"""stoomvaartlijnen. N°. 16921 £5T _A:priL Tweede Blad. A0 1915. ENGELSCHE BRIEVEN. FEUILLETON. H® Weldoenster. Binnenland. Égi DA&BLAD JjEIDSCH (Van onzen correspondent). Londen, 11 April. OORLOG EN SPORT. ',We beleven rare tijden; het- perspectief fler dingen is totaal veranderd. Dat ligt niet aan do dingen zelf, maar aan den gezichtshoek, waaronder we ze zien. Stel u voor, dat in vredestijd een Engelschman, opkijkend van zijn krant, tot zijn buurman zeide: „Jack Johnson is verslagen," wat denkt u, dat die buurman dan doen zou? Tien tegen een zou hij in plotselinge op winding den zegsman de krant uit de hand rukken, zijn neus er diep in begraven, en eerst als zijn weetgierigheid totaal bevre digd was, zijn verontschuldigingen maken voor de onbeleefdheid, die hij ondanks z'ch- zelve beging. En nu? Ik heb liet bijgewoond ia mijn club, dat iemand aarzelend en bijna verontschuldigend een medelid het nieuws vertelde en dat de aangesprokene zonder liet minst enthusiasme, kalmweg vroeg: „Wie? l)e neger?" en op de bevestiging, met een onverschillig „zoo", over een ander on derwerp begon. Deze episode is teekenend, al zal zij ook ïrxnigen Ilollandschen lezer weinig zeggen. Want weet u, Jack Johnson, de zwarte boks- kolos, is jaren lang in dubbele beteeke- nis het „bete noire" van twee werelddee- len geweest. Gewapend met vuisten als kei steen en cn een huid even onkwetsbaar als die van Achilles na de waterkuur of van een neushoorn, patste hij eiken blanken tegen stander, dio hem aandurfde, suizebollend te gen den grond, Engelschman zoowel als Franschman of Amerikaan. Eu zoo verwierf te verwaande, geld als water verdienende zwarte reus zich, het geheele blanke sport- geslacbt ten bittere spjjt, den eerenaam van wereldkampioen. Lacht niet, lezers en le zeressen, dit is een ernstige zaak. Vooral hier en in Amerika is do smaad van over troffen te z^jn door een neger in de „edele bokskunst" (the noble art of self-defense) als een diepe vernedering gevoeld; een ver nedering niet voor de verslagen boksers alleen, maar voor het geheele blanke ras! Nu mag een shah van Perzië met Oos- tcrsch plegma vragen, wat er in steekt, dat de eenc man harder kan slaan dan de an dere, maar .Westerlingen met sport-instine ten zien zoo iets in gahsch ander pers pectief. Zien? noen. zagen, want de oorlog heeft aan a-Ie snortskampioen-verheerlijking een eind gemaakt. De cowboy Jess Wi!- lard, die den nikker den' genadestomp gaf, zou in normale tijden een soort afgod zijn geworden, nu leest men nauwelijks zijn no am en vergeet hem in een oogenblik. Nu moet men daarom niet meenen, dat sport hier heelemaal heeft afgedaan, zoo geheel kan een gezond athletisch volk zich niot verloochenen, maar zij blijve beperkt tot de jeugd of tot lien, die den militairen leeftijd zijn gepasseerd, al wie daar tus schen vallen, past waardiger bedrijf. Verleden Zaterdag, sinds bijna een eeuw in Londen de populairste dag der lente, daar dan de Oxford-Cambridge roeïwedstrijd gehouden wordt, is ditmaal ongemerkt .voorbijgegaan. De honderdduizenden, rlie andere jaren tusschen Putney en Mortlake het jaagpad en de weiden langs de Theems bevolkten, zijn thuis gebleven, want de roeiers v echten in Frankrijk. Oxford en Cam bridge zijn dit jaar bijna geheel ontvolkt; het is bewonderenswaardig, zooals de hoo- gere klassen aan de roepstem van het vader land hebben gevolg gegeven. BeroepsvoetDal is dit seizoen nog ge speeld, maar hoe bitter vijandig zijn publiek en pers er tegen te velde getrokken! Van I hoogerhand zijn die wedstrijdden niet ver- Loden, maar de Londensche dagbladpers heeft die sport, of lisver dat volksvermaak (want betaalde sport is nauwelijks als zoo danig te beschouwen), genegeerd zoo veel zij kon en het beste deel van het publiek keerde zich van haar af. Ook in Nederland stelt de jongelingschap in die Engelsche sport belang en andere jaren spitste men zich ook daar op den grooten. gladiators- kamp, die jaarlijks tegen het einde van April op het Crystal Palace-terrein gehouden wordt: de zoogenaamde Cup-final, als de twee sterkste voetbal-ploegen spelen om een zilveren tropee. Maar dit jaar zal dat „groote" sport evenement niet in Londen worden uitgevoch ten, doch in de provincie, waar de tegen kanting van het publiek zoo groot niet is als in de hoofdstad. In een te Manchester, verschijnend blad las ik evenwel dezer da gen, dat men ook dadr weinig gesteld is op dat volksfeest en dat het winnen van den beker onder de tegenwoordige omstan digheden niet als een eer, maar als een schande moet worden aangerekend. Want hoezeer men de waarde van sport voor de lichaamsvorming waardeert, thans is de tijd om de verkregen resultaten aan de werk- lijkheid te toetsen. Een typisch Engelsche kernspreuk luidt: „Op de speelvelden van Eton en Harrow worden de veldslagen van Engeland gewon nen," en het is zoo, de uitstekende conditie van het Britsche contingent in Frankrijk is in niet geringe mate te danken aan de lichaamsoefening, die elke jonge Engelsch man zich gunt. Telkens lezen we in openbaar gemaakte soldatenbrieven, hoe de jongens kort achter de gevechtslinies balspelen, zoo dat ze somtijds door een vijandelijk vlieg tuig in hun spel worden gestoord. De sport zit hen in het bloed en geeft hun de geluk kige luchthartigheid, dio zooveel waard is voor den soldaat te velde. Men kan de sport-quaestie ook nog van een ander standpunt bezien en in verband brengen met de tegenwoordige omstandig heden. Voetbal, pols, cricket, hockey en dergelijke in Engeland onder alle klassen van het volk ingeburgerde gezelschapsspe len, kweeken, behalve moed, kracht en vlug heid, ook nog andere belangrijke eigen schappen aan, namelijk geest van discipline en samenwerking, doorzicht, doortastend heid en kalmte onder allerlei omstandighe den. Dit is geen overdrijving en geen sport- verheerlijking. In dit land maken de jon gelui van hun sport geen afgod, zooals dat ongelukkig in Holland wel eens ge- Leurt. Het hoeft ook niet, zrj wordt op alle groote scholen in den vrijen tijd beoefend en zoo wordt zij een te gewoon ding voor de jongens, om al hun gedachten in beslag te nemen. Maar al de genoemde eigenschap pen worden met die groepenspelen aange kweekt. Vandaar de zoo bekende Engelsche onbewogenheid en zijn doortastendheid in oogenblikken van gevaar. Het is den Brit niet ten onrechte verweten, dat hij er nim mer aan denkt, zich intijds voor te bereiden voor dingen, die komen kunnen. Volkomen juist, maar zijn zin voor improvisatie is zoo groot, dat hij, hoewel geheel onvoorbereid, in niet te langen tijd even weerbaar, even goed toegerust is als z\jn tegenstander. Is het te veel gezegd, die eigenschap toe te schrijven aan zijn oefening in het sport spel, waar de steeds wisselende kansen en moeilijkheden immer den zin voor snel, koel en doortastend handelen scherpen en ont wikkelen? Toen de oorlog begon, was de expedition- nairo macht, die Engeland kon uitzenden, nauwelijks het noemen -waard tegen de tien tallen legerkorpsen van Duitschland. Sinds is er een macht gevormd van zeven cijfers, gedrild, geoefend in wapenhandel, voorzien 50) „0. neen. Dat behoeft niet. Zijn moeder kan zich niet gelukkig gevoelen zonder hem; daarom moet hij komen." „Mag ik u even vragen, waarom wij dan over hem praten, als ik u toch niet van dienst kan zijn?" „Ik wou li vragen of of u denkt, dat hij dikwijls zal komen." „Ik zou denken, dat hij heel dikwijls zal komen," antwoordde Axel op zeer beslisten toon. „O," 'zei Anna. Zij liepen stilzwijgend voort. „Heeft u er al over nagedacht, wat u zal doen, als uw andere zusters ook graag hun familiebetrekkingen te logeeren willen hebben? Kerstmis bijvoorbeeld is een tijd van algemeene vreugde, en de koudste har ten worden dan warm. Familieleden, die het heelo jaar met elkaar getwist hebben, zoe ken elkander op met Kerstmis en spreken jmet tranen in do -oogen van de banden des bleeds. En verjaardagen zullen uw twaalf zusters er genoegen mee nemen, haar twaalf verjaardagen te vieren verre van al haar fa milieleden? Hier in ons land zijn verjaarda gen gewichtige dagen. Er zal in iedere maand or eon gevierd worden op Klein- walde." >»Ik heb' nog niet verder .gedacht dan over Karlchen," zei Anna een weinig on geduldig. „Een mannelijke ICühraub'er," zei Axel peinzend, en hij zwaaide met zijn stok en aandacht naar de schapenwolkjes, dio zweefden boven de pijnboomtoppen „een mannelijke Kuhrauber is zeker iets zeer verschillends van alles, wat u tot nu toe gezien heeft." „Er bestaan geen mannelijke Kuhraubers. Ten minste," voegde zij er tot verbetering bij, „dat zei Fraulein Kuhrauber. Zij heeft mij verteld, dat zij in 't geheel geen familie liad, maar misschien misschien heeft zij er een paar vergeten en zij zal ze zich later herinneren. O, ik wou, dat ze mij alles pre cies vertelden zooals het is en niet tracht ten iets voor mij te verbergen. Ik dacht, dat wij in de correspondentie alles meege deeld hadden, maar die Karlchen nu het schijntZij zweeg en beet op haar lippen. Daar was zij werkelijk op het punt aanmerkingen te maken, tegenover Axel op het gedrag van haar zusters. „Kijk," zei ze. toen ze roqde daken zag tusschen de boomen, die minder dicht begonnen te worden, „kijk, is dat Lohm niet? Ik heb .u thuis gebracht, zonder het te weten." Zij stak hem de hand toe. „Praten helpt niet veel," zei ze met een plotselinge op welling en ze zag met een ernstig glim lachje tot hem op. ,,Wij praten en praten en komen toch niets verder op eenig punt en ook niet nader tot elkaar. Zooveel ver klaringen, die nergens toe dienen. Ik bedoel niet u en mij bepaald -'t is Jaltijd zoo met iedereen en alles. Het is heel vreemd. Dag-, mijnheer Lolim." Maar hij hield haar hand vast en wilde haar niet laten gaan. „Neen," zei hij met een stem, dio zij niet van hem kende, „wacht een oogenblik. Waarom wilt u niet, dat ik u werkelijk van dienst ben? Denkt u dan, 'dat u ooit iets bereiken kunt door de oogen te sluiten voor hetgeen waar is? Is het niet beter <gy dingen onder de oogen te zien, van uniformen, schoenen, geweren en bajo netten, gevoed, behuisd, kortom: in luttel maanden tijds is een leger geïmproviseerd, verrezen uit het niet. Want niet alleen dat voor een dergelijk groot leger noch kazer nes, noch tenten, noch instructeurs, noch uniformen gereed stonden, maar ook moes ten de geweren, de patronen, de kanonnen en de granaten nog uit erts en hout worden worden gemaakt. Het is ongelooflijk, dat een volk in zoo korten tijd zulk een uïtste- kend vechtswaardig leger heeft weten te vormen en de improvisatiegeest der Engel- schen is stellig evenzeer of nog meer te be wonderen dan de prachtige organisatie van het Duitsche leger, die het product is van jarenlange stelsematige oefening. En dat ta lent voor improvisatie dankt Engeland de sport. De heer W. J. Boelken, lid van Ged. Staten van Drente, ridder -der orde van den Nederlandschen Dceuw en officier van do Oranj e-Nassau-orcfe, heeft bedankt als lid -der Prov. Staten. Alzoo is een va cature ontstaan in het kiesdistrict Hooge- veen. Te Voorburg, waar hij sinds eenige dagen verpleegd werd ,is op 72-jarigen leef tijd overleden mr. J. A. van Grise, oud lid van de Tweede Kamer. Do gewone audiëntie van den Minis ter van Marine zal Vrijdag 30 April a.s. niet plaats hebben. Men meldt uit Den Helder aan de ,,N. R. Cfc." Het classicaal bestuur heeft op het ver zoek van den kerkeraad der Ned.-Herv. Gem. van Den Helder, om machtiging te verleenen aan het kiescollege om do beide vlootpredikanten, ds. Buiskool en ds. War ners, te beroepen on aan genoemde ge meente to verbincten, ten -einde do geeste lijke belangen der marine op die wijze „in kerkelijke banen te leiden", afwijzend beschikt. Thans is het woord aan het pro vinciaal kerkbestuur. De Minister van Financiën heeft nieu we bepalingen vastgesteld omtrent de pre miebetaling in zaken de Ongevallenwet 1901. In Maart werdfbij de Rijkspostspaar bank 483,144.74 V minder ingelegd dan te rugbetaald. Op Staatsschuld-boek] es werd 4250 minder in- dan afgeschreven Door den hoer J. Tak, overleden te- Utrecht, die vroeger te Middelburg woon de, zijn aan do volgende instellingen in laatstgenoemde plaats- de daarachter ge melde sommen gelegateerdHet Middel- burgsch Muziekkorps 5000 Vereeniging tot. bezoeken der armen 3000Vereeni ging „Kindervoeding" 2000 Vereeniging Kinderzo rg" ƒ:3000; Vereeniging tot. Werkverscha.fBng aan Zeeuwsche- blinden 2000 Doopsgezinde Gemeente 1000. Bo vendien ontving -de gemeente Middelburg ƒ5000 voor verfraaiing of onderhoud van bloemperken en plantsoenen op de bolwer ken en singels der stad. In do te Bloemcndaal gehouden jaar vergadering van den Ned. Bond voor Vrou wenkiesrecht waren 41 afdeelingen verte genwoordigd. Uit het jaarverslag bleek, dat er 5 nieu we afdeelingen" werden opgericht cn3 wer den opgeheven. Plet totaal der afdeelin gen bedraagt thans 73 met. 28 sub-af de elin- gen. Door do tijdsomstandigheden is het ledental, dat in het begin van het ja-ar stij gende was, eenigsains gedaald. Het be draagt thans 6894. en dan zijn best te doen hls men de waarheid eenmaal weet? Waarom is u boos telkens als ik Uac-ht u de waarheid te zeg gen of wat ik als de waarheid beschouw omtrent die dames? U zult het zeker later zelf wel te weten komen. U noodzaakt mij toe te kijken en te zien hoe u teleurge steld en gegriefd en misschien bedrogen in ieder geval hoe er misbruik gemaakt zal worden van uw vertrouwen en u maakt onze- gesprekken tot een soort van woorden twist, die ieder van ons onwaardig is, ge heel onwaardigHij zweeg plotseling en liet haar hand los. Het was onmisken baar, dat er hartstocht was in zijn stem, en zij luisterde met verbaasde oogen. „Ik ben bezig u de les te lezen." zei hij op zijn gewonen, gelrjk'matigen toon. „Ver geeft het mij, maar ik geloof, dat n uw plan opzet op een wijze, die geen succes kan hebben. Zooals u terecht zegt, wij pra ten en praten, en hoe meer wij praten, hoe minder begrijpen wij' elkander. Het is een dwaze wereld en een bnitengenoon een zame wereld." Hij nam zijn hoed af en keerde zich om. Anna deed haar mond open, om' iets to zeggen, maar hij was weg. - Zp ging naar huis en peinsde over vul kanen. HOOFDSTUK V. De maand Mei was dat jaar in het noor den van Duitschland als de Mei der dich terlijke droomen. De dagen wareff aan een paarlensnoer gelijk, zij werden steeds schoo ner en kostbaarder, naarmate de ketting langer werd. De seringen bloeiden veer tien dagen vroeger dan andere jaren. Do wind. ig ewoonlijk zoo rusteloos op die vlakke stranden, scheen in slaap gesust en bewoog Bij do behandeling van de rekening en begrooting werd er op gewezen, dab de Bondskas te weinig geld van de afdeelin gen ontvangt. Plet hoofdbestuur stelde daarom voor, dat de afdeelingen hun bij drage van 25 pet. tot 50 pet. der ontvang sten zullen verheogen. Wanneer dit noo- diig is, zullen de kleinere afdeelingen dan door liet hoofdbestuur gesteund worden. Na breedvoerig© discussie werd een rege ling voor do afdracht vastgesteld. Breedvoerige discussies ontstonden over het voorstel van het hoofdbestuur, om goedkeuring te hechten aan heb besluit van het hoofdbestuur, om den Bond te doen toetreden tot den Anti-Oorlogs-Raad. Het bestuur had dit besluit met. 7 tegen 2 stem men, genomen, in afwachting va-n de goed keuring van do algemeene verga-dering. De opinie over dit voorstel was zeer ver deeld. Dr. Volgraff, uit Leiden, o.a merkte op, •dat als do Bond zondier meer besluit, om niet tot den Anti-Oorlogs-Raad toe t-o tre den, cr een ongunstige indruk wordt ge wekt.. Plij stelde daarom een motie voor, waarin werd uitgesproken, dat do niet- aansluiting niot is te beschouwen als een daad van antipathie tegenover den Anti- Oorlogs-Raad. Bij acclamatie werd een voorstel van de afd. Hoogeveen aangenomen, strekken de om uit te spreken, dat, hoewel artikel 5 der statuten verbiedt om zioh uit te spre ken over sociale kwesties, aangenomen wordt, dat het door het hoofdbestuur ge nomen besluit is te beschouwen als een spontan© gevoelsuiting. Met 161 tegen 68 stemmen werd daarop besloten, dat de Bond zich niot bij cïen Anti-Oorlogs-Raad zal aansluiten. Het hoofdbestuur stelde voor, dat de Bond zich niet officieel za-1 doen vertegen woordigen op hot Internationaal Trouwen- congres te 's-Gravenhage omdat men niet van -te voren weet, of alle leden zich met het programma kunnen vereenigen. Besloten werd, dat de Bond wel zijn groe ten aan het congres zal zenden. Nadat de heer De Jong van Boek en Donk daartoe had geadviseerd, trok dr. Volgraff de motde-Leiden, in zake den Anti-Oorlog-Raad in. Naar aanleiding van het- bericht om trent het optreden van den veldprediker, ds. S. K. Bakker, idt „Do Rótte" overge nomen, deelen twee inzenders in de „N. R. Ct." mede, dat. met den veldprediker ds. Hagen, Gere-f. predikant te Nieuwe Pe- kela, cn thans, evenals ds. Bakker, veld prediker bij de Ildo divisie, hetzelfde is geschied. Ook toen trokken de soldaten met trommelslag op naar de veldpredi- king. Het Centraal-Genootscliap vcor Kin- derherstellings- en Vacanliskolonies heeft te Utrecht zijn algemeene vergadering gehou den. Do Voorzitter, de heer mr. L. N. Roo- denburg, uit Den Haag, merkte o.a. opy dat het hoofdbestuur gemeend heeft de huur van het koloniehuis te Noordwijk, dat min der geschikt was, eu ook in verband met de tijdsomstandigheden, te moeten opzeggen. Hjj wees er op, dat, dank zij den nooit volprezen ijver van het Hoefijzerverbond, de groei van het Genootschap ondanks de tijdsomstandigheden, zoo goed als onbelem merd is gebleven; het aantal afdeelingen steeg van 142 tot 157. Dezelfde gunstige berichten kunnen ech ter, zoo vervolgde spr., niet gedaan wor den, ten aanzien van de financiën van het Genootschap, als gevolg van de duurdere exploitatie der koloniehuizen in 1914 en van het beschikbaar stellen dier huizen voor de Belgische vluchtelingen, hetwelk, ook al zich nauwelijks. Tegen de helft van de maand was het volle maan en het bosch werd een leoverwoud. Het was een tijd voor liefde en minnenden, voor geloften en kussen, voor wat mooi is, en gelukkig en hoopvol. Al leen de boeren, die te oud waren om lief te hebben en geloften te doen, keken naar hun roggevelden en bromden, omdat het niet regende. Karlchen kwam óp den eersten Zaterdag van die gezegende maand en vieide zich geheel gestemd om lief te hebben, indien de Engliinderin maar in liet minst bemin nelijk bleek te zijn. Hij eischte niet veel van een jong meisje met fortuin, maar tocli wenschte hij vurig, dat zij niet zoo leelijik mocht wezen, als vrouwen met geld som tijds zijn. Hij was gewend te nemen wat hij wenschte, en had daarmede het geld van zichzelf en van zijn moeder opgemaakt. Er was een klein kaal plekje op zijn hoofd, en hij had veel schulden tot zijn last en hij' naderde het kritieke punt in de carrière van een officier, dat alleen door de besten wordt overschreden; en daarom had hij dri9 uitmuntende redenen om te willen trouwen. Hij had dit inderdaad reeds eenigeu tijd ge- wenscht, had er menigmaal pogingen toe aangewend, maar het was nog niet gelukt. Do vaders van rijke Duitsche meisjes ken den den toestand van zijn financiën met een nauwkeurigheid, die men onwaardig kon noemen; en zij kenden daarenboven al zijn kleine zwakheden. Het resultaat hiervan was, dat zij hun dochters aan andere hofmakers gaven. Maar dit was een meisje zonder vader, een meisje, dat volstrekt niets van hem wist. Er was natuurlijk de een of andere reden op den achtergrond, die haar noopte deze levenswijze te kiezen; maar dat juist zou een reden zjjn, dat zjj gaarne trouwde; vergoedt het Amsterdamsche comité vcor Belgische en andere vluchtelingen de kos ten, toch eenige schade voor het Genoot schap oplevert Spr. kon, in verband met de tot nu in gekomen aanvragen, nog mededeelen, da! voorloopig in de koloniehuizen voldoende ruimte zal zijn. Ter vervanging van den heer F. W. Lud- wig, die niot herkiesbaar was, werd de heer P. May, te Amsterdam, als lid van den Raad van Toezicht benoemd. De heeren mr. A. van der Eist, te Leiden, cn mevrouw M. Beeckman-Gevers te Zand- voort, werden als leden van het hoofdbestuur herkozen, terwijl in de ple.ots van prof. G. Scheltema en dr. S. Simon3, die niet terstond herkiesbaar waren, als leden vaD het hoofdbestuur gekozen werden de hee ren A. van Voorthuysen, te Groningen, en dr. L. C. Kersbergen, te Haarlem. Uitvoerige besprekingen hadden plaats over de verpleg-'ng. De volgende algemeene vergadering zal in Den Haag gehouden worden. Dc Iteis van Mgr. Dr. Nolens. „D© Tijd" heeft in antwoord op een. vraag aan den Minister van Buitcnland- soh© Zaken, of Mgr. Nolens op verzoek en in opdracht dier Nederlandsc-he regeering naar Rome vertrok, om 'herstel van de Ne- clerlandsche vertegenwoordiging bij het Vaticaan to bewerken, en dat Mgr. Nolens bij heb slagen zijner opdracht gezant al daar zal worden, van den chef van heb ka binet van den Minister het volgende tele gram ontvangen „In antwoord op uw telegram kan ik mededeelen, dab de reis niet bedoelde strekking heeft, doch dat dr. Nolens wel zich bereid heeft verklaard, do Rege-ening zoo mogelijk in te lichten aangaand© ck pogingen van het Vacitaan, in het belang va.n heb vredesherstel." STOOMVAART-MIJ. NEDERLAND. „Oranje" (thuisr.) arriv. 26 April te Ge* nua. „Prins der Nederlanden" (uitr.) pass. 25 April Dover. „Riouw" (uitr.) vertr. 26 April van Suez. ROTTERDAMSCÜE LLOYD. „Jac-atra", (thuisreis), passeerde 25 April Point de Galle. „Rindjani", arriv. 25 April van Rotterdam te Batavia. „Samarinda" (thuisr.) arriv. 26 April te Suez. „Sindoro" (uitr.) pass. 26 April Perim. „Insulinde" (thuisr). vertrok 25 April van Pa-dang. „Ban doeng", vert. 24 April van Norfolk naar Port-Said. KON. WEST-IND. MAILDIENST. „Prins "Frederik Hendrik", arriv. 26 April van Paramaribo te Amsterdam. „Oranje Nas sau" (thuisr.) vertrok 15 April van Fal mouth. HOLLA N D-A MERIK A-LIJN. „Beekbergen", arriv. 25 April van Rot terdam te Baltimore. „Helena" vertr. 24 April van New-York naar Rotterdam. „Pots dam", van Rotterdam naar New-York, pass. 25 April het Gal loper-vuurschip. „Mesna", van Christiania naar New-York, vertr. 24 April van New-Castle. „Veendrjk," van Bal timore en Newport News naar Rotterdam; passeerde 25 April Prawlepoiut. „Chr. Mi- chelsen", van Philadelphia naar Rotterdam, vertr. 24 April van Kirkwall. KON. HOLL. LLOYD. „Frisia" (thuisr.) vertr. 25 April van Rio Janeiro. „Hollandia" (thuisreis) vertrok 25 April van Falmouth. „Rijnland" (uitreis) ar riveerde 23 April te Rio Janeiro. „Zaanland" (uiIr.) arriv. 26 April te Leixoes. een echtgenoot zou haar van de noodza kelijkheid ontheffen het zwakke deel van haar reputatie op te bouwen tot een stich ting voor „alte Schachteln" zooa's Karlchen liet noemde, toen hij de inwoonsters van heb huis zag. Een reputatie, dacht hij, toen hij Fraulein Kuhrauber aanzag, kan ook te duur betaald worden. Natuurlijk zou zij li over. een man hebben ,die de dingen gemakke lijk opneemt, en haar liet leven liet zien met al zijn pretjes dan dit vervelende, doelloos beslaan te leiden. Het liep den Treumaniis mee, dacht liij. Wat een last was die moeder de laatste vijf jaar voor hem geweest! Freule Estcourfc had hem van haar bevrijd! En nu zijn schul den; daar zou 'ze hem ook van 'bevrijden. Van de kleine moeilijkheid, die freule Est- court in haar eigen land moest gehad heli- ben, behoefde hier in Duitschland niemand iets to weten, en zij was toch het nichtje van den zeer achtenswaardigen Joachim. In ieder geval, hij was volkomen bereid liefc eventueel gebeurde te vergeten. Hij liet zijn valies i»n "3e herberg te Klein wal do achter, een onmogelijk oord, zooals hij tot zijn genoegen opmerkte, zond zijn Droschke weg en ging te voet naar het huis; maar hij zag Anna niet. Zij bleef op den achter grond tot 's avonds en hij liad al den tijd om to genieten van zijn moeder. Toen hij Anna zag, was hij dadelijk verliefd op liaar. Hij had een zeer eenvoudigen aard, die geheel uit opwellingen bestond, en werd verliefd met een gemakkelijkheid, verkre gen door langdurige oefening. Anna's go- zicht en figuur waren veel mooier dan hij had durven ;h open. Het was een schoenheid, zei hij met groote satisfactie tot zichzelf. Werkelijk, het licvv den Treumaims meel XWordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 5