Nederland en de Oorlog.
Vrijdag SO Juli. Tweede Blad. A° 1915.
Uit 't Poolsche gevangenisleven.
N«. 17000
NEDERLANDSCHE AMBULANCE VOOR
SERVIE.
De Servische ambulance zal de volgende
iweek, plaat-s en datum zullen nader wor
den bekend gemaakt, vertrekken onder lei-
deing van dr. J. W. A. Doorenbos, oud
officier van gezondheid van de Kon. Ned.
Marine, die pas uit Ned.-Indië is terugge
keerd, waar hij medewerkte de pest té be
strijden de zuster W. Forben—Smeltzer, H
.van Oyen, L. Koning, J. Wemmenhove, G.
y. d. Veen, S. de Vries, N. Dorst, J. Derk-
Ben en M. VerweyMé jan. Tevens sluiten
zich daarbij aan dr. P. Beyers, oud-officier
van gezondheid van het Nederlandsche leger,
en de verpleger A. Kievenaar. De reis gaat
lover Londen, Saloniki naar Nisj (Servië),
waar men zich ter dispositie van den ge
neeskundigen dienst zal stellen.
DE „ORANJE NASSAU".
De minister van Buitenlandsche Zaken
brengt ter kennis van b elangh ebb end endat
de procurator-gene ral een eisoh heeft in
gediend bij het Londenscho Prijzenhof, tot
verbeurdverklaring van 'een deel der la
ding van het Nederkindsohe stoomschip
Oranje-Naesau", toebohoorende aan den
Kon. West-luid. Maildienst, te Amsterdam.
.VERBOD VAN UITVOER VAN STROP.
Dc minister van Landbouw brengt ter
kennis, dat vergunningen voor den uitvoer
van beperkte hoeveelheden stroo, waarop
betrekking heeft de publicatie in de „St.-
Ct." van 2 en 3 Mei 1.1., no. 102, met ingang
van 1 Augustus a.s. niét meer worden ver
leend.
DISTRIBUTIE VAN VARKENS-
VLEESCH.
Naar wij vernemen krijgt het Rijkscen
traal-bureau voor de distributie van var-
ikens en va-rkonsvleesch geleidelijk weder
de beschikking over vrij belangrijke hoe
veelheden varkens, zoodat te verwachten
walt, dat binnen niet te langen tijd met de
distributie opnieuw een aanvang zal bun
nen worden gemaakt.
BUITENLAND SGH3E
AANSLUITINGEN.
Trein 28 D, die 's ochtends 10 uur van
het Centraal Station te Amsterdam ver
trekt en 1.45 namiddags (Duitsehe ^jd) te
{Benthe'im aankomt, geeft van heden |af
geen aansluiting op Rheinc en andere plaat
sen
x
Het was eon heldere herfstdag. Tegen
'drie uren 's namiddags reed een wagen met
kool de gevangenisplaats op. Men bezorgde
ze voor den winter en dat veroorzaakte
een zekere levendigheid op het anders zoo
stille gevangenisplein.
De "drukte interesseerde de gevangenen
zeer, die zooeven voor de namiddagwan
deling in den tuin gelaten werden. Eigenlek
was het geen wandeling, maar meer oen
ronddraaien in een zelfden kring en een
herhaaldelijk gedrang, want er was ze#er wei
nig plaats voor de. meer dan honderd ge
vangenen. Datgene, wat hier „tuin" werd
genoemd, geleek er weinig op. In een hoek
van den rondom door muren omgeven hof
werd door een lage, houten heining een
stukje grond afgesloten, dat door twee el
kaar kruisende paadjes in vier gelijke recht
hoeken werd verdeeld.
Onder de gevangenen, wier doffe oogen
meestal stompzinnig staarden, was een jonge
gevangene, wiens oogen hun glans nog niet
verloren hadden. Hij moest buitengewoon
sterk zijn. want zgn rechte, krachtige rug
droeg het geschoren, donkere hoofd boven
de anderen uit.
Op dit oogenblik boog de gevangene zich
over de schutting heen; de wijdopengesper-
fle neusgaten schenen de straatlucht met
teugelcoze begeerte in te ademen en in
den half geopenden mond waren kleine,
scherpe en buitengewoon witte tanden zicht
baar. Met de andere hand steunde hij op de
Schutting, om te vaster op de gekromde,
op dit oogenblik waarsehjjnlgk bevende voe
ten te staan.
Do gevangene, die mot woeste begeerte
naar het plein zag, was algemeen bekend
onder den naam van „Zigeuner." Zigeuner
noemden de kameraden en de bewakers hem;
ze-Ifs in het boek, waar de straf ingeschre
ven werd, kwam hij onder dien naam voor.
Do blikken van do gevangenen verdeelden
zich over twee punten. Sommigen keken
naar den wagen, de paarden en de kool, an
deren naar het kindermeisje van den secre
taris, dat met liet op haar knieën slapend
kind op den drempel van het achterhuis
zat, het heen en weer wiegde en een volks
lied zong.
Het meisje was jong en mooi gegroeid;
haar bloeiende gestalte kwam in het lichte
katoenen kleed nog meer uit. Do zware,
geelachtige muts, viel over haar rug neer;
DE LEVENMIDDELENVOORIENING
EN DE SOCIAAL-DEMOCRATEN.
Ingevolge het door den heer Schaper in
de vergadering der Tweede Kamer van 23
Juli j.l. aangekondigd voornemen om een
deputatie van de sociaal-democratische
Kamerfractie naar den Minister van Land
bouw, Nijverheid en Handel af te vaardi
gen in verband met het vraagstuk der le-
vensmiddelenvoorzdening, hadden de Ka
merleden Schaper en San nes hedenochtend
een langdurig onderhoud met den Minister
over dit vraagstuk in diens kabinet.
UITVOERVERBOD VAN AARD
APPELEN.
Van Regeeringswege werd'eergisteren me
degedeeld, dat de uitvoer van vroege aard
appelen, de z.g. muizen, onbeperkt zou wor
den toegelaten, doch dat de te vroeg ge
rooide winteraardappelen niet meer moch
ten worden uitgevoord.
Thans vernemen wij uit Den Haag, dat
gisteren in het uitvoerverbod wijziging is
gebracht, en dat Zaterdag 31 Juli,
's nachts 12 uur, de grenzen on-
voorwaardelijkrdicht gaan voor
alle a ar.d appelsoorten,
dus ookvoor devroegemuizen.
Wat reeds gerooid is, kan nu nog worden
verladen en kan dan nog bijtijds de gren
zen over.
De prijzen zullen nu wel aanmerkelijk op
de markten gaan dalen.
(„N. v. d. D.")
GEÏNTERNEERDEN NAAR DE
MIJNEN.
Na ee>n daartoe door den commandant
van het In terneeringsdep6t gedane oproep,
meldden zioh ruim 700 Belgische gcin-ter-
neerden aan. om in de Limburgsche mijnen
te gaan werken.
Slechts 100 kunnen. or voorloopig ge
plaatst worden. Deze zullen binnenkort
vertrekken naar Heerlen, alwaar een ba^-
rak voor hen zal worden opgeslagen.
Zij zullen hetzelfde loon ontvangen als de
gewone mijnwerkers.
do kleine rood© doek bedokt9 niot den blan
ken, door de zon verlichten hals.
De Zigeuner zag echter noch naar het
kindermeisje, noch naar de kool. Zgn fon
kelende oogen, die eerst naar de geopende
deur staarden, monsterden nu het plein, de
deur en de ramen van de binnenmuren van
'de gevangenis, namen den afstand van de
poort tot de kisten en den wagen op1, ten
slotte richtten zij zich woest doordringend
op het gezicht van den bewaker, die een
kalm gesprek voerde met een gevangene en
van tijd tot tijd tot toeken van zijn aanwe
zigheid en waakzaamheid met de sleutels
rammelde.
Iniusscïien reed een tweede wagen met
kool de poort binnen.
„Daarheen rijden!... Verder rijden!"...
weerklonk het geroep.
De knecht in het roode vest, die nog
bezig was den vierden hoop te tellen, keerde
zich om en riep:
„Waar moet ik heenrijden?Zie je niet,
dat er een kist in den weg staat?... Ben
je blind?"...
„Ho... ho..." hoorde men in de poort
zelf roepen en de wagen hield halverwege
stil, zoodat slechts de wielen op de straat
bleven.
Boide knechts begonnen nu met veel la-
waai te overleggen, hoe de kist weggebracht
moest tyorden, opdat de wagens de plaats
op konden rijden.
Op 'dit oogenblik keek de bewaker om
en zag het zwarte hoofd van den Zigeuner
niet, dat gewoonlijk boven de anderen uit
stak.
„De Zigeuner!Waar is de Zigeu
ner riep hij, naar de halfgeop ende deur
snellend.
De gevangenen keken elkaar aan. De Zi
geuner was weg.
„De 'deugniet is onder den wagen door de
poort geslopen. De duivel hale jullie!" vloek
te 'de bewaker en greep met beide lianden
naar het hoofd.
Op 'de plaats werd het stil. De gevan
genen Werden in een oogenblik in de gan
gen "gejaagd; de bewakers liepen den vluch
teling na.
„Vangen!Aanhouden!klonk het
eerst dichtbij; toen steeds verder, verder.
Honderd pas van de gevangenis lag de
grijze jas; iets Verder tegen den muur de
muts.
Er was nu geen twijfel aan, welke rich
ting de Zigeuner genomen had. Na een poos
zagen de vervolgers zelf, hoe hg in hemd
en broek voortsnelde, als door den wind
gedragen, de aarde nauwelijks met de voe
ten aanrakende. Zijn ongunstig" gesternte
hield ihem echter altijd in een rechto lijn
land verkocht. Toen nu de eigenaars der
auto's bij de Belgische regeering kwamen
met hun bons, bleken de auto's nooit in het
bezit der regeering te zijn geweest. Een agent
van het Belgisch bestuur, iemand van de
Belgische legatie in Den Haag, heeft nu met
behulp van de marechaussee, reeds een aan
tal automobielen te Maastricht opgespoord,
waarvan nummer van chassis, motor enz.,
overeenkwamen met die op de bons en die
auto's in beslag genomen.
DUITS OH LUCHTSCHIP OP ZEE.
ONTMOET.
Door een dier leden varn de bemanning
van 'den stoomtrawler Annie" Y.M. 104
werd bij binnenkomst te IJmuiden medege
deeld, dlat op Dinsdag 27 dezer op onge
veer een 90 zeemijlen afstand van IJmui
den een groot Duitsch luohtsehip, gemerkt
L. 39, was gepasseerd.
Het kolossale lichaam kwam heel laag
over den stoomtrawler heem vlieg en, ging
eenige malen onderzoekend langs het schip,
doch waarschijnlijk bespeurende dat het
werkelijk een IJnubuider stoomtrawler was,
verdween het weder en liet don stoomtraw
ler verder doorvisschsen.
DOOR EEN NEDERLANDSCHEN
TRAWLER GERED.
De Nodcrlandsche stoomtrawler „Oceaan
II" uit IJmuiden heeft in Aberdeen 18 per
sonen aan land gebracht, zijnde de gezag
voerder en 17 man van het Russische stoom
schip „Balva" uit Riga.
Deze werden gered toen het stoomschip,
dat met kolen van Blyth naar Archangel
was bestemd, nabij do Shetlandsche eilan
den door een Duitsche duikboot in den
grond werd geboord.
De bemanning was van alle bezittingen
ontbloot en dreef reeds drie uren in de
soheepsboot rond, vóór de trawler haar be
merkte en aan boord nam.
De scheepspapieren gingen eveneens ver
loren.
VORDERING YAN SCHAPEN- EN
LAMSVELLEN.
OPHEFFING STEUNCOMITÉ'S.
Doordien in sommige plaatsen, o.m. te
Haarlem en Westzaan, de steuncomité'a
ontbonden zijn, wordt door verschillende
ondersteimden naar middelen uitgezien om
langs anderen weg financieele hulp te ver
krijgen. Tot die middelen behoort ook het
veranderen van woonplaats naar die ge
meenten, waar de steun comité's nog hun
arbeid verrichten.
Ten gevolge hiervan hebben zich bij het
steunoomité te Zaandam reeds person on
uit bovengenoemde gemeenten om hulp
aangemeld.
ZAKENYERLOVEN.
Militairen, die in het genot van zaken-
verlof wensohen gesteld te worden, moe
ten het verzoek daartoe richten tot den
opperbevelhebber, terwijl die verzoeken
moeten worden ingediend bij den kapitein
van het korps.
De aanvrage om een dergelijk verlof
moet vergezeld gaan van een verklaring
van den burgemeester der woonplaats van
den aanvrager.
BIJDRAGE AAN HET KONINKLIJK
NATIONAAL STEUNCOMITÉ 1914.
Bij de Tweede Kamer is een wetsontwerp
ingediend, bedoelende artikel 153b van het
Xdo Hoofdstuk der Staatsbegrooting voor
1914 te verhoogen met 1.650,000 en mits
dien to brengen op 2,250,000.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel wijst er in de toelichting op, dat
reeds vroeger de wenschelijkheid is betoogd
aan het comité een rijksbijdrage in uitzicht
to stellen Medegedeeld werd daarbij dat
het gewenseht voorkwam de bijdrage der
Regeering niet op een bepaald bedrag vast
te -stellen, doch deze te beperken tot een
som niet hooger dan het bedrag aan giften,
dat van particulieren en organisaties zou
worden ontvangen en de rijksbijdrage niet
afhankelijk te stellen van het bedrag; dat
aan giften was ingekomen, maar van het
bedrag, dat van die giften zou zijn uitge
keerd.
Aangezien het aan giften ontvangen be
drag thans rond' ƒ2,500,000 beloopt en blij
kens door den algemeenen secretaris van
het Koninklijk Nationaal Steuncomité 1914
vers-fcrekte inlichtingen dat bedrag ook in
derdaad is uitgekeerd, zou ter voldoening
aan hetgeen in uitzicht werd gesteld, een
rijksbijdrage zijn te verleenen tot gelijk be
drag eh. het oorspronkelijk geraamd en
sedert toegestane bedrag van ƒ600,000 der
halve te verhoogen met 1,650,000, weshalve
laatstgenoemd bedrag thans wordt aange
vraagd.
BELASTING BETALEN DOOR
VLUCHTELINGEN.
In de gemeenteraadsvergadering van
Middelburg w>rd Woensdag behandeld het
eerste suppletoir kohier van den hoofde-
lijken omslag, waarop o.a. ook eenige
vluchtelingen uit België als aangeslagenen
voorkomen. De heer mr. O. J. Sprenger.
verklaarde zich tegen het aanslaan der
vluchtelingen; hij acht dit niet in het'
belang der neringdoenden, daar hij vreest,
dat het reden voor de vluchtelingen zal
zijn Middelburg te verlatem De burge
meester meende, dat zij dit thans niet zul
len doen, nu zij zich hier reeds zooveel
maanden ophouden. De heer J. Onder-
dijk (S.-D. .-P.) gaat met den burge
meester mede, omdat hij meent, dat de
grootste verdiensten aan de vluchtelingen
reeds voorbij zijn en zij, die hier nog zijn,
om enkele guldens belasting niet weg zul
len gaan. Het voorstel van den beer
Sprenger om de vluchtelingen van het ko
hier af te voeren, werd verworpen met'
9 tegen 4 stemmen.
REGEERIXGSVISCH.
De „Necl." verneemt, dat ter Maandag
gehouden conferentie tussohen den minis
ter van Landbouw en een afvaardiging uit
de Ver. van IJmuider vischhandclaars, door
minister Posthuma in uitzicht gesteld is de
mogelijkheid, cltit do inkoop van visch aan
de visehhal te IJmuiden vanwege het Cen-
traal-Bureau, die een zware concurrentie
was geworden voor de IJmuider hande
laars, zal Avonden gestaakt.
NOG EENSDE GLAZEN BOLLEN.
Wij hebben reeds meegedeeld, dat het vin
den van glazen bollen aan het strand geen
reden tot ongerustheid behoeft te geven en
dat die bollen afkomstig zijn van vischnetten
waarvoor ze, door Schotscho visschers als
drijvers worden gebruikt.
Een marine-officier schrijft aan 't „Hbld."
thans ter aanvulling van deze mededeeling,
dat de glazen bollen als drijvers worden ge
bruikt, omdat do kurk door den oorlog zoo
duur is, of niet meer te verlengen ze wor
den o.a. in Schiedam of Ylaardingen ge
maakt.
KERMIS EN OORLOGSTOESTAND.
Bij den Goesehen gemeenteraad zal er
in een adres va<n neringdoenden op worden
aangedrongen terug te komen van het ge
nomen besluit, de kermis ook dit jaar niet
te laten dborgaan.
zijn sigaar op zijn ge-mak kon aansteken en
d!o bladen kon dtoorlezen.
Eon oogenblik later klonk op de gang bo
ven een gillende, lange sohreeuwr
De Zigeuner had dadelijk na het onder
gaan Ann zijn straf het bewustzijn verlo
ren en word door zulk een hevigen aanval
van koorts orervallc-n, dat hij nog denzelf
den nacht in liet lazaret gebracht moest
worden.
Hij la-g daar een week, twee wekenhij
hoestte, spuwde, kreunde, klaagde over
steken in do borst en in don rug en waa
vreeselijk mager geworden. Eindelijk stond
hij van zijn legerstede op en sleepte zich,
meer gelijkend op een schaduw dan op ce-ni
mensck, naar zijn cel. Maar daar werd zijn
toestand plotseling erger. Hij kreeg der
koorts, het bloed stroomde hem uit den
mond, tot hij den derden nacht tegen den'
morgen stierf, zonder een van zijn buren
door gekreun to hebben gebekt.
Nu eerst begon men te morren, dat Wie-
wdorka het te goed had gemeend Vooral
do jongeren waren verontwaardigd, die
d<oor de oudere gevangenen gewoonlijk
werden veracht en geïgnoreerd.
,,'t Is toch niet rechtvaardig, een'
mensch zoo te slaan, dab hij dadelijk daar
op sterft", zei -een.
„Zij hebben hem toch niet doodgesla
gen..."
„Niet doodgeslagen, maar zij hebben hem
alle inwendigo organen gekneusd. Hoe zou
hij den nog leven? Hij moest sterven."
Intusschen maakte men in kanselarij het
bericht klaar, dat de gevangene nr. zoo-
reel aan koorts gestorven ds. Juist had de
inspecteur die woorden aan zijn secreta
ris gedicteerd, toen deze zeide
„Wanneer liep zijn straftijd ten einde?"
„Van buiten kan men dat niet weten,"
antwoordde de inspecteur, „maar a-llea
gaat immers volgens het boek. Jacob! geef
het boek oens hier!"
Jacob bracht een zwart gebondenboek,
waarin de secretaris begon te bladeren.
„Wat is dat?" riep hij plotseling uit en'
richtte zijn blik op don inspecteur, terwijl
hij met den vinger den datum aanwees.
De inspecteur keek achteloos ower zijn!
schouder. Maar plotseling sprong hij Aan
zijn stoel op en vestigde zijn verschrikte!
oogen op het gezicht vam den secretaris.
Een oogenblik heerschte er stilte, terwijl
bedden elkaar doordringend aankeken.
„Drommels" riep de inspecteur uit,
„zijn straftijd was immers twee wéken vóór
zijn vlucht af geloop en
x
BELGISCHE AUTO'a IN BESLAG CE-
NOMEN.
Men meldt uit Maastricht aan 't „Hbld."
Bij de mobilisatie en het begin van den
oorlog zijn door do Belgische regeering de
meeste automobielen opgeëischt ten behoeve
van het leger en daarvoor bons afgegeven.
Na het nemen van Luik zijn velen gevlucht
en zijn ook tal vSn die gerequireerde auto's
de grens overgekomen en hier in Neder-
De Wolcommissae acht het gewenseht- den
belanghebbenden mede te deelen, dat door
het Legerbestuur wordt overwogen om ter
vergemakkelijking der contróle, de scha
pen- en lamsve-llen te vorderen en do dis
tributie dier vellen aan cle blooterijen on
der zijn toezicht te doen geschieden.
In verband hiermede meent de Woleom-
mistie or op te moeten wijzen, dat bij even-
tueele vordering van schapen- en lamsvel-
len met reeds' afgesloten contracten geen
rekening kan worden gehouden.
voor de oogen der vervolgers. Hij ging snel
al3 een pijl en steeds rechtuit als een pijl.
Dat was zijn verderf.
Het geroep van de vervolgers werd steeds
meer hoorbaar en de afstand, welke den
vluchteling van hen scheidde^ werd elk
oogenblik kleiner.
Plotseling viel hij; hoewel hij dadelijk
weer opstond, zag mon, dat zgn krachten
spoedig uitgeput waren. Hij liep echter nog
een oogenblik, steeds langzamer, langzamer,
alsof bij zelf gevoelde, dat hij niet ont
komen kon plotseling keerde hij zich
om en stond voor zijn vervolgers.
Hij' bood een verschrikkelijk gezicht; de
oogen gloeiden als kolen vuur, de tanden
stonden als tot bijten gereed; om den mond
lag een fcrtoe<% schuim. Hij beet, sloeg met
de vuisten op hun hoofd, scheurde, schopte
met de voeten. Hij was gek.
Eindelijk gingen zes of zeven man op
hem los als op een stuk wild, wierpen hem
op den grond, drukten hem de borst met
de knieën in, scheurden hem het hemd Aan
het Ijjf en takelden hem zóó toe, dat hg
als een doode op de handen naar de ge
vangenis gebracht moest worden.
Toen hij in het duistere vertrek, Avaax hij
op-gesloten \verd, tot zichzelf kwam, rillend
en nat van het koude water, waarmee zij
hem begoten hadden, werd hij in de kan
selarij geroepen. Nog had echter de op
zichter geen tijd gehad zich neer te zetten
en de sigaar aan te steken, wélke hem het
onaangenaam onderhoud moest \rerkorteD, of
reeds verscheen op den drempel onder ge
leide van den bewaker een uit de oudste
misdadigers bestaande deputatie.
De inspecteur trok de wenkbrauwen te
zamen, zette zijn neusvleugels uit en keek
met onderzoekenden blik naar de deur. Drie
mannen traden op de groene tafel toe en
kusten den „gonadigen" heer de hand.
„Wat wilt gij -zeggen?" vroeg de door
deze teekenen van onderdanigheid zacht
moedig gestemde waardigheidsbekleder.
„Wij wenden ons tot uw goedheid met
het verzoek," begon de aanvoerder van den
misdadigerstroep, „om over den Zigeuner
zelf te mogen richten. Hg heeft ons a)len
schande aangedaan -en ons allen in de oogen
van den „genadigen" heer, onzen vader,
bezoedeld. Er zal nu voor een fatsoenleken
gevangene geen vrijheid meer zgn; alles
zal strenger worden. Het was reeds moeilijk
genoeg (hier volgde een luid gezucht van
de overige afgevaardigden bij de deur); nu
zal het nog moeilgker worden. Daarom ko
men wij;"1 'onzen genadigen vader en weldoener
verzoeken, aan ons de bepaling der straf
volgens ons verstand én gevoel van gerech-
tigheia over te laten..."
„Nu," zeide do inspecteur aarzelend, 't
is goed, maar wat denkt gjj met hem 'te
doen?"
„Hem afranselen, genadige heer," ant
woordde Wiewiorka, een oude misdadiger, op
den toon Aran oprechte overtuiging van de
Voortreffelijkheid van dit raiddel.
„Voor zulk een schoelje, genadige heer,
is dat het beste. Wat valt hem in, genadige
heer?
Hij is de eprsbe. dlio zich zoo iets Areroor-
loofcl heeft. Hij heeft u gekrenkt-. Vader
en. moeder heeft liij niet geëerd, de gevan
genis heeft hij niet. geëerd, verdient hij
■dan geen slagen?Hij is niet eens een
fatsoenlijke zweep waard 1
De spreker spuwde en zijn rede deed de
anderen opnieuw zuchten.
De inspecteur trommelde met do vingers
op de tafel. Hij boAron-d zioh in een zeer
moeilijken toestand. Aan. den eenen ka-n-t
lachte hem dezo manier, om do onaangena
me zaak af te doen, wel toeaan den an
deren kant koesterde hij wegens de wet
tigheid van zulk een afwijking oenigen
twijfel: Gelukkigerwijs herinnerde hij zioh
onlangs ergens gelezen te hebben, dat in
Amerika de misdadigers dikwijls alleen
do straf voor hun kameraden bepa-len. Dat
had hem terstond gerustgesteld .Dat gaf
aan zijn gedachten zelfs een verheven rich
ting. Hij geAroelde zich een brengen van
nieuwe indÜeën uit die Nieuwe Wereld. Hij
gevoelde zioh humanist in dlo hoogste mate.
Zijn pas geschoren wangen zwollen dus nog
meer op.
Do Zigeuner liet intusschen het hoofd op
de borst hangen en sloot do moede o-ogen.
Alle spieren A'an zijn lijdend gezicht tril
den. Het scheen, dat hij oen onmacht na-bij
was.
,,'t Is goed", herhaalde do -inspecteur,
„maar moge do straf niet lichter zijn dan
die, welke ik A-oor hem had bestemd."
Hij zeide dat om iets to zeggen. Hij was
overtuigd, dat hij den Zigeuner aan onver
biddelijke handen ovorgaf.
„Verlaat u maar op ons." Wie-wiorka
boog. „Wij zullen hem zoo straffen, dat
hem de lust wel zal A'ergaan het een twee
den keer te probeeren. Wij zullen hem
wel
Hij sprak niet verdbr. De inspecteur
stond Anan zijn stoel op.
„Jacob!" riep hij tot den bewaker,
„breng den Zigeuner voor hen naar den
gang boven."
Jacob keerde zich om, de Zigeuner kreeg
van aile kanten ribbestootcn, de deputa
tie kwam vooruit, om den „genadigden
heer" de hand te drukken, die eerst nu
