AUTOMOBIELEN, BANDEN, BENZINE, OLIE en alle
LEVEREN. STALLING en ONDERHOUD.
Café-Rest. „DEN BURCHT".
BE LilBOÜWBlITEÜïMT
Büjart-Toulet,
RIJWIELHANDEL,
N. KWESTROO.
HAVERSTROO
HUISVROUW!
ZONDAG 7 N9VE18EB, van 1 tit B uur,
P®T Teief. 381. *^8 GYRUSES:
Hgggenotrd 6S
Dc Leiiiscfie BegrafsBis-ftaienieiitiiig.
Opgericht 1 Juli 1876 door wijlen J. G0SD3LJE3 Sr.
H. BACKER.
A. J. DEN HOLLANDER, PLANTSOEN 51.
A. VAN DER KWAST Go.,
de
Gafé-Resfaurant
,,de Harmoüi®".
nieuwste Systeem.
jHet loodje
ïeeüand te kwt
Hoeren Landbouwers.
Stamfeoekkoeieo.
aangfeboden.
Aardappelenhandel
„Prinsenschouw".
Koudekerk,
Enfswoning
Wed. J. STEENHAUER Zosen,
Maiideiimakerssteeg 4 bij den Waai.
FEUILLETON.
Be wild© Olijf.
Directeur: Kantoor
J. DIR-KSE Jzn. HOOIGB-ACHT 33.
TELEFOON 452. 4277 18
2284 40 Aanbevelend,
verieetit op ieet- billijke voorwaarden, onder
borgstelling enz., Credieten aan Landbouwers
en BndustrïëeJen.
Agent voor LEIDEN en OMSTREKEN: 1938 24
LEIDEN. JANVOSSENSTEEG 43 45. TELEF. 965.
Grossiers in Verfwaren en Vensterglas,
berichten, dat wederom EEMRUSTERS verkrijgbaar zijn.
842 12
1967 42
Geplaatst: een tweide
2294 13
Anion Huninkaan de-
worst is voor U een bewijs,
dat wij de qualileit waar
borgen. Let dan op t lood
en t merk: 2277 17
ANTON HUNINK,
Leventer,
Hofleverancier.
Bij inschrijving te huur het
Teeltand met Woningen, Bot
lenschuur enz. te Oegstgeest,
f degen aan de Zandsloot, tusschen
en He eren weg en den Beneden-
of Leiweg, groot rnim 1 Hectare.
Huurvoorwaarden en inlicht, te
bekomen ten kantore van W. C.
MULDER, Hoogewoerd 123 te
Leiden, alwaar inschrijvingen
worden ingewacht tot en met 15
November 1915. 2282 15
TE KOOP GEVRAAGD:
Te bevragenbij G. J. GOETHART,
S. v. d. WERF, Hooge Rijndyk,
Zoeterwoude. Telef. Leiden 1506.
2231 11
HOOGEWOERD 131,
TELEF. 678.
Agent der beroemde
HIStiA en TOERIST RIJWIELEN.
Groote voorraad Jasbësclïêrmers,
Spatlappen en Beenkappen. Prima
Bellen waaronder „Lucas". Groote
sorteering Solar en Wilhelmina
Lantaarns, en verschillende Carbid-
en Kaarslampen, Groote voorraad
Binnen- en Buitenbanden, Luxe en
Transport-Rijwielen, steeds in voor
raad, 1ste Kwaliteit. Groote Ver
huur- en Reparatie-Inrichting,
Emailleercn en Vernikkelen.
Bewaren van Rijwielen gedurende
de Wintermaanden.
6278 100 Aanbevelend:
BQON's Aardappeienhantiel,
Levend. 25, Tel. 686, verhandelt uit
sluitend 1ste klasse prima Zeeuw*
sche Paarspetien, Blauwen en
Brielsche Eigenheimers. Zeer
geschikt, voor win teroplaag.
8013 6
Te bevragen: bij 2240 9
E. NIEUWEN HU IS, te Ltsse.
l'ER MUD VAN 70 K. G.
Zeeuwsche Eigenheimers
(groote) 3.30.
Zeeuwsche Bravo's (groote
Drielingen) ƒ2.85.
Franco thuis per mud ƒ0.15
verhoogd. 2238 19
Dame' zoekt iu Leiden voof
eenigen tijd als betalende logee,
bij beschaafde Familie.
Brieven met offerteü, onder
No. 413, bij den Boekhandelaar
M. v. d. BEEK, Fred. Hendriklaan
109, Den Haag. 2283 10
Voor fl.75 een geheele bezen
ding Matten, enz., om uw woning
gezellig te maken; 1 prima kwal.
Chiueesche Vloermat, fijne mooie
kleuren, voor Slaapkamer, Keuken,
enz.; 2 flinke, nette Gangmatten,
1 sterke Deurslijkmat (80 bij 50 cM.),
1 gekleurde zachte Bedmat. Gratis
1 fraaie Wandversiering en 1 fijn
Tafelmatjc. Wie binnen 8 dagen
briefkaart zendt, ontvangt dit alles
en nog extra1 fraai Stoelkussen,
1 Lampesluier, 1 lijne Tafellooper,
2 Boodschapm. of 1 fijn Tafelkleed.
Naar buiten zending rembours.
Matitenfabriek; Haarlemmerstraat
150, Amsterdam. 2285 20
Prima adres voor zéér
fijne 0ATÜUR3OTEB,
Goudsche Leidsche en vette
Edammerkaas. 1376 s
g) v. Roman Daar het Engelsch.
(Nadruk Verboden).
57)
Hij had haar van kamer tot kamer
geleid, waarbij hij de eene beschreef,
e§>n uitlegging van een andere gaf en excu
ses maakte over een derde, en al dien tijd
getracht haar waakzaamheid af te leiden.
Maar toen zij weer waren beland, waar zij
waren begonnen, moeet hij zich bekennen,
dat hem dit niet was gelukt. Uitermate
zenuwachtig en met een gebrek aan zelfbe-
heersching, die hij anders de eerste zou zijn
geweest 0121 te veroordeelen, schreed hij
ten laatste naar voren en klopte met kracht
tegen de poori van haar gebarrieadeer
den citadel.
„Waarom heb je mij nooit verteld, dat
je Norrie Ford jaren geleden kende 1"
Hij zette zijn leeg kopje onder het spre
ken op de tafel, zoodat hij kon vermijden
haar aan tc zien. Zij was blij, dat hij haar 'n
oogenblik niet aankeek, wart de vraag deed
haar ontstellen. Voordat zijn critische oogen
weer op haar gevestigd waren, had zij zic-h-
aclf in de macht
„Ik zou je dat waarschijnlijk te eeniger
tijd hebben verteld."
„Mogelijk wel. Maar het. is vreemd, dat je
het mij niet dadelijk hebt verteld."
„Het was niet zoo vreemd, dc omstandig
heden in aanmerking genomen."
„Het was niet zoo vreemd met hc-t oog op
©ommigo omstandigheden, maar allo -«• Hl©
in aanmerking genomen, zou ik zeggen-,r
in aanmerking genomen, zou ik zeggen, dat
ik het had moeten -weten."
Zij liet een paar seconden voorbijgaan.
„Mij dunkt", zei zij toen langzaam, „dat
dat geheel afhangt van ieders opinie daar
omtrent. Ik zie evenwel ni-et in, dat het veel
verschil maakt, want je weet het nu toch."
„Op mijn weten of niet-weten komt het
niet aan. Het is de kwestie, dat je het mij
nooit hebt verteld."
„Het spijt mij, dat je het op die manier
cpneemt; maai*, nu ik het eenmaal niet heb
gëdaar en de zaak voor geen herstel vat
baar is, komt het mij voor, dat we er niets
bij winnen of we er al over discussieeren."
„Dat ben ik Diet met je eens. Het lijkt
mij een onderwerp, dat wel degelijk ge
lucht moet worden."
Zij trachtte met een glimlach zijn mis
noegdheid te verdrijven, waarin zij gedeel
telijk slaagde, want hij liet zijn kribbigen
toon varen en verving dien door een ge
maakt gekseherenden, waarachter hij ge
woonlijk zijn eigenlijk ik verborg en waar
door hij haar het gemakkelijkst misleidde.
„Heel goed," zei zij lachend, .,ik ben vol
komen bereid het te luchten; alleen weet ik
niet recht goerl hoe dat gedaan moet wor
den."
„Wat dunkt je, als je mij wat er gebeurd
is eens in je eigen woorden vertelde?"
„Als mr. Ford het je al heeft verteld,
zooals ik denk, dat hij gedaan heeft, dan
begrijp ik niet, koo ik het nog anders zou
kunnen vertellen. Maar ik wil het wel pro-
beeien, als je dat verlangt."
„Gaarne."
Gedurende de enkele minuten, waarinzij
haai gedachten verzamelde, jperkte hij op,
dat haar gelaat een nauw merkbare veran
dering onderging, even liohfc als het
zachte rimpelen van het water onder den
zomerwind die haar in een oogwenk ver
anderde van een vrouw van de wereld in
het boschmeisje, den geest der inboorlingen.
Het geheimzinnige uit den tijd der Nomaden
was weer in haar oogen, toen zij haar ver
baal begon, droefgeestig, peinzend bii dit
verdiepen in het verleden.
„Je begrijpt, ik heb altgd veel aan mijn
vader en moeder gedacht Ik heb ze niet heel
lang gekend en ik leefde in de herinnering
aan hen. De moeder-overste had mij enkele
dingen verteld alles wat zij wist, denk
ik voordat ik het klooster te Quebec ver
liet en mijnheer en mevrouw Wayne, voor
al mevrouw Wayne, hadden er de rest bij
gevoegd. Dat was de voornaamste reden,
waarom ik het atelier, wenschte te hebben
ik kon nu af en toe het huis verlaten,
dat mij zoo beklemde en zoo scheen
het mij leven met hen, met niets dan
de bosschen en de heuvelen en den hemel
boven mij. -Ik was toen dikwijls heel geldk-
kig schilderde dingen, die ik mij ver
beeldde, dat zij konden gedaan hebben, en
hechtte ze op den wand. IJet was mis
schien dwaas, maar
„Het was heel natuurlek. Ga voort"
„En toen kwam al die agitatie over Norrie
Ford. Maandenlang sprak do geheele streek
over niets anders. Bijna iedereen geloofde,
dat hjj zijn oom had doodgeschoten, behalve
in de dorpen, waar. de sympathie voor hem
bijzonder groot was. Enkele menschen
vooral de hotelhouders en z'j, die van het
reizend publiek afhankelijk waren wa
ren voor handhaving van wet en orde; 'maar
anderen bewoorden, dat do oude Chris Ford
slechts zijn verdiende loon had gekregeü.
Op. die. wijze werd er, over, het geval ge
sproken. Mr. Wayne was natuurlek ook voor
wet en orde, totdat de zaak voor het ge
recht kwam en toen begon lij'
„Ik weet er alles van. Ga voort"
„Mijn eigen sympathie was met den man
in de gevangenis. Ik placht van hem te
dioomen. Ik herinnerde mij, wat, volgens
mevrouw Wayne, mjjn moeder voor mijn
vader had gedaan., Ik was trotsch daarop.
Ofschoon ik slechts vaag wist wat het was,
was ik overtuigd, dat ik evenzoo zou hebben
gehandeld. Toen er dus over werd gespro
ken, dat men de gevangenis wilde binnen
dringen, om Norrie te helpen ontsnappen,
placht ik te denken hoe gemakkelijk ik
iemand in mijn atelier zou kunnen verber
gen. Ik wil niet zeggen, dat ik dacht, dat
zoo iets uitvoerbaar zou wezen: het was
slechts een droom."
„Maar een droom, die werd verwezenlijkt!"
„Ja, hij werd verwezenlijkt! Het was won
derbaarlijk. Het was do dag, dat mr. Wayne
hem vonniste. Ik wist hoe hij er onder leed
mr. Wayne, bedoel ik. W\j leden er allien
onder, zelfs mrs. Wayne, die op haar lieve
manier gewoonlijk zoo hardvochtig was. Som
migen vonden, dat mr. Wayne het niet had
behoeven te doen, en ik geloof, dat het
alleen zijn plichtbesef was omdat hij
het zoo afschuwelijk vond dat hem er
toe dreef. Hij vond, dat hij, zich niet aan
zijn plicht mocht onttrekken. Maar die avond
in ons huis was vreeselijk. Wij kleedden
ons voor het diner en trachtten te doen
alsof er niets verschrikkelijks was ge
beurd, maar het was alsof de beul met
ons aan tafel zat. 11c kon het eindelijk niet
langer uithouden. Ik liep den tuin in
zooals je weet was het eon van die tuinen
met geschoren taxusboomen. Buiten, in de
lucht, dacht ik niet meer aan mr. Wayne
en zjn verdriet, maar aan Norrie Ford.
Hel leek mij toe, alsof hij mij op een eigen
aardige wijze toebehoorde dat ik iets
doen moest zooals mijn moeder voor mijn
vader had gedaan. En toen plotseling
zag ik hem naar binnen sluipen."
„Hoe wist je, dat hij 't was?
„Ik dacht, dat hij het moest zjn, ofschoon
ik daarvan pas zeker was, teen ik op het
terras kwam en zijn gezicht zag. Hij sloop
verder, steeds verder. O, 't was zoo'n
ongelukkige, hopelooze, uitgeworpen ver
schijning! Mijn hart kromp ineen, toen ik
hem zag. Ik wist niet wat hij voornemens
was en in het eerst had ik geen plan iets
té ondernemen. Slecht-s langzamerhand kwam
mijn eigen gedachte omtrent het atelier weer
boven. Intussc'nen was hij de veranda van
het huis genaderd en ik was bang, dat hij
mr. Wayne wilde dooden. Ik liep achter
hem aan. Ik dacht er over hem weg to
lokken en hem te verbergen. Maar op het
oogenblik, dat hij mjn voetstap hoorde,
spreng hij liet huis in. En dadelijk daarop
zag ik, dat hij met mijnheer en mevrouw
Wayne sprak en iets zei mij, dat hij hur.
gec-n, kwaad zou doen. Iic wachtte de ge
legenheid af, dat hij naar buiten zou kijken,
eu toen wenkte ik hem. Zoo is 't gebeurd.'"
„En toen?"
„Toen ging alles gemakkelijk. Hij moet
je dat toch verteld hebben. Ik hield hem
drie weken in het atelier, en bracht hem
voedsel en kleeren van mijn vader. Ik had
een gevoel alsof mijn vader alles deed
niet ik. Dat maakte liet zoo eenvoudig.
Ik weet, dat mijn vader zou gewild heb
ben, dat ik het deed. Ik was dus slechts
het middel 0111 zijn wensch uit te voeren."
„Dat is een manier om de zaak te be-
ecbouwen," merkte Conquest grimmig op.
(Wordt vervolgd).
