Beperkte Winterdienstregeling 1915/16 FEUILLETON. B© wild© ©lijf. Wed. J. H. VAN R0SSUSV1 DU CHATTEL ZN. Vragen en Antwoorden. der Holiandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij, 7.00 7JÏ0 8.10 8^8 9.55 10.33 10.55 D7.12D7.37jD7.55 7.40 8.15! 7.57 8J24| 8J3 8.41 !M>9i U8 8.45 9.47 10.06 JMI 11.39 9.3210.01 10.52 1U0 ll.07jl2.07 12.31 12.57 ®4.20 •5.00 7.00 7.20 7.24 8.04 8.26 9.04 12.30 12.38' U3 1.54Ï12-46 6.34 6.57 7.30 8U9 11.17 11.38 12.15 VEEKLAE1NB BES TEEEEN8. de Fransck-Engelsche macht maar groot ge noeg is, krijgt men daar wel durf. Wanneer maai do zekerheid" bestaat, dat men niet tegen Duitse hers of Oostenrijkers zal behoeven to strijden. Iets kan hiertoe misschien bijdra gen een Russisch optreden. De Russen heb ben de vijandelijkheden tegen Bulgarije ge opend met een beschieting door de vloot van Varna en Boergas, de beide haven steden aan de Zwarte Zee. Het heeft den schijn, op grond van uit latingen door vooraanstaande mannen, dat Griekenland ook nog. nieb genoeg is aange boden om de risico van een oorlog te aan vaarden. Het gewone systeem van handel drijven zien we dus ook hier weer. Grieken land 'is nog vrij, tegengesproken is ten minste, dat er een verdrag met Bulgarije beslaat .wie zal nu de gunst winnen? Do Entente heeft nog iets, waarmee ze Griekenland kan treffen. Te Cardiff zijn 60,000 ton steenkolen besteld om binnen twintig dagen te zenden. In bij de mobilisatie opgevorderde Grieksche schepen moeten de ze kolen worden verzonden. Maar het is nog niet zeker of Engeland de verscheping zal toestaan. En waar moet dan de Griek- &che vloot de kolen vandaan* halen? i De Grieken buiten hun land, die thans als reservisten zijn opgeroepen, zijn met hart en ziel voor de verdediging van Ser- sië's belangen mede door Griekenland. Bg Roemenië schijnt er op te worden aan gedrongen Russische troepen naar Bulgarije door te laten. De Duitschers zitten in Boeka- i£8b echter, niet stil en trachten pogingen in dien geest te verijdelen. In Bessarabië moeten evenwel groote machten worden saamgetrokken, meer dan men gelooft, dat in de Boekowina ncodig zullen zijn. De geruchten, dat in Bulgarije de oorlog niet populair is en dat slechts vrees voor de gevolgen de soldaten bezielt, blijven aan houden. Er is thans een bericht, dat er op zou kunnen wijzen, dat die geruchten waar heid bevatten. De leiders der opposiiie wor den namelijk aangevat. Huiszoekingen zijn aan de orde van den dag. Het militair gerechtshof veroordeelde den agrariër, Stamboiisky, wegens anti-militairis- jasche propaganda, tot levenslange gevan genisstraf. Om dezelfde reden waren ook twee andere agrariërs, de afgevaardigden jCharenkoff en Torlokoff aangeklaagd. Cha- renkoff is tot twee jaren gevangenisstraf veroordeeld, terwijl Torlokoff vrijgespro ken js. Op de Russische slagv 'den. Geven de Duitschers op een paar pun ten blijk van veel activiteit, c.ver het geheel genomen nemen de Russen toch het initia tief voor de krijgsverrichtingen. Dat schijn! floor de Russen niet onfortuinlijk te gaan, want de Duitschers zijn weer druk in de w!c!er troepen derwaarts te zenden. Overijld werken de Russen niet. Ze geven 'er zich rekenschap van, dat de toestand een andere is dan tijdens het eerste Russische voorwaarts dringen. Zoo gaan ze met hun Opmarsch over de Styr langzaam voort, wijl jfö geen doelen van het front in gevaar willen brengen voor een aanval van Von Linsingën, die na de Russische voordeeltjes dèr laktste weken, het noodig, heeft geoor deeld nieer druk uit te oefenen, i De Duitschers concentreeren hun' groot ste kracht in het noorden, bij Riga'. Maar cfe Russen pogen hun vijanden op alle moge lijke wijzen te verontrusten. Zoo hebben ze feje® landing gedaan in Koerland. Het officieel© Russische communiqué ver- feit daarvan: „Onze troepenafdeeling, die in de streek Van het dorp Demesnes, op de kust van Koer land, aan den ingang van de Golf van Riga geland was, versloeg een Duitsch detache ment, dat dit punt beschermde. Wij maak ten gevangenen en materiaal buit. Op het slagveld vonden wij aan dooden één offi cier 'en 42 soldaten en verder eenig ma teriaal'. Wij hadden vier gewonden. Daarna zijn de Russen zeker weer ver trokken, want het officieel Duitsch commu niqué meldt, dat de bij Domesnes gelande Russische strijdkrachten zich weer inscheep ten, toen de Duitsche troepen oprukten. Zoo pas spraken we al even over den opmarsch o^*er de Styr. Op dit punt zijn dö Russen niet ongelukkig. Ze maken er ve'ei gevangenen en veel buit. De staf vertelt, dat in do gevechten bij Komarowo, stroomafwaarts van het dorp Kol- Roman naar het Engelsch. (Nadruk Verboden). ki, en bij deze laatste plaats zelf, blijkens de aanvullende rapporten nog 21 officie ren en 600 soldaten gevangen zijn genomen en dat er bovendien 17 machinegeweren, 8 bommenwerpers en 2 zoeklichten zijn buit gemaakt. En toch was de materieel© winst reeds aanzienlijk. In het oosten komt weer optimisme bij de strijders. Dat blijkt wel uit het volgende diaadbericht van het Petrogradsch TeJ. Agentuur. Daar lezen we: Na het schitterend succes der Russische wapenen, in de laatste dagen behaald, is do toestand aan het geheele Duitsche front in een dreigend stadium gekomen. De voor deden, door de Russen bij Baranowitchy behaald, ontwikkelen zich verder. De ver overing van den westelijken oever van de Szara krijgt gewicht door de breuk, welke gemaakt is in de centrale verdedigingslinie der Duitschers, die, met het oog op de fout, door de Duitsche reserve gemaakt, gevaar loopt, ingesloten te worden. Ons belangrijk .succes aan de Styr "toont duidelijk de onmacht van den vijand aan in dit district. N'et minder gunstig zijn de gebeurtenissen in de streek van Riga, waar de opmarsch van den vijand tot staan werd gebracht, en deze meer en meer zijn front ombuigt in de streek van Dwinsk. Uit het officieel© communiqué, de tele grammen van dagbladen en de mededeelin- gtn van gevangenen blijkt, dat, ofschoon do vjjand onverwacht pogingen blijft aan wenden in de richting van Riga op te ruk ken, hg daar zelf niet op succes rekent, door de toenemende kracht van het offen sief der Russen. II© kuiperijen tegen het Engelacli Kabinet. Do „Daily Ohron." zegt nog, dat een der voornaamste samenzweerders lord North- cliffe is, die sinds maanden al zijn bladen gebruikt om het ministerie in discrediet te brengen en deze week erop pochte, dat het kabinet binnen veertien dagen zal gevallen zijn. De samenzweerders zijn zoo vol ver trouwen op hun succes, dat zij zelfs een ka binet samengesteld hebben, waarin lord Milnor en Carson zitting hebben, maar niet Asquith, Grey, Kitchener en Balfour, en geen arbeidersafgevaarddgde, alleen libera len of een ministerie met Lloyd George en Ohurchill. De plannenmakers verdeelen de ambtetn als volgtLloyd George eerste minister Curzon buitenlandsche zaken, Chamberlain financiën, Bonar Law koloniën, Carson bin- neoilandsche zaken, Milner Iudiövoorloo- pig willen do samenzweerders lord Kitche ner handhaven, om hem bij de eerste do beste gelegenheid weg te zenden. De Chron." zegt: het ministerie is echter nog niet dood. De samenzweerders konden wel eens op onaaugename wijze uit hun droom ontwaken. Wanneer zij slaagden, zou het er slecht met het land uitzien. Gevechten bij de Tnuisische grens. Keuter meldt uit Parijs, dat plunderende benden, onder welke Turksch© stammen uit Tripoli, de grens van Tunis bij Dehibat zijn overgetrokken. Van 23 September tot 2 Oc tober heeft hot Fransehe garnizoen van De- hibati, dat slechts tweehonderd man telt, talrijke aanvallen afgeslagen. De Voornaam ste aanvoerders van de benden zijn gedood. »- *-+--+■ In Duitschland is een bevel uitgevaardigd waarbij is bepaald, dat voor 25 October aan gifte behoort te worden gedaan van alle in opslag aanwezige electrischc machines trans formatoren en toestellen beneden 100 stuks en voor 30 October van dergelijke voorra- raden boven 100 stuks. In het hertogdom Baden hebben verschil lende gemeentebcrturen besloten uit de ge meentekas een subsidie te verlecnen aan de plaatselijke bladen, wegens de hoogo uitga ven, die de oorlogsberichten aan deze bla den veroorzaken. RECLAME'S h 40 ets. per regel. Uit Lacliaux-cle-Fonds (Zwitserland) wordt gemeld, dat door het werpen van bommen door een vreemden vlieger een jongmensch en een kind zijn gewond. Haarlemmerstraat 82. GOUD ZILVER ANTIQUITEITEN. Zilveren Vingerdoekbanden van af/0.45 Zilveren Servetbanden 1.20 Zilveren Colliers ra. Aanhangers 0.70 14 K. Gouden Aanhangers 1.40 14 K. Gouden Colliers 5.— N.B. Wij verkoopen en étaleereri uit sluitend gewaarborgd Zilver en 14 K. Goud; geen doublé, enz. 1942 16 ■ormamint-Tabletten vernietigen de bacteriën van verkoudheid, influenza. a"S'na' roodvonk enz., in mond en keel er» beschermen Xegen Besmetting. 1151 10 Vraag: Art. 13 (Wet Raden van Beroep voor do Directe Belastingen en vaststelling van Algemeene Bepalingen betreffende bet Beroep op die Colleges) luidt: De secretaris deelt aan den belangheb bende meda dat hij op dag en uur voor de behandeling der zaak bepaald, desver- iangd mondeling door den raad zal wor den gehoord. Ook deze mededeeling wordt schriftelijk en ten minste 5 (vijf) dagen vóór de vergadering gedaan. A. Wat wordt hier verstaan onder dagen? Alleen' werkdagen of telt de Zondag ook mee? B. Telt de dag van afzending ran bet beroepschrift mee? C. Aangezien er staat vijf (5) dagen vóór de vergadering plaats heeft, moet de dag waarop de vergadering plaats heelt, dus buiten die 5 dagen vallen. D. Ligt het niet in de bedoeling der wet, dat tusschen de ontvangst van het schrij ven van den secretaris aan appellant en de behandeling van diens beroep minstens 6 (vijf) volle werkdagen moeten zijn? Hoeveel bedroeg de aanslag in de bedrijfs- f.n inkomstenbelasting bij een inkomen van 12000, voor iemand, gehuwd en zonder kin deren en idem voor iemand met 3 kin deren beneden 16 jaar? Antwoord: A. De Zondag is niet uit drukkelijk uitgesloten en telt dus mee. B. Uit het zinsverband wordt de gevolg trekking gemaakt, dat u bedoelde te schrij ven: „dag van afzending van de „mede deeling" in plaats van „beroepschrift"." Waar de wet niet spreekt ran tijdperken Van 24 uren (etmalen) zouden wij oordee- len, dat kan worden opgeroepen (dit is de oproeping verzenden) vijf dagen vóór den dag der vergadering. Men kan dan oproepen op den eersten dag der maand voor een vergadering, die den zesden der- zelfde maand gehouden wordt C. Het antwoord op deze vraag ligt opge sloten in het antwoord op de vorige. D. Del wet spreekt van oproeping door den secretaris en niet van ontvangst door den appellant en, zooals reeds werd opge merkt, is de Zondag niet uitgesloten. De aanslag in de bedrijfsbelasting bij een inkomen van f2000 bedroeg f24 in hoofd som (indien men niet in de vermogens belasting was aangeslagen, in welk geval Hij hooger was) en werd in het belasting jaar 1914/5 verhoogd niet 20 opcenten. Do belasting in hoofdsom en opcenten be droeg dus f28.80. Met al of niet gehuwd zjjn en liet aantal kinderen, werd bij deze belasting geen rekeDing gehouden. Vraag: Zou u mjj kunnen mededeelen tot welke boomsoort en heester deze bij gaande takjes belmoren? Beide boompjes staan in mijn tuin, doch ik weet niet wat het is. Kan liet boompje misschien pruim of morel zijn? 't Is 2 of 3 jaar oud, nooit gebloeid. Is het andere takje van een bloeienden heester? Antwoord: Van de ingezonden takjes is dat met het dikste hout en de eenigs- zins wollige knoppen van een appel; het andere met het fjjne hout van een prunus. Waardevolle boomen zijn het, vooral voor den kleinen tuin," geen van beide. .Vraag: Ik heb een jongen kater, die ik gaarne een kleine operatie deed ondergaan, opdat bij niet uithuizig wordt. Hoe oud mo'et hij dan zijn? Moet ik bij een veearts zijn en wat zijn dan de kosten, of zijn er anderen, die dit meer doen? Antwoord: Operaties op gezonde die ren is aan 'een ieder toegestaan. Toch is het gr-wenscht bij een veearts te gaan. Over de kosten kunnen wij niet oordeelen. Vraag: Zou u mij ook kunnen zeggen of mén nu nog vrijwillig kan teekenen bjj de cavalerie in Den Haag of elders? Ik ben van de lichting 1916. Antwoord: Ja, daartoe bestaat de ge legenheid. Vraag: Zou u mij ook kunnen zeggen wanneer ae lichting 1913 onder de wapenen komt? Antwoord: De landstormlichting 1913 komt omstreeks 20 November a-s. onder de wapenen. Aangevangen 18 OCTOBER. LEIDEN ROTTERDAM LEIDEN AMSTERDAM DEN HAAG DEN HAAG HAARLEM HAARLEM ROTTERDAM LEIDEN AMSTERDAM LEIDEN 9^43 10.55 yjjl 11.53 •5^5 7.47 &01 8.55 9.27 9.52 9.31 10.07 10.0610.31 11.18 11-43 11.2411.59 9.30 9.47 10.16 D10 28 11.04 Tot nadere aankondiging zijn de plaats* kaarten voor buurtverkeer geldig op alle treinen, behalve op de D-treinen. De onderstreepte treinen stoppen aan alle verschillende tusschenstations. De niet-onderstreepte zijn alle sneltreinen. De met een gemerkte treinen loopen op Zon- en Feestdagen NÏET. De treinen, aangegeven met lichte cyfers, loopen &LLEEM op Zon- en Feestdagen. De treinen, -waarbij een D geplaatst is, zijn D-treinen met bijbetaling. Voor de treinen, waarbij is aangegeven, dat zij op Zon- en Feestdagen rijden of vervallen, zijn als Feestdagen te beschouwen: Nieuwjaarsdag, Paarsehmaandag, Hemel vaartsdag, Pinkstermaandag en le en 2e Kerstdag. 4S) dd oorzaak trachtte te raden. Niet in staat zijn blik langer te verdragen, stond zij plot seling van haar stoel op en begaf zich naar het raam in den erker, waar zij de gor dijnen waren weggetrokken bleef staan turen op de zee van lichten. Hij, wachtte een oogenblik en kwam pas bij haar, toen hij oordeelde dat gevoeglijk te kunnen doen. .Jo zenuweh zijn van streek," zei hij op teeder-vriendelijken toon. „Dat maakt je overstuur. Je hebt te veel op je gemoed, je bent te gewillig, om de lasten van anderen op je schouders te nemen en laat ze de jmenschen niet zelf dragen." Zij drukte den-zakdoek tegen haar lippen en: fcimtwoordde niet. Het oogenblik kwam hëm gunstig voor, om wat stoutmoediger te worden. De omstandigheden leidden er toe, Öat hij zijn gereserveerde houding kon laten ■vareu. „Je hebt mij noodig," waagde hij met die kalme zekerheid te zeggen, die bij een min naar veel beteekent. ",,lk begrijp je beter Öa-n iehiand anders in de wereld." Haar betraande oogen zagen hem met een Igevoelvollen blik aan. wat hij als een toe stemming beschouwde. „Ik heb altijd gezegd, dat ik je zou kun sten helpen," ging hp rtistig en ernstig voort, „en1 daar blijf ik bij'. -Te moet te veel lasten alleen dragen lasten, die niet je eigen zij», maar die je, dat weet ik, nooit zult neerleggen. Welnu, ik zal er ook. een deel van nemen. Daar heb je bijvoorbeeld Wayne. Hij» is te veel voor jou alleen ik bedoel niet van een materieel standpunt, maar alles te zamen, je leidt er onder, dat kan niet anders. Wayne is evengoed mijn vriend als van jou. Ik neem de verantwoordelijkheid voor hem van jou over - als je ten minste meent, dat jo verantwoordelijk voor hem bent. Ik heb in den laatsten tijd veel aan hem gedacht -1— en.bedacht, dat hij best bij mij, in mijn huis1, kon zijn, waar hij het zoo goed zou hebben als hij maar kan wen- sehen." Terwijl zy nog altijd haar zakdoek met haar rechterhand tegen haar lippen hield, stak zij haar linker met een afwerend ge- L>aar uit. Hij» beschouwde dat als een aan moediging en ging voort: „Je moet mijn huis eens komen bekijken. Je hebt het eigenlijk nooit gezien en het zal je, denk ik, wel bevallen. Ik wil alles doen om je gelukkig te maken en als je mij dat maar wilt laten doen, dan zul je ook mij gelukkig maken." Zr> vo'cldo zich' eindelijk tot spreken in staat. In haar oogen stonden nog tranen, toen zij zïchl naar hem toekeerde; maar zy glinsterden als waterplassen na den regen. „Ik wen'sch, dat u gelukkig wordt. Gij: rijt zoo goeden vriendelijken u heeft zooveel voor mij gedaanu ver dient het." 7j\j wendde zich weer van hem af. Met haar arm tegeti het kozijn van het raam ge leund, liet zij haar hoofd eenigszins ver moeid op haar hand rusten. Hg begreep zo O weinig van hetgeen er in haar omging, dat zij een oogenblik met een verlicht gevoel haar comedie van onbewolkt geluk staakte en vrij aan haar harteleed toegaf. Zij deed geen poging haar linkerhand, die vrij en slap neerhing, terug te trekken, toen zij voelde, dat hij die in de zijne klemde. Daar zij vast besloten was om het contract, dat zij maan den geleden had aangegaan, zoo goed moge lijk na te komen, maakte het weinig uit, wanneer en hoe zij aan de condities vol deed. Zij stonden dus samen hand in hand, zwijgend, maar zooals ieder van hen wist, had die houdiug een diepe beteekenis. In haar stilzwijgen, haar gelatenheid, haar klaarblijkelijke toestemming zag hij het be wijs van die liefde, die, wat hem betrof, geen woorden meer noodig had. Nog laat op den avond, nadat hij was vertrokken, schreef zg aan Evie om haar te smeeken Ford trouw te blijven. De brief was zoo hartstochtelijk, geleek zoo weinicr op haar, dat zij vreesde hem weer. te zullen verscheuren, als zg tot deiivolgenden dag wachtte met hem te posten; dus deed zij dat nu onverwijld. Het antwoord van Evie kwam binnen acht en veertig uur, in den vorm van ee?> telegram. Zg kwam onmiddellijk in de stad, ofschoon ër nog drie a vier dagen voor Ford's komst moestem verloopen. Het was een bleeke, kleine Evie, met een betrokken gezichtje, die zich bgi het station in Miriam's armen wierp en zich1 met een stuipachtige© snik va&n haar vastklemde. „Ik kan 't niet doen, Miriam," fluisterde zij met een soort van afgrijzen; „zij zeggen 'dat hij maar de gevangenis zal gébracht worden." Zij verhief haar stem bij dit laatste woord, ztoo'dat een paar menscken in heb voorbij gaan bleven staan en een blik wierpen op het deerniswekkende treurige gezichtje. „Stil, lieveling," fluisterde Miriam. „Je moet mij onder 't naar huis rijden alles vertellen." Maar Evie kon in de auto niets anders aoen dan schreien, waarbij zij zich tegen Miriam aanvlijde op dezelfde wijze als zij dat in haar kinderjaren, in oogenblikken van verdriet, p!ac"ht te doen. Thuis gekomen, moest zij zich tegenover Wayne goecl houden en daarna ging mei aa 1 tafe'. Onder h:t eten 6prak Evie, voor het uiterlijk zichzolve mees ter, opgewonden allerlei nonsens over hun gemeenschappelijke vrienden in Lenox, maar daarna trok zij zich, na eeDige excuses, vroeg terug. En pas in de slaapkamer, toen zij veilig voor allo stoornis waren* vernam Miriam, wat Evie had te vertellen. Zij ween de nu niet meer, was eerder verontwaardigd. „Ik heb een allerzonderlingste» brief van Herbert gekregen," verklaarde zij gejaagd; zoodra Miriam het vertrek binnentrad. „Ik zou hebben 'gemeend, dat hij dien niet bij zijn volle verstand had geschreven, wanneer tante Queenie niet hetzelfde van oom Jar- rotfc had gehoord. Hij zegt, dat hij moet ia de gevangenis." Dat laatste woord werd met dezelfde ver heffing van stem gezegd als by het station en bad veel van een kreet vol afgryzen. In haar witte peignoir, haar goudblond haar over de schouders golvend, terwijl zij haar armen met een smeekend dramartiseh gebaar wijd uitspreidde, had Erie veel van een jonge Christen-martelares, ondanks den haarborstel in haar hamel. Miriam, die op den rand van het bed zat-, kbek het land vol medelijden aan. Zij voelde, dat het nut teloos was haar nog langer van het een en ander onkundig te laten. „Natuurlijk moet hij dat zei ze, terwijl zij haar toon zoo zakelijk mogelijk trachtte te maken. „Wist. je dat niet?" „Of ik dat wistV' Wdst jij 'tV' En op Miriam toetredend, boog Erie zich over haar heen alsof zij haar wilde slaan. ,,Ik wist het in 't- algemeen, lieveling. Ik veronderstel, dat, als hij zich bij dc po litie aangeeft „De politiegilde Erie. „Ben ik geën gageerd met iemand, die zich bij de politie aangeeft „Het zal slechts voor korten tijd zijn, lieve „Het doet er niets too of het voor kor ten tijd of voor altijcl is het mag niet gebeuren. Wat denkt, hij wel? Wat denk jij toch wel? Begrijp je het dan niet I Hoc zal ik mij durven vertoonen, met al mijn in vitaties als de man, mot. wien ik geënga geerd ben, in de gevangenis zit?" Erie hief haar handen met een nog welsprekender gebaar omhoog, terwijl haar blauwe oogen, anders zoo zacht en flu weelachtig, nu met een fonkelenden, vra- gendon blik wijd opengesperd. „Ik wist, dat het in zeker opzicht. hard voor je zou wezen Evie laehte, een zacht zilveren, minach tend lachje. „Ik moet zeggen, Miriam, dat jij jo woorden hancltig kiest. Maar je hebt liet mis, weet je? In geen enkel opzicht kan het hard voor mij zijn, omdat het in geen en kel opzicht mogelijk is." „O ja, zeker wel, lieve als je herr, lief- hebt." „Dat heeft er niets mee te maken. Na tuurlijk heb ik hem lief. Heb ik dat. niet gezegd? Maar dat. maakt geen verschil. Kan ik niet van hem houden zonder geën-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 7