Violette of de Sohosnzuster.
HU T Eng. Fant. Hoeden 2.50, f 3.50,
o n. 1 f 4 en f 5. Onov ertreflcüjk v. d.
prijs. N. Rijn 46. H. A. TIMMERMAN, Hoii.
AGENDA VAN DE WEEK
Zaterdag:
Gebouw Patrimonium. Bijeenkomst Orde
v. Goede Tempelieren. 8 uur 's avonds.
Café Jansen, Mandenmakerssteeg: Specia
liteiten. 's Avonds 7 uur.
Zondag.
Leidsche Schouwburg. Die Haghe-Spelers.
Policho (Hansworst), 's avonds 8 uur.
Leidsche Volkshuis: Muziek-Uitvoering,
's avonds S}/i uur.
Caié Jansen, Mandenmerssteeg: Specia-
jiteiten, 's avonds 8 uur.
Maandag
Leidsche Schouwburg. Het Rott Tooneel-
gezelschap: I>© Zwevende Maagd. 8 uur.
„Den Burcht": Christelijke Muziekvereni
ging „Athalia", ode uitvoering, 's avonds
8 uur.
Dinsdag.
Leidsche Schouwburg: „Een Uitstapje door
Ido Wereldruimte" en iets van „De Won
deren der Voorwereld", 's Avonds 8 uur.
Donderdag
Kerkgebouw Hooigracht: Lezing ds. Wisse,
vao Bodegraven. 7 uur.
„Zomeraorg": Soc. Dein. Arbeiders-Partij.
Openbare Vergadering, 's avonds half-
halfnegen.
Dacelijks:
Bioscope Variété-Theater, Stationsweg 19,
7 uur. (Zaterdag, Zondag S uur).
Thalia Bioscoop en Variété-Theater, Haar
lemmerstraat 52, 7 uur. 's Zondags alleen
8 uur. (Woensdag- en Zaterdagmiddag ook
2 uur).
CTrEJSfgf-' rSESg-J:'..— X SJZL5ÏÏÏ
-ooj pooS jCijpoq Qoq oup s-uay s-apuu !jaiu:
nend maken
DeD Minister ;n Landbouw die zelf
zuivelconsu ent geweest zijnde, daarover
beter kon eri ook oordeelde, werd met in
stemming van de vergadering hulde ge
bracht, welke hier p werd gesloten.
Kardinaal Mereier.
De „Giornale d' Italia" meldt, dat kar
dinaal Mereier door den Paus ontboden is,
ter bespreking va-n godsdienstige vraag
stukken, cn aan het consistorie, dat einde
November zal plaats vinden, zal dee1 ne
men.
Havas meldt uit Rome, dat kardinaal Mer
eier in Dui'^chland is opgehouden. In het
Vaticaan vermoedde men, dat dit oen wille
keurig oponthoud is, om te maken, dat de
kardinaal-aartsbisschop van Keulen, wiens
komst te Rome verwacht wordt, er voor Mer
eier zal zijn, en in het Vaticaan bij voorbaat
den indruk zal weg nemen van "de verkla
ringen, die de primaat van België er over de
Duitsche autoriteiten zal doen.
Wanneer zal de Oorlog eindigen?
In den aanstaanden zomer, zegt F rede-
rik Palmer, een Ameorikaomsch oorlogs-cor-
respondozrfc, die meer dan een jaar bij het
Engelsche leger op het Westelijk oorlogs
ter!* ein beeft doorgebracht cn eenige dagen
jel-eden, na aankomst te New-York, zijn
mooning als neutraal waarnemer in bijzijn
von den correspondent van de „Daily Tel."
uiteenzette.
Palm er is er van overtuigd, dart de ce n
trale mogendheden zullen verslagen wor
den.
Hij heeft dc Engelsche loopgraven be
zocht in. den tijd, toen daar het bericht van
infes Gavel I's dood bekend werd gemaakt.
„Do uitwerking op do troepen was on
middellijk merkbaar. Dc zelfopoffering dfier
vrouw had iets, dat aan Jeanne d'Arc deed
denketn en de Fransehen diep trof ©n de
officieren verklaarden, dat dit feit er meer
toe heeft bijgedragen om de Fransen cn en
de Engelsdhen aan elkander te verbinden,
dan alle mogelijke redevoeringen van
staatslieden en generaals. De gedachte, die
do Engel sake troepen het meest trof, was
dat miss Cawell een verpleegster was ge
weest, die haar leven had gewijd aan de
verzorging der gevonden en als zij thans
aanvallen roepen zij„Voor miss Cavell"
Palmer zeidc, dat de zaken er voor En
geland niet hailf zoo slecht voorstaan nis do
Engelsolien zelf meeoen eu dat het een
merkwaardig» karaktertrek van do Engel
sehen is, optimistisch tc zijn als liet hun
niet voor den wind gaat en pessimistisch
als or goed nieuws is. „Maar aan het front
is iedereen welgemoed. Daar behoeven de
mannen slechts te vechten en voor Enge
land to 6terven en hebben zij met politiek
niets te maken." Dc Engclschen, zeidc bij,
„hebben de gewoonte, hun vuile wasch in
het publiek te wassehen, maar als bet Duit-
Bclie ijzeren gordijn eens opgelicht kon
worden, dan zou dio wereld verbaasd zijn
over hetgeen zijn te zien zou krijgen."
Palmer prees de Engelsoho marine, haar
inrichting cn werkzaamheid zeer hoog,
maar Kitchener's leger, zeido hij, is een
wereldronder.
„Ilc vind de organisatie en uitrusting
van het nieuwe leger, dat geheel uit vrij
willigers bestaat, een militair wonder. Er
zijn kostbare vergissingen begaan, maar liet
leger in Frankrijk heeft era schitterenden
strijd gevoerd. Ik heb het Engelsche legor
zien groeien en verbeteren. Ik weet niet,
lïoe de verhouding tussohen het Fransche
en het. Engelsche kabinet is, maar ik weet
wel, dat die tussohen de Fransoho en de
Engelsche soldaten beter is dan ooit te
voren. Hoe verschillend ook van ras, zij
hebben elkander in dien strijd loeren waar-
deeren."
Dc Kwatta-Chocolade. in België Verboden.
Men schrijft van de grens
De bekende Kwatta-fabriek heeft, zooals
men weet, als reclame een plaat uitgege
ven, waarop een militair op de punt van
zijn bajonet een reep K watt a-chocolade in
do hoogte houdt. Daardoor ziet men in d!e
vijandelijk© loopgraaf, de handen die hoog
te ingaan en do witte vlag hijsohen en on
der deze plaat 6taat god-rukt: „De beste
vredestichter".
Deze plaat nu is in Brugge, Ostende en
Blankenberglie door d'e Duibsóho overheid
in beslag genomen, terwijl de verkoop in
dio platasen van de Kwatta-chocolade ver
boden werd.
Bovendien werden in Brugge drie winke
liers wegens den verkoop ieder met 100
franc beboet. In Brugge werd door 'een
pompier en een Duitsohen soldaat rondge-
roepen, dat de verkoop en het ophangen
van de bewuste reclameplaat verboden is,
in Ostende on Blanken'berghe werd cLfc per
aanblakbiljet bekend gemaakt.
Een Noodtoestand.
Men schrijft aan de „N. R. Ct."
De vastgestelde maxi mump rijzen voor
aardappelen heboen in de stad Hannover en
andere steden van West-Duitschland tot een
noodtoestand geleid. De producenten weige
ren er halsstarrig en eenparig do aardap
pelen tegen de vastgestelde prijzen naar de
steden af te leveren, 't Gevolg was dan ook,
dat reeds Woensdagavond een groote ver
gadering van besturen van versóhillonde
burgervereenigingen to Hannover onder
presidium van den heer Landgraf is gehou
den. De voorzitter zette uiteen, dat er door
de weigering van producenten, om aardap
pelen tegen de maximum-prijzen te verkoo-
pen, een noodtoestand oncler de burgerbe
volking is ontstaan on dat or dadelijk naar
middelen moot worden uitgezien, om er een
cindo aan te maken. Sommige sprekers
meenden, dat er reeds te lang was gewacht
en dat er slechts één middel bestaat, om aan
den nood een einde te makende weg van
dwang. Anderen betoogden, dat de toestand
op 't oogenblik zoo kritiek is als nimmer te
vorental van vrouwen toch hadden op de
jongste markt der vorige week huilende
rondgeloopen, omdat zij niet in de gelegen
heid waren, ook maar enkele aardappelen
voor haar gezin te koop en. Sommigen hiel
den staande, dat de veevoedorkwestie eerst
diende opgelost te worden, om een behoor
lijke verzorging met aardappelen te kunnen
verkrijgen. Ook aan het adres der stedelijk
ke besturen vielen harde woorden, omdat er
niet tijdig en niet krachtdadig tegen derge
lijke ongeoorloofde praktijken was opgetre
den. Na breedvoerige oesprekingen werd
dan ook onder algemeen© goedkeuring be
sloten, onmiddellijk afgevaardigden te zen
den naar den magistraat, de regeeringspre-
6identen en den plaatsvervangenden gene-
raal-opperbevelhebber, om den noodtoestand
bloot te leggen en met kracht op tusschon-
komst aan te dringen. Verder werd een uit
voerig verzoekschrift opgesteld, dat onver
wijld tot het ministorie van binnenlandsche
zaken gericht zal worden. In dat stuk wordt
na uitvoerige toelichting met klem aange
drongen op. lo. 'n uitvoerverbod voor aard
appelen voor het regeeringsdistrict Hanno
ver; 2o. strenge maatregelen tegen hen, dio
niet tot een gewillige aflevering hunner
overproductie tegen de vastgestelde prijzen
penegen zijn en 3o. de onmiddellijke inbe
slagneming der aardappelen, als dat uoodig
mocht blijken. Aan dit adres wordt het drin
gende verzoek toegevoegd, om zoo spoedig
mogelijk door 't nemen van krachtige maat
regelen de burgerbevolking uit dezen treu-
rigen toestand te verlossen.
Duitse lie Officieren to SaJoniki.
De „Times" verneemt uit Milaan, dat
volgens een correspondent van de „Cor-
rière della Sera" te Saloniki op 25 October
in een extra-trein vier Duitsche officieren,
baron Falkenhausen, de Duitsche gezant
to Athene, kolonel Von Ehbstner, de or-
donnance-officier van Von der Goltz, een
zoon van Von Bulow en een onbekendo uit
Sofia zijn vertrokken en langs de Grieksche
spoorlijn UskubSaJoniki in Griekenland
aankwamen. Zij hebben daarna de Engel
sche en Fransche troepen waargenomen en
den volgenden dag een autorit naar Zei-
tenlik gemaakt, waar do geallieerde troe
pen gekampeerd zijn. Na beleefdheden te
hebben gewisseld met Grieksche hoofdoffi
cieren en voorname burgers zijn de Duit
sche officieren op een Grieksche torpedoboot'
naar Athene vertrokken
Optreden tegen de Dnitschers in China?
Het „Nowoje Wremja" wyst er in (een
bitter gestemd hoofdartikel op, dat de Duit
sche nederzettingen in China a's Duitsch ter
ritoir dienen to worden beschouwd en op
staenden voet moesten worden bezet. Het
blad acht een dergelijken stap in elk opzicht
gewettigd, to meer daar die Duitsche neder
zettingen evenzoovele broeinesten zijn van
vijandige bedrijvigheid, van waar uit de Dnit
schers wapens en ontplofbare middelen leve
ren aan de Chineesche revolutionnairen en
de rebellen in Britsck-Indië en waar bom
aanslagen worden georganiseerd. De Duit
sche concessies te Tientsin, Eankau, Sjanghai
en Nioetsjwang moeten maar worden bezet
door do garnizoenen der geallieerden in dio
steden; do Duitsche inwoners kunnen dan als
krijgsgevangenen worden behandeld; en er
zou meteen een eind zijn gemaakt pan al
do intriges van do Duitsckers in het Verre
Oosten. 1
Roosevelt over dc Houding van de
Vereenigdo Staten.
Een correspondent van „Le Petit Jour
nal" hoeft to New-York ex-predïdent Roo
sevelt geinzerviewd over de houding van de
Vereenigdo Staten in den oorlog. De ex-
p resident zeiide Ik heb zelf een weinig
Duitsch bloed in mijn aderen. Ik was een
overtuigd bewonderaar van het intellect
en dio bowondarenswaardigo OTigalnisatcje
van Duitschlamd, maar door de schending
van België, door de politiek van brancB-
etóohting en doellooze wreedheden, door
dien moord op vrouwen en kinderen te
Ddiuant, Leuven en Rheims, door de luoht-
raids boven Parijs en Londen, door het
torpedoeren van de „Lusitania", heeft
Duitscihland. met een onverdraaglijk cynis
me de rechten der neutralen mot de voe
ten getreden, evenals de internationale
conventies, dio do Vereenigdle Staten zelf
hoog houden on anderen doen eerbiedigen.
Het is een misdadige schending van het
volkenrecht, dat de Vereenigdo Staten in
gebreko zijn gebleven, do belofte na te ko
men, dio zij aflegden, toen zij de Hoagsoho
conventie onderbeekenden, n.l. het recht te
verdedigen.
Indien ik president was geweest op het
oogenblik, dat do „Lusitania" getorpe
deerd werd of de luchtradds boven Parijs
en Londen de burgerlijke bevolking trof
fen, dan had ik handelend opgetreden. Het
is duidelijk, dat ddt onze plicht was. De te
genwoordige president heeft de gelegen
heid laten voorbijgaan, een groote en edele
rol to spelen, een ml, zoo groot en edel als
die van Lincoln of Washington.
Roosevelt is vatn meening, dat do Ver-
eenigde Staten tegenover zich zelve zijn te
kort geschoten, door de landsverdediging
niet voldoende voor te bereiden. De arbeid
der verdediging werd tegengewerkt door
de vredes-propagandisten en de Dutsch-
Amerilcanen, die hun stom bij de verkiezin
gen laten afhangen van de houding, die de
Amerikaansoho regoering van plan is te
genover Duitsohiand aan te nemen,
Duits ohland, welks eigen houding een
verraad is aan do Amerikaansche repu
bliek.
Ten slotte verklaarde do ex-president
Wat Amerika noodig heeft, is een alge-
nieene dienstplicht, naar Zwitsersoh mo
del, maar ontwikkeld overeenkomstig en
aangepast aan do gewoonten en behoeften
van Amerika en bovendien een vloot van
den eersten rang, die een tweede plaats
onder de vloten der wereld zou kunnen in
nemen. Onze demooratie moet zich op mi
litair gebied op gelijke wijze organiseeren
als de autocratische staten van Europa.
Vervolgens publiceert de „Petit Jour
nal" een brief van ex-president Roose
velt aan Pd cl ion, waarin hij schrijft van
meen£ng te zijn, dat er een nieuwe diploma
tie noodig is, hetgeen, uit dezen versohrik-
kelijken oorlog voldoende blijkt. D'eze di
plomatie moet. berusten op een nieuw sy
steem van internationaal regocrangsbeleid,
dat op zijn beurt gegrond moet zijn op ©cn
groote solidariteit van de internationale
gevoelens.
Dc Toestand te Rijssel
Erger nog dan in België, gevoelt men in
Noord-Frankrijk den druk der Duitschens.
Gevallen van gedwongen arbeid komen er
herhaaldelijk voor. Te Rijssel zijn kleerma
kers en vrouwen in do citadel opgesloten.
Nu begrijpt men, waarom de Duisohera in
dertijd zoo ijverig naaimachines opeischten.
In do citadel stonden tal vam die naaimachi
nes en do vrouwen moesten oem ent-zakken
makon, de kleermakers uniformen. Die wei
gerde kreeg gevangenisstraf of moest hon
gerlijden. Men spreekt te Rijssel veel over
een kleermaker, een Belg, die drie dagen
stil voor de naaimachine bleef zitten en al
dien tijd geen voedsel kreeg. Met derge
lijke middelen slagen de Duitschers er in
do weorloozen tot den arbeid te dwingen.
Onlangs heeft te Rijssel een volkstolling
plaats gehad. In iedere woning ontving men
van het gomcentöhuis een formulier, dat
evenwel door de Duitsche overheid was ge
stempeld. Men moest hierop invullen
naam, ouderdom en geslacht van allo leden
van het gezin. Dit papier dient in de gang
naast de deur te hangen. Vinden do Dudt-
sdhers bij contröle een vreemdeling in huis,
dan wordt deze aangehouden en het gezins
hoofd gestraft. Als men vreemden wil her
bergen, moet man 48 uur van te voren toe
stemming vragen. Langen tijd hebben zich
te Rijssel soldaten verborgen gehouden,
dio nog verleden, jaar aan de verdediging
der stad hadden deelgenomen. De Duit-
soliers hebben onophoudelijk huiszoeking
gedaan en de meesten van die soldaten zul
len nu wel gevangen zijn genomen. Voel
verdachte burgers hebben kennis gemaakt
meb het Duitsche gerecht en ecjn groot aan
tal inwoners van Rijssel en andere bezette
steden in bet Noorden bevinden zich in
Dulitsohe gevangenkampen. Er zijn tal van
voorbeelden aan te halen van strenge straf
fen. Wij vermelden slechts één geval. Te
Lembeursare za.gen Duitsche soldaten een
man, die in het dorp als half idioot bekend
stond, met een snoeimes over den weg gaan.
Hij bleef voor oen telefoonpaal staan en
do soldaten, meenende dab hij deze wilde
beschadigen, solveten hem neer.
Men weet, dat de fabrieken in daze nij-
verheidstad zoo goed als geheel zijn leeg
gehaald. De schade te Rijssel door het bom
bardement veroorzaakt, wordt op 1800 mil-
lioen geschat. De oorlogschattingen van Rijs
eel, Roubadx en Touroudng bedragen reeds -
verscheidene millioenen. Er is in deze ste
den geen vleesch meer te krijgen, tenzij nu 1
en dan spek van het Amerikaan soli e Co
mité. Do slagers hebben dan ook hun win-
kels gesloten. Boter kost tien francs, het
brood is zwart cn onsmakelijk. In de omge
ving hebben de Duitsoliers de aardappelen
gerequireend de boeren mochten oen zeke
re hoeveelheid voor eigen gebruik behou
den. Een zonderlinge tegenstelling met de
zen treairigcn toestand vormen do dagelijk-
sche militaire concerten in de rue Nationa
le of op do Square Jussieux, maar er zijn
bijna geen toehoorders tenzij de overal
voorkomende vriendinnen van do militai
ren, die spoedig bij cl© bovolk&ng bekend
staan. Er rijn te Rijssel cn andere steden
reeds tal van kinderen van Duitschero
geboren. Er is veel gesproken en gespot
over oen geval te La Madelinne, waar een
Duitecho drieling werd geboren. Uit do
Deullc heeft men het lijk opgehaald van een
vrouw, die uit wanhoop en einde aan haar
loven maakte, iets wat reeds meermalen
is voorgkomen. De Duitsche overheid brengt
tal van verdachte vrouwen in een gesticht
in do rue Thionville. Als zij diit gesticht na
haar herstel verlaten, zijn zij kenbaar aan
haar kaal hoofd, want al het haar wordt af
geknipt.
Bij goed weer kwam tot in den herfst el-
loen morgen een aviateur boven Rijssel. Hij
was vroeger door een ongeval aan zijn mo
tor tot dalen gedwongen cn men had hem
helpen ontsnappen. Een maand later keer
de de avaateur boven Rijssel terug en Liet
hij ©en bericht vallen, waarin hij meldde,
dat hij in de kleoding van een geestelijke
Holland had weten te bereiken en uit dank
baarheid eiken morgen dc bevolking een
groet zou komen brengen.
De DuTfoschea's hebben 5000 mark uitge
loofd voor de opsporing van dezen aviateur
wiens vernielde machine zij hadden gevon
den. Het ifl een inwoner van Armentières.
De Vrouw cn dc Munitie-Fabrioagc.
In geen tak van dienst bij' het werk voor
flen oorlog, 'doen de vrouwen zooveel nuttig
werk, zegt ffe „Daily News", als bij den
aanmaak van munitie. In een der grootste
bommeiifabrieken van Engeland verrichten
zf] alle benoodigde bewerkingen, van die van 't
blanke staal af tot het voltooien van de
granaat. Een andere groote fabriek heeft
haar aantal vrouwelijke werkkrachten bij het
vervaardigen van bommen de laatste zes
maanden met ongeveer 2500 vermeerderd.
Een der ploegen bevat zelfs 50 vrouwen te
gen 10 mannen. Ook voor tal van andere
bezigheden in de munitienijverheid, zooals
keuren> wegen, boren, pakken, enz. enz„
worden zij1 met succes gebruikt. Enkele ar
beidsters moeten de moeilijkste bewerkingen
in slechts eenige dagen t^jd hebben geleerd
en in hot algemeen scnijnen drie weken
voldoende om de geheele technische oefe
ning te voltooien.
Een geslaagde List.
De „Daily News" gesfb eon beschrij
ving 'van do wijze,- waarop em jong, Joodsch
soldaat, Sam Wolfe van Glasgow, bij
Lo- s dertig Duitsckers heeft gevangen ge
nomen. Ziehier zijn verhaal: „Het dorp
Loos lag vol doode Duitschers on achter,
ieder venster stond een scherpschutter.
Mijn eerste plicht en zorg was, een plaats
te vinden, van waar ik signalen kon geven
en ik zag een huisje, dat er juist zoo uit
zag als een villatje in Engeland. Ik ging de
voordeur in en stond plotseling tegen
over een paar Duitschers, die ik onmiddel
lijk neerschoot Toen liep ik naar de trap;
en zag bovenaan nog een Duitscher staan,
op wien ik dadelijk schoot. Ik zag hem dood
de trap afrollen. Ik ging nu een venster
opzoeken, vanwaar ik mijn signalen zou
kunnen geven en een deur, die op de gang
uitkwam ziende, duwde ik die open. Groo-
ter verrassing heb ik nooit in miju Lven
gehad. De kamer was vol Duitschers, die
allen gewapend waren. Ik bleef kalm en
riep hun toe, dat zij zich moesten overge
ven. Ik versta en spreek een beetje Duitsch'
en waarschuwde hen in die taal, dat het
huis omsingeld was. Deze list gelukte.
Z|j lieten hun geweren en uitrusting
vallen en liepen in een r|j heb huis uit.
Heb waren dertig man. Toen zij op eanigen
afstand waren gekomen, zagen zij, dat zij
beetgenomen waren, maar er was een com
pagnie soldaten niet ver daar van daan, ik
dreef hen er heen en zij werden gevanger
genomen."
Uit het Engeiscli van Miss Y0NGE.
(Nadruk Verboden).
14)
„Hun eigen ik," gaf zij lier ten antwoord.
„Neen, tante, wij verlagen slechts onszel-
ven door dio uitsluitende voorrechten. Het
is vernederend voor ons en onzen smaak>
dat wij dien tot een kenteeken onzer ijdel-
heid maken. Laat anderen er vrijelijk in
deelen, wij zullen toch de eersten blijven.
De minderen kunnen zich niet verheffen
tonder ons tevens te doen rijzen.'*
„Uw gewone theorie van gelijkmaking,"
sprak mevrouw Nesbit.
„Neen, van verheffing. Maakt het Latijn
en Grieksch Harrison wel tot een edelman?
En kan het smaakvolste toilet Pauline het
fatsoenlijk voorkomen van Miss Piper
geven?"
„Daar is wel iets van aan,"" zei do oude
dame. „Zelfs Lady Elizabeth Brandon kan
haar goede afkomst niet verbergen, ofschoon
zij er door haar kleeding al haar b.-st toe
doet."
„Dat doet Emma ook," zei Theodora.
„Dat dwaze meisje," hernam mevrouw
Nesbit „Ik zou alles willen geven, als zg
zich wat aangenamer voordeed."
„Het is nu toch to laat!" sprak de nicht
met half onderdrukte vc-rachting en zege
praal.
„Te iaat vcor Arthur," hernam mevrouw
Nesbit met vuur.
„En met den andere zult gii nimmer,
nimmer plagen!" 1
„Jongelieden verbeelden zich dat altijd.
Ik weet wat gij zeggen wilt-, dat John niet
jong meer is. Hij is juist op den leeftijd,
waarin de mannen een keus doen. Geloof
mij, nu hij den roman zijner jongelings
jaren heeft uitgespeeld, zal hij geen ontroost
bare minnaar blijven geiurende bet overige
zijns levens. Neen, dat jonge ding zal nim
mer Lady Martindale worden"*).
„Nu, ik zal het niet betwisten," zei Theo
dora; „maar als
„Als gij het ziet, zult gij het gelooven,
nietwaar?"
„En dus denkt g^j, dat mama fer kans
op heeft?" merkte Theodora met spotach
tige ongeloovigheïd aan.
„Laat mij u zeggen, dat er wel onwaar
schijnlijker dingen gebeurd zijn. John heeft
veel met Lady Elizabeth op, on hij is er
juist de man naar, om met een alledaagscb,
stil meisje te trouwen, omdat h|j zich ver
beeldt, dat zulke meisjes huiselijker zijn dan
anderen; en wat uzelve betreft, gij zoudt in
Emma een toegevende schoonzuster hebbent
die u stil uw gang zou laten gaan."
„Dat zal wel uitkomen," zei Theodora.
Niets zou uw moeder meer genoegen dodnl
en het is nu vooral van groot belang. Wat
zegt gij van do wassenpop van Arthur1? Hij
heeft vandaag weer den ganschen dag met
haar gespeeld, geloof ik."
„Och, ja, die arme jongen I" sprak
Theodora met een zucht. „En toch had het
erger kunnen zijn. Ik geloof, dat zij een
onschuldig kind is, en zij heeft zeer goede
manieren."
„Al weer een gevolg van die denkbeel
den over de verspreiding van beschaving,
dio gij zoo goedkeurt. Een dergelijk huwe
lijk zou nimmer gesleten zijn, indien niet
iedere dorpsnotaris tegenwoordig rijn doch-
iters zoo grootbracht, dat zij voor dames
van rang kunnen doorgaan."
„Ik ben met dab al maar blijde, dat wij
ons niet over haar uiterlijk behoeven te
schamen."
„En ik zou daA juist veel liever willen,
dan dat haar geiegenhoid gogeven wordt
om zoo stilletjes in ieders gunst te slui
pen 1 Dat zedig voorkomen en haar ma
nier van do oogen neer te slaan schijnen
al veel indruk gemaakt te hebben," en
mevrouw Nesbit deed haar scherpe woor
den van een verachtelijk en glimlach ver
gezeld gaan.
„Maar ik houd het er voor, dat zij inder
daad eenvoudig en beschroomd is 1"
Movrouw Nesbit lachte. „Meent gij dat
ook? Och kom, geloof toch niet, dat zij
verlegen is. Men heeft haar geleerd zich
zoo te houden; maar gij zijb al even als de
overigen 1 Uw mama sprak er reeds van,
haar portret to willen maken; maar ik heb
haar gezegd, dat zij dat maar uit het hoofd
moest stellen. Er rijn er toch al genoeg,
om dat malle ding eon hoog denkbeeld van
richzelve to doen opvatten."
„En papa, hoe deDkt die over haar?"
vroeg Theodora, die gewoon was al de fa
milieaangelegenheden door middel van
haar tante te weten te komen.
„Ode heeren laten rich gemakkelijk
door een aardig gezichtje vangen, en weten
niet hoe rij haar genoeg zullen opvijzelen.
Ik meende, dat uw vader meor verstand
had, doch sedert hij aan John het oor
leent, weet ik niet moer hoe ik het met
hem heb. Ik kan het niet uitstaan, dat
Arthur zich houdt alfl ware er niets bijzon
ders voorgevallen, maar het verwondert mij
niet. Er zal geen eind aan hun verwachtin
gen zijn, nu men hier zoo gevierd
hoeft."
„Zoudt gij denken, dat papa iets voor
hen zou doen?"
„Dat kan ik niet zeggen. Hij mag doen
wat hij verkiest, dat is mijn zaak met. Zij
kunnen aan mijn bezittingen niet raken.
Uw vader moet maar zien waar hij het
geld vandaan haalt, om hun een inkomen
te geven."
„Heeft hij daar dan plan op?"
„Hij zal hét niet kunnen laten, nu hij hen
eenmaal hier gehaald heeft."
Theodora kon het niet langer verdragen
aldus over Arthur te hooren spreken; rij
bogon dus hardop te lezen, in haar hart
verheugd, dat Arthur geen armoede zou
behoeven to lijden. Indien hij streng be
handeld ware geworden, aou rij zijn partij
hebben moeten c^nemen; thans kon zij
haar eigen gang gaan. Zij zorgde echter,
dat de wereld niet gewaar werd, dat rij zijn
vrouw afkeurde, en was er dankbaar voor,
dat rij de zoo weinig boteekenonde woor
den: lief en fatsoenlijk, bezigen kon, voor
namelijk toen zij met Mr. Wingfield over
haar spreken moest na diens opmerking,
dat do dame zeer veel schoonheid bezat,
en dlat hij hoopte, dat in de gegeven om
standigheden dat huwelijk zoo weinig on
aangenaam mogelijk voor hen mocht zijn;
een wensch, dien zij ten volle beaamde. Zij
bracht hem 'echter weldra van dat onder
werp af en had het zoo druk met hem over
d» armen en de school, dat Violette in stil
te de opmerking maakte: „Och! zéé zat
ook Mr. Martindale thuis met mij in de
vensterbank! Zij is zeker van plan al
haar grootheid op te geven, ter wille van
dien goeden dominee. Wat is zij goedhar
tig! Kon rij maar een weinigje van mij
houden l"
Op dit oogonblik had Violette die liefde
eigenlijk minder noodig, want buitenshuis
wa-s zij innig gelukkig in het bijzijn van
haar echtgenoot, die haar zoo geheel bezig
hield, dat zij de overige leden der familie
nauwelijks zag, behalve aan den maaltijd
en des avonds. Doch hoewel niet meer be
vreesd, om tegen de etiquette te zondigen,
maakte zij echter geen grooto vordering in
familiariteit; integendeel, iederen dag zag
zij duidelijker iD, dat zij van te lagen rang
en to onwetend was, om ooit een lid van
die familie t>e worden. Mevrouw Nesbit, die
altijd even ongenaak-aar en satiriek bleef,
boezemde haar des te meer vrees in, om
dat zij haar boosaardig spotternij Diet be
greep, ofschoon ten volle -^ewust, clat die
tegen haar gericht was; Lady Martindale
deed haar als verstijven door haar neder-
buigende vriendelijkheid en spreidde da
gelijks meor talenten en kundigheden ten
toon, wier aantal en uitgebreidheid do ar
me Violette deden duizelen; Theodora was
en bleef koel, beleefd en onverschillig, doch
Miss Gardner was haar eenige toevlucht;
haar aangename manieren en ongedwongen
gesprekken behaagden iedereen, cn menig
maal hielp zij door haar gevatheid Violette
uit do verlegenheid en vormde den gelei
denden schakel tusschen haar cn de andere
dames.
(Wordt vervolgd).
