Oe Europeesciie Ooriog.
No. 16913
JDertle JBlèucl. A° 1915.
2Ta4ea*cJ£ï|g 1.T April.
x
De avonturen van
de „SCronprinz Wilhelm."
Dat do „Kronprinz Wilhelm" te Newport
News is binnengevallen weet mem reeds.
Het was, volgens berichten uit New-York,
den kruiser, toen hij de haven binnenliep,
aan te zien, dat hij 8 maanden heeft rond
gezwalkt. De platen zijn door roest ver
teerd, meer dan 60 koppen van de beman
ning en de gevangenen die het vaartuig aan
boord had, waren door beri-beri aangetast,
een gevolg van het uitsluitend eten van rijst.
Nog slechts 21 ton kolen waren aan boord.
Het yoedsel en de munitie was vrijwel op.
Daardoor moest de ,,Kronprinz Wilhelm" in
gebreke blijven de Amerikaansche vlag te
groeten.
Kapitein Thiedfelder, de gezagvoerder,
verklaarde aan mannen van de pers het
Volgende:
Ons werk is nog niet ten einde. Wij gaan
weer in zee terug. Mijn schip ziet or niet
netjes uit, «van binnen en van buiten niet^
dat is zoo, maar dat is het gevolg daar
van, dat wij op zee moesten bunkeren, on
dat ging alleen door de steenkool aan dek
te nemen en het door de salons naar de
bunkers te brengen.
Toen wo New-York verlieten, hadden we
geen kanonnen aan boord, maar daar wis
ten we wel raad op. Aanvankelijk was ons
(oogmerk om bewapening van de „Karls
ruhe" te krijgen, maar wij voeren het En
gelsche stoomschip „Correntina" aan, dat
kanonnen, maar geen munitie had. We na
men haar kanonnen. Munitie hadden we niet
te verspillen en de meeste schepen, die
wij tot zinken brachten, lieten wij volloo-
pen door het openen van de buitenboords
kleppen.
Wij ramden de „Nova Scotia" en namen
haar bemanning aan boord. Van onderschei
den schepen namen wij meer dan 1000 ge
vangenen en hielden de meesten van hen
twee maanden lang bij ons. Dit kwam te
duur en we stelden ons in verbinding met
bet kolenschip „Holgar", die hen naar Bue
Hos Aires bracht.
Gedurende de maand December raakte
onze mondvoorraad haast op. Wij hadden
echter een groote hoeveelheid rijst aan boord,
afgenomen van onderscheidene schepen, die
wij in den grond geboord hadden. Een ge
deelte daarvan werd nat, maar wij droog
den haar en leefden er van.
Wij hebben een schermutseling gehad met
de Engelsche kruisers „Berwick", „Suffolk"
en „Bristol". Wij waren juist bezig 50 man,
4 kanonnen en een machinegeweer van de
„Karlsruhe" over te laden, toen ze ons ver
rasten. Het gevecht liep voor ons goed af,
maar we moesten er hard voor stoomen.
De „Karlsruhe" moest terug.
De grootste prijs op onzen heclen zwerf
tocht was het Engelsche stoomschip „La
Correntina." We verrasten haar in den Atlan-
tischen Oceaan. Vechten deed ze niet. Wij
namen haar 2 kanonnen en 5 millioen pond
rundvleesch af en openden vervolgens de
buitenboordskleppen.
De „Indian Prince," op 7 September ge
nomen, bleek geen groote prijs.
Den 11 den November namen wjj 3100
ton kolen van de Fransche bark „Union".
Wjj laadden de kolen in den salon en de
eerste klasse-hutten. Sedert dien heeft het
'\chip er niet schoon meer uitgezien.
Den 28sten December maakten wjj de
„Hemisphere" buit en namen 500 ton kolen.
Den lOden Januari verrasten wij het En
gelsche stoomschip „Polaro," dat op ballast
voer. Wij openden haar buitenboordskleppen.
Den 14den JanuaTi maakten wij hetmail-
fctfomschip „Highland Brae" buit. Zij had
51 passagiers en bemanning van 94 koppen,
die -wij aan boord namen, mitsgaders een
groote hoeveelheid levensmiddelen. Later, op
'denzelfden dag, namen wij liet Engelsche
stoomschip „Wilfred", geladen met visch en
aardappelen.
Het eenige neutrale schip, dat wij in den
grond boorden was het Noorsche zeilschip
„Sonjmtha", met een lading meel, op weg
naar Liverpool.
Den 22en Februari achterhaalden wij het
Engelsche vrachtschip „Chase Hille." De ka
li tein was een van de leukste zeelui, die
ik ooit heb ontmoet. Hij vroeg: „Heb ik
jo een goede jacht gegeven?" Ik zei hem,
dat zjjn hielen voortdurend zoo dicht bij'
ionzen neus waren, dat het water in ons
gezicht spatte. Wij braehtten hem niet tot
zinken maar stuurden 400 mannen en vrou
wen aan boord en gaven den kapitein op
dracht hen aan wal te zetten. Matrassen, lin
nengoed on eten gaven wij mee. Daar hadden
wo gd>n spijt van.
Aldus de kapitein. Andere officieren ver
telden nog hoe liet Fransclio stoomschip
Guadeloupe" en den 24sten Maart het Brit-
Jche s.s. „Tamar" met 68,000 balen kof
fie tot zinken waren gebracht. Vier dagen
later werd de „Coleby, met meel voor St.
wncent, tot zinken gebracht Haar beman
ning is nu te New-York. Toen de „Kron-
prinz Wilhelm" het anker uitwierp, stak de
kapitein van de^ „Coleby" zijn hoofd over
de reeling en riep naar de menschen aan
wal:
r» daar, lui, hebben de Engelschen de
Yardanellen al genomen? Ik heb in maan-
p ^een nieuws gehoord."
Gedurende de laatste dagen vernam de
lonprinz YVih::lmp' door onderschepte
dxaadlooze t elegrammen, dat Engelsche krui
sers ijverig jacht op hem maakten. Vol
gens de gevangenen werd de hulpkruiser
door een schot van de „Berwick" getrof
fen en was het voor het schip rampspoedig
geweest, dat de ,Oden\vald" niet Porto Rico
mocht uitvaren. De „Odenwald" zou de
„Kronprinz Wilhelm" voorraad hebben ver
schaft.
Weifeling?
Over het algemeen legt de Duitsche
pers nog dezelfde stemming aan den dag
als toen de oorlog begon.vast vertrou
wen in de eind-overwinning, al worden
door de verlenging van den krijg kreten
als naar Berlijn, naar Calais enz. niet
meer vernomen. In-tussohen kan men in
sommige organen eenige weifeling, zoo
niet sterker, opmerken, Zoo lezen wij in
„Der Tag."
Wij zijn in zooveel berekeningen bedro
gen uitgekomen. Wij verwachtten, dat ge
heel Indië op zou 9taan bij het eerste ka
nonschot in Europa, dooh in werkelijk
heid kwamen duizenden Indiërs naast de
Engelschen tegen ons strijden Wij ver
wachtten, dat het Engelsche rijk in flar
den gescheurd zou. worden, doch de ko
loniën blijken vaster aan het moederland
verbonden dan ooit.
Wij verwachtten een zegevierenden op
stand in Zuid-Afrika en wij zien niets dan
een fiasco. Wij verwachtten onlusten in
Ierland, dooh Ierland zond zijn beste troe
pen tegen ons af. Wij verwachtten dat de
partij van den „vrede tot eiken prijs" al
machtig in Engeland zou blijken, doch zij
smolt weg voor den lust, tegen Duitsch-
land te vechten Wij rekenden er op, dat
Engeland ontaard was en niet in staat
eenig gewicht in de schaal te leggen, en
het blijkt onze gevaarlijkste vijand
Hetzelfde is het geval geweest met
Frankrijk cn Rusland. Wij dachten dlat
Frankrijk verdorven en verdeeld was en
wij ervaren, dat zij geduchte- tegenstan
ders zijn. Wij geloofden, dat de bevol
king van Rusland te ontevreden was om
voor haar regeering te vechten, wij reken
den op zijn snelle inzinking, doch Rusland
mobiliseerde snel en goed zijn millioenen,
het volk is vol geestdrift en zijn kracht
verpletterend.
Zij, die ons leidden naar en in al die
vergissingen on misrekeniiigon, hebben
oen zware verantwoordelijkheid op zioh ge
laden.
„De Zeit", een Oostenrijksch blad,
schrijftHet is niet het oogenblik om het
verleden te bccritiseeren en te overwegen
wat had kunnen gedaan worden. Het gaat
er nu om, aan de toekomst te denken en
to handelen, opdat de beduchtheden ver
dwijnen, die thans het zwijgen eischen.
Do „Reichspost" schrijft: Een bloedige-
lento bereidt zioh voor in de Ka-rpathen.
Rusland bezit in vredestijd een driemaal
sterker leger dan het onze. Het kan er
in oorlogstijd de rncnschenbronnen van
zijn onmetelijk rijk aan toevoegen. Op het
oogenblik verzamelt de vijand nieuwe
troepen in do Karpathen.
In dit ernstig uur moeten wij ons hart
ten hemel heffen en do hulp van de H.
Maagd inroepen, gelijk cmzo vaderen in
het. gevaar deden.
En ondier wijl bevatten de Oostenrijksche
bladen het volgende telegramServië gaat
het offensief hernemen
Engelsche arbeiders en de productie
van oorlogsmaterieel.
Te Now-Castlo hebben Zondag de verte
genwoordigers van 21 vakvereenigingen van
do arbeiders in de machinenijverheid n den
scheepsbouw een vergadering gehouden. Zij
namen een motie aan, die den eersten mi
nister is toegezonden waarin zo verklaren
de instelling toe te juichen van de North-
East Coast Munitions of War Committee,
waarin arbeiders, werkgevers en de r e
ringsdepartementen vertegenwoordigd zijn.
Wij hebben geen praatjes over de fouten an
arbeiders, werkgevers of regeering meea?
"noodig, heet het in do motie. Wij zullen ons
werk doen in samenwerking met allen en
lord Iyitchener zal krijgen wat hij noodig
heeft.
Dc Buitgemaakte Kanonnen.
Do Franscho bladen publiceeren de vol
gende nota:
„Volgens een officieel© mededeeling uit
Berljjn, zou het aantal kanonnen, dat in
den loop van den oorlog door het Duit
sche leger veroverd is. 5510 bedragen, wel
ke als volgt verdeeld worden: 3300 Bel
gische kanonnen, 1300 Fransche, 850 Rus-
sischo en 70 Engelsche. Een groot deel
dezer stukken geschut zou thans tegen de
geallieerden gebruikt worden.
Het is nauwelijks noodig te doen op
merken, dat België, tot het begin van den
oorlog vertrouwend op zijn neutraliteit, nooit
3300 kanonnen heeft gehad. Wat de 1300
Fransche kanonnen betreft, ook hier over
drijven de Duitschers."
Gevecht tusschen Turken en Engelsehen.
Het Engelsche persbureau maakt officieel
bekend, dat 23,000 Turken, Koerden en
Arabieren met 28 kanonnen de Engelschen
Maandag en Dinsdag bij Shaiba in Mesopota-
raië aanvielen.
Do Engelschen namen Dinsdag het offen
sief over en dreven don vijand noordwaarts
terug, waarbij zij 18 officieren en 300
manschappen gevangen namen en twee ka
nonnen benevens verscheidene vaandels ver
overden.
Aan Engelsche zijde werden Maandag 9
man gedood, vier Engelsche officieren, 23
Engelsche en 65 Indische soldaten gewond.
Pansclijke Liefdadigheid.
Een bericht uit Rome meldt, dat de Paus
25,000 francs aan kardinaal Merrier heeft
gezonden voor de bevolking van België. In
een begeleidend schrijven drukte de Paus
er zijn voldoening over uit, dat in ver
schillende landen steuncomité's voor België
zijn gevormd.
Aan den bisschop van Kiakau heeft de
Paus 25,000 kronen voor de Poolsche be
volking gezonden.
Schietvoorraad voor de Engelschen.
De New-York Tribune" verneemt uit
Omaha, d.d. Zaterdag, dat 10 treinen met
geweerkogels voor het Engelsche leger,
mot bestemming naar Engeland, naar het
Oosten zijn vertrokken. Elke trein bestond
uit 20 wagens en bevatte 300 ton lood.
Een ander New-Yorksoh blad, de „Ti
mes", weet te melden, dat de New-York-
sche fabrikant van schiettuig Lehmann, die
kort geleden in Engeland was geweest,
daar een aanvraag had ontvangen voor de
levering van granaten tot een totale waar-
do van 70,000.000 mark. De fabrikant had
die opdracht echter niet kunnen aanvaar
den, daar de fabrieken het loopende werk
al niet meer afkonden. Lehmann gaf nog
als zijn meening te kennen, dat tegen den
herfst de oorlog zou dienen te worden ge
staakt wegens gebrek aan schietvoorraad.
België, het Graf der Duitschers.
Een Fransche dame, die 27 Maart uit
Brussel vluchtte, mad. Devrieze, schrijft:
De stad wordt thans bewaakt door land
stormmannen, die openlijk verklaren, dat
België het graf der Duitschers zal zijn. Er
is in Brussel aan niets gebrek, hoewel
het noodig is geacht, rantsoenen te bepa
len. De Duitschers gedragen zich beleefd
en correct. Een vreemd gezicht was het,
twee compiagnieën Duitschers door de
straten te zien trekken, die van Neuve
Chapelle kwamen, ongewapend en met
gebonden handen, die waren beschuldigd
van muiterij en 50 officieren, eveneens
ongewapend, begeleid door oude land
stormmannen met opgestoken bajonet.
Blijkbaar waren deze troepen oproe
rig geweest en werden zij nu voor straf
weggezonden om tegen de Russen te
vechten.
Als er een Duitsch soldaat begraven
wordt en de lijkstoet door de straten
trekt, gaan de burgers hun huizen bin
nen, omdat zij voor de kist niet willen
salueeren. Maar wordt er een soldaat, van
de bondgenooten begraven, dan voegen zij
zich bij den stoet en gaan mee naar de
kerk.
Zoo werd in de tweede week van Maart
een jong soldaat van de burgerwacht be
graven. De doodkist was in de Fransche
driekleur gehuld. Een ontelbare menigte
was de kerk binnengedrongen. De Duit-
sche politie verloor daar het hoofd bij.
Zij sommeerde het volk uiteen te gaan
en een onderofficier rukte de driekleur
van de kist. Toen werd de menigte woe
dend en dreef de Duitschers uit de kerk.
Er werden revolverschot-en gelost cn er
werd 1 persoon gedood, terwijl er 5 wer
den gewond. Onder de lantsten was een
jongmensch van 17 jaar, dat ernstig ge
kwetst werd.
Wat dc Onderlinge Volkeren-Yernieling
in Yrcdtstijd kost.
In 1880 besteedden de zes groote Euro-
peesche mogendheden, Duitschland, Enge
land, Oostenrijk, Frankrijk, Rusland en
Italië, 1800 millioen gulden voor het on
derhoud van hun vloten en legers cn deze
telden ,,op voet van vrede" nagenoeg
2.630.000 man, de koloniën er buiten ge
rekend.
Dertig jaar later, in 1910, bedroegen de
militaire uitgaven meer dan 3600 millioen
gulden en de legers telden, altijd nog op
voet van vrede, 3.800.000 man.
Maar in 1914 hadden zij meer dan
4.200.000 man onder de wapenen en de
uitgaven meer dan 4000 millioen gulden
bedroegen.
Op het voorbeeld der groote mogendhe
den en om hun neutraliteit te waarbor
gen in geval van conflicten tusschen de
ze, hebben de staten van den tweeden
en den derden rang zich eveneens ver
plicht geacht hun oorlogsuitgaven te ver-
hoogen. Deze zijn voor Zwitserland bijv.
van 6 millioen gulden in 1880, verhoogd
tot 21 millioen in 1910. Op dit oogenblik
kan men de militaire uitga-ven voor de
volgende landenBelgië, Denemarken,
Bulgarije, Griekenland, Spanje, Neder
land, Montenegro, Roemenië, Servië,
Zweden, Zwitserland, Turkije en Noorwe
gen begrooten op 600 millioen gulden en
hun getal manschappen op 800.000; zoodat
in geheel Europa 5 millioen mannen sol
daat zijn en daarvoor de landen bijna
5000 millioen gulden moeten opbrengen.
En overal hoort men van vermeerdering
vooral van uitgaven voor de vloot.
Daarbij houde men in 't oog, dat het
cijfer van 5000 millioen niet den geheelen
geldelijken last voorstelt, waaronder
Europa gebukt gaat tengevolge van den
naijver der natiën. Een belangrijk deel
der nationale schulden, die tegenwoordig
meer dan 80 milliarden bedragen, komt
voort hetzij uit de kosten, door gevoerde
oorlogen eroorzaakt, hetzij uit militaire
uitgaven, door leeningen gedekt. Van
daar dat jaarlijks voor rente en aflossing
een bedrag noodig is dat men veilig kan
stellen op 2500 millioen gulden.
Ook moet men rekening houden met
het verlies aan arbeid van die 5 millioen
mannen, die in plaats van productieven
arbeid to verrichten, door hun medebur
gers moeten worden onderhouden. Re
kent men dien arbeid op 500 gulden per
jaar en per man, dan komt men op een
jaarlijksch verlies van 2500 millioen
gulden.
Dc Duilschc Luchtvloot.
Over de Duitsche luchtvloot heeft de se
cretaris van graaf Zeppelin 't een cn ander
meegedeeld aan een verslaggever van de
„Konstanzer Nachrichten"
„Onze luchtvloot bestaat nu uit 1366 vaar
tuigen, waarvan 36 bestuurbare luchtsche
pen. Wij hebben veel grooter verliezen ge
had, dan we verwacht hadden: 9 luchtsche
pen zijn sedert het begin van den oorlog
verloren gegaan, maar zij zijn reeds vervan
gen door nieuwe, die bewapend zijn met ka
nonnen van groot kaliber en machinege
weren.
Tegen den 15den Juli kunnen wij 15 luchfc
kruisers van 'n aanmerkelijk verbeterd type
afleveren. Zij zullen gepantserd zijn en elk
tweo ton ontplofbare stoffen kunnen mée-
vocren. Daarmee zullen we lange tochten in
de dichtste mist en de donkerste nachten
kunnen doen.
„Wij zijn voornemens een tocht naar Lon
den te cloon en niet alleen om te verkennen
wat ons doel was bli den tocht naar Fa
rias. Het zal een werkelijke oorlogs-expe-
ditie worden. Wij zullen Londen met twee
oskaders van vijf luohtkruisers aanvallen,
cn ons niet laten afschrikken. Maar eerst
moeten al1?. "'v"we Mnjlr zijn; dat
zal ongeveer Augustus Worden.'*
Waarom Burgemeester Max ig
aangehouden.
Tot dusver lag de eigenlijke re-den voor
de aanhouding van burgemeester Max van
Brussel in het duister. Een burgemeester
van een der Brusselsche voorsteden, die
de heele historie meemaakte, vertelde
daarover aan den heer Potvin, bibliothe
caris van de Academie van Schoone Kun
sten, volgens de „Vlaamsche Stem", het
volgende
„Gij weet, dat de Duitschers na de be
zetting een oorlogsbelasting van vijftig
millioen van Brussel en voorsteden eisch-
ton. Toen M. Max dit vernam, riep hij
aanstonds de burgemeesters der voorsteden
bijeen, met eenparige stemmen werd be
sloten, dat uiterste pogingen moesten aan
gewend worden, opdat door Groot-Brus
sel slechts twintig millioen zou betaald
worden. Tevens werd M. Max aangeduid
als de gevolmachtigde vertegenwoordiger
der verschillende gemeenten.
Twee dagen later werden wij wederom
bij M. Max geroepen, welke ons mededeel
de, dat zijn pogingen geslaagd waren.
Brussel en voorsteden zouden gedurende
vijf weken iedcrcn Zaterdag vier millioen
franken te betalen hebben.
Reeds zestien millioen waren gestort,
toen, twee dagen vóór den laatston uit
betalingsdag Von Bissing het kabinet des
burgemeesters binnentrad.
„Zoodus, zegde hij bij het afscheid-ne-
men, zal overmorgen het laatste gedeelte
der belasting betaald worden".
„Zoo zijn wij overeen gekomen", we
dervoer M. Max.
„En de overige dertig millioenen, wat
hebt ge daarover beslist?"
„Hoedan, waren wij niet overgekomen
dat
Yon Bissing antwoordde dan dat Brus
sel 50 millioen franken te betalen had,
dat slechts de eerste 20 millioen wekelijks
moest betaald worden, doch dat de beta
lingswijze der overige 30 millioen nu
moest besproken worden.
's Anderdaags nam de burgemeester een
gewichtig besluithij verbood aan de
bankiers de laatste vier millioen op den
vastgestelden dag te betalen.
Twee dagen daarna waren wij weder
om vergaderd op het stadhuis te Brus
sel. M. Max kondigde ons aan, dat hij
de uitbetaling der vier laatste millioenen
verhinderd had.
Nog was hij aan 't woord, toen een
Duitsche officier zich deed aankondigen.
„M. de Burgemeester, aldus dc Duit-
scher Zijne Excellentie de Gouverneur
wenscht u te spreken en verzoekt u mij
aanstonds te volgen".
M. Max aarzelde geen oogenblik. „Ik
betreur, zoo zegde hij, u niet te kunnen
volgen. Ik ben in conferentie met de hoe
ren burgemeesters en kan slechts om 5
uren op de Ivommandantur zijn".
Dit zeggende, had hij zijn uurwerk in
de hand en een niet te beschrijven glim
lach op de lippen.
De Pruisische officier was als ver
stomd. Hij bedncht zich iètwat, bekeek
M. Max cn zijn collega's en ging buiten. 4
En de zitting werd voortgezet.
De Duitsche officier kwam, een half
uur later, terug.
„M. de Gouverneur kan noch wil wach
ten. Hij heeft mij bevolen u aanstonds
tot hem te leiden".
„Ik heb gezegd: om vijf uur, mijnheer.
Ik heb slechts één woord".
En wederom verwijderde zich de Duit-
scher.
Om 4.45 werd de zitting gesloten.
„Nog eens, zei ons dan M. Max, druk
ik uw vriendenhanden. Om vijf uur ben
ik bij den Gouverneur't is goed moge
lijk, dat ik u niet meer wederzieOp dit
oogenblik hadden wij allen aldus ein
digt het verhaal van iemand, die van dit
alles getuige was de tranen ïn de oogen.
Onze heldhaftige collega had wel gelijk:
wij hebben hem niet meer terug zien ko
men.
D© directeur der Hamburg-Amerika-
lijn geïnterviewd.
De „Evening News" maakt een interview
met Ballin, dan directeur-generaal der Ham.
burg-Amcrika-lijn, uit do „N.-York Wond"
openbaar. Ballin is pas teruggekeerd van
het front. Hij deelde do inzichten van den
keizer omtrent den oorlog mee. De corres
pondent vroeg, wien de keizer verantwoor
delijk stelde voor den oorlog. Wij voelen
allen antwoordde Ballin dat deze oor
log is veroorzaakt door Engeland. Wij zijn
eorlïjk overtuigd dat Grey hem had kunnen
tegenhouden, indien hij den eersten dag had
verklaard dat Engeland weigert oorlog te
voeren wegens binnen'andsche aangelegen
heden van Servië cn Oostenrijk. Dan zou
den Rusland en Frankrijk wel het middel
hebben gevonden om met Oostenrijk tot een
cchikling to komen En indien iaarentecren
Grey had gezegd dat EnpvHnrj bereid wa-sl
om oorlog te voeren tegen Duitschland, dan
zou Oostenrijk eerder bereid zijn geweest tot
schikking.
De „Evening News" drukt den laatsten
zin met groote letters af en noemt hem een
merkwaardige bekentenis,
Yan do Zcenwscli—Ylaamschc grens.
De Duitsche grenswachten z'jn deze week
bijna allen verwisseld. Eerst meende ik, dat
het een gewone compagnieverwisreling was
om de menschen niet al te familiaar met
de bevolking te doen worden, doch later
bleek mij, dat er wat anders achter school.
De landstormers tot de 39 jaar moeten
naar de le gevcchtslinie vertrekken en an
deren van 40 tot 46 jaar hebben hun plaats
aan do grens ingenomen. Van elke com
pagnie vertrokken of zullen vertrekken on
geveer 80 man. Er heerscht bij de soldaten
daarover geen geestdrift. Zij bleven liever
aan de Iloliandscke grens. Een hunner zei:
„Wij hebben met het leven afgedaan; ons
testa.ment hebban wij allen gemaakt" Hij
vertelde ook van de verwoestingen in de
Vogezen, waar hij twee maanden geweest
is; hij en alle anderen verlangen naar het
einde.
Hel ijzeren Kruis, een massa artikel.
Het IJzeren Kruis, de in 1813 in Duitsch
land ingesteldo decoratie, wordt thans met
behulp van speciale- electrisch gedreven ma
chines gemaakt, daar er zooveel liefheb
bers zijn.
Vrees voor koffiepraatjes.
Minstens 100 Engelsche dames zullen
de V rouw en-V redes-Conferentie» in Den
Haag aan 't- eind van deze maand bijwo
nen. Eenige dames zijn reeds vertrokken.
Er zijn Britten, die in het bijwonen van
dat congres eenig gevaar zien. Het ge
vaar voor spionnage achtten zij niet gering.
Want ook Duitsche vrouwen zullen op
do bijeenkomst aanwezig zijn en onder
een kopje thee zullen de -dames van ver
schillende na-tionaliitcit met elkaar pra
ten en de Engelsche dames zullen welLichfa
veel meer uitlaten, dan den Britschen le-
gerautoriteiten aangenaam of voordeelisp
is. Waarschijnlijk zal Durtsohland van de
gelegenheid gebruik maken en eenige vat.
zijn meest uitgeslapen vrouwelijke spion
nen naar het congres zenden
Een correspondent gaat zelfs zoover om
voor te stollen, dat de Engelsche regea
ring dezen dames do noodigo paspoorten
weigeren zal.
Elzasscrs, Duitschers cn Franschen.
René C. Ley te Lausanne, die rich zelf
een echte Elzasser noemt, verspreidt een
oproeping, die gericht is tot zijn Elzassdsch-
Lcfcharingsche landslieden en vrienden, om
hen op te wekken mee te helpen ann de
oprichting van een Flzasriseh-Lobharing-
sch-e monarchale vereeniging.
Het program zal het volgende rijn: Ge
lijkstelling van Elzas-Lotharingen met- de
andere Duitsche bondstaten op mona-rcha-
len constituoneelen grondslagweerleg
ging van ongerechtvaardigde aanvallen
tegen Elzas-Lotliaringen bestrijding van
anti-Duit-seh© aspiraties binnen de gren
zen van Flzas-Lotharingen innige aanslui
ting aan het rijk met waardige bescher
ming van de belangen van Elzas-Lotharin>
gen.
„Wij zijn zegt dc lieer Lev nog geen
tegenstanders van do Franschen inte
gendeel Wij streven naar een toenadering
tusschen Frankrijk en Duitschland die den
eersten steen van den Europoeschcn vol
ken vrede moet vormen."
