FEUILLETON. 3D© WeldoeMstex*. Sir John French' Voorbereiding. Sir Arthur Conan Doyle, de vermaard© schrijver der Sherlock Holiness histories, die ook een geschiedenis van den Boerenoorlog echreef, is nu bezig met een geschiedenis van den tege-nwoordigen oorlog. Bij het verzamelen van materiaal voor dit geschied werk, zoo vertelde hij Zaterdag in een ver gadering te Londen, had hij tal van nog on bekende bijzonderheden ontdekt, en hij ver telde hiervan zijn hoorders iets. Van meer belang varen echter eenigc bijzonderheden, die lord Holdanc, de voorzitter der bijeen komst, mededeelde. Lord Holdane vertelde o.a., dat Sir John French, de opperbevelhebber van hot Brit- sclio expeditioleger, reeds sedert vijf jaren diepe studie had gemaakt van een campagne in de streek, vaar nu het Brits:he leger opereert. Men had steeds gehoopt, dat 't nim mer noodig zou zijn een Britsch expeditiole ger naar 't continent te zenden, maar sir J. French, die voor het mogelijke geval van zulk een uitzending als opperbevelhebber vas uitverkoren, had zieh sedert met hart en ziel op de voorbereiding voor deze taak toegelegd. Sir John had tot zijn beschik king toen de oorlog begou mannen, die vier vijf jaren varen geoefend. Zulke uitne mende troepen onder zulke uitstekende lei ding verklaarden het, dat do terugtocht van Bergen op zoo schitterende wijze ondanks de vijandelijke overmacht kon worden vol bracht. Nekkramp en Rooken. Het schijnt, dat er zich in het Fransohe leger nogal eens gevallen van de hoogst be smettelijke ziektenekkramp voordoen. De frequentie is althans zoo groot, dat een mili taire arts, dr. De Kermabon, van 't 41ste re giment infanterie, het noodig oordeelde, van het verschijnsel speciale studiën to maken, om tc vinden, wat wel de oorzaak van haar verbreiding in het Fransche leger zijn kan. Hij meent m verband gevonden to hebben tusschen nekkramp en het rooken van tabak. Op grond van zijn waarnemingen spreekt hij het vermoeden uit, dat rookers veel minder bevattelijk zijn voor nekkramp als nict- rookers. Do statistieken, door den arts op gemaakt', hebben schijnbaar onweerlegbaar bewezen, dat aan den eencn kant opvallend veel niet-rookers aan nekkramp leden, en dat de ziekte aan den anderen kant bijna geen slachtoffers kent onder de rookers. Do Kermabon brengt deze werking samen met bepaalde eigenschappen van tabak. Hij is de mecming toegedaan, dat tabak, -voorname lijk 'de bij het rooken ontstaande verbran- dingsproduerten, die sporen van formaldeby- dium bevatten een desinfecteerendo werking op de slijrhhuid uitoefent en op deze wijze de luchtwegen beschermt tegen de werking der nckkrampbacillen, zoo'dat de bacteriën vernietigd worden voor ze in de luchtwegen zijn godrongen, en hun doo-dolijken arbeid verricht kunnen hebben. (,,Yoz Med,,!) Be „Secoio" vrijgesproken. Men herinnert zich, dat het Italiaansche blad „Seeolo" wegens laster werd vervolgd door een der Italiaansche journalisten, die indertijd aan de reis door Dnitschland deel nam. 'De Secoio" beweerde, dat die reis werd betaald door de Duitscho regeering, onder bedinging, dat de deelnemende jour nalisten in de Italiaansche pers een zoo danige beschrijving van Duitschlands maent zouden geven, dat Italië overtuigd 'kon worden van haar belang, om neutraal to blijven. Een der betrokken journaliaon stelde we gens die bewering, een vervolging wegens laster tegen de „Seeolo" ia. Hij werd daar bij "door Duitschers gesteund. En van hun kant werd de „Seeolo" als door de ge allieerden -omgekocht voorgesteld. Het Milaansche blad werd vrijgesproken, aangezien de rechtbank zijn beweringen be wezen achtte. Brieven, bij Duitsche Krijgsgevangenen gevonden. De Britsche „ooggetuige" deelt in dc ..Times" mede. dat bij de Duitschers, die in de gevechten bij Neuvo Cha.pelle en elders krijgsgevangen zijn gemaakt, brieven van huis zijn gevonden, welke in het algemeen den indruk vestigen, dat ongetwijfeld bij de lagere volksklasse in Duitschlaud gebrek hecrscht. Weliswaar koestert men nog krach tige hoop op een spoedige overwinning, maar toch wekt de toestand bezorgdheid en mis schien zelfs eanigen twijfel bij sommigen. Maar allen verwerpen met beslistheid de mo gelijkheid om vrede te krijgen ten koste van een nederlaag, welke bij do groote meerder heid volstrekt ala uitgesloten wordt be schouwd. De „ooggetuige" drukt eerst een brief af uit Maagdeburg, waarin de schrijfster (want het moet een bezorgde vrouw zijn) waar schuwt, dat ecnigo bataljons suffragettes to Havre geland zijn, ter sterkte van 500 vrou wen elk. De schrijfster raadt aan vooral erg voorzichtig te zijn, aJs die vrouwen in de buurt komen „pas op, dat ze je jc oogen niet uit het hoofd halen en laat je vooral niet door hen gevangen nemen dat zou een eeuwig© schande zijn." Zij tracht ten slotte moed in te spreken met de verzekering, dat Engeland het hoogs tens een maand kan uithouden zonder den noodigen aanvoer van levensmiddelen, zoo dat de blokkade wel spoedig een einde zal maken aan den oorlog In talrijke brieven, zoo verzekert do „oog- getuigo", wordt gesproken over het gebrek aan noodzakelijke levensbehoeften in Duitschlandvruig wordt naar vrede ver langd. In een brief wordt naief opgemerkt, dat de vrede nu wel spoedig zal komen, daar Hindenburg EO.COO Bussen heeft gevangen ge nomen. In een schrijven uit Radewiach (Branden burg) wordt o.a. gezegd, dat het er slim be gint uit te zien; „bijna alsof we den oorlog hie.- in de stad zelf hadden. Maar alleen de armen voelen het, de regeling is niet zooals het behoort. Do rijken krijgen weliswaar de zelfde hoeveelheid brood per week, maar zij kunnen vleesch koopen al kost het zelfs drie mark; zij kunnen zich alles verschaffen, maar voor den arme gaat dat niet met die hooge prijzen." Ui. Beinsdorf (Saksen) werd 15 Febr. ge schreven ,,ïk moet maar klagen en nog eens klagen over dc hooge prijzen van het vleesch en van alles voor iemand met twaalf mark in dc week is hot moeilijk om rond te komen." In een anderen brief wordt aangekondigd, d/it na do volgende week geen groote post pakketten meer kunnen worden gezonden alles wordt even duur. Het wordt tijd, dat er een einde aan den oorlog komt. Brood kost GO tot 62 pf. en dan is het er nog maar een van anderhave gram. Bloem kost 30 pf. Wc kunnen voortaan niet meer zooveel brood en bloem koopen, als we noodig hebben. Je krijst nu kaarten, waarmee je naar ee be paald aangewezen bakker moet gaan. Op de kaart staat precies aangewcen uit hoeveel personen het gezin bestaat. Ieder persoon heeft recht op 240 gram brood oF 25 gmm bloem nor week co daarmede moet je het doen. Gist is er niet meer te krijgen. Zeep kost 50 pf.aardanncls worden steeds chnir- der. Ik weet niet hoe di?.t gaan moet, het wordt alles ?oo ontzettend duur! 12 en 13 Febr. gingen dc b^-mbten van hu's tot huis oir. te vragen hoeveel Woem en hoeveel aardappelen men in huis had. Ze schreven alles op, zoodat de regering kan nagaan wat er voorhanden was. Wie p^n val- sclm opgave deed, kreeg zes maanden of 1500 m^rk boete. Uit Munster (WesttaJen) dezelfde klach ten brood is in de. heoV stad haast niet te krijven Uit Ketsch wordt geschreven ,,Dc toestand wordt nu zoo ere, dat ie voor je g-ocie geld veen aardaooel of hr-wxl meer kan krijgen. Em pond blo"rn kost al 30 pf. Ik hel) met miio kind, reoV pond. We eten hier ook oortof^hr'-od Yoor een pond betaal je 1.20 wrvrk et wordt onbereikbaar. Eon m^necb is blij geeiB zes kindeken te hebbon. als ie zoo veel moeite hebt om ze tc -eten te geven. Dn ooggetuige geeft ook nog enkele uit treksels uif dagboeken van Duitsche solda ten. Zoo schrijft er een ,.Zoo mts als t° I ouven heb ik nog nooit gezien. Do eeno hol ft van drt stad is e*-b°p] vernield, geen huis staat er meer overeind. Toen wii in Bnissel waren, za-een wo ho© brutaal de menschen daar waren, zïi vcr- wenschtcn ons allemaal. D" kinderen schreeuwden vrcceelijk om brood. Uit een ander dagboek; 19 Febr. Wo hebben 15 K.M. achter den rug, ik ben al6 gebroken. We zijn niet meer zoo sterk als in 't begin van den oorlog. Nie- mand van ons kan nu nog zoo lang marchee- ren ala den eersten tijdwe zijn na zes maan den oorlogvoeren verzwakt on uitgeput. Een andere soldaat; heeft genoteerd, dat zijn laatste dagen in Munen vrccselijk waren. Zijn onderdeel was nooit in zoo'n geweldig vuur geweesk In verschillende andere brieven wordt ge sproken over het zware leven in do loopgra ven, maar weinigen slechts zijn werkelijk pessimistisch, terwijl uit menigen brief het tegendeel spreekt. Een der krijgsgevangenen zegt, spiekende over de uitwerking, van do artillerie der ge allieerden in de laatste gevechten, dat als deze na dc-n slag aan do Marnc evenveel munitie hadden verbruikt, de oorlog nu al af geloop en zou zijn. Uit de brieven blijkt, aldus bzsluit. do „ooggetuig©", dat do Landstorm nu bij de troepen aan het front is ingedeeld. Een Sakser schrijft o.a. Het is vreeselijk te zien hoe mannen op leeftijd van den ongeoefenden Landstorm nu gecommandeerd zijn voor gewapenden dienst. Dc Duitsche Socialisten en dc Begroeting. Uit ben persoverzicht in de „Vonvarts" blijkt, dat de sociaal-democraten in Duitsch land niet allen met instemming hebben ge zien, dat hun fractie in den Rijksdag voor de oorlog b g o t'.ng heef', ges erd. Z os h ijft o.a. het „Hallescho Volksblatt": „Do zaken zijn nu geheel omgedraaid. Tot nu toe stemde de sociaal-democratische frac tie 'tegen de geheele begrooting, omdat deze do milliardenbegrooting voor leger en vloot inhield, en nu stemt do fractie er vóórt juist omdat de militaire uitgaven er onder begrepen zijn. Wij begrijpen niets van de houding van do meerderheid der fractie en billijken die houding evenmin. Wij gelooven, dat deze verre „consequenties," tot welko men de bewilliging der oorlogscredisten wil uitboreiden, tot in de verste kringen van onze partijgenoot-en bedenkingen zul'en ont moeten. Wij hadden het hoogstens kunnen begrijpen, wanneer bijvoorbeeld de fractie meerderheid had verklaard: Wij zijn in de lijn van de tot nu toe door ons gevolgde bewilligingspoiitiek bereid, ook deze 10 mil liard Oorlogskosten toe te staan, wanneer zij afzonderlijk worden aangevraagdwij moeten echter van een bewilliging van- de ge heele begroeting, ter handhaving van onze grondwettelijke positie tegenover, de regee ring, afzien." Dc „Onderzeeër-Jager". Omtrent 'den „onderzeoërjagsr", die door koning George bij zijn h2zoek aan Harwich werd bezocht, geven do Engelsche bladen geen bijzonderheden. Do „Times" vermeldt alleen, dat de koning „een deel van de vloot" bezocht, de „Daily Tel." is iets uitvoeriger 'over het koninklijk bezoek aan Harwich, maar deelt alleen mede, dat de koning -een „moederschip" bezocht en ver volgens een der „mooiste en nieuwste" on derzeeërs en vervolgens een ander schip. Maar bijzonderheden worden niet meege deeld. Strijd tegen Yrccmdc Talen. De politie te Berlijn heeft den strijd aangebonden tegen vreemde woorden. Ook opschriften als ,,on parle francais" zijn uit den booze. Aan de „Voss. Ztg." wordt nu opgemerkt, dat zulke opschrif ten toch niet alleen voor Franschen of Engelschen bestemd zijn, maar ook Voor onzijdigen, als Spanjaarden, Amerikanen. De redactie der „Voss. Ztg." gelooft, dat veel zaken er wel altijd prijs op zullen stellen om buitenlandsche klanten in hun eigen taal te woord te doen staan en dat er na den oorlog geen onderscheid meer zal worden gemaakt tusschen onzijdigen en gewezen vijanden. Maar is het nu noo dig van die talenkennis mededeeling te doen op een uithangbord 1 Het blad wijst op steden in 't buitenland, ook in Neder land, waar men in de meeste zaken per soneel heeft dat Duitsch spreekt en toch niet op 't uithangbord zet: „Hier wird 38) Anna lachte. „Ik ben dubbel verlangend spoedig iemand bij mij te Inrijgen," zei ze, „daar mijn schoonzuster Letty en miss Leech terug verlangt." Letty en miss Leech slaakten droevige zuchten, toen ze dat hoorden; zij hadden hoegenaamd geen lust naar huis te gaan. „Zult u u niet heel verlaten voelen, als zo weg zijn en u heel alleen is onder vreem de menschen?" „Ik zal ze missen, maar ik denk niet, dat ik mij verlaten zal voelen," zei Anna glimlachend. „Wat een moed heeft dat kleine ding," «lacht Lohm; „bereid alles to trotseren om haar idealen na to jagen. Het maakt iemand beschaamd over zijn eigen getob en moe deloosheid." Anna sprak met Frau von Penheim af, dat zij dadelijk zou komen, voorloopig voor drie maanden, en zoodra dit afgesproken was, schreef zij aan Susie om te vragen welken dag Letty naar huis gezonden moest worden. Zij had niet met Susie gecorrespon deerd sedert het vertrek van de booze dame. Anna had wel ?*an Peter geschreven en liaar plannen blootgelegd, en haar redenen, en haar hoop en verlangen en ze had een klein, haastig briefje tot antwoord gekre gen uit Estcourt, waarin hij haar zijn zegen toewenschto voor haar zelf en haar plannen. „Susie is regelrecht hier naar toe gekomen," schreef hij, „om dat huwelijk bij de Alder- tons, waar zij niet bij gevraagd was, en ze is dadelijk naar bed gegaan. Je weet, lief zusje, dat alles, wat jou gelukkig maakt, mij plezier doet. Ik wou, dat je in de ge legenheid geweest was om liever Engelsche dames gelukkig te maken, want je bent nu zoo ver weg; maar daar ginds heb je je huis voor niets. Laat miss Leech vooral niet vertrekken, voordat je volmaakt tevre den bent met je gezelschap dame. Gisteren ving ik den grootsten vischenz. In één v/oord, zij had Peter zooals gewoonlijk op haar zijde. Den dag voordat Frau von Penheirn zou komen, kwam Susie's antwoord op Anna's brief. Het luidde aLs volgt: „Lieve Anna. Je brief hoeft mij verbaasd, ofschoon ik wél had kunnen weten wat men van je kan verwachten. Toch was ik verbaasd, dat je zelfs niet hebt aangeboden het eenige, wat jo in je macht had te doen tot vergelding voor alles, wat ik voor jo gedaan heb. Daar ik overtuigd ben eenig recht te hebben op vergelding, aarzel ik niet je te zeggen, dat je Letty naar mijn idee een paar jaar of misschien langer bij jo hadt moeten houden. Al hieldt je haar tot zo achttien was en kleedde en voedde je haar (niet al te veel voeden), dan zou het maar vier jaar wezen; ien wat zijn vier jaar, dat vraag ik je, vergeleken bij de vijftien jaar, dat ik jou tot mijn last heb gehad? Ik heb dezer dagen met Ilerr Schumpf over haar ge sproken de rekening was zoo bespotte lijk hoog, dat ik er hem wat heb laten af trekken en hij zei, laat haar toch vooral in Duitschland blijven. Iedereen spreekt te genwoordig Duitsch en Letty zal het ge- makkelijker leeren op die vrceselijke plaats van jou. Ik was zoo ziek, toen ik terug kwam, dat ik dadeljjk naar Estcourt ge gaan hen. Ik moest dagen lang to bed blijven, de dokter kwam iederen dag en somtijds tweemaal. Hij zei, dat het hem niet verwonderde, toen ik hem alles verteld had, wat ik had doorslaan. Peter had me delijden met mij. Zend miss Leech terug. Geef haar uit mijn naam haar congé een maand, nadat jo dezen brief ontvangt en tracht een Duitsche to krijgen, die komen wil naar dat landgoed van jou ik kan dien ongelulckigen naam niet onthouden zon der in mijn adresboek to kijken en laat Letty iederen dag les geven. De rest van den tijd kan zij Duitsch praten met je twaalf slachtoffers. Ik geloof, dat de lessen in Duitschland niet meer dan 6 stuivers per uur kosten, dat zal je dus niet ruïneeren. Laat haar vooral veel lichaamsoefeningen doen en paardrijden. Zjj is uit haar oude rjjkostuum gegroeid, maar in Duitschland zijn de naaisters zoo goedkoop, dat een nieuw kostuum je haast niets zal kosten, en elk paard, waarop ze flink schudt, zal haar goed doen. Over haar diëet zal ik zeker volkomen tevreden zijn, want ik weet, dat je niets te eten hebt. Ik ben gisteravond bij de Er- nistons geweest. Ze schenen bepaald me delijden met mij te hebben, dat ik van zoo nabij geparenteerd was aan iemand, die zoo krankzinnig doet; maar ik zeg tegen de menschen, dat ik gelukkig niet verantwoor delijk hen voor de familie van mjjn man. Je toegenegen, Susie Estcourt" „Ik heb nooit iemand zoo overstuur ge zien als Hilton, na dat uitstapje naar Duitsch land. Zij schreide als iemand haar maar aankeek. Arm schepsel; 't is geen won der. De doktor zegt, 't is niets dan zenu- deutsch gesprochcn". De meeste vreem delingen vinden het vanzelfsprekend, dat men hun in liun eigen taal toespreekt. Den Duitscher ontbrak het in dit opzicht aan zelfbewustheid wanneer hij over de grens kwam. x KORTE BERICHTEN. De hoop is in Duitschland thans gevestigd op de haringvangst, die, volgens een Duitsch bericht, aan do Oostzeekust bijzonder belang rijk is. Men verwacht, dat de voorjaars vangst nog grooter en vetter haringen zal brengen, die geschikt zullen zijn voor het rooken en als voedingsmiddel voor de be volking. De Anglikaansche bisschop van Londen, vdldkapelaan bij het Engelsche leger, is Vrij dag naar het iront vertrokken. Hij zal daar een veertein dagen blijven. Hij zal, lezen wij in een Engcisch blad, de troepen .jvoór den grooten opmarsck" geestelijk bijstaan. Een afvaardiging van den Bond van "Werk gevers in het scheepsbouwbedrijf in Enge land, zal deze week een onderhoud hebben met minister Lloyd George. Zij zal do minister in overweging geven, ia streken, waar oor logsmunitie wordt aangemaakt, alle inrich tingen. waar sterke drank wordt verkocht, to sluiten en de vergunninghouders schade loos te stellen. Verhoogde productie zal rij kelijk opwegen tegen de bedragen, aan hen van regeeringswege betaald. Do „Straatsb. Post" verneemt uit Zwei- brücken, dat een daar zwaar gewond lig gend Fransch kapitein, met het oog op oen ernstige operatie, die hij had te ondergaan, den wensch uitte zjjn echtgenoote nog eens to mogen zien. Dit werd door de Duitsche militaire overheid dadelijk toegestaan, waar op de kapiteinsvrouw, aan wie via Zwitser land bericht was gezonden, een pas kreeg voor tien dagen verblijf in Duitschland aan do sponde van haar echtgenoot. Nog den- zelfden dag kwain zij te Zweibrücken aan, waar zij nu voortdurend aan het ziekbed van den gewonde vertoeft. -s Tusschen militairen en een troep opge schoten jongens kwam het te Hasselt tot een botsing, toen dezo laatsten weigerden aan het bevel der Duitsche soldaten, om geen nationalo liederen te zingen. Een der jongemannen werd doodgeschoten. Hun voornemen, om hun makker met veel eer en dn nationalo vlag tor aarde te bestellen, werd door de Duitschers verhinderd, die op het lijk beslag legden en zelf voor de begrafenis zorg droegen. De fabrieken van Cockerill te Seraing zijn weder in werking getreden. Momenteel is men slechts bezig orders uit to voeren voor Nederland en Neder landsch-Indië. De op drachten bestaan hoofdzakelijk uit de ver vaardiging van spoorwegmateriaal. BUITENLANDSCHE BERICHTEN. In Berlijn is het twee dagen lente weer geweest. Nu ligt het weer dik onder de sneeuw. Bij de jongste aardbeving in Midden- Italië is de kerk van San Nikola te Alba- fuccnse, die vele kunstschatten bevatte, vernield. Een Byzantynsch altaarschilde rij, op een waarde van een millioen ge schat, werd sedert do ramp vermist. Het is echter Donderdag volkomen gaaf voor den dag gekomen. Men vond het bij den broeder van den kapelaan der kerk, die juist op het oogenblik van de aardbeving bezig was dc mis te lezen. Het bleek, dat zijn broeder hem levend onder de puin- hoepen had te voorschijn gehaald, hem daarop had gedood en het schilderij ge roofd. De algemcene verkiezingen in Japan zijn na een buitengewone levendige cam pagne begonnen. De algemcene verwach ting is, dat de regeering een meerderheid zal krijgen. Na 62 dagen heeft men onder de puin- hoopen van het door aardbeving geteister de Avezzano nog een levend wezen gevon den, een gans. Het ?jme dier leek nog maar een hoopje benderen en veerem en woog niet i Men was juist aan den maaltijd, toen deze brief kwam. De eetkamer was klaar; het was de eerste maaltijd, dien men er gebruikte sedert de verandering. Niemand, die de kamer gezien had dien donkeren dag van Anna's komst, zou haar herkend heb ben, zóó vroolijk zag het vertrek er uit met zijn gewitte muren. Er waren nu geen donkere hoekjes, waar porseleinen schaap herders tevergeefs glimlichten; het wesler- liclit verhelderde het geheele vertrek en voor iemand, die pas uit Susie's huis in de Hillstreet kwam, was het een opfrissching in zulk een eenvoudige cn zindelijke kamer te zitten. Er waren ook in het voedsel her vormingen aangebracht; het brood was niet langer bedorven door kar weizaadjes. Een groote vaas blauwe hepatica's, frisch uit het bosch, stond op tafel; de hepatica's waren precies van dezelfde kleur 2lf de oogen van Anna. Toen Letty haar moeders schrift „herken de, rilde zij. Het was het bevelschrift, dat haar uit het Eden verbannen zou en haar terugwerpen in de buitenste duisternis van de volksconcerten en de letterkundige le zingen. Zij was juist bezig een lepel vol pudding naar haar reeds geoponden mond te brengen, toen het welbekende schrift haar in het oog viel. Zij aarzelde, haar hand beefde en eindelijk legde zij liaar lepel neer en schoof haar bord weg. Wie kan in ©en groote crisis des levens voortgaan met pudding-eten? Hoe groot was dus liaar ver lichting en vreugde, toen zij haar tante zag opstaan, naar haar toe komen, terwijl zij "voorbereid was het ergst e te hoor en, haar armen om haar hals slaan en zich te voelen kussen. „Nu mag je toch bij mij blijven!" riep Anna .verrukt uit. „Lieve kleine Letty, ik meer dan 600 gram, het gewicht van ecu duif. Niets ceUbaars werd in <1© buurt ge vonden, zoodat de gans minder gelukkig is geweest dan de historische hond, die 102' dagen na de ramp van Messina in een bad kamer werd aangetroffen, waar het dier zich had tegoed gedaan aan appelen ©a wijn, die er door een wonderbaarlijk toeval tegelijk met den hond waren terecht geko men. Men wil de gans in den dierentuin te Bom© een onbekommerden ouden dag bezor gen. Sedert twee dagen heeft aan de kust bij Algeciras een hevige storm gewoed. Vol gens een Havas-boricht, zouden tijdens den storm, drie booten met Spaansche emigran ten vergaan zijn. Het aantal om het leven gekomen personen bedraagt circa 300. To Singapore is de rust teruggekeerd. Vijf opstandelingen zijn, na veroordeeling door den krijgsraad, doodgeschotenacht hebben gevangenisstraffen gekregen, varice- rend ran één tot 15 jaar Godurenden den opstand wisten 17 Duit sche gevangenen te ontkomen. Zes hunner worden weder gevat. De anderen gedragen zich voorbeeldig. Uit Innsbrück wordt geseind, dat ds- Weenscho nachtsneltrein onderweg naar lriiiisbrüc-k bij Admom ontspoord© De ma chine en de tender stortten langs dejd spoordijk omlaag. De machinist en de sto^ kor werden gedood. Alle wagens van den. vollen -trein ontspoorden, doch de passa giers liepen slechts geringe kwetsuren op. Do oorzaak is onbekend. Aardbeving in Italië. Zondagmorgen halfzes werd in de stad Perugia en de hcele omgeving een zware i aardbeving, die 11 seconden duurde, waar genomen, en een uur later werd in hetzelf de gebied een tweede aardbeving, even heftig en die vijf seconden aanhield, ge- voeld. Een algemeene paniek heerschte onder do bevolking. Groote materieel© 1 schado is niet aangericht. Grondwetsherziening in Denemarken. De grondwetsherziening in Denemarken, door den oorlog opgehouden, heeft nu toch 'kians liaar beslag te krijgen. Uit de rech-1' terzijde is ©en voorstel gekomen om te on derhandelen op een grondslag, waarbij het algemeene stemrecht van mannen en vrou wen wordt aanvaard. Daarentegen verlangt de rechterzijde, dat de leeftijd voor het kiesrecht voor het .Folketing, die nu op 30 jaar st^at, slechts geleidelijk tot de 25 jaar van het wetsontwerp zal dalen, n.l. met 1 jaar in elke normale kiesperkide' van 4 jaar. Er zouden dus 16 jaar mee» gemoeid zijn. Verder zonden niet 16, maar' 18 leden van het Landsting door dit lichaam gekozen worden tér aanvulling der 54 door de kiezers gekozenen, on wel door het oudeii Landsting, enz. Aan ministerieele zijde hoopt men nu een schikking te kunnen treffen. Pensioen voor Moeders. Het Congres van den Staat New-York heeft een wet aangenomen (met 129 tegen 8 stemmen), waarbij een pensioen wordt toe gekend aan moeders, die de geschiktheid bezitten als opvoedsters van haar kinderen op te treden. Komende week wordt in Groot er New- York do aanneming van, de wet gevierd met een grootsch voorbereide betooging. k In andere staten van de Unie hebben naar "het schijnt analoge wetten gun-, stig gewerkt. De nieuwe telegraafkabel tusschen Engeland en Rusland. De rechtstreeksche Engelsch Russische ka-f bel, di9 na het uitbreken van den oorlog van, Peterhead in Schotland naar Alexandrowsk aan de Amoer-kust is aangebracht, blijkt bin-' nen 9 dagen door het kabelschip „Colonia'* te zijn gelegd. Het schip heeft aan eén stak door 8V2 knoop geloopen en werd begeleid door het stoomschip „Eskimo". Het werk van het aan land brengen van den kabel te, Alexandrowsk heeft drie dagen gekost. De kabel is Engelsch en wordt door En gelsche telegrafisten bediend. Het geheele' ambtelijke verkeer t esseen Enge an 1 eR.s-I 1 land gaat er langs. zon je zoo vreeselijk gemist hebben. Ben jo niet blij? Je moeder zegt, dat je een heel langen tijd blijven mag." „0, hoe zalig!" riep Letty; en daar zij een practisch persoontje was, hervatte zij* 'dadelijk den maaltijd en at haar pudding op. Ook miss Leech keek buitengewoon ver heugd. Het kon immers niet anders of zo moest blij zijn bij het vooruitzicht bij iemand te blijven, die altijd zoo vriendelijk en attent was als Anna. Haar gevoelens werden door Anna nooit gekwetst. Lady Estcourt scheen een bijzondere handigheid to hebben haar 'te kwetsen, telkens als ze tot haar sprak. Zij wist wel, dat zij niet zoo gevoelig moest wezen; zij begreep, dat het meer haar schuld was dan die van iemand anders, wanneer zij zich gekwetst voelde, en toch was het zoo en dat deed pijn, bij iemand wonen, die zoo gelijkmatig van hu meur was als Anna, dat was zoo kalm en zoo prettig. Mr. Jessup zou veel van Anna gehouden hebben. Zij Wou, dat hij haar ge kend had. Een grocter compliment kon miss Leech iemand niet maken. En toen Anna het gezicht van miss Leech zag stralen bij1 de gedachte, dat zij ook blijven mocht, begreep zij voor geen schoon zustér ter wereld, die vreugde te mogen: bederven, door lrnar over een maand weg te zenden. Zij besloot niets te zeggen, maar haar eenvoudig te honden, evengoed als Letty. Haar twee duizend pond 's jaars was in haar oogen oneindig rekbaar. Daar zij nooit geld gehad had, had zij geen flauw begrip wat zij er van doen kon; en zij aar zelde niet tot een beslissing te komen, cfio haar waarschijnlijk ten slotte zou noodza ken het gelnl personen, die Susie' slacht-' offers noemde, een weinig in te krimpen. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1915 | | pagina 6