveld, vernamen wft
niet veel. De -werkzaamheden der Vereeni-
ging zijn niet vele geweest, wat bewijst, dat
het met de gezondheid in de gemeente dit
jaar er nog al gunstig voorstond.
Van den penningmeester, den heer D.
van Egmond. hoorden wij, dat het batig
saldo van 1914 bedroeg f1436.91; er is
f330 ontvangen aan contributie; totaal ont
vangen dus 1766.91. De uitgaven vormden
samen f 170.81; dit jaar is er dus een batig
saido van f 1596.10.
De rekening wTerd nagezien en in orde be
vonden door de heeren P. Hort en P. ran Eg!-
mond C.Gz.
Ook het rapport van de Inspectie-Commis
sie leverde niet veel bijzonders op; zooale
de heer Van der Gugten opmerkte, was het
voornaamste gedeelte al door den Voorzitter
gezegd en hun dus voor de voeten wegge
maaid.
Alq bestuurslid werd herkozen de heer
A. do Mooiji Jr.
Ook de Commissie van Inspectie, besta lande
uit de heeren H. J. Grimbergen, W. L. v. d.
Gugten en P. Kort^ werd als gewoonlyk
neikozen.
Ingekomen was een schrijven van dr. Vein
Dorp, van Katwijk-aan-Zee, waarin werd op
gewekt lid te worden der Vereen, ter be
striding van Tuberculose. Besloten werd,
genoemde Vereeniging te steunen met eek'
bijdrage van f5 ner jaar.
Nog werd medegedeeld, dat het bestuur
naderde tot 'het benoemen Van een vaste
verpleegster. In samenwerking met de dia
conieën en het Gemeentebestuur, hoopt men
het zoover te kunnen brengen.
NOORDWTJKERHOUT.
Gemeenteraad.
Voorzitter: De heer J. Warmerdam,
1 oco-bu rgemeosfcer
AanwezigAllo leden.
De Voorzitter opent en leest voor een
ingekomen schrijven vaai B. en W., dat)
een voorstel bevat om eervol ontslag te
verleen en aan don Gemeente-seoretaris in
verba.nd met diens benoeming als burge
meester.
Wethouder Van Noort kreeg het woord,
om ingediend voorstel nader toe te lich
ten, en zegt: Zoolang men zich kan herin
neren, had men in Noo rdwijkerli out
steeds een afzonderlijken burgemeester en
een afzonderlijken secretaris.
De gemeente is te groot-, om bedde amb
ten door één persoon te laten waarnemen,
bovendien staat NoordWijkerhout aan d!eai
vooravond van groote uitbreidingen op a.l-
1 er lei gebied. Sinds enkele jaren vermeer
derde de bevolking met een derde deel e<n
telt thans pl.ni. 4Ó00 zielen.
Wil e-eoi burgemeester zijn taak naar be
hoor en behartigen, d'a-n kan dat niet ge
schieden, als bovendien het veelzijdige se
cretaris-ambt op zijn schouders rust. Ook
de heeren Verdegaal en Do Groot geven
hun meening te kennen.
Het voorstel wordt thans in stemming
gebracht, en met algeme ene stemmen
wordt- besloten: Eervol ontslag te
verleen en, aan den heer A. B Vermeulen
als gemo-ente-secretaris en als ontvanger,
in verband met zijn benoeming als burge
meester.
Thans stelt de Voorzitter voor, een tdj-
delijken secretaris-ontvanger aan te stel
len, en we-1 cTen ambtenaar ter secretarie,
den heer J. van Gotuim.
Deze wordt binnen geroepen en leg-t in
handen van d'en Voorzatter <Te vereisohte
eeden af.
De vergadering gaat hierna ovöt in een
met gesloten deuren.
Na afloop hiervan wordt bekend ge
maakt, dat d'e installatie van don nieuwen
burgemeester op diens verzoek in allen
eenvoud zal plaats hebben en wel op Dins
dag, den 4dën Januari a,s. 's morgens te
elf uren.
RIJNZATERWOUDH
Gemeenteraad.
Voorzitter1, wethouder Rykelijkhuiaeii. Er
is één vacature.
Ged. Staten hebben goedgekeurd de be
sluiten der vorige vergadering.
De Rijksbijdrage voor het lager onderwijs
is bepaald op f1550.
Van den Ned. Bond van Gemeenteambte
naren, is een verzoek ingekomen om verhoo
ging der jaarwedden van burgemeester, se
cretaris, ontvanger en verdere ambtenaren.
Do heer Hoogeboom stelt voor, dit adres
voor kennisgeving aan te nemen.
De heer van .Tol vindt het ook niet noo
dig. De heer Rjjkelijkhuizen acht het wet
noodig: de laatste tien jaar is er veel meer.
werk gekomen.
De heer Hoogeboom zegt, dat de paarden; -
die de haver verdienem bajir niet krijgen.
De haver wordt verdiend door den heer,
Tanis en zy gaat naar den secretaris.
De heer Eikelenboom ondersteunt het
vocrstöl-Hooge boom
De heer Van Tol stelt ten slotte den eisch'
binnen 14 dagen een afschrift te ontvangen
Van de instructie van den seroeteris, daar.
hij anders het hooger op zal vragen.
De heer Tanis zal den eisoh overbrengen.
Mleifc 4 itege|n 2 stemmen wordt het voorstel
Hoogeboom aangenomen.
Hierop wordt gelezen een schrijven van
Ged. Staten, waarin dezen mededeelen, dat
de rekening der gemeente over 1914 door
hun oollegë is vastgesteld met een bedrag
aan gewone ontvangsten van f7298.09, aan
gewone uitgaven van 16732.171/2» en duö
met een batig saldo van f 565.91 V»; aan bui
tengewone ontvangsten van f 4160.o6Vi', aan
buitengewone uitgaven van f 4148.^1 V2, en
dus met een buitengewoon batig saldo van
f 12.35V2, en dat in de rekening voor 1916
dient gebracht te worden een bedrag van
f2l2.8Yi/2, als zijnde niet door den vorigeh
ontvanger verantwoord.
De neer Hoogeboom stelt voor, die gel
den ter betaling op te dragen aan het toen
malige ooilege van B. en. W,
De heer Eikelenboom stelt voor, iemand
uit den Raad aan te wyzen, die met de veiv
volging belast zal worden.
Het vóorstel-Hoogeboom wordt jjiot 4 te-
gjen 2 stemmen aangenomen.
Het voorstel-Eikelenboom wordt met 3 te
gen 2 stemmen aangenomen. De heer Rjf-
kelykhuizen onthield zich in deze van stem
ming.
Tot gemachtigde des Raads wordt hier
op; aangewezen de heer Eikelenboom.
Gelezen wordt hierop het proces-verbaal'
cler jongste kasopneming, waarin ook een
Tirade voorkomt over gelaen, door den vori-
gen ontvanger niet geboekt en verantwoord.
Tegen het laatste heeft de heer Hooge
boom bezwaar.
Hy verlangt daarvan aanleekening in de
notulen.
De heer Eikelenboom- yraagt of de wek
houders weten, dat het proces-verbaal ver
anderd is na de kasopneming.
De heer Rykelykhuizen zegt, alle stukken
biet te lezen vóór hy die teekent; dan
bad hy wel dagwerk en kon hy den ge*-
meentebode wel in den kost nemen.
De heer Van Tol gelooft, dat de betrokken
heeren allés doen om de betaling te ontloo-
pen.
De heer Rijkelykhuizen zegt niet te zullen
betalen, al kost het hem er nog f500 by.
Het proces-verbaal wordt voor kennis
geving aangenomen.
De geloofsbrieven van het nieuwgekozen
Raadslid, den heer Van der Meer, worden in
orde bevonden en tot zyn toelating besloten.
By de rondvraag wordt aangedrongen op
verbetering van den weg in het Zuiden, £n
wordt besloten een nieuw grinthok tc maken.
De heer Hoogeboom zal het kerkhof ver
der af laten maken.
De grmdlevering zal publiek besteed Wor
den.
Op voorstel van den heer Van Tol zal
een afschrift der 'rekening voortaan by de
leden circuleeren.
De vergadering wordt hierop gesloten.
HET PASSAGIERSSCHIP „PERSIA
GETORPEDEERD.
Ongeveer 400 menschen verdronken.
Weer is een passagiersschip slachtoffer
geworden in den duikoootoorlog. B$ Kreta
is Donderdag de Persia" van de Penin
sular a. d Ontn'al SfeamNavigastion Oo." ge
torpedeerd.
Het meerendeel der passagiers en beman
ning is verloren, slechts vier booten kon
den zich van het schip verwyderen.
De „Persia" was-op weg naar Bombay
en is gezonken ter hoogte van Kreta. De
laatste haven door haar aangedaan was Malta
en wel den 28sten .December.
De schipbreukelingen, die in vier booten
waren gegaan, werden opgepikt door een
stoomschip, dat naar Alexandrië voer. Men
vreesde reeds dodelyk dat het aantal omge-
komen passagiers en leden van de bemanning
groot zou zyn.
De officieele oyfers moeten nog gepu
bliceerd worden, maar het staat vast, dat
zich een groot aantal passagiers en een ster
ke bemanning aan boord bevond.
De passagierslijst van de „Persia" toont
aan, dat er te Londen 280 passagebiljetten
genomen werden en dat 87 vrouwen en 25
kinderen de reis hebben meegemaakt, on
der wie drie Amerikanen. Een van deze
laatste was Mo Neelev, de consul van Aden.
De equipage van ae „Persia" bestond uit
£00 h 300 personen, meerendeels Laecaren;
indien men aanneemt dat de vier booten het
maximum1 bevatten, dus ieder 60 menschen,
moeten er, ongeveer tweehonderd omgeko
men zijn.
Het 8.8. „Persia" meet 7974 ton, behoort
te Londen tnuis en werd in 1900 te GreenOck
"gebouwd.
Het qfrfor der geredden in do eerste be
richten. hier weergegeven, berustte slechts
op vermoeden. Latere mededeelingen spre
ken van de redding van 160 menschenlevens.
Aan boord waren 550 personen, en een
groote plaketpos t en mail.
De geredden zyn te Alëxan'drië aangeko
men, Daaronder zijn 69 ppasagiers, van wie
17 vrouwen, 35 Europeefiche leden der be
manning en 59 Lascaren.
De kapitein.is verdronk n en ook de Ame
rikaansche consul te Adem. Beiden hooft
men nog zien zwemmen, maar redding was
onmogelijk.
Het schip is verbazend snel gezonken.
Binnen vijf minuten was het verdwenen. Om
tien "minuten over één werd de Persia" ge
troffen en om kwartier over één was het
schip verdwenen.
Geen der overlevenden heefi: een duikboot
gezien; een officier van de „Persia" zag
eensklaps het spoor" van een torpedo.
Natuurlijk vraagt men zich af, wat er in
Amerika over dit geval wordt gezegd. Juist
dezer dagen is Oostenrijks antwoord op
de tweede nota over de torpedeering van een
andere passagiersboot, de „Ancona", te Was
hington overhandigd.
In Amerikaansche officieele kringen heeft
men met verbazing het bericht ontvangen,
van het torpedeeren van de „Persia". Op het
oogenblik, dat de regeling van de „Aneona"-
aangelegenheid dichlby scheen, heeft het
een zeer onaangena-men indruk gemaakt.
t» ambtenaren op het ministerie van Bui-
tenlandsche Zaken schenen geneigd, de af
wikkeling van de onderhandelingen met Oos
tenrijk gunstig in te zien. Men week dat er,
een aanzienlijke tyd verstreken is. sinds de
onderhandelingen tot een basis leidden, te?
einde Oostenrijk in staat te stellen, al zijn
duikbooten last te geven, geen schepen te
torpedeeren, zonder de non-combattanten van
boord te halen. Men zal zich herinneren, dat,
terwyl Wilson over den Duitschen „Luciha1-
nia"-moord onderhandelde, de „Ara-bic" on-,
der soortgelyke omstandigheden tot zinken
werd gebracht. Er bestaat weiiïfg twyfel
over, dat het laatste incident een nieuwe dp
plomatieke actie zal beteekenen. De Ver-
eenigde Staten zullen er Oostenrijk nogmaals
<yj.\ wijzen, dat het een onveranderlijke poli
tiek is, dat de Wetten der naties en die der
meuschelijkheid in acht moeten worden ge-;
nomen, seint men uit Washington.
Ije Amerikaansche consul Te Alexandria
heeft opdracht gekregen, onmiddellijk allé
beschikbare inlichtingen te verzamelen.
net Oostcnrijksclie antwoord op de tweede
A merikaansche „Ancona"-nota.
In antwoord op de tweede Amerikaansche
„Ancona"-nota, verklaart de Oostenrykscb-
Hongaarsche regeering dat zij het met de
Amerikaansche regeering volkomen er over,
eens is, dat met de heilige voorschriften der.
menschelijkheid ook in aen oorlog rekening
moest worden gehouden;
Voor de verzekering, dat de Amerikaan
sche regeering waarde hecht aan de hand
having van de tussc-hen Oosten rij k-H on garijë
en Amerika bestaande goede betrekkingen,
is de O.-H. regeering ten zeerste erkentelijk;
van haar kant streeft zij- thans zoowei als
vroeger er naar, deze betrekkingen nog
hartelyker te maken.
De O.-H. regeering deelt daarom het re^
sulteat mede van het onderzoek over het in
den grond boren van de „Ancona", waaruit
blykt, dat de duikboot-commandant op een
stoomschip, dat om 11.40 u. des voormid-
middags in zicht kwam en hetwelk hij eerst
voor een transportschip hield, een ver voor,
het schip inslaand waarschuwingsschot, af
gaf en tegelijkertijd seinde: „verlaat het
schip".
Daar de stoomboot niet stopte, maan
trachtte te ontkomen, ging de duikboot oven
tot de vervolging en vuurde zestien granaten
af, waaronder drie treffers waren, zag dat
net schip eerst stopte nh; den derden treffen
waarop de commandant het vuren deed ein
digen, Reeds tijdens de vlucht had het schipl
in volle vaart eenige sloepen met menschen
van boven laten vallen, welke onmiddellyk
omsloegen. Na het stoppen zag de duikDOot-:
commandant, dat zes booten werden volgela
den en ijlings van het stoomschip Wegroei-
den. Aan boord waren nog minstens tien;
sloepen, welke meer dan voldoende zouden
zijn geweest voor de redding van de nog aan
boord zjjnde menschen. Aangezien echter,
verder geen toebereidselen werden gemaakt,
om booten te strijken, besloob de duikboot-
commandant na' verloop' van de 45 minuten
het schip zoodanig te torpedeeren, dat hei
nog geruimen tijd boven water zou moeb
ten blyven, opdat voor de redding van de
zich nog aan boord bevindende menschett
voldoende gelegenheiü zou blyven. Kort daar
op werd een stoomschip zichtbaar, dat op!
de ,vAncona" aanhield. Daar de duikboot-
commandant rekening moest honden met ee<n
leid haar ondanks ziehzelve noodzaakte pm
beminnelijk te zyn, kwam dit slechts mét
verdubbelde kracht terug, wanneer zy pl-
leen was.
Op zekeren dag, toon na het koffiedrin
ken ieder naar zijn eigen vertrek gegaan
was, kwam haar vader in do kamer om te
vragen waar Violette was. Hij' ging naar
Kiclrworth en dacht, dat ztj misschien gaar
ne mede zou rijden. Hy wensehte te weten
of zij er lust in had. omdat hy% aJs zij
niet meeging, te paard in plaats van met
het rytuig wilde gaan, en daar zy in haar
slaapkamer was, verzocht hij Theodora even
naar boven be willen gaan, 0111 te vragen
of het haar gelegen kwam.
„Papa is ook al zoo mal met haar! dacht
Theodora, toen zij. met eenigen tegenzin voor
de eerste maal aan de kamerdeur har er
tuster klopte, die zij met haar kind op
den schoot vond.
„Het \s wel vriendelijk van -prapal" zei
Violette. „Ik zou het met het grootste genoer
gen doen, maar ik weet niet of Arthur mij
noodig heeft. Is hij thuis?'
„Ik geloof, dat hij in de bibliotheek is."
„Als ik eens even naar beneden kon gaan!
Maar ik kan den kleine niet medenemen en
8ara is aan het etem Zoudt gij' hem één
oogenblikje willen vasthouden?"
Theodora gtak haar armen naar hem uit,
doch Johnnie, die, wanneer Sara hem op
den arm had, meestal verrukt was als zijn
feu te hem wilde nemen, draaide nu zijn
hoofdje om en wilde zijn moed et niet Toela
ten. Hij' schreide wel niet, doch wae er
zoo ha aan toe, dat Theodora alles moeet ver
zinnen om hem zoet te honden. Zij nam! iets
blinkends, dat op de tafel lag, om hem voor
te houden, eo was zeer verwonderd te zien,
dat het een bloedkoralen kruisje was, het
welk Violette op de tafel scheen gelegd
te hebbem De overeenkomst was bijzonder
vreemd, dacht Theodora.
Toen zy Violette hoorde aankomen, wilde
zij het spoedig neerleggen, doch JohDnio
hield het met zyn kleine handjee vast. Toen
zyn moeder binnenkwam, blonk zyn ge
zichtje van blijdschap en zyn klein per
soontje was één vuur en beweging om bpj
tiaar te komen.
„Wel, kleine manl Is hij zoo blij, dat zijn
mamaatje weerom is?" zei Violette onwille
keurig, toen hy zyn armpjes ,om haar hals
sloeg, doch het strakke gelaat van Theo
dora ziende, speet het haar, dat die woorden
haar ontsnapt waren, en zij haastte zich om
haar te bedanken.
Theodora bukte om het kruisje op te ram
pen, toen een gesmoorde uitroep van Violette'
haar- deed opmerken, dat het gevallen wpe.
„Het is niet beschadigd," zei Theodora.
„Dank u", zei Violette. „Ik ben blyde,
dat er niets aan gekomen is; maar ik was zoo
verschrikt, omdat het Heiena's kruisje ia."
„Van Helena!" riep Theodora ten hoogste
verbaasd uit. „Heeft John dat aan u ge
geven".
„Ja, een poosje geleden,"- zei Violette blo
zende. „Hy
Doch Theodora was heengegaan met een
bitterder gevoel dan zij ooit ondervonden
had.
Moest dat kind zich dan van ieders hart
meester maken? John had haar nimmer iets
gegeven,' hetwelk aan Helena behoord had;
hft had zelfs nooit van zjjn verloving nyet
haar gesproken, ofschoon zif de nagedach
tenis van Helena met een byna godsdiensti-
gen eerbied bewaarde.
Zij had zioh altijd verbeeld, dat hij niet in
staat was over zijn verlies te sprekenen
het was misschien de hardste slag voor haar,
te vernemen, dat hij Violette, wier vragen
zij ala kinderachtige nieuwsgierigheid be
schouwd had, boven haar verkozen had om
in zijn vertrouwen te deelen. Zij bedacht
niet, dat zij zelve hem moedwillig van rich
verwijderd had; zij sohoof alles op reke
ning van de dwaze voorliefde der mannen
voof een zacht uiterlijk, en beschouwde zioh-
zelve als ©en buitengewone vrouw, die, of
schoon met de hoogste mate van geestkracht
begaafd, toch nimmer liefde zou inboeze
men, en slechts zou lijden, ofschoon ook zij
het hart eener wrouw had.
Toen het gezelschap uiteenging, was Per
cy de eerste, die vertrok; hij ging naar Lon
den om rijn „Kruisvaarders" te laten druk
ken, nam daar kamers en had plan rich met
letterkundigen arbeid bezig te houden, tot
dat hij een andere diplomatieke betrekking,
welke men hem beloofd had, zou krijgen.
Arthur en Violette maakten zich ook geireed
naar huis te gaan nadat zij een .bezoek op
Rickworth zouden hebben afgelegd, en John
zou binnenkort, naar Barbados onder zeil
gaan. Middelerwijl was hij druk bezig met
rekeningen na te zien en hield langdurige
gesprekken mot zijn vader en diens notaris.
Op een morgen in September, toen hij bij
Violette in de zijkamer kwam, zag hij er
zeer «rood en uiterst verstoord uit.
„Wel," zei hij, „ik heb zoo menigmaal ver
klaard, dat ik mij nimmer meer in een twist
met tante zou inlaten, maar nu ben ik er
toch toe moeten komen. Ik hoop, dat het
voor de laatste maal moge rijn."
„Over de West-Indische bezittingen f1
vroeg Violette.
„Ja, zij geeft mij volmaoht om voor haar
te Handelen, maar ik heb die duur moeten
koopen 1 Ik wensehte, dat ik het haar nim
mer gevraagd had! Ieder punt, hetwelk zij
wist, dat mij onaangenaam is, heeft zij opge
rakeld. Hoe een vrouw van haa»r jaren zich
nog uiteluitend met dergelijke zaken kan be-
sighouden, is mij een raadsel. Zij is wel een
waarsohuwend voorbeeld, wat het gevolg is,
als men zijn hart geheel aan de goederen de
zer aarde heoht."
„Gij hebt een vree3elijke kleur eq schijnt
eïg vermoeid. X), gij zult weer een Hoestbui
krijgen! Gij moest wat stil gaan liggen en
tot bedaren trachten te komen.
„Ik heb u noodig om mij weer in een goede
luim te brengen," zei hij. „Ik heb een gevoel
alsof men met een «rasp over mij heen was ge
gaan Verbeeld u eene zij verwijt mij, dat ik
Fotheringham hier heb verzocht, en zegt,
dat rij zoo bang is, dat hij Theodora ten hu
welijk zal vragen. Nu, ik wensehte, dat daar
kans op ware; maar Peroy zal zoo dwaas niet
rijn."
„Hemel, hoe kan mevrouw Nes aan zoo
iets denken? Zij kibbelen altijd te samen."
„Dat zou nu nog geen reden zijn, om hot
voor op mogelijk te houden. Maar Percy kent I
haar al te goed. Neen, het is slechts een in
beelding van tante."
Violette was blijde dat rij nu over haar
boek kon uitweiden, waardooir zijn gedachten
een weinig afgeleid werdén van het gesprek,
dat zijn gramschap zoozeer had opgewekt en
dat hem meer gegriefd had dan hij had wil
len bekennen.
Mevrouw Nesbit had hom gesproken ovei
den verkoop van een haxer plantages, waar
van zij de opbrengst bestemde om het fami-
Hegoed tye vergroofcen, en „thans" zeide zij,
„heb ik er niets tegen om het aan u te ver«
maken, indien gij ten minste van uw kant'
oen huwelijk wilt doen, dat het aanzien der;
familie vep-grooten kan."
John gaf geen antwoord, doch zij bracht
hem zoo in dc engte, dat hij wel genoodzaakt
was te verklaren, dat hij nooit een huwelijk
zou aangaan, en dat, hoezeer hij dankbaar,
was voor haar goede bedoelingen te zijnen
aanzien, de wijze, waarop zij over haar be
zittingen wilde beschikken, daarin geen ver
andering zou brengen.
Zij viel hem in de rede mét herige verwij-
ton, dat iemand van zijn jaren zulken roma
nosken onzin verkocht, e(V bijvoegende, dat
het, om den wil zijner familie, zijn plicht was
te trouwen.
„Met een gezondheid als dc mijne," her
nam John bedaard, „heb ik mij reeds lang
voorgenomen, dat niet te deen, en zelfs al
ware ik in staat, om opnieuw mijn genegen
heid op iemand te vestigen, zou ik meenen,
dat ik het niet mocht.doen. Het is niet waar
schijnlijk, dat ik-nog vele jaren zal leven;
daarom wensehte ik geen nieuwe bandon aan
te knoopen, en gij zult mij zeer veel genoe
gen doen, wanneer gij dat onderwerp wilt
laten rusten."
„Ei, ei, ik begrijp uw bedoeling wel. Gij
meont, dat mijn nalatenschap aan Arthur en
zijn wouw zal komen maa^r wil 'ik u eens
wat zeggen, Mr. Martidale? Nimmer zal de
dochter van dien zaakwaarnemer een halven
shilling van mijn geld krijgen."
„Dat staat aan u, mevropw. Het was oo£
niet over die zaken, dat ik u kwani-spreken
wanneer gij mij dus gezegd hebt wat gij teö^"
aanzien der plantage verlangt, zal lk u dé
papieren tor teekening voorleggen."
-v (Wordt vervolgd).
