Ie Eyropeesche Oorlog.
"Vrijdag X October.
Tweede Blad. fro 1915
FEUILLETON.
H© wild© ©lijf.
No. 17054-
Het Fransch-Engelscti offensief.
De gevechten in Artois en Champagne
worden met dezelfde kracht voortgezet en
üe vorderingen houden aan. De geheele eer
ste stelling in Champagne, die door rnaan-
denlangen arbeid uitermate sterk was ge
maakt, is geheel en al genomen over een
front van 25 IC.M.
De Fransche troepen vallen de
tweede J ini e onder gunstige om-
ötandigheden aan. De Duitschers ge
ven onmiskenbare blijken van uitputting en
.vermoeidheid. Groepen van honderden geven
zich over, zonder gevochten te hebben, zoo
deelt een Ila-vas-telegram mee.
Daar ten gevolge van het verbreken der
verbindingen sedert drie dagen geen pro
viand kon worden aangevoerd, zijn de krijgs
gevangenen uitermate verzwakt.
Men krijgt den indruk, dat er wanorde
heerseht, zoowel in de vijandelijke linies als
"daarachter.
In Champagne alleen maakten de Fran-
echen krijgsgevangenen, die tot 35 verschil
lende infanterie-regimenten behoorden.
Bataillons, compagnieën zelfs, worden af
zonderlijk door den Duitschen commandant
in hel gevecht gebracht, waaruit blijkt welk
een verrassing de aanval der Franschen te
weeg heeft gebracht en welk een wanorde
ier op gevolgd is.
Het moreel der Fransche troepen is bui
tengewoon goed.
De vastberadenheid en geestdrift van de
gewonden, die vau het front komen, wekt
de bewondering op van allen, die met hen
in aanraking komen. Het behaalde schitte
rende succes heeft den strijdlust der troepen
Verdubbeld.
In Artois wordt met groote verbittering,
doorgevochten. De Franschen .blijven vor
deringen maken. De top van heuvel 140,
het hoogste pun* van ie kom van Vimy,
die de geheele vlakte van Lens en Douai
bcheerscht, en de boomgaarden ten zuiden
van die kom, zijn in handen der Franschen.
De soldaten, die in deze streek krijgsge
vangen zijn gemaakt, behooren tot^ 28 ver
schillende regimenten, waaronder vier Prui
sische garde-regimenten.
Het Engelsche leger, dat in verbinding is
piet de Fransche troepen, maakt vorderin
gen ten noordon en ten zuiden van Loos'.
De twee eerste linies verschansingen zijn
fceeds genomen, op de derde worden hevige
aanvallen gedaan.
Het geheele aantal gevangenen, door
fle bendgenooten gemaakt, bedraagt 2 5.0 0 0,
waaronder meer dan 400 officie
ren. Tot nn toe zijn'"! 0 3 veroverde
kanonnen geteld, zware zoowel ate
veldstukken en de inventariseerir.g van den
buit is nog lang niet afgeloopen.
Dit Havas-bericht vindt bevestiging in de
cflicieele berichten. Het Fransche commu
niqué. luidt:
„De Duitschers hebben iu Artois niet an
ders gereageerd clan door een zeer hevig
bombardement van de nieuwe Fransche stel
lingen ten oosten van Souchez.
In Champagne kregen de Franschen op
verschillende punten voet in de loopgraven
'der tweede Duitsche verdedigingsnnie ten
westen van den Tahureheuvel en van Nava-
tm-hoeve.
Op dit laatste punt drongen eenige Fran
sche afdeelingen "tot de andere zijde der
vijandelijke linie door, maar deze vorderingen
konden niet worden gehandhaafd door het
'JS
Eoman naar het Engelsch.
(Nadruk Vcrbodon).
28)
Hij is ten slotte met een actrice ge
trouwd on mama vond, dat. het Miriam zc-
kor in hét hoofd moest mankeeren, dat zij
hem niet aannam, toen zij hem kon krijgen.
Mama zei, dat liet zoo mooi voor mij zou ge
weest zijn, om iemand te hebben zooals Mi
riarn die vorp rich tangen aan ons had
weet u met zulk eer. voorname positie bui
ten: lands.
„Maar beschouwde Miriarn het zoo niet?"
„Zij dacht er in het geheel niet over. Zij
kan iemand soms het geduM doen verliezen
ofschoon zij toch zulk een schat te. Die arme
mama placht zich zoo over haar te ergeren
- on zij was zoo ziok en mijn stiefvader,
die blind werd on zooveel meer. Als Miriam
maar een goede po 'tie buitenslands had ge
had, zou il: naar haar toe hebben kunnen
gaan, in pteats van geen thuis te hebben,
zooals nu."
Er was zoo iets aandoenlijks in haar ma
nier van spreaen, dat het hem moeite kostte
haar niet terstond een tehuis aan te bieden, i
(maar de schaduwen waren bezig in bet dag
licht- te kom n cn hij moest wachten tot de
'geheele processie voorbij was.
„Dat was dunkt me, niet- heel aardig van
'Miriam om zoo weinig om anderen te den- j
kon. Maar waarom denkt u, dat zii zno han
delde V'
„Mama dacht, dat zij op iemand verliefd j
frontvuur en het hevig fiankeerend vuur
der artillerie. De Franschen houden echter
de iu de tweede vijandelijke linie veroverde
plaatsen vast. Ten zuiden van liiport breid-
Ü6D de Franschen hun verovering van de
.eerste vijandelijke stelling uit en vermeester
den zij het belangrijke steunpunt, bekend
als het „ouvrage de la défaite."
Overigens was aan het front de nacht
kalm.
Ondanks zeer ongunstige weersgesteldheid
bombardeerden gisteren Fransche escadrilles
do liniën en verbindingen van het Duitsche
front der achterhoede. Er werden bommen
geworpen op de stations in het Suippesdal:
iVazancourt, Warmeriville, Pontfaverger, St.
Hilaire le "petit en op een colonne in marseh
in de buurt van Somme Py."
Het Duitsche legerbericht is met deze
mededeelmgen niet in tegenspraak. Do goue>-
rale staf meldt:
„De vijand zette alleen in Champagne de
jogrngen tot doorbraak voort. Ten zuiden
van den weg MeenenYperen deden we,
een door twee Engelsche compagnieën be
zette stelling in de lucht springen. Ten noor
den van Loos ging onze tegenaanval lang
zaam vooruit. Ten zuidoosten van Souchez
slaagden de Franschen er in op twee plaat
sen van kleine uitgestrektheid onze linie
binnen te dringen; daar wordt nog gestre
den. Een Fransche aanval ten zu'den van
Atrecht werd gemakkelijk afgeslagen. Tus-
Schen Reims en de Argonnen waren de ge
vechten verbitterd. Ten zuiden van St. Ma-
trïe a Py brak een vijandelijke brigade 'door
onze voorste loopgravenstelling, zij stiet op
onze reserves, die in een tegenaanval op
den vijand achthonderd ^gevangenen maakten
en de rest vernietigden. Alle Fransche aan
vallen tusschon de wegen van Somme Py,
Scuain en den spoorweg van Challerange
St. Menehould zijn gisteren, deels in ver
bitterde gevechten op korten afstand cn
onder zware verliezen voor den vijand, af
geslagen.
Hedenmorgen vroeg is een krachtige vrj-
andoljke aanval gedaan op het front ten
noordwesten van Massiges. Ten noorden
van Massiges ging de aan vjande-
lijk flankeervuur zeer blootge
stelde heuvel 191 verloren.
Aan de overige fronten alleen artillerie- en
mangevechten van wisselende hevighed.
Achter het Dutsche front blijft de bedrij
vigheid voortduren, vooral in de Vloam-
soho gewesten.Langs do grens, op een af
stand van 50 meter van de draadversper
ring, moet men al het struikgewas verwij
deren en zelfs de onderste takken van de
boomon afkappen en dit binnen vijf dagen.
Op de spoorlijn SelzaeteGent zijn de wis
sels van de zijsporen weggebroken. Op de
stations heeft men groote hellingen ge
bouwd voor het snelle laden on lossen van
de wagons.
Dat alle beschikbare soldaten opgetrom
meld zijn, blijkt uit het feit, dat veel grens
posten in drie dagen niet zijn afgelost. Er
waren soldaten bij van detachementen die
pas van den strijd waren teruggekeerd cn
luide hun ontevredenheid betuigden over
deze geforceerde diensten.
Wat de Engelsche bladen melden over do
gelatenheid van de gevangenen en zelfs hun
tevredenheid, dat de oorlog voor hen uit is,
verwondert hun niet., die hier dagelijks met
Duitsche soldaten omgaan, meldt een eer-
respondent aan do grens. De geestdrift
voor den oorlog is weg. De groote zege
praal op Rusland blijft achterwege. Er ko
men wel troepen aan, maar niet de over
macht, waarop men hoopte De verovering
van Calais on do bestraffing van Engeland,
I dus het einde van den oorlog, ©ohijnt ver
der dan oedt. Men voelt reeds wat de vin-
tor zal brengen, nu het dagen achtereen re
gent en koud is.
wa:, van w~en wij niets afwisten; maar ik
heb dat nooit geloofd. In de eerste plaats
kende zij niemand, van wien wij niets af
witten, ten minste niet vóórdat zij met lady
Bonchurcb naar Washington ging. En bo-
vondicn, zij Icon niet op iemand verliefd zijn,
zonder dat ik het merkte, wat vindt u?"
„Ik zou ook zeggen van nietof zij moest
besloten hebben het u niet te vertellen."
„O, zij behoefde mij dat niet te vertellen I
Ik zou he* wel zien. Zij zou het mij in elk
geval niet vertellen, vóórdat de zaak zoo
ver was gekomen, dat ma-ar ik heb daar
nooit het minste van ontdekt. En ik zie al
tijd scherp, als het zulk soort dingen betreft.
Er was echter één ding. Mama placht te
zeggen, dat zij een tijdlang haar dagen ging
zitten vorkniczen in een klem atelier, dat zij
in de bergen had, dicht bij ons huis, maar
men kon daaruit mets af1 eiden. Ik ben er
zelf ook wel eens heen gegaan, als ik moede
loos was en behoefte had eens goed uit to
tchreien -- en ilc was toch op memand ver
liefd".
Er was oen 'ange stilte, waarin hij ernstig
en onbeweeglijk in gedachten zat verzonken
Af en toe bracht hij zijn fijne sigaret naar
zijn lippen met de werktuiglijke beweging
van iemand, die tijd en plaats en alles om
zich heen heeft vergeten.
„Wel, waar denkt u over?" vroeg zij, toen
de pauze, naar haar idee, lang genoeg had
geduurd. Hij r.clirikte op
„O, ik weet het niet. Ik geloof, dat ik
eigenlijk dacht aan aan die missu heeft
mij geen anderen naam dan Miriam ge
noemd."
„Zij hee' Strange. Dezelfde naam als de.
uwe."
„O? TT heeft mij dat nooit verteld".
„Tante Queehic tocli wél Maar u scheen
DAGBLAD
Ook in de steden verdc-r vaji het front,
zooals St.-Nicoiaas bij Antwerpen, merkte
men Zaterdag en Zondag, dat het den Duit
schei-s niot voor den wind ging. Zaterdag
geraakte St.-Ni col aas plots in rep en roer.
Auto's kwamen langs den grooton weg van
Antwerpen en stormden door de stad in de
richting van Gent. Vrachtauto's volgden;
treinen reden zoowel in oostelijke als in
westelijke richting. Eindelijk kon met. uit al
die bedrijvigheid de gevolgtrekking maken,
dat depóts van allerlei materiaal werden
leeggehaald voor de versterking van plaat
sen bij het frcnt.
Ook onder do inwoners was voel bewe
ging. Sommigen oordeelden zelfs het ver
blijf in de stad onveilig on moor dan in
vorige diagen slopen dien dag vluchtelingen
de Nederlan-dsche grens over.
De beweging onder do militairen en de
spanning ander do bevolldng, werd in veel
steden waargenomen cn dadelijk rees de
vraag: „Wat zullen de Duitschers, als zij
moeten wijken, met onze weerbare mannen
doen?" Velen, die het verblijf in den
vreemde moe waren, zijn naar België te
ruggekeerd, maar hebl>en er nu spijt van.
Het is wel waaT, dat dagelijks nog Belgen
uit den vreemde terugkeeren, maar mocht
do .grens geopend worden, dan zou een ge
weldige stroom inwoners het land verlaten.
Het bericht van de. overwinning, hoewel
niet officieel gemeld, is toch bekend gewor
den en het optimisme herleeft. Dit opti
misme is veelal te levendig. Er zijn er. die
meenen, dat de bevrijding al nabij is. Een
goed begrip van den loopgraaf-oorlog kan
men den meest en maar niet bijbrengen.
De aanvallen op do Belgische kust.
Het bombardement van de Belgische kust
verleden week was zoo hevig als in langeD
tijd niet is voorgekomen, niettegenstaande
deze streek van Belgie sinds het beleg van
Antwerpen herhaaldelijk door de Engelscheo
en Franschen bestookt is, zooals uit liet vol
gende lijstje van data, blijkt
16 Oct. De Duitschers bezetten Gstende.
17 Oct. Het bombardement van de Bol-
gische kust wordt door een flotiTIe onder
sellout-oij-naehï Hood begonnen.
27 Oct. Het slagïscliip „Venerable" voegt
zich bij-het Britsehe eskader.
9 Nov. Het bombardement wordt gestaakt
daar de krijgsbedrijven in een ioopgra\en-
oorlog veranderen.
23 Nov. Alle punten van militair belang
te Zeebrugge door Britsehe oorlogsschepen
bestookt.
29 Nov. Er wordt gemeld, dat er een werf
voor duikbootcn te Zeebrugge is gebouwd
1 Dec. Aanvallen van uit zee en uit de
lucht op 2|?cbrugge. De Duitschers stellen
zwaar geschut, op een versterken de haven.
10 Dec. De Duitschers geven toe, dat Bnt-
acshe oorloTS:vc!itcpen een opmarsoh in de
streek van Nicuwpoort belet hebben.
-L" n.'or-Jskader h-rvat het
bombardement van Ostende.
23 Jan. Aanval van twee vliegmachines
op do stations voor Duitsche duikbooten te
Ostende en Zeebrugge.
12 Fcbr. Aanval van 34 machines op Brug
ge, Ostende en Zeebrugge,
16 Febr*. Een dergelijke aanval van 43
machines, onder welke 8 Fransche.
7 Maart. Aanval van zes vliegmachines op
Ostende.
24 Maart. Yijf vliegtuigen uit Duinkkrkea
bestoken do in aanbouw zijnde duikbootcn
Hoboken.
1 April. Nieuwe vliegeraanvallen op Ho
boken en Zeebrugge.
3 April. Duitsche inijnenlcggers, die het
mijnenveld bij Zeebrugge trachten uit te
breiden, worden door Britsehe oorlogssche
altijd zoo prikkelbaar te worden als die werd
genoemd, dat ik cr rnaar n'et weer over be
gonnen ben. Ik neem u dat niot kwalijk,
want er i niets zoo vervelend, als dat men
zoo'n drukte maakt over je naam. Er was
eer. meisje, bij ons op school, dat Onrust
heetto Jessie Onrust een aardig, be
daard me'°je, zoo rustig als een kerk
maar ik verzeker u, het gepraat daarover
begon zoo vcrmoe:end te worden u kan
zich dat wel voorste1 len en dus besloot
ik niets meer omtrent Mjriam's naam te
gen u te zeggen of over de uwe tegen haar
De Hemel weet, hoeveel St-ranges er wel in
de wereld zijn, evenveel a's Jarrotts.
„Zoodat bij s'ot van rekening haar
naam was Miriam Strange.'
„Dat was, dat is en dat za' altijd wel de
hare blijven, als zij op deze wijze voortgaat,
hernam miss CoUax, zonder op te merken
dat liij half tot zichzelf had gesproken. „Zij
was een pupil van mijn 'ticfvader, totdat
zij meerderjarig werd,'" voegde zij er uit
leggend bij. „Zij is een soort Canadeesche
of zoo iets :<k heb dat nooit precies kunnen
uitmaken. Maar hoe het. ook zij, zij 's een
snoes. Zij is nu met mijn stiefvader naar
Wiesbeden gegaan, voor zijn ooger.. en u
kan zich niet voorstellen, tme heerlijk ik dat
vind. Want, als zij niet was meegegaan, zou
ikzelf misschien hebben moeten gaan en cïat
op mijn leeftijd met alles, waar ik over
heb te denken en mijn ve -schijnen in de we
reld wel, kan begrijpen, wat dat zou
wezen."
Zij vestigde zulke lieve, b'auwe oogen op
hom, dat hij zou willen tebben begrijpen,
wat zij wenschte, dat- hij begreep, als hij zich
niet had voorgenomen naar alles te infor-
mcereu, totdat er niets meer voor hem viel
te vernemen.
pen beschoten en in de havten gedreven. Het
kustbombardement bij Middclkerke Iv rvat
Mei. De torpedojager „Maori" zink door
een mijnontploffing bij cl 3 Belgische kust
De bemanning naar Zeebrugge gevoerd.
23 Juli. Fransche vlootaanval op Zee
brugge.
23 Augusteus. Bombardement door ;0 sche
pen van dfe geallieerden.
26 Augustus. Een Duitsche. duikboot bij
Ostende tot zinken gebracht door bommen
uit een vliegmachine
7 Sept. Bombardement van de geheele
kust.
25 Sept. Voortzetting en uitbreiding van
het bombardement.
Turken en Engelschen.
Chamberlain, minister voor Indië, las gis
teren in het Lagerhuis de volgende tele
grammen voor van generaal Nixon, bevelheb
ber van de legermacht in Mesopotamia, geda
teerd 29 Sept.: lo. „De operaties van de
zesde divisie aan de Tigris-linie op Dinsdag
j.l. zijn volkomen geslaagd. De stelling van
den vijand, gelegen op zeven mijlen ten oos
ten van Koet, is lang en strekt zich uit aan
beide zijden van de Tigris. Het aanvalsplan
was goed in elkaar gezet. Losse colonnes van
twee brigades onder bevel van generaal De-
lamain, trokken Maandag na een demonstra
tie naar de rivier en bereikten na een ge-
fcrceerden marfjeh den linkervleugel van den
vijand. Het noordelijk uiteinde van zijn stel
ling werd door een heldliaftigen aanval te
10 uur 's ochtends gedeeltelijk genomen. Te
gen twee uur was ook het overige gedeelte
van de stelling, waar krachtige tegenstand
werd geboden, in handen der Engelschen.
Tegen den avond was de troep genaderd
tot het westelijk gedeelte van de stelling,
die krachtig versterkt en van draadversper
ringen voorrien was. De vijand was dus
door een andere brigade den geheelën dag
opgesloten gehouden.
De troepen- bivakkeerden in hun stellin
gen.
Don geneelen dag waren ge wanende mo-
tcrwielrijders, d;e aan de uiterste fank de
wacht hielden, in gevocht geweest met Turk-
sche cavalerie.
De Turken leden zware verliezen. De loop
graven, die zij met "de grootste hardnekkig
heid hadden verdedigd, lagen vol lijken.
Eenige kanonnen, een groot aantal ge
weien en een hoeveelheid munitie werden
buitgemaakt en verscii.iden horderden vij
anden gevangen genomen.
De verliezen der Engels'clien b.-.dragen,
volgens do berichten, minder dan 500 man."
Een tweede telegram meldt: dat de stel
ling van den vijand voor Koetalamn genomen
is; er zijn een groot aantal gevangenen ge
maakt en kanonnen veroverd.
De vijand vlucht naar Bagdad. De En-
geteclte troepen achtervolgen hem.
Een Protest van Zwitserland tegen
Greiisscliennis.
In antwoord op het protest van do Zwit-
sersche regeering tegen de schending van de
Zwitsersche grenzen door twee vliegtuigen
op 21 dezer, van wie er een een bom heeft
laten val-len dicht bij een boerderij tus-
schen Po-rrecntruy en Fontenais, heeft dé
Duitsche regeering het volgende medege
deeld: Een militair onderzoek heeft vast
gesteld, dat do twee Duitsche vliegtuigen
den weg waren kwijt geraakt; niet weten
de. dat zij over Zwitsersch gebied vlogen,
li-sten zij een bom vallen. Er zijn verschei
dene maatregelen genomen tegen do offi
cieren in kwestie en tevens om te beletten,
dat dergelijke incidenten zich herhalen. De
Duitsohe regeering heeft liaar levendigon
spijt Uitgedrukt over het gebeurde.
Generaal Scriba over Buiischiand.
Op de VcTKieziugstournee, door .generaal
Botha 111 den Vrijstaat gehouden, is hij op
verscheiden plaatsen voor heete vuren geko
men. Zoo is hem op een vergadering te Vrede,
door verscheiden opponenten liet vuur zeer,
na aan de schenen gelegd door mannen van
de Hertzog-partij. Botha bleef van zijn kanfe
net ante, oord niet schuldig. Briangrgker ech
ter was, v/afc Botha in zijn rede vertelde;
omtrent de redenen, die tot de expeditie te-,
gen Duitsch Zuid-West-Afrika hebben ge
leld. Daarbij kwam de generaal met aller-
lerlei bekende, doch ook met weinig-bekenda
grieven tegen Duitschland en de Duitschers
voor den dag. Wij laten die hier volgen,
zooals ze zijn weergegeven ia het verslag
van „De Burger" van 4 Sepi:
„Een van de redenen (voor de rebellie), dia
gegeven worden, is het besluit van het Par
lement, om Duits Zuid-West-Afrika binnen
to trekken en het is mij vergund hierover te.
spreken. Ik verzeker u, dit is niet het geval,
want reeds vóór de Britse regering een
verzoek deed om DuUs Zuid-West-Afrika inj
te nemen, was het reeds bij de regering
bekend, flat daar een opstand aan de gang
was en de regering heeft alle krachten in
gespannen om de mensen te bewegen niet
met de rebellie voort te gaan, en hoewel wij
er in slaagden de vrede voor een paar dagen
te bewaren, konden wij' het toch niet ver
hoeden. Ik verzeker u, ik heb in Duits
Zuid-West-Afrika ontdekkingen gemaakt,
waaruit 't blijkt, dat Maritz, op wie wij zieni
als het hoofd van de rebellie, reeds in 1913
onderhandelingen had aangegaan, in die da
gen, toen hij het absolute vertrouwen van
de regering wegdroeg en een vette
salaris ontving, had hij reeds gunstig ant
woord ontvangen, maar ik heb andere ver
klaringen om aan te tonen dat kommunikatieö
doorgingen naar de keizer, die geantwoord
heeft, dat hïi niet alleen uw vrijheid zal er
kennen maar ook saf waarborgen, maar
en dit is die gift mits dat u de rebellie
dadelijk voortzet. Doch ik wil u zeggen, ik
ben zeer dankbaar dat de rebellie over is.
Dit is z-ulk een pijnlike zaak. Ik was de ver-
antwoordeiike persoon in Zuid-Afrika. Ik'
kom uit de liollandssprekende bevolking. Mijn
partij bestaat uit de hollandssprekende bevol
king en toen de rebellie uitbrak ondör mijn
volk, kan u verstaan met welke pijnliklieid
ik moest optreden. Maar ik kon niet toela
ten, dat de rebellie voortgezet kon worden
zo lang ik aan het hoofd stond. Ik moet
mijn plicht doen, al is dit tegen mijn
eigen broeder en vader. Aan u kan ik zeg
gen, ik heb nog nooit uitgevonden, dat langs
de weg van verraad een volk kan groot wor
den, maar langs de weg van eer kan hij' het
grootste volk worden. Dit wordt bekrachtigd
door Gods Woord.
Daar is een punt die wij goed moeten'
verstaan. Volgens grondwet zijn wij een deel
van het Britse Rijk, en wat wij ook al willen
doe>n of zeggen, zij kunnen dit niet ontzeg
gen. W-ij spanden ai onze krachten in, de En
gelsen uit dit land te drijven, en wat betreft
onze getallen, streden wij met de uiterste
mannenmoed, maar God heeft gewild, dat
wtj onze onafhankelikheid moesten verliezen
cn dat de twee rassen in dit land samen
moesten leven, en om die reden moeten wiji
trachten de twee rassen bijeen te brengen.
Wat mij vandaag hindert, is, dat er die
genen zrjn, die zeggen dat zij wensen dat
de Duitsers de overwinning in Europa mogen
behalen. Ik bejammer ons als ons toekomst
in de handen van de Duitsers moet worden
geiat-en. Maar er bes raat geen kans voor do
Duitsers om te winnen dit zou het onge
lukkigste ding wezen dat wy in Zuid Afrika'
hebben geleefd. Wat reden hebben wij om
(le keizer te omhelzen? Wat heeft hij nog
„Houdt u veel van hem? Van uw stief
vader?"
„Natuurrijk, in zeker opzicht. Maar alles
liep zoo tegen. Ik weet, dar mijn lieve mama
dacht, dat rij 7.00 goed mogelijk handelde,
toen zij met hem trouwde, - n hij niet da
delijk met zijn oogen was begonnen te suk
kelen. Maar hij was hesi vriendelijk te
gen mama, toen zij voor haar gezondheid
naar de Adirondacks moest. Dat was h.el
gauw, nadat zij van hier naar New-York gmg
na papa's dood. Maar zij voelde zich zoo
verlaten :ri de Adirondacks en hij was
een rechter een mr. Wayne met een
goede positie Maar zij had natuurlij le nooit
vermoed, dat hij iets aan zijn oogen man
keerde. Dat is iets waar men niet aan zou
denken, om van te voren naar te vragen
en zoo is alles zoo gebeurd, begrijpt u?"
Hij begreep. Hij wou, dat hij niet zoo goed
begreep. Hij zag alles in een licht, dat hem
verbijsterde. Elke stap zou nu gevaarlijk
zijn. behalve een in achtcrwaartsehe rich
ting; ofschoon hij niet verzuimde zich dien
avond voor te houden, dat het een terug
trekken was om het terrein to verkennen en
niet om weg tc loopen Het feit, dat de
Wilde Olijf een persoonlijkheid was gewor
den en een plaats in de wereld bekleedde,
bracht haar weer nader tot hem, terwijl de
wetenschap, dat hij haar naam droeg mis
schien baars vaders naam hem in nog
grootor mate tot haar schepping scheen te
maken dan hij tot dusver had gevoeld. Hij
zag nu ook in, dat hij door haar raad op te
volgen dien zij hem in de hut had gege
ven. nl. orn naar Argentinië, naar Stephens
en Jarrott te gaan „een zeer goede ftema
0111 voor te werken" nooH aan haar in
vloed was ontkomen, zoo iwn als de eik zich
losmaakt van den eikel die zijn zaak is ge
weest.
Het waarnemen van deze -dingen was meer
dan voldoon.de om een gemoed te verbijste
ren, dat rich moeilijk terecht kon vin-den
in verwikkelingen, zelfs al had 't weer ten
toon-eelc verschijnen van den rechter Wayno
hem niet nog meer onthutst.
Het was daarom niet vreemd, dia.t hem
plotseling het verlangen bekroop weg te
komen hij reikhalsde naar ruimte en een
zaamheid, naar do grasvelden en de rivie
ren en in de eerste plaats naar zijn werk.
In die vrije lucht zou hij het onbehaaglijke,
drukkende gevoel kwijt rake-n, terwijl hij
dikwijls bij een dagelijksc-he routine van
werkzaamheden hacl ondervonden, dat
moeilijkheden rich vanzelf oplosten.
„Als u denkt, dat die zaak van Kont du
zonder mij verder in orde kan komen", zed
hij den volgenden morgen tot mr. Jarrott
in diens kantoor, „dan lijkt het mij beter,
dat ik nu weer naar Rosario terug ga.
Geen spier vertrok in het lange, houten
gelaat van den ouden man, maar do grijs
blauwe oogen keken Strange met een
nieuwsgierigen blik aan.
„Wcnsoht 11 te vertrekken?" vroeg hij na
een kleine pauze.
Strange glimlachte verlegen, wat niet
onopgemerkt bleef.
„Ik ben langer weg geweest dan ik ge
dacht had, veel langer. Mij dunkt, er moet
nu bij veel dingen eens weer toezicht we
zen. Green kan mijn plaats wel voor een
tijdjje innemen, maar
„Green voldoet zeer goed, beter dan ik
van hem had verwacht. Hij schijnt met
nieuwe kra-oht te zijn begonnen, die man."
„Ik bon niet gewend mijn tijd te verbeu
zelen, sir. Als er geen bijzondere reden is
voor mijn langer blijven hier".
