Nederland en de Borlog.
N*. 17061
Zaterdag O October.
Tweede jBlad.
A<b 1915.
FEUILLETON.
De wilde Olijf.
IEIDSCI
[HET KOLENBUREAU EN DE
KOLEN VOORZIENIN G.
Op de volgende den 7en September j.l.
door den heer Beumer ingezonden ragen
betreffende de instelling, samenstelling en
.werking van het kolcnbureau en de kolen-
voorziening heeft do Minister van Land
bouw, Nijverheid en Handel het hierna ver
melde antwoord gegeven.
Is de minister bereid, zoo mogelijk bij de
Memorie van Antwoord op het Yoorloopig
ïVerslag betreffende de aanvulling en ver
hooging van het Xdc hoofdstuk der Staats-
begrooting voor het dienstjaar 1915 (Zitting
1914—1915 no. 391), aan do Kamer een uit
eenzetting te geven
•!o. van de redenen, dio hebben geleid tob
de instelling van het Kolenbureau
2o. van de overwegingen, die de samen
stelling van het bureau hebben beslist;
3o. van de gronden, waarop de samenstel
ling en de werking van het bureau, tegen
'de daarop geoefende critiek, kunnen wor
den verdedigd
4o. van do gronden, waarop de Minister
heeft gedreigd beslag te leggen op alle
steenkolen, buiten bemiddeling van Het Ko
lenbureau geimporteerd.
5o. van de maatregelen, tot dusver door
burgemeesters aan de Duitsclie en Belgische
•grenzen genomen tot belemmering van den
vrijen invoer van steenkolen cn de redenen
Baarvoor 1
Antwoord van den heer Posthuma,
minister van Landbouw, Nijverhied cn Han
del. (Ingezonden 6 October 1915).
'l>e ondergeteekende is gaarne bereid aan
Rit verlangen to voldoen en heeft derhalve
de eer het navolgende mede te deelen.
Het vraagstuk der kolenvoorzieiflïig gaf
reeds bij den aanvang van den oorlog aan-
leiding tot ernstige ongerustheid. Door de
mobilisatie in Duitschland werd de aanvoer
,v,an daar aanvankelijk geheel stop gezet en
do aanvoer uit Engeland ondervond ook
groote moeilijkheden. Na do oprichting van
het Koninklijk Nationaal Steuncomité op
10 Augustus 1911 was dan ook het eerste
'werk .van de daaruit gevormde subcommissies
voor verkeer en industrie om na te gaan,
wat ten aanzien van de steenkolenvoorzife-
ning kon worden gedaan.
Spoedig kon echter weer aanvoer uit
Duitschland plaats hebben en herstelde zich
eenigermate de aanvoer uit Engeland, zoo
dat ook in verband met de mindere behoef
ten van de industrie en van do scheepvaart
de toestand in September draaglijk werd.
In Oc/jber en November begon echter de
aanvoer uit Engeland in verband met hooge
vrachten en vervoer-mocilijkheden sterk te
verminderen en in December verminderde
ook de aanvoer uit Duitschland, zoodat er
tegen het einde van het jaar! opnieuw ern
stige ongerustheid omtrent de kolcnvoor-
ziening ontstond
Na de instelling van de Commissie voor
'de Nijverheid uit het Koninklijk Nationaal
Steuncomité, die de subcommissies voor ver
keer en industrie verving, zag deze zich dan
ook dadelijk geplaatst voor het vraagstuk
'der. steenkolenvoorziening en wijdde daar
aan haar eers te ve i gadding op 5 Januari
1915. Op 13 Januari d.a.v. werd door het bu
reau van de Nijverheidscommissie een be
spreking gehouden met vertegenwoordigers
.van de groote verbruikers en van de voor
naamste producenten en importeurs, waar
bij in het bijzonder de vrfeag aan de 'ordeK
kwam, welke de vooruitzichten waren voor
de steenkolenvoorziening in het met 1 April
te beginnen nieuwe contractwaar.
Bij die bespreking bleek men van meening
to zijn, dat, indien zich geen verdere ver
wikkelingen voordedon, do kolenvoorzie-
ning van ons land mogelijk was, doch dat
belangrijke verschuivingen in de soorten on
vermijdelijk zouden zijn.
In een vergadering op 23 Januari d. a. v.
werd besloten tot de oprichting van oen
Kolenbureau. Reeds spoedïg block, dat bij
do verbruikers vrees bestond, dat de ver
kregen samenwerking tussohen de voor
naamste verkoopers tot ee.a o-ngewensahto
prijsopdrijving aanleiding zou geven.
In de vergadering van het Kolenbureau
van 18 Februari werd er van de zijde der
verkoopers met nadruk op gewezendat er
van hun 'kant geen bezwaar tegen bestond,
het Kolenbureau weder op te heffen, wan
neer de verbruikers daarmede niet ingeno
men waren. De verkoopers meenden tooh,
dat het Kolenbureau r.iet in hun belang
maar in dat der verbruikers was opgericht
en dat, stelde men zioh uitsluitend op het
standpunt der verkoopers, het Kolenbu
reau niet noodig was. Bestond er geen Ko
lenbureau, dan zou het juist den verkoo
pers mogelijk .zijn, de gevolgen var den be
perkten aanvoer sterk te doen gevoelen en
de prijzen op te drijven.
In de vergadering van dc Nijve-rheidscom-
missie, die op 24 Februari d. a. v. werd ge
houden, tot welke vergadering nog tal van
belangrijke kolen verbruikers waren uitg-e-
noocSigd, werd de juistheid van bovenbe
doeld standpunt der verkoopers van de zij-
do dor verbruikers erkend en daarmede
de wensohelijkheid van het voortbestaan
van het Kolenbureau. Verder werd beslo
ten om, ten einde overleg tussohen verbrui
kers en verkoopers te bevorderen, twee
vertegenwoordigers der verbruikers in het
Tvolenibureau op te nemen, terwijl ook de
Kolen commissie werd uitgebreid o.a. met
vertegenwoordigers van de spoorwegmaat
schappijen en van de vereenigfmg van ge
meenten.
Alle verbruikers werden uitgenoodigd om
liefst door tusschenkomst van hun gewo
nen leverancier aan het Kolenbureau de
hoeveelheden en do soorten op te geven, d'ie
zij in het komende con tract jaar zouden be
hoeven.
De verwikkelingen bleven echter niet uit.
Door verschillende oorzaken was reeds in
Februari een aanmerkelijke prijsstijging in
Engeland begonnen en die prijsstijging leidde
tot ingrijpen van de Britsche Regeering in
de kolen industrie en uitvoer, waarvan in
April en Mei de gevolgen hier te lande
merkbaar werden. In Duitschland ontstobden
eveneens moeilijkheden en ook de uitvoer
vah daar naar Nederland onderging beper
king Zoo was tegen het eind van Mei de
toestand opnieuw zorgwekkend en op 3 Juni
werd de Nijverheidscommissie weder bijeen
geroepen.
De Onderlinge Kolenreservemaatschappij
werd daarop eind Juni door een groot aantal
verbruikers opgericht.
Het sfehijnt, dat de Cijfers, die voor de prij
zen der door die Maatschappij te betrekken
kolen als maximum genoemd werden, welke
maxima' hoog waren, daar speciaal op den
duren aanvoer uit Amerika werd gerekend,
aan particuliere handelaars aanleiding heb
ben gegeven om te trachten tot lagere prïju
zen in de behoefte aan kolen te voorzien.
Deze, op zich zelf natuurlijk toe te juichen
activiteit van particuliere handelaars, heeft
echter de moeilijkheden doen toenemen. Als
dezen zich hadden bepaald tot aanvoer uit
landen, waar de uitvoer niet beperkt was,
dan zou er natuurlijk tegen hun pogen niet
het minste bezwaar zijn geweest, al waren er
ook onder hen verscheidene, die in gewone
tijden zich niet met den kolenhandel bezig
houden. Bedoelde handelaars richtten zich
echter juist tot de landen, waar een uitvoer
verbod was uitgevaardigd, en daarop ontstond
storing in de geregelde aanvoeren ten be
hoeve van het Kolenbureau.
De ondergeteekende achtte het daarom
noodzakelijk maatregelen te treffen, waar
door de aanvoeren uit die landen in de eerste
plaats zonden strekken tot uitvoering van heb
door het Kolenbureau vastgestelde algemee-
ne distributieplan en hij achtte het hiertoe
dienstig den burgemeesters in de grensplaat
sen op te dragen, ladingen kolen, die buiten
bemiddeling van het Kolenbureau uit be
doelde landen werden aangevoerd, ingevol
ge de Levensmiddelenwet in beslag te nemen.
Naar de meening van den ondergetee
kende moest bet bijzondere belang in deze
voor het algemeen belang wijken, wat niet
weg neemt, dat ook bij overdracht der kolen
aan de Kolenreservemaatschappij een billijke
winst aan de importeurs werd gelaten.
De aanschrijving van den ondergeteekende
aan de burgemeesters heeft slechts in één
enkel zeer bijzonder geval van inbeslagne
ming bemoeiing ^mijnerzijds ten gevolge ge
had, welke inbeslagneming na minnelijk over
leg weder is opgeheven. Overigens hebben
zij, die steenkolen hier importeerden, ook
zonder inbeslagneming zich tot overleg be
reid getoond.
DE MAKGARINEHANDEL TE LOSSER.
Men meldt uit Enschedé:
De zoo veel besproken margarinehandel
in deze streken schijnt haar einde nabij te
zijn, want gisteravond werden de vervoer
ders van ma%arine te Enschedé door de
politie aangehouden en naar het politiebureau
geleid.
Hier werd de margarine gedeponeerd en
de namen der vervoerders opgeschreven.
Naar wij vernemen, is deze maatregel be
volen door den territorialen bevelhebber te
Zwolle, op grond der wét op het in staat
van beleg verklaarde gebied.
VOOR DE UITGEWEZENEN.-
[Vrouwen van uit het in staat van beleg
verklaarde gebied gezette uitgewezenen uit
Heerlerheide, gem. Heerlen, hebben zich ge
wend tot H. M. de Koningin, met het ver
zoek den terugkeer van de uitgezetten toe
te staan. Een inwoner van Bingelrade, wiens
vrouw moest bevallen, heeft toestemming ge
kregen om zich gedurende twee weken in
het in staat van beleg verklaarde gebied te
bevinden.
HET INTERNEERINGSKAMP
TE HARDERWIJK.
Onder de Belgen in het iuterneeringskamp
te Harderwijk circuleert een adres, dat ten
doel heeft den lsten luitenant Brondgeest
voor het kamp te behouden. Luitenant B. or
ganiseerde tot nu toe de vermakelijkheden,
die avond aan avond in het kamp plaats heb
ben en bleek daarbij de rechte man op de
rechte plaats.
Brj zijn vertrek zou hij in deze functie
vervangen worden door den lsten luitenant
De Monchy.
EEN MISLUKTE VLUCHT.
Een roerend tafereeltje speelde dezer da-
gén zich af aan onze grens bij Nieuw-Sehoo-
nebeek (Zuid-Dr.). Een drietal studenten, Bel
gen, krijgsgevangenen, is het namelijk bijna;
gelukt de Nederlandsche grens te bereiken,
toen zij plotseling op een Duitsclie patrouille
stieten. Zij vielen voor de Duitschers op de
knieën en schreiden als kinderen. Geen tra
nen en smeekingen mochten evenwel iets ba
ten. Zij gingen weer Duitschland als gevan
genen binnen.
DE „TEXELSTROOM".
Tot de geredde bemanning van het stoom
schip „Texelstrooin", welk vaartuig op de
Engelschc kust op een mijn liep, behoor en
e6n tweetal ingezet-enen van LX atv ijk, cn
wel de matrozen G. Ouwehand en M. v.
Duijn.
De Londensche correspondent van het
„HSbl." heeft met kapitein Vos van de „Texel-
s'troom", een onderhoud gehad, waarin hij
mededeelde, dat hij Woensdagnamiddag om
halfvijf ergens aan de Engeische kust in
de voorgeschreven route voer, toen een ont
ploffing plaats had. De ontploffing was zoo
hevig, dat de voorluiken en een deel van
de lading weggeslingerd werden. Het schip
begon onmiddellijk te zinken. De beman
ning nam in twee booten jplaats, zonder iets
van hun have te kunnen redden.
De eene boot roeide naar het lichtschip
dat op ongeveer vier mijlen afstands lag.
De boot, waarin de kapitein had plaats ge
nomen, bleef in de nabijheid van het schip,
tot het zonk. De achtersteven stond recht
m de hoogte.
Toen het schip gezonken was, roeide ook
de tweede boot naar liet lichtschip, maar
werd op weg daarheen door een Éngelschen
torpedojager opgepikt, die ook de rest der
bemanning van het lichtschip haalde en allen
naar Sheerness bracht, waar zij te midder
nacht aankwamen.
De bemanning bevindt zich nu ia het
Tehuis voor zeelieden, terwijl de kapitein
zich aan boord van de „Maasstroom" heeft
begeven, met welk schip allen waarschijn
lijk Maandag naar Nederland zullen terug-
keeren.
De kapitein verklaarde, dat het aan het
feit. dat de hutten van de bemanning alle in
het midden van het schip gelegen zijn, is
te danken, .dat niemand gewond werd.
.Volgens zijn meening moet het schip op
een verankerde mijn zijn geloopen, die pas
onlangs' door de Duitschers is gelegd, daar
deze route tot dusverre geregeld door sche
pen werd gevolgd, zonder dat er ongeluk
ken plaats hadden.
SMOKKELEN AAN DE OOSTGRENS.
Door de rijksambtenaren be Enschedé is
weer een partij leer van 400 K.G. in be
slag genomen, vermoedelijk voor uitvoer
bestemd.
Vorder werd in.beslag genomen 100 K.G.
rijst. Van do zeven vervoerders werden er
twee gevat, beiden bewoners van de volks
buurt ,,de Kri.ni" te Enschedé.
Het wordt hoog tijd, dab de commiezen
van betere bewapening worden voorzien.
De smokkelaars worden steeds driester,
omdat ze weten dat dc commiezen met hun
revolvers model 1S57 op cenigen afstand
niets kunnen uitvoeren.
DRAADLOOZE TELEGRAFIE.
De Minister van Oorlog brengt bij deze
in herinnering zijn in de Buitengewone
Staatscourant van 5 Augustus 1914 voorko
mende bekendmaking nopens het verbod tot
gebruik binnen het Rijk van installatiën voor
draadlooze telegrafie, luidende aldus:
„Aangezien het belang van 's lands ver
dediging zulks vordert, wordt-, te rekenen
van lieden, het gebruik binnen bet Rijk van
installatiën voor draadlooze telegrafie, zoo
wel te land als op de particuliere_ schepen,
i tot nader order verboden.
Bestaande ontvaftg-inrichtingen moeten
zoodanig worden voorzien, dat overtreding
van het verbod niet mogelijk is.
Toezicht op de uitvoering van het boven
staande zal worden uitgeoefend door het mi
litair gezag, als ook door den techiiischen
dienst van de Rijkstelegraaf."
GEBREK AAN GRONDSTOFFEN.
Wegens gebrek aan grond* tof kalk wordt
de kalkzandsteenfabriek „Albino" te Hoor
gersraalde voor een groot gedeelte stop go-
zet. Ongeveer 40 arbeiders worden tijdelijk
ontslagen.
VERMINDERDE COKESPRIJS.
De Haagsche Bestuurcï'er.sbond en de fo
ci e ratio Den Haag van de S. D. A. P. heb*
ben den gemeenteraad verzocht, te bevori
deren, dat do prijs van cokers voor den
a.s. winter wordt gesteld op ten hoogst®
f 0.50 per H.L.
VOOR DE BELGISCHE
ZUIGELINGEN.
Een comité heeft zich gevormd, bestaan
de uit hier te lande vertoevende Belgen,
die er bij hun lancig-enooten en bij de Ne
derlanders op aandringen orn hulp te ver-
leenen, opdat aan do zuigelingen in België
voldoende voedsel kan worden verstrekt.
De zuigelingen-sterfte is verbazend en daar
om wordt deze oproep gedaau. De heer
en mevrouw Kellenaers, die voor het R.-K.
Huisvestingsbureau herhaaldelijk kinderen
uit Belgitj haalden ondersteunen dezen op
roep. Giften kunnen worden gezonden aan
mevrouw Adelin lan de Wcrve, Oude Sche-
veningsche VVcg 7SB, Den Haag.
OOR LOG SG EVOLGEN.
Op een quitantie van een winkelier to
Leeuwarden wegens geleverde stoffen lo
zen we dc volgende clausule
„Door cle inontvangstnarae der goederen
wordt kooper geacht er mede accoord te
gaan, dat deze goederen geleverd worden.'
voor verbruik uitsluitend in Nederland on
zijn koloniën en direct nooh indirect zul
len worden uitgevoerd naar 'het buiten
land." (,,L- Ct.M)
IN GEVAARiBRENGEN AN O*,'ZE
ONZIJDIGHEID.
De rechtbank heeft den 51-jarigen ren
tenier E. A. M., geboren te Saint-du-Nord
(Frankrijk), wonende te Brussel, laatste
lijk wonende t>e Ylissingen, beklaagd ge
weest van het opzettolijk handelingen ver
richten, waardoor de onzijdigheid van den
Nederlandschen Staat in gevaar werd ge
bracht, vrijgesproken.
REGEERINGS V AR1CENS.
De Slagersvereeniging Hëerenveen en Om
streken ontving Woensdag van den minister;
van Landbouw bericht, dat zij met ingang
van 17 dezer kan rekenen op 100 pCt,
regeeringsvarkens. Tot nog toe moesten do
slagers 30 pCt. van de 'benoodigde varkens
bijkoopen.
BELG IS OH BANKPAPIER.
De directeur der posterijen en telegra
fie maakt bekend, dat blijkens bericht vatfi
de Britschepostadministratie, Bel-gisoU
bankpapier slechts in brieven met aangege
ven geldswaarde in Groot-Britannic en Ier
land mag worden ingevoerd.
Belgische bankpapier, dat op «andere wij-
zo in dat.- land wordt aangebracht, of dat,
hoewel dn brieven met aangegeven gelds
waarde gesloten, kennelijk met de bedoe
ling tot handel of speculatie- wordt inge
voerd, wordt bij aankomst dn beslag ge
nomen.
DE ELECTRISCHE AFSLUITING.
Gistermiddag is aan de Zeeuwsch-Ylaam-
sc-he grens nabij Sb. Kruis een Belg door
den electrischen afsperringsdraad gedood.
Roman naar het Engelsch.
(Nadruk Verboden).
86)
„Zijn stem is als duizend andere stem
men," vond zij noodig te zeggen, „evenals
hij er uitziet als duizend andere mannen.
Hij is een van die vrij slanke, vrij goed ge-
kleede, vrij knappe jonge mannen, eigen
lijk niet bepaald jong zooals men er twin
tig binnen een mijl eiken dag in Fifth Ave
nue tegenkomt en die even veelvuldig zijn
als soldaten op een slagveld aan het uiteinde
van Broadway.
Met dc verkregen gegevens van Wayne
gingB zij 's nachts do hoofdlijnen van de ge
schiedenis na, doch niet voordat zij dit had
gedaan, besefte zij do geheele beteekenis
daarvan. Toen zij die had begrepen, kon zij
nauwelijks het daglicht afwachten, om naar
Evie te. gaan, en toch, toen de morgen aan
brak, liet zij dat voornemen als onpolitiek
yaren.
Bij eenig nadenken begreep ze, dat zij
minder te strijden zou hebben met Evie
dA>i met. Ford, en was van oordeel, dat
hij geen tijd zou verliezen den strijd aan te
binden Hij moest even duidelijk zien als
zij, <lat zij als een leger dwars over zijn weg
etond^ en hij óf zioh voor haar terugtrek
ken óf v.chten moest. Zij geloofde, dat hij
het laatste zou doen cn wel spoedig. Zij
hield liet or voor, dat liij nog dionzelfdon
dag 7x>u verschijnen, en dat 't liet vors tan
dt gst wan zijn open aanval af te wachten. Do
j Woodbiakelijkjheid, dd« haar zoo onverwacht
dwong het recht te verdedigen, verhinder
de tiaar mot een al te verbitterd gemoed
bij haar eigen ontgoocheling te verwijlen.
Toen de morgen was voorbijgegaan zon
der dat hij zich had laten zien, richtte zij
het zoo in, dat zij den middlag voor zioh
hadzij zond Wayne uit rijden en gaf den
dienstboden bevel niemand toe te laten
dan mr. Strange, wanneer die mocht ko
men. Nadat zij zich «achter het theeblad had
verschanst, wachtte zij. Ondanks haar af
getrokkenheid of liever juist daarom, be
gon zij opzettelijk in een boek te lezen en
dwong zich haar aandacht daarbij te bepa-
pen, ten einde niet van te voren te beden
ken, hoe zij zioh gedragen en wat zij zeg
gen moest. D'e e enige concessie jegens haar
zelf was, dat zij een nieuw, goed kleedend
huist oilet^ aantrok, waarvan de rijke tin
ten van bruin en geel in harmonie waren
met haar ivoren teint en haar fijn besne
den trekken goed deden uitkomen. Voordat
zij stelling nam, beschouwde zij zich niet clie
weemoedige goedkeuring, waarmede de
krijgsman met den dood voor oogen zijn
onberispelijke uitrusting beschouwt.
Het was halfvijf, toen de knecht hem bin
nen liet. Zijn deftige kleeding kwani haar,
toen hij de kamer doorliep, grappig, be
schaafd en correct voor in vergelijking met
haar herinneringen van hem. Ondanks haar
vrees voor de eerste minuten, had de ont
moeting volgens de vastgestelde regelen
van het salon plaats. Heb gaf beiden een
gevoel van verlichting, dat het handen-
geven en plaats-nemen met. de aangewezen
vormelijkheid was volbracht. Geholpen
door de meer gen/eenzame gebruiken bij
een namiddag-bezoek, konden moeilijke
onderwerpen gemakkelijker behandeld wor
den.
„Het verheugt mij zeer, dat ik u thuis
vind", begon hij, voelende, dat dit een vei
lig begin was. „Ik was bijna bang
„Ik ben niet opzet thuis gebleven" zei
zij openhartig. „Ik daoht wel, dat u zou ko
men."
„Ik was niet zeker of u mij gisteren al
dan niet hadb herkend."
„In het eerst niet. Ik had u werkelijk niet
opgemerkt, ofschoon ik mij later herinner
de, dat u met mevrouw Endsleigh Jarrott
stond te praten, toen mr. Wayne en ik bin
nenkwamen. Maar ik ben benieuwd te we
ten, of u mij herkende."
„O zeker. Ik wist, dat u daar zou komen.
Ik ben reeds een maand in New-York."
„Dan hadt u mij eer kunnen opzoeken."
„Ja, weet- u
Hij hield meb sj>rekon op en kieeg een
kleur, terwijl hij zijn verlegenheid achter
een glimlach trachtte verbergen. Zij 'ver
oorloofde haar oogen een vragende uit
drukking aan te nemen, niet wetende, dat
haar oprechte blik hem van zijn stuk
bracht. Zij verdiepte zich met zulk een ijver
in de dagen, toen hij de vluchteling, Nor-
rie Ford, was en zij het naamlooze meisje,
dat hem hielp, dat het denkbeeld niet bij
haar opkwam hoe vernederend het voor
hem was ziin masker te- moeten laten
vallen. Sands hij met Evie Colfax verloofd
cn in New-York terug was, zag hij duidelij
ker dan. ooit t.c voren in, dat zijn ware rol
in de wereld die van den respectabelen,
voorspoedigön man van zaken yyas, welke
hij dan ook uitstekend speelde. Het kost
te hem een overwinning op zichzelf tegen
over de eenige persoon In de wereld te
zitten, die hem als iemand anders kende.
„U begrijpt", begon hij weer, „dat. jk na
tuurlijk met heel veel dingen rekening
moest houden. Het zou niet verstandig zijn
geweest, demand op het denkbeeld te bren- j
gen, dat wij elkaar vroeger handen ont
moet."
„Neen, natuurlijk niet. Maar gisteravond
hadt u toch
„Ik moest gisteravond dezelfde tactiek
volgen. Ik durfde niets riskeeren. Het is
wel pijnlijk, het is zelfs een weinig verne
derend
„Ik kan mij dat voorstellen, vooral hier i
in New-York. In afgelegen plaatsen is dat j
wat anders. Daar komt het er niet op «aan.
Maar om tussohen de mensohen te zijn,
die
,,U vindt dus ook, dat het er hier wel op
aan komt. Ik moest- mij daarnaar gedra
gen cn mijzelf aan 't verstand brengen,
dat er niets onteer ends is in het bedriegen
van mensöhc-n, die mij in een valsche posi
tie hebben gebraelit. Ik kan niet zeggen, dat
het. aangenaam is
„O, ik begrijp, dat het niet aangenaam
kan zijn. Ik heb er mij slechts gisteravond
over verwonderd, waarom gij u in een po
sitie hadt laten brengen, die dat noodzake
lijk maakte".
„Ik zou er een paar jaren geleden z.elt
over verwonderd zijn geweest. Ik heb er
nooit plan op gehad. Het is bijna een even
groote verrassing voor mij, om hier te zijn,
ais liet voor u is om mij hier te zien, U
heeft zeker gedacht, dat ik nooit weer zou
opduiken."
„Neen, dat heb ik niet gedacht. Integen
deel, ik dacht, dat. u wel zou opduiken,
doch mdefc juist hier"
Hot. trof hem, dat zij opzettelijk op dit
laatste den nadruk legde, zeker om 'hem
óp nog een ander punt te brengen. Hij
dacht -een paar 9cocmden na, voordat hij be
sloot haar leiding van. het gesprek zonder
eenigo terughoudendheid te volgen.
„Ik zou niet. naar New-York zijn terugge
keerd. als ik mij niet met miss Ooifax had
verloofd. U weet dat immers? Zij wou het
u tenminste vertellen."
Zij boog toestemmend het hoofd zonder
iets te zeggen. Hij merkte op dat haar don
kere oogen meb een soort, medelijden op
hem rustten. Hij had een zwakke hoop ge
koesterd, een zeer zwakke hoop dab
zij haar sympathie zou betuigen met het
geen hij had gezegd. In de enkele minuten,
waarin zij heb Stilzwijgen bewaarde, ver
dween die hoop.
„Ik veronderstel", zei zij vriendelijk",
,d«at u zich met Evie hebt verloofd vóórdat
u wist wie zij was?"
„Ja, ik werd verliefd op naar, vóórdat
ik wist) wie zii was. Maar ik moet bekennen,
dat, toen ik haar ten huwelijk vroeg, ik al
les wist, wat cr te vernemen viel."
Waarom deedt u hot dan'?'
Hij haalde zijn schouders op met een be
weging, die hij zich in zijn langdu dgen om
gang met de Italianen had aangewend, en
zijn glimlach gaf dc onmogelijkheid te ken-
.nen, om dat met een enkelen zin tc ver
klaren.
„Tk zal u cr alles van vertellen, als u het
wcnscht te hooren".
„Zeker, wil ik liet gaarne hooren. Ge
denk, dat ik niets weet van wat cr gebeurd
is nadat nadat
Hij merkte eenigo verlegenheid in haar
manieren op en haastte zich met ziin ver
haal te beginnen.
Eonigsziiis tot. haar verbazing, schetste hij
sleolits even de feilen, doch verwijlde lang
bij de geestelijke en moreel e noodzakelijk
heid, waarin zijn positie hem bracht. Hij
