Tweede Kamer. FEUILLETON. Be Weldoenster. ?9) Gemengd Nieuws, Vragen en Antwoorden. afwezige leden te schieten, en dezen aJzoo ook een gelijke kans te geven, lietgeen door do Vereeniging werd goedgevonden. Hierna trok men naar het terrein van den wedstrijd. Alvorens hiertoe over to gaan, nam do voorzitter nog even het woord. Er werd over het algemeen goed gescho ten. Geschoten werd' op 14 Meter, ieder 5 schoten. De 1ste prijs, giot .©ereprijs, werd behaald door den heer. Efkelens, voor den heer De Koning, te Öegstgeest, en ook de 2de prijs werd behaald door denzelfde, voor. den heer .Van der Werf, uit Öegstgeest. Nog werd, tijdens den wedstrijd, door den heer J. Molrjn, uit Den Haag, een prijs t.cor de deelnemers beschikbaar gesteld, be staande uit een zilveren penhouder en zil veren potloodhouder in étui. Na afloop werden de aanwezige begun stigers in de gelegenheid gesteld, hun vaar digheid te toonen, door vijf schoten te "doen, en dat hieronder ook goede schutters waren, toonde de heer L. S. G. van Lomïnel, uit Den Haag, die 5 twaalven (60 punten schoot), dus was deze de beste schutter, op het terrein aanwezig. Na afloop dankte de voorzitter nogmaals allen voor hun aanwezigheid en medewer king, waarop men naar het Warmonderhek trok ter uitdeeling der prijzen en waar men gezamenlijk den maaltijd gebruikte. ZOETER WOUDE, Thans is onder het vee van de wed. P. de Graaf, alhier, mond- cn klauwzeer uit- ^:broken.i Het ,veo ;liep in verschillende polders alhier, en is (met uitzondering van vier koeien, die in het land zijn afgemaakt en begraven) naar het Openbaar Slachthuis te 's-Gravenhage vervoerd, om te worden geslacht. KERKELIJKE BERICHTEN. V oorschoten, tNed.-Herv. Gem. Zon dagmorgen te tien uren, prof. dr. H. M. van Nes, van Leiden. Oudewetering. Rem.-Geref. Gem. Zondag geen dienst. Tweeden Pinksterdag de. N. Blokker, van Y1 aardingen. Oogstgeest. Ned.-Herv. Gem. Zon dagmorgen te tien uren, ds. A. J. Buys; des avonds te halfzeven in Irene'7 ds. A. J Ruys. Tweeden Pinksterdag, des mor gens te t-ien uren, in Irene", ds. A. J. 'Ruys. Zitting Van gisteren. Invoerrecht op Sinaasappelen, enz. Aan de" orde ia het wetsontwerp tot vrij stelling van invoerrecht op sinaasappelen, mandarijnen en citroenen en op oudheden. De heer KOOLEN verbaast er zich over dat de Minister van Financiën het voorstelt vlsof deze kwestie ligt in de neutrale zone. Dc vorige Regeering meende, dat. een recht naar de waarde op de sinaasappelen, citroe nen en mandarijnen eenvoudig onmogelijk was te handhaven ca wenscht daarom een specifiek recht. Dit specifiek recht wilde evenwel do Commissi-© ran Voorbereiding niet en daarom is ieder recht uit het ont- werp-Tardefwet der vorige Regoering ver vallen. Daaruit mag evenwel Diet worden af geleid, dat men geen enkel recht wilde. Bovendien begrijpt spr. niet, hoe de Re- ge'ering in dc tegenwoordige omstandighe den jaarlijks een ton vil prijsgeven. Voorts is het recht, zeer gering, zoodat af schaffing ervan niet tot uiting komt,, en de prijs der afzonderlijk verkochte voorwerpen en dc consumenten er dus niet van zullen profiteeren. Alleen enkele Amsterdamsche tnakelaars zullen er van kunnen profiteeren. En wat betreft dc antiquiteiten vraagt spr. of lïet nu het moment is om 50.000 cadeau '•e geven aan antiquiteiten-handelaars. De heer KNOBEL wijot er op, dat de be doeling van het ontwerp alleen is om het gunstige moment aan te grijpen, ten einde hier een markt, van de betrokken artikelen te verkrijgen en te bevestigen. Voorts acht hij het een voordeel, dat door de afschaffing ran invoerrechten het gebruik van vruch ten zal worden bevorderd cn dat door het vervallen der invoerformaliteiten een be swaar wordt weggenomen voor den handel in artikelen, die in zoo hooge mate aan be derf onderhevig zijn. Wat do oudheden betreft komt ei* nog „Hé, is u wel hier,'7 zei Anna verbaasd, terwijl zij de gangdeur inkwam. „Waar ben je den jieelon morgen ge weest?" vr'oeg mevrouw von Treumainn be minnelijk. „Wij zien je haagt nooit, lieve Anna. Ik hoop, dat je nu een poosje bij ons komt zitten. Kom hier naast mij en laten wij eens gezellig babbelen." Zij maakte naast zich plaats op de sofa. „Waar is Emilie?" vroeg "Anna. Emilie was Fraulein Kuhriiuber. Anna was de eenige in huis, die haar zoo noemde. '„Zij is een poosije geleden hier geweest, haar ging dadelijk weg. Zij voelt zich. vrees ik, niet erg op haar gemak met ons.*' „Daar wou ik juist eens met u over pra ten," zei Anna. „Ja: Hoe toevallig. Gisteravond, toen we op je Zaten te wachten, hebben de barones eh ik juist een ernstig gesprek gehad over Fraulein Kuhrauber, en wij hadden besloten je bij de eerste gelegenheid de beste, de conclusies te yertellen, waartoe wij gekomen Waren. - „Dat is zooZ' zei <le barones. „Het is verbazend, dat prinses Ludwig niet beter de oogen geopend heeft." i „Het is werkelijk verbazend," zei de bar Tones. i i „Maar haar ó'ogen staan open. En die hebben gc-zien, dat u niet zeer met heel welaan, niet heel vriendelijk is voor de arrne Emilie. Ilouut u met- van haar?" „Lieve Anna, wij hebben het iets ohmo- bij. dat er maar luk-raak wordt geschat en cïait niet wordt gelet op do belangen van do handelaren. D.) heer DE BEAUFORT betoogt. dat het. ontwerp ligt in de lijn van de door de vorige Regeering tot stand gebrachte af schaffing van de rechten op de zuidvruchten. Dc beraadslagingen worden verdaagd tot Vrijdagmiddag hajftwee. Lijkverbranding. Hot Tweede-Kameiflid de heer Beumer heeft de volgende vragen tot den Minister van Justitie gericht I. Is de Minister nog van meening, zooals hij in de vergadering der Tweede Kamer van 16 December 1913 verklaarde, dat de Begrafeniswet het' verbranden van lijken Diet toelaat? II. Is het bericht in de bladen, volgens hetwelk de redactie van verschillende formu lieren, die bij een lijkverbranding in het. crematorium Westerveld door belanghebben den moeten worden ingevuld, in overleg met den Minister van Justitie is vastge steld, juist? III. Is bij bevestigende beantwoording der sub 2 gestelde vraag, de Minister bereid mede te deelen, welke overwegingen er hem toe hebben geleid de herordening ecner wij ziging van do Begrafeniswet achter te stel len bij het verleenen van zijn medewerking tot maatregelen ter uitvoering van hande lingen, door hem, blijkens zijn red© van 16 December 1913, strijdig met de wet geoor deeld? KUNST, LETTEREN, ENZ. Mgr. prof. dr. He'nsen. De „M&asb." schrijft in. verband met do benoeming van Mgr. prof. d;r. Hensen tot tijdelijk directeur, van het Nederlandseh Instituut voor Geschiedkundig en Kunst historisch onderzoek te Rome, dat deze be noeming algcm'een verwacht werd. Na den te vroeg gestorven dr. Gisbert Brom was Mgr. prof. dr. Hensen door po<- sitie, talenten en~aanleg de aangewezen man om de leiding van het Nederlandseh insti tuut te Rome op zich te nemen aldus dit blad. In dó beoefening der Nederlandsche ge schiedkunde, vooral in zooVer deze met het kerkelijk- leven van Nederland samenhangt, en waarvoor c5e archieven van Rome nog rijke bronnen bieden, is Mgr. prof. dr. Heft- sen dc nestor. Acht en twintig jaren lang doceerde hij met onverzwakte ambitie de kerkelijke ge schiedenis in het groot seminarie van War mond. Nu hem op 61-jarigen leeftijd andermaal de gelegenheid wordt geschonken rijn grooten liistóiischen arbeid to Rome te gaan voort zetten, ziet de nog altijd frisache geleerde reu levensillusie in vervulling gaan welke hij met grooto dankbaarheid zal we-teh te schatten. Het seminarie van Warmond verliest in hem een hoogleer aar, di© cachet en aantrek kelijkheid wist te verleenen aan de weten schap. die hij doceerde, en niet nagelaten heeft bij zijn honderden en honderden leer lingen sympathie cn ambitie te wekken voor de kostbare studie, waaraan hij al zijn lief de heeft verpand. Niet alleen het fraaie portret-, dat Jan Toorop van hem schilderde, maar heel zijn karakteristieke persoonlijkheid, zrl de her innering aan dezen hoogleeraar, binnen de muren van Warmond levendig houden. Mgi'. prof. dr Hensen werd den 30en Mei 1851 te Rotterdam geboren. Zijn jjeboorto- sta-ct heeft hij aan zich verplicht door zijn in teressant werk over de Kerkelijke gescliie- den's van Rotterdam" in het bekende stand aardwerk „Rotterdam in vroeger eeuwen". Bij het jubileum van zijn vijfentwintig ja rig professoraat werden zijn groote verdien sten van kerkelijke zijde gehonoreerd met liet eerekamerheensohap van den Paus, en van staatswege door het verleenen van de hoogc ord© van den Nederlandsohen Leeuw, Heel Nederland ziet hem met groote ver wachting naar Rome vertrekken, en hoopt van zijn krachtig en wel getraind gezond phyaelc. dat hij daar nog tal van jaren met opgewektheid móge arbeiden, tot nut en vrucht van de Nederlandseh© geschiedenis, welke in do Romeiusche archieven nog zoo- Veel winstc wacht. gelijks gehouden om te houden van ïemafi'd als Fraulein Kuhrauber." „Of zelfs haar te verdragen," verbeterde de barones. „En toch heb ik nog nooit een vriende lijker en bepaald beminnelijker persoon ge zien," zei Anna. „Je vergist je in haar," klonk mevrouw von Treumanns oordeel. „Wij hebben gemerkt, dat rij bier is on der bedrieglijke voorwendsels," zei de ba rones. „Hetgeen iels zeer vreeselijkis is," zei mevrouw, von Treumann, die niet naar de barones durfde kijken. „Zeker," bevestigde de barones. Anna keek dó beide dames beurtelings aan. „Welnu?" zei ze, toen zrj geen van beiden voortgingen. Toen kwam de herin- bering ft an ha-ar vredelievende plannen bij haar op en de zekerheid, di,e zij bezat, slechts bedaard met de beide 'dames te be hoeven te praten om ze te overtuigen. „Wat denkt u, dat ik hier doen k\vam?" zei ze met een lachje, waarin geen vroólijkheid klonk. „Ik wou u voorstellen beiden wat meer van Emilie te gaan' houden. U Hebt haar. zoo dikwijls aan het schreien gemaakt ik heb' haar zoo vaak met roode .oogen deze kamer uit zien komen ik :\véet zeker, dat dit u nu moet gaan vervelen, en dat u zelf verlangt een gelukkig leven samen te leiden, 'ook met haar; haar lief te hebben voor al het góede, dat in haar is, en om de rest nie£ te geven." „Lieve Anna," zei mevrouw von Treu- marn ge mei pk, „er is geen'sprake vain, (dat dame3 Van goéde ïamiiie en opvoeding haar kunnen dulden." „Geen sprake van.77 stemde de barones met nadruk toe. „I n n o c en tiia". Bij den uitgever L. J. Veen lei Amster dam verscheen „Iniioceartia." Droomleven on Werkelijkheid door Marde» Corel b*. De schrijfster zegt in de voorrede „Toen de overlevering van het beroem de oude huis uit de dagen der Tudors, dat ik an dit boek de hoeve „De Wdldi© Roos' heb genoemd, mij het eerst werd verteld, was liet eeri.' zomertijd van vrede. Het eeno volk was nog niet tegen' het andere opge staan en de blinde', domme woede van een onzinnige, goddeloozo eerzucht had geen spaak gestoken in het wiel van 's werelds vooruitgang, en de beschaving teruggestoo- ten in het barbarism© en de banden van menschel ij ke broederschap in „bloed ge drenkt. Zoo simpel en eenvoudig is mijn verhaal van de lichtgeloovjge cii verbeel dingrijke ziel van een meisje, dat reeds bij het begin van haar leven, door haar eigen al te lieve en romantische idealen: wertl geknakt, dat ik het mini of meer als een onldeschheid! gevoel om het in 't licht te geven in dóïón tijd van nationale crisis maar in antwoord op do vele vragen van het publiek en van hen, da© werkzaam rijn in het drukkers-, binders- en boakver- koopersbedrijf, di© ten zeerste zul-lcn lijden wanneer niet, als gewoonlijk, romans in het najaar verschijnen, heb ik er in toe gestemd, dat „liiri'ocent-ia" werd uitgege ven en als mijn lezers, die mij zoo eclieinioe- düg en toegenegen in al mijn werken heb ben begrepen, mij hun gewone welkom wil len geven, even warm cn vriendelijk onder de donderwolk van oorlog als in de gelukki ge dagch van vrede, zal ik geen grooter gunst zoeken of begeeren. AMSTERDAMSCHE RECHTBANK. De Vermoorde Politie-Agent. Gisteren was ter terechtzitting van de 4de kamer te Amsterdam een buitengewone belangstelling bij de behandeling van de zaak tegen den 48-jarigen betonwerker Adria- nus Gout, verdacht van den moorcï op Zon dagavond 24 Januari j.l. omstreeks halftieii gepleegd op den politieagent A. 0". Titseler, op de Kattenburgerbrug te Amsterdam. Volgens de oorspronkelijke lezing geleidde Titseler een zwaar beschonken persoon, die ernstig gevaar liep overreden te worden, voor eigen veiligheid naar de hal van het Zeemanshuis en vroeg <$aar of iemand voor een kar vilde zorgen, ten. einde den man naar zijn huis t© rijden. Maar terwijl zij, omstuwd door een groote menschenmenigte, over de Kattenburgerbrug liepen, schoot een donkere figuur naar voren, de agent kreeg een steek in de borst en stortte ach terover. Een kwartier later blies hij den laatsten adem uit. Intusschen.was de dader ontkomenhet eenige, wat op het moment van do daad was opgevangen waren d© woor den van een paar vrouwen uit de volksme nigte „Jan, do© het niet!" Alleen met die woorden als aanknoopiugspunt moest aan vankelijk het onderzoek naar don dader wor den ingesteld. Eindelijk meende men hem in genoemden Gout gevonden te hebben. Bij de dagvaarding, waarin de loop der verwonding in den breede is omschreven, is beklaagde ten laste gelegd doodslag, subs, het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel, subs, mishandeling een en ander den dood ten gevolge hebbende. Het O. M. eischte tegen beklaagd* 15 jaar gevangenisstraf. LI A T Eng. fant. Hoeden f 2.50, f 8.50, 11. n. 1. f 4 en^r 5. OnqyertreffeHJk. voor den prö8- Nieuwe Rfo'n 46. H. A. TIMMERMAN, Hofl. AGENDA VAN DE WEEK: Zaterdag: Leidsche Schouwburg. Kinderconcert 7s Middags 2 uur. Zaterdag 22, Zondag 23 cn Maandag 24 Mei. Lokalen Ars Aemula, Pieterskerkgracht 8 Nederl. Verg. Schoonheid in Opvoeding en Onderwijs (afd. Leiden) Tentoonstelling 10—5 iiüiv Dagelijkss Bioscope Variété Théater. Stationsweg 19, 7 uur. (Zaterdag^ Zondag 8 uur). Familie-Bioscoop, Haarlemmer straat 62, 7 Uur. (Zaterdag en Zondag 8 uur). (Zaterdag middag 2—4 uur). „Waarom niet? Is z\j niet een vrouw evenals wij? Was zij ook' niet ongelukkig en arm? En zal zij ook niet eenmaal in den hemel komen, evenals wij er op ho pen?7 -, 'toi Dit vonden zij profaan. „Wij zullen elkaar allen, hoop ik, in den. hemel wederzien,77 zei mevrouw von Treu- mann zacht Toen kuchte zij even en gfag voort: „Maar intusscheh rekenen wij het tot onzen plicht je te vragen of je wel weet, wat haar vader, geweest is." „Hij was een letterkundig maD," zei Anna-; rij herinnerde zich Friiulein Kuhraubers ant woord op haar vraag daaromtrent. „Jawel, maar welk soort letteren?" „Zij trachtte ons datzelfde antwoord te geven," klonk de slem van de barones. 1 „Van welk short letteren?" herhaalde Anna vragend. „ïïij bracht al de lettc-ren in brieven rond in een tascli," zei mevrouw von Treumann. „In een tascli?" „In één woord, lief kind, hij was brieven besteller, en rij heeft een onwaarheid aan je verteld." Er ontstond een oogenblik stilzwijgen.. Anna duwde met do tip van haar schoen eèn voetenbankje voort. „Het is niet aar dig onwaarheden te vertellen," zei ze^ toén met haar oogen op het voetenbankje ge vestigd. i j „Neen, zeker niet," stemde de barones toe. „Vooral in dit geval," zei mevrouw von Treumann. „Ja1, vooral in dit geval," sprqk Anna opkijkende. „Wjj dachten wel, dat je het niet wist, ©n wisten zeker, dat je er. van schrikken zou. Nu begrijp je toch hoe onmogelijk' Door onbekend© oorzaak brak gisteravond itegen zes uren brand uit in de smederij van do rubberfabriek „Vredestsin", onder Loosdiunen. Doordat do smederij in een afzonderlijk gebouwtje, achter de eigen- kijk© fabriek is ondergebracht, bleef deze gespaard. De brandspuit van Loosóuincn, die juist een oefening hield, was spoedig ter plaatse en was het vuur in korten tijd meester. Do brandweer uit den Haag, die gerequireerd was, behoefde geen dienst te doen. De schade, d|ie vrij belangrijk is, wordt door assurantie gedekt. Te B"arnevel'd is enkele weken geleden een alleenwonende 63-jarige man dood in zijn armoedig kamertje gevonden. Thans is vaD reohtswoge het krotje onder zocht en bij die gelegenheid is in een oude kist, tusschen 'n verzameling vodden, 'n bus ontdekt, waarin ruim f 4000 aan contanten. Gisteravond- is een brandje ontstaan in de cabine van de Thalia-bióscoop op de Hoogstraat te Rotterdam, jn welke cabine het toestel staat, waarme.de de films worden afgedraaid. Een paar films zijn in brand geraakt en de man, die het toestel bedient, de 21-jarige H. J. Laftdsvater, die het brandje trachtte te blusschen, is door do benauwde lucht een oogenblik bedwelmd geweest Manschappen van de reddingsbri gade hebben do levensgeesten brj heml opge-. wekt Met een paar minimax-apperaten van de bioscoop is het brandje gebluscht. Toorop en de snel te eken aar. In het „Hbl." lezen wij „Onder de streep" dit verhaaltje: Zondagmiddag op het terras van Trianon. De uitgaande Amsterdammers zitten zich' onder het genot van hun „five o'clock", tó koesteren in de behaaglijke voorjaarszon. Jongens staan af en toe stil en vergapen zich aan de heerlijkheden op de tafeltjes; ze turen naar de toast, de glaasjes met rietjes er in en bovenal is hun belangstelling voor de klantjes, die als in overdaad op de ta feltjes gereed staan. Af en toen ratsen rij' er één' weg. In de boomen stoeieft dó musschen. Voor het terras 6iaat een verlegen sneb teek'enaar te „werken," hevig timide om de nieuwsgierige straatjongens/ die hem om ringen en bovenal angstig voor de politie; met veel „routine én techniek" toovert conventioneel» molentjes en bootopjes, scheepjes "en wel ken op het papier. Aan (len ingang van het café at in een hoek tus- sonen zijn menden, glimlachend toe te kij ken naar het gedoe van zdjn collega, dé MeesterToorop! Als de snelteekenaar weder een kunst werk heeft' gemocht, en met moeit» hier en daar een' paan centen krijgt, laat Toorop kent bij zich' roepen en koopt een „Mij- lontje met de bóonvpjee." Dan, een oogen. blik mjn verlegenheid verliezend, slaat dé teekenaar, verrast door het geldstuk', dat bij er voor kreeg, de oogen op ,zièt deh fraaien, k'rachtig'en kop van den schilder en vraagt als gunst, zijn xVeldoener, té mo gen toekonen. Toorop stemt terstond téo- Haastig schuift de man nu een etoel tjj én heel minutieus is hij bezig mét conté en doezelaar. Hij begint met den donkeren haardos, dan de zware wenkbrauwbogen, daaronder mikt hij de oogen eil bijl eindigt met als achter grond den donkeren lossen mantel v^n don beroemden schilder. .Waarljjk, het sqjn vel de baard, de shor, do haren van Toorop... Ik, geamuseerd, fluister den armen t'éeh kenaar toe,'dat ik het koop'. Doeh het model heeft plezier in zjjn beeltenis, laat er den maker npant en adres onder, zetten, en de teekening ontgaat mé. Doch ik word schadeloos gesteld!! Want toet een paar rake lijnen toovert Toorop den karakteristieken kop van den straatteke naar met een enkel haaltje en een lijntje op het papier qn geeft eensklaps een boeien de gelijkénis. De men, die geen idee heeft welk een' eer hem1 te beurt valt, ontvangt rilt! Toorop's handen zijn portret en bekijkt h'et niet een mengeling van medelijden, toe schietelijke waardeering en spotzucht. En nis ik het van hem te koop vraag, is hij 'geheel verbaasd en eigenlijk zelfs een wei nig verontwaardigd, dat het werk van dien vreemden meneer met zijn haard en zijn donkere .oógén een beterèp prijs opbrengt <latt liét wérk van hem1, den beroepskun stenaar! 1 I i 1 1 i het is voor dames van goede familie, om te gaan met zulk een menscliwij weten zeker, dat je zoo iets ook niet van ons ver gen zult; maar haar wegzkmdén." - „Neen," zei Anna. heel zacht, i i „Wat, neen, kindlief?" vroeg teevrouw von Treumann vriendelijk. „Ik kon haar niet wegzenden." „Kaiï" je haar niet wegzenden?" riepen zij béiden te gelijk. Beiden lieten haar werk' in h'aar schoot vallen en keken Anna .ver baasd aan, die de oogen steeds op het voe tenbankje gericht hield. „Heb je een levenslang contract niet haar gestóteli?" vroeg mevrouw von Treumann met gr-oote opgewondenheidwant zulk éen contract was met haar. niet aangegaan. „Ik heb' niet pjrecies gezegd-wat ik bedoel, zei Anna, de oogen opstaande. „Ik meen niet, dat ik' Kaar werkelijk niet kan weg zenden, want dat kan ik' natuurlijk wel, als ik wil. Maar wat ik precies méén, is, dat ik het niet wil." Weder een pauze. Geen van de dames had zulk een houding verwacht, i „Dit is. eeh zeer ernstig geval," merktej mevrouw von Treumann wanhopig op. Zij ham haar werk weer in dé hand, ,trok' aan de steken, maakt» k'noopen in den draad. Z5j en 'de barones hadden beiden zekér ge-, dacht, dat Anna terecht zeer vertoornd zou zijn, nis ,zj( de waarheid hoorde. Men zag zonder eenïgen twijfel aan haar m.anier van doen, dat het haar onaangenaam was; maar, haar misnoegen, hoe zonderling het scha tten moge, scheen haar zelf té gelden in plaats van Fraulein Kuhrauber. Wat konden z;j, zonder h'aar waardigheid te verliezen, nu doen? Mevrouw von Treumann was boos en verbaasd. Zij dacht aan Karlchen's raad: ten opzichte van ultimatums, ze won dat Vraag: Zou u mjj kunnen ze^.,, do uitgever is van „De Gids," het' schrift, waarin de verzen verschenen Hélène Swarth, getiteld „van oorW U vrede." Kost een aflevering, niet 50 cJ óf zijn de Verzen soms afzonderlijk geven? KS& Antwoord: Ga daarvoor even naar boekhandelaar, die weet er alles van en I stelt het meteen voor u. Misschien hij het verlangde wel voorhanden. Vraag: Zou u m\j aok' kunnen ze^ii waar men kosteloos kan leeren voor' pleegster? Antwoord: Ais u een plaatsje als ker ling-verpleegster weet te verwerven in Zieken-inrichting of e^n gesticht Vly„ Krankzinnigen of Zenuwlqders, kan u ilaa een verpleegsterscursus volgen. Vraag: Kunt u me ook' een middel aai de hand. doen om fluweelen stof, welke af: geel't, van deze hinderlijke eigenschap ti •ontdoen? Antwoord: Dit afgeven is een bewij van slechte kwaliteit. Daaraan is niets (a doen. Alléén dooi' het gebruik en liet ge?t dig verkleuren der stof zal het alg^a verminderen. Vraag: Hoe kan men ketelsteen uite.-^ k'etcl verwijderen?" Hoe voorkomen, dat i zich vormt? Antw.oor-d: Uitkoken met azijn. Ari lost de ketelsteen op. Met een kwastjekuc, u den steen daarna verwijderen. Het is te bevelen de bewerking af en toe te lier. halben, want hoe meer de ketel is aangezet hoe moeilijker de steen verwijderd wordt V raag: Mijn schoonzuster heeft .-ei zooft in Westolndié. Er is al zoo dikwijl naar hem geschreven, maar wij hooren niet van hem; weet U een adres, waaraan ri kunnen schrijven orn t© weten, of hij no in leven is? Moet er dan nog een postzt-gc in 'den brief om antwoord terug te krijgen Antwoord: Probeer U heb eens bij d Gouvcrnements-Secretarie, Bureau Bingr lijk© Stand te Paramaribo (Suriname). Vraag: Mijn hoofdhaar valt erg uit t Eet is erg dun. van zichzelf ook. Zou er no een middel voor \vez©n om. heb uitvallen te gen te gaan, ik heb wel eens gehooid va Koko» Antwoord: Heb best is naar een ge neesheer specialiteit in huid- en haarziekte te gaan. Zulk ëen behandeling is echte niet goedkoop. Ken goedkoop huismiddeltje is ricinusolie en echten Franschen brainte- vgjjn, half om half en goed dooreen geschud Daarmede het haar en voornamelijk de kala plekken stevig inwrijven, eiken avond en morgen. Heb haar nu en dan wassclien met lauw water mc-t een stukje soda er in. Vraag: In onze rozen zitten zeer veel larven van rupsen. Vooral de jong© knop pen worden er door aangetast. Kunt U nu ook zeggen welke soort rups dit h en waf er tegen te doen l Antwoord: De larven, die uw roos aan getast hebben, zijn van een vlinder, ge naamd Conchylis. Zij komen ook op druiven YQor en richten ook daar heel wat schade! aan.. Zoqdra zij gestoord worden, laten zij zich' dadelijk aan een draad neer orn zoodoende tqn aanvaller te ontkomen. De bestrijding ervan is niet gemakkelijk Het bestuiven der aangetaste planten met insectenpoeder geeft in den regel de besta resultaten. Ook zoudb gij uw roos kunnen besproeien met een zeop-spiritus-oplossing. Los daartoe: 1 ons groene zeep op ia 'JO liter water en voeg daarbij 1- maatje ge wonen brandspiritus. Dit moet gij krachtig dooreen klutsen en daarmede do bladeren besproeien. Het eerste middel is echter zon der twijfel het Jjeste, daar de laatote opk* sing wel w'at zwak is voor deze insecten, doch' dit moet, daar de rozen geen sterkere kunnen verdragen:. J Sterk aangetaste blaadjes plukt gij 200- veel mogelijk af en verbrand die. Yraag: Hoe kan men een vlek vaa „Triiimf-poetoexbnacb uit een donkéTOiau'j wen gummi regenmantel verwijderen Antwoord: Met benrine dan ma miO water en ammoniaJvzeep nawaeSchen, ze er vr.oeger aan gedacht had; ïpaar to hail rich dan ook zulk een dwaasheid vuu Anna kunnen voorstellen? Nooit had zij ito' een dwaagHeid ontmoet. „Het is een geval waar de politie in g«- mengd moet worden," viel de bhronos drif tig in; al de trots van de Eimreidi's kwins in opstand tegen h'et dreigend lot, dat haar veroordeelen zou de rest van haar le\en>* dagen door, te brengen in gezelschap v.m de nakomeling van een brievenbesteller. uw advertentie stond uitdrukkelijk vermelJ. dat een goede afkomst vercischt werd, zij is hiei" gekomen' onder bedrieglijke voor wendsels. heeft de bewijzen in haar one ven. Zq is binnen bereik van de jarmeiV der wet," "Anna kon.niet nalaten te glimlachen. A'cjo Hac-M* niet bij de politie aan," zeze. zou schrikken, als iets als de armen F Wet mijn huis binnen trad. Ik' zal' stray n'ai tafel de bewijzen verbranden." Toen we?11!* de zij zich' tot mevrouw von Treuinamto „Als u er goed over nadenkt," zei ze. F'fl weet ik zeker, dat u niet van mij verlang^ zult, dat ik zoo onbarmhartig zoo onnito doogeiul zou zijn, Emilie weg te tot haar vroegere arinoede, alleen 1 'liaan vader, die aldertig jaar doou brievenbesteller was.7, 1 „Maai", Aiina, je moet verstand»^ je moet de zaak ook eens van «ten an» v- Ten kant bekijken. Nooit heelt men H een' Treumann góeischt om te gaan met (Wordt vervolgd)'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 6