K*. >6967
Dinsdag S3 Juni,
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
In Noordpoolduisternis.
T *-veecl© ülad. flo 1915,
EIDSC
EtóG ^LSCHE BRIEVEN.
Van ocL&en Londensohen medewerker.
(Nadruk verboden).
Londen, 6 Juni.
Een telegram uit P-obrograd in de krant
van hedenmorgen bevat het benioht van
een aalmoezender bij het derde Russische
leger over gruwelen door de Duitechers
bedreven. Een daarvan zou zijn dat een
Duitecho vlieger een bom wierp op een
groep kinderen, die stonden bij een heili
gen beeld aan den weg.
Ik gelool het en ik geloof het niet. Ik
kan me evenmin voorstellen dat de kape
laan zulk een verhaal van opperste bar-
baarsohheid ver-zon als diat een militair wil
lens en wetens oen aantal kinderen ver
moordde met een bom. I-k denk wel dat de
bom op iet-s anders gemikt was, en ,,bij on
geluk" tusschen de kinderen te land kwam.
Pleit dat den vlieger vrij of liever pleit
dat die heele moderne veoht-methodo van
bommenwerpen anders dan boven vijande
lijke troepenmachten of versterkingen vrij?
Natuurlijk niet.
Verscheiden van do lezers zullen waar
schijnlijk Braakonsiek's moede plaat in do
Groene" gezien hebben, die zoo treffend
den toestand in beeld brengt. De plaat is
al heel oud gerekend naar de snelheid
waarmede wo tegenwoordig levenom pre
cies te zijn, ze is van 15 November 1914 en
heet ,,Do Doodskop-vlieger", naar analo
gie van do ook in Holland voorkomende
lepidopterade doodskopvlinder? Men ziet
er op e*n kol<J-saal ballon-monster met
een grijnzenden doodskop aan de boeg,
flunderond en bommen-zaaiend over een
ontredderd landschap met huizen in brand
en neergeplofte boeren en paarden. En
kelen, een oud vrouwtje en oen kind, slee
pen zich nog voort
Fn uit het schuitje van het log gevaarte
kli let een stem: „Let er op, dat je al
leen soldaten raakt of ranctireursWo
vechten niet tegen onge wapen den."
Wat is liet dat me dit alles neer doet
schrijven? Lust voor sensatie? Aoh neon,
ik zou mijn doel voorbijstreven. Ons door
tien maanden oorlog verslapte verbeel
dingskracht, door tien maanden gruwelijk
heid verhard gevoel zouden er nauwelijks
door worden beroerd. Galioië ligt ver en
half November nog veel verder, wat ge
beurd is, is gebeurd cn 'fc schijnt zoo bij
oorlog te hooren
Maar onderwijl is er toch wél iets ge
beurd, dat de gedachte aa<n het moderne
„gevaar uit de lucht" nader tot ons ge
bracht heeft. Met groote gestrengheid
heeft de Censor terecht alle berichten van
eigen correspondenten uit de dagbladen
er over geweerd en slechts met twee korte
„communiqués" verslag gegeven van het
bezoek dor Zeppeli ns aam eondge Londen -
sche districten.
Het Duitecbe ambtelijk verslag is uitvoe
riger en weet te vertellen dat werven cn
dokken van Londen zijn bezocht en dat er
flink schade is toegebracht.
Is het noodig hier to vertellen, dat daar
geen woord van waar is
We weten precies waar de Zeppelins ge
weest zijn ook al ware het even onwijs als
ongeoorloofd daarover mededeelingen te
doen en we weten dat or over een dicht
bevolkt stadsdeel negentig brandbommen
zijn gestrooid (officieel). Ran het leelijker?
Er is weinig schade aangericht omdat zoo'n
brandbom lang niet zoo gevaarlijk is als ze
er uitziet en met een pook of tang uit het
raam kan worden gegooid voor ze brand
veroorzaakt, maar er zijn zes menschenle-
vens bij verloren gegaan, een man en een
vrouw die in hun 3laap verrast waren en
vier kinderen, drie meisjes van 16, 11 ent 3'
jaar en een jongetje van acht. Dat tre.t, me
dieper, dan wanneer ik hoor van duizend
slachtoffers op het slagveld, want dat is
oorlog en dit is moord.
Maar, zullen de voorstanders van een po
litiek van „frightfulness me tegenwerpen,
dat dooden van enkele onschuldigen is be
treurenswaardig, maar 't is bijzaak. Er staat
tegenover dat Londen is borcikt, Londc 1
bestookt-, dat angst is gewekt in de harten
van zes millioen menschen, dat Londen einde
lijk aan den lijve gevoeld heeft wat het be-
teekent oorlog te maken met het machtige
Duitschland
Hot is om te lachen. Ja, Londen is bereikt
en Londen is bestookt, maar terwijl dat ge
beurde heeft Londen rustig doorgeslapen en
pas uit de ochtendbladen vernomen, dat er
iets was gebeurd. Want Londenis geen
stad maar een provincie en wat een straat
ver gebeurt raakt een Londenaar de koude
kleeren niet.
Ik heb eens met eenige Zuid-Afrikaners
van Southampton naar hier gereisd. Ze wa
ren pas aangekomen met de mailboot en
het was hun eerste bezoek aan Europa. De
trein was een express; in ijlvaart ging het op
Londen aan. Langzamerhand merkten we
wel dat we nader kwamen, de dorpen wer
den talrijker, het landschap schaarscher;
dan, eensklaps waren we tusschen de hui
zen en nu voorgoed; do spoorviaduct zoo
hoog dat de trein op één lijn was met de
daken der zeer hooge cn zeer troosteloozo
kazernewoningenhonderden, duizenden,
honderdduizenden schoorsteenen raasden we
voorbij, con weinig opbeurend maar noch
tans onvergetelijk gezicht. En hoeveel te
meer voor mijn vrienden uit hot verre Zui
den, komende uit het land waar de naaste
buur een uur te paard ver woont. Hier o
één hectare gronds huisdon, leefden meer
menschen dan ginds in een gansche provin
cie
Haastig werden hoeden opgozet, jassen
aangeschoten, want wc zouden nu wel spoe
dig daar zijn. De arglooze buitenmenschen
kenden Londen niet, anders zouden zij ge
weten hebben, dat zoo, tusschen dat einde-
looze schoorsteen-panorama door, de snol-
trein nog een klein half uur lang mijlen
moest verslinden voor Waterloo-station was
bereikt I
D'ht is Londenzoo treurig dichtbevolkt
zijn vele zijner districten, zoo kolosaal uitge-
gestrolct is zijn grondgebied. Welnu, laten
do Zeppelins kómen, een heele vloot des
noods. Laten ze alle hun bommenlading los
sen op de slapende wereldstad. Er zullen
weerlooze menschen en kinderen door wor
den gedood, hier en daar zal een huis uit
branden, bij wind mogelijk een paar-blok
ken huizen enLonden zal rustig doorsla
pen en 's morgens pas ontwaren, dat er iets
is gebeurd. Het gevaar dat een heel stads
deel er aan. gaan zal is ondenkbaar, want bij
felle wind blijven do Zeppelins thuis.
Paniek? Waar halen de menschen het van
daan. Nergens waar in dezen oorlog de Zep
pelins nog gekomen zijn, in België, Frank
rijk of Engeland, hebben ze meer gedaan,
dan. nieuwsgierigheid wekken. Met geen
stox waren de menschen naar de kelders te
drijven. Dat was dom, zeker, en 't heeft men
schen 't leven gekost, maar het toont hoe
woinig schrikwekkend die strijd-machines
werken.
Wanneer nu niet met die Zeppelin-ma
noeuvres bereikt wordt, dat men hier angst
of ontzag krijgt voor Duitschland's macht, en
die kolossen van de lucht door hun groote
kwetsbaarheid evenmin geschikt zijn voor
verkenningsdiensten za komen en gaan in
het duister wat*ter wereld hoopt men dan
wél met het niouwe wapen te bereiken?
Aangenomen, dat zo nog oens schade zullen
aanrichten aan dokken en werven waar-
c niet? dan kan toch nimmer de aange
richte schade maar eenigszins in verhouding
staan tot de ontzaglijke kosten, die het bou
wen on in stand houden van een luchtvloot
m_u zich brengen.
Maar, en nu komen we aan de laatste mo
gelijkheid. Het kan zijn enhet zal wel
zoo zijn, dat de heldendaden der Zeppelins
moeten dienen om een sombere Duitsche be
volking opbeuring en nieuwen moed te ge
venArme bevolking dan. Niemand twij
felt aan de vastberadenheid en moed van het
Duitsche volk, niemand kan beter voelen
dan de neutrale buitenstaander hoe zwaar
de bevolking van een land beproefd wordt,
die voelt, dat zij de sympathie"van de gcheele
wereld niet aa 1 haar zijde, heeft en tegen
wie zich steeds meer landen, steeds meer
volkeren keeren. En die toch inwendig wel
voelen moet dht die geheele politiek van
„frightfulness", waarbij vrouwen en kindc-
ron incidenteel of niet ten offer vallen,
in den grond verkeerd is en bij de afrekening
en vereffening aan het einde van den oorlog
zeer zwaar mede zal wegen, als Duitschland
verliest.
En nut zal Zeppelin's vinding, als het
ooit anders loop en mocht, ook dan niet heb
ben gesticht, daar zij machteloos is den oor
log, zij het ook maar een dag te bekorten.
Nut nooit, wel afkeer tegen een systeem van
oorlogvoëren, dat dergelijke onschuldigen-
treffonde strijdmiddelen niet als onmensch-
waardig beneden zich heeft geacht.
R. v. S.
RECLAMES h. 40 Ct. per regel.
4859 18
wordt door 21.000 artsen erkend
als het beste versterkingsmiddel
voor Zenuwen en Lichaam.
5934 9
GEHEENTELIJKF ARBEIDSBEURS.
Stadstimmerwerf. Telephoon Ho. 127.
Geopend'0 morgens van 9—12
on des middags van 2—6 uur,
AANVRAAG VAN WERKZOEKENDEN.
5 Kantoorbedienden, 1 Uitvoerder, 6 Timmor-
lioden, 1 Bo-nkjongen, 20 Metselaars, 6 Steenhou
wers, 2 Opperlieden, 10 Stucadoors, 3 Meubel
makers, 2 Stokers, 2 Smeden, 1 Koper
slager, 11 Typografen, 1 Bakker, 3 .Koetsiers,
4 Grondwerkers. 5 Loopknechten, 2 Loopjongens,
30 losso werklieden.
AFDEELINC VROUWEN.
Volkshuis. Tolephoon No. 1477.
Gcopeiud. van 9—10 uur.
2 Dienstboden, 10 Werkstcn, 6 Naaisters, 2 Wasoh-
vrouwen, 1 Winkeljuffrouw, 1 Kookster. 1 Kan
toorbediende, 1 Baker, 1 Fabrieksarbeidster, 29
Tertielarbeidsters, 2 Vrouwen (allerlei).
Zondagnamiddag tusschen
halftwee en twee uren vielen te Gorkum
over de geheele stad 011 zoover het oog reikte
op de rivier, spijltjes en 6oms ook kleine
vlokjes hooi. Het kwam hoog uit de lucht en
I langzaam, loodrecht neerdalen.
De vele Zondagswandelaars staarden dat
I halfuur in de lucht of er een zonsverduiste-
ring was.
Aan den Arkclschen dijk, een paar K.M.
van de stad, was n.l. het pas gewonnen
hooi, dat aan hoop en op een uiterwaard
stond, door een windhoos opgenomen en met
een zeer kalmen N O. wind hoog doorf de
lucht stadwaarts gedreven.
S De N. Y. Boek-, Courant- eu
Steendrukkerij voorheen G. J. Thieme, te
Arnhem en Nijmegen, herdenkt Zaterdag 26
Juni a.s. het honderdjarig bestaan der zaak.
In de jongste algemeene vergadering van
aandeelhouders is, in verband hiermede, be
sloten op voorstel van directeuren en com
missarissen tot stichting van een pensioen-
i fonds voor het personeel van zetterij en
drukkerij, terw 1 door de firma als eerste
bijdrage daartoe een bedrag van 10.000 is
gestort. Bovendien ontvangt het personeel
j Zaterdag a.s. een extra-loon van drie dagen.
Gistermiddag was een werk-
jongen, voor perceel 63 in de Oude Looier
straat te Amsterdam, bezig met het schoon
maken van een leeg spiritusvat. Er was op
de straat eenige spiritus gestort. Een voor
bijkomende jongen had do „aardigheid" in
het vocht een brandenden lucifer te werpen,
met het gevolg, dat een vlam ontstond, die
door het spongat in het vat sloeg, zoodat
daaruit de beide bodems werden weggesla
gen. Meer gebeurde er eigenlijk niet, dan
dat ook de kiel van den werkjongen eventjes
in brand geraakte. Deze jongen schrok daar
van zoodanig, dat hij bewusteloos achterover
viel. Er waren echter dadelijk omstanders
aanwezig, die den brandenden kiel uitdoof
den, zoodat de jongen geen letsel bekwam.
De knal wa-s zoo hevig geweest, dat van
twee van de belendende huizen de ruiten
sprongen, terwijl dit ook het geval was met
één huis aan den overkant van de straat.
Do brandweer, die al spoedig op cle plek
va 1 hot- gebeurde aanwezig was, behoefde
geen hulp te verleenen.
(„N. v. d. D.")
Zaterdag had m e 1 t het
„jQbld." in het interneïering'-kamp te
Zeist een ongeval plaats. Terwijl een korpo
raal bezig v.as zijn geweer na te zien, ging
dit af. Een kogel trof een soldaat in den
buik. De gewonde is naar Amersfoort ge
transporteerd, waar hij is overleden. De
man laat een vrouw en twee kinderen na.
Hij was afkomstig uit Scheveningen.
Zwaluwen in een school. Het
behoort zeker wel tot de zeldzaamheden,
dat een zwaluvvenpaar zijn n?st'o bouwt in
een schoollokaal, waar dagelijks de jeugd
haar lessen ontvangt.
Een der lokalen van de R.-K. jongens
school op den Nieuwen Langendijk te Delft
is door een paar zwaluwen voor dat doel uit
gezocht. De ranke vogels vlogen drie weken
geleden telkens door het lokaal en bleven
dan op den wand tegenover het vensier .op
een paar haken zitten, welke 's winters voor
de kachel worden gebruikt- Om de vogels te
helpen, legde de onderwijzer er een smalle
lat op. En een paar weken lang hebben de
jongens het eigenaardig construeeren van
het nest kunnen gadeslaan. Thans liggen er
4 eitjes in en zit het wijfje te broeden.
Schuw zijn de zwaluwen in het geheel niet;
op zekeren morgen hadden de vogels zich
nog niet laten zien: zoodra de zangles be
gon, vertoonden zjj zich evenwel.
Het vliogeogevaar. Aaneen
70-tal winkeliers te Leeuwarden is, naar
„Het N. v. d. D." schrijft, een door een
groot aantal leden der afd. Leeuwarden van
de Ned. Vereeniging van Huisvrouwen 011-
derteekond circulaire verzonden, waarin zij
dringend verzoeken de artikelen, in de eer
ste plaats die, welke zonder koken worden
gebruikt, zoo goed mogelijk tegen de aanra
king van vliegen te beveiligen. „Daar wij'
zoo lezen wij in deze circulaire van medi-
schen kaht zoozeer gewaarschuwd worden
tegen het gevaar, dat juist in dezen oorlogs
tijd ons dreigt door het overbrengen der
'besmetting door vliegen, daar gevoelen w-„
ons verplicht tegenover onze omgeving en
ons zelf, bij het koopen'onzer eetwaren aan
die winkels de voorkeur te geven, waar daar
omtrent de beste voorzorgsmaatregelen wor
den genomen. Wij vertrouwen dan ook ten
volle, dat u én in uw eigen belang èn in dat
uwer klanten zooveel zult willen medewer
ken als in uw vermogen is. Het clunne, gazi-
ge papier, dat ou- in onze stad in sommige
winkels verkrijgbaar en niet duur is, en
waarvan een monstertje hierbij is ingeslo
ten, zou ook o.a. daarvoor m aanmerking
kunnen komen".
Naar de „Zwolse he Cr fc." uit vrij
gcede bron verneemt, moeton er groote
plannen op til zijn met betrekking tot de
spoorverbinding van Zwolle met den over
kant van den IJsel. Door den raad van
commissarissen der Centraalspoor zou n.l.
besloten zijn een geheel nieuwe brug op de
bestaande pijlers te ma-ken, ingericht voor
dubbel spoor. In plaats van de draaibrug
zou een ba<sculebrug (dus een op- en neer
gaand gedeelte) gelegenheid tot passage
aan de scheepvaart moeten geven.
Ook van belangrijke veranderingen aan
het station te Zwolle wordt wederom ge
wag gemaakt. Aan do noordzijde zou naar
uitbreiding gezocht worden door het weg
breken van enkele gebouwen (o.a. do chefs-
woning) en aantrekking van ©enig vrij ter
rein. Do tram ZwolleBlokzijl zou daar
door gelegehcid krijgen haar treinen aan
daar te maken perrons te laten binn-enloo-
pcn.
De passage over de Willemsvaart schijnt
thans daarvoor niet meer, zooals vroeger,
een onoveTkomcnlijk bezwaar te zijn, wat
in verband moet staan met de inrichting
van de lijn ZwolleKampen tot elektrisch
spoor. Zooals bekend, wend tot dit laatste
reeds het vorige jaar besloten. De IJsel-
cent ra-lo zal daa-rvoor de nood'ige kracht
leveren. Als in zoovele zaken, hebben ook
hier de buitengewone tijdsomstandigheden
vertraging in de uitvoering gebracht.
In oen moddersloot aan de
Jacobi-Verhoef-laan bij de gasfabriek te
Buss urn zijn twee militairen op weg naar
batterij 4, aan de Karnemelksloot, te w ar
te»* geraakt. Eén verdronk, de ander werd
door een derden soldaat gered, laj waren
een verkeerden weg -ïgesiagen.
ScKipporJ. O., van het r ij n s e h i p
„Perseverance", liggende in de Waalhaven
te Rotterdam, is gisternacht op den West-
zeedijk aangerand door drie hem onbekende
mannen. Zij sloegen den schipper tégen den
grond, trf-pten hem op het hoofd, brachten
hem met een mes eenige steekwonden toe en
boroofclen hem van een notitieboekje, waarin
zich een Belgisch bankbiljet van 10Ó francs
bevond. In het Ziekenhuis op den Coolsingel,
waar de schipper verbonden is, bleek, dat
hij oen kaakbeen gebroken heeft, verschil
lende steekwonden in hot hoofd heeft ge
kregen en inwendig gekneusd is.
De schipper, die zich met zijn mes verde
digd hoeft, meent een paar van zijn aanran
ders Verwond te hebben. Zij zijn in de rich
ting Delfshaven ontkomen. („N.R.Ct.")
10)
Do loods was druk bozig met het schrob
ben van den vloer en het afnemen der hou
ten wanden; hy deed het jnot warm water
uit den ouden ijzeren pot ran de Russen.
Zijn levenslust was weer opgewekt en de
zachte warmte in do hut deed hem goed.
Eratl beproefde met behulp van een oud
hakmes en eenigo verroeste spijkers een
paar dekens als portière op te hangen.
„Wat maakt u daar?" vroeg de barones
nieuwsgierig.
„Dat zal u gauw zien," antwoordde hij
lachend, terwijl hü de dekens rechthoekig
ophing in den zuidwestelijken hoek van de
hut.
„Ziet u dat niet?" riep de professor, die
bezig was al de meegebrachte kleedingsiuk-
ken aan haken langs den eenen wand te han
gen. „Het wordt een boudoir, een dames
kamer voor ons prinsesje."
Het jonge meisje kreeg een kleur.
„Ik veroorzaak u zooveel moeite," zei ze.
„Het 2011 beter geweest zijn, als ik ook
omgekomen was met de anderen," voegde
ze er bevend aan toe.
„0, hoe vergist u zich, als u dat denkt,"
rieo de professor opgewonden. „U is de
goede geest in die oude Russenhut, u zal
onzen moed levendig honden, u zal ons aan
sporen, het uiterste te wagen in het uur
van het gevaar. 0, de ridderlijkheid bestaal
nog bij ons. Reken daar op. Wat meent gij,
Bratt?"
„Hu is het kamertje klaar," zei Bratt
ontwjjkend, en zette den handkoffer van
barones von Heffner in de afgescheiden
ruimte. „Ik ben bang, dat het geduld on de
wilskracht van de freule op een harde proef
zullen gesteld worden. Nu moesten we bijv.
spoedig iets te eten krijgen. We hebben
zeker allen vreeselijken honger. Ik stol voor
thee, ham, brood en boter. U zal alles in
de provisiekast vinden. Een braadpan ligt
bi; den haard; water heeft Johnsen al ge
haald. V vindt tusschen die wollen dekens
daïr ginds oen servet propvol met messen,
borden, vorken, u kan dekken op die lan-
go tafel, we mogen voor deze gelegenheid
wel twee kaarsen gebruiken, u vindt daar
in den hoek twoo oude mosterdpotten met
natnven hals, ik denk, (lat die goed zul
len zgn als kandelaars. Een pak lucifers
ligt vooraan in den hoek van do provisie
kast, maar wees zuinig er op, we hebben
slechts dat eene pakIfom, freule, doe uw
plicht, als 't u blieft!"
Zo keek hem verbaasd aan. Dat bevelende
in zgn toon kraste in haar ooren. Er lag een
scherp antwoord op haar tong, maar ze
hield het in... En in het volgende oogen-
blik was ze in de provisiekamer in volle
actie.
Bratt trok het oude rooster, dat met de
pooten naar boven in de asch lag, te voor
schijn, en het bleek, dat het uitstekend paste
voor de groote kook- en braadpannen uit
„Victoria's" kombuis. Daarna pakte hij een
stapel dekens en bracht die in het kamertje
van de barones, lig vond ook een hoofdkus
sen het eenige, dat hg liad meegebracht.
Nu maakte hij een soort bed op de breede
bank, die langs don wand liep. Het was een
ltarde sponde, zonder dons of matrassen,
maar de wollen dekens waren warm en dik,
zoodat de jonge dame geen gevaar liep, dat
ze zou bevriezen. Eén van de kisten der
iumaakbussen werd aan het hoofdeinde van
deze legerstede geplaatst, en in den wand
werden een paar spijkers geslagon. Met zijn
mes sneed Bratt een opening in de kist en
plaatste daar een kaars in. Toen vond hg
een paar Tauchnitz-romnnuetjes uit zijn kof
fer en legde die naast de kaars.
Intussehen onderzocht de professor de
handkoffertjes, die Bratt in de haast mee
gepakt had. Daarin werd veel gevonden, dat
voor de schipbreukelingen van nut kon zgn:
hemden, kousan, wollen buizen, laarzen, een
paar zaklantaarns, chocolade en ander lek
kers. Een handgereedsehapskistje in een foe
draal luet allerlei werktuigen en spijkers
er in, werd met vreugde begroet, en ook
een naaidoos, die blijkbaar had toebehoord
aan een zeer ordelijke en precieze Duitsche
huismoeder. Dan nog een paar aangebroken
kistjes met sigaren, en een paar pijpjes
met tabak er bg, die den professor in ex
tase brachten.
De geheele oostelijke zijwand was nul
kleerkast geworden. Er hingen een pels
mantel, een paar ulsters en een wandelpels,
meer 'dan één stevig sportpak van verschil
lende grootte, sterke leeren vesten en wol
len buizen en' verschillende paren kniebe-
echermers en overschoenen. Op den grood
stond een verzameling sterke schoenen en
laarzen.
vIk geloof niet, dat hier iets ontbreekt^"
zei de professor nadenkend. Of 't moeeten
solide 'handschoenen en wanten zijn. Ik zie
hior 'onkel glacé's en die deugen niet voor
deze streken. U bent anders gelukkig ge
lukkig geweest in uw keus, Bratt. We zul
len voorloopig aan niets gebrek hebben, als
die kleeren ens slechts passen
Ja, ja, we kunnen het hier gezellig krij- I
gen. Als niemand er iets tegen heeft, eigen
ik me die kamerjapon en die snuifkleurige
pantoffels toe. Die zullen me goe'd staan,
denkt u niet? Ze zijn als gemaakt voor
oen ouden geit van een geleerde, juist iets
voor 'n ongetrouwd heer.En die kousen, die ik
heb aangetrokken, zijn precies zoo gevormd
als mijn dunne beenen. Ik ben wel niet
bang om natte voeten te krjjgen, maar ik
wordt er verkouden van."
„Verkouden?" riep Bratt. Hier, op Spits
bergen! Nooit van z'n leven. Er bestaat
maar één ziekte in dit klimaat: het scor-
but. Als al het andere op dit eiland mis
lukt, zal het beteekenis krijgen als wereld-
sanatorium voor tuberculose. Hier zgn geen
bacteriën in do lucht. In 1898 onderzocht
de Zweedsche geneesheer Levin ongevéér
20,000 liter lucht op verschillende plaatsen.
Hrj kon geen enkele bacterie vinden. Hij
onderzocht ook water, sneeuw en ijs, ze
waren niet geheel bacterievrg, maar toch in
uiterst geringe mate besmet Een Duitsche
professor in Stuttgart heeft een paar ar
tikelen geschreven over de gunstige omstan
digheden, waarin Spitsbergen verkeert met
het oog op genezing van tering."
„We kunnen dus hier vrij adem halen.
Dat doet me plezier. Verkoudheid is name
lijk het ongeluk van mijn leven; verkoudheid
heeft me vervolgd van mgn prilste jeugd
at Ik geloof, dat mijn neus zoo spits 13 ge
worden, doordat ik hem zoo dikwijls vastge
klemd heb met zakdoeken. Nu moe3t ik hier
al een geduchte verkoudheid hebben; maar
ik heb niet eens geniesdO, maar wat
is dat?"
Een sterlco geur van gebakken ham ver
spreidde zich door de hut De barones stond
over het rooster gebogen met een buitenge
woon groote braadpan; ze keerde de stuk
ken met geoefende hand en zstte daarbij
een ernstig, huismoederlijk gezicht. Het vuur
van den haard wierp een koperkleurigen
gloed over het tengere dametje met ue on
gevormde kinderlijke trekken en de don
kere, droomende oogen.
Bij de langwerpige tafel, de eenige, die
in de hut voorhanden was, stond 'de loods
brood te srfgden. Hij deed dat niet zijn lang
Zweedsch mes. Een klein wit tafellaken met
vier borden, twee vorken en drie messen
zag er in die zeer primitieve omgeving
aantrekkelijk uit. Een groote Zwiiserscho
kaas, een pot met Engelsche „jam" en eer
schaaltje boter, waren een flauwe herin
nering aan de lekkerngen, die op den on
heilsdag op „Victoria's" avondtafel hadden
gestaan.
Maar toen de barones niet eigen hand
de rookende braadpan midden op een plat
ten steen zette, die men bij gebrek aau wat
anders op tafel had geplaatst, miste nie
mand van de schipbreukelingen "de gauzen-
lever en de kreeft en al de warme schotels
op het weelderig menu van de groote toe
ristenboot.
„Heeren," zei de barones deftig, „het eten
is opgediend. Wil de professor zijn (lama
aan tafel geleiden?"
De professor wrong zich in alle moge-
lgke bochten van louter verrukking. Met
zuid-Pransche hoffelijkheid boog lig en bood:
barones von Heffner zgn arm aan.
(Wordt vervolgd), j
