Nederland en de Oorlog.
16946
Vrijdag 3^ IV!©!»
1'weede Hi8ad. fgijj.
UIT dm LAMO.
Uit de Omstreken.
FEUILLETON
3D® Weldoenster.
LEIDSCH
DIT ONZE STAD.
LEIDSCHE BESTUURDERSBON».
Opgave van de week van 10 Mei17 Mei.
Totaal Ledental 1712.
Werklooza leden 35
Aantal kinderen be
neden 15 jaae 50
£jOonverlie3 por week f 415.69
.Vorgooding v. d. Patroon f 3.-^
van het Steuncomité 13,25
Uitkeering werkloozenk&a 131.90
148.15
Loonverlies per week -f. 257.64
Gedeeltelijk werkloo-
ze leden 233
Aantal minder werk
uren per week 4194
Aantal kinderen be
nedon 16 jaar... 380
Loonverlies per week f 728.61'
Vergoeding v. d. Patroon f
van het SteunoomLté 46.60
Gitkeeririg werkloozehka3 338.44
l i, 385.04
Loonverliee per week 343.57
Aantal onder d9
wapenen 253
Aantal kinderen be
neden 16 jaar 294
Loonvorliea per week f 3245.30
Vergoeding v. d. Patroon 264.17*
van het Rijk 1077.55
Toeslag: v. h. Steuncomité 20.05
„1361.77»
Loonverlies per week r- 1884.025
Totaal Boon vorl los per
week, waarbij 'betrok
ken 537 leden f 2495.13*
J) Dit getal wordt gevormd door:
Gehuwden en kostwinners, welke vergoeding
ontvangen121
Werkzaam bij Gemeente, Rijk en Spoorweg-
Maatsohappijen 36
Onjehuwden, welke geen vergoeding en
geen loon ontvangen 106
Totaal
263
EEN HULDE AAN DE NEDER.
LANDSCHE SOLDATEN.
Onder het opschrift: ..Slecbifcs in don nood
leert men zijn vrienden kennen", foeva/t het
,,Hl>lcL van Antw.een artikel, waarin hui
dje wordt gebracht 'aan de hulpvaardigheid
do i- den Nederlandsohea soldaat aan de
Belgische vluchtelingen betoond in de do-
gon voor het bombardement van Antwerpen.
Aan heb artikel is hot volgende ontleend:
..Gij lezer, die na-ar Holland zijt gevlucht
_.ena de bombardement^dagendie deel
Ldaclutet van den stroom, die aan genen kant
clcr grens heul en schuil zocht, leunt niet
weten, wat wij gevoelden, toen, na tien
twaalf dagen verblijf aldaar, de eerste vluch
telingen terugkeerden; hoe zij ons tranen
hebben afgeperst bij het verhaal van wat
de burgers van Rosen daal, Bergen-op-Zoom,
Bred'a en andere Hollandsche plaatsen'langs
d'j grens voor onze vluchtelingen deden.
Maar Jt meest van al roemden zij de spon
tane opoffering, de onvermoeibare hulp, de
eindielooze liefheid der Hollandsche soldaten
Die roemen zij het meest van al.
Zij herhalen, hoe die brave jongens hun
rantsoen komiezebrood en hun potje bruine
boonen met spek afstonden, hoe zij do kin
derwagentjes voortstuwden, de doodvermoei
de knaapjes en kleine meisjes op den arm
namen en onder dak brachten, de hijgende
moeders van hmar vrachten ontlasttenhoe
zij de mannen moed inspraken en dl'ank aan
brachten, een pijp lieten stoppen of hun
eigen sigaren uitdeelden, en er op uit waren,
de armsten het eerst bij te staan.
Allen zijn het met elkaar eens, daE cle
Hollandsche soldaten do grootste vrienden
van de ongelukkige Belgen waren, en meer
dan een van degen on, die hier bleven, had
öpijt, niet modle gevlucht te zijn, alleen om-
da o zij niet van die hartroerende tooneelen
getuige konden zijn.
Een onzer vrienden trekt daaruit het be<
sluit, dat men aan de HoUanctache soldaten
de grootste dankbaarheid verschuldigd is.
Hoe Icomt heb dan, dat er nog niemand
aan gedacht heeft, hiervan een afzonder
lijke blijk te geven?
Wat burgemeesters en gemeenteraden de
den, wat oomiteiteoi en commissies tot stand
brachten, dat waren daden van welbereken
de, overlegde en bestudeerde inrichtingen.
Maar wat de Hollandsohe soldaten deden,
dat waren plotselinge opwellingen van edele
harten, vriendendaden neen, ware liefde
daden, welke enkel uit brave, trouwe bors
ten kunnen voortkomen.
Heeft er inderdaad nog niemand aan ge-
d'oclit 1 Of zoo ja, dat hij zich doe kennen en
een begin make mot een hulde aan het
Hollandsche leger.
Het waren vooral de armsten, die door de
soldaten weiden geholpen; welnu men mag
oieb zeggen, dat onze armen ondankbaar
zijn jegens hen, die zich in den nood bun
vrienden toonden.
,,Wij moeten zoo veel ievèr besteden om
te bedanken, ,,als wij besteed hebben om
te vragen", zegde St.-Yincent h Paulo.
Wie steekt het werk aan?'*
UITVOER .VAN AAPDAPPELEN.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
te Delfzijl heeft bericht ontvangen, dat de
minister van financiën gunstig beschikt heeft
op haar verzoek'om Delfzijl ook in aan
merking te doen komen *ils uitvoerhaven
voor aardappelen.
BELASTINGPLICHT
VOOR GEÏNTERNEERDEN.
Gedeputeerde Staten van Overijsel heb
ben beslist, dat geïnterneerden niet belas
tingplichtig zijn, voor zoover het den hóófde-
lijken omslag betreft.
DE GEZONDHEIDSTOESTAND
DER GEÏNTERNEERDEN.
De maatregelen van isolatie van het in
ter neeringskamp te Harderwijk zijn opge
heven. Tot nu toe heeft zich geen nieuw
geval van nekkramp voorgedaan.
Do Belgische militair, bij wien de vorige
week de ziekte werd geconstateerd, neemt
in beterschap toe.
gLOEMEN VOOR DE HOSPITALEN.
By tal van bloemkweekers in de omstre
ken van Haarlem zijn brieven van dankbe
tuiging gekomen van gewonden iiit Fran-
sohe en Duitsche hospitalen voor de toe
zending van afgesneden bloemen,
EEN NEDERLANDSCH PROTESTj
BIJ DE DUITSCHE REGBERING.
Naar van zeer bevoegde zijde wordt ver
nomen, is aan Hr. Ms. gezant te Berlijn
de opdracht verstrekt om bij de Duitsche
Regeering ernstig te protesteeren te-gen het
feit, dat op 12 dezer door een Duitsch
vliegtuig bommen zyn geworpen naar het
Nederlandsclie visschersvaartuig ,,'s-Graven-
hage" IJ. M. 51, terwijl dit ter hoogte van
Ameland aan het visschen was.
GEEN DUURTETOESLAG BIJ DS
H. IJ S. M.
De directie der H. IJ. S. M. heeft aan de
grocpsvertegenwoordig.iiig te Haarlem op
eon verzoek om duurbetocslag geant
woord, dat waar de regeering geen tor-
men vindt een soortgelijken wonsch van
rijksambtenaren in te willigen, zij voors
hands evenmin aan don geuit en wensch dor
spoorwegambtenaren kan tegemoet ko
men.
REIZIGERSVERKEER ITALIË.
Het Italiaanscho Consulaat zend de vol
gende mededeoling
Vreemdelingen kunnen uitsluitend in
Italië worden toegelaten, wanneer hun
pas geviseerd is door het Italiaansohe con
sulaat.
De pas moét strikt persoonlijk zijn, voor
zien zijn van een fotografie en geteekend
door den houder. Verder moet de pas ge-
waarmorkt zijn door oen burgemeester of
notaris.
Dezelfde paa kan alleen gelden voor
meerdere leden van de familie van don hou
der, wanneer deze den leeftijd van 16 jaar
niet bereakt hebben.
HUIDENUITVOER UIT TURKIJE.
Blijkens oen bij do Kamer van Koophan
del en Fabrieken te Amsterdam ingekomen
schrijven van don consu 1-genoraa-l van Tur
kije, is do uitvoer uit Turkije van huiden
van lammeren, schapen en geiten toege
staan tot eind Augustus 1915.
MARINE-RESERVE.
Nu als gevolg van het voortduren der
buitengewone omstandigheden het perso
neel dor marine-reserve geruimeh tijd ont
trokken is aan zijn werkking in de burger
maatschappij en de gevolgen daarvan ver
moedelijk meer en meer gaan drukken op
de betrokken gezinnen, heeft de Minister
van Marine aam de burgemeesters medege
deeld, dat hij termen aanwezig acht om een
onderzoek in te stellen naar do omstandig
heden, waarin die gezinnen verkeer en, teil
einde aan de hand dor verkregen gegevens
na te gaan of er aanleiding bestaat aan de
Koningin in overweging te geven in geval
len waar het verblijf in werkelijken dienst
der gezinshoofden of kostwinners voor hun
naaste betrekkingen behoeftige omstandig
heden heeft in het leven geroepen, eenigo
tegemoetkoming te geven.
De burgemeesters zijn verzocht de noodi-
ge inlichtingen in te winnen omtrent den
toestand der gezinnen van bedoelde reser
visten in hun gemeenten en den minister
den uitslag daarvan mede te deelen.
Daarna zal de toe te kennen vergoeding
door het Departement van Marine worden
vastgesteld.
EEN BELANGRIJKE SCHENKING.
De minister van Financiën maakt be
kend, dat door den schrijver van den in de
Staatscourant" van 23/24 Augustus 1914
gepubliceerden brief, gedatc-erd Amsterdam
10 Augustus 1914, aa.n het Rijk zijn geschon
ken 40 schuldbekentenissen in de 5 pGt. Ne-
derlandsche Staatsleening, elk groot 1000,
met alle daarbij behoorende coupons. Deze
schenking geschiedde als tegemoetkoming
in de door den Staat gemaakte en te ma
ken buitengewone uitgaven tegenvolge
van de ernstige tijdsomstandigheden. Zij
is in dank door de Regeering aanvaard.
Dit is de onbekende milde gever, die zich
in Augustus j.l. tegenover den minister van
Binnenlandsche Zaken verbond, ten behoe
ve van een Fonds voor do verdediging van
het Rijk en de Koloniën, tien percent van
het vermogen dat hij na afloop van den te-
genwoordigen oorlog zal bezitten, in 's Ilijks
schatkist te storten. De door licm toegezeg
de bijdrage schat hij op circa f 120.000.
HILLEGOM.
Gisteravond i s de officiee'ie oprichtings
vergadering gehouden van de afdeeling Hil-
legom van den Ned. R.-K. Volksbond, onder
voorzitterschap van den heer B. N. Loer
akker. De rede tot installatie der nieuwe
afdeeling werd uitgesproken door den heer
Sn.it, van Amsterdam. De vergadering be
noemde tot afgevaardigden naar do cen
trale vergadering de hoeren B. N. Loerak
ker en G. Bulten.
LISSE.
De heeren Gebroeders Beelen, alhier,
hebben uitvoering gegeven aan hun p'an
tot slooping van den korenmolen. Gisteren
is men daarmede begonnen, cn binnen enkele
dagen zal Lissa van een mooi stuk natuur
schoon beroofd zijn. Deze sierlijke molen
was werkelijk iets moois voor een landelijke
gemeente.
KOUDEKERK.
De jaarlijksche beproeving dor brand-
blusclimiddelen zal p'aats hebben op 31 Mei,
des avonds te zeven uren.
Met het in orde stollen van het nieu-
wo orgel in ds Geref. Kerk i3 deze week
een begin gemaakt door den fabrikant den
heer G. van Leeuwen, te Zoeterwoude.
VOORHOUT.
Door de Coöperatieve Spaar- en Voor
schotbank voor Land- cn Tuinbouw, werd
gisteravond een algemrene vergadering ge
houden in café „Boerhaave."
Voorzitter was de heer C. Coiijn.
Deze ging na de moeilijkheden, het vo
rig jaar bij het uitbreken van dén oorlog
ondervonden.
De Voorzitter kon constateeren, dat de
Bank op dit oogenblik er goed bij slaat.
Do Voorzitter deelde na zijn inleidend
woord mede, dat vijf nieuwe leden tot de
Bank waren toegetreden, en twee afgeschre
ven, wegens overlijden, waaronder ook het
oud-bestuurslid, de heer J. v. d. Hulst.
Door den heer J. Zciikof, secretaris, wer
den de notulen voorgelezen, die goedge
keurd werden, waarop de verkiezing plaats
had van een lid van den Raad van Toe
zicht. Aftredend en herkiesbaar was de heer
C. Coiijn, die met 63 stemmen herkozen, de
benoeming aannam. Er werden 70 stemmen
uitgebracht.
De hiercpvolgende verkiezing van twee
leden van bestuur, aftredend en herkiesbaar,
de heeren P. Warmerdam en IV. v. cl. Laan,
had tot uitslag, dat beide aftredenden met
resp. 60 en 58 stemmen werden herkozen.
Uit de rekening en balans bleek, dat het
ledental bedroeg 117. In totaal was omgezet
f616,204. Spaargelden ingel. f 17S.610, te
rugbetaald f 113,453. Het saldo 1914 be
droeg f65,000, togen f96.000 vorig jaar.
Het totaai voorschotten kwam door ver
leening van f23,000 in dit jaar tot ruim
f 100,000 cn daalde door terugbetalingen tot
f66.000.
Loopende rekening werd f,38.000 opge
nomen, terugbetaald 136.000, bleef f39.000
saldo tegoed. De kosten van beheer bedroe
gen f834, de gemaakte winst f380, bracht
het reservefonds op f3551.
De heeren L. van der Poel, K. Knoppert
Ezn., en A. v. d, Vlugt vonden rekening
en balans in orde.
Omtrent het punt: wijziging rentevoet,
deelde de voorzitter mode, dat voorgesteld
wordt de rente voor voorschotten van 6 pCfc.
te verlagen op 5h pCt., doch de 4 pCt.
voor spaargelden blijvend te laten, wat werd
goedgekeurd.
Met het oog op da tijdsomstandigheden,
deelde de Voorzitter mede, stelde bestuur
en R. v. T. voor, dit jaar geen verandering
in het salaris van den kassier te brengen,
■wat na eenige bespreking van den heer,
Hutner en een r.ad9re toelichting van den
Voorzitter werd goedgekeurd.
Van de rondvraag werd door geen der le
den gebruik gemaakt, waarna de vergade
ring door den Voorzitter werd gesloten.
WARMOND.
De gemeente-veldwachler J. Been al
hier, is met standplaats Ouddorp (Z.-1I.) be
noemd tot Rijksveldwachter.
WASSENAAR.
-De Coöperatieve Borrenleenbank hield
haar jaarvergadering in het Café Lempers.
De heer J. W. Schiff, voorzitter van den
Raad van Toezicht, leidde do vergadering
en benoemde den kassier tot secretaris. Het
voorstel van liet bestuur, om do bestaande
renten te handhaven en alleen 5>/a pCt. te
vragen voor alle geldleenragen, geschied
na 1 Jan. 1915, word door de alg. verg.
goedgekeurd. Uit de overgelegde rekening
en balans bleek, dat de Bank bok in deze
niindèr gunstige tijden goed had gewerkt.
Er was een winst van 1474 gulden. Op voor
stel van het bestuur werd deze gevoegd bij
het reservefonds. De behandeling van da
agenda der alg. verg., te houden te Utrecht,
gaf weinig aanleiding tot discussie. De beo-
ren Joh. .Knijnonburg (lid van het bestuur)
en Joh. Ruygrok (lid van den Raad van
Toezicht) werden bij acclamatie herkozen
en namen hun benoeming aan. De heer
Ruygrok bracht een woord van dank aan
den heer J. W. Schiff, voor zijn gewaar
deerde adviezen in de moeilijke tijden na
1 Augustus. De voorz. vond, (lat zijn taak
licht was geweest, wijl men steeds het groot
ste vertrouwen had in de Raiifeisenbank'.
Hij hoopt, dat dit vertrouwen zal blijven be
staan. Eén der loden gaf het bestuur in over
weging de rente op 5 pCt. te bepalen, of de
rento der spaargelden te verhaogen. Hjj
wenschte er ge'en voorstel van te maken.
De voorz. zei, dat de voorgestelde en aan
genomen regeling gemaakt was, na eenrrjpa
overweging. Hij hoopte, dat de rente spoe
dig weer normaal zou worden.
KECLAKIES,
A <0 Cents per regol
4030 10
3 vernietigen de bacteriën van |1
kael en beschermen
tgqeii Besmetting.
FAILLISSEMENTEN.
M, Heiligers, weduwe van N. van Es-
clonic, koopvrouw, te Eindhoven.
J. Kleinjans Tummers, aannemer, te.
Sittar-d.
A. Roeten, metselaar, te Bussum.
64)
Een vrouw van middelbaren leef
tijd, die waarschijnlijk sterven zou; indien
zij stierf, zou niemand iets aan haar verlie
zen, en indien zij bleef leven, kon liet even
min iemand schelen. Men Icon van doctoren
cn verpleegsters, die aan zulke dingen ge
wend waren, niet verwachten, dat zij zulk'
een diepe belangstelling zouden koesteren
voor een onbelangrijk gevalmevrouw von
Treuirann merkte op zijn minst eens per
'lag op, dat het schrec-klich was en ging,
dan weer voort met haar borduurwerk;Frau-
lein Kuhrauber schreide een beetje, toen.
zjj op weg naar haar slaapkamer de baro
nes hoorde ijlen, maar zjj schreide licht
sn voor ijlen was zij bang; de prinses
begreep, dat de dood in dit geval oen zegen
zou zyn; en Letty en miss Leech verme
den het huis en brachten deze brandend
warme dagen door rondzwervende in de
hosschen, iwaar alles bloeide en tierde in
iToolijken overvloed.
En Anna! Als men haar in de zieken
kamer zag, zou men denken, dat zy de
naaste, liefste bloedverwant was van de ba
rones; 'en toch was het vuur, dat haar be
delde, geen liefde; maar alleen een einde
loos, onpeilbaar diep medelijden. „Als zij
heter nvordt, zal zjj zich nooit meer onge
lukkig voelen," was de gelofte, die Anna,
m die dagen aflegde, toen zij meende de
J'oetstappen van den Dood reeds op, de trap
hooren. „Hier of ergens anders waar
*jj maar wil zal zjj wonen en gelukkig
in. Zjj ia! jaziea, dat haar arme zuster.
geen verschil gemaakt heeft, „behalve dat
er nu geen schaduw meer tusechen ons
bestaat."
Maar geloften doen, wat helpt dat? Toen
de tweede week in Juni was aangebroken,
kwam er langzaam en aarzelend verandering-
ten goede in haar ziekte; en onmiddellijk
nadat zij dat keerpunt had bereikt en de
uitputting na de inspanning over was, werd
zÜ twist-ziek. „U zult een moeilijken tijd
krijgen," had Axel gezegd dien dag, toen
hij hun vriendschap was komen verstoren;
en dat was waar. Die moeilijke tijd begon,
nadat het keerpunt achter den rug was, en
hoe verder de barones zich van dat punt
%-erwijderde, hoe dichter zjj haar volkomen,
herstel naderde, hoe moeilijker werd het
leven voor Anna. Want het hernam zijn
gewonen loop en zjj allen werden weer,
de ouden, dezelfde ouden, zelfs tot de schim
van de nooit genoemde Lolli toe. Axel bad
wel gezegd, dat ze die nooit van zich af
zouden zetten. Maar met dit verschil, dat
do eigenaardigheden van mevrouw von Treu-
rnann en de barones meer uitkwamen dan
ooit en dat geen één van het trio' eon woord
met de twee anderen wou spreken.
Mevrouw von Treumann was nog zeer,
vast aan het huis verbonden, zonder het
geringste voornemen te laten blijken, te*
willen vertrekken. Zjj deed den gehoelen
dag niets anders dan op He loer liggen,
naar Anna en een gelegenheid af te wachten
om weer over Karlchen te begïfinen,
Anna was den onverraijdelijken dag, dat
zjj gevangen moest worden ,tot nu toe ont
komen; -maar eindelijk kwam hij, en zjj werd
.overvallen in den tuin, waarheen zjj de wijk'
had genomen, om na te denken hoe zjj
het best toenadering zou krjjgen tot de tot
nu toe ongenaakbare barones en met haar.
oevr de brandende kwestie Lolli spreken.
Daar kwam mevrouw von Treumann plot-
eeling aan; zjj was zachtjes over het gras
veld geslopen, zoodat er geen tijd was om
weg te Ioopen. „Anna," riep zij verwijtend
uit, toen zij Anna een beweging zag maken
alsof zij wou wegloopen, eu dat was ,ook
zoo, „Anna, heb ik de pest?"
„Ik hoop van niet," zei Anna.
„Je behandelt mij precies of het wel zoo.
was."
Anna-zei niets. „Waaróm bljjft zjj hier?
Hoe kan zij hier blijven, na hetgeen er ge
beurd is?" had Anna zichzelf vaak afge
vraagd. Misschien kwam zij haar aanstaand
vertrek aankondigen. Zij bereidde zich dus
voor met een welwillend oor te luisteren.
Zjj zat in de schaHuw van een bruinen
beuk en Seok naar de kalme zee en de kust
van Ettgen, trillende aan den overkant in
den warmen nevel. Zij deed niets; het
scheen, dat zjj nooit iets uitvoerde, zooals
deze dames met haar jjverige vingers dik
wijls opmerkten.
„Blauw en wit," zei Anna, en zjj koek
naar de zeemeeuwen en de lucht, om Frau
von Treumann tjjd te geven „de Pom-
mersche kleuren. Nu begrjjp ik waar die
vandaan komen."
Maar mevrouw von Treumann was ïfiet
naar huiten gekomen om over de kleuren
van Pommeren te praten. „Mjjn Karlchen
is ziek geweest," zei ze, met de pogen
pp Anna's gelaat gericht.
Anna keek naar de meeuwen bovenhaar,
hoofd tegen het donkere blauw. „Else ook,"
merkte zjj op.
„Lieve hemel," dacht mevrouw von Treu
mann, „wat een wrok."
Zjj legde haar band op Anna's knie; deze,
nam er geen notitie van. „Kun je het hem
niet vergeven?" zei ze vriendelijk. „Kun-
je de onbescheidenheid van een oogenbük
niet vergeven?"
„Ik heb niet3 te vergeven," zei Anna, met
al haar 'aandacht aan de zeemeeuwen ge
wijd; de een kwam plotseling naar beneden
en rees weer omhoog met een visch in zijn
bek, de schubben schitterden een oogen
blik in de zon, „Het is mijn zaak niet. Het
is aan Else hem vergiffenis te' scheuken."
Mevrouw von Treumann begon te schreien;
deze manier om de zaak te beschouwen was
zoo wanhopig onverstandig. Zjj haalde haar
zakdoek uit. „Wat moet zjj er een massa
gebruiken." dacht Anna; zjj had r.og nooit
ir.enschen ontmoet, die zoo veel en zoo
gemakkelijk schreiden als de uitverkorenen;
zji was tegenwoordig he el c ma al gewend aan
roode oogen; de een of andere van haar zus
ters had ze bijna dagelijks, want hoe ver
der hun oude lichamelijke kwellingen en
echte bezorgdheid achter hun lagen, hoe
teederder en kwetsbaarder werden hun ge
voelens.
„Hij kon het niet uitstaan, dat je be
drogen werdt," zei mevrouw von Treumann.
.Zoodra hij het zeker wist van die vreese-
lijke zuster, kon hjj niet anders dan zich
ijlings hier naar toe begeven om je te red
den. „Moeder," zei hjj, toen hij het begon
te vermoeden, „als het waar is. mag zij
niet besmet worden."
„Wie?"
„O, Anna, je weet toch wel, dat hjj al
leen aan jou denkt!"
„O!" zei Anna, „het kan my niet schelen
of ik besmet word.""
„Och, lief kind, een mooi jong meisje
moet zoo oppassen en er heel veel ,om,
geven."
„Nu, ik jjeef er toch niet om. Maar u.
zelf? Is u niet bang voor voor besmet,
ting?" Zij schrikte van haar eigen durf,,
toen zjj dit gezegd had, en zou voor nieta
ter wereld mevrouw von Treumann hebben,
aangekeken.
„Neen, lief kind," antwoordde deze dama
op een toon tot tranen toe bewogen van
liefheid, „ik ben te oud, het kan bjj mjj in
geen enkel opzicht kwaad met rare men-
schen in aanraking te komen."
„Maar ik dacht, dat een Treumann
fluisterde Anna, moor en meer verschrikt
over zichzelf, maar zij kon niet anders
dan voortgaan.
„Lieve Anna, een Treumann is nooit te
ruggedeinsd voor zjjn plicht."
Anna was tot zwijgen gebracht. Na die
uitspraak kon zrj niet anders doen dan naar
de zeemeeuwen kijken.
„Zul je de barones dus houden?"
„Als zjj graag blijven wil ja."
„Dat dacht ik wel. Het staat aan jou ta
heslissen wie je in huis wilt hebben. Maar,
wat zou je doen ,a!s die dio Lolli over
kwam oni haar zuster to bezoeken?"
„Dat kan ik waarlijk niet zeggen."
„Nu, van één ding Iran je zeker zijn,"
barstte mevrouw von Treumann vol geest
drift uit, „ik zal je niet verlaten, lieve
Anna. Je positie is op 't oogenblik uiterst
lastig, ik zal je niet verlaten."
Dus zjj ging niet weg. Met een znchtjo
stond Anna op. „Het is hier vreeselijk
warm," zei ze, „ik geloof, dat ik even naar
Else zal gaan."
(Wordt vervolgd).
