De Europeescho Oorlog.
N». 17Ö5Ö
Maandag .27 jSepteiralbes».
Tweede IBladL A° 1915.
FEUILLETON.
B@ wild© ©lijf.
LEIDSCH
DAGBLAD
SUCCESSEN DER GEALLIEERDEN
IN HET WESTEN.
De Franse-hen en Engelschen hebben eeni-
go mooio successen bevochten. Dat vertel
len niet alleen, de Franscho en Engelsehe,
maar ook do Duitsche offioieele berichten.
Om met de laatste tc beginnen. Daarin
wordt o.m. gezegd:
In den Yperc'n-sector leed vijand zwa
re verliezenj voordeeien behaalde hij niet;
de Engelschen lieten in onze handen twee
officieren, honderd man en zes machinege
weren.
Ten zuidwesten van Rijssel slaagde de
Vijand erin één onzer divisies bij Loos uit de
eerste naar de tweede verdedigingslinie
terug to dringen.
Hierbij hebben wij natuurlijk belangrijke
verliezen geleden, ook aan het tusschen de
stellingen ingebouwd materieel van aller
lei aard. De tegenaanval, die thans aan den
gang isr, heeft goeden voortgang.
Wij ontruimden vrijwillig de puinhoopen
Van wat eens het dorp Souchez was.
Talrijke andere aanvallen op dit front
werden afgeslagen, op veel plaatsen met
zwaro verliezen voor den vijand.
Wij hebben hier 1200 krijgsgevangenen
gemaakt, onder wie een Engelsch brigade
commandant en vorscheidene subalterne of
ficieren en tien machinegeweren veroverd.
Ook bij het gevecht tusschen Reims en
'Argon neten noorden, wan Perthes moest een
Duitsche divisie haar door een ongeveer
70-urigo onafgebroken beschieting vernielde
voorste stelling ontruimen en een tweede,
die twee a drio K. M. daarachter gelegen
,.was, innemen.»
Overigens echter mislukten ook hier alle
pogingen van dén vijand om door te bre
ken.
Bijzonder hardnekkig werd ten no.rdsn
van MourmelonBe Grand en in het wes
ten van Argonne gestreden. Hier wArden
den vijand dan ook door onze dappere tr ie
pen zware» verliezen toegebracht. De Noord-
Duitsche en Hessische landweer streden
schitterend, meer dan 3750 Franschen, on
der wie» 30 officieren, werden gevangen ge
nomen.
Generaal French heeft aan zijn regeering
ïnededeeling gedaan over do gevechten waar
op. in de alinea, die we hiervoor het eerst
interlinieerden, gedoeld wordt.
Hij; zegt in zijn rapport o.m.: Gistermor
gen vielen wij den vijand aan ten zuiden
van het kanaal wan La Basséo en teil oosten
GrenSy Yermelles en maakten ons meester
van zijn loopgraven over een front van 5
mij Ion en drongen daarbij in zijn linies bin
nen, op sommige plaatsen tot 4000 yards.
Wij maakten ons meester van den westelijken
uitgang van het dorp Loos, van 'de mijn
werken in den omtrek en van heuvel 70.
Bjj het aanbreken van den nacht bezetten
do troepen ten noorden van het kanaal hun
posities van 's morgens. Wij deden een an
deren aanval bij Hooge, aan beide zijden van
den weg naar Meenen. De aanval ten noor
den van den weg leidde tot het bezetten van
de hoeve Bellegaarde en. den hoogtekam,
doch deze werden later door den vijand
hernomen. Bij den aanval ten zuiden van "den
weg, namen wij ongeveer 600 yards van
's vijahds loopgraven en zetten wjj ons in het
gewonnen terrein vast-.
Tot nog toe werden 1700 gevangenen
gemaakt en 8 kanonnen, benevens een nog
niet bekend aanlal mitrailleurs genomen.
De modedeeling in het Duitsche communi
que van Vrijdag, dat wfl den vorigen.dag een
aanval poogden te ondernemen ten zuiden
van het La Bassée-kanaal, die onder het
Duitsche artillerievuur mislukte, is onjuist.
Dien dag werd geen aanval ondernomen.
Een later bericht van French meldt, dat
de gevechten van gisteren tot resultaat had
den, dat al het gewonnen terrein, bezet kon
worden gehouden. Het aanial krijgsgevange
nen was al gestegen tot 2600 en het aantal
veroverde kanonnen tot negen.
Een der Fransche ooranmniqué's wijst op
dit Engelsehe succes bij Loos on Hullich en
komt dan vertellen, dat de Franschen in sa
menwerking met de Engelschen ten noor
den van Atrecht terrein wonnen.
Op vorschillende punten heeft men vas
ten voet in de Duitsche linies gekregen. We
vinden dan nog vermeld in het communiqué
van gistermiddag drie uur, dat in Artois de
Franschen zich in den loop van den nacht
gehandhaafd hebben in de stellingen, die zij
Zaterdag hadden veroverd, waaronder het
kasteel Carleul, het kerkhof van Souchez n
de laatste loopgraven, die 'de vijand nog be
zet hield ton oosten van de versterkte stel
ling, bekend onder den naam ,,'t Labyrinth".
In Champagne werden de hardnekkige ge
vechten voortgezet langs het geheele front.
Onze troepen drongen de Duitsche linies
binnen over een front van 25 K.M. en oeo
diepte, afwisselende van 1 tot <i K.M. In den
loop van den nacht handhaafden zij zich in
alle veroverde stellingen.
Hei^ aantal krijgsgevangenen, die tot dus
verre zijn geregistreerd, bedraagt meer dan
tienduizend.
Van de rest van het front valt niets te
vermelden, behalve een onverhoedsche aan
val van onze artillerie in de streek van
Lenois in Ban de Sapt.
Er hebben geVochten niet bommen en,
lucDttorpedo's plaats gehad tusschen de .Som-
me en de Aisne.
Onze artillerie hoeft een munitie-depot in
een. versterkt huis in de lucht laten vliegen
Wederom werden de vijandelijke loopgra
ven, blokhuizen en batterijen in Champagne
op het allerhevigst beschoten, waarna de
Fransche infanterie een aanval deed op de
Duitsche linies tusschen de Suippes en de
Aisne en de eerste stellingen van den vijand
op bijna het geheele front bezette.
Onze vooruitgang duurt voort.
Do Fransche artillerie moet in deze ge
vechten een grooten rol hebben gespeeld
Die heeft de Duitsche stellingen eerst ge
weldig beschoten en op vele plaatsen ge
heel vernield
In een beschouwing over den staat van za
ken aan het Fransche front, schrijft de „Ij-
transigeant"
.,Dc uitwerking van het voortdurende
vuur der Fransche artillerie begint zich al
duidelijker af te teekonen. Er kan geen twij
fel aan bestaan, of het ra-vitailleerings-stel-
sel van den vijand moet zeer ernstig in de
war zijn gestuurd op zekere fronten der li
nie. Het zou volstrekt niet verwonderlijk
zijn, dat enkele sectors der Duitsche eerste
linie volstrekt onhoudbaar werden wegens
gebrek aan munitie. Wij hebben reeds gezien
hoe een Duitsche post ontruimd moest wor
den als gevolg van onze beschieting, en dus
kan de artillerie eenmaal het punt bereiken
waarop zij geheel alleen veldslagen wint.
Maar niettemin moet de infanterie toch
steeds het laatste woord hebben, daar li*t
voordcel, door de artillerie behaald, ten vol
le moet worden uitgebuit, zoodat de infan
terie zich tenslotte steeds aan het vijande
lijk vuur zal moeten blootstellen."
Deze gevechten zijn geleverd naar uit de
mededeelmgen, die uit België komen, blijkt,
op het oogenblik, dat de Duitschers uit het
Oosten troepen deden aanrukken.
Aan den „Tel.'-correspond. wordt nit ver
trouwbare bron medegedeeld, dat er troepen
van het oostelijk front in België aangek>
komen zrjn, doch, volgens den zegsman van
den correspondent zagen deze manschappen
er alles behalve krijgshaftig uit
Bij hun intrede te Brussel moest uit volle
borst gezongen worden.
Uit Rousselaere wordt gemeld dat het ge
schutvuur geweldig is. Troepen trekken naar
het front, beslijkte en afgematte soldaten
keeren terug. Er heerschfc groote bedrijvig
heid. Geschut wordt heen en weer gevoerd.
Wagens met allerlei "voorraden daveren over
de wegen. Er is een ontzettende aanvoer
van gewonden. De trams brengen hen bij
troepen naar Rousselaere, de auto's naar de
dorpen achter het front. Cortemarcq, dat
niet ver van het front ligt, heeft zrjn klooster
en alle scholen vol. Deze gebouwen zrjn
reeds geruimen tijd tot lazaret ingericht.
School wordt er niet meer gehouden. Nu is
alle ruimte in beslag genomen. In de tram
wagens ziet men de gewonden op stroo lig
gen, verbonden aan hoofd en armen, maar
velen ook geheel in linnen gepakt. Als men
do zwaar gekwetsten opneemt, klinkt ge
kerm, soms een snerpend gehuil. De om
standers huiveren; het is weer dë oorlog in
al zijn afgrijselijkheid. Te Cortemarcq en
in dë andere dorpen achter het front, is
de toestand dezelfde en is het kerkhof te
klein. Langs de wegen, op de akkers, ziet
men de graven. Eiken dag bezwijken ge
wenden.
In de verder naar achteren gelegen dor
pen geschiedt de begrafenis met muziek. De
lijkkisten staan op boerenwagens en zijn
bedekt met bloemen en zoo worden zij naar
het graf gevoerd'. De laatste rustplaatsen
zijn versierd, maar dé Soldaten vertellen van
tooneelen aan het front, die huiveringwek
kend z$n.
Er heerscht in .Vlaanderen veel spanning.
Men verwacht eindelijk groote gebeurtenis
sen.
Uit België in Zeeuwsch Vlaanderen terug
keerenden weten weer te verhalen van ae
verpestende lijkenlucht langs de spoorbanen.
Lange treinen met overdekte wagens bewe
gen zich weer in de richting .van Luik en
Üe Roode Kruis-treinen rijden weer druk in
dezelfde richting.
Te L.waar schippers van het Relief
Found losten, moesten meerdere wagens ge
weigerd worden wegens onvoldoende reini
ging en gebrekkige ontsmetting*.
De lijkenlucht hing nog in de wagons^ Zoo-
öat de directie dit materieel niet voor do
verzending van haar fabrikaat durfde aan
wenden. Dat er tegenwoordig weer van alteö
opgeëischt wordtx is bekend
In het naburige Assenede werden op 'één
dag van deze week 90.000 kilo's graan op
gevorderd en paar Duitschland verzonden.
Ook worden weer veel paarden opgec<fet-
mandeerd.
De Duitsche Tegenslagen in het Oosten,
Het gaat den Duitschers in de laatste
dagen in het Oosten niet fortuinlijk. Inte
gendeel hebben ze menige veer moeten laten.
Hier en daar was het noodzakelijk een eind
achteruit te gaan, maar het ergste was wel,
dat de geweldige verliezen geen resultaten
hebben opgeleverd.
Het Russisch legerbericht zegt, dat een
herig gevecht wordt geleverd over het ge
heelo front aan de stellingen van Duna-
burg, tusschen de Duna en het Drisviaty-
meer, waar de Duitschers, ondersteund door
een overweldigend vuur hunner artillerie,
tot herhaalde aanvallen overgingen, die ech
ter allen werden afgeslagen. Hier en daar
werden loopgraven herhaaldelijk genomen
en hernomen. Bj een offensief langs den
straatweg naar Dunaburg, in de streek van
het meer Lavkez, bij Novo Alexandrowsk,
slaagde de vijand er aanvankelijk in Rus
sische loopgraven te nemen, maar daarbij
werd hij door een tegenaanval van de Rus
sische troepen er weder uitgedreven. Na
zich verzameld te hebben, rukten de Duit
schers opnieuw in dichte colonnes aan; zij
werden echter ontvangen door artillerie-,
mitrailleur- en geweervuur, op korten af
stand, en vluchtten in wanorde. Opnieuw
herstelden de Duitschers zich en nog twee
malen vielen zij aan, in dezelfde richting.
Het artillerievuur was buitengewoon herig.
Maar alle aanvallen werden afgeslagen. Op
nieuw geraakten de Duitschers in verwar
ring en op enkele plaatsen namen zj de
vlucht. De verliezen van den vijand zqn
groot.
De aanzienlijke verliezen aan onze zijde,
het gevolg van de hevigheid van het gevecht,
geven het beste bewj's van den moed der
troepen.
Op zichzelf staande gevechten werden ge
leverd in de streek van Novo Grodek en van
Raraontvitohi. Volgens nadere mededeelin-
gen leed het 41ste Duitsche legercorps in het
gevecht bij Logischin zeer zware verliezen,
en maakten bj zijn ordelooze vlucht 7
officieren en 500 niet-gewonde soldaten
krjgsgevangen. Wij maakten ook een groot
aantal gewonde Duitschers, waarvan het
aantal nog niet is vastgesteld, krjgsgevan
gen. In de streek van Dubno werd een hevig
gevecht geleverd om de dorpen Khorou-
pagne en Golowtsjita.
Bj een fron taan val namen onze troepen
31 officieren en 600 man gevangen, en maak
ten een mitrailleur buit. Deze aanval werd
gedaan onder een buitengewoon herig artil
leriebeschieting door den vijand, waardoor
onze troepen terug moesten trekken op de:
Ikwa.
In het grensgebied van Galicië deed de
vjand een reeks aanvallen bj het dorp Novö
Alex i netsj. Door een tegenaanval echten
dreven wij den vjand terug, namen wj meen
dan 3000 man gevangen en maakten 4 mi
trailleurs buit. In de buurt van het dorp
Dobropole, ten Z.W. van Trembowla, maakte
onze cavalerie een charge op den vijand.
Doze sloeg op de vlucht. Onze ruiterj ver
volgde den vjand, sloeg een groot aantal
manschappen neer en maakte 500 soldaten
en 17 officieren krjgsgevangen. Twee mi
trailleurs werden buit gemaakt. Volgens na
dere berichten maakten wj in de buurt
van Lnzk 12S officieren en
6000 man krjgsgevangen, terwijl de oor
spronkelijke schatting was resp. 80 en 4000.
De militaire toestand op het Russische
front toont, dat de arbeid der gemilitari
seerde industrie ten behoeve der voorzie
ning van het leger, reeds opmerkel jke resul
taten heeft opgeleverd, en dat de Russische
artillerie thans een helsch vuur kan ont
wikkelen.
Alle pogingen der Duitschers zjn thans
tegen Dwmsk gericht en zj hebben het
aantal hunner korpsen vermeerderd, het
welk in deze streek opereert, zelfs al moes
ten zj daardoor andere sectors verzwakken.
De jongste Duitsche krijgsoperaties ma
ken den indruk, alsof het Duitsche hoofd
kwartier. het initiatief kwjt is, en de man
oeuvres der Russen moet volgen, schrijft ffieni
uit Petrograd.
Na de ernstige nederlaag bj Wilna, die
gevolgd werd door de overplaatsing van
verscheidene Duitsche generaals men zegt
zelfs van generaal Eichhorn schjnb het
Duitsche leger zjn juist richtsnoer, verlo
ren te hebben. Zjn oorspronkelijk doel is
waarschjnljk geweest, hier ter plaatse een
groote omtrekkende beweging uit te voeren.
Wanneer men den hnidigen toestand be
schouwt, kan men constat eren, dat aan dit
plan niet meer wordt vastgehouden, en dat
het Duitsche leger verplicht is, tot hot de
fensief over te gaan.
Id het Duitsche leger, dat tegen Dwinsk
cpereert, zjn proclamaties rondgedeeld,
waarin .de soldaten worden aangemaand,.
Dwinsk tot iederen prjs te nemen, daar de
Duitsche legergroep, die Swientziany for
ceerde, zich in een zeer gevaarljken toe^
stand bevindt.
De Bulgaarsche Mobilisatie geen
Agressieve Maatregel.
De Bulgaarsche regeering heeft aan de;
Ententemogendheden officieel de verzekering
gegeven, aat van haar zjde de mobilisatie
geen agressieve oogmerken heeft Deze
maatregel moet uitsluitend worden toege
schreven aan den onzekeren toestand waarin;
Europa zich bevindt en aan de troepenbewe
gingen in de omliggende landen.
De Bulgaarsche bladen van alle partijschap
keeringen betoogen, dat aan de mobilisatie?
die gelast is, geen agressieve bedoelingen)
ten grondslag liggen, zonder dat men even-i
wel de oogen sluit voor den ernst van den1
toestand.
De officieuze „Narodni Prava" schrijft: Del
Europeesche brand komt nader tot ons. De;
mobilisatie is daarom een volstrekte noodzak
kelijkheid. Bulgarije moest de noodige maat-;
regelen nemen om aflen mogelijkheden he£
hoofd te kunnen bieden. Het mobiliseert cdf
zjn troepen niet alleen om gereed te zjn,
iedere poging tot aantasting van zijn levens
belangen het hoofd te bieden, maar ook om}
onder de meest gunstige voorwaarden dat te
bereiken, wat het niet ontberen kan.
Een ander officieus blad, de „Echo des
Bulgarie", gelooft, dat het Bulgaarsche volk,
flat onder de wapenen is geroepen, hedeni
evenzeer als gisteren bezield' is vain den!
wenseh, den vrede te bewaren, te geP
Ijker tjd vast besloten zjn aanspraken.-
welker rechtvaardigheid de geheele wereïdj
erkent, klem bj te zetten. Het is nog mo
gelijk den vrede met de rechtvaardigheid
tot overeenstemming te brengen. Zal de dip
plomatie, vraagt het blad, nog eens blijk)
geven niet voor haar taak opgewassen te
zjn?
Bljft Roemenië Neutraal?
De Roemeensche ministerraad is te BoeP
karest bjeen gekomen. Volgens ëénslufcfendèi
berichten, neeft net onderzoek naar cfen dooaS
fle mobilisatie in Bulgarje en Griekenland
geschapen toestand tot gevolg gehad, datf
men voor Roemenië de noodzakelijkheid niet
aanwezig pjcht deze mobilisatie met eeni-i
zelfden maatregel te beantwoorden.
De „Indépendance Roumaine" schrijft naH
dér over den gehouden kabinetsraad, dat
Roemenië het tot nu toe gevolgde richt-:
snoer niet zal verlaten. De Roemeensch'ö
troepen zullen langs de grens geconcentreerd!
bijven. Het vraagstuk van den staat van bes
leg, dat door zekere bladen wordt aangeH
rcerd, is door den ministerraad zelfs niet be-'
sproken.
De Campagne tegen Servië.
De „Morning Post'' meldt uit Boedapest
dat de geruchten oven een nieuwe aanstaan
de campagne tegen Servië bij goedingelich-
ten in Hongarije weinig geloof vinden. Men
meent, dat het hier meer een diplomatieke
dan een strategische beweging geldt en daÜ
Roman naar het Engelsch.
(Nadruk Vorbodon).
24)
Zelfs al had hij de samenstellende verbeel
dingskracht bezeten, die gemakkelijk weet
ia combineeren, dan had het hem toch aan
tijd ontbroken, in de drukte van zijn over
plaatsing naar Rosario en het aanvaarden
van zijn plichten daar om 'n stel draden te
volgen, die nauwelijks tastbaarder waren
dan geuren. Maar toch kwamen die woor
den hem van tijd tot tijd in den zin en al
tijd met dezelfde eigenaardige gedachte,
dat dio een voor hem bepaalde, misschien,
noodlottige bedoeling hadden. Zij drongen
zich! weer in dit oogenblik aan hem. op, ter
wijl hij naar het laden van de „Waliner
Cautie" stond te kijken en de frissohe lucht
van Tarana inademde. Maar als er gevaar
ia school, dan was liet een gevaar, dat op
het oogenblik verdween, waarin hij zich om
keerde, om het onder do oogen te zien, en
dat niets achter liet dan do vage herinne
ring van een herinnering, zooals er som
tijds iets achter blijft van een droom over
een droom.
IX.
Pas een jaar later leerde hij inzien wat
de woorden van miss Jarrott voor hem be-
teekende. Die wetenschap kwam als een
plotselinge openbaring, w.win hij duidelijk
zichzelf zag, en de grenzen, die hem ge
steld waren. Zijn succes te Rosario was van
dien aard geweest, dat hij zich moester
waande van het'Lot; maar in een halfuur
tijds toonde het Lot hem lachend, dat het
hem de baas was.
Hij was naar Buenos-Ayres geroepen om
een daad van piëteit en genegenheid te ver
richten om monsieur Durand te begra
ven. Deze was de eeuwige rust ingegaan,
zijn geheim met zich nemend. Strange
volgde als eenig© rouwdrager naar het
Recolata-kerkhof.
Na-dat hij een kruis voor het graf had be
steld, bleef hij nog een paar dagen in de
stad, om een kleine zaak te regelen, die
hem al een tijdlang had vervolgd. Heb was
nu drie of vier jaar geleden sinds hij de
som ter zijdo had gelegd, indertijd door hem
geleend van het meisje, voor wio hij tot
dusver nog geen anderen naam had dan
dien van de Wildo Olijf. Hij had die be
legd en herbelegd, totdat het een vrij be
langrijk kapitaal was geworden. Hij stel
de die nu in handen van een firma van En
gelsehe zaakwaarnemers te Buenos-Ayres
meb do opdracht niet alleen den interest
van tijd tot tijd to bel eggen, maar inge
val van zijn overlijden ook zekere verze
gelde instructies, die hij hun toevertrouw
de, na te komen. Uit de enkele aanwijzin
gen, die hij hun met betrekking daarop kon
geven, twijfelde hij niet,- of haar identiteit
zou ontdekt en het geleende geld terugge
geven kunnen worden.
Terwijl bij deze maatregelen nam, be
greep hij, dat wat pracbisch uitvoerbaar
zou zijn in geval van zijn dood, nu een uit
voerbaar moest wezen.
Hij had echter twee redonen
om dat niet to beproevon. De eerste reden
kwam uit voorzichtigheid voort. Hij wilde
niet gaarne iets wagen, dat hem, al was
het ook indirect, in eenig verband kon
brengen met het leven van Norrie Ford.
Ten tweedé was hij eenigszins huiverig, om
deze schuld op een andere wijze af te doen,
dan van aangezicht tot aangezicht. Behalve
uit een oogpunt van veiligheid, wilde hij
liever niet den gewonen zakenweg volgen
zoo lang het hem mogelijk was een ande
ren te kiezen.
Niet, dat hij verlangend was haar weer te
zien. Hij had zich op dat punt ondervraagd
en wist, dat zij uit zijn geheugen was weg-
gewischt. Behalve een herinnering aan een
paar donkere oogen, oogen van Beatrice
Cencikon hij zioh haar trekken nau
welijks meer herinneren. De gebeurtenissen
der laatste zes jaren waren elkaar zoo snel
opgevolgd, het loven was zóó druk, zóó
haastig, elke minuut was zóó inspannend
geweest, dat hij er met zijn geheele ziel
bij moest zijn, zoodat het daaraan vooraf
gaand verleden was verdwenen. Voor zoo
ver hij zich haar gelaat nog kon voorstel
len, dook dat voor hem op uit een afgrond
van vergetelheid, waarheen zijn geest het
moeilijk vond terug te keeren.
Hij bekende zich dit met eenige schaam
te. Zij had hem gered, hem in zekeren zin
geschapen. Door haar tooverkracbb was
Herbert Strang© uit de ruïne van Norrie
Ford verrézen en had zij hern met jeugdige
kracht begiftigd. Hij was haar alles ver
schuldigd. Hij had haar dat gezegd. Hij
had haar zijn leven verpand. Zij kon daar
over beschikken, zooals zij dat wenschte.
Dat had hij bedoeld met zijn afscheidswoor
den aan haar. Maar, nu hij er tot zekere
hoogte de macht toe bezat, deed hij niets,
om die belofte te vervullen. Hij had zelfs
het verlangen verloren om die gestand te
doen.
Het was niet moeilijk: Von^tschuldigin-
gen voor zichzelf te vinden; hij had die da
delijk bij de hand. Wat kon hij anders doen
dan het geld voor haar laten bewaren 1 Het
leven was nog niet afgeloopeneens zou hij
wellicht in staat zijn to toonen, dat hij zoo
edel van zied was als hij wenschte te zijn.
Als hij maar voor zichzelf meer overtuigd
was geweest, dat hij in zijn dol oprecht
was, dan zou zijn lijdelijkheid hem met ge
drukt hebben.
Er gebeurde echter nu, in een paar mi
nuten iets, dat hém in 'n nieuwe verhouding
plaatste niet alleen tegenover dé Wilde
Olijf, maar tegenover het geheelo leven.
Zaken met het hoofdkantoor hielden hem
langer in Buenos-Ayres dan hij had ver
wacht. Hij had den tijd voor schouwburg
en opera, voor wandeltochten naar Palermo
en om onbeweeglijk te staan kijken naar
deri optocht van rijtuigen in de Florida of
de Avenida S'armento, op do echte Bona-
reuscha manier.
Hij was altijd alleen, want had zich
de kunst eigen gemaakt, niet heel ge
makkelijk om pleizier te hebben zonder
het te deeleo.
Zoo keek hij op een mooien achtermiddag
naar de wedrennen vanaf het grasveld van
't Hipodromo van de Jockey-club. Hij hield
van paarden en zag gaarne een Hinken wed
ren. Alleen voor de sport was h'j naar het
Hipodromo gegaan en niet om de drukte
of om het publiek. En toch, terwijl hij rond
slenterde, keek hij naar den een of andereiï
fluweelachtigen blik;, die hein bekoorde, en
amuseerde zioh met de typen, dio om heoi
heen zaten of zijn pad kruisten forsc'he
donkere Argentiniërs met liet voorkomen
van rijk geworden Italiaansche arbeiders
hun zware domrere vrouwen, hier geko
men om te pronken met al de juweclen, die
maar met mogelijkheid te gelijk konden
worden gedragen mooie, donkeroogige
jonge meisjes reeds met een noodlottig©1
neiging tot dik worden, die diamanten
om haar hals en in haar ©oren droe
gen als een vermeerdering van pracht bijl
do kostumes, korsversch uit do Paie de lal
'Pa.ix ernstige, kleine jongens met hand
schoenen en verlakte schoenen onbeweeglijk
naast hun mar -a's gezeten, uigende op de
knoppen van hun stoKnen in nabootsing van
hun oudere broeders, die paarsgewijze of
in groepjes rondwandelden, allen naar den
laatsten snit, naar de dames keken, maar
ze zelden aanspraken lange Engelschen:
die grooter leken dan ze waren, in te
genstelling met het korte, gezette ras, zoo
als de Duitschers blanker en de Franschen
blonder Italiaansche operazangers, Pa-
rijsohe actrices, soubrettes uit de café-chan-
tants diplomaten van alle naties
klerken, die een da vrij af hadden zee
lui aan wal toeristen, gekomen om te ge
nieten van een schouwspel, dat zijns gelijk
ke niet heeft in de zuidelijke wereld, en
am - anter is dan iets van dien aard in het
noorden.
Strange's oogen zwierven zoekend rond
naar een beantwoordenden blik, die heni
niet zei don ten deel viel; want hij was een'
knappe man geworden, slank, flink van
houding, goed gekleed met een keurigen
blonden baard, die het scherp besneden, re
gelmatig profiel goed deed uitkomen, zon
der den vriendelijken trek om srijn mond
te' verbergen.
(Wordt vervolgd^ 4
