Nederland en de Oorlng.
N«. 16978
Maanflas 5 Jnli.
*33- weecle Blad. ft». 1915.
UIT ONS LAND.
Ingezonden.
FEUILLETON.
In Noordpooldulsternis.
LEIISCH
UIT ONZE STAD.
STEUNCOMITÉ LEIDEN.
Oorlogstoestand 1914.
Ill do afgeloopen week meld
den zie', om sbeun aan. 0 4 pers.
Maakt met het totaal der
vorige week ad - 3199
3203 pers..
ffot 26 Juni waren behandeld 2442 aanvr.
In de afgeloopen »/eek kwa
men in behandeling E 4 M
2448 aanvr.
Buitendien waren op eerste
aanvrage afgewezen
In de afgeloopen week
pers.
pers.
1 KOGGE VAN DEN AANSTAANDEN OOGSr.
Vcawege hei ministerie van Landbouw,
Nijverheid en Handel, is een drietal oircnlai-
1*6 betreffende bovenstaand onderwerp ver
eenden, en wel één aan. de colleges van bur
gemeester en wethouders, een aan de bestu
ren der landbouwvereenigingen en een aan
fle graanhandelaren.
Naar aanleiding van het besluit van den
minister van Landbouw, enz., om bij wijze
van proef den nieuwen oogst voorloopig niet
in beslag te nemen behelzen die circulaires
Wenken ter voorkoming van een algemeene
toepassing van veevoedering met rogge en
van opdrijving van den prijs van rogge en
roggebrood.
Maïs zal in voldoende hoeveelheid tegen
matige prijzen kunnen worden geleverd; en
verder zal de regeering o.a. door voort
zetting van het invoeren van buitenlandsche
reggo den roggeprijs binne bepaalde gren
zen trachten te houden.
Het uitvoerverbod ran rogge blijft ge
handhaafd, zoodat de totale hoeveelheid
rogge in ons land zal kunnen worden ver
bruikt.
Vertrouwd wordt, dat de landbouwers en
graanhandelaren in de thans door den mi
nister genomen maatregelen aanleiding znl-
ïen vinden, om zich aan de wenken van
den minister te houden, dus niet meer dan
itoodig rogge voor veevoeder 2ullen be
stemmen en de prjjzen binnen bepaalde grea
se zullen houden, opdat de minister niet ge
noodzaakt zal zijn wederom tot dwangmaat
regelen ten aanzien der rogge over te gaan.
EEN NEDERL. HOSPITAAL IN
FRANKRIJK.
Naar men mededeelde, zijn thans van de
f 100.000, die voor het doel noodig zijn,
reeds f 70.000 bijeen. Het bestuur, dat zich
roet de onmiddellijke maatregelen, in ver
band met de volvoering van het plan, bezig
houdt, is thans als volgt samengesteld: Eere
voorzitter generaal J. B. van Heutsz; voor
zitster mevr. de wed. OideweltOtten; onder
voorzitters de heeren me. C. F. F. Thurkow,
A. G. Kröller ,en prof. Hector Treub; pen
ningmeester de heer J. Heldring, 's-Gra-
venhage; secretaris de Si.eer J. J. Blussé.
Dr. J. C. Bierens de Haan, te Rotterdam,
die uitgenoodigd werd, de leiding van het
hospitaal op zich te nemen, nam deze uit-
hoodiging aan.
Nog deelde men mede, dat als voorwaar
de bjj het plan gesteld is, dat mocht
Nederland van den oorlog niet vrjj blijven
al het materiaal uit Frankrijk weder
naar Nederland, ten behoeve van den Roe
de Kruisdienst ten onzent, zal worden over
gebracht.
Na den oorlog of na de terugkomst uit
Frankrijk, zal 't instrumenten-materiaal, etc.
geheel het eigendom worden van het Ne-
derlandsche Roode Kruis.
.VERGOEDING WEGENS KOSTWINNER-
SCHAP.
De minister van Oorlog heeft hot volgend
schrjjven gericht aan de burgemeesters:
„In sommige gemeenten is het voorgeko
men, dat aan personen, die vergoeding we
gens kostwinnerschap in ontvangst kwamen
nemen, een geringer bedrag werd uitge
keerd dan dat, waarvoor door hen voor vol
daan moest worden geteekend.
„Hoewel mij gebleken is, dat voor deze
wijze van handelen in de mij bekend gewor
den gevallen wel redenen kunnen worden
aangevoerd, vermeen ik toch, dat zij niet
behoort te worden toegepast, omdat zelfs
de schijn moet worden vermeden, dat bij
de bedoelde uitbetalingen niet geheel cor
rect zou worden gehandeld.
„Meent de burgemeester een vordering
op den betrokken belanghebbende te kun
nen doen gelden, dan zal in elk geval in
houding van een gedeelte van het uit te
keeren bedrag niet dan met toestemming van
den belanghebbende kunnen geschieden en
tegen overgifto van een quitantie voor het
ingehouden bedrag."
UITVOER VAN GROENE ERWTEN. f
De Ministers van Oorlog en van Land
bouw brengen in de „St-Ct." ter kennis,
dat, met wijziging en uitbreiding in zoo
verre van de kennisgeving in de Ned. St-
Ct- van 20 Mei 1.1. No. 116, het volgende
wordt bepaald:
lo. Uitvoer van kleine groene kookerwten
zal alleen worden toegestaan, indien één
derde van de hoeveelheid (in gewicht) puik-
kokende kleine groene erwten op de vee-
men zal zijn opgeslagen.
2o. Uitvoer van schokkers en kroonerwten
zal worden toegestaan, indien één derde
van de hoeveelheid (in gewicht) capucijner-
erwten, schokkers, kroonerwten, bruine boo-
nen of witte boonen, van inlandsch gewas,
oogst 1914, op de veemen zal zijn opge
slagen. De capucijnererwten, schokkers en
kroonerwten moeten puik van kook zijn.
GRENSVERKEER MET DUITSCHLAND.
Do grensbewaking is, althans in Twente,
van Duitsche zjjdo verscherpt. De Duitsche
landweermannen bewaken de grens thans
ook des naohts, waarschijnlijk in verband
met de aankomst van krijgsgevangenen In
Duitsche gemeenten, aan deze zijde der
Eems. Doze krijgsgevangenen zullen ge
bruikt worden voor het verrichten van
landarbeid. Opnieuw zijn de strengste or
ders uitgevaardigd tegen het overschrijden
der grenzen door wien dan pok.
AFSTANDSMARSCH BERGEN-OP-ZOOM— ij
AMSTERDAM EN TERUG.
den ze onderweg door den bataljonscomman
dant toegesproken, terwijl bjj hun aankomst
ln de stad kapitein Kroese, van het 15de
regiment, hen namens den divisie-comman
dant complimenteerde.
Daarna sprak burgemeester Hulshoi hen
toe, waarop de bataljonscommandant dankte
voor het gesprokene. Vervolgens hadden op
Kijk in de Pot de voorgeschreven proeven
van vaardigheid in het gevechtsschieten
plaats, waarbij bleek, dat 't kranige troepje
nog volstrekt niet oververmoeid was.
Op zjjn tocht dooor do stad werden aan
den leider luitenant De Jongh, op een paar
plaatsen fraaie bloemstukken aangeboden.
Alle deelnemers waren zeer voldaan over
de onderweg hun betoonde belangstelling;
vooral die te Amsterdam was schitterend.
Bjj hun vertrek vandaar werden ze zelfs
met bloemen bestrcooid. Donderdag sloegen
ze het record afstandsmarsch ran den Ned.
Bond van Lichamelijke Ontwikkeliog. Dit
stond op 165 en zij verbeterden het met
11' K.M. In vier dagen hadden ze toen 175
K.M. afgelegd.
VELDTENUE GRENADIERS EN JAGERS.
Wjj vernemen, dat bjj Kon. besluit is
bepaald, dat in veldtenue bij de grenadiers
en jagers de roode en groene kragen en
mouwopslagen zullen worden vervangen door
grjjzo.
Verder, dat in Veldtenue de genden en
zilveren kragen der hoofdofficieren door la
ken kragen worden vervangen, op welke,
ter onderscheiding, achter de sterren een
verticale gouden of zilveren balk wordt
Men meldt nit Bergen-op-Zoom:
Onder begunstiging van prachtig weer
kwamen de manschappen van het 43ste LAV.
bataljon Zaterdagmiddag 5.45 te Bergen-
op-Zoom terug. Ze hadden slechts twee uit
vallers, die wegens spierverrekking achter
hadden moeten bljjven.
Met muziek van Halsteren afgehaald wer
TEGEN DE LANDSTORMWET.
Door het bestuur der Christen-Socialisti
sche Partjj, is een adres aan de leden der
Tweede Kamer gezonden, waarin die partij
zich verklaart tegen het wetsontwerp op
den Landstorm en vóór demobilisatie.
Verder wordt in het adres sympathie uit-
gesproken met de Independent Labour Par
ty in Engeland, die tegenwoordig nog durft
ijveren voor internationale ontwapening.
UITGEVEN VAN EEN GESCHORST BLAD.
Voor het kantongerecht te Groningen werd
Zaterdag geëischt tegen F. van der Pers,
redacteur-uitgever van het „Algemeen Wel
zijn," wegens het uitgeven van een blad,
door militaire autoriteiten geschorst, drie
gulden boete, subsidiair een dag hechtenis.
EEN ZEESLAG?
Men meldt d.d. 4 Juli van Schiemonnik-
oog:
„Hedennacht omstreeks vier uur werd. op,
dit eiland geschutvuur, komende uit noord
westelijke richting, gehoord. Duideljjk was
waar te nemen, hoe fit geschutvuur, dat on
ophoudelijk tot acht uur in den morgen
aanhield, zich verplaatste van we3t naar
oost, zoodat het later in noordelijke rich-
tig werd gehoord.
Van 3 uur af tot ongeveer zes uur he
denmorgen hoorde men aanhoudend zwaar
kanongebulder in het noord-oosten."
Gistermorgen vroeg kruisten ook vier zep
pelins en een watervliegtuig in de buurt van
Ameland en Schiermonnikoog.
DE „K.W. 96" AANGEHOUDEN.
Gisteravond kwam bij den reoder IV.
Ttxns te Kabwij'k-aan-Zee het telegrafisch
bericht in, dat zijn loggervaartuig, de
„K.W. 96", door de Engolscke Marine is
aangehoudon en naar de haven van Leith
opgebracht.
Militairen en Scholen*
Mijnheer de Redacteur I
De mobilisatie duurt nu elf maanden. Ge
durende dien tijd slapen vele militairen op
een strcozak op den grond in plaats van
in een kamer op een heerlijk bed. Zij eten
gestamp ten pot, die, hoe voortreffelijk ook
bereid, toch altijd 'blijft.gestampte pot.
Velen zijn ver verwijderd van vrouw en kin
deren; anderen tobben over hun betrekking,
hun zaak of nering; nog anderen zuchten,
dat zg hun studie niet kunnen voortzet
ten en allen hebben dagelijks kans opge
roepen te zullen worden om hun leven in
de waagschaal te stellen ter verdediging van
net vaderland. Zoolang de vrede niet getee
kend is, loopt ook Nederland gevaar in den
worstelstrijd betrokken te zullen worden en
dat gevaar is niet zoo gering, als de mees
ten wel meenen. Het is een dure plicht de
militairen zoo goed mogelyk te verzorgen
en te huisvesten en dit laatste kan niet
beter geschieden dan in de schoollokalen.
Die zgn droog, tochtvrij en kunnen in den
winter Igoed verwarmd worden.
Maar de schooljeugd dan? Haar belangen
komen in de tweede plaats. De militairen
gaan nu voor. Onze kinderen nissen elke
week een paar uren onderwijs; het valt niet
te ontkennen^ dochwat het zwaarst isj
moet het zwaarst wegen. In Den Haag is de
toestand precies als in Leiden. Vier of vijf
scholen werken daar als in vredestijd; de
andere schoolgebouwen zijn in gebruik ge
nomen door de militairen. En laten we van
geluk spreken, dat de toestand hier in Lei
den nog zoo goed is. Wie treurige behui
zing wil zien voor de schooljeugd, moet eens
een kijkje gaan nemen in Weesp, bijv.
Vraagt men, of ik het niet droevjg vindt,
dat het onderwijs schade lijdt, dan ant
woord ik, dat het overbodig is, die vraag
aan een onderwijzer te stellen, doch
men lean nu eenmaal geen ijzer met handen
-breken en men zou m.i. wél doen, met een
ceresaluut te brengen aan het College van
Burgemeester en Wethouders, dat in deze
moeilijke tijden de belangen van het onder
was niet uit het oog heeft verloren en
zeker zal blijven waken om die voortdurend
te behartigen.
Verblijve, hoogachtend,
PH. RANK AJ&
Leiden* 5 Juli 1915.
Behandel de dieren met zachtheid, enz.
Verzoeke beleefd in Uw Dagblad, eenige
plaatsruimte af te staan, waarvoor ik u.
M. de R., beleefd dank zeg.
In de laatst verloopen maanden, is er
al heel wat geschreven over het afmaken
van vee, dat lijdende is aan en verdacht
wordt van 'mond- en klauwzeer. De vraag,
of het beoogde doel juist door afmaken van
het vee Wel bereikt zal worden, zal ik maar
niet beantwoorden. 'Het doel vaa mijn schrij
ven is, 'de aandacht van autoriteiten en be-
betrokkenen te vestigen op het vervoe
ren van \le beesten, waarover het lot heeft
beslist, dat zij moeten worden afgemaakt.
- Dagelijks kan men aan het Abattoir schui
ten zien liggen, die een lading dezer onge
lukkige dieren aanvoeren. Sommige dezer
schuiten zijn speciaal voor veevervoer, doch
er wordt ook wel gebruik gemaakt van
„vletten" en „westlanders", en dit zijn m.i.
geen geschikte vervoermiddelen. De bees
ten moeten dan tegen een „brug" op, die in
de schuit een hoek maakt van 45 tot 60 gr.
Dat is voor ieder beest niet even gemak
kelijk en er zgn er dan ook brj, die met
veel moeite op den wal te krijgen zijn.
Met 4 h 5 man wrordt zoo'n beest dan
getrokken, geslagen en getrapt; deze „be
handeling" duurt soms geruimen tijd en,
maakt het dier van streek en wild. Meer
malen heb ik onder het publiek stemmen
hooren opgaan over het mishandelen dei
beesten.
Om aan dien toestand een einde te ipa-
ken, zou het aanbeveling verdienen, dat een
lid der „Vereeniging voor Dierenbescher^
ming" steeds bij het lossen tegenwoordig
was. Een koe, die niet in staat is te staan,
laat staan dus om te loopen, wordt met eer
touw aan den kop met rukken en sjorren,
tegen de bovengenoemde „brug" op en zoq
van boord aan den wal' getrokken, om dan
nog eens die bewerking te ondergaan bij den'
gereedstaanden wagen.
Laten de lieden, met het vervoer belaag
er toch aan denken, wat een gewaarwording
het moet zijn, om met een ziek lichaam zoo
over alles heen gesleept te worden.
.Waarom wordt er vanwege het Abattoir,
of de gemeente niet gezorgd voor een kraan,
waarmede de beesten in een gordel uit dé
schuiten in den wagen worden geheschen..
Dit zal wel eenige kosten met zich brengen,
doch waar het afmaaksysteem al grootei
uitgaven eischt, kan er ook nog wel een,'
sommetje worden uitgetrokken, om het ont
laden te vergemakkelijken en het lijden der
dieren zeer veel te verminderen.
Ik hoop, M. de R., dat mijn stukje bijl
de autoriteiten in gunstige overweging mag
worden genomen. Het publiek zal dan in het
vervolg die mishandelingen niet meer aan
schouwen en de betrokken dieren zijn er het
meest door gebaat.
Uw Abonnée, i
A. L. M.
Leiden, 3 Juli '15.
STOOMSCIIEPEN.
STOOMVAART-MIJ. NEDERLAND.
„"Radja" (thuisreis) vertrok 3 Juli van Norfolk;
.Roepat" vertrok 3 Juli vau Amsterdam naar
Java; ..Yondol" vertrok 3 Juli van Amsterdam
naar Batavia; ,,Banda", van Norfolk naar Am
sterdam. passeerde 2 Juli Dover; „Krakatau-
(uitreis) passeerde 2 Juli Point do Gallo.
KON. HOLL. LLOYD.
..Delfland" (thuisreis) passeerde 2 Juli Dover;
„IfoUandia" (thuisreis) vertrok 2 Juli van Vigo;
„Tubantia." (uitreis) arriv. 2 Juli to Montevideo;
..Norfolk" vertrok 3 Juli van Amsterdam naar
Buenos-Ayres .Gooiland" arriv. 3 Juli van
Buono3-Ayres te Amsterdam ..Rijnland" arriv,
o Juli van Bahia Blanca to Amsterdam.
KON. WEST-IN O. MAILDIENST.
„Oranje Nassau" arriv. 3 Juli van West-Indio
to New-York; „Jan van Nassau" arriv 3 Juli
van Buenos-Ayres to Amsterdam: ..Hercules"
(thuisreis) vertrok 30 Juli van Puerto Barrios.
ROTTERDAMSCH E LLOYD.
„Madioen" vertrok 4 Juli van Rotterdam naar1
Sydney (C. B.); „Merauke" arriv. 4 Juli van
Java to Rotterdam: „O-'iir" (thuisreis) passeer*
de 3 Juli Perim; „Palcmbang" arriv. T Juli van
Norfolk te Batavia; „Besoeti" uisreis) vertrok
2 juli van Gibraltar; .Malang" vertrok 30 Juni
van Norfolk naar RotterdamSindoro" (thuis-
reis) passeerde 2 Juli Finisterre; „Tabanan"
(uitreis) vertrok 3 Juli vau Gravesand.
HOLLAND-AMERIKA LIJN.
„Maartensdijk", van Ncw-York - - Rotter-;
dam. passeerde 3 Jv'[ Dover; „Zijldijk" arriv,
4 Juli van Savannah to Rotterdam; Ambra".
van New-York naar Rotterdam. - ssorde Juli
Prawlepoint.
FAILLISSEMENTEN.
J. van Ophem, meubelmaker, te Rotter
dam.
J. van Nieuwkerk, tuinder, Ringdijk, te
Nieuwerkerk aan den IJsel.
G. Verheugd, timmerman, te Leimuiden.
S. van der Mijo, vleeschhouwer en var
kensslachter, te Zandvoort.
P. Recourt Jr., te 's-Gravenhage.
A. L. P. Grijsecis, schoenmaker, te 's-Gra
venhage.
L. P. Duyves^eyn Jr., Den Haag.
Opgeheven is 't faillissement van J. Par
levliet, te Katwijk-aan-Zee.
21)
Een schitterende lichtstreep schoot over
den Storfjord en omvatte eensklaps zee en
luchtruim. Het licht golfde over het land
en glinsterde in de druipende ijskegels aan
de rotshellingen. Witheid in alle overgan
gen van tint.
En achter do verste ijsbarrière ree3 de
zon uit zee op een klein, halloirkelvor-
taig deel van de levenwekkende, alles be-
heerschende zon. Eenige minuten lang lag
er een goudglas over het staalblanke jjs;
die glans verdween, maar een trillende licht-
Bevel Verspreidde zich over het uitspansel
en bleef lang hangen boven den top der
lAgardhrots.
XVII.
AFSCHEID VAN DE HUT.
Hoe lichter het werd, zooveel to drukker
.Werd professor Marmont. Hij vloog van het
©en tiaar het a nder met een schertsend woord
bp rijn lippen; hjj beefde van ongeduld.
Het uiterlijk van den deftigen professor
was treurig om aan te zien. Hij geleek
zoo ongeveer op een muskusos, een groot,
vreedzaam dier uit den voortijd, of op een
bozer stamvaderen uit het steentijdperk, die
onder den dajjolijkschen strijd om het be
staan sleohts langzaam vooruit kwamen in
half-beachaving.
Maar z(jn geest was even frisoh en jong
als Sn de dagen, toen hij zijn beroemde
voordraohten hield op het geologen-congres
in Rome, waar zijn prachtige voorstelling
van het ontstaan van Midden-Europa zooveel
tegenspraak en zooveel bewondering had ge
wekt.
Het scheen wel, dat hij nu een nieuwe
epoquemakende waarheid op het spoor was.
Urenlang kon lijj bij den gletscher staan
met den kijker voor de oogen, alsof hij
wilde doordringen in de geheimen der ijs
velden. In hoog© verte lag het beloofde
land en waakte over zijn duizendjarige wijs
heid, die door de menschen nog niet werd
gekend. Geen jong vee op stal kon sterker
verlangen naar de lente, dan de professor
het deed, de groote geleerde van de Sor-
bonne.
En ze kwam, de lente. Bijna onmerkbaar
drong ze zoetjes aan het land binnen. Met
vecht en nevel, met regen en storm kwam
ze, de gletschers kraakten' en barstten, ze
woelden onophoudelijk rotsblokken los, en
hun kanten kwamen in het daglicht scherper
te voorschijn als een staalblauw pantser ent
de borst van het hoogland.
Het heela strand was als een drijvende
ijsir odder, in beken stroomde het water,
het zeeijs kraakte soms met bulderend ge
raas. Alleen 'de helling, waartegen de nut
was gebouwd, bleef nog eenigermate droog.
Maar uit het zuiden kwam! een zachte
strooiende luchtstroom en met rappe vler
ken kliefde de eerste lentevogel suisend
de lucht boven Ottamkofs hut.
Het was het pinguinkomnkje, dat over
Milne Edwardsrots naar de vogelbergen ran
den IJsljord of van Crossbaai stevende.
Op den derden Mei was dat. 0, wat een
vreugde voor de drie menschen, die zich
door den langen winter hadden heengewor-
steldl
Met tranen in de oogen zagen zij den
kleinen vogelkoning na; zij zagen hem achter
do hooge rotsen verdwijnen, waarover rij
weldra zelf den tocht "zouden ondernemen.
Hij verkondigde de boodschap van nieuw
leven en vau komende redding.
Zij keken naar hun gewonde vingers, die
alle kloven hadden door de vorst; zjj sloegen
een onderzoekenden blik op de sealskin-
kleeren, waaraan de winter zooveel had ge
havend. In weerwil van hét goede, nauw
keurige naaien ran den loods, waren er
nu overal scheuren en gaten in het niet
roet bedekte zeehondenvel, dat al lang z'(jn
oorspronkelijke kleur niet meer had. Ja,
zelfs do beroemde kraag van blauw vos
senbont, door Johnsen met zooveel zorg voor
Frida's pakje gemaakt, leek nu op niets
meer.
Het spijt ons to moeten zeggen, dat ons
mooie, sierlijke baronesje nu meer had van
een slordig zigeunertype, met weinig zin
voor zeep, water en dergelijke reinigings-
Biiddelen.
In het handkoffertje lag een prachtig
zilveren toiletgarnituur met een groot mo
nogram op spiegel en borstels, maar, helaas,
die mooie dingen en het beelderig etui met
allerlei voor handverzorging, behoorden tot
het verleden en waren in vergetelheid ge
raakt.
Bratt had gelijk gekregen. De strijd om
het bestaan maakt onverschillig voor, de
uiterlijkheden der beschaving.
Frida, het verwende jonge dametje uit
do hoogste kringen der maatschappij, had
toestanden leeren kennen, waaraan ze nooit
had gedacht: ontbering, gebrek en diep
gaand leed. Haar innerlijk wezen was ge
staald, haar lichaam had pezen en spieren
gekregen, ze kon een gevaar in de oogen
zien, zonder dat haar hand begon te beven.
In lange naokten had het helmwee haar het
hoofd in het kussen doen drukken in on
beschrijflijke pijn, maar nu was ook dat
voorbij, 't Was of zij nu geen tij 1 meer
had tot denken aan de wereld buiten Agardh-
baai.
Telkens betrapte zij er zich op, dat zij
schik had in het vreemde wildeniansleven,
dat zij hier leidde in dien uithoek.
Zij had een gedaanteverwisseling onder
gaan, on zij stelde nu oneindig veel meer
belang in een zeehond, die zijn kop op
stak uit een adem-opening, dan ia de vraag
hoo de nieuwe herfstmodes waren geweest.
Waren de hoeden nog even groot, de
rokken nog zoo nauw?
Zij moest glimlachen bij de gedachte aan
al het onnuttige, dat haar vroeger leven had
gekenmerkt. Japonnen, hoeden, een beetje
taalkennis, veel uitgaan, tal van uren voor
den spiegel, een luchtige, spelende conver
satie, een heerlijke, schitterende oppervlak
kigheid dat was de inhoud geweest van
haar vroeger leven.
En nu1 Als zij zich 's avonds op
de slaapbank uitstrekte, voelde zij "de ver
moeidheid van een werkman. Zij had ge
zwoegd on Iiaar best gedaan en kon met
goed geweten rust genieten.
.Voor h et éérst jnerkte ze, hoe leeg 'het
leven is zonder werk zonder ernstige
bezigheid, ja, nu en «jan zag zo cr bijna
tegen ep terug te moeten keeren tot de
sociale eentonigheid van de oude Banse-
stad
Ze was dus goed op weg te gaan houden
van de berookte but, zooals een krijgsman
houdt van het slagveld, dat getuige is ge
weest van zijn hardsten strgilEn hoe
zou ze kunnen scheiden van die mannen,
die haar trouwe kameraden waren geweest
in die Jange pooldmsternis?..Fr.da werd
opeens zoo droefgeestig gestemd, de tranen
sprongen haar ia de oogen. en langzaam
begreep ze den lentezang in haar jong hart,
Jörgen Bratt was intusscken druk bezig
alles voor te bereiden voor den tocht over
het gebergte. De kleeren werden zoo goed
mogelijk opgeknapt- Een keus werd gedaan
uit het schoeisel, en het bleek, dat desnoods
een paar vetlaarzen, ran de „Victoria" af
komstig, door barones von Heffner konden
gedragen worden, wanneer juen ze behoor
lijk voerde met zeehondenvel.
Bratt liad zijn eigen baggerlaarzen, en de
professor legde btslag op een paar laarzen
met kappen; 'dio zouden kou en vocht wel
tegenhouden. Vervolgens maakten zij met
vereende krachten drie slaapzakken van wol
len dekens en berenbont. Die zvkken waren
nogal zwaar; maar liet bleek, dat zjj bruik
baar waren.
Frida's koffertje werd met behulp van
geweerriomen veranderd jn .een ransel voor
proviand.
Den 18den Mei was men tot den marsch
gereed.
Bratt droeg levensmiddelen vcor acht da
gen, zijn slaapzak en zijn geweer, de beide
anderen hadden alleen hun slaapzak te tor
sen, Frida had nog buitendien haar buks
onder den arm.
Zoo kwarai het oogentlik van afscheid!
Toen merkten zo pas, hoe zwaar het viel te
scheiden van die kïeir.0 hut, welke hun tehuis
was goweest in den langen, langen winter.
Stil gingen zij rond en brachten a'.ks in
orde voor het geval, dat er misschien nieuwe
ongelukkigen zouden komen, die zich genood
zaakt zagen te overwinteren in Ot.amkoI's
overoud, maar stevig huis. Alleen het alerr
noodzakelijkste namen ze inee.
(Wordt vervolgd).
