Uit de Qmstreken.
Een volksverhaal uit Senegamhië.
Vrouwen-rubriek.
N». 1706T
X>ercle JBladi. A®, 1915.
Zaterdag KJ October.
ALKEMADE.
De Raad vergadert Woensdag 20 Oc
tober, des morgens te kwart over negenen.
HAZERSWOUDE.
In de Hoogeveen is een geval van fe-
bris typhoïdea met doodelijken afloop voor
gekomen. De lij er was een jonkman van 37
jaar.
Te beginnen met Donderdag 21 October
a.-. zal op liet dorp een-proef worden geno
men met den verkoop van zeevisch, terwijl
dc daaraanvolgende week die proef aan den
Rijndijk zal worden herhaald.
HILLEGOM.
De Raad vergadert Donderdag 21 Oc
tob er a.s., des morgens te tien uren.
Door een -15-tal ingezetenen is aan den
Raad per adres verzocht een verplichte 9-uur
winkelsluiting in te voeren.
Met onthouding van één stem is door
B. en W. besloten aan den Raad voor tc stel
len aan de gemeente-werklieden, veldwacn-
tera, den gemeentebode en twee ambtenaren
ter secretarie een duurtetocslag te geven
van f 52 per jaar.
KATY» IJ K.
Van welingelicht: zijde vernemen wij,
dat bij de- afdeeling Katwijk van heb Ivon.
Nat. Steuncomité het voornemen bestaat om
gedurende de wintermaanden met de gasfa
briek een overeenkomst te treffen, opdat
onvermogenden tegen lagen prijs cokes kun
nen bekomen.
Als gevolg van het feit, dat de spek
slagers thans al de varkens door tusschen-
komst der regeering ontvangen zullen de
prijzen van het varkensvleesch a.s. Maan
dag worden verlaagd.
Bij een dezen dagen onder de bakkers
gehouden controle is gebleken, dat de ge
geven voorschriften door sommigen n;et
stipt worden nageleefd. Er zijn bakkers, die
er op do broodkaart maar op los schrijven
en leveringen invullen, welke niet hebben
plaats gebod. Naar men ons mededeelt,
zal een der bakkers, in verband hiermede
ongebuild tarwemeel tegen lagen prijs ge
durende gcfruimen tijd met meer kunnen
bekomen.
KATWIJK-AAN-ZEE.
De „KW. 10".
De bemanning va.n den verg ar: en logger,
de „K/W. 10", van de reederij Meerburg,
ia met het stoomschip „Zeeland" van Enge
land naar Nederland overgebracht, en be
houden aangekomen.
Vast- staat intusschen, dat het vaartuig
•Diiet met een mijn in aanraking is geko
men, maar dat het vergaan een gevolg is
van d'e omstandigheid, dat het vaartuig op
een bank geloopcn is.
Door een der leden van de bemanning
werd aangaande het vergaan van voormeid
vaartuig medegedeeld, dab zulks in den
naoht van 10 op 11 October j.l. plaats had,
op ongeveer 25 mijlen v-an de Engelsöhe
kust.
We waren, zoo vervolgde onze zegsman,
op weg naar huis, met een vangst van on
geveer 32 last haring aan boord. Alleen heb
gaffelzeil was gcliesohen, zoodiat het vaar
tuig ongeveer 5 mijlen liep. De geheele be
manning, behalve cle wacht natuurlijk, had
cicli reeds naar kooi begeven, toen
eensklaps een 3-tal stooten geveeld weid,
waardoor we allen' opgeschrikt werden. De
stooten waren zóó hard, dat wij duidelijk
hoorden, dat het schip kraakte. Dat de
i.
Mamadou-Demba had naar bchooren het
overlijden zijns vaders bekend gomaakt en
had zich bedroefd in zijn hut teruggetrok
ken. Na het voorhangsel tc hebben neerge
laten, was hij begonnen met het lichaam zijns
vaders te reinigen en had het daarna in
witte kleederen gehuld. Nauwkeurig had hij
dc haren en den baard-van den doode vcr-
eorg'd en tevens diens gelaat, handen en voe
ten met welriekende olie ingewreven.
Onder het ten uitvoer-brengen dezer plich.
ten van kinderlijke liefde perste de droef
heid hem de tranen in dc oogen, en nu en
d--- ontrolde een groots droppel zijn zwarten
wimpers, langs den neus en viel, nog warm,
op zijn werkzame handen of op het reeds ver
stijfde lijk zijns beminden vaders. Rondom
het hoofd van den doode spreidde hij de
voorwerpen uit, welke den voormaligen too-
venaar haddon gediend bij het uitoefenen
van 7-ijn verheven beroep, zooals vreemd
soortige amuletten, stukken been, halsket
tingen van j akhal zen t and envogelvederen
en ruw uitgesneden stukken hout, do goden
des lands voorstellend.
Weldra kwamen nu de marabout (Indische
priester) en de danser hun werk doen. Do
jorste zeide met gedempte stem de voorge
schreven gobeden op, de andere voerde cm
den overledene dc ritueclc passen, dansen
en sprongen uit. beiden om de zwarte gees
ten van don doode verwijderd te houden ei?
het huis zelf te bewaren voor hun ongeluk
kig: macht.
Terwijl de priester en de dans or hun plich
ten vervulden, was Demba gereed gekomen
met het in-orde-brengen der woonluit, waar-
schok hevig was, bewijst wel het feit, dat
het schip lek geraakte en spoedig vol wa
ter liep. Alle pompen werden in werking
gesteld, en met aide inspanning werd bijna
een etmaal gepompt-. Niettegenstaande dat,
bemerkten we dat het vaartuig steeds dié
per weg zonk en ten laatste sterk naar
stuurboord-zijde ging overhellen. De schip
pen liet, ziende dat het vaartuig niet meer
te behouden was. de boot in gereedheid
brengen, waarin we met z'n dertienen
plaats namen. Onze kleeren, die we aan
hadden, waren doornat. Ongeveer 6 uren
lang hebben we in de boot rond gevaren,
koersende ja, waarheen, op goed geluk af.
Beurtelings werd er geroeid. Er stond een
sterke branding, docih we beschikten geluk
kig over een flinke, sterke boot, zoodat er
geen onmiddellijk gevaar dreigde. Wel be
stond er een groot gevaar, dat de boot zou
omslaan, wanneer een verkeerde manoeu
vre gemaakt werd
Wij behielden allen onze tegenwoordig
heid van geest, wat wel als c-cn wonder ia
te beschouwen bij-zoo vele gevaren; alleen
de kleinste jongen was bewusteloos gewor
den. Eindelijk na een worsteling van 6
uren lang, kregen we een trawler in heb
gezichtwe reedden met alle kracht
naar dat vaartuig toe, en maakten allerlei
gebaren dat de bemanning ons maar zou
opmerken En waarlijk, de bemanning
kreeg ons in de gaten en in minder dan geen
tijd was cle trawler naderbij gekomen, om
ons uit. onze benarde positie te verlossen.
De vreugde, die zioh toen van ons mees
ter maakte, ging alle beschrijving te bo
ven, Allereerst werd om den kleinen .,boy"
gevraagd, het was.een Engelsöhe trawler,
waarna we allen aan boord gehaald wer
den. Onmiddellijk werd naar de haven
Lorwcstoft gekoerst, waar we aan wal ge
zet werden. De behandeling, die we aan
boord van dat vaartuig genoten, was in één
woord „best", en zal door ons niet licht
vergeten worden. Ook tijdens ons ver
blijf te Lorwcstoft werd ons veel vriende
lijkheid bewezen.
Het verlangen om naar huis tc kunnen
tcrugkeeren werd met den dag sterker, cn
toen het oogenblik was aangebroken, dat
we plaats konden nemen op heb stoom
schip „Zeeland", om de rets naar Neder
land te aanvaarden, -dankten we het Op
perwazen, dat Hij ons op zoo wonderbaar
lijke wijze gered had,
De marechaussee D, Sandevsc, be
noemd tot agent van politie in deze ge
meente, heeft de beneemiti.g aangenomen.
Hij treedt- op Maandag 25 October c. k. in
functie.
Do afzanding Aan do verschillende
duinen, toebehoorende aan Baron Van Was-
senaer van Catwijek, heeft tot resultaat ge
had, dat- er door de landbouwers ongeveer
25 a 30 H.A. teelgrond in cultuur kon wor
den gebracht.
In aansluiting met ons.bericht, aan
gaande do groote militair© „Öport-demon-
st-ratie", te houden op 3 November c.k
kan nader worden gemeld, dat- daarvoor een
terrein, gelegen in ue „Koestal", in ge
reedheid wordt gebracht.
Voor alle af deelingen worden prijzen be
schikbaar gesteld. De leiding is opgedragen
aan de luitenants Kroeze en Groenendijk.
Verscheidene militaire autoriteiten, waar
onder do divisie-generaal, zullen tob bijwo
ning worden uitgenoodigd.
LISSE.
Naar wij vernemen aal het bestuur
der voetbal vereoniging in de plaats Aan
heb thans op het terrein staand gebouwtje
roorkleedflsjamers, een groot-er en ruimer ge-
bouAV doen optrekken, waarin dan tevens
een buffet zal worden aangebracht.
in hij in een vertrek, waarin hij niemand liet
binnenkomen, tegen wanden en op matten
op den grond cle wapens en de schatten A an
zijn vader uitspreidde, als een duidelijk be
wijs zijner eerlijkheid, dat hij niets ont
vreemd ljad, schoon hij reeds zeer langen tijd
met zijn vader alleen leefde.
„Nu mogen mijn broeders komen", zeide
hij in zichzelf. „Om onzen vader nog- voor
zijn doócl weer te zien en zijn laatste ver
maningen te hoeren, hebben zij geen gele
genheid Avetcn te vinden, misschien zullen
zij a'oor dc verdeeling der erfenis minder
onve^scWillig, zonder twijfel zeer haastig
zijn.
En hij zond ijlboden naar zijn oudeic bloe
ders.
Bij 't vallen van den avond kwamen Ma-
rnadou— Diara en MamadouSamba, de een
te paard, de andere op een muildier, eenige
oogcnblikken na elkander aan uit verschil
lende richting. Beide zuoris hadden een be
dorven Jiart. Hun ondeugd en jaloezie had
den hun valer veel verdriet veroorzaakt,
AvaaroA'cr hij zich bij zijn dorpsgenooten dik-
Avijls had beklaagd, hij, dc machtige nian,
die in dc familiën den gestoorden a rede kon
herstellen Maar in zijn eigen kring kon hij
dc rust niet handhaven.
Zijn twee oudste zoons hadden van Hem
goederen ter ondersteuning geëisebt om zich
buiten het dorp huns a aders tc vestigen* de
derde, Demba-, zacht van karakter, recht
vaardig en beminnelijk, was bij hem geble
ven. om hem to troosten, te dienen, en te
beschermen. Zoo edelmoedig was dio jongste
geweest, clat hij niets als zijn eigendom had
gevraagd, hoewel door zijn arbeid het ge
meenschap pelijk goed werd onderhouden en
vergroot.
Ten nadeele van W. H. Wijnhout is
uit een schuur op heb land een partij
Riezenboonen ontvreemd. Hiervan is bij de
politie aangifte gedaan.
SASSENHELM.
De Raad vergadert a.s. Dinsdag, na
middags te halfdrie.-
VALKENBURG.
Een dezer dagen vergaderde het be
stuur van do Volksbibliotheek, alhier, ter
bespreking van een paai punten, in het
daartoe belangloos afgestaan .-kaaltje. Ze3
leden waren afwezig, drie verhinderd;
Allereerst was de rekening over het vo
rig seizoen aan de orde. De totaal ontvang
sten, incluis het kassaldo Aran 1913'14, be
droegen f 50.31, de dito-uitgaven f 29.91, al-
zoo in kas 20.40.
Mede in verband met heb geringer lees-
animo in den jongsten Avinter, in 22
zittingen Averden „slechts" SS3 boeken ge
haaid, besloot de vergadering het kas
saldo, na aftrek van gemaakte onkosten
voor inbinden en kaften, aan nieuwe lec
tuur te besteden. Hieraan is inmiddels uit
voerig gegeven, zoodat leesgra-gon eerst
daags hun hart kunnen ophalen. Aan de
483 oude nummers toch zijn 17 nieuwe toe
gevoegd, die naar het bestuur hoopt en
vertrouwt, zullen meewerken om het drei
gend spook cler verveling af te wenden.
KUNST, LETTEREN, ENZ.
Een nieuwe Sieunpenncng.
De heer W. K. F. Zwierzina schrijft ons:
De reeks van vaderlamdsche penningen,
betrekking hebbende op den oorlogstoestand
is met een zéér fraai stuk vermeerderd, dat
ongetwijfeld door menigeen, die penningen
als kunstvoorwerpen Oewonuert en verzamelt,
reeds lang met verlangen werd le gemoet gë-
zien. Het modélTeeren was toch opgedra
gen aan den sympathieken jongen medail-
leur G. J. v. d. Hoef, van wiens werk wij
nog slechts weinig kennen, maar die enkele
stukken zijn echte kunst-werken, zooals zij a
beide penningen, hij' gelegenheid onzer 100-
jarige onafhankelijkheid, waaronder vooral
uitmunt de voorstelling der Nederlandsc-he.
Maagd, gezeten op haar troon, omgeven door.
de provinciën, Oost- en West-Indië, en bo
venal riijn heerlijke schepping: Nederland
gepersonifieerd in la-ntf en wafer, ver vaar
dige in oparacnt van de NeueriancTScb-BeL
gische Vereeniging der Vrienden van -de Me
daille als Kunstwerk; een stuk, waarbij we
niet weten, wat meer te moeten bewondefen,
de wondermooie symboliek of de schitteren
de uitvoering.
De thans verschenen penning, werd ge
slagen, ten bate van het Nederlandsche
Steuncomité van beeldende kunstenaars. De
voorzijde vertoont de Kunst, een jonge
vrouw met smartge'aat in haar bewegingen
overal gehinderd door doornranken, die. in
fraaie bogen het veld van den penning door
slingeren, De keerzijde geeft het wapen der
kunst in een, door rijk ornamentwerk om
geven vierkant, en een opschrift. Hierbjj
treft bovenal de vulling van het vierkant,
door de gestyleerde vleugels van den bo
ven het wapen uitstékenden ossekop het
symbool van Sint Lukas, den beschermhei
lige van de kunstenaars.
"Mogen velen zich. ter Aville van het goede
doel, dit- stuk aanschaffen zjj zullen het
nict betreuren!
Herolii Chapin gesneuveld.
Herold Chapin, de Engelsche schrijver,
wiens stuk „Elaine" Verkade opvoerde, is
op de slagvelden in Frankrijk gesneuveld.
Hij was eerst 29 jaar oud.
Niettegenstaande die twee oudsten elkan
der over alles in het haar zaten, kwamen zij
het toch in één zaak tot volkomen overeen
stemming, namelijk hun tegenzin tegen den
jongsten broeder. Zij schreven z'n kinderlijke
toewijding aan lage berekening toe en ver
wachtten, dat het grootste deel der vader
lijke erfenis aan hem zou zijn toegeAvezen.
Binnengetreden, groetten zij het lijk huns
a-aders a luchtig en vroegen te eten. Nadat
de jongste hun dit gebracht had en zij zich
terdege te goed hadden gedaan, verklaar
den zij beiden, onder voorwendsel, dat de
overhaaste reis hen vermoeid had, dat zij
rust noodig hadden. De jongste zou dan na
tuurlijk bij den overledene moeten waken,
want hij had zich niet door een verre reis
behoeven te vermoeien.
Hoewel hij reeds vijf of zes nachten in een
werkzame aa aakzaamheid had. doorgebracht
en de slaap hem de oogen bijna in het hoofd
trok, stemde Demba daarin toch toe. Hij was
er de man niet naar om veel bezwaren te
maken, wanneer het betrof een werk te doen,
dat men verschuldigd was aan den over
leden Vader.
Voor het scheiden nog verrieden de beide
oudsten, welke gedachte hen voor alles bezig
hield.
„Morgen, zeiden zij, „voor het middag
uur, zullen wij onzen vader begraven, dan
kunnen wij de erfenis verdeden. Wij kunnen
nict lang van huis blijven en het is het
beste, dat wij daar voor den nacht zijn te
ruggekeerd."
„Dan zullen wij elkander weer hier ont
moeten," vervolgde dc oudste op bevelenden
toon, „maar om alle wantrouwen te voor
komen. ia-het noodig, dat, nadat wij allen
voor de plechtigheid zijn vertrokken, nie-
Een Rembrandt verkocht.
Een portreb van Titue door Rembrandt, uife
dó collectie-Althorp, thans behoorend aan
lord Spencer, is verkocht voor zoo iete van
vier en een hal ven ton.
Bg de Ho-llandia-d rukker ij te Baarn is
verschenen:
Uren met Novalis, een keur van stukken
uit zgn werken, vertaald en ingeleid door
Dirk Coster, met bijdragen van P. C. Bou-
tens.
Prgs ing. fl.50, geb. fl.90.
EEN MODIEUZE VERSIERING.
Er bestaat een zeer eenvoudige metho
de, om zelfs een blouse, die reeds eenige
seizoenen dienot deed, te moderniseeren.
Voornamelijk wit batisten blouses zijn
hiervoor geschikt. Men neemt eenige stren
getjes koordzij in bonte kleuren en bor
duurt hiermee de hals-uitsnede, de manchet
ten en andere lijnen. Naar smaak kan men
in de gewone kruissteek, de steelsteek, de
flanelsteek of de taksteek werkenmoesjes
worden ook vaak gewerkt-. De kleuren die
nen echter een bonten indruk te geven.
THEE ZETTEN.
Thee is de lij-fdrank Aan het moderne
mensohdom. Men ontbijt met thee, men
„drinkt koffiie" met thee, men teat met
thee, men heeft mensohen op de thee,
steeds met thee.
Logisch mag het dan ook heeten, dat men
aandacht heeft voor het bereiden van die
thee, dat m-en let op het materieel, waar
uit do theepot gemaakt is, dat men oog
heeft voor de theebus, voor het theelichtje,
enzoovoorts. Een bekend fijnproever heeft
onlangs eenige „wetten voor de bereiding
van thee" gepubliceerd, lo. Bewaar uw
thee in een eikenhouten kistje, dat weer in
een blikken of lood'on bus is geplaatst. Laat
de thee nooit het metaal raken. 2o. Reken
voor drie kopjes thee één schepje; 3o. Ge
bruik nooit anders dan een porseleinen
theepot, die vooraf tweemaal is omge
spoeld met kokend water. 4o. Giet de-n pot
niet ineens vol, doch eerst half, na dfrde mi
nuten de rest. 4o. Totaal mag d'e thee niet
langer dan 7 minuten trekkendaarna
moet de pot onder dé teacoey. Go Dien nooit
meer dan éón söhepje of één klontje suiker
er- bij. 7o. Gebruik afgeroomde melk.
GEMARINEERDE MAKREEL.
In verband met den trek der haringen
door de mijnenlinie, Avaardoor ze onmoge
lijk gevangen kunnen worden, is dé ha-ring
sch&a-rsch oh hebben onze inleg-gerijen zich
genoodzaakt gezien, inplaats van deze vis oh
makreel te ma-rineeren. Gemarineerde ma
kreel, in vredestijd een zeldzaamheid, is
volgens kenners niet zoo fijn a-ls haring,
dooh ook wel goed genietbaar. Zelfs prefe
reer en sommagen makreel' boven haring.
Er is inmiddels nog iets op te merken
aangaande het gebruik van makreel. Deze
visoh is in gezouten of gerookten toestand
zeer vet, waardoor men er spoedig genoeg
van krijgt, en wat zelfs oorzaak is, dat velen
een indigestie krijgen na heb eten er van.
Men zij er due voorzichtig mee.
VISITEKAARTJES.
Het visitekaartje raag zich tegenwoordig
in een bijzondere populariteit verheugen. Po
pulair is heb in den letterlijken zin des
woords: iedereen houdt ze er op na. Er is
niets chic's meer aan het bezit van. een
visitekaartje. De toonaangevende wereld
mand alleen in de tent terugkeert. De eerst-
aankomendo moet de anderen buiten a£-
waohten."
II.
Toen de begrafenis den volgenden dag af-
geloopen was haastten de twee oudsten zich
om eerst den inwendigen mensch eens fliük
te versterken. De jongste, vervuld van ver
driet over dén dood zijns beminden vaders,
was alleen weggegaan en at voor zijn geheele
maal slechts een paai rijgen, zoodat hij het
eerst- op de aangewezen plaats was. Hij ging
in do schaduw van een dicht bjj de hut
staanden boom zitten, want de warmte werd
bij het naderen van den middag erg druk
kend.
Zoodia Demba de uiterste vermoeidheid
van h6t lange en vele waken niet meer
door beweging bestreed, maakte die zich
van zijn gedachten en oogen meester en
viel hij in slaap.
Terwijl Diara en üamJba zich aan een
heerlijken maaltijd tegoed deden, trachtten
zoowel de een als de ander zich op de
hoogte te stellen der listige vragen en op
merkingen, of zijn broeder ook geneigd
was zich met hem te vereenigen tegen den
jongsten broeder, ten einde diens deel m
de erfenis te verkleinen, ja-, kon het zijn,
dezen geheel buiten te sluiten.
Spoedig bemerkten beiden, dat hun mee-
uingen geheel overeen kwamen.
Toen zij de hut naderdJen. zagen zij hun
jongsten broeder, ingeslapen ouder den
boom zitten. En een hevige verontwaardi
ging veinzende, zeide de oudste tegen de
genen, die hom vergezelden:
„Kijk eens, wat- goede zoon! Wat be
treurt hij zijn vader! Hoe kan liij op zulk
een oogenblik slapeu t"
heeft dan ook al eens getracht, ze af té
schaffen. Doch de poging mislukte. Vooral
voor menscheii met een vreemd klinkenden,-
moeilijk to spellen naam bleek het naam
kaartje een absolute noodzakelijkheid. Daar
na ia men moeite gaan doen om zich dooi!
niterlijk van het kaartje te onderscheiden.
Sedert dien heeft het kaartje tal van modea
meegemaakt. Achtereenvolgens ging als'
„fijnste smaak" door het geparfumeerde c?
in diverse tinten gekleurde kartonnetje, pa
pier glacé, het z.g. ijskaartje, oud-Hollandsch'
papier, zwaar karton met ronde of scherpe
hoeken met massalen krulletter. Tegenwoor
dig geeft men de voorkeur aan dun, slap.
karton, met vierkante hoeken en typogra
fisch zeer sober uitgevoerd: een bloklettefl
zonder krullen. De redactie van het naam
kaartje onderging ook tal van wijzigingen.
Tegenwoordig vermeldt men voor bezoekaan-f
kondigingen, met name voor die van zake-:
lijken aard, behalve den naam/ het beroep,
en adres. Voor ceremonieele bezoeken be
zigt men een naamkaartje, dat alleen deu
naam noemt. Een echtpaar geeft bij zoofa
gelegenheid een kaartje af met: de heer en
mevrouw Groot-Klein. Dit groot en klem
wordt ook inderdaad groot en klein geschre
ven. Een jong meisje laat altijd haar voor
naam, tegenwoordig meestal haar noenvnaani;
voluit drukken. Ook oudere, ongetrouwde
dames houden aan deze gewoonte vast,dtei
ze er voor behoedt, voor een heer te wor
den aangezien, en die ze tevens verschoond
van het ouderwet-sehe Melle of Mej.
Over al deze gebruikelg'kheden sprekend,*
valt me ook in, hoe dwaas tegenAvoordlg
overlijdensadvertenties van getrouwde vrou
wen worden gesteld. Het is namelijk geh
wo on te geAvorden, hierin kapitaal' te drukken
den voornaam en den meisjesnaam der vrouw!
en daarachter kleingedrukt te voegen: echfl-
genoote of weduwe van den heer die en die.;
Niemand der kennissen beseft in een oogH
opslag, wie de dame in kwestie is, want
bjj dien vetgedrukten naam heeft men haatj
nog nooit hooren noemen. Het is natuur
lijk verdienstelijk, dat men den eigennaam
der vrouw alle eer aandoet, doch waarom
dan niet bij haar leven?
DE VROUWELIJKE ARCHITECT.
De architectuur wordt in nieuwe baan
geleidde architect van heden houdt zich'
ook bezig met „nietige dingen", het ont
werpen va-n interieurs en van meubels..
Niet alleen teekent de architect stoelen,;
tafels en lampen, doch hij rekent het ooié
zijn taak het publiek behulpzaam te zijn'
bij het inrichten van een nieuw te be-*
trekken huis. De architect bezichtigt he£
leege huise bekijkt de meubelen, die men
ervoor beschikbaar heeft, verneemt, hoef
men een en ander verdeel.' wenscht, en
gaat dan aan het teekenen en meten. Hij
neemt dan de zorg Aroor stoffeering en meu
bileering geheel op zich, pleegt nu en dan
een overleg, en na eenige weken vindifc
men zijn oude boeltje terug in een nieuwe
omge\ring en naar modernen smaak ga-
schikt.
Menigeen bewondert de architectonische
voortbrengselen \'an den modernen tijd^
doch is zelf niet in staat maar iets tè.
scheppen. Hier is een echt vrouwenbe
roep te vervullen. Zelden nog is een vrouw,
in staat geweest om een kerk, een beurs,
en museum, een schouwburg in grootsché
lijnen te ontwerpen Doch zij had smaak'
genoeg, een interieurtje gezellig te ma
ken. Laat zij het dan ook wezen, die té
hulp wordt geroepen, wanneer er een hui®
moet worden ingericht, Hier kan zioh'
haar vrouwelijke smaak ten volle ontplooi
en, en hier is dankbaar werk te verrich
ten.
„Ei is gezegd, dac niemand alleen zoty
binnengaan a'Oegde Samba er bij, „wij
zijn met ons tweeën, wij kunnen cfus bin
nentreden".
„Er is ook gezegd", hernam Diara, „dat
hij, die bij het A'evdeelen van een erfenis
aanAvezig kan zijn, maar er niet bij is van
zijn deel afziet'
Spoedig traden zij binnen en door dé
gedachte, dat zij meer zouden hebben dan
zij bij deeling met drieën zouden ontvan
gen hefoben, ten opzichte \-an elkander
minder bedilzuchtig geworden, waren zij
liet spoedig eens geworden over wat ieder
van hen zou meenemen. De hut zelfs en
ae meubelen, welke moeilijk over eenigen
afstand vervoerd worden, hadden zij spoe
dig aan een kooper overgedaan en staken
ieder de helft a an den prijs in den zak.
Op de paarden en ossen en ezels van Si-
dibé was spoedig hun buit geladen en niet
eer, dan nadat het laatste lastdier zich
verwijderd had, en Diara en .Samba, op den
drempel staande, den nieuwen eigenaar
Aan het huis groetten ten afscheid, werd
Demba wakker, sprong plotseling op en
snelde naar zijn broeders.
Met écn oogopslag ziet hij, dat liet ouder
lijk huis ledig ishij wil binuent-reden,
maar de eigenaar houdt hem tegen en zegt
tot hem:
„Je kunt binnentreden als gast, als je
wilt, het huis behoort aan mij'
„En mijn deelhernam Demba, zioh
naar zijn broeders wendend.
„Klaagt gij nog"- antwoordde Diara
ironisdh, „gij hebt zelf gekozen, en wij
hebben u in het bezat van dat- gekozoh
goed niet gehinderd Wij waren overeenge
komen de erfenis in drieën te deelen, n.L-
dien slaap, de kudden en de hut met voor-
